ความคิดเห็นที่ 1 เมื่อพ.ศ. ๒๓๙๘ ท่านเซอร์ จอห์น บาวริ่ง ได้นำเรือรบจอดไว้ปากอ่าวสยาม เพื่อให้สยามเปิดเจรจาทางการค้ากับประเทศอังกฤษและได้มีการเจริญสัมพันธไมตรีทางการค้าระหว่างสยาม และอังกฤษ ได้เริ่มต้นขึ้น และเพื่อความสัมพันธ์ระหว่างสยาม-อังกฤษ พระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว ทรงโปรดเกล้าฯให้แต่งราชทูตพร้อมคณะเดินทางไปลอนดอน เพื่อเจริญสัมพันธไมตรีเช่นกัน พร้อมกันนี้ช่วงเวลาตั้งแต่พระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว ระหว่างเริ่มครองราชย์ จนถึงพ.ศ. ๒๓๙๙ นั้น เหรียญกษาปณ์ไทยและสังคมไทยสมัยดังกล่าวก็ยังคงถือธรรมเนียมโบราณมาตั้งแต่สมัยต้นกรุง คือใช้เงินพดด้วง ใช้หอยเบี้ยเป็นหลักสำหรับประชาชนทั่วไป จากคุณ : หนุ่มรัตนะ เขียนเมื่อ : 27 ก.ย. 53 07:27:59

ความคิดเห็นที่ 2 ตามข้อมูลส่วนมากจะเน้นหนักให้การผลิตเหรียญกษาปณ์แบบยุโรปหรือเหรียญแปหรือเหรียญแบน ในสยาม มีความสัมพันธ์กับเรื่องการค้าเนื่องจากมีชาวยุโรปใช้เงินมาซื้อสินค้ากันมากขึ้น แต่ความเป็นจริงมีเหตุผลหลายอย่างประกอบกันในช่วงเวลาที่ใกล้ๆกัน   เหตุผลแรก เมื่อมีการเปิดประเทศค้าขายกับอังกฤษและประเทศต่างๆ (สหรัฐอเมริกา พ.ศ.๒๓๙๙, ฝรั่งเศส พ.ศ. ๒๓๙๙, เดนมาร์ก พ.ศ. ๒๔๐๑,โปรตุเกส พ.ศ. ๒๔๐๒, เนเธอร์เเลนด์ พ.ศ. ๒๔๐๓)ที่ได้เข้ามาเจริญสัมพันธไมตรีแล้ว ชาวต่างชาติก็ได้นำสินค้าเข้ามาขาย หรือนำผลผลิตจากสยามไปขาย ซึ่งได้มีพ่อค้ากลุ่มหนึ่งเรียกร้องให้รัฐบาลสยาม จัดการกับระบบเงินตราของไทยด้วย     เหตุผลที่สอง เนื่องจากเรายังใช้เงินพดด้วง ชาวบ้านทั่วไปไม่ยอมรับเหรียญกษาปณ์อย่างนอก หรือรับแล้วก็รีบไปขึ้นเงินที่ท้องพระคลังพระบรมมหาราชวัง อีกทั้งชาวต่างชาติต่างก็ต้องนำเงินเหรียญนอกไปแลกเป็นพดด้วง ทำให้เกิดความไม่สะดวกและเสียเวลา จึงทรงแก้ปัญหาด้วยการตอกตราประทับที่เหรียญนอก เพื่อให้ประชาชนได้มั่นใจ   เหตุผลที่สาม การปลอมแปลงพดด้วงมีกันมากมาย คือ เนื้อในทำด้วยทองแดงและหุ้มด้วยเงิน และทำให้น้ำหนักใกล้เคียงของจริงพร้อมตอกตรา แต่ใช้ไปนานๆเงินจะออกสีแดง   เหตุผลที่สี่ และเมื่อเศรษฐกิจการเงินหมุนเวียนต้องการความคล่องตัว ทรงมีพระราชดำริให้จัดทำเหรียญแบน ซึ่งทำด้วยเครื่องจักร เพื่อประหยัดเวลาและผลิตได้มากนำมาใช้ในแผ่นดินสยาม จากคุณ : หนุ่มรัตนะ เขียนเมื่อ : 27 ก.ย. 53 07:29:25

