ความคิดเห็นที่ 1 ผมเคยแสดงความเห็นเรื่องนี้ไว้ในบลอกครับ ลองอ่านดูนะ แต่ละคนก็มีทางฝึกของตัวเอง แต่คุณเริ่มมาถูกทางแล้ว จะเขียนได้ดี ต้องฟังและอ่านมากๆ ครับ http://dialogueonwriting.บลอกspot.com/2010/06/eslcomposition-2010.html *ใน URL เปลี่ยนจาก บลอก เป็น blog ครับ* พันทิปบลอก URL จากเว็บนี้ ไม่รุ้ทำไม ---- จะสร้างให้สวยงามนั้นต้องเรียนเรื่อง style ด้วยครับ ภาษานั้นจริงๆ มันลึกซึ้งมาก เช่น ทำไมบางครั้งเราต้องใช้ passive voice มาแทน active voice หรือบางทีทำไมต้องเขียน Lazy, he is. ทำไมไม่ He is lazy. ไม่อยากพูดให้หมดกำลัง แต่ถ้าจะใช้ภาษาเขียนสื่อสารได้ลึกซึ้งใช้เวลาพอสมควรครับ แต่ทั้งหมดนี้เริ่มจาก ใจรัก และอ่านมาก ฟังมาก ช่างสังเกตครับ ---- เพิ่มเติมอีกรอบ --" writing เป็นทักษะที่ยากที่สุดในบรรดา 4 ทักษะ ดังนั้นไม่ต้องตกใจหรือแปลกใจที่ต้องใช้เวลาพัฒนานานครับ แก้ไขเมื่อ 05 ส.ค. 53 14:28:13 แก้ไขเมื่อ 05 ส.ค. 53 13:54:28 จากคุณ : เมื่อลมแรง...ใบไม้ก็ร่วง เขียนเมื่อ : 5 ส.ค. 53 13:51:54

ความคิดเห็นที่ 2 มาสนับสนุนคุณลมแรงฯ คุณก็รู้ภาษาไทย ผมก็รู้ภาษาไทย แต่ทำไมเราถึงเขียนไม่ได้เหมือนอาจารย์หม่อมคึกฤทธิ์หรือหลวงวิจิตวาทการ? ภาษาอังกฤษก็ยังไงยังงั้นแหละ ไม่ว่าภาษาไหน เมื่อถึงระดับหนึ่งที่เกินไปจากการสือสารด้านรูปธรรมไปเป็นนามธรรม ความลึกซึ้งของการสื่อสารมันเป็นสิ่งที่ต้องได้จากการสังเคราะห์ซึงความสามารถระดับการสังเคราะห์นั้นเป็นเป้าหมายเกือบสูงสุดของกระบวนการเรียนรู้ ซึ่งเริ่มต้นด้วยการนำเข้า การจดจำ การสร้างความคิดรวบยอด การวิเคราะห์ การสังเคราะห์ แล้วก็การแก้ปัญหา คุณอยากถกเรื่องการเมือง นอกเหนือไปจากภาษาแล้ว คุณจะต้องมีความรู้ความเข้าใจในทางการเมืองเป็นอย่างดี ต้องรับเข้ามาก แล้วรู้ว่าที่รับเข้าน่ะมันอะไร อยู่ตรงไหน มีความสัมพันธ์กับประเด็นอื่นๆอย่างไร อะไรเป็นเหตุ อะไรเป็นผล อะไรดี อะไรไม่ดี อะไรได้ผล อะไรไม่ได้ผล แยกแยะองค์ประกอบเป็น นำกลับมาปะติดปะต่อได้ แล้วก็อธิบายสิ่งที่คุณเห็นได้ด้วยภาษาท่ี่แจ่มชัด ให้คนอื่นเข้าใจได้ ก็นี่แหละที่ผมพยายามจะบอกหลายคนที่พยายามจะเรียนพูดให้คล่อง ผมพยายามบอกว่า การพูดคล่องมันไม่ใช่แต่สักว่าพูดจ๋อยๆๆๆเหมือนนกแก้วนกขุนทอง มันต้องมีความคิดที่เป็นสาระสอดแทรกไปด้วยถึงจะดี ซึ่งการถ่ายทอดความคิดนั้นต้องอาศัยกระบวนการณ์สิ่งที่เป็นความรู้ + ทักษะด้านภาษา พูดง่ายๆคืออยากถกเรื่องการเมืองเป็นภาษาอังกฤษ คุณก็ต้องอ่านและฟังเรื่องการเมืองเป็นภาษาอ้งกฤษเยอะมากๆเสียก่อน ให้ได้มาซึ่งความคิด + ศัพท์แสง + สำนวน + ลูกเล่นต่างๆ แต่ขอเตือนก่อนว่า เมื่อคุณซึมซับสิ่งเหล่านี้จนถึงแก่น คุณจะเปลี่ยนไป ก็นั่นแหละการเรียนรู้ การเรี่ยนรู้คือการเปลี่ยนคน เปลี่ยนจากไม่รู้เป็นรู้ เปลี่ยนจากไม่ชำนาญเป็นชำนาญ และเปลี่ยนทัศนคติ จากคุณ : แอ๊ด ปากเกร็ด เขียนเมื่อ : 5 ส.ค. 53 14:30:12

