ความคิดเห็นที่ 1 ก็เข้าใจนะครับ ว่ามันลำบาก แต่ก็ต้องหาทางแก้ไข ไม่ว่าจะเป็นซื้อกระเป๋าลาก ฯลฯ แต่ทางแก้ตามแนวทางของผม คือ ซื้อไอแพด แล้วสแกนหนังสือทุกหน้า ใส่ไว้ สบายไหมครับ ปล. ไม่ได้เข้ามาก่อกวนคุณนะ แต่มันเป็นวิธีแก้ปัญหาของผมจริง ๆ จากคุณ : อุบาสกฉางชุน เขียนเมื่อ : 16 ส.ค. 53 21:35:49

ความคิดเห็นที่ 2 จัดตารางสอนหรือเปล่าครับ เพราะวันหนึ่งเรียนอย่างมากก็ 6 วิชา หนังสือ 6 เล่ม บางวันเป็นวิชาพละเสีย 1 ลูกเสือเสีย 1 หนังสือคงไม่เยอะ จากคุณ : สัญญาณหางปลา เขียนเมื่อ : 16 ส.ค. 53 21:54:36

ความคิดเห็นที่ 3 บ่นในนี้ก็ไม่เกิดอะไรขึ้น ตอนเด็ก ๆ ผมก็กระเป๋าหนักนะ แต่เดี๋ยวนี้เห็นว่าเบาลงแล้ว เพราะโรงเรียนแจกชีทอ่ะครับ จากคุณ : Shinemon คุง เขียนเมื่อ : 16 ส.ค. 53 22:02:39

ความคิดเห็นที่ 4 เอาหนังสือฝากไว้ที่โรงเรียนบ้างได้มั้ย เอากลับมาเฉพาะที่ต้องใช้ทำการบ้านจะได้ช่วยได้บ้าง ตอนเด็กๆผมก็หิ้วเยอะเหมือนกันรวมปิ่นโตอีก ฝึกบ้าหอบฝางตั้งแต่เด็ก แก้ไขเมื่อ 16 ส.ค. 53 22:22:20 จากคุณ : Sand (econdpu) เขียนเมื่อ : 16 ส.ค. 53 22:21:45

ความคิดเห็นที่ 5 ไม่น่าถึงนะ ห้ากิโล หนังสือสมุด หกเจ็ดเล่ม ชุดพละ มันจะถึงได้ยังไงห้ากิโล จากคุณ : baezae (baezae) เขียนเมื่อ : 16 ส.ค. 53 23:37:30

ความคิดเห็นที่ 6 ไม่ทราบว่าทำไมเหมือนกัน แต่เคยเห็นกระเป๋านักเรียนของหลาน เป็นแบบที่ จขกท ว่าจริงๆ ครับ เห็นแล้วยังตกใจเลยว่านี่จะไปโรงเรียนแบบไปเช้าเย็นกลับ หรือจะไปเข้าค่ายค้างคืนกันแน่ นึกถึงสมัยตัวเองเรียน ตอนนั้นใช้กระเป๋านักเรียนแบนๆ ขนาดตอนโตแล้วยังรู้สึกเลยว่าหนัก จากคุณ : เกียรตินำ เขียนเมื่อ : 17 ส.ค. 53 00:28:48

ความคิดเห็นที่ 7 ตอนผมเรียน ก็เห็นเพื่อนบางคนกระเป๋าโตมากๆ หนักอย่างกับ ดัมเบล ขณะที่บางคนก็หนาปกติ ไม่หนักมากมาย แถมหนังสือก็ครบด้วย ฉะนั้นผมว่าถ้าจัดตารางเรียนตามที่จะเรียนน่าจะช่วยได้เยอะนะครับ ส่วนตัวผมเอง มีคนจัดให้อ่ะครับ ไม่เคยรู้สึกว่าหนักเลย จากคุณ : comeDD เขียนเมื่อ : 17 ส.ค. 53 00:37:33