ความคิดเห็นที่ 3 “ทรงมีพระราชดำริที่จะผลิตเหรียญกษาปณ์ไทยใช้เองบ้าง พระองค์ทรงเห็นโอกาสเหมาะเมื่อ เซอร์ จอห์น บาวริ่ง ราชทูตและ มิสเตอร์ แฮรี่ ปาร์กเกอร์ อุปทูตและคณะเข้ามาทำสัญญาเมื่อ วันอาทิตย์ เดือน ๕ ขึ้น ๗ ค่ำ ปีเถาะ สัปตศก ต่อมาวันอาทิตย์ เดือน ๕ ขึ้นค่ำ ปีมะโรง อัฐศก มิสเตอร์ แฮรี่ ปาร์กเกอร์ (ไทยเรียกว่า “ฮารีปัก”) นำหนังสือสัญญาที่ประทับตราประเทศอังกฤษเข้ามาแลกเปลี่ยนที่ศาลาลูกขุนใน และก่อนที่จะเดินทางกลับ ได้เข้าเฝ้าพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวเพื่อถวายบังคมลา เมื่อวันอังคาร เดือน ๖ ขึ้น ๙ ค่ำ ปีมะโรง อัฐศก ทรงมีพระราชปรารภกับมิสเตอร์ แฮรี่ ปาร์กเกอร์ว่า “ทรงมีพระราชประสงค์จะได้เครื่องจักรทำเหรียญกษาปณ์ด้วยแรงคนจากประเทศอังกฤษ” พร้อมกันนี้ได้ทรงมอบตัวอย่างตราแม่แบบตราที่จะตีประทับด้านหน้าและด้านหลังด้วย” การพระราชดำริต่างๆเรื่อง สยามจะริเริ่มทำเหรียญแบนแทนเงินพดด้วงนี้ มิได้เป็นความลับแต่ประการใด และพร้อมกันนี้พระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว ยังโปรดเกล้าฯ ให้แต่งตั้งคณะอัครราชทูตจากสยาม อัญเชิญพระราชสาสน์พร้อมด้วยเครื่องราชบรรณาการไปยังประเทศอังกฤษเมื่อ พ.ศ. ๒๔๐๐ เพื่อเป็นการตอบแทน โดยโปรดเกล้าฯ แต่งตั้งพระยามนตรีสุริยวงศ์ (ชุ่ม บุนนาค) เป็นอัครราชทูตพร้อมคณะเดินทางไปเพื่อเข้าเฝ้า สมเด็จพระนางเจ้าวิกตอเรีย พระราชินีอังกฤษ เพื่อเจริญสัมพันธไมตรีซึ่งสร้างความประทับใจแก่ประเทศอังกฤษเป็นอย่างมาก จากคุณ : หนุ่มรัตนะ เขียนเมื่อ : 27 ก.ย. 53 07:30:43

ความคิดเห็นที่ 4 ภาพวาดสีน้ำมัน ของคณะราชทูตที่ทำการเข้าเฝ้าสมเด็จพระนางเจ้าวิกตอเรีย พระราชินีอังกฤษ ด้วยพระนางเจ้าฯ มีพระราชเสาวนีย์ ต้องประสงค์ที่จะให้คณะราชทูตดำเนินการเข้าเฝ้าตามอย่างธรรมเนียมไทย อย่างที่เคยทำกันมา จากคุณ : หนุ่มรัตนะ เขียนเมื่อ : 27 ก.ย. 53 07:34:36

ความคิดเห็นที่ 5 เหล่าของเครื่องราชบรรณาการที่ทางสยาม จัดส่งถวาย จากคุณ : หนุ่มรัตนะ เขียนเมื่อ : 27 ก.ย. 53 07:35:59

