ความคิดเห็นที่ 1 http://th.wikipedia.org/wiki/กิมย้ง ส่วนวิชาคงต้องหาเพิ่มเติมครับ จากคุณ : สายลมบางเบา เขียนเมื่อ : 11 ก.ย. 53 10:29:46

ความคิดเห็นที่ 2 จริง ๆ ก็เคยอ่านหมดนั่นล่ะขอรับ แต่ที่ไม่ได้ใส่ชื่อเรื่องสั้นของท่านกิมย้ง อีก 2 เรื่อง ลงไปใน Timeline ด้วย เพราะ ... ลืม ... น่ะขอรับ แฮะ ๆ  (- -*) และ กลัวข้อมูลผิดพลาดขอรับ (- -*) ท่านใดจะไปใส่เพิ่ม วานด้วย...นะขอรับ (- -*) ปล. ยังหาซื้อไม่ครบเล้ย เบี้ยน้อยก็เป็นเช่นนี้เอง T_T แก้ไขเมื่อ 11 ก.ย. 53 16:49:37 แก้ไขเมื่อ 11 ก.ย. 53 16:02:15 แก้ไขเมื่อ 11 ก.ย. 53 16:01:42 จากคุณ : กระบี่เก้าเดียวดาย เขียนเมื่อ : 11 ก.ย. 53 16:01:19

ความคิดเห็นที่ 3 มังกรหยก 1-2-3 + แปดเทพฯ + อุ้ยเสี่ยวป้อ + กระบี่เย้ยยุทธจักร ไม่พูดถึงนะครับ คงทราบกันอยู่แล้ว 1. เพ็กฮ้วยเกี้ยม - อ้วงเช็งจี่ พระเอก ลูกชายของแม่ทัพอ้วง แม่ทัพผู้ภักดีในสมัยราชวงศ์เหม็ง หลังจากถูกทหารเสื้อทองไล่ตามล่าในฐานะกบฎคนสำคัญ ก็ได้ฝากตัวเป็นศิษย์ของสำนักฮั้วซัว และพบคัมภีร์กระบี่งูทองโดยบังเอิญ - อุนแชแช นางเอก บุตรสาวของเทพบุตรงูทอง ที่มีมารดาเป็นลูกสาวของฝ่ายศัตรูของเทพบุตรงูทอง 2. ชุด จิ้งจอกภูเขาหิมะั - โอ้วฮุย พระเอก ลูกชายของโอ้วเจ็กตอ หวังแก้แค้นแทนบิดา ใช้เพลงดาบตระกูลโอ้ว - พุทธหน้าืทอง เมี้ยวนั้งหงส์  คู่มือคนสำคัญ และน้องร่วมสาบานของโอ้วเจ็กตอ ใช้เพลงกระบี่ตระกูลเมี้ยว - โอ้วเจ็กตอ บุรุษผู้มีชีวิตหาไม่แล้ว หลังจากต่อสู้กับเมี้ยวนั้งหงส์ ก็ถูกใจมาก และระหว่างที่ต่อสู้กับเมี้ยวนั้งหงส์อีกรอบ ก็ถูกพิษที่ปลายกระบี่ของเมี้ยวนั้งหงส์เสียชีวิต แต่ไม่เชื่อเมี้ยวนั้งหงส์จะเป็นคนร้าย จึงได้ฝากฝังลูกชายแก่เมี้ยวนั้งหงส์ - เมี้ยวเยียกลั้ง นางเอก ในภาคสอง จิ้งจอกภูเขาหิมะ (นางเอกอีกสองคนในจิ้งจอกอหังการ นานแล้ว จำไม่ได้แล้วขอรับ เผอิญไม่มีทุนทรัพย์ ปัจจุบันก็ยังไม่มีหนังสือ ฮาฮา) 3. กระบี่ใจพิสุทธ์ - เต๊กฮุ้น พระเอก ถูกใส่ร้ายป้ายสี จนต้องโทษจำคุกที่เมืองเกงจิ๋ว (เซียงเอี๊ยง) และได้พบกับเต็งเตียน ผู้เป็นพี่ร่วมสาบานที่ถ่ายทอดสุดยอดวิชากำลังภายใน วิชา เทพพลัง ให้ และยังได้คัมภีร์สำคัญของสำนักดาบโลหิตแห่งทิเบต ขณะอยู่ในหุบเขาหิมะ - เต็งเตียน พี่ชายร่วมสาบานของเต๊กฮุ้น ผู้ได้รับคัมภีร์เทพพลัง และลายแทงขุมทรัพย์มาจากอาจารย์ปู่ของเต๊กฮุ้น ซึ่งทำให้เขาต้องกลายเป็นผู้ต้องโทษของเมืองเกงจิ๋วไปโดยปริยาย - จุ้ยเช็ง นางเอก ลูกสาวของหนึ่งในสี่ผู้เยี่ยมยุทธ์ภาคใต้ "บุปผาร่วง วารีริน" นางพบเจอเต๊กฮุ้นครั้งแรก เข้าใจว่าเป็นฝ่ายสำนักดาบโลหิตจึงได้ทำร้ายเต๊กฮุ้นสาหัส ก่อนที่จะถูกหลวงจีนดาบโลหิต(ซือโจ้วของสำนักดาบโลหิต) จับเป็นตัวประกัน 4. กระบี่นางพญา - อาแช ตัวเอก เป็นหญิงสาวชาวบ้านผู้เลี้่ยงแพะ ฝึกวิชากระบี่ด้วยไม้ไผ่กับลิงทุกวันจนเป็นสำเร็จสุดยอดวิชากระบี่ ชิงชังไซซีเนื่องจากถูกแย่งชายคนรักไป จึงบุกทะลวงเข้าไปกลางกองทัพแคว้นเวียด(เย่ว์) โดยไร้รอยขีดข่วน แต่กลับไม่สามารถสังหารไซซีที่มีความงามเลิศพบจบแดนได้ ต่อมาเพลงกระับี่ที่อาแชใช้ จึงมีชื่อว่า "เพลงกระบี่แคว้นเวียด(เยว์)" ซึ่งในยุคก๊วยเจ๋ง เหลือเพลงสองสามกระบวนท่า เท่านั้น ** แคว้นเย่ว์ (เวียด) กับแคว้นอู๋ (ง่อ) ในสมัยสามก๊ก คือ เขตแคว้นง่อ (ตอนเหนือ) นั่นเอง ** - ไซซี หนึ่งในสี่สุดยอดหญิงงาม ถูกปราณกระบี่ของอาแชจนต้องเอามือกุมหัวใจตลอดเวลา พอดีกว่า เท่าที่นึกออกตอนนี้ มีเท่านี้ขอรับ ผิดพลาดประการใดโปรดแก้ไข เพราะไม่ได้เปิดหนังสือ แก้ไขเมื่อ 11 ก.ย. 53 16:47:11 แก้ไขเมื่อ 11 ก.ย. 53 16:46:33 แก้ไขเมื่อ 11 ก.ย. 53 16:45:46 จากคุณ : กระบี่เก้าเดียวดาย เขียนเมื่อ : 11 ก.ย. 53 16:43:28