ความคิดเห็นที่ 8 ทุกวันนี้ผมเสียบุคคลิกภาพเพราะกระเป๋านักเรียนสมัยตอนเด็ก ๆ น่ะครับ ตอนนี้ทำงานแล้ว ผมก็ยังเดินหลังโก่งติดมาตั้งแต่เด็กตอนสะพายกระเป๋านั่นแหละ ทุกวันนี้เวลาไปทำงาน แม่ก็คอยเตือนว่า "เดินหลังโก่งอีกแร้นนะ" แต่ก่อนยอมรับเลยว่าขนาดจัดตารางสอนแล้ว หนังสือก็ยังเยอะ คิดดูว่าสมุดวิชาภาษาอังกฤษผมมีทั้งหมด 5 เล่ม แบ่งเป็นอังกฤษหลักกับอังกฤษเสริม วิชาเลขมีทั้งหมด 3 เล่ม แบ่งเป็นสมุดโรงเรียน 3 เล่ม การบ้าน 1 เล่ม (คณิตหลัก คณิตเสริม คณิตทักษะ) หนังสือภาษาอังกฤษ 4 เล่ม ไม่รวมสมุดนะ อังกฤษหลัก 2 เล่ม อังกฤษเสริม 3 เล่ม เพราะมีหนังสือแบบฝึกหัดด้วยอีก 2 เล่ม เยอะมะล่ะ ภาษาไทย 2 เล่ม หลักกับเสริมเหมือนกัน แต่มักจะให้ทำลงในหนังสือเลย ไหนจะต้องทำงานฝีมือแบกอะไรอีกตั้งเยอะ ทุกวันนี้หลังโก่งยังไม่หายเลย จากคุณ : ปีเตอร์นอร์ธ เขียนเมื่อ : 17 ส.ค. 53 00:54:23

ความคิดเห็นที่ 9 เรียน 6-7 วิชาต่อวันค่ะ ถึงจัดแล้วก็น่าจะยังหนัก  เพราะแต่ละวิชามักจะถูกขยายด้วยนักวิชาการระดับชาติ ให้มีหนังสือ 1-2เล่ม  หนังสือเรียน+หนังสือแบบฝึกหัด   วิชาด้านภาษาก็จะ มี 3 เล่ม เพราะรวมคัดลายมืออีก 1 บางวิชามีแบบฝึกหัดนอกหนังสือ ก็คือต้องใช้สมุด สรุปว่าแต่ละวันเอาหนังสือ+สมุดไปเรียนวันละ 10 เล่มเป็นอย่างน้อย รวมกล่องดินสอ  ดินสอสี กระติกน้ำ วันไหนมีการฝีมือ แบกกันระโยงระยาง.. ทำไงได้คะ รายได้อย่างเรา ชนชั้นกลางระดับต่ำ เลือก"ระบบการศึกษา" ไม่ได้ ต้องทนอเวจี กับการศึกษาแบบนี้   เรียนหรูก็ถูกหาว่า ฟุ้งเฟ้อ   เรียนตามระบบก็ต้องทนหนัก ทนถึก   พ่อแม่ถึงเวลาก็ก้มหน้าก้มตาทำงานหาเงินมาบวงสรวงโรงเรียนกวดวิชา เพื่อให้ลูกมี "โอกาส" ได้ "เรียน" กับชาวบ้านเขาต่อไป แต่้....ไม่ต้องทำอะไรนะคะ  ขอความกรุณาทางการ  กระทรวง หรือ บรรดา คณะกรรมการการศึกษาประเทศชาตินี้อย่าได้คิดแก้ไขอะไร"อีก"เลยค่ะ   เท่าที่ผ่านมา ผลงานของพวกท่านก็ซ้ำเติมผู้ปกครองและเด็กมากขึ้นทุกที ไม่หนักกระเป๋า ก็หนักเงินกวดวิชาจะแย่แล้วค่ะ แก้ไขเมื่อ 17 ส.ค. 53 05:32:32 จากคุณ : โตมิโต กูโชว์ดะ เขียนเมื่อ : 17 ส.ค. 53 05:31:30