ความคิดเห็นที่ 6 ท้ายที่สุดแล้วขออัญเชิญพระราชหัตถเลขา พระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว ถึงคณะทูต ณ ประเทศอังกฤษ ซึ่งเป็นคำตอบว่า ทำไมสยามถึงได้ต้องจัดทำเหรียญแบบอย่างยุโรปขึ้น “จดหมายมายัง พระยามนตรีสุริยวงศ์ ราชทูต เจ้าหมื่นสรรเพธภักดี อุปทูต จมื่นมณเฑียร ตรีทูต.....รำคาญอยู่แต่กงสุลอังกฤษและกงสุสอเมริกันรบกวนนัก ด้วยเรื่องราษฎรที่เอาของสินค้ามาขายไม่รับเงินเหรียญจะเอาเงินบาท ถึงมีหนังสือพิมพ์ประกาศก็ไม่ใคร่เชื่อฟัง อยากได้แต่เงินบาทตามเคยและเงินบาทที่ราษฎรขายของได้ก็เอาไปเสียหัวเมืองและบ้านนอก แล้วพากันตื่นว่ามั่งมีเอาเงินซ่อนฝังดินเสีย เพราะวิสัยเมืองไทยแต่ก่อนมีเงินน้อย ไพร่ๆไม่ใคร่มีเงิน ครั้นมีขึ้นตื่นว่ามั่งมีเก็บซ่อนส่ำสมเสีย.....ช่างทำเงินบาท (หมายถึงเงินพดด้วง) ก็ไม่ใคร่จะทันคนต้องการใช้เพราะกงสุลรบกวน ที่กรุงก็ได้จัดช่างทำเงินให้มากขึ้น จนถึงทำได้วันละ ๘๐-๙๐ ชั่ง แล้วก็ยังไม่ใคร่จะพอประสงค์ของลูกค้าผู้จะแลกใช้ เพราะเหตุนี้ เดี๋ยวนี้ข้าพเจ้า (รัชกาลที่ ๔)จะใคร่ได้เครื่องมือที่จะทำเหรียญเงิน ตามอย่างตราไทยที่ให้อย่างไปแก่เจ้าหมื่นสรรเพธภักดี (ทรงมอบตรามหามงกุฎสำหรับแกะแม่พิมพ์) และขอให้ท่านทูตจงเอาใจใส่ในการนี้ พอจะพูดชึ้แจงแก่เอิร์ลกลาเรนดอน ให้เขาช่วยคิดอ่าน จะได้ทำนุบำรุงบ้านเมือง เพราะว่าเป็นเงินตราไทยน้ำเงินอย่างไทยแล้ว เห็นราษฎรจะเชื่อถือใช้สอยเหมือนเงินบาท (หมายถึงพดด้วง) และประสงค์ของข้าพเจ้าจะใคร่ให้เป็นเงินเหรียญละบาท และกึ่งบาท และสลึง และเฟื้อง ให้เห็นตราชัดงดงามดีเป็นเกียรติยศต่อไปด้วย และเครื่องซึ่งจะทำนั้นแต่พอกำลังไทยจะทำได้ ถึงจะได้เพียงวันละ ๑๐๐๐๐ บาท ๒๐๐๐๐ บาทเท่านั้นก็เป็นการดีอยู่แล้ว ถึงจะต้องลงทุนเงิน ๒๐๐-๓๐๐ ชั่งก็ตาม แต่อย่าตื่นเครื่องกลไฟฟืนไปนัก จะยากหลายอย่างไปถึงจะหนักแรงคนบ้างก็ตาม ..การแรกเริ่มจะทำการตีพิมพ์เงินเหรียญนี้ก็เหมือนกัน เมืองไทยการช่างมือก็หยาบ วิชาก็น้อย ทุนก็ยังน้อย ถ้าทองและเงินเหรียญทำขึ้นได้ ผู้จะต้องการใช้และรับจ่ายซื้อขายก็ยังน้อย คนโง่คนเปรี้ยวมาก ถ้าจะคิดโตใหญ่ตื่นไฟตื่นฟืนในการปลายก็จะเสียทุนเปล่า เมื่อคิดอย่างนั้นจะไม่คิดทำเล่า ก็คิดอายแก่เจ้าเวียดนามมินมาง เขายังคิดทำเงินเหรียญมังกร มีชื่อเขาใช้ในเมืองญวนได้ และองค์พระหริรักษรามมหาธิศราธิบดี เขาก็ได้ทำเงินเหรียญ เขมรใช้ในเมืองเขา ถึงเขาเป็นแต่เมืองขึ้นแก่เรา การทำเงินเหรียญเสียดังนี้ ก็เป็นการกันเงินแดงดียิ่งนัก (เงินพดด้วงทำด้วยทองแดงชุบเงิน) ....เพราะฉะนั้นข้าพเจ้าขอกำชับมาแก่ทูตานุทูตให้เอาใส่หาเครื่องมือเครื่องจักรสำหรับทำเงินเหรียญ ทั้งทำตราตามอย่างซึ่งได้ให้มาแก่พระนายสรรเพธภักดีมานั้น (ทรงพระราชทานตรามหามงกุฎสำหรับแกะแม่พิมพ์) แต่ให้รู้การต้นการปลายการสำคัญไม่สำคัญ คิดให้รอบคอบ คือจะทำเหรียญทองก็ได้เงินก็ได้ พอให้เป็นเกียรติยศแก่แผ่นดินของข้าพเจ้า” และอีกฉบับต่อมาเมื่อวันอาทิตย์ แรม ๗ ค่ำ ปีมะเส็งนพศก “...ข้าพเจ้า(พระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าฯ)ได้พบอ่านข่าวในหนังสือโหมนิว (Home News) ว่าผู้ครองข้างอังกฤษ ให้ช่างสร้างเครื่องทำเงินเหรียญสำรับหนึ่ง เป็นสามจักรๆ ที่หนึ่งสำหรับทำแผ่นเงินเหรียญ จักรที่สองสำหรับตีกดตราเงิน จักรที่สามสำหรับทำริมเงินเหรียญ เครื่องเหล่านั้นทำดีมาก เกลี้ยงเกลามากหนักหนา เครื่องเหล่านี้ผู้ครองข้างอังกฤษจะถวายไปแก่เจ้าแผ่นดินเมืองไทย แต่เครื่องจักรที่ทำนั้น เป็นเครื่องจักรทำการด้วยมือคน เพราะในเมืองไทยไม่มีเครื่องกลไฟใช้ ถ้าคำที่ว่าในหนังสือพิมพ์โหมนิวนั้นว่าจริง ข้าพเจ้าคะเนการนั้น เห็นผู้ครองข้างอังกฤษจะให้ทำตามคำของมิสเตอร์ปากส์สั่งไปแต่ก่อน...” จากคุณ : หนุ่มรัตนะ เขียนเมื่อ : 27 ก.ย. 53 07:37:53