ความคิดเห็นที่ 4 ดาบนกเป็ดน้ำ อยู่ในช่วงราชวงศ์ชิง จากเหตุการณ์ในเนื้อเรื่องที่ฮ่องเต้แมนจูต้องการอะไรสักอย่าง (ลืมไปแล้ว) เพราะได้ยินข่าวลือว่าหากใครครอบครองได้จะยึดครองโดยไร้ผู้ต่อต้าน แต่เป็นฮ่องเต้องค์ไหนรู้สึกในหนังสือจะไม่ได้บอก ตัวละครเด่น ๆ จำชื่อไม่ได้แล้ว วิชาเด่น ๆ คือเพลงดาบคู่สามีภรรยา ส่วนเทพธิดาม้าขาวนี่รู้สึกในเนื้อเรื่องจะไม่มีอะไรที่เป็นจุดให้ระบุช่วงเวลาได้เลย แถมเหตุการณ์ยังเกิดขึ้นนอกกำแพงใหญ่อีก ชื่อตัวละครก็จำไม่ได้อีกเช่นกัน วิชาเด่น ๆ คือค้อนดาวตก (พลองสองท่อน) ที่นางเอกได้รับการถ่ายทอดมาอีกทีหนึ่ง จากคุณ : มดคันไฟไร้ระเบียบ เขียนเมื่อ : 11 ก.ย. 53 18:38:06

ความคิดเห็นที่ 5   ขอบคุณทุกๆท่านที่ให้ข้อมูลคร้าบผ้ม จากคุณ : yimyamkung (yimyamkung) เขียนเมื่อ : 11 ก.ย. 53 19:45:46

ความคิดเห็นที่ 6 ก็อยากอ่านหมดนะครับท่าน แต่บางเรื่องหาไม่ค่อยได้ ใครใจดีก็แบ่งๆ ขายๆกันมั่งเน้อ 55 จากคุณ : ผมเป็นแฟนยุนอา เขียนเมื่อ : 11 ก.ย. 53 21:55:41

ความคิดเห็นที่ 7   #3 ขอแก้เรื่องเพลงกระบี่แคว้นเวียด ครับ ฉบับที่ผมมี อาแชไม่ได้บุกทะลวงทั้งกองทัพแต่อย่างใด แต่แอบตัวแฝงในกองทัพ จนเมื่อ ไซซีปรากฏตัว จึง บุกฝ่า องรักษ์ เข้าไป เพื่อจะสังหาร แต่เมื่อ เห็นใบหน้าของไซซี แม้เป็นผู้หญิงด้วยกัน เธอยังยอมรับในความงาม ดังนั้น ก่อนที่จะทะลวงดวงใจ เธอได้หยุกกระบี่เสียก่อน แต่พลังที่แผงมาในกระบี่กลับทำร้าย หัวใจของไซซี ทำให้ ไซซีต้องกุมหัวใจ อันเป็นที่มาอง ภาพ ไซซีกุมหัวใจที่เป็น ธีมในการเขียนเรื่องของ อ. กิมย้งครับ และจากเล่มที่ผมมีไซซีจะสิ้นลมตรงนั้น เพราะพลังกระบี่นี้นะ เพราะพลังกระบี่ได้ทำลายหัวใจไซซีเลย และกระบี่แคว้นเวียดไม่ได้มี บ่งบอกว่ามีกี่กระบวนทาง หากแต่ อาแชสอนกระบี่ไม่เป้น ดังนั้น ถ่ายอดไม่ได้ ท่าเพลงกระบี่จึงได้จากการที่ให้ ทหาร ของแคว้นเวียดมาประลองกับ เธอ แล้วให้คนจดบันทึกไว้ ซึ่งทหารแต่ล่ะคน ไม่อาจรับมือเธอได้เกินสามกระบวนท่าซักคน ดังนั้น เพลงกระบี่นี้จึง เป้นเพียง บันทึกความทรงจำของคนที่ีบันทึกจากท่าที่ อาแชใช้ จึงไม่สมบูรณ์ เพราะขนาดมองยังมองไม่ชัดตา เคล็ดความก็ไม่รู้ เหมือนเป็นเพียงเงา ของเพลงกระบี่ แต่ก็เป็นเงาของเทพกระบี่จึงทำให้แคว้นเวียด มีเพลงกระบี่อันดับหนึ่งในยุคนั้นทันที จากคุณ : คนอ่านชาว จ.ป.ท. เขียนเมื่อ : 11 ก.ย. 53 23:07:05 A:58.9.108.187 X: TicketID:244559

