ความคิดเห็นที่ 2 |
โหวัดลำบากนะ เราว่าตัวแปรมันต้องเป็นที่ครูและพ่อแม่อย่างแน่นอน
เราจำความเร็วในการอ่านภาษาไทยเราตอน ป.4 ไม่ได้ แต่เราคาดว่าเร็วกว่าเด็กทั่วๆไปมากๆ นั่นก็คือตอน ป.4 เราอ่านหนังสือพิมพ์รู้เรื่องหมดแล้ว (เพราะอ่านทุกวัน) และตอนขึ้น ม.1 หลังจาก ป.4 (สมัยเรามี ป.1-ป.4 แล้วต่อด้วย ม.1 -ม.8) เราอ่านนิยายกำลังภายในหรือพลนิกรกิมหงวนจบ 2-3 เล่มภายในวันเดียว
พอขึ้น ม.2 เราเกลียดวิชาภาษาไทยกับวรรณคดีไทยมากๆ วันไหนมีวิชานี้เราจะหนีโรงเรียนแล้วแอบเข้าร้านเช่าหนังสือตั้งแต่ร้านเปิดประมาณ 8.00 น. แล้วตะลุยอ่านนิยายกำลังภายในไปจนกว่าร้านจะปิด (มีแว่บออกไปซื้ออาหารเครื่องดื่มกินบ้างเล็กน้อย) กว่าร้านจะปิดก็ปาเข้าไปตั้งเกือบๆ 22.00 น. ซึ่งภายในวันเดียวนะ เราจะอ่านนิยายกำลังภายในจบไปตั้ง 2-3 ภาค ตั้งแต่รุ่นปู่ย่าตายายพระเอกนางเอก ไปจนถึงรุ่นหลานเหลนพระเอกนางเอกเลยหละ
พอขึ้น ม.3 เราตะลุยอ่านหนังสือพ่อเราจนเกือบๆจะหมดตู้หนังสือ ส่วนใหญ่จะเลือกอ่านแต่นิยายสนุกๆเช่นเล็บครุฑของพนมเทียน นิยายแปลมั่ง หนังสือความรู้รอบตัุวมั่ง อ่านไปดูดโอวัลตินเย็นไป มันมากๆเลยหละ ที่เป็นเช่นนี้ก็เพราะพ่อเราสะสมหนังสือไว้มากมาย แต่พอขึ้น ม.3 เราเริ่มนิสัยเสียอ่านหนังสือไปดวดเหล้าไปแทนโอวัลตินเย็นแฮะ...และนั่นก็ด้วยเหตุผลที่คล้ายๆกันเพราะพ่อเราก็สะสมเหล้าฝรั่งกับเหล้าจีนเอาไว้ตั้งมากมายอีกด้วยเช่นกันน่ะ ขำตอนเราแอบกินเหล้าพ่อแล้วเอานำชาเติมกลับเข้าขวดเหล้าทำไปเป็นว่าเหล้าัยังอยู่ครบ...555+++...
แก้ไขเมื่อ 30 ก.ย. 53 15:36:28
| จากคุณ |
:
fortuneteller   
|
| เขียนเมื่อ |
:
30 ก.ย. 53 15:33:04
|
|
|
|