ความคิดเห็นที่ 7 จะเห็นได้ว่ามิสเตอร์แฮรี่ปาร์ก อุปทูตอังกฤษ ได้เดินทางถึงกรุงลอนดอน และทูลถวายรายงานเรื่องนำพระราชสาสน์มาเปลี่ยนใหม่ และทราบว่าทางสยามจะดำเนินการผลิตเหรียญใช้เอง สมเด็จพระนางเจ้าวิคตอเรีย ทรงสั่งให้สั่งซื้อเครื่องจักรชนิดมือหมุนเพื่อส่งเป็นเครื่องบรรณาการให้กับสยาม และพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าฯทรงอ่านหนังสือพิมพ์ในสยามก็ทรงพบข้อความดังกล่าวแล้ว แต่ประวัติศาสตร์ด้านการผลิตเหรียญกษาปณ์ช่วงต้นระบุว่า “เครื่องจักรบรรณาการได้ถูกส่งเข้ามาและอีก ๑ ปีเครื่องจักรไอน้ำก็นำเข้ามาติดตั้ง” ซึ่งแย้งกับพระราชหัตถเลขาในฉบับที่ถึงราชทูต และสยามยังไม่มีกลไฟใช้งาน ตามเอกสารทั่วไปก็ระบุว่าการผลิตด้วยแรงงานคนไม่เพียงพอกับความต้องการซึ่งมีเพิ่มขึ้น แต่ผมมีอีกหลักฐานหนึ่งซึ่งมาช่วยเสริมให้ว่า ทำไมสยาม ถึงได้มีเครื่องจักรผลิตเหรียญเข้ามาอีกระรอกหนึ่ง ดังนี้ “จดหมายมา ณ วันอาทิตย์ แรม ๗ ค่ำ เดือน ๑๒ ปีมะเส็ง นพศก” จดหมายมายัง พระยามนตรีสุริยวงศ์ ราชทูต.....ให้ทราบว่าข้าพเจ้า (พระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าฯ) ยังวิตกอยู่ว่าเครื่องจักรทำเงินที่หนังสือพิมพ์กล่าวว่า ผู้ครองนครข้างอังกฤษให้ทำจะถวายไปแก่เจ้าแผ่นดินกรุงไทยนั้น เขาจะให้มาในพระบรมมหาราชวัง (วังหลวง) นี้หรือจะถวายให้พระบวรราชวัง (วังหน้า) ก็ยังไม่ทราบแน่ ด้วยข้าพเจ้าเป็นคนไม่สู้มีชื่อเสียงลือชาปรากฎ ท่านข้างโน้น (พระบาทสมเด็จพระปิ่นเกล้าฯ) ท่านก็เป็นผู้พอใจมีของประหลาด ท่านกว้างขวางกว่าข้าพเจ้า ถ้าการนั้นเป็นของถวายในพระบวรราชวังไป ครั้นของมาถึงกรุง เครื่องนั้นก็เป็นของนิ่งอยู่ เป็นแต่ของเครื่องเล่นไป เพราะการทำเงินตรากฎหมายฝ่ายไทยมีแต่ข้างพระบรมมหาราชวัง จะต้องคิดอ่านยักย้ายถ้ายเทว่ากันวุ่นวายไป ผู้ครองข้างอังกฤษเขาจะเข้าใจอย่างไรก็ไม่ทราบ เพราะฉะนั้นให้สืบดูให้แน่ ถ้าผู้ครองข้างอังกฤษเขาคิดจะถวายเครื่องนั้นในบวรราชวังแล้ว ก็อย่าว่าทุ่มเถียงแย่งชิงเลย คิดลงทุนสั่งเขา ขอแก่เอิร์ลกลาเรนดอน (อุปทูตอังกฤษ) ให้เขาทำให้ข้างพระบรมมหาราชวังนี้ให้ได้ เขาจะให้ลงทุนก็ลงเถิด อย่าให้ข้าพเจ้าได้ความอับปยศ เพราะประสงค์มานานแล้ว เพื่อจะกันเงินแดง” ภาพพระบาทสมเด็จพระปิ่นเกล้าเจ้าอยู่หัว ฯ จากคุณ : หนุ่มรัตนะ เขียนเมื่อ : 27 ก.ย. 53 07:44:02

ความคิดเห็นที่ 8 เมื่อเป็นดังนี้แล้วทางคณะทูตคณะทูตที่อยู่ในกรุงลอนดอน ก็ดำเนินการติดต่อซื้อเครื่องจักรทำเงิน ซึ่งจากบันทึกของหม่อมราโชทัย บันทึกไว้ระหว่างอยู่ที่ประเทศอังกฤษ ได้พาเหล่าคณะทูตไปชมงานที่เมืองเบอร์มิงแฮม (แหล่งอุตสาหรรมเครื่องจักรหนัก) ดังนี้ “วันอังคาร เดือนอ้าย แรมเจ็ดค่ำ เวลาเที่ยง ราชทูต อุปทูต หม่อมราโชทัย จมื่นราชามาตย นายพิจารณ สรรพกิจ ห้านายกับล่ามเสมียนคนใช้ รวมสิบคน แต่จมื่นมณเฑียรพิทักษตรีทูตป่วยอยู่หาได้ไปไม่ พวกราชทูตขึ้นรถไฟไปเมืองเบอมิงฮำก่อน ตามทางที่ไปจากเมืองลอนดอนนั้น มีนาเข้าโภชสาลี นาหญ้าไร่ผักเปนสวนบ้าง บ้านบ้าง หนทางที่รถไฟไป บางทีต้องเข้าในภูเขา เจาะเปนอุโมงค์ยาวร้อยเส้นบ้าง สองร้อยเส้นบ้าง บางแห่งหกสิบเส้นบ้าง เจ็ดสิบเส้นบ้าง ในอุโมงค์นั้นมืดไม่เห็นสิ่งใดเลย ....เมื่อถึงเมืองแล้ว เจ้าเมืองจึงมาหาราชทูต เชิญให้พักอยู่ในโฮเตลๆ นั้นชื่อ กวีนสโฮเตล ฯฯ รุ่งขึ้นเจ้าเมืองจัดรถสามรถ มารับราชทูตแลข้าหลวงไปดูที่ทำเครื่องทองเหลือง ที่ทำเบี้ยทองแดง ที่ทำแก้ว ทำกระจกที่ทำเครื่องเหล็ก ที่ทำถาด กระดาด หีบกระตาด ของต่างๆ...” ซึ่งการที่เหล่าราชทูตไปดูงานเมืองเบอร์มิงแฮม รวมทั้งลิเวอร์พูล นั้นก็มีการไปดูเครื่องจักรทำเหรียญด้วยและราชทูตเหล่านี้ได้นั่งโดยสารรถไฟเป็นกลุ่มแรกๆของชาวสยามทั้งประเทศ ก่อนที่จะมีกิจการรถไฟกว่า ๓๐ ปี จากคุณ : หนุ่มรัตนะ เขียนเมื่อ : 27 ก.ย. 53 07:47:41

