PANTIP.COM : K9760272 มีใครเป็นหนอนหนังสือ ที่ชอบอ่าน นวนิยาย และอ่านมาแล้วประมาณกี่เรื่อง [หนังสือ-การประพันธ์]

ความคิดเห็นที่ 4

ตอนเด็กๆพอเรียนจบ ป.4 (สมัยนั้นมี ป.1 - ป4. แล้วต่อ ม.1- ม.6) พอขึ้น ม.1 - ม.4 เราอ่านหนังสือภาษาไทยรวดเร็วมากๆ ส่วนใหญ่จะอ่านแต่นิยายพวกพลนิกรกิมหงวน นิยายพนมเทียนเช่นเล็บครุฑและเรื่องอื่นๆ นิยายแปลหลายเรื่องด้วยกัน (เราอ่านหนังสือเกือบหมดตู้หนังสือพ่อเรา) แต่ที่อ่านมากที่สุดก็คือนิยายกำลังภายใน เราหนีเรียนทุกครั้งที่มีชั่วโมงเรียนวรรณคดีไทย (เพราะไม่ชอบมันมากเลย) แล้วไปเช่าหนังสืออ่านในร้านเช่า อ่านนิยายกำลังภายในวันเดียวจบไป 3 ภาค ตั้งแต่พระเอกนางเองยังเด็กอยู่ ไปจนถึงลูก หลาน เหลนพระเอกนางเอกเข้าสู่บู๊ลิ้ม พอจบ ม.6 จะเรียน ม.7 กับ ม.8 ต่อ แต่สมองเรากลายเป็น iq ลดฮวบ (มีเรื่องบางอย่างที่ทำให้เป็นเช่นนั้น ซึ่งเกี่ยวกับสุขภาพ ข้อมูลซับซ้อนเลยไม่ให้ไว้) ทำให้เราอ่านอะไรไม่ค่อยรู้เรื่องและอ่านได้ช้ามากๆ แถมยังเรียนหนังสือไม่ค่อยจะรู้เรื่องอีกด้วย

เราเลยเปลี่ยนเป็นอ่านหนังสือภาษาอังกฤษพวก howtos แนวปรับปรุงเพิ่ม iq ตัวเอง เล่นหมากรุกฝรั่งอ่านตำราหมากรุกฝรั่ง+ตำราlogic อ่านๆไป แล้วพบตำราลึกลับจากอินเดียที่จะฝึก photographic memory กับฝึุกวิธีใช้ความคิดพลิกแพลงให้ตัวเองฉลาดกว่าเดิมขึ้นมาได้หลายๆเท่า อ่านๆไปแล้วท้อใจเพราะเนื้อหามันซับซ้อนฝึกลำบากมากๆ คาดว่ากว่าจะฝึกสำเร็จอายุเราก็คงเกิน 100 ปี (เพราะเกิดมาไม่ได้ฉลาดมากนัก) เราก็เลยเบนเข็มเป็นอ่านแต่คัมภีร์โบราณของเต๋า อ่านแต่เรื่องวิธีฝึกพลังเร้นลับเพื่อคงไว้ซึ่งความอ่อนวัยตลอดกาล ก็เลยอ่านหนังสือจำนวนเล่มน้อยลงเพราะคัมภีร์พวกนี้คนเขียนมักจะเขียนเป็นรหัสลับหลอกให้คนอ่านตีความผิด (เนื่องจากไม่ต้องการให้คนไร้วาสนาได้วิชาอันสูงส่งไป) เราก็เลยสถิติตก...จำนวนหนังสือที่เราอ่านลดลงฮวบฮาบ

และพอทำงานแปลเอกสาร แล้วขยับไปแปลหนังสือ พออยากแปลหนังสือเรื่องศาสตร์เร้นลับ(แนวที่เราอ่าน) แต่สำนักพิมพ์ไม่ทำหนังสือแนวนี้ เราก็เลยโดนจับแปลนิยายแทน เลยกลายเป็นต้องกลับมาอ่านนิยายภาษาอังกฤษจากที่เคยอ่านนิยายแปลเป็นไทยมาตอนเด็กๆ แล้วเลิกอ่านไปนานแล้ว ซึ่งมันก็แปลกดี บางทีก็งงๆเพราะไม่ได้อ่านนิยายมาตั้งหลายสิบปี

เผอิญตอนนี้เราได้พลังการอ่านหนังสือเร็วเหมือนตอนเด็กๆกลับมาใหม่อีก หากแต่กลายเป็นเรางัดคัมภีร์โบราณกลับมาอ่านตีความใหม่หลังจากวางมันไปหลายสิบปี แล้วค้นพบว่า

"เริ่มตีความเีรื่องยากๆได้ดีกว่าสมัยเป็นเด็กวัยรุ่น...ตกลงตอนนี้ความหวังที่ว่าเราจะฝึกคัมภีร์โบราณสำเร็จและกลับกลายเป็นเด็กวัยรุ่นใหม่กำลังจะมีความเป็นไปได้มากยิ่งๆขึ้นทุกวัน ทุกวัน...เนื่องจากตอนนี้ cells ในร่างกายและสมองเรากำลังเปลี่ยนแปลงไปแบบที่เรียกว่า biological transmutation..."

การที่จะเราจะบรรลุเป้าหมายได้ บางทีเราจำเป็นต้อง

"ลดปริมาณการอ่านหนังสือลง คืออ่านเฉพาะเล่มสำคัญๆมากๆ (สุดแต่วาสนาจะช่วยให้หาคัมภีร์โบราณอันมีค่าได้หรือไม่) แต่อ่านแล้วต้องตีความให้ได้ (เพราะคัมภีร์โบราณบางเล่มที่จะฝึกวรยุทธ์ได้สำเร็จต้องใช้เวลาอ่านตีความหลายปี...!!!) เพื่อเอาไปใช้ประโยชน์ได้อย่างจริงจัง"

ตกลงการที่เราไม่แข่งจำนวนหนังสือที่เราอ่านในชีวิตกับใคร มันจึงเป็น paradox แบบคำสอนของเต๋า...เพราะในบางครั้งการอ่านน้อยเล่มแต่อ่านซ้ำๆก้ัน แล้วอ่านเล่มที่สำคัญๆมากๆ มันกลายเป็นได้ประโยชน์มากกว่า ซึ่งนับว่าเป็นการอ่านหนังสือเพื่อชีวิตจิตและวิญญาณอย่างแท้จริง...!!!??
แก้ไขเมื่อ 03 ต.ค. 53 17:24:33

จากคุณ : fortuneteller

เขียนเมื่อ : 3 ต.ค. 53 11:39:23