ความคิดเห็นที่ 3 writing เป็นทักษะที่ยากที่สุดในบรรดา 4 ทักษะ ผมไปลองอ่านจาก Blogspot แล้วเห็นแนวทางที่่ชัดเจนพอควร แล้วจะลองปฎิบัติตามครับ ขอบคุณครับ จากคุณ : ต๊อยหน่อย เขียนเมื่อ : 5 ส.ค. 53 14:51:43

ความคิดเห็นที่ 4 การเขียนภาษาอังกฤษให้ได้ดีจำเป็นต้องมีพื้นฐานหลัก 2 อย่าง 1. มีความรู้ด้านภาษา ในเรื่องโครงสร้าง การใช้ศัพท์ แนวทางในการเขียน เช่น หลักการวางย่อหน้า ลำดับความคิด ฯลฯ 2. มีความรู้ ทัศนะ ตรรกะในเรื่องที่จะเขียน รวมถึงเป็นนักอ่านนักฟังที่ดีเพราะการเขียนหรือเรียนภาษาที่แท้จริงแล้วต่างต้องอาศัย "ความคิด" และ "ตรรกะ" เป็นพื้นฐานทั้งสิ้น ข้อแรกเป็นอะไรที่สอนได้ ไม่ว่าจะไปเรียนที่ไหน หรือเรียนเอาเองก็ย่อมทำได้ และเรียนรู้ได้ทันกัน แต่ปัญหาอยู่ที่ข้อสองเพราะสอนกันไม่ได้...ต้องอยู่ที่ความใฝ่รู้สะสมเอาเองในตัวของแต่ละคน และถือว่าเป็นคุณสมบัติสำคัญที่ผู้เขียนหรือผู้เรียนภาษาทุกคนต้องมีอันดับแรก (ต่อให้ต้องเขียนต้องใช้ภาษาแม่ของตัวเองก็ตาม) ปรากฎการณ์ที่เห็นอยู่ คือ คนไทยเราที่สนใจภาษาอังกฤษหรือภาษาอื่นใดมักจะมุ่งเรียนแต่ในข้อแรก มองข้ามความสำคัญของข้อสองไปอย่างน่าเสียดาย เราจึงมีแต่การเรียนที่เน้นแต่ตัวภาษากันอย่างเดียว หาได้ฝึกฝนเพิ่มพูนคุณสมบัติในข้อสองซึ่งเป็นส่วนที่สำคัญยิ่งกว่าข้อแรกหลายเท่านัก ผลก็คือการเรียนภาษาของคนไทยจึงไม่ประสบความสำเร็จ รู้แต่กรอบๆ เอาไว้สอบ ใช้ภาษาไม่เป็นกันเป็นเรื่องปกติอย่างทุกวันนี้ แก้ไขเมื่อ 05 ส.ค. 53 16:57:56 จากคุณ : โจโฉ (joechou) เขียนเมื่อ : 5 ส.ค. 53 16:51:45

ความคิดเห็นที่ 5 จขกท. มีความคิดเหมือนกันเลยคะ กำลังจะมาตั้งกระทู้แบบนี้อยู่พอดี :) พอได้อ่านความคิดเห็นต่างๆ แล้วก็ได้แนวทางในการพัฒนาเยอะเลยคะ แต่ว่าพอจะมีหนังสือไหนแนะนำมั้ยคะ  เกี่ยวกับ writing อ่ะคะ??? จากคุณ : LFCForever เขียนเมื่อ : 5 ส.ค. 53 17:33:51