ความคิดเห็นที่ 9 ในระหว่างนี้พระราชหัตถเลขาอีกฉบับ ก็ระบุว่า ทรงรอเครื่องจักรบรรณาการนานหลายเดือน ซึ่งทรงถามไปยังกงสุลอังกฤษคนใหม่ ซึ่งเข้ารับใช้ในประเทศสยาม “เซอร์ รอเบิร์ต” พร้อมกับนำตัวอย่างเหรียญอังกฤษ เหรียญไทย พร้อมเครื่องราชบรรณาการ คือ กระบี่, ปืน และทรงให้ช่างภาพหลวง ถ่ายพระบรมฉายาลักษณ์และพระราชทานไปยังพระนางเจ้าวิคตอเรีย เพื่อเป็นประจักษ์พยานว่า ทรงได้เครื่องบรรณาการครบถ้วนสมบูรณ์ดี แต่ยังติดที่เครื่องจักรทำเหรียญยังไม่มาถึง เนื่องจากต้องอ้อมแหลมกู๊ดโฮป ซึ่งนานกว่าจะถึง การพระราชไมตรีระหว่างสยามและประเทศต่างๆ ก็ถือพระราชสาสน์โต้ตอบกันมา ซึ่งแสดงถึงสัมพันธภาพอันดีและบ่งบอกว่า ระหว่างประเทศนั้นๆได้รับของระหว่างกันหรือไม่ เนื่องจากการเดินทางใช้เรือ และเกิดอับปางบ่อยครั้ง ซึ่งของพระราชทานและของจากต่างประเทศล้วนเป็นสิ่งมีค่าแห่งแผ่นดิน จึงต้องมีการตอบรับทุกครั้งถึงความเรียบร้อยดี ซึ่งการที่พระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าฯ ทรงมีพระปรีชาให้ถ่ายภาพส่งไปนั้น มีค่ายิ่งไม่น้อยกว่าพระราชสาสน์ตอบรับว่าได้ของบรรณาการ ภาพพระบรมฉายาลักษณ์พระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าฯ ทรงให้ช่างภาพหลวงถ่ายภาพและนำส่งไปยังลอนดอน จากคุณ : หนุ่มรัตนะ เขียนเมื่อ : 27 ก.ย. 53 07:49:36

ความคิดเห็นที่ 10 ดังนี้จากเรื่องราวด้านบนเป็นการติดต่อเริ่มต้น ที่มาและที่ไปถึงเหตุผลต่างๆที่สยาม จะต้องเริ่มมีเหรียญกษาปณ์ใช้ ในมุมมองที่ต่างกัน ซึ่งไม่ใช่เหตุผลหลักเรื่อง การเปิดเจรจาทางการค้า โดยเซอร์ จอนห์ บาวริ่ง ไปเสียเรื่องเดียว ยังมีหลายเหตุผลอื่นประกอบกัน ซึ่งผมได้นำมาลงให้เพื่อจะได้เป็นหลักไว้อ้างอิงกันต่อไป กระทู้หน้า เครื่องจักรกำลังเดินทางมากรุงสยาม ด้วยความล่าช้าเนื่องจากต้องไปอ้อมแหลมกู๊ดโฮปเสียก่อน และเมื่อเครื่องจักรมา ยังมีเรื่องราวอีกมากที่ผมจะขอขยายความให้ละเอียด ถึงการผลิตเหรียญทำกันอย่างไร จากคุณ : หนุ่มรัตนะ เขียนเมื่อ : 27 ก.ย. 53 07:55:13

ความคิดเห็นที่ 11 ตามมาชมค่ะ เพิ่งโพสกระทู้เสร็จ จากคุณ : sawkitty เขียนเมื่อ : 27 ก.ย. 53 08:43:23

ความคิดเห็นที่ 12 กระทู้คุณภาพอีกแล้วครับ จากคุณ : jin leng เขียนเมื่อ : 27 ก.ย. 53 09:49:10

ความคิดเห็นที่ 13 ขอบพระคุณมากๆครับผม จากคุณ : อุ้ย (digimontamer) เขียนเมื่อ : 27 ก.ย. 53 10:03:18

ความคิดเห็นที่ 14 ลงชื่อติดตามชม ขอบคุณที่นำเรื่องราวน่าสนใจมาฝากค่ะ จากคุณ : Noshka เขียนเมื่อ : 27 ก.ย. 53 10:15:04

ความคิดเห็นที่ 15 โอ้ ความรู้มากมายที่ไม่เคยทราบมาก่อน ขอบคุณครับ จากคุณ : อุปรากรจีน เขียนเมื่อ : 27 ก.ย. 53 10:15:36

ความคิดเห็นที่ 16 ร่วมด้วยช่วยโหวต  ไว้ก่อน คืนนี้ค่อยกลับไปอ่านโดยละเอียด ภาพสวยทั้งนั้นเลย       น่าสนใจมาก  ๆ   ขออนุญาตเก็บเข้ากรุสมบัติเช่นเคย   ขอบคุณ  คุณหนุ่มรัตนะ ค่ะ จากคุณ : หนึ่ง ต. กับ สามตัว (หนึ่ง ต. กับ สามตัว) เขียนเมื่อ : 27 ก.ย. 53 12:07:27

