ความคิดเห็นที่ 1 คำแนะนำ ดูหนัง ละคร ซี่ีีรี่ย์ ฝรั่งให้เยอะขึ้น แล้วลองพูดตามไปด้วย คุณต้องเป็นคนช่างพูด  พื้นฐานต้องค่อนข้างได้ครับ ไม่ใ่ช่จู่ๆ ไปคุยโดยที่ไม่รู้อะไรเลย พอพื้นฐานดี ไปคุยเพื่อเอาความกล้า ศัพท์ใหม่ๆ แกรมม่าร์ที่ใช้ในการสื่อสารใหม่ๆ กลับมาดูหนัง ละคร ซี่รี่ย์ฝรั่งต่อเพื่อพลัง กลับไปคุยใหม่ เป็นแบบนี้เรื่อยๆ ครับ จากคุณ : เมื่อลมแรง...ใบไม้ก็ร่วง เขียนเมื่อ : 21 ต.ค. 53 02:22:24

ความคิดเห็นที่ 2 คล้ายเราอ่ะ เพราะเราไม่ชอบพูดกับคนแปลกหน้าหรือคนที่ไม่คุ้นเคย ใช้วิธีของคห.๑ก็ดีค่ะ พยายามขยับปาก เขียนไดอารี่และฟังเยอะๆ จากคุณ : ขวัญ (khumchalong) เขียนเมื่อ : 21 ต.ค. 53 05:55:22

ความคิดเห็นที่ 3 ท่องบทสนทนาเยอะๆ ท่องทั้งประโยคเลย แบบท่องอาขยานเลย จำคำถามต่างๆไว้ เพราะในการสนทนามักต้องถามคำถามกัน เว็บนี้มีบทสนทนาในหลายโอกาส http://www.focusenglish.com/dialogues/communication/commindex.html เว็บนี้ก็ดีครับ http://www.dailyesl.com/bookstore.htm จากคุณ : นายชัย เขียนเมื่อ : 21 ต.ค. 53 06:20:55

ความคิดเห็นที่ 4 ถ้าอยากพูดเก่งก็ต้เองหัดพูดไม่มีทางอื่นหรอก คุณมีที่ฝึกพูดก็ดีแล้ว แต่ว่ามวยจะขึ้นชกน่ะยังต้องซ้อมต้องเตรียม คุณซ้อมอะไรไปบ้าง? คุณมีคลังคำศัพท์มากพอหรือยัง? คุณเขียนเก่งหรือเปล่า? การเขียนเป็นการฝึกเรียบเรียงความคิดและคำศัพท์ตลอดจนฝึกผูกประโยค ถ้าคุณเขียนได้ เวลาไปพูด จะช่วยให้คล่องขึ้น อย่าลืมว่าการพูดสนทนานั้นมันไม่ใช่แค่เซย์เฮลโล ฮาวอาร์ยู ไอแอมไฟน์ แธ้งกิ้ว แล้วก็จบ มันต้องมีการคุยต่ออีก จะคุยเรื่องอะไรล่ะ? มันต้องคุยในเรื่องที่คุณรู้ดีและคู่สนทนาก็สนใจ มันจึงจะมีรสชาติ คุณรู้เรื่องอะไรบ้าง? แล้วคุณรู้ภาษาอังกฤษมากพอที่จะถ่ายทอดความคิดของคุณออกมาเป็นคำพูดได้ไหม? มันไม่ใช่แค่รู้ไวยากรณ์หรอก มันต้องรู้ศัพท์มากพอด้วย ตลอดจนสำนวนที่จะช่วยให้ถ่ายทอดความคิดได้เหมาะเจาะ เรื่องเพลง? เรื่องหนัง? เรื่องของกิน? เรื่องที่เที่ยว? เรื่องเครื่องบินเล็ก? เรื่องการเดินทาง? เรื่องสาวๆ? เรื่องวิทยาศาสตร์? เรื่องหนังสือ? การสนทนานั้นมันต้องมีสาระด้วยจึงจะคุยกันสนุก ไม่ใช่คุยกันเรื่องลมๆแล้งๆ คนเขาก็เบื่อเพราะคุยกันตั้งนานก็ไม่ได้สาระ กลายเป็นน้ำท่วมทุ่ง จากคุณ : แอ๊ด ปากเกร็ด เขียนเมื่อ : 21 ต.ค. 53 07:41:25

ความคิดเห็นที่ 5 อ้อ เข้าใจแล้วล่ะครับ ปัญหาของคุณอาจไม่ได้อยู่ที่ความอ่อนด้านภาษา และคงไม่ได้มีปัญหาด้านความกล้า แต่น่าจะมีปัญหาด้าน สติและสมาธิ ครับ จะพูดกับฝรั่งหรือกับใครๆความกล้าอย่างเดียวไม่พอ ต้องมีสติและสมาธิครับ ต้องไม่ตื่นเต้นจนนึกคำเรียงคำไม่ออก ใจเย็นๆครับ ทำใจให้สบายและสงบเข้าไว้ ไม่จำเป็นต้องรีบคิดรีบเรียงประโยคเพราะเรายังไม่คล่องพอ ยิ่งไปเร่งตัวเองเข้าแทนที่จะนึกได้ก็ดันนึกไม่ได้เลย ทำบ่อยๆเราก็จะเริ่มชำนาญและก็จะคิดได้เร็วขึ้นคล่องขึ้นและถูกต้องมากขึ้นครับ จากคุณ : Ruby Tuesday เขียนเมื่อ : 21 ต.ค. 53 08:32:37