ความคิดเห็นที่ 10 ตอนประถมพูดไปแล้วมันหนักจริงๆแบกกันไปเยอะมาก ตอนเราไปส่งลูกที่โรงเรียนช่วยแบกด้วย แต่ไม่ให้เอาหนังสือไว้ที่โรงเรียนเพราะจะหายได้ แต่พอขึ้นม.1 แล้วทิ้งไว้ที่โรงเรียนเลยแต่พอจะสอบปลายเทอมจะต้องขนกลับบ้าน ต้องทะยอยกลับมาเทียวเดียวไม่หมด จากคุณ : อนุมานน้อย เขียนเมื่อ : 17 ส.ค. 53 07:10:46

ความคิดเห็นที่ 11 คงต้องทำใจแล้วละครับ ทุกระบบในเมืองไทยตอนนี้มันเละตุ้มเป๊ะไปหมดแล้ว เราตัองพึ่งตนเองแล้วละครับ ภาครัฐจะว่ายังไง ไม่สน เพราะมันไม่น่าเชื่อถืออีกต่อไปแล้ว สมัยผมเรียนชั้นประถม มัธยม ใช้กระเป๋าหนังสือใบเล็กนิดเดียว พอถึงระดับอุดมศึกษาที่ ABAC นักศึกษาทุกคนไม่ต้องใช้กระเป๋าหนังสือเลย หนีบหนังสือไปคนละสามสี่เล่มก็เพียงพอแล้ว ถือติดมือไปเลย ศึกษาแต่ละวิชาจากหนังสือเพียงเล่มเดียวให้เข้าใจกระจ่างแจ้ง แค่นี้ก็เหลือกินแล้ว ทำให้ได้ก่อนเหอะ ไม่เห็นจะต้องมีตำรับตำราอะไรมากมายก่ายกอง จากคุณ : หนุ่มไทยไร้นาม เขียนเมื่อ : 17 ส.ค. 53 08:49:57