ความคิดเห็นที่ 17 ผมชอบสะสมของเก่า เพราะบ้านผมเป็นบ้านโบราณ มีของเก่าเต็มบ้าน ตกทอดกันมาสี่ชั่วอายุคนแล้ว กล่าวเฉพาะเหรียญกษาปณ์ ผมมีตั้งแต่รุ่นที่ยังเป็นเบี้ยหอย รุ่นเงินพดด้วง และรุ่นที่เป็นเหรียญแบนๆ ท่านใดที่มี รู้คุณค่าของมันนะครับ หากจะขาย ก็อย่าให้เสียรู้คน เช็คราคาตลาดให้ดีก่อนเพื่อไม่ให้โดนผู้ซื้อเขาหลอกเรื่องราคา เหรียญบางเหรียญราคาสูงมากเพราะเป็นของหายาก เช่น เหรียญบาท ร.5 นี่แหละ รุ่นที่เรียกว่า "เหรียญหนวด" เป็นเหรียญเงิน และเป็นเหรียญรุ่นสุดท้ายของรัชกาลที่ 5 ทายซิว่าราคาตลาดเหรียญละเท่าไหร่? สภาพเหรียญสมบูรณ์มากนะ เหรียญละ 900,000 บาท ครับ อ่านว่าเก้าแสนบาท ผมไม่ได้พิมพ์ตัวเลขผิดนะครับ ถ้าในสภาพเศรษฐกิจดีๆ ราคาเกินล้านครับ ราคาของสะสมพวกนี้ ขึ้นลงตามสภาพเศรษฐกิจด้วยครับ แก้ไขเมื่อ 27 ก.ย. 53 12:34:03 จากคุณ : หนุ่มไทยไร้นาม เขียนเมื่อ : 27 ก.ย. 53 12:32:27

ความคิดเห็นที่ 18 ถาม คุณหนุ่มไทยไร้นาม เป็นความรู้ประดับกายหน่อยครับท่าน แล้ว เหรียญปราบฮ่อ ของ พระพุทธเจ้าหลวงเนี่ย ตอนนี้ หั่งเช้งเท่าไหร่ครับ และ เหรียญของพระพทุธเจ้าหลวง รุ่นใด ถือว่ามีราคาสูงสุดในท้องตลาดครับท่าน จากคุณ : มิตรภาพไม่รู้จบ เขียนเมื่อ : 27 ก.ย. 53 12:52:09

ความคิดเห็นที่ 19 มาติดตามชมครับ จากคุณ : Paphmania เขียนเมื่อ : 27 ก.ย. 53 13:33:12

ความคิดเห็นที่ 20 เข้ามารับความรู้ที่ยังไม่เคยรู้ ขอบคุณมากครับ. จากคุณ : เจียวต้าย เขียนเมื่อ : 27 ก.ย. 53 13:45:03

ความคิดเห็นที่ 21 เหรียญ ร.5 ที่มีราคาสูงสุดในท้องตลาด เรียงตามลำดับลงมา เหรียญเสด็จประพาสยุโรป เป็นเหรียญแพรแถบ คือมีแพรแถบประดับไว้ด้วย ไม่ใช่เหรียญที่ใช้หมุนเวียนทั่วไป แต่เป็นเหรียญพระราชทานครับ เหรียญปราบฮ่อ เป็นที่สองรองลงมา เป็นเหรียญแพรแถบเช่นกัน เหรียญหนวด อย่างที่ได้กล่าวแล้ว สุดท้ายคือเหรียญแต้เม้ง ราคาเมื่อประมาณสิบกว่าปีที่แล้ว ประมาณสี่แสนบาทครับ สำหรับราคาเหรียญเสด็จประพาสยุโรปและเหรียญปราบฮ่อ ซึ่งเป็นเหรียญแพรแถบนั้น ผมไม่ทราบราคาที่แน่นอนครับ เพราะไม่ค่อยมีการซื้อขายกัน โธ่ แค่จะหาดูของจริงยังยากเลย ผมทราบจากในตำราเท่านั้นครับ ของจริงยังไม่เคยเห็นเหมือนกัน จากคุณ : หนุ่มไทยไร้นาม เขียนเมื่อ : 27 ก.ย. 53 14:15:30

ความคิดเห็นที่ 22 ขอบคุณคุณหนุ่มรัตนะสำหรับกระทู้ดีๆแบบนี้ค่ะ ภาพเหรียญในความเห็นของคุณ มิตรภาพไม่รู้จบ คือเหรียญหนวดหรือเหรียญอะไรคะ จากคุณ : apple a day เขียนเมื่อ : 27 ก.ย. 53 15:13:35

ความคิดเห็นที่ 23 โหวตแล้วค่ะ แต่ขอติดกิฟไว้ก่อนนะคะ จากคุณ : thezircon (thezircon) เขียนเมื่อ : 27 ก.ย. 53 16:15:32

ความคิดเห็นที่ 24 รูปเหรียญที่คุณ มิตรภาพไม่รู้จบ นำมาโพสต์ใน คห.18 นั่นน่ะ คือ เหรียญหนวด ครับ เหรียญนี้มีการปลอมแปลงจากนักต้นตุ๋นมากนะครับ ต้องระวัง ถ้าใครมีเหรียญนี้ที่เป็นมรดกตกทอดมาก่อนปี พ.ศ. 2500 นั่นแหละของแท้แน่นอน เพราะนับตั้งแต่ปี พ.ศ. 2500 เริ่มมีการปลอมแปลงเหรียญนี้ครับ จากคุณ : หนุ่มไทยไร้นาม เขียนเมื่อ : 27 ก.ย. 53 16:55:51

ความคิดเห็นที่ 25 .. อ้าว เหรียญหนวดหรอกหรือครับ แก้ไขเมื่อ 27 ก.ย. 53 16:57:00 จากคุณ : มิตรภาพไม่รู้จบ เขียนเมื่อ : 27 ก.ย. 53 16:56:02