ความคิดเห็นที่ 8   เทพธิดาม้าขาว คาดว่าเกิดหลัง ตำนานอักษะกระบี่ แต่ระบุแน่ชัดไม่ได้ เพราะ ขุมทรัพย์นั้น เพราะขุมทรัพยเมืองโบราณนั้น น่าจะมาจากชนเผ่าอิสลาม ซึ่งหากดูตาม เวลา เมืองอิสลาม นั้นจะรุ่งเรื่องเริ่มแรกที่สมัยหมิง แต่ไม่น่ามีเผ่าไหนที่เจริญขนาดนั้นแล้วล่มสลาย แต่หลังผ่านยุค ตำนานอักษรกระบี่ เฉียนหลงได้มาการกวาดล้าง ชนเผ่าอิสลามหลายเผ่าตามเนื้อเรื่อง ดังนั้น เผ่าที่เป็นเจ้าของสมบัตินี้เป็นไปได้สูงว่า เป็นหนึ่งในเผ่าที่ถูกทำให้ล่มสลายไปในช่วงเวลานั้น เวลาเรื่องต่างๆ น่าจะ เรียงตามนี้นะครับ กระบี่แคว้นเวียด แปดเทพ กระบี่ใจพิสุทธ์ เนื่องจากยังมีเมืองเซียงเอี้ยง และน่าเป็นยุคสงบก่องมังกรหยกภาคหนึ่ง มังกรหยก 1-3 กระบี่เย้ยยุทธจักร เพราะมีบู้ตึ้งแล้ว มังกระทะลายฟ้า เหตุที่คาดว่าหลังกระบี่เย้ยเนื่องจาก มีบู้ตึ้งแล้ว เพ็คฮวยกิม ราชวงศชิงเข้าด่าน อุ้ยเซียวป้อ ตำนานอักษรกระบี่ สมัย เฉียนหลง จิ้งจอกอหังการ จิ้งจอกภูเขาหิมะ เทพธิดาม้าขาว จากคุณ : คนอ่านชาว จ.ป.ท. เขียนเมื่อ : 11 ก.ย. 53 23:27:18 A:58.9.108.187 X: TicketID:244559

ความคิดเห็นที่ 9 #7 ขอบพระคุณขอรับ อาจจะจำมาผิด ข้อสังเกต ของผู้น้อย ที่ว่า กระบี่ใจพิสุทธิ์ อยู่ในราชวงศ์หมิงเป็นอย่างนี้ขอรับ 1. ขุมสมบัติในเรื่องเป็นขุมสมบัติตั้งแต่สมัยยุคราชวงศ์เหนือใต้ ซึ่งผ่านกาลเวลาหลายร้อยปีมาแล้ว จึงต้องเป็นยุคหลังราชวงศ์ถังลงมา แต่ส่วนตัวคิด ว่า น่าจะเป็นช่วงหลังจากราชวงศ์ถังแน่ ๆ เพราะปู่กิมไม่ น่าจะเล่นราชวงศ์ถังเท่าใดนัก ส่วนซ้องการเมืองระอุสุดยอด ปู่กิมก็ไม่ น่าจะเล่นราชวงศ์นี้เหมือนกัน ถ้าจะเล่นน่าจะประมาณช่วงต้นหมิง ขอรับ 2. คำว่า ทิเบต เพิ่งมาเกิดขึ้นหลังจากที่มองโกลเสื่อมถอยอำนาจ ก่อนหน้านั้น ใช้ชื่อว่า โบด (ทูฟาน) ซึ่งแปลว่า ดินแดนของลัทธิบอน ศาสนาพุทธมหายานเข้ามาครั้งแรกในสมัยราชวงศ์ถังโดยองค์หญิง เหวินเจิ้ง แห่งราชวงศ์ถัง เป็นผู้นำเข้ามาเผยแพร่ แต่เมื่อถึงยุคของ ลุงดาร์มา กษัตริืย์องค์สุดท้ายแห่งทูฟาน ก็ถูกปราบปรามไปจนหมด ต่อมาในสมัยช่วงเวลาประมาณยุคห้าราชวงศ์สิบอาราจักร พุทธนิกายตันตระ ก็ได้เข้ามาในดินแดนแห่งนี้ โดยการเข้ามาเผยแพร่ของพระปทุมสมภพ แต่ก็ไม่ได้รุ่งเรืองจนทั่วทั้งทิเบต หลังจากที่หยวนได้ยึดทิเบตได้ จึงทำให้อำนาจของศาสนาพุทธนิกายตันตรยานเริ่มเพิ่มมากขึ้นทุกที จากพฤติกรรมของหลวงจีนสำนักดาบโลหิต น่าจะเป็นพวกนิกายตันตรยาน ซึ่งน่าจะเป็นช่วงหลังที่ทิเบตปลดแอกตัวเองจากอำนาจของหยวนแล้วมากกว่า ขอสังเกตของผู้น้่อย มีเพียงเท่านี้ขอรับ ps. เซียงหยาง กับ ฝานเจิ้ง ในปัจจุบันยังเหลืออยู่ขอรับ เพิ่งมาแยกจาก เก็งจิว เมื่อสมัยชิงนี่เอง (เซียงฝาน อยู่เหนือ จิงโจว น่ะขอรับ ^_^) แก้ไขเมื่อ 12 ก.ย. 53 02:50:08 จากคุณ : กระบี่เก้าเดียวดาย เขียนเมื่อ : 12 ก.ย. 53 02:47:42

ความคิดเห็นที่ 10 ฝาก ๆ ขอรับ เขตเมืองเก่า และเมืองใหม่ของ Xiangfan 襄樊 (เซียงหยาง + ฝานเจิ้ง) ปล. เห็นแล้วเสียดายเมืองโบราณที่อยู่อีกฟาก แก้ไขเมื่อ 12 ก.ย. 53 02:59:00 แก้ไขเมื่อ 12 ก.ย. 53 02:55:04 จากคุณ : กระบี่เก้าเดียวดาย เขียนเมื่อ : 12 ก.ย. 53 02:52:07