ความคิดเห็นที่ 6 ผมก็เป็นคนหนึ่งที่กำลังเรียนรู้ที่จะเขียนให้เป็นเขียนให้ได้ดี ก็เข้ามาหาความรู้ในเวปทั้งและเทศ หาอ่านหาฟัง สร้างประสบการณ์ให้แต่ละทักษะไปเรื่อย ๆ แบบเีพียงเป้าหมายของตัวเองที่วางไว้ก็พอ ผมชอบคำอธิบายของ คุณแอ๊ด ปากเกร็ด ที่ว่า  " การเรี่ยนรู้คือการเปลี่ยนคน เปลี่ยนจากไม่รู้เป็นรู้ เปลี่ยนจากไม่ชำนาญเป็นชำนาญ และเปลี่ยนทัศนคติ "  I've heard my friend told me about learning,he said,learning by doing. จากคุณ : ชะโดทะเล เขียนเมื่อ : 5 ส.ค. 53 17:57:21

ความคิดเห็นที่ 7 เขียน writing นี่ยากที่สุด ผมเขียนมาหลายสิบปีแล้วก็ยังเขียนไม่ได้ดี ต้อง ใช้ความรู้ความชำนาญหลายด้านเช่น creative, grammar, knowledge เคยเจอสาวรัสเซียคนหนึ่ง เธอพูดได้สี่ภาษา เรียน English Writing สี่ครั้ง ถึงจะผ่านด้วย B จากคุณ : นิแรน เขียนเมื่อ : 6 ส.ค. 53 01:21:32

ความคิดเห็นที่ 8 หนังสือเรื่อง writing คงแนะนำได้เรื่องหลักการในการเรียบเรียงความคิดเป็นหมวดหมู่ หลักการในการลำดับการนำเสนอหมวดหมู่เหล่านั้นเป็นขั้นเป็นตอน หลักการเรื่องการใช้ถ้อยคำ โวหาร ให้เหมาะกับกาลเทศะ สื่อสารเนื้อหาสาระที่เราต้องการจะสื่อได้อย่างมีประสิทธิผลและมีประสิทธิภาพ กระชับในส่วนที่ควรกระชับ วิจิตในส่วนที่ควรวิจิต โดนใจคนอ่าน แล้วก็มีตัวอย่างดีๆให้ดูเป็นแนวทาง เอาละ อ่านตำราจบแล้ว หลักการเพียบ ตัวอย่างเพียบ แล้วไง? แฮ่ๆ มันลำบากตอนเราลงมือเขียนนี่แหละ ตัวเอง เวรกรรมจริงๆ มันน่าจะมีโปรแกรมคอมพิวเตอร์ช่วยเขียนให้ด้วยเนอะ หลังจากมีคอมพิวเตอร์ช่วยแปล ผมขอสารภาพว่าไม่เคยอ่านตำราพวก writing เป็นเรื่องเป็นราวเลย แบบว่าติดจะมักง่ายและขี้เกียจ ก็เลยไม่รู้จะแนะนำตำราให้น้องๆได้อย่างไร แล้วผมเขียนเป็นได้อย่างไร? ผมครูพักลักจำเอามาจากหน้งสือที่ผมเคยอ่านนี่แหละ อาศัยว่าชอบอ่าน อ่านมามากทั้งไทยทั้งฝรั่ง ศัพท์แสงมันก็พอติดอยู่ในหัวอยู่บ้าง ไม่ได้คืนครูไปหมด ได้เห็นสำนวน ได้เห็นลีลา ได้เห็นการใช้งานถ้อยคำในบริบทการใช้จริง อันไหนเราชอบมันก็ติดหูติดตาเราเอง สิ่งเหล่านี้มันเป็นเหมือนวัตถุดิบที่เราตุนไว้ในคลังสมอง เหมือนของจากเซียงกง แยกแยะชิ้นส่วนไว้เป็นหมวดหมู่ ทำบัญชีใส่ลิ้นชักขึ้นหิ้งไว้เป็นระบบ สะสมไว้เรื่อยๆ เป็นชิ้นส่วนอะหลั่ยรอวันให้เราไปรื้อมาประกอบกันเป็นผลิตภัณฑ์จากสายการผลิตของโรงงานสมองของเรา จากชิ้นส่วนรถยนต์มากมายที่อยู่ในคลัง เราเอามาประกอบเป็นรถยนต์คันใหม่ที่มียี่ห้อใหม่ประทับยี่ห้อ "แอ๊ดโมบิล" ซึ่งไม่เหมือนใครและไม่มีใครเหมือน งานเขียนเป็นงานฝีมือ เป็นงานศิลปะอย่างหนึ่ง ไม่อย่างนั้นเขาจะเรียก "วรรณศิลป์" หรือ ผมชอบใช้คำว่า ช่างเรียงคำ มันเห็นภาพดี ช่างทองเขาค่อยบรรจงประดิดประดอยสร้อยคอล้ำค่าจากทองและวัสดุนานาชนิดฉันใด ช่างเรียงคำก็ต้องรวบรวมถ้อยคำไว้แล้วค่อยคัดสรรบรรจงประดิดประดอยออกมาเป็นผลงานเขียนที่สวยงาม ทรงพลัง  ฉันนั้น จากคุณ : แอ๊ด ปากเกร็ด เขียนเมื่อ : 6 ส.ค. 53 08:16:31