ความคิดเห็นที่ 12 การอนุมัติหนังสือให้ใช้เรียนในหลักสูตรได้มากๆเล่มคนอนุมัติได้เงินใต้โต๊ะ ตำแหน่งทางการเมืองด้านการศึกษาหาเงินจาก corruption ได้ไม่มากเท่าตำแหน่่งอื่นๆก็เลยต้องหาเงินด้วยวิธีนี้ คนที่จัดทำหนังสือเรียนเคยพลั้งปากพูดออกมาว่ายัดเงินใต้โต๊ะให้หน่วยงานการศึกษาอนุมัติหนังสือเรียนที่เขาจัดทำขึ้น กะรวยเละแต่เผอิญเปลี่ยนรัฐบาล คนจัดทำหนังสือเลยลงทุนไปแล้วสูญเปล่า วอดไปตั้งหลายล้าน สมน้ำหน้ามัน....!! เด็กประเทศอื่นๆที่ไม่เรียนเยอะเกินไปแบบเด็กไทยกลายเป็นเก่งกว่า จริงๆแล้วครูที่เก่งๆสมองพลิกแพลงสามารถสอนเด็กได้สบายๆโดยไม่ต้องใช้หนังสือเรียนเลย วิธีการง่ายๆก็คือครูอ่านหนังสือแล้วใช้สมองคิดเอาว่าจะสอนยังไงให้บรรลุเป้าหมายได้ โดยการสร้างสื่อการสอนขึ้นมาเอง แต่นั่นมันเป็นการฝึีกออกกำลังสมองที่ครูเช้าชามเย็นชามไม่อยากทำ วิธีแก้ืทำได้ 2 วิธี ซึ่งใช้เงินเยอะหน่อยแต่ดีต่อกระดูกสันหลังเด็ก คือ 1 ทางโรงเรียนหาล็อกเกอร์ให้เด็กเก็บหนังสือ 1 ชุดที่โรงเรียน อีกชุดหนึ่งเด็กเก็บที่บ้าน หรือไม่ก็ใช้ notebook หรือ netbook เครื่องเล็กๆ แล้ว scan หนังสือทั้งหมดเข้าไปใน notebook หรือ netbook แล้วให้เด็กแบก notebook หรือ netbook ไปโีรงเรียน แต่มันก็เสี่ยงต่อการสูญหายอีกนั่นแหละ สรุปแล้ว เราว่าสอนครูให้มีสมองพลิกแพลง จะได้สร้างสื่อการสอนดีๆขึ้นเองได้แล้วแจกเป็น sheets โดยไม่ต้องใช้หนังสือเรียนเลย จะดีกว่า แต่คนสมองพลิกแพลงมากๆก็เผอิญหนีไปประกอบอาชีพอื่นที่รายได้ดีกว่ากันเกือบหมด ไม่ค่อยมีใครอยากเป็นครูเพราะค่าตอบแทนต่ำมากๆสรุปแล้วระบบอะไรหลายๆอย่างในประเทศไทยมันเละเทะมากๆ กระดูกสันหลังถ้าเอียงแค่ 2-3 microns อาจทำให้ป่วยได้ทั้งทางสรีระและทางจิตได้อย่างรุนแรง แม่เรากระดูกสันหลังเอียงหมอไม่รู้วิธีรักษา ทั้งจิตแพทย์และสรีรแพทย์รักษาแม่เราโดยมุ่งทำลายอาการแต่ไม่ได้รักษาที่ต้นตอ จนแม่เราพิการแล้วตายไปในที่สุด เราก็กระดูกสันหลังเอียง (คงเป็นกรรมพันธ์) เราป่วยทางจิตเป็น ocd (ย้ำคิดย้ำทำ) ป่วยเป็น adhd (สมาธิสั้น)  iq ต่ำกว่ามนุษย์ทั่วๆไป (เราป่วยเหมือนแม่ทุกอย่าง) มาเกือบตลอดชีวิตและเกือบพิการเหมือนแม่เรา เราเรียนหนังสือตามแบบแผนไม่ได้ต้องเรียนแต่ "ความรู้นอกระบบ" คือพวก esoteric arts (ศาสตร์เร้นลับ)และการแพทย์ทางเลือกเพื่อพยายามเอาชนะกรรมพันธ์ จะได้รักษาอาการป่วยของเราให้สำเร็จให้ได้ และเรากลายเป็นรักษาตัวเองได้ราวกับปาฏิหารย์ แล้วเพิ่งมาเพิ่ม iq ให้ตัวเองได้เมื่อเป็นผู้สูงอายุไปแล้ว "หลังจากจัดเรียงปล้องกระดูกสันหลังเราให้เข้าแนวธรรมชาติ...!!!" "เด็กตัวเล็กขนาดนั้นแบกน้ำหนักมากเกิน มันเป็นอันตรายต่อสุขภาพกายและสุขภาพจิตอย่างมาก แค่กระดูกสันหลังเอียงผิดแนวธรรมชาติไปเพียงไม่กี่ microns...ปัญหาที่ serious มากๆก็เกิดขึ้นได้แล้ว...!!!" เราใช้เวลาชั่วชีวิตพยายามใช้ esoteric arts และการแพทย์ทางเลือกเพื่อแก้ไขอาการเอียงของกระดูกสันหลังเราเพื่อไม่ให้ตัวเองต้องประสบกับความพิการ และเำพื่อเพิ่ม iq ของเรา และคงไว้ัซึ่งความอ่อนวัยตลอดกาล เพื่อหวังที่จะเรียนรู้ศาสตร์อะไรใหม่ๆได้เมื่อยามเป็นผู้สูงอายุเพื่อให้มีความฉลาดพอที่จะเอาชนะคนที่เคยเรียนหนังสือเก่งกว่าเราสมัยเด็กๆให้ได้ (โดยที่ตอนนี้เราเรียนรู้ศาสตร์ใหม่ๆด้วยตัวเอง เพราะอยากเจริญรอยตาม Thomas Edison ที่ไม่ยอมเรียนหนังสือในโรงเรียนหรือมหาลัย แต่เรียนด้วยตัวเองทุกอย่างจนเก่งระดับอัฉริยะขึ้นมาได้) การที่เราเรียนไม่เก่งตอนเด็กๆ (เพราะสภาพร่างกายที่อ่อนแอของเรา) ทำให้เราต้องพยายามทำอะไรที่แหกคอกมากๆ เราเขียนเรื่องนี้ไว้ใน คคห 16 ในกระทู้นี้ http://www.pantip.com/cafe/library/topic/K9554437/K9554437.html แก้ไขเมื่อ 17 ส.ค. 53 10:13:22 จากคุณ : fortuneteller เขียนเมื่อ : 17 ส.ค. 53 10:03:51