ความคิดเห็นที่ 11 น่าจะไปลองเดินบนกำแพงที่เคยทำศึกสมัยซ้องเนอะ จากคุณ : กระบี่เก้าเดียวดาย เขียนเมื่อ : 12 ก.ย. 53 02:53:14

ความคิดเห็นที่ 12 เมืองแฝดทั้งสองเมือง ไม่รู้เมืองไหนถูกทำลายไป ปล. ขอบพระคุณเจ้าของภาพขอรับ ไม่รู้ว่าท่านใดถ่ายเอาไว้ (- -*) ปล2. เพิ่งไปหาข้อมูลมาขอรับ เลยทราบว่า ฟานเจิ้งถูกทำลายย่อยยับ กำแพงหายเกลี้ยง แม่ทัพลู่เหวินฮวน ผู้เฝ้าเมืองเซียงเอี๊ยงเห็นดังนั้น จึงขอยอมแพ้แก่ฝ่ายมองโกลโดยเร็ว ไม่งั้นเมืองเซียงเอี๊ยงที่เหลืออยู่ คงได้เป็นเหยื่อรายถัดไปแน่นอนเป็นมั่นเหมาะ (- -*) edit: เพิ่ง ปล2. ขอรับ แก้ไขเมื่อ 12 ก.ย. 53 03:06:54 แก้ไขเมื่อ 12 ก.ย. 53 03:06:39 แก้ไขเมื่อ 12 ก.ย. 53 03:00:45 แก้ไขเมื่อ 12 ก.ย. 53 02:58:16 จากคุณ : กระบี่เก้าเดียวดาย เขียนเมื่อ : 12 ก.ย. 53 02:56:19

ความคิดเห็นที่ 13   #9 ผมคงจำผิดว่า เมืองที่ถูกเผาไป ของเจ็งกิสข่านตีเมืองแตกเป็นเมืองใด จริงๆ ก็มีเขียนใน เรื่องของ เฟิงเกอ แต่พอดีผมไม่แน่ใจว่าประวัติจริงเป็นอย่างไร แต่ผมคิดว่า เรื่องนี้น่าเกิดก่อน ราชวงศ์หยวน เพราะหลังจากราชวงศ์หยวนได้ยึดทิเบตได้ ก็ได้ผนวกรวมทุกนิกาย และแต่งดะไลลามะใหม่ขึ้นมา เพราะงั้น นิกายดาบโลหิต น่าจะสลายไปช่วงราชวงศ์หยวน แต่ในขณะเดียวกัน เพลงกระบี่เทียมนคร ที่ใช้ บทกวีสมัยราชวงศ์ถัง ที่ใช้ระบุ ตำแหน่งขุมทรัพย์ แสดงว่า เรื่องนี้น่าจะอยู่ระหว่างสมัย ราชวงศ์ ถัง และ หยวน ส่วนขุมทรัพย์ ในเรื่องระบุว่า อยู่ที่เมือง กังเล้ง(เจียนหลิน)ด้านใต้ และบอกว่า ฮ่องเต้สมัยนั้น กลัวทัพงุ่ย เข้ามาครอบครอง เท่าที่ผมนึกออก ทหารงุ่ย น่าจะหมายถึง วุ่ย ในภาษาแต้จิ๋ว ขุมทรัพย์ในเรื่องน่าจะเป็น ของ ลูกหลายเล่าปี่ มันออกจะแปลกๆ ที่ขุมทรัพย์ ราชวงศ์ ฮั่น กลับใช้ บทกวีราชวงศ์ถังไประบุที่ซ่อน จากคุณ : คนอ่านชาว จ.ป.ท. เขียนเมื่อ : 12 ก.ย. 53 17:33:23 A:58.9.110.237 X: TicketID:244559

ความคิดเห็นที่ 14 ได้ความรู้จากคุณกระบี่เก้าเดียวดายและคุณคนอ่านชาว จ.ป.ท. มากมายจริง ๆ แต่ส่วนตัวแล้วคิดว่ากระบี่ใจพิสุทธิ์น่าจะอยู่ในช่วงราชวงศ์หมิง จากเหตุการณ์ในหนังสือตอนที่... ...หลวงจีนดาบโลหิตประลองกำลังภายในกับหนึ่งในสี่จอมยุทธบุปผาร่วงกลางสายน้ำ (ตามสำนวน น.นพรัตน์) แล้วพบว่าจอมยุทธผู้นี้มีกำลังภายในโคจรหมุนเวียนเป็นวงกลม ยากที่จะเอาชัยได้ในเวลาอันสั้น หลวงจีนดาบโลหิตถึงกับรำพึงในใจว่า "พบยอดฝีมือบู๊ตึ้งเข้าให้แล้ว!"... ก็แสดงว่าเหตุการณ์ในกระบี่ใจพิสุทธิ์น่าจะอยู่ในช่วงหลังราชวงศ์หยวน เพราะปู่กิมแกเป็นคนเขียนเรื่องราวที่เตียซำฮงก่อตั้งสำนักบู๊ตึ้งเองกะมือจึงไม่น่าพลาดเรื่อง timeline ตรงนี้ ข้อสังเกตของผมก็มีเพียงเรื่องเดียวนี่แหล่ะครับ... จากคุณ : มดคันไฟไร้ระเบียบ เขียนเมื่อ : 12 ก.ย. 53 19:13:09