ความคิดเห็นที่ 6 ดิฉันเรียนกับอาจารย์ฝรั่งใหม่ ๆ (ที่ทำงานหาอาจารย์มาให้เรียนเป็นกลุ่ม ๆ) หลบหน้าแกตลอด เพราะกลัว ไม่กล้า อายเพื่อน ๆ หากพูดผิด และอีกหลายสาเหตุ แต่ดูเหมือนอาจารย์แกจะรู้ ยิ่ง เรากลัว แกยิ่งถาม ยิ่งคุย กลุ่มดิฉันนั่งเงียบกริบ ตัวเกร็ง เหมือนเรียนอยู่ในห้องสมัยเด็ก ๆ ยังไง ยังงั้น จนมาวันหนึ่ง อาจารย์ แกถามแต่ละคน (ระหว่างเรียน ห้ามพูดไทย นั่นคือกฎของแก)ว่าหลังจากเลิกงาน กลับบ้านไปทำอะไรกันบ้าง ทุกคนต้องตอบ แกถามเป็นภาษาอังกฤษ เราก็ต้องตอบอังกฤษ แล้วบางคนแกเกิดสนุก ถามประโยคต่อไป อีก มาถึงดิฉัน พอแกถาม ดิฉันรีบบอก Go to bed แกถามอีก ว่า กลับกี่โมง ดิฉันตอบ 7 pm. (แรก ๆ ไม่เป็นประโยคหรอกค่ะ ห้วน ๆ สั้น ๆ พอพ้นตัว) แกถามอีก ไม่ทำอะไรเลยหรือ เข้านอนตั้งแต่ 1 ทุ่มเลยหรือ ดิฉัน ก็ตอบอีก ว่า Yes คราวนี้ แกด่าเลยค่ะ (เพราะแกหน้ายักษ์ใส่) แล้วพ่นภาษาอังกฤษ ใส่พวกเรา สรุปรวม ๆ คือ แกด่าพวกเรา ว่า ไม่อยากเรียนรู้ องค์กรอุตส่าห์หาความรู้ใส่ให้ ยังไม่คิดจะเรียนกัน เงินทองแกก็ชอบหรอก แต่หากเงินที่ได้มาจากพวกเราฟรี ๆ ที่ไม่ยอมก้าวหน้า คิดแต่จะให้จบ ๆ สิ้น ๆ แบบนี้แกไม่ชอบ ตั้งแต่นั้นมา ดิฉันก็มาคิด ว่าจริงของแก ทุกอย่างเลย หลังจากนั้น ดิฉันเริ่มขวนขวายหาความรู้เพิ่มเติม เริ่มฟังแกอย่างมีสติ ไม่รุกรน ค่อย ๆ ฟังแก เริ่มเข้าใจมั่งแล้ว ประโยคไม่เก่ง ไม่เป็นไร สื่อสารกับแก แรก ๆ ไม่สนใจประโยคที่ถูกต้อง หลัง ๆ มันชักคันปาก พูดผิดบ้าง ถูกบ้าง ขณะนี้ ก็ยังไม่ถึงขั้นเก่ง แต่พัฒนาเยอะมาก ๆ ผิดจากเดิมเลยละ อ้อ อาจารย์ให้กำลังใจว่า อย่าคิดมาก คิดอะไร พูดออกมา แล้วถ้าผิด แกจะแก้ให้ อย่าอาย แรก ๆ แกบอกว่า ดิฉันตัวอยู่กรุงเทพ คิดซะโคราชแน่ะ อยากให้กำลังใจเจ้าของกระทู้ ว่าอย่าท้อค่ะ แก้ไขเมื่อ 21 ต.ค. 53 13:41:52 แก้ไขเมื่อ 21 ต.ค. 53 10:42:47 จากคุณ : เปปเปอร์ เขียนเมื่อ : 21 ต.ค. 53 10:35:50

ความคิดเห็นที่ 7 คุณมีของดีที่หลายๆคนอยากจะได้ น่าเสียดายนะครับถ้าจะทิ้งมันไป จากคุณ : tnu เขียนเมื่อ : 21 ต.ค. 53 11:07:24

ความคิดเห็นที่ 8 ตอนผมไปเรียนต่างประเทศแรกๆ หนักเลยครับ ไปตอนอายุ 27 แล้ว จะไปเรียนต่อโท เข้าไปเรียนภาษาที่ศูนย์ภาษาของยู บังเอิญว่า reading และ grammar พอได้ เลยสอบเข้าไปอยู่ห้องที่เค้าพูดกันได้แล้ว พอเข้าไปเรียนวันแรก ตายล่ะ ฟังไม่รู้เรื่องเลย ครูถามก็ตอบไม่ได้สักคำ ตื่นเต้นมากด้วย แต่ครูฝรั่งก็ดีครับ ถามไม่ตอบหรือตอบไม่ได้ เค้าก็ไม่ว่าอะไร ก็เปลี่ยนไปคุยกับคนอื่นต่อ พอเลิกเรียน ครูก็เรียกไปคุย ว่ามีปัญหาอะไรหรือเปล่า ถึงไม่ค่อยพูด ผมเลยบอกเค้าไปว่า พูดไม่ค่อยได้ ฟังไม่ค่อยรู้เรื่อง ครูก็บอกว่