ความคิดเห็นที่ 26 คุณ มิตรภาพไม่รู้จบ ทักแบบนี้ ผมชักไม่แน่ใจเสียแล้วสิ เพราะผมก็ไม่มีตำราอยู่ในมือ เพื่อนขอยืมไป ผมอาจจำผิดจำถูกก็ได้เพราะเห็นว่าไม่มีแพรแถบ รูปที่คุณโพสต์มาใน คห.18 อาจเป็นเหรียญปราบฮ่ออย่างที่คุณเข้าใจก็ได้ เรื่องเหรียญนี่ดูยากมาก ปราบเซียนมาเยอะแล้ว พอๆ กับพระเครื่องแหละครับ จากคุณ : หนุ่มไทยไร้นาม เขียนเมื่อ : 27 ก.ย. 53 18:22:56

ความคิดเห็นที่ 27 เหรียญ ร.5 นี่ฝีมือสุดเฉียบเลย อย่าไปแสวงหาเลย  เกือบ20ปีก่อน น้าชายไปเช่ามา ราคาสองแสน พอไปแห่หลายๆที่ดันเก๊ ต้องมาวานให้พ่อผมไปเอาเงินคืนให้ ตั้งแต่นั้นเข็ดขยาดเลย ส่วนพ่่อผมส่วนใหญ่จะสะสมแต่ในหลวง รัชกาลที่9 ครับ เหรียญนี้เป็นหนึ่งในเหรียญที่ราคาสูงสุดของ องค์ในหลวงครับ  ทรงผนวชทองคำ สร้างเมื่อปี พ.ศ. 2508    หลายเดือนก่อน นสพ คมชัดลึก เขียนในคอลัมน์พระเครื่องไว้ว่า ราคาตอนนี้ประมาณ 4-5 ล้าน แต่ต้องเป็นรุ่นหูเชื่อมครับ จากคุณ : jin leng เขียนเมื่อ : 27 ก.ย. 53 19:04:15

ความคิดเห็นที่ 28 อย่างคุณ jin leng  ว่ามาเกี่ยวกับ เหรียญ ร.5 จริงครับ เพราะปลอมกันแบบชนิด เซียนหงายเก๋งมาแล้ว  ขนาดเซียนยังพลาดเลย   องค์ที่เห็นด้านบน งดงามมากครับ ฟังราคาที่คุณ jin leng ว่ามาผมยิ่งอึ้งกึมกี่ครับ ส่วน รูปที่ 18 เป็นรุ่นปราบฮ่อครับ  รุ่นนี้ มีตำหนิหลายจุดที่ต้องศึกษาว่าแท้หรือปลอม แต่ระดับชาวบ้านอย่างเราดูไม่เป็นหรอกครับ ต้องให้เกจิ.. เหรียญของพระพุทธเจ้าหลวง เป็นที่นิยมมากเลยนะครับ  ราคาก็สุดเอื้อมด้วย แห่ะ ๆ จากคุณ : มิตรภาพไม่รู้จบ เขียนเมื่อ : 27 ก.ย. 53 19:28:04

ความคิดเห็นที่ 29 คุณพ่อท่านเคยได้เหรียญปราบฮ่อมาเหรียญนึงค่ะ คือคุณพ่อเป็นคนหนองคาย แต่บังเอิญได้เหรียญนี้มาจากแม่สาย คือขอซื้อต่อจากชาวเขา ที่เขากำลังจะเอาเหรียญมาเจาะรูทำเครื่องประดับ ถ้าจำไม่ผิดรู้สึกว่าจะได้มาในราคาเหรียญละ 30 บาทมั้งคะ พอกลับมาหนองคายก็บังเอิญไปพบกับนักการเมืองท้องถิ่นคนนึง ซึ่งก็มีเหรียญปราบฮ่อเหมือนกัน แต่เขาซื้อมาในราคากว่า 30,000 บาท เห็นคุณพ่อบอกว่าลวดลายมันก็แลดูต่างๆ กันอยู่ ท่านก็เลยพูดติดตลกว่า ไม่แน่ว่าเหรียญ 30 อาจจะจริงกว่าเหรียญ 30,000 ก็ได้ จากคุณ : วิมลัก เขียนเมื่อ : 27 ก.ย. 53 19:47:33

ความคิดเห็นที่ 30 ขอบพระคุณมากครับ จากคุณ : เจ้าคุณแม่ทัพ เขียนเมื่อ : 27 ก.ย. 53 20:48:10

ความคิดเห็นที่ 31 แล้วปัจจุบัน   เหรียญของไทยรุ่นไหนที่มีราคาสูงที่สุดในตลาดเหรอครับ    อยากเห็นภาพและทราบราคามาก ลืม ลืม   เหล่าของบรรณาการตามรูปในคห.9     มีอะไรมั่ง     ปัจจุบันนี้เก็บรักษาไว้ที่ไหนครับ แก้ไขเมื่อ 27 ก.ย. 53 20:50:49 จากคุณ : zodiac28 เขียนเมื่อ : 27 ก.ย. 53 20:49:36

ความคิดเห็นที่ 32 ขอบคุณคุณหนุ่มรัตนะ ที่นำผมงานมาให้ความรู้ ผมช่วงนี้ก็ไม่ค่อยว่าง ขออนุญาตมาทักทายครับ จากคุณ : Max2000 เขียนเมื่อ : 27 ก.ย. 53 23:56:24

ความคิดเห็นที่ 33 กระทู้ทรงคุณค่าครับ จากคุณ : กุ้งบก เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 53 00:59:59

ความคิดเห็นที่ 34 ขอบคุณคุณหนุ่มรัตนะค่ะ ได้ความรู้อีกแล้ว ยินดีมากๆที่ตามมาอ่านค่ะไม่งั้นคงพลาด ขอให้สุขภาพแข็งแรงนะคะ จะรอทู้หน้าค่ะ จากคุณ : หมู1 เรียก หมู2 เปลี่ยน เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 53 03:16:30