ความคิดเห็นที่ 15 #13 - ที่เซียงเอี๊ยง และฝานเจิ้ง ถูกตีแตก เป็นสมัยกุ๊บไลข่าน ขอรับ (- -*) - ขุมทรัพย์ของเรื่อง เป็นของ เหลียงหยวนตี้ แห่งราชวงศ์เหลียง ฝ่ายราชวงศ์ใต้ ในช่วงราชวงศ์เหนือใต้ ภายหลังจากสมัยสิบหกอาณาจักร แห่งชนเผ่านอกด่าน น่ะขอรับ บ่ใจสมัยสามก๊กเน้อ (- -*) ... ส่วน แคว้นงุ่ย ก็เป็นแคว้นวุ่ยจริง ๆ ขอรับ แต่ไม่ใช่แคว้นในสมัยสามก๊ก ขอรับ แต่เป็นแคว้นซีวุ่ย ซึ่งเป็นลูกหลานของตระกูลทัวปา (หยวน) ขอรับ http://en.wikipedia.org/wiki/Emperor_Yuan_of_Liang องค์นี้ขอรับ แก้ไขเมื่อ 12 ก.ย. 53 20:06:59 แก้ไขเมื่อ 12 ก.ย. 53 20:04:26 จากคุณ : กระบี่เก้าเดียวดาย เขียนเมื่อ : 12 ก.ย. 53 20:04:17

ความคิดเห็นที่ 16 - เท่าที่ดูเลยนะขอรับ คือ ก่อนสมัยหยวนเนี่ย เขาจะเรียกทิเบตว่า "ทูฟาน" (ส่วนทิเบตเรียกตัวเองว่า "โบด") คำว่า ทิเบต เป็นคำเกิดใหม่ หลังสมัย หยวนเป็นต้นมา ขอรับ - สมัยซ้อง เป็นสมัยที่ต่อเนื่องมาจากสมัยห้าราชวงศ์สิบอาณาจักรขอรับ ในสมัยนี้อาณาจักรของชาวฮั่นมีความอ่อนแอมากทางการทหาร ทำให้ ดินแดนหลายส่วนถูกแย่งออกไป เช่น เขตเสฉวน ที่ถูก ทูฟาน กับ ต้าหลี ยึดไป, เขตส่านซี ถูกซีเซี่ยแย่งไปครึ่งหนึ่ง, ทางภาคเหนือส่วนใหญ่ ถูก แคว้นเหลียวครอบครอง ดินแดนของซ้องจึงเข้าขั้นหดหายไปจากสมัยถัง ค่อนข้างมากขอรับ แต่ในนิยาย กลับมีชาวยุทธจากเสฉวนตามไปด้วยเยอะ แยะ ถ้าเป็นสมัยซ้อง (ไม่ว่าจะเหนือหรือใต้) ต้องไม่มี เสฉวน ขอรับ อีก ประการหนึ่ง คือ สมัยราชวงศ์ซ้อง ไม่ว่าเหนือหรือใต้ ไม่มีช่วงกการเมืองนิ่ง เลยขอรับ จึงเป็นไปไม่ได้ที่จะอยู่ในสมัยราชวงศ์ซ้อง ขอรับ - หลังสมัยหยวน นิกายต่าง ๆ ในทิเบตยังคงอยู่ขอรับ และนิกายหมวกเหลือง (เกลุกปะ) กับ นิกายหมวกแดง (จำชื่อบ่อได้อ้ะ) ก็มีประมุขเหมือนกันทั้งคู่ ในส่วนของเกลุกปะนั้น จะเป็นตำแหน่งของ ทะไลดามะ ส่วนหมวกแดง เป็น ตำแหน่งชื่อว่า ปันเชนลามะ ขอรับ (คงเคยได้ยินกะมั้ง) ... แม้ว่าจะมีการสนับ สนุนนิกายเกลุกปะ แต่ไม่มีการโค่นล้มนิกายอื่นแต่ประการใดขอรับ   แก้ไขเมื่อ 12 ก.ย. 53 20:21:21 จากคุณ : กระบี่เก้าเดียวดาย เขียนเมื่อ : 12 ก.ย. 53 20:16:01

ความคิดเห็นที่ 17   #15 ขอบคุณครับ ผมปล่อยไก่จริงๆ เรื่อง ตีเมืองเซียงเอี้ยงนี่ หลาน เจ็งกิสข่าง ตีแตก ประวัติช่วง สิบหกอาณาจักรแห่งชนเผ่านอกด่าน ผมไม่ค่อยสันทัดเพราะสับสนเอามากๆ ไม่คิดว่าจะมี แคว้นที่ใช้ ชื่อว่า วุ่ยอีกในช่วงนั้น แถมใช้เมือง เจียนหลิน เป็นที่เก็ยสมบัติ ซึ่งเป้นเมืองในพื้นที่ของ จ๊กก๊ก อีกเลยทำให้เข้าใจผิดไปไกล จากคุณ : คนอ่านชาว จ.ป.ท. เขียนเมื่อ : 12 ก.ย. 53 20:50:32 A:58.9.110.237 X: TicketID:244559

ความคิดเห็นที่ 18   #16 ตั้งแต่ราชวงศ์หยวน รุกเข้าไปยึกครอง ธิเบต ผมไม่แน่ใจเรื่องชื่อเรียก แต่ว่า ราชวงศ์หยวน หนุนหลัง นิกายสักยะ และให้ยืมกำลังทหารกับนิกายนี้การ ล้มล้างนิกายอื่นๆ หากผมจำไม่ผิดเวลานั้น ธิเบต จะถูกแบ่งเขตปกครองเป็น 13 เขต ด้วยการหนุนหลัง ของหยวน นิกายสักย หรือ นิกาย หมวกเหลืองได้ล้มล้างนิกายต่างๆ โดยมีเหตุการฆ่า นิกายอื่นๆ เป็นหมื่นศพ ด้วยความร่วมมือ ของ ทหารหยวน จากคุณ : คนอ่านชาว จ.ป.ท. เขียนเมื่อ : 12 ก.ย. 53 21:01:27 A:58.9.110.237 X: TicketID:244559

