 |
แตกประเด็น เรื่องความสามารถของทหารไทย สมัยอยุธยาครับ{แตกประเด็นจาก K9636388}
|
|
จากกระทู้ที่พูดถึงนักรบซามูไร ผมได้ไปแสดงความเห็นเกี่ยวกับความสามารถของทหารไทยไว้ในกระทู้นั้นด้วย กลัวคนที่ติดตามมาแต่ต้นจะไม่ทันได้เห็นกระทู้ที่ผมปิดท้ายไว้ เลยขออนุญาตแตกประเด็นนะครับ ^____^
เรื่องความสามารถของทหารไทยในสมัยอยุธยา ผมยกให้ช่วงระหว่างพระเจ้าอู่ทอง มาจนถึงสมเด็จพระเอกาทศรถ นะครับ
ใน ช่วงนี้ เรามีสมรรถนะทางทหารไม่เป็นรองใครเลยนะครับ มีการฝึกอาวุธ ฝึกกระบวนทัพกันบ่อยครั้ง ช่วงสมเด็จเจ้าสามพระยา ถึงสมเด็จพระรามาธิบดีที่ ๒ มีบันทึกของโปรตุเกสบอกว่าขุนนาง สร้างฐานะความดีความชอบขึ้นจากการศึกสงคราม พระเจ้าแผ่นดินทรงโปรดฯ ให้มีการจัดกระบวนทัพ ซ้อมรบบ่อยครั้ง แน่นอนว่าฝีมือของทหารไทยในช่วงนี้น่ากลัวมากครับ
ส่วนที่เราแพ้กอง ทัพพม่า (ช่วงเสียกรุงครั้งแรก) เราแพ้ด้านกำลังพล และยุทธวิธีที่เราเป็นรองการวางกลศึกของพระเจ้าบุเรงนอง รวมถึงความแตกแยกทางการเมืองของราชสำนักฝ่ายเหนือฝ่ายใต้ ดังที่เราทราบกันดี
ยุคที่เข้มแข็งสุดขีดก็เป็นช่วงสมเด็จพระนเรศวรนี่แหละครับ ทหารไทยเราเข้มแข็งจริงๆ
แต่ พอเข้าสู่ยุคหลังแผ่นดินสมเด็จพระเอกาทศรถเป็นต้นไป เราเข้าสู่ยุคการค้าครับ การทหารเราจึงเริ่มเสื่อม การฝึกวิชาดาบ กระบี่กระบอง เริ่มน้อยลง เพราะบรรดาขุนศึกระดับพระยา หันมาเป็นพ่อค้ากันหมด
การทหารอ่อนแอถึงขนาดที่เรารบแพ้เขมร ในสมัยพระเจ้าทรงธรรม รวมถึงช่วงต้นรัชกาล ยังถูกพวกญี่ปุ่น บุกเข้าวังหลวงจับพระเจ้าแผ่นดินเป็นตัวประกัน เป็นการการันตีได้เลยว่า ทหารราชองครักษ์หย่อนฝีมือแค่ไหน (ถ้าเป็นยุคสมเด็จพระนเรศวร พวกญี่ปุ่นที่บุกเข้ามาคงตายเกลื่อนหน้าประตูวัง)
ยิ่งสมัยพระเจ้า ปราสาททองยิ่งแล้วใหญ่ การทหารเราคงได้รับการฝึกฝนน้อยมาก เพราะหลังจากเกิดการรัฐประหารติดๆ กัน ชนชั้นเจ้าขุนมูลนายเริ่มไม่ไว้ใจขุนศึกแต่ละคน ตัดกำลังด้านอาวุธของขุนศึกกันยกใหญ่เพื่อไม่ให้มีกำลังวังชาในการก่อกบฏได้
ศึก ปราบพระศรีศิลป์ ที่เพชรบุรี ทหารไทยฝ่ายพระศรีศิลป์ก็โดนซามูไรอย่างยามาดะหลอก จนโดนกองซามูไรญี่ปุ่นฝ่ายสมเด็จพระเชษฐาตีแตกกระเจิง พ่ายไปอย่างง่ายดาย
สมัย พระเจ้าปราสาททอง ยกทัพไปตีปัตตานีถึง 2 ครั้งก็ไม่สำเร็จ แม่ทัพบางนายถึงกับหนีทัพดื้อๆ เลยก็มี ไปตีสงขลาก็แพ้ยับ หรือแม่แต่ส่งหน่วยจู่โจมขับไล่ทหารญี่ปุ่น คราวเผาทำลายหมู่บ้านญี่ปุ่น หน่วยจู่โจม 3,000 คนของไทย โดนซามูไรที่มีกำลัง 500 กว่าคน ฆ่าตายเสียมากมาย กว่าจะขับไล่ญี่ปุ่นออกไปได้เสียคนไปเป็นพัน
เข้า สมัยสมเด็จพระนารายณ์ เป็นช่วงที่มีทหารอาสาต่างชาติมากมาย แต่สมรรถภาพของทหารไทยก็มีจำกัดอยู่ดี สังเกตได้ตอนปราบกบฏมักกะสัน ที่ความสามารถของทหารไทย สู้พวกแขกมักกะสันไม่ได้ทุกกรณี (ที่ชนะก็อาศัยที่มีปืน และกำลังพลมาก แต่ก็ถูกฆ่าตายเกลื่อนเมืองธนบุรี)
ช่วงสมเด็จพระเพทราชา ไปจนถึงตอนเสียกรุง การทหารของไทยยิ่งเสื่อมหนัก เพราะนอกจากฆ่ากันเองแล้ว กษัตริย์ยังจำกัดอำนาจของขุนนางอย่างเข้มงวด ถ้าขุนนางที่มีไพร่ในสังกัดเพียงแค่ฝึกอาวุธ ก็อาจโดนข้อหากบฏได้ ซึ่งอาจเป็นผลดีต่อความมั่นคงของราชบัลลังก์ของกษัตริย์ แต่ก็อย่างที่รู้ๆ ว่าเมื่อมีศึกจากภายนอกเข้ามา ฝีมือทหารไทยก็รบไม่ถึงขั้นเสียแล้ว
ดังตัวอย่างที่เราเสียกรุงครั้งที่ ๒ นั่นไง....
(อ่าน บันทึกของทั้งวัน วลิต (สมัยพระเจ้าปราสาททอง) กับลาลูแบร์ (สมัยสมเด็จพระนารายณ์) ทั้ง 2 คนต่างรายงานตรงกันว่า ทหารไทยขี้ขลาด กลัวเลือด และไม่ชำนาญการรบ ดีหน่อยตรงที่วัน วลิตยังรายงานเพิ่มเติมให้เราได้ภูมิใจนิดหนึ่งว่า ถ้าในยุคที่กษัตริย์เข้มแข็ง เป็นที่รักของประชาชน พระองค์ก็ทรงสามารถสร้างทหารที่ดีได้ ซึ่งวัน วลิต กำลังพูดถึงยุคสมเด็จพระนเรศวรนั่นเอง)
ปล.ยินดีที่ได้ร่วมสนทนากับเพื่อนๆ ครับ ^_______^
แก้ไขเมื่อ 08 ก.ย. 53 22:27:34
| จากคุณ |
:
ออกหลวงมงคล 
|
| เขียนเมื่อ |
:
8 ก.ย. 53 18:35:25
|
|
|
| |
