ไทยรัฐ [๒๒ พ.ย. ๔๙ ]
นายสัตวแพทย์ ปิยะ อภิรติกุล เขียนจดหมายเล่าตำนาน เพลงนกน้อยในไร่ส้ม ของจริงของแท้ มาให้ฟังแล้วครับ ผมเห็นว่า ต้องรีบบันทึกไว้ เป็นหลักฐาน
คุณหมอบอกว่า ฟังสืบทอดต่อมาจากรุ่นพี่ สมัยรับน้องปี ๑ คณะสัตวแพทย์ จุฬาฯ (พ.ศ. ๒๕๒๕) แล้วก็ค้นคว้าต่อเติม
ที่มาของเพลง เกิดขึ้นเมื่อนักศึกษาคณะรัฐศาสตร์ จุฬาฯ ออกค่ายอาสาพัฒนาชนบท เจอกับนักศึกษาสัตวแพทย์ เสร็จจากงาน ฉีดวัคซีน ตอนควาย อบรมชาวบ้าน รุ่นพี่รุ่นน้อง เจอกัน
ตั้งวงก๊งเหล้าเฮฮากัน
ก๊งกันไปก็คุยกันไป เรื่องสนุกส่วนใหญ่เป็นของสัตวแพทย์ ที่บางครั้งก็ต้องไปกับกองคาราวานวัว คาราวานควาย ไม่มีที่นอนเป็นหลักแหล่ง
เพื่อนรัฐศาสตร์ ฟังแล้วก็ซาบซึ้ง มีฝีมือทางแต่งเพลง ก็แต่ง กันสด ๆ กลางวงเหล้า
เป็นของขวัญให้เพื่อนสัตวแพทย์
เนื้อเพลง...ดั้งเดิม ที่จนบัดนี้ ชาวสัตวแพทย์ก็ยังร้องกัน คล่องปาก มีดังนี้
สัตวแพทย์นี้สูงศักดิ์ สูงนักสูงหนา ร่อนเร่เคหาไม่มี ค่ำไหนนอนนั่น ไม่หวั่นไม่หวาด รักษาเอกราชเสรี เราเหล่าสกุณา ร่มไม้ ใบหญ้า เราก็กล้านอน (ซ้ำ) เราก็กล้านอน
บ่ห่อนเกรงภัยใดๆ ค่ำลงบันเทิงเริงใจ ฮะ ฮะ เริงใจ ฮะ ฮะ เริงใจ
ชีวิตชะเอยสดใส เหมือนนกที่ในไร่ส้ม เราไม่ปรารมภ์ เราไม่ปรารมภ์ ต่อสิ่งใด ๆ
มีกินมีใช้เป็นพอ เราไม่ของ้อผู้ใด มีเงินมีทองไม่ต้องคิดอะไร ซื้อเหล้าใส่ไหไว้กิน
(ช) กับแกล้มไม่ต้อง (ญ) เป็นของไม่ดี (ช) กับแกล้มไม่ต้อง (ญ) เป็นของไม่ดี
หมดเปลืองใช่ที่ ถ้ามีก็เอา....
ถ้าร้องกันในวงนักศึกษาคณะสัตวแพทย์ มักจะร้องเพลง น้ำในทะเล ต่อ
คุณหมอปิยะเล่าว่า ต่อมาชาวนิเทศ ฟังแล้วเห็นว่าเหมาะกับชีวิตนักข่าว จึงขอเอาไปแปลงบางบทบางท่อน ร้องกันจนเป็นที่นิยม
ร้องกันจนคนทั่วไปเข้าใจว่านกน้อยในไร่ส้ม หมายถึงนักข่าว
เป็นอันว่าเพลงนี้ นักศึกษาคณะรัฐศาสตร์ แต่งให้เพื่อนคณะสัตวแพทย์ร้อง รุ่นน้องนิเทศ รั้วจามจุรีจุฬาฯด้วยกัน ยืมไปใช้ ตามประสาพี่ ๆ น้อง ๆ
อาจเป็นเพราะนักศึกษารัฐศาสตร์คนนั้น สนใจด้านงานประพันธ์ มีหัวทางดนตรี เก่งการละคร มากกว่า จึงเรียนจุฬาฯไม่จบ ออกไปตั้งคณะละคร ชื่อศรีโอภาศ
ต่อมาเปลี่ยนเป็นคณะจันทโรภาส ละครเรื่องดัง สร้างชื่อให้ คือเรื่องจันทร์เจ้าขา
เอ่ยชื่อ พรานบูรพ์ คนในวงการรู้จักกันมากกว่าชื่อจริง จวงจันทร์ จันทร์คณา
๖ ม.ค. ๒๕๑๙ อายุได้ ๗๔ ปี พรานบูรพ์...ก็ถึงแก่กรรม
แม้เพลงนกน้อยในไร่ส้ม ถูกมองบางมุมว่า เป็นเพลงขี้เมา แต่เนื้อหา ชีวิตชะเอยสดใส เหมือนนกที่ในไร่ส้ม ก็สะท้อนจิตวิญญาณของสื่อ...
ในทุกสถานการณ์ ถ้าสื่อยังดำรงฐานะนกน้อย มองปัญหาจากมุม สูงนักสูงหนาเอาไว้ได้ เพื่อนสื่อบางคนของผม คงไม่พลาดเผลอ บินลงต่ำ ไปทำงานรับใช้อำนาจการเมือง
เมื่อนกน้อย ต้องการหลักแหล่งเสียแล้ว จะรักษาเอกราชเสรี เป็นหูเป็นตาให้ประชาชนไว้ได้...อย่างไรกัน.
กิเลน ประลองเชิง
http://www.siamvet.com/articles.php?article_id=5
แก้ไขเมื่อ 29 ก.ย. 53 09:14:06