ความคิดเห็นที่ 1 อีกมุมหนึ่งนะคะ เขาอาจจะมองเห็นไม่ชัดก็ได้ เพราะสัญลักษณ์บนจอมือถือจะค่อนข้างเล็กน่ะค่ะ ตอบจากประสบการณ์คนใกล้ตัว แต่เรื่องสะกดผิดเพราะไม่รู้แบบที่ จขกท ว่าก็คงมี อย่างเราจะสับสนกับคำที่มาจากภาษาต่างประเทศน่ะค่ะ เช่น เจ็ตหรือเจ๊ต เบ็คแคมหรือเบ๊คแคม อิอิ จากคุณ : thezircon (thezircon) เขียนเมื่อ : 23 ก.ย. 53 13:46:25

ความคิดเห็นที่ 2   มันมีปัญหามาตั้งแต่ เขายกเลิกเด็กซ้ำชั้นแล้วครับ ทำให้เกิดปัญหาการเรียนการสอนทุกวิชาเป็นอย่างมาก ญาติผมเป็นครู ตอนปิดเทอมต้องมานั่งปวดกระโหลก เพราะต้องหาวิธีทำให้เด็กผ่านให้ได้ ตามนโยบายของกระทรวงฯ ลองไปตามข่่าวสถิติ การเรียนการสอนภาษาไทยแล้วคุณจะตกใจครับ เด็ก ป.๓ อ่านภาษาไทยไม่ออกเกือบ ๑๐ % เขียนไม่ได้อีกเกือบ ๑๐ % ครับ ก็ลองคิดดูเอาเองแล้วกันครับ จากคุณ : ตกใจ เขียนเมื่อ : 23 ก.ย. 53 13:55:29 A:124.122.241.161 X: TicketID:251343

ความคิดเห็นที่ 3 จะว่าเด็กอย่างเดียวคงไม่ถูก... ครูสนใจช่วยแก้ไขปัญหาเหล่านี้บ้างหรือเปล่า หรือว่ามากน้อยเพียงไร หรือว่าตัวครูเองก็ไม่แน่ใจในการสะกดเท่าไรนัก? แล้วพ่อ-แม่ล่ะ ใส่ใจในการอ่าน การเขียน และการเรียน ของลูกแค่ไหน ...ไม่มีเวลา หรือคิดว่าเป็นหน้าที่ของครู  หรือว่าพ่อ-แม่เอง ก็ไม่แน่ใจ และขาดความรู้ทางด้านภาษาไทยเช่นกัน? วิชาไวยากรณ์ไทย คงจะไม่ศักดิ์สิทธิ์เหมือนเมื่อก่อน จากคุณ : tnu เขียนเมื่อ : 23 ก.ย. 53 14:03:29

ความคิดเห็นที่ 4 เราว่ามันแล้วแต่คนค่ะ บางคนก็รู้นะ แต่ก็เขียนผิดไปงั้นแหละ ขำ ๆ อะ จากคุณ : ชอบวันลอยกระทง เขียนเมื่อ : 23 ก.ย. 53 14:04:16

ความคิดเห็นที่ 5 ยกตัวอย่าง ผ่านไปร้านข้าวแกงแห่งหนึ่ง เจ้าของร้านไทยแท้เลยครับ ก็เรียกตัวเองว่า "เจ๊" ที่แปลว่าพี่สาว ชื่อจันทร์ คนไทยก็เรียกกันเช่น "เจ๊ พะแนง 1 ถ้วย" ใช่ไหมครับ แต่ป้ายดันเขียน "เจ๋" เป็น "เจ๋จันทร์" ถ้าอ่านแบบเถรตรงคงฮาแน่ครับ เหอะๆ เดี๋ยวนี้ก็เห็นเยอะมาก คือ เสียงตรี แต่ใช้ไม้จัตวาหรือโทเฉยเลย เหมือนกับรับรู้กันแบบผิดๆ ส่วนหลายคนก็ไม่ได้คิดอะไร ก็คิดว่าคงถูกแล้วกระมัง การใช้แบบผิดๆเลยแพร่หลาย ยิ่งมีอินเตอร์เน็ตกลับยิ่งแพร่หลายได้ง่ายกว่าเก่า จากคุณ : music maniac เขียนเมื่อ : 23 ก.ย. 53 14:21:01

ความคิดเห็นที่ 6 เสียงตรีก็มีสิทธิ์ใช้ไม้โทเหมือนกันนะ จากคุณ : เพ็ญชมพู เขียนเมื่อ : 23 ก.ย. 53 14:44:47

