ความคิดเห็นที่ 1 รัตนะกวีแก้วแห่งกรุงรัตนโกสินทร์ มีได้หลายคนครับ หากแต่ว่า กลอนสุนทรภู่ นั้นเข้าถึงหูประชาชนและฟังง่ายกว่า ซึ่งกลอนที่ท่านแต่งส่วนมากเป็นกลอนแปด หรือ กลอนตลาด และถูกนำมาจัดพิมพ์เผยแพร่ ติดหูมาตั้งแต่สมัยรัชกาลที่ ๕ ส่วนกลอนของสมเด็จพระมหาสมณเจ้า กรมพระปรมานุชิตชิโนรส ฯ ทรงไว้หลายรูปแบบ ซึ่งล้วนมีคุณค่ามหาศาลอย่างมาก จะขอยกตัวอย่าง อินทรวิเชียรฉันท์ ๑๑ ให้เป็นตัวอย่าง.... คุณพระภรรดาเจ้า ได้ปกเกล้าช่วยกั้นกัน คุ้มขวงภยันอัน ตรายร้าง บ่ รางพาน ธรรมดาคณะพธู บำราศคู่สมัครสมาน เสมอแหวนวิเชียรราน รังสีหมอง บ่ ผ่องพรรณ เจียนจันทรดารก วลาหกมากีดกัน เศร้าแสงชระอับอัน ธการคลุ้มชรอุ่มโพยม เฉกหญิงที่ชายหน่าย แม้เป็นม่ายก็หมองโฉม เสื่อมสุขแต่ทุกข์โทม นัสเศร้ากำสรวลศัลย์ ชุมชนจะชวนฉิน ประมาทหมิ่นทุกสิ่งอัน ยากนักจักผ่อนผัน บรรเทาที่สตรีตรอม สบสรรพสิ่งชั่ว มาเกลือกกลั้วให้หมองมอม พักตร์ผ่องก็เผือผอม พิกลรูปจักซูบทรง พฤษภกาสร อีกกุญชรอันปลดปลง โททนต์เสน่งคง สำคัญหมายในกายมี นรชาติวางวาย มลายสิ้นทั้งอินทรีย์ สถิตทั่วแต่ชั่วดี ประดับไว้ในโลกา ความดีก็ปรากฏ กิติยศลือชา ความชั่วก็นินทา ทุรยศยินขจร.. จากคุณ : หนุ่มรัตนะ เขียนเมื่อ : 9 ส.ค. 53 13:27:49

ความคิดเห็นที่ 2 ภาษาไทเหนือและคำเมืองสมัยก่อน น่าจะมีความคล้ายคลึงกันเยอะไม่น้อยเลยครับ อย่างในหลักศิลาจารึกก็มีการใช้ศัพท์คล้ายๆกันอยู่ไม่น้อย แต่ภาษาไทกลางและภาษาไทใต้ น่าจะแตกต่างจากคำเมืองมากอยู่ เพราะมีการผสมศัพท์ท้องถิ่นกับคำยืมจากวัฒนธรรมข้างเคียงมาไม่น้อย จากคุณ : อุ้ย (digimontamer) เขียนเมื่อ : 9 ส.ค. 53 14:08:47

ความคิดเห็นที่ 3 ค่อนข้าง งง ใน คำถาม สัก เล็กน้อย หากเน้นที่ภาคเหนือ ก่อนเชียงใหม่ ก็มีหลายเผ่าพันธุ์ภาษาอยู่ก่อนแล้ว ก่อน ๖พันปี น่าจะมีชนเผ่า พวกที่น่าจะเป็น Nigritoid อาศัยอยู่ หากแต่ภาษา ของชนเผ่าเหล่านี้ไม่หลงเหลือหลักฐานมาจนถึงปัจจุบัน ราว๖ถึง๘พันปีมาแล้ว น่าจะมีชนเผ่าที่พูดภาษาในตระกูลมอญเขมร เข้ามาอยู่อาศัย ซึ่งได้พัฒนาเป็นกลุ่ม ชนที่พูดภาษา ขมุ ลั้วะ และมีมอญเก่าเข้ามาสร้างเมืองในสมัยหริภุญชัย ส่วนคนที่พูดไทกะได น่าจะเข้ามาในแถบนี้ราว คศ ๘๐๐ถึง๑๒๐๐ โดยอพยพลงมาจาก ยูนนาน เป็นไทตะวันตกเฉียงใต้เก่า ซึ่งได้สร้างบ้านก่อเมือง ในแถบเชียงแสน และสุวรรณโคมฅำ ซึ่งภาษาไท ที่ใช้ในภาคเหนือสมัยนั้น น่าจะเรียกว่า ไทเชียงแสนเก่า ซึ่งมีความแตกต่างจากภาษาไทยเหนือปัจจุบัน ทั้ง คำศัพท์ ระบบเสียงและไวยากรณ์ หากแต่ไม่มีบันทึกยืนยัน แต่น่าจะใกล้เคียงกับ ไทพ่อขุนรามคำแหง พอสมควร คือยังไม่ได้ผ่าน การแยกย้ายไม้เสียง Great Tonal Split คือ ไม้เสียง ในภาษาไทเก่าทั้งสอง ยังคงมีเพียงแค่ ๔ เสียง คือ คำเป็น ๓ เสียง และคำตายอีกหนึ่งเสียง คือเอก A โท B ตรี C และ ตาย D ซึ่ง ขา ออกเสียงวรรณยุกต์เดียวกับ คา แต่ คา ออกเสียงพยัญชนะก้อง ไทเก่า ขา /*kʰaaA/        : คา /*ɡaaA/ ข่า /*kʰaaB/        : ค่า /*ɡaaB/ ข้า /*kʰaaC/        : ค้า /*ɡaaC/ ขาด /*kʰaaʔdD/     : คาด /*ɡaaʔdD/ ขัด /*kʰaʔdD/     : คัด /*ɡaʔdD/ ไทใหม่ หลังจากเกิดการแยกย้ายไม้เสียง ขา /kʰaaA1/        : คา /kʰaaA4/ ข่า /kʰaaB1/        : ค่า /kʰaaB4/ ข้า /kʰaaC1/        : ค้า /kʰaaC4/ ขาด /kʰaatDL1/   : คาด /kʰaatDL4/ ขัด /kʰatDS1/   : คัด /kʰatDS4/ ซึ่งไม้เสียง A1, A4 ... ก็สามารถปริวรรตเป็นวรรณยุกต์ของไทใหม่แต่ละภาษาได้ครับ แก้ไขเมื่อ 09 ส.ค. 53 23:51:27 แก้ไขเมื่อ 09 ส.ค. 53 23:11:50 จากคุณ : Paphmania เขียนเมื่อ : 9 ส.ค. 53 16:31:57