ความคิดเห็นที่ 19 #18 นิกายหมวกเหลือง คือ นิกายเกลุกปะ ขอรับ ส่วนนิกายสักยะ เป็นอีกนิกายหนึ่งขอรับ พี่ท่าน (- -*) นิกายสักยะ ได้ทำการสังหารนิกายอื่น ๆ ที่ต่อต้านตน ส่วนนิกายที่ไม่ต่อต้านก็ยังคงอยู่ขอรับ หนึ่งในนั้น คือ นิกายเกลุกปะ หรือนิกายหมวกเหลือง ที่ต่อมาจักรพรรดิ แห่งมองโกลได้ประทานนามแก่ผู้นำสูงสุดของนิกายนี้ว่า "ทะไลดามะ" หรือที่รู้จักกันในนาม "ดาไลลามะ" ขอรับ ส่วนอีกนิกายหนึ่งที่เกิดขึ้นก่อนนิกายสักยะ และยังไม่ถูก ทำลายในช่วงดังกล่าว คือ นิกายนิงมะ หรือนิกายหมวกแดง เนื่องจากนิกายนี้ เป็นนิกายที่ก่อตั้งโดยพระปทุมสมภพ ทำ ให้ไม่มีใครกล้าแหยมนิกายนี้เท่าใดนัก เพราะถ้าแตะนิกาย ดังกล่าวนี้ อาจจะโดนประชาชนทิเบตแบนเอาได้ง่าย ๆ ขอรับ เท่าที่ดู สำนักดาบโลหิต อาจจะเป็นสำนักย่อยของนิกายหมวกแดง เพราะยังคงมีพิธีกรรมเก่าของฝ่ายตันตรยานอยู่มาก โดยเฉพาะ พิธีกรรมเสพเมถุน ซึ่งดูจากความประพฤติของสำนักนี้แล้ว น่าจะ เป็นพวกนิกายย่อยของนิกายนิงมะอีกที ขอรับ แก้ไขเมื่อ 12 ก.ย. 53 22:42:03 แก้ไขเมื่อ 12 ก.ย. 53 22:40:08 แก้ไขเมื่อ 12 ก.ย. 53 22:39:24 จากคุณ : กระบี่เก้าเดียวดาย เขียนเมื่อ : 12 ก.ย. 53 22:33:48