ความคิดเห็นที่ 7 เสียงตรี ใช้ไม้โท ใช่ครับ แต่เฉพาะกับอักษรต่ำใช่ไหมครับ แต่ว่าที่พบคือ ตัวคำมันออกเสียงตรีอยู่แล้ว ก็ไปเติมไม้ตรีซ้ำเข้าไปอีก หรือว่าที่ควรใช้ไม้โท ก็ไปใช้ไม้ตรี เพราะคิดว่าง่ายดี ไม่ต้องมาคิดว่าจะใช้เครื่องหมายวรรณยุกต์อะไร ใช้กันแพร่หลายจนกระทั่งหลายคนคิดว่ามันไม่ผิด แล้วไปไกลจนกระทั่งคิดว่ามันคือวิวัฒนาการของภาษา =_=" จากคุณ : music maniac เขียนเมื่อ : 23 ก.ย. 53 15:08:37

ความคิดเห็นที่ 8   อาจาร์ยเก่าของผม ปัจจุบันเป็นผู้อำนวยการโรงเรียนในกรุงเทพเล่าให้ฟังว่า เดี๋ยวนี้นักเรียนชั้น ม.1 ในกรุงเทพ ประมาณ 5% อ่านหนังสือไม่ออก ต่างจังหวัดได้ยินว่าบางโรงเรียนนักเรียนชั้นม.1 อ่านหนังสือไม่ออกถึง 20% จากคุณ : คนไทย เขียนเมื่อ : 23 ก.ย. 53 16:04:53 A:58.9.228.218 X: TicketID:117365

ความคิดเห็นที่ 9 เข้ามาร้องตายจริงด้วยคน ตามหลังอเมริกา ญี่ปุ่น นักศึกษาขั้นมหาวิทยาลัยเขียนไม่ได้อ่านไม่ออก   มหาวิทยาลัยต้องจัดให้เด็กปีหนึ่งเข้าชั้นกวดพิเศษวิชาภาษาแม่ ไม่งั้นเรียนวิชาอื่นไม่ไหว  สื่อกันไม่รู้เรื่อง จากคุณ : akebi1 เขียนเมื่อ : 23 ก.ย. 53 18:26:54

ความคิดเห็นที่ 10 เอาแค่คำว่า คะ กับ ค่ะ นี่ก็เศร้าใจแล้วครับ ... สวัสดีคะพี่ สบายดีนะค่ะ  คิดถึงน่ะค่ะ   ฯลฯ รูปแบบการใช้นี่มาจากคนที่เรียนจบ ป.ตรีนะครับ จะเตือนก็ใช่ที่ เรามันความรู้น้อยกว่าเขา จากคุณ : ฟ่งเซี่ยว (ฟ่งเซี่ยว) เขียนเมื่อ : 23 ก.ย. 53 19:14:57