ความคิดเห็นที่ 9 เห็นด้วยกับคุณอาแอ๊ดเลยครับว่าไม่มีหนังสือเล่มไหนสอนได้จริงๆ อาจจะมีเล่มที่ให้คำแนะนำว่าอะไรควรเขียนยังไง แต่ writing นั้นเป็น organic เปลี่ยนไปตามสถานการณ์ (นั่นคือทำไมมันถึงลึกซึ้ง) ดังนั้นผมจึงแนะนำในบลอกว่า ถ้ามีโอกาสควรเรียนเพื่อจะได้มีคนแก้ไขแนะนำให้เป็นกรณีไปครับ แก้ไขเมื่อ 06 ส.ค. 53 10:22:24 จากคุณ : เมื่อลมแรง...ใบไม้ก็ร่วง เขียนเมื่อ : 6 ส.ค. 53 10:21:53

ความคิดเห็นที่ 10 สะสมไว้เรื่อย ๆ ช่างเรียงคำ แอ๊ดโมบิล ขอบคุณพี่แอ๊ด มากครับ ที่ช่วยอธิบายเรื่องยาก ๆ ให้ฟังดูง่ายขึ้น บางคนก็คง จะมองไม่เห็นภาพรวมของกระบวนการการเรียนรู้ สังเคราะห์ และถ่ายทอด ของการเรียนภาษา พี่แอ๊ดอธิบายได้ชัดเจนมากครับ มันทำให้คิดว่า การเขียน ไม่ได้เป็นเรื่องยาก แต่คุณภาพของเนื้อหาที่ถ่ายทอดมันขึ้นอยู่กับ วัตถุดิบใน สมองของเรา ผนวกกับความคิดสร้างสรรค์ รวมถึงพี่ ๆ ท่านอื่น ๆ ด้วยครับ ผมว่าหลายคนที่เข้ามาอ่าน เพราะเห็นจั่วหัวไว้ ว่า Writing คงจะเข้าใจชัดเจน ว่าควรปฎิบัติตนอย่างไร เพื่อไปให้ถึงจุดนั้นได้ ส่วนตัวผมว่า เราเริ่มเขียนกันได้แล้วละครับ ไ่ม่ต้องรอให้มีอะไหล่รถยนต์ มากมาย เพียงแต่เป็นการเขียนเพื่อให้รู้ ในระหว่างที่เราสะสมอะไหล่เอาไว้ ซึ่งจะด้วยกระบวนการใด ๆ ก็สุดแท้แต่ จะอ่าน จะเรียน จะฟัง จะลงคอร์สละ 2 แสน จะเรียนภาษาที่เมืองนอก สิ่งสำคัญกลับอยู่ที่ ความตั้งใจ มุ่งมั่น เป้าหมาย และใจรัก และได้ฝึกฝน ผมว่าพี่ ๆ อย่างพี่ ลมแรง พี่ แอ๊ด ก็อยู่ช่วยตรวจทานกันอยู่ทุกวัน ไว้ว่า สักวันจะมารบกวนครับ ช่วงนี้จะขอไปเก็บอะไหล่รถ เดี๋ยวจะเปิดอู่บ้าง จากคุณ : ต๊อยหน่อย เขียนเมื่อ : 6 ส.ค. 53 12:57:26