ความคิดเห็นที่ 35 ขอบคุณคุณหนุ่มรัตนะค่ะ  ที่นำความรู้ที่ทรงคุณค่าไปมอบให้ป้าถึงหลังบ้าน หวังว่าหลังบ้านป้าคงได้รับเกียรติอีกนะคะ   ... จากคุณ : ป้าเกษ (inhouse) เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 53 07:03:07

ความคิดเห็นที่ 36 ขอบคุณคุณหนุ่มรัตนะค่ะ  ที่กรุณามาส่งข่าว  ช่วงนี้ดิฉันยุ่ง ๆ ไม่ค่อยได้เข้ามาห้องสมุด  ทั้งเรื่องส่วนตัว  เรื่องสุขภาพ  เรื่องงาน  และเรื่องของคนอื่น ๆ ได้รับข้อความของคุณหนุ่มรัตนะรู้สึกดีใจมาก  รีบเข้ามาตอบเดี๋ยวคุณหนุ่มรัตนะจะน้อยใจ เห็นกระทู้ของคุณหนุ่มรัตนะแล้วรู้สึกละอายใจมาก  ขนาดคุณหนุ่มรัตนะไม่ค่อยสบายยังมีน้ำใจมาให้ความรู้กับเราชาวพันทิพเลย  ดิฉันเสียอีกไม่สบายเหมือนกัน  ไม่เคยให้ความรู้ใครแถมเข้ามาอ่านยังไม่เข้ามาอีก  ต้องให้คุณหนุ่มรัตนะส่งข้อความให้  นับถือคุณหนุ่มรัตนะจริง ๆ สุดท้ายนี้ขออำนาจคุณพระศรีรัตนตรัยช่วยดลบันดาลให้คุณหนุ่มรัตนะหายจากอาการป่วยด้วย  คนดี ๆ แบบคุณหนุ่มรัตนะหายากในปัจจุบัน  ขอให้หายเร็ว ๆ นะค่ะ  ขอบคุณอีกครั้งค่ะ จากคุณ : คนไม่สวยแต่จริงใจ เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 53 08:26:06

ความคิดเห็นที่ 37 อะโห รูปที่คุณ jin leng โพสต์มาให้ดูใน คห.27 ระดับงานปฏิมากรรมแล้วนะนั่น ขอบคุณ คุณ มิตรภาพไม่รู้จบ คห.28 ที่เอารูปด้านหลังของเหรียญมาให้ดูด้วย ยังงี้ชัด แต่ยังแปลกใจที่ว่าทำไมรูปเหรียญใน คห.18 เป็นเหรียญที่ไม่มีหู แต่รูปใน คห.28 เป็นเหรียญที่มีหู แก้ไขเมื่อ 28 ก.ย. 53 10:39:59 จากคุณ : หนุ่มไทยไร้นาม เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 53 08:33:56

ความคิดเห็นที่ 38 ขอบคุณนะคะ   ได้ความรู้เยอะเลย จากคุณ : เหมียวเหมียว แหง๋วแหง๋ว เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 53 10:03:32

ความคิดเห็นที่ 39 ขอบคุณ คุณหนุ่มมากนะค่ะ  เข้ามาอ่านแล้วนะลงชื่อไว้ ได้ความรุ้มากมายอีกตามเคย แข็งแรง และหายจากโรคภัยในเร็ววันนะคะ จากคุณ : เจ้าติน_ติน เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 53 17:19:31

ความคิดเห็นที่ 40 ขอปรบมือให้หนุ่มณลคนขยันค่ะ จากคุณ : ป้าอ้วนเหนียวเนื้อ เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 53 19:52:13

ความคิดเห็นที่ 41 ได้รับความรู้มากมาย เหรียญขนาดเล็ก ที่มีความเป็นมาไม่เล็กตามขนาดเลย จากคุณ : Fortunism เขียนเมื่อ : 29 ก.ย. 53 00:23:46

ความคิดเห็นที่ 42 ข้อมูลแจ่มเหมือนเดิมนะครับคุณหนุ่มรัตนะ ขอบคุณความรู้ครับ   เติมนิดนึงว่า ไม่ใช่ "สมเด็จพระนางเจ้าวิกตอเรีย" นะครับ เพราะทรงเป็นกษัตริย์เอง มิใช่มเหสีกษัตริย์ น่าจะเป็น "สมเด็จพระราชินีนาถวิกตอเรีย" มากกว่า   ผมว่างั้นนะครับ จากคุณ : หัวใจไข้ขึ้น เขียนเมื่อ : 29 ก.ย. 53 14:05:36

ความคิดเห็นที่ 43 มาอ่านตามคำเชิญ และเก็บความรู้ติดสมองกลับไป จากคุณ : นัทธ์ เขียนเมื่อ : 29 ก.ย. 53 22:00:55

ความคิดเห็นที่ 44 ขอบคุณมากค่ะ จากคุณ : หมวยดุสิต (Setakan) เขียนเมื่อ : 30 ก.ย. 53 13:58:56

ความคิดเห็นที่ 45 กระทู้คุณภาพอีกแล้วคุณณล จากคุณ : lalinphat เขียนเมื่อ : 2 ต.ค. 53 19:55:02

ความคิดเห็นที่ 46 มาตามคำเชิญครับ แม้ว่าจะช้าไปหน่อย เป็นกระทู้ที่มีความรู้มากครับ จากคุณ : Medhawint_CPSK เขียนเมื่อ : 18 ต.ค. 53 15:56:21