ความคิดเห็นที่ 11 อ้าประเด็นนี้ถกกันบ่อยแล้ว เราอยากแสดงความคิดเห็นบ้าง...ลองอ่านดูดีๆ แล้วตอบคำถามเราที่บรรทัดสุดท้ายด้วยนะ หลายๆคนลงความเห็นว่า "การสอนภาษาไทยระบบเก่ากับระบบใหม่มันต่างกันเด็กสมัยนี้ถึงผันวรรณยุกต์ไม่ได้" แน่ใจแล้วหรือว่านั่นคือเหตุผล? เราจะเล่าเรื่องตัวเราเองให้ฟัง เรานี่แหละเรียนหนังสือสมัยเก่า สมัยมัธยมปลายมีถึง ม.8 แต่เราก็ผันวรรณยุกต์ไม่ถูกเหมือนกัน (คือตอนเรียนภาษาไทยฟังครูอธิบายแล้วไม่รู้เรื่องน่ะ เลยหลับตลอด) แต่เราก็ไม่ตายหรอก อ่านต่อไปแล้วจะแปลกใจว่าเรารอดตายมาได้ยังไง พอขึ้น ม.1 หลังจาก ป.4 แบบสมัยก่อนนะ ไม่ใช่ขึ้น ม.1 หลังจาก ป.6 แบบสมัยนี้ เราก็อ่านภาษาไทยแตกฉานออกเสียงถูกสะกดถูก ทั้งๆที่่เราไม่เคยอ่านหนังสือเรียนภาษาไทยเลย ยิ่งพวกวรรณคดีไทยหละไม่เคยเรียนเลย นั่งหลับตลอด แต่เราอ่านหนังสือพิมพ์ นิยายกำลังภายใน นิยายพลนิกรกิมหงวน และหนังสืออ่านเล่นอย่างอื่นมากมาย เป็นกองพะิเนินเทินทึก...!!! ที่เราออกเสียงถูกและเขียนถูกเป็นเพราะเรา "ไม่พยายามสร้างความสัมพันธ์ระหว่างการออกเสียงคำศัพท์ภาษาไทยกับการสะกดคำศัพท์ภาษาไทยแบบผันวรรณยุกต์ หากแต่เราสร้างความสัมพันธ์ระหว่างการออกเสียงคำศัพท์ภาษาไทยกับการจำหน้าตาคำศัพท์ภาษาไทยเป็นคำๆไป (เหมือนจำอักษรจีนเป็นตัวๆไปเลย)" ทุกวันนี้เราเขียนภาษาไทยแบบเป็นทางการได้ถูกต้อง เช่นเขียนหนังสือติดต่อหน่วยงานราชการห้างร้านบริษัท เขียนเอกสารกฎหมาย เขียนคู่มือการใช้งานอุปกรณ์ที่ซับซ้อน เขียนแผนงานหรือโครงการใหญ่ๆ เป็นภาษาไทยได้ถูกต้องไม่มีปัญหา เพราะเวลาไม่แน่ใจสะกดตัวไหน (ซึ่งนานๆจะมีครั้งหนึ่ง) เราก็จะเปิดพจนานุกรมราชบัณฑิตยสถาน แล้วดูมันทั้งตัวสะกดกับคำออกเสียงไปเลย ซึ่งเราก็เรียนสะกดภาษาอังกฤษแบบนี้เหมือนกันเพราะภาษาอังกฤษไม่มีทางเรียนสะกดแบบผันเสียงวรรณยุกต์ได้เลย (ขืนเรียนแบบนั้นจะออกเสียงภาษาอังกฤษผิดและสะกดผิดบานเบอะเลยหละ...!!!) การที่เราผันวรรณยุกต์ภาษาไทยไม่เป็นสร้างปัญหาอย่างเดียวให้กับเรา นั่นก็คือ "เวลาแปลหนังสือภาษาอังกฤษเป็นไทยแล้วต้องทับศัพท์อังกฤษเป็นไทย บางทีเราสะกดภาษาไทยไม่ถูก" เราก็แก้ปัญหานี้โดยการหาตารางแบบที่คุณเพ็ญชมพูให้ไว้ใน คคห 6 เอามาศึักษาน่ะ แต่...แต่อะไร... แต่เรามีตารางของคุณเพ็ญชมพูมานานกว่า 5 ปีแล้ว "จนป่านนี้เราก็ยังผันวรรณยุกต์ไทยไม่เป็น เพราะทุกทีที่เราพยายามเรียนจากตารางเราอ่านๆแล้วโครตเวียนหัวเลยหละ...555+++...เลยขี้เกียจเรียน ไม่รงไม่เรียนแมร่งซะเลย...555+++..." อ้่าวแล้วเวลาเราแปลหนังสือภาษาอังกฤษเกิดเราต้องทับศัพท์ภาษาอังกฤษเป็นไทยล่ะ เราจะทำไง ตอบ ง่ายนิดเดียว เราก็ทับศัพท์แบบสะกดมั่วๆไปพลางๆก่อน แล้วรวบรวมไว้ แล้วส่ง mail ไปให้แฟนเราแก้ตัวสะกดให้ยังไงล่ะ...ฮาๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ..... สรุป เราว่าระบบการสอนภาษาไทยสม้ัยเก่ากับสมัยไหม่ที่แตกต่างก้ัน มันไม่น่าจะส่งผลทำให้เด็กรุ่นใหม่สะกดภาษาไทยผิดนะ ลองมองดูเราว่า "เป็นคนที่ไม่รู้่ระบบเก่าสิ (เพราะเราก็ผันวรรณยุกต์ไม่ไ้ด้) แล้วทำไมเราจำตัวสะกดภาษาไทยเป็นคำๆแบบจำภาษาจีนเป็นคำๆได้ล่ะ" เราว่าเป็นเพราะ "เราอ่านหนังสือภาษาไทยมากพอที่จะจำมันได้มากกว่า ในขณะที่เด็กสมัยใหม่ไม่ค่อยได้อ่านหนังสือ ได้แต่อ่านภาษา chat กัน เวลาเขียนมันก็เลยเพี้ยน" ตกลงสมมุติฐานเรา "ถูกหรือผิด" ใครอ่าน คคห เราแล้วช่วยแสดงความคิดเห็นหน่อย...อยากรู้ แก้ไขเมื่อ 23 ก.ย. 53 20:54:13 จากคุณ : fortuneteller เขียนเมื่อ : 23 ก.ย. 53 20:33:33

ความคิดเห็นที่ 12 ข้อคิดอีกอย่างหนึ่งที่น่าสนใจ อยากให้พ่อแม่หรือครูสอนภาษาไทยลองเอาไปบริกรรมดูดีๆ นั่นก็คือ เราผู้ซึ่งผันวรรณยุกต์ไม่ได้ เพราะจำไม่ได้ว่าอักษรไหนเป็นอักษรสูง กลาง หรือต่ำ แต่ทำไมเราฟังคนพูดหรือเห็นคนเขียนคำว่า "คะ" หรือ "ค่ะ" เราจึงบอกได้ทุกครั้งว่ามันผิดหรือถูก ตกลงปัญหาของการใช้คำว่า "คะ" หรือ "ค่ะ" ผิดน่ะ มันเกี่ยวกับการผันวรรณยุกต์ไม่เป็น ใช่แน่แล้วหรือ?  แน่ใจแล้วหรือ? หรือว่าเรามีสัมผัสพิเศษที่ 6 ที่ 7 ฯลฯ ถึงรู้ว่ากรณีไหนต้อง ใช้ "คะ" หรือ "ค่ะ" ้ เราว่า "ปัญหาการใช้ "คะ" หรือ "ค่ะ" ผิดมันน่าจะเป็นเหตุผลอื่น นอกเหนือไปจากการผันวรรณยุกต์ไมได้นะ" ลองไปบริกรรมดูดีๆสิ...เผื่อจะหาคำตอบได้...มันเป็นประเด็นที่น่าสนใจมากๆเลยทีเดียวหละ... แก้ไขเมื่อ 23 ก.ย. 53 20:55:45 จากคุณ : fortuneteller เขียนเมื่อ : 23 ก.ย. 53 20:48:46