ความคิดเห็นที่ 20   อืมเคยอ่านมานานมาก สับสนนิดหน่อยครับ แต่ีฆ่านิกายอื่นคือ นิกาย สักยะคงไม่ผิด หากที่ http://th.wikipedia.org/wiki/%E0%B8%9B%E0%B8%A3%E0%B8%B0%E0%B8%A7%E0%B8%B1%E0%B8%95%E0%B8%B4%E0%B8%A8%E0%B8%B2%E0%B8%AA%E0%B8%95%E0%B8%A3%E0%B9%8C%E0%B8%97%E0%B8%B4%E0%B9%80%E0%B8%9A%E0%B8%95 ไม่ได้ลงผิด ส่วนนิกายหมวกเหลือง เป็นเรื่องในภายหลัง เรื่องมันเริ่มต้นการกวาดล้างจากสมัย นิกายสักยะ ก่อน ครับ ช่วงนั้นมองโกลต้องการ รวมธิเบต ทั้งหมด ให้มีผู้นำ คนเดียวและ ินกายที่ควบคุมได้นิกายเดียว *********************** ยุคอิทธิพลมองโกล ชาวทิเบตรับรู้ถึงการที่ชาวมองโกลเข้าครอบครองจักรวรรดิตันกัต ใน พ.ศ. 1750 การติดต่อระหว่างทิเบตกับมองโกลที่มีหลักฐานเป็นลายลักษณ์อักษรครั้งแรกคือการพบปะระหว่างเจงกีสข่านกับซังปะ ดุงคุรวาและศิษย์อีกหกคนซึ่งอาจจะเป็นการพบกันในเขตจักรวรรดิตันกัตเมื่อ พ.ศ. 1758 หลังจากเจ้าชายโกเดนแห่งมองโกลเข้าควบคุมโกโกนอร์ในพ.ศ. 1782 เพื่อหาโอกาสเข้าตีจีนในสมัยราชวงศ์ซ้องจาก ทางตะวันตกเขาได้ส่งนายพลคอร์ดาไปสำรวจทิเบตเมื่อ พ.ศ. 1783 ในระหว่างการเดินทางครั้งนี้ วัดของนิกายกรรมะปะถูกเผาและคน 500 คนถูกฆ่า ความตายของโอโกเดย ข่านสูงสุดของมองโกลใน พ.ศ. 1784 ทำให้แผนการณ์ครองโลกชะงักไปชั่วคราว มองโกลเริ่มสนใจทิเบตเมื่อ พ.ศ. 1787 เมื่อเจ้าชายโกเดนเชิญสักยะบัณฑิตผู้ นำนิกายสักยะ มายังเมืองหลวงของพระองค์ซึ่งถือเป็นการยอมจำนนต่อมองโกลของทิเบต สักยะบัณฑิตไปถึงโกโกนอร์พร้อมด้วยหลานชายสองคนคือ โดรกอน โชกยัล พักปะ และชนะ ดอร์เจ เมื่อ พ.ศ. 1789 เหตุการณ์นี้เป็นเหตุการณ์ที่นักประวัติศาสตร์จีนสมัยใหม่กล่าวว่าทิเบตเป็น ส่วนหนึ่งของจีน อย่างไรก็ตามมีข้อโต้แย้งจากนักประวัติศาสตร์ที่ศึกษาประวัติศาสตร์ทิเบตว่า ยุคของมองโกล ทิเบตกับจีนถือเป็นหน่วยทางการเมืองคนละหน่วยกัน เมื่อมองเกเป็นข่านสูงสุดของมองโกลเมื่อ พ.ศ. 1794 เขาได้มอบหมายให้น้องชายคือกุบไลข่านเป็น ผู้ดูแลทิเบต และหาโอกาสรุกรานจีน ใน พ.ศ. 1796 สักยะบัณฑิตถึงแก่กรรม กุบไลข่านจึงตั้งให้ โดรกอน โชกยัล พักปะ เป็นตัวแทนของทิเบต กุบไลข่านได้รับเลือกเป็นข่านสูงสุดของมองโกลหลังจากที่มองเกข่านถึงแก่กรรม ใน พ.ศ. 1803 ต่อมา พ.ศ. 1808 โดรกอน โชกยัล พักปะ กลับสู่ทิเบตและตั้งให้นกายสักยะเป็นผู้ปกครองมีอำนาจสูงสุดในทิเบตเมื่อ พ.ศ. 1810 ยุคนี้ทิเบตถูกแบ่งออกเป็น 13 เขต เมื่อ พ.ศ. 1812 โดรกอน โชกยัล พักปะ เดินทางไปพบกุบไลข่านอีกครั้งที่เมืองคานบาอิก (ปัจจุบันคือปักกิ่ง) เขาได้ประดิษฐ์อักษรสำหรับภาษามองโกเลียเรียกอักษรพัก-ปา ทำให้ได้รับการยืนยันอีกครั้งว่าเขาคือผู้มีอำนาจปกครองทิเบต นิกายสักยะมีอำนาจในทิเบตจนถึงพุทธศตวรรษที่ 19 แม้ว่าจะมีการกบฏโดยนิกายกาจูที่ได้รับการสนับสนุนจากฮึเลกึข่านในเขตอิลข่าน การกบฏเริ่มเมื่อ พ.ศ. 1828 และถูกปราบโดยความร่วมมือของนิกายสักยะและทหารมองโกลตะวันออกใน พ.ศ. 1833 โดยมีการเผาวัดของนิกายกาจู และมีคนถูกฆ่าถึง 10,000 คน ใน พ.ศ. 2089-2130 มีกษัตริย์มองโกลนามว่า อัลตัลข่าน ได้พบกับประมุขสงฆ์ของนิกายเกลุกที่ชื่อว่า สอดนัมยาโส แล้วเลื่อมใส เนื่องจากท่านสืบเชื้อสายมาจากนิกายสักยะ และพักโมดรุ ซึ่งเป็นตระกูลที่มีอิทธิพลในทิเบต มีการดัดแปลงวัดที่นิกายอื่นอ่อนแอในการปกครอง และทิ้งให้ร้างให้เป็นวัดนิกายเกลุก (หมวกเหลือง) กษัตริย์มองโกลทรงเชื่อว่าประมุขสงฆ์นี้เคยเป็นอาจารย์ของพระองค์ในชาติก่อน เมื่อพระองค์เสวยพระชาติเป็นกุบไลข่าน จึงถวายตำแหน่ง "ทะไลลามะ" (คำว่าทะไลลามะ "ทะไล" เป็นภาษามองโกลแปลว่า ทะเล หรือ กว้างใหญ่ "ลามะ" หมายถึง พระหรือคฤหัสถ์ที่มีความรู้ความชำนาญ แต่ชาวทิเบตนิยมใช้คำว่า "คยาวา ริมโปเช" คือ ชัยรัตนะ) นับว่าเป็นต้นกำเนิดทะไลลามะครั้งแรก และท่านสอดนัมวังยาโสก็ได้ถวายตำแหน่ง "ธรรมราชาทรงความบริสุทธิ์" แก่อัลตันข่านเป็นการตอบแทน ท่านสอดนัมวังยาโสถือว่าตนเองเป็นทะไลลามะองค์ที่ 3 เพราะท่านได้ถวายตำแหน่งย้อนขึ้นไปแก่อวตารในสองชาติแรกของท่านด้วย ในขณะที่ท่านมีพระชนม์ชีพท่านได้สร้างวัดพระพุทธรูปหนึ่งพันองค์ ได้เผยแผ่พระศาสนาสู่มองโกเลีย และทิเบตตะวันออกซึ่งเคยเป็นดินแดนอิทธิพลของลัทธิบอน จนท่านได้ตำแหน่งพิเศษจากราชวงศ์หมิงของจีน ถึงยุคทะไลลามะองค์ที่ 4 นิกายหมวกเหลืองก็ยังเจริญรุ่งเรืองเพราะมีทหารมองโกลหนุนหลังอยู่ ******************* จากคุณ : คนอ่านชาว จ.ป.ท. เขียนเมื่อ : 13 ก.ย. 53 00:03:59 A:58.9.110.237 X: TicketID:244559

ความคิดเห็นที่ 21   การกวาดล้างนิกายอื่นๆ นั้นเป้นเรื่องก่อน ที่จะมีดะไลลามะ แต่จากความสัมพันธ์ ผมเคยอ่านจากประวัติจีน นิกายต่างๆ ที่ไม่สืบทอดคำสอนของนิกาย สักยะ จะถูกล้มล้าง ส่วนเรื่องนิกายหมวกเหลือง และนิกายอื่นๆ ที่ยอมรับคำสอน จะปล่อยรอดไป แต่ต้องยกย่องให้ นิกาย สักยะป็นผู้นำ ดังนั้น แม้นิกายหมวกแดง หรือนิกายนิงมะ ที่สืบทอด คำสอน นิกายตันตระ ที่น่าจะเป็น กลุ่มที่เป็นสำนักดาบโลหิต น่าจะไม่สามารถเผยแพร่คำสอนได้ง่ายๆ และหากสอนตามแนวทางสักยะ ก็ไม่น่าจะ มีพิธีกรรมเสพเมถุน หากผมจำไม่ผิด ในสมัยชิงที่นิกายหมวกแดงรุ่งเรืองอีกครั้ง ก็ไม่มีพิธีกรรมเสพเมถุนไปแล้ว คิดว่า พิธีกรรมต่างๆที่ขัด กับแนวทางสักยะ หากยังคงนิกายไว้ได้ ก็ต้องถูกล้มเลิกไปในช่วงนั้น แต่ทั้งนี้ ผมก็ไม่มั่นใจเท่าไหร่ เนื่องจาก เรื่องนี้ผมอ่านมานานมากแล้ว จากคุณ : คนอ่านชาว จ.ป.ท. เขียนเมื่อ : 13 ก.ย. 53 00:30:14 A:58.9.110.237 X: TicketID:244559