ความคิดเห็นที่ 13   น่างงกับพวกนักวิชาการศึกษานะครับ ความคิดความอ่านจะเป็นแบบหอคอยงาช้าง นั่งคิดนั่งเพ้อแล้วก็สั่ง ๆ ๆ เปลี่ยนแปลงระบบมันทุก ๆ 4 ชั่วโมงหลังอาหาร ไม่เคยวิจัยไม่เคยทดลองไม่เคยสอบถาม แต่แปลกที่ เรื่องง่าย ๆ แค่เด็กต้องแบกหนังสือหนักเกินไป ไม่เคยมานั่งขบคิดกันเลย จากคุณ : tanlove เขียนเมื่อ : 17 ส.ค. 53 12:12:07

ความคิดเห็นที่ 14 ปริมาณกระดาษ 6-7 วิชา คงจะพอๆกับกระดาษ 1 ลีม + น้ำหนักของกระเป๋าอีกซัก 0.2-1 กก. ผู้ใหญ่ลองหิ้วกระดาษ 1 ลีม + ดัมเบว 0.5 กก. เดินไปๆ มาๆ ซักครึ่งชั่วโมง แล้วจะได้ระลึกถึงวัยเด็ก อยากจะบอกว่าธุรกิจหนังสือเรียน เป็นสิ่งที่ทำกำไรมหาศาลมากๆ และรู้สึกว่าจะได้รับยกเว้นไม่ต้องเสียภาษีด้วย จากคุณ : Lerman เขียนเมื่อ : 17 ส.ค. 53 13:42:18

ความคิดเห็นที่ 15 เราว่ามันก็หนักมากกกกกกกกกก (สำหรับเรา) ตั้งแต่สมัยประถมแล้วค่ะ ลามมาจนถึงมัธยมเลย (ไม่ได้โม้) บางวิชามีหนังสือ 3 เล่ม หนังสืออ่าน หนังสืออ่านประกอบ หนังสือแบบฝึกหัด (ไม่รวมสมุดงาน) ตอนประถมเราเดินไปโรงเรียน คุณป้าคุณน้าเดินผ่านไปทางเดียวกันเห็นแล้วสงสาร ต้องช่วยเราหิ้วกระเป๋านักเรียนใบอ้วนถึก เพราะว่าเดินหิ้วจนตัวเอียง 555 แย่ที่สุดคือ ตอน ม ต้น มีวันเรียน ลูกเสือ พละ วันเดียวกัน ซึ่ง ต้องใส่ เสื้อพละ + กระโปรงพลีท และในถุงสัมภาระจะมี ชุดเนตรนารีและเครื่องประดับทั้งหลาย พร้อมด้วยกางเกงพละ !!!!! เคยใส่เสื้อพละ + กางเกงวอร์ม มาเลย เพื่อประหยัดกระโปรงพลีท ปรากฎว่าไม่อนุญาตให้ทำแบบนั้นได้ (อีกต่อไป)  ......... จากคุณ : บลอนดี้ เขียนเมื่อ : 17 ส.ค. 53 19:25:20