ความคิดเห็นที่ 13 ผมคิดว่า ปัจจัยที่ทำให้ใช้ภาษาไทยถูกต้องนั้นมาจากโอกาสที่ได้ฝึกใช้ภาษาได้อย่างถูกต้องเป็นสำคัญ สมัยก่อน จะทำการบ้าน ทำรายงาน ต้องเีขียนเองทั้งนั้น ก็เลยเป็นโอกาสฝึกใช้ภาษาไทยให้ถูกต้อง โอกาสที่จะได้เขียนอะไรยาวๆ ส่วนใหญ่ก็ต้องรอจนมีแฟนนั่นแหละ ซึ่งถึงตอนนั้นก็เคยชินกับการใช้ภาษาอย่างถูกต้องกันแล้ว สมัยนี้รายงานอาศัยตัดแปะกันเกือบหมด โอกาสที่จะได้เขียนอะไรเองก็คือการส่งข้อความที่ไม่ได้เคร่งครัดในการใช้ภาษา แต่ให้ความสำคัญกับความสะดวกในการพิมพ์มากกว่า แล้วออะไรที่ผิดซ้ำๆ กันจนชิน มันกลายเป็นแหล่งบ่มเพาะความคลาดเคลื่อนในการสะกดคำไปด้วย อย่างไรก็ตาม ถ้ามองอีกทางหนึ่งว่า ภาษาเป็นเครื่องมือสื่อสารที่ทุกคนเป็นเจ้าของ ก็อาจถือว่าคนรุ่นใหม่เหล่านี้กำลังสร้างสรรค์แนวทางการสะกดภาษาแบบใหม่ๆ อยู่ก็ได้ ... การใช้เครื่องหมายผิด ก็อาจตีความได้ว่า ระบบวรรณยุกต์ของไทยยังไม่สอดคล้องกับการออกเสียงนัก ... อีกซักร้อยปี รอจนคนส่วนใหญ่สะกดแบบผิดๆ กันหมด ถึงตอนนั้นการสะกดตามแบบที่เราใช้ทุกวันนี้ก็จะกลายเป็นของล้าสมัยไป จากคุณ : รู้บ้างไม่รู้บ้าง เขียนเมื่อ : 23 ก.ย. 53 23:44:14

ความคิดเห็นที่ 14 ที่ คห.13 ว่ามาก็ถูกค่ะ สมัยเรียน จะการบ้านหรือรายงานต้องเขียนเองตลอด จากคุณ : The Best of Me เขียนเมื่อ : 23 ก.ย. 53 23:52:06

ความคิดเห็นที่ 15 เมื่อก่อนนี้เวลาส่งการบ้าน ภาษาไทย ครูจะอ่าน จะแก้ภาษาให้ หากใช้คำผิด หรือไม่ชัดเจน และหากว่าตรงไหนถูกแต่สะกดผิด ครูก็จะวงให้รู้ว่าผิด และจะเขียนคำที่สะกดถูกต้องให้ด้วย นั่นคือประสบการณ์ของผม จากคุณ : tnu เขียนเมื่อ : 24 ก.ย. 53 00:31:20

ความคิดเห็นที่ 16 @fortuneteller เห็นด้วยกับคุณอย่างแรงครับ เมื่อไหร่ก็ตามที่เราอ่านหนังสือเยอะ ๆ ทักษะการจำวรรณยุกต์ที่ถูกต้องจะซึมซับ เข้าสมองเองโดยที่เราไม่รู้ตัว เมื่ออยู่ตัวแล้วพอเจอวรรณยุกต์ผิดเรามองแล้วจะรู้สึกแปลก ๆ    บ่อยครั้งที่ไม่แน่ใจก็ใช้วิธีเขียนแล้วมองดู  ถ้าผิดความรู้สึกจะบอกเราเองว่าผิด. จากคุณ : ประชา (hieng) เขียนเมื่อ : 24 ก.ย. 53 03:51:04