ความคิดเห็นที่ 22 เป็นการอ่าน นิยาย ที่ ลงลึก จริงๆ น่ะครับเฮียเก้า 5555 สวดยวดทั้งคู่ครับ จากคุณ : Eric_Chin เขียนเมื่อ : 13 ก.ย. 53 00:30:51

ความคิดเห็นที่ 23 อ่านหมดและมีหมด แหละ  ทั้ง 14 เรื่อง แต่ไม่ได้อ่านนานแล้ว ชักลืม ๆ จากคุณ : hollowpig เขียนเมื่อ : 13 ก.ย. 53 12:08:15

ความคิดเห็นที่ 24 #20 ต่อจากพี่ท่าน ตรงที่วิกีลงไว้ก็มีผิดบ้างบางที่ตรงที่ หูปิกเลียกได้รับเลือก เพราะหลังจากมองเขข่านตายไป กุ๊บไลก็รีบขึ้นไปชิงอำนาจที่คาราโครัมทันที จริง ๆ ควรเรียกว่า กุ๊บไลข่านปราบดาภิเษกตนเองขึ้นเป็นข่านสูงสุดเสียมากกว่า ตอนที่ปาซือปา (โดรกอน โชกยัล พักปะ) กลับไปทิเบต ก็มีการกวาดล้างกลุ่ม อื่น ๆ ที่ขัดแย้งกับพวกตนจริง แต่ การกวาดล้างของปาซือปา เป็นการกวาดล้าง ทางอำนาจ ไม่ใช่เชิงศาสนา เช่น การเผาวัดนิกายกาจูนั้น เนื่องจากผู้นำของวัด นั้นมีสายสัมพันธ์กับตระกูลใหญ่ตระกูลหนึ่งในทิเบต ซึ่งมีความเป็นปรปักษ์กับ ฝ่ายปาซือปา ทำให้่เกิดการสังหารหมู่ดังกล่าวขึ้น ปัจจับนิกายกาจูนี้ ก็ยังคง แพร่หลายอยู่ ยังไม่ถูกทำลายลงไปแต่อย่างใด  ซึ่งจุดนี้เป็นการแย่งอำนาจ กันตามปกติของสังคมทิเบตในสมัยโบราณที่ต่างไปจากภูมิภาคอื่น ๆ ของโลก ส่วนนิกายนิงปะ นั้นเป็นนิกายเก่าแก่มานานแล้ว กลุ่มอำนาจของนิกายนิงปะ นั้นมีมานาน และแตกแขนงออกไปเป็นหลายสาย บางส่วนก็หันไปนับถือนิกาย ที่ตั้งใหม่อื่น ๆ แต่กระนั้นนิกายนิงปะก็ถือเป็นนิกายดั้งเดิม ซึ่งไม่ว่าจะเป็นฝ่าย อำนาจใด ๆ ก็ตาม มักจะมีส่วนร่วมด้วยเสมอ จะกล่าวว่า นิกายนิงปะ เป็นฝ่าย ที่เป็นกลาง ก็ไม่ผิดเท่าใดนัก ตรงที่ พิธีเสพสังวาสนั้น ลดบทบาทลงไปตั้งแต่สมัยนิกายเกลุกปะถือกำเนิดมา แล้วขอรับ แต่ก็ยังคงมีประเพณีกันอยู่ ความสำคัญถูกกำหนดให้น้อยลงไปตาม ลำดับ ส่วนในเรื่องนั้น หลวงจีนสำนักดาบโลหิตนั้น เสพสังวาส เพื่อความบันเทิง ไม่ได้เสพสังวาสเพื่อการบรรลุโพธิญาณตามคติของนิกายตันตรยานสายทักษิณ วารี (ที่สืบต่อมาเป็นนิกายวัชรยาน) แต่ประการใด ขอรับ จากคุณ : กระบี่เก้าเดียวดาย เขียนเมื่อ : 13 ก.ย. 53 20:28:32

ความคิดเห็นที่ 25   การกวาดล้างของธิเบต ในยุคหยวนมันคือ สงครามศาสนาครับ เป็นการกำราบให้ นิกาย สักยะ เป็นนิกายหลัีกของดินแดนเขตนั้น ดังนยั้น การกวาดล้าง ไม่ได้ จำกัดแค่วงเล็กๆ อย่างอำนาจ แต่รวมไปถึงคำสอน ได้มีการสังคายนา คำสอนใหม่หลายต่อหลายครั้ง ให้สอดคล้อง กับคำสอนนิกาย สักยะ นิกายใดไม่เข้าสร่วมจะโดนกวาดล้างไปเรื่อย ที่ว่าฆ่าเป็นหมื่น นั่นแค่ เริ่มต้น ต่อจากนั้นยังบมีการฆ่าล้างอีกหลายครั้ง และมีวัดถูกเผาไปมากมาย แม้แต่ นิกายนิงปะ ที่บอกว่าเป็นกลาง ก็ไม่พ้นรับผลกระทบนี้ไปด้วย นิกายย่อยที่ยึดถือแนวทาง ตันตระ อย่างแนวแน่ ก็โดนกวาดล้างไปไม่น้อย ถึงเป็นที่มาของการ ล้มเลิก พิธิกรรมของ นิกาย ตันตระ ไปมากมายในยุคนี้ จากคุณ : คนอ่านชาว จ.ป.ท. เขียนเมื่อ : 17 ก.ย. 53 23:30:18 A:58.9.110.124 X: TicketID:244559