ความคิดเห็นที่ 11   หนูก็เป็นคนนึงที่มีปัญหาเกี่ยวกับงานเขียนค่ะ โดยเฉพาะการเรียบเรียงความคิด หลายครั้งที่หนูเขียน หนูมักจะหลุดประเด็น เเล้วบางครั้งหนูก็มีปัญหาตรงการเชื่อมความสัมพันธ์ระหว่างประโยค เป็นปัญหาที่หาทางเเก้ยากจริงๆค่ะ พี่ๆ คิดว่าหนูควรเเก้ปัญหาอย่างไรดี จากคุณ : numai (UmU) เขียนเมื่อ : วันรพี 53 15:59:12

ความคิดเห็นที่ 12 ปัญหาในการเรียบเรียงความคิด? เอาละ ข้อความเบื้องต้นมีนัยสองอย่าง 1.จขกท มีความคิดอยู่แล้ว 2.จขกท มีปัญหาในการนำความคิดที่มีอยู่แล้วนั้นมาเรียบเรียง ถ้ามีปัญหาแค่นี้เรื่องหมูมาก เพราะปัญหาส่วนใหญ่ของการเรียงความนั้นอยู่ที่คนจะเขียนไม่มีความคิด ถ้าหากมีความคิดอยู่แล้วละก็ การเรียบเรียงเป็นเรื่องจิ๊บๆ สิ่งที่เรียกว่า "ความคิด" ที่จะนำมาใช้เรียงความนั้น ต้องประกอบด้วยสาระดังนี้ 1.องค์ความรู้ ก็คือรู้จริงในเนื้อหาสาระในเรื่องที่จะเขียน อย่ามั่ว ต้องค้นคว้าข้อเท็จจริงให้ละเอียด วัน เวลา สถานที่ บุคคล เหตุการณ์ 2.ข้อคิดเชิงวิเคราะห์ หรือ analytical thinking แยกแยะประเด็นได้ว่ามันมีกี่ประเด็น อะไรบ้าง อะไรก่อน อะไรหลัง อะไรเป็นเหตุ อะไรเป็นผล 3.ข้อคิดเชิงวิจารณ์ หรือ critical thinking คือประเมินได้ว่า อะไรดี อะไรไม่ดี อะไรได้ผล อะไรไม่ได้ผล ข้อดีและข้อเสียของหนทางปฏิบัติต่างๆ อยากเขียนเรื่องอะไร จะต้องมีความคิดเรื่องนั้นๆตามกรอบที่ผมว่าไว้ข้างบน ไม่มีความคิดรองรับดังกล่าว ข้อเขียนก็คงด้อยค่าไปตามส่วน เมื่อมีความคิดรองรับแล้ว ต่อไปก็เป็นขั้นตอนที่ง่ายกว่าของการเขียน คือการเรียบเรียง 1.นิยามประเด็นหัวข้อให้ชัดเจน ตีกรอบให้แน่นอน ไม่อย่างนั้นจะกลายเป็นเครื่องบินที่บินขึ้นได้แต่หาสนามบินลงไม่ได้ หรือไม่ก็บินวกวนจนผู้โดยสารอ้วกแตก 2.ลำดับการนำเสนอความคิด ให้เป็นขั้นตอน มีการกล่าวนำ การนำเข้าสู่เนื้อหา เริ่มด้วยข้อเท็จจริง ตามด้วยข้อพิจารณา และลงเอยด้วยบทสรุป ใส่เนื้อหาที่เหมาะสมในแต่ละขั้นตอน 3.เลือกถ้อยคำสำนวนให้เหมาะกับบทความ ความถูกกาลเทศะ ความสละสลวย ความกระชับ ความวิจิตพิสดาร จะเลือกใช้แค่ไหน อย่างไร ให้เหมาะกับกลุ่มผู้อ่านที่ตั้งใจไว้ได้ จากคุณ : แอ๊ด ปากเกร็ด เขียนเมื่อ : 8 ส.ค. 53 10:42:51