ความคิดเห็นที่ 17 เห็นด้วยกับคุณ Fortuneteller ครับ ผมตรวจสอบจาก เด็ก ๆ ที่ผมสอนพิเศษอยู่ ว่า ถึงแม้ วิชาภาษาอังกฤษจะค่อนข้างดี แต่ พบว่า 1. ยังสะกดภาษาอังกฤษ ผิดอยู่มาก 2. ภาษาไทย ผิดเยอะสุด ๆ ในระหว่างสอนพิเศษ ก็พูดคุยเรื่องทั่ว ๆ ไป และพบว่า เด็ก ๆ ไม่ค่อยอ่านหน้งสือ และ ติดตามสถานการณ์บ้านเมืองเลย ผมเข้าใจว่า การที่เด็กไม่อ่านหนังสือ คือ ไม่มี input "ที่ถูกต้อง" เข้าไปหรือเปล่าครับ เพราะการฝึกใช้ จาก การ chat ก็เสมือนเราเรียนภาษาอังกฤษ ผ่านการ chat ครับ คือ อย่าได้คาดหวัง กับการสะกดคำที่ถูกต้องเลย ตัวอย่างภาษา chat (ขั้นพื้นฐาน) - อย่างไร --> ยังงัย - ก็ --> ก้อ รวมถึง การใช้โดยไม่ตระหนัก ว่า ค่ะ กับ คะ ต่างกันอย่างไร   สรุป คือ เห็นด้วยกับสมมติฐานของคุณ Fortuneteller ครับ จากคุณ : jiyuu (jiyuu) เขียนเมื่อ : 24 ก.ย. 53 13:11:09

ความคิดเห็นที่ 18 จริงๆ ปัญหาของการเรียนการสอน ภาษาอังกฤษ และวิชาภาษาไทย นั้น เกิด จาก ผู้สอน ไม่มีความรู้ความเข้าใจมากพอ เกี่ยวกับระบบอักขระวิธี ของภาษาไทย และภาษาอังกฤษ กาีีรที่จะเข้าใจ ระบบอักขระวิธีของทั้งสองภาษา จำเป็นต้องศึกษาภาษาศาสตร์ประวัติศาสตร์ เพราะ ระบบเขียนของทั้งสองภาษา และอีกหลายภาษา ที่มีวัฒนธรรยาวนาน ล้วนเป็นการบันทึกเสียงในอดีต หาใช่เสียงในปัจจุบันครับ แต่มีคนและคณะบุคคล ที่ไม่เข้าใจ และพยายามแสดงตนว่าเข้าใจ มาเปลี่ยนแปลงระบบเขียนภาษาไทย ให้เสียหายไปครับ อย่างคำว่า ก็ ปัจจุบัน ออกเสียง เป้นเสียง ยาว เช่น ก้อ หรือ เก้อ อย่างที่ช่วงหนึ่งดาราชอบใช้กัน ที่ได้ยินชัดสุดคือ ภราดร แต่เดิม ไม่ได้ออกเสียง ว่า ก้อ หรือ หรือ เกาะ อ้างจาก DICTIONARIUM LINGUAE THAI พบว่าในสมัยก่อน ก็ ออกเสียง โกะ ครับ สมัยก่อน ก็ไม่ได้มีการใช้ รูปวรรณยุกต์ ตรี และจัตวา รวมถึงไม่มีการใช้ รูปวรรณยุกต์ กับคำตายด้วย การใช้ภาษาผิดๆ ดังกล่าว คือความแปดเปื้อนทางภาษาครับ การรับคำ จากภาษาอื่นๆ ที่มีวรรณยุกต์ โดยเฉพาะ ภาษารอบข้างในเอเชีย สามารถปริวรรตเข้าระบบอักขระวิธีไทยได้โดยไม่จำเป็นต้องใช้ รูปวรรณยุกต์ ตรีและ จัตวา เพราะอย่าลืมว่า ทั้ง ไทย จีน แต้จิ๋ว อีก 200ปีข้างหน้า เสียงวรรณยุกต์ก็จะไม่เหมือนปัจจุบัน การเทียบเคียงโดยใช้เสียง วรรณยุกต์ ณ ห้วงเวลาหนึ่ง จึงเป็นตัวแทนที่ไม่มั่นคง และคลุมเครือ ต่างจากกการเทียบเสียง โดยอาศัยความเข้าใจทาง Tonogenesis เพราะภาษาแถบนี้มีระบบวรรณยุกต์ เสียงเหมือนกันคือ A B C D = สามัญ เอก โท ตาย ลองหาหนังสืออ่านดูครับ ที่น่าเศร้ามากกว่า คือการเอา ภาษาไทยวน ไทอีสาน และลาว มาใส่อักขระไทยสยาม โดยเทียบเสียงวรรณยุกต์ เอาว่าแค่คล้าย แต่จริงๆ มันต่างกัน ไม่มีทางเหมือนกัน ทำให้ สำเนียง พื้นเมืองจริงๆ เพี้ยนไปแล้ว เพื่อนผมคนหนึ่ง เป็นคนเหนือ โดยกำเนิด และอยู่เหนือตลอด พ่อแม่เป็น ไทยวนแท้ๆ แต่เสียงวรรณยุกต์เขา เริ่มเข้าหา เสียงภาษาสยามบางกอกมากอย่างน่าตกใจ กลุ่ม Consonant Cluster ทางเหนือก็หายไป จากเด็กรุ่นใหม่มากมายหลายกลุ่มครับ ส่วนเสียง คะ นั้น ก็ควรสะกดด้วย คำคำเดียว คือ คะ การที่เสียง ทั้ง วรรณยุกต์มีความแตกต่างกัน หรือ สระมีเสียงยาวขึ้น นั้น เป้นส่วนของ Prosody และ Intonation ของประโยค ที่ต้องการแสดงอารมณ์ เช่นเดียวกับที่พบในภาษาอื่นๆครับ ภาษาจีน ก็มีหลายคำ ที่คำเดียวออกเสียงได้หลาย วรรณยุกต์เช่นกัน ลองถามผู้เชี่ยวชาญภาษาจีนดูครับ สงสารภาษาไทย ที่ถูกกำหนดแนวทางการพัฒนา และการเรียนการสอน โดยคนที่ไม่รู้จริงครับ แก้ไขเมื่อ 24 ก.ย. 53 14:57:41 จากคุณ : Paphmania เขียนเมื่อ : 24 ก.ย. 53 14:37:26