ความคิดเห็นที่ 16   จำได้ว่าตอนม.ต้น กระเป๋าก็ใกล้เคียงตู้เย็นเหมือนกัน แล้วก็เหมือนที่ คห.๑๕ บอกคือวันไหนมีวิชาพละต้องเอาเสื้อใส่ถุงมาเปลี่ยนอีก แต่ตอนนั้นก็ไม่เคยบ่นกับผู้ปกครองนะว่ากระเป๋าหนัก เพราะเพื่อน ในกลุ่มก็เหมือน ๆ กันเลยไม่รู้สึกว่าแตกต่าง แล้วตอนนั้นก็เป็น nerd เต็มตัว พอขึ้นม.ปลายนี่แหละถึงเริ่มหนีบกระเป๋าตามแฟชั่น แต่ก็ยัง เรียนดีนะ :o) จากคุณ : พลายแป้ง เขียนเมื่อ : 17 ส.ค. 53 20:26:17 A:128.178.253.115 X: TicketID:120371

ความคิดเห็นที่ 17 เห็นใจจริงๆค่ะ จำได้ว่าโรงเรียนมัธยมไม่อนุญาตให้เอาหนังไว้ลิ้นชักใต้โต๊ะ บอกว่าไม่เรียบร้อย ต้องหอบหนังสือทั้งวัน ยิ่งตอนเรียนมัธยมต้นยิ่งแล้วใหญ่ เพราะเรียนอยู่ห้องหนึ่ง ห้องคิง ไม่มีห้องเรียนประจำ ไม่รู้ว่าอาจารย์ไม่ชอบนักเรียนห้องนี้หรืออย่างไร ทรมานนักเรียนให้เดินเรียนทั้งวันห้องอื่นมีห้องประจำได้ แต่ห้องคิงไม่มี หนำซ้ำ เราเป็นคนชอบอ่านหนังสือ ก็ยืมหนังสือเพิ่มมาจากห้องสมุดสองเล่ม  บางเล่มก็หนาค่ะ สามร้อยหน้าขึ้นไปก็มี ตกเย็นรอรถเมล์กลับบ้าน  รถเมล์มีน้อยมากๆ ชั่วโมงละคัน ถ้าไม่รอรถเมล์ก็ต้องขึ้นรถแอร์หรือรถตู้แทน รถตู้ไม่ใช่ว่าขึ้นได้ง่ายๆนะคะ ต้องเดินไปขึ้นประมาณสามสี่ป้ายรถเมล์ ทุกวันนี้เดินหลังค่อมหน่อยๆเลยค่ะ แต่การจัดกระเป๋าก็ช่วยได้เยอะค่ะหรือไม่ก็หาย่ามมาถือแทนการสะพายหลังเพียงอย่างเดียว พูดถึงย่าม ที่โรงเรียนก็มีระเบียบเรื่องนี้ค่ะ ทางที่ดีต้องซื้อย่ามกับโรงเรียน (ทางโรงเรียนจะเรียกมันว่า กระเป๋าเคียง) เหนื่อยกับระเบียบค่ะ กว่าจะจบออกมาได้ จากคุณ : ขวัญ (khumchalong) เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 53 14:07:17

ความคิดเห็นที่ 18 ตอนประถมสบายมากเอาหนังสือไว้ในลิ้นชัก ตอนมัธยม ก็หนักนะ แต่ไม่ถึงขนากมากมายอะไร จากคุณ : Metaphysics เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 53 15:07:16

ความคิดเห็นที่ 19   กราบขอบพระคุณทุกท่านที่แวะเวียนมาให้กำลังใจ เมื่อวานก็แวะไปคุยกับเพื่อน เลยถามเค้า....อดีตเพื่อนร่วมงานเก่าก็มีลูกไล่ๆ กัน ทุกคนพูดเหมือนกันว่า สงสารลูก... แล้วเราจะดำเนินการยังไงต่อไปอีกได้มั๊ย จากคุณ : nightmanager (nightmanager) เขียนเมื่อ : 26 ส.ค. 53 21:38:46