ความคิดเห็นที่ 19 ภาษา ก็มีพัฒนาการของมันครับ   จริงแล้ว ผิดตั้งแต่เราไปคิดวรรณยุกต์ ตรี กับจัตวา มาใส่เพื่อผันเสียงกลางให้ครบแค่นั้น แต่พอเสียงต่ำ ดันให้ ห. นำ หลักการคิดมันผิดหลายอย่าง ดังนั้น  ภาษาที่ยังมีชีวิต  มันก็ปรับกันไป ดีแล้วครับ คิดว่า ถ้าเอาแบบ จอมพล ป. หรือไปแบบพ่อขุน อักษรไทยจะออกแบบได้สวยกว่านี้ในทางคอม จากคุณ : นบนอบ เขียนเมื่อ : 25 ก.ย. 53 12:06:09

ความคิดเห็นที่ 20 ^ ^ ^ ^ ห นำ เป็นการเรียกและการสอนในแบบไวยากรณ์ดั้งเดิม ซึ่งไม่มีความเข้าใจทางภาษาศาสตร์ประวัติศาสตร์ครับ รูปอักษร ห นำอักษรต่ำ นั้น เรียกว่า Digraphs แทนหน่วยเสียงหน่วยเสียงเดียวในอดีต เพราะระบบอักขระวิธีในสมัยนั้น มีจำนวนตัวอักษรไม่เพียงพอต่อหน่วยเสียงในภาษา อย่างเช่น การอักขรวิธีในภาษาอังกฤษ sh = /ʃ/   ch =/ʧ/ ส่วนที่มาของระบบเขียนในภาษาไทย มาจาก ระบบเขียนของภาษาปาลีและสันสกฤต โดยเทียบเสียงปาลีและสันสกฤต โบราณ กับเสียงในภาษาไทยในสมัยพ่อขุนรามคำแหง ซึ่งต่างจากปัจจุบันอย่างมากครับ อักษรต่ำเดี่ยว อย่างเช่น แท้จริง คืออักษร ที่มีเฉพาะเสียงก้อง  Voiced ในภาษาปาลีสันสกฤต ต่างจากอักษรต่ำคู่กับอักษรสูง ซึ่ง มีคู่อักษรเสียง ก้องและไม่ก้องในตำแหน่งฐานกรณ์เดียวกัน ดังนี้ อักษรสูงต่ำคู่กัน ข /kʰ/ Aspirated Voiceless Velar Plosive ธนิต อโฆษะ กัณฐชะ วรรค ค /ɡ/ Voiced Velar Plosive สิถิล โฆษะ กัณฐชะ วรรค อักษรต่ำเดี่ยว และคู่ ห นำ น /n/ Voiced Dentoalveolar Nasal สิถิล โฆษะ ทันตชะ วรรค นาสิก หน  /hn/ = /n̊/ Voiceless Dentoalveolar Nasal สิถิล อโฆษะ ทันตชะ วรรค นาสิก แต่ปัจจุบัน ทั้งสองเสียงออกเสียงเดียวกัน แต่มีระบบ สับหว่าง เสียงวรรณยุกต์ที่แตกต่างกัน ผลมากจาก Great Tonal Split การแยกย้ายไม้เสียงใหญ่ จาก คห ๑๙ การเพิ่ม วรรณยุกต์ ตรี ในกลุ่มอักษร ที่ไม่เคยมี ไม่ใช้การทำให้ ภาษาไทยครบ แต่ทำให้เกิน จากระบบวรรณยุกต์ของไทยแท้ มันคือการแปดเปื้อน และการบิดเบือน ภาษาไทย เพราะแต่เดิม เราจะรับคำจากภาษาอื่น ผ่านเข้ามาตามระบบ ภาษาศาสตร์ประวัติศาสตร์เสมอ แม้ว่า คำนี้จะเข้ามาทีหลัง การเกิดการแยกย้ายไม้เสียงแล้วก็ตามครับ ห นำ ไม่ใช่หลักการคิดที่ผิด แต่ฉลาดมากๆๆๆๆครับ เพราะขนาด นักภาษาศาสตร์และนักสัทวิทยา รุ่นเก่า ในช่วงนี้ ระบบคอมพิวเตอร์และการใช้สัทอักษรส่วนเติม diacretics ยังไม่เป็นที่แพร่หลาย เขาเหล่านั้นก็เลียนแบบรูปอักษร ห นำ ไปใช้เช่นกัน ดังนี้ หน =/hn/ = /n̊/ หล = /hl/ = /l̥/ หง = /hŋ/ = /ŋ̊/ ภาษาพูดย่อมมีการเปลี่ยนแปลงไปจริง ตามกาลเวลา หากแต่ภาษาเขียนควรที่จะบอกลักษณะร่วมของแหล่งที่มาของคำเพื่อ สื่อสารข้ามกาลเวลาด้วย ไม่อย่างนั้น อีก ร้อยปีข้างหน้า คนไทย คงอ่าน วรรณกรรม ในสมัยนี้ไม่ได้ เพราะเสียงพูดกำลังเปลี่ยนแปลงไปเร็วอย่างมาก มากกว่าที่ทุกคนคิด ไม่เว้นแม้แต่เสียงวรรณยุกต์ของสำเนียง กทม ก็ยังเปลี่ยนไปในช่วงไม่ถึง ๕๐ ปีครับ อักษรไทย ในบันทัดเดียวอย่างทำอยู่ครับ แต่ ยังไม่ค่อยมีเวลา และไม่ค่อยเก่งคอมเท่าไหร่ เสร็จเมื่อไหร่จะเอามาให้ชมครับ แต่คงไม่เหมือนพ่อขุน อยากให้คล้ายปัจจุบันมากกว่าครับ แบบว่าอ่านครั้งแรกก็อ่านได้เลยไม่ต้องเรียนกันใหม่ แก้ไขเมื่อ 25 ก.ย. 53 14:24:50 แก้ไขเมื่อ 25 ก.ย. 53 14:24:04 จากคุณ : Paphmania เขียนเมื่อ : 25 ก.ย. 53 14:16:54

ความคิดเห็นที่ 22   /\ /\ บรรทัด คำนี้ไม่น่าจะเปลี่ยนไปเร็วเลยนะครับ...ฮึ ๆ นึกถึงกลอนสมัยเด็ก ๆ บันลือกับบันดาล ลงบันไดบันทึกไว้ให้บันเทิง... จากคุณ : ศรีสิทธิสงคราม เขียนเมื่อ : 27 ก.ย. 53 09:24:44 A:124.121.136.199 X: TicketID:251343

ความคิดเห็นที่ 23 มายกมือค่ะ  บางครั้งก็ไม่แน่ใจว่าสะกดถูกแล้วหรือไม่  แต่ก็ขี้เกียจไม่ตรวจดู  จะทำก็ต่อเมื่ออยากรู้จริงๆ  ไม่อย่างนั้นคงเขียนอะไรไม่ได้  เพราะมีคำที่ไม่แน่ใจเยอะมาก ที่ยากแบบนี้เพราะการสะกดในภาษาไทยนั้นไม่ตายตัวค่ะ เช่น ค่า ฆ่า ข้า  ออกเสียงเหมือนกันหมด  แต่สะกดและมีความหมายต่างกัน จากคุณ : ขวัญ (khumchalong) เขียนเมื่อ : 29 ก.ย. 53 18:47:36

ความคิดเห็นที่ 24 ^ ^ ^ เอ่อ.... "บางครั้งก็ไม่แน่ใจว่าสะกดถูกแล้วหรือไม่  แต่ก็ขี้เกียจไม่ตรวจดู  จะทำก็ต่อเมื่ออยากรู้จริงๆ  ไม่อย่างนั้นคงเขียนอะไรไม่ได้  เพราะมีคำที่ไม่แน่ใจเยอะมาก" ก็เพราะ "ขี้เกียจไม่ตรวจดู" เลย "มีคำที่ไม่แน่ใจเยอะมาก" เรามั่นใจนะว่า คำที่คุณมั่นใจ เนี่ย มีมากกว่า คำที่คุณไม่มั่นใจ แน่นอน เพราะฉะนั้น การที่คุณไปเปิดหาเนี่ย คงไม่ถึง "ไม่อย่างนั้นคงเขียนอะไรไม่ได้" คุณจะได้ความรู้เพิ่มเติมด้วยไง แม้ตอนครั้งแรกคุณอาจจะยังจำไม่ได้ แต่ถ้าคุณฝึกเรื่อยๆ "คำที่ไม่แน่ใจเยอะมาก"จะน้อยลงอย่างแน่นอนค่ะ สู้ๆ ^ ^ จากคุณ : Save the world เขียนเมื่อ : 30 ก.ย. 53 18:02:32

ความคิดเห็นที่ 25   ผมเป็นคนรุ่นเก่า ส่วนตัวก็ไม่สนใจเสียง ร กับ ล ผมออกเสียงตามสบายของผม ไม้ไต่คู้ ไม้ตรี ไม้โท ไม้เอก ไม้จัตวา ก็ใส่แบบผิดๆถูกๆ รู้สึกรำคาญมากที่นักเสียงวรรณยุกต์กับรูปวรรณยุกต์ไม่ตรงกัน ยิ่งรู้มาว่า ภาษาไทยโบราณไม่มีรูปวรรณยุกต์ นักภาษาศาสตร์ไทยใส่เข้าไปเองภายหลัง แล้วก็ไปกำหนดให้รูปกับเสียงไม่ตรงกัน มีอักษรสูง กลาง ต่ำเข้ามาให้วุ่นวาย คิดว่า ของโบราณน่ะดีอยู่แล้ว นักวิชาการด้านภาษาทำเรื่องง่ายให้ยากเอง จากคุณ : คนไทย เขียนเมื่อ : 30 ก.ย. 53 18:52:43 A:58.9.149.163 X: TicketID:117365

ความคิดเห็นที่ 26 ^ ^ ^ ควรจะอ่านหนังสือจากคนที่รู้จริง ไม่ใช่พวกวิชาเกิน ไม่รู้จริง ที่พูดมาก ไม่ได้เรื่องสักอย่าง วรรณยุกต์ นะมีมาตั้งแต่สมัยพ่อขุนรามคำแหงแล้ว และมีมาตลอด แต่มีการใส่ที่ไม่เหมือน หรือละไว้บ้าง เพราะคำไทเสียม หรือ ไทหลายกลุ่ม รับเอาเสียง หรือสำเนียงจากกลุ่มอื่นเข้าไปทำให้เกิด คำเดียวกันออกเสียงด้วยวรรณยุกต์ได้มากกว่าหนึ่งเสียง เพราะเกิดจาก ความไม่เข้าใจนั่นเอง หรือเกิดจากการคัดลอกที่ตกหล่น นักภาษาศาสตร์ไม่ได้เป็นผู้ คิดหรือเติมให้ เพียงแต่ ศึกษาว่ามันเป็นอย่างไร เริ่มต้นอย่างไร เพื่ออะไร อ่านหนังสือให้เยอะขึ้นครับ จากคุณ : Paphmania เขียนเมื่อ : 30 ก.ย. 53 23:01:59

ความคิดเห็นที่ 27 สมัยก่อนนักเรียนชั้นประถม มีวิชาอ่านไทย และเขียนไทย หรือเขียนตามคำบอกครับ ถ้าอ่านคำไหนผิด ครูจะทักท้วงแก้ไข หรือทำโทษทันที ถ้าเขียนไทยส่งครูแล้วตัวไหนผิดก็โดนคัดซ้ำ ๆ ทันที เด็กก็จะจำได้เร็วขึ้น เดี๋ยวนี้มีไหมครับ ๒ วิชานี้. จากคุณ : เจียวต้าย เขียนเมื่อ : วันเกิด PANTIP.COM 53 08:41:54

ความคิดเห็นที่ 28 สมัยเป็นเด็ก ถ้าทำการบ้านแล้วสะกดผิด โดนคัด 10 คำ แต่ ครู สมัยนี้ เริ่มกันตั้งแต่เนอสเซอรี เวลาครูพี่เลี้ยงเขียนรายงานประจำวัน สะกดผิดเป็นประจำ พอมาเจอครูชั้นประถม เคยตรวจการบ้านหลาน น่าปวดหัวมาก นักเรียนเขียนผิดก็ไม่ทักท้วง  อยากจะวงตัวโต ๆ กลับไปให้ครูดู ส่วนของลูกสาว เผอิญอยู่โรงเรียนที่ค่อนข้างขึ้นชื่อในการสอนวิชาภาษาไทย มีหนังสือแบบเรียนวิชาภาษาไทยเฉพาะของโรงเรียน เริ่มตั้งแต่อนุบาล การสะกด การผันวรรณยุกต์ และที่ประทับใจคือครูทุกคนเข้มงวดมาก **สะกดผิดต้องแก้** ไม่อย่างนั้นจะติดนิสัยไปจนโต ส่วนตัวแล้วสงสัยมาตลอดว่า ทำไม บางคนถึงไม่รู้ว่า คำนี้สะกดอย่างไร โดยเฉพาะคำง่าย ๆ เช่น รื้อของ-ลื้อ  รอง(น้ำ)-ลอง  ฯลฯ คำเหล่านี้เราเรียนมาตั้งแต่เล็ก ๆ สะกดผิดน่าจะเป็นเด็กประถม จากคุณ : เอื้ออารี เขียนเมื่อ : วันเกิด PANTIP.COM 53 20:26:07

ความคิดเห็นที่ 29 คำว่า ก็ เป็นเสียงสั้นนะครับ จริง ๆ แล้ว อ่านว่า เก้าะ จากคุณ : จักกิด เขียนเมื่อ : 31 ต.ค. 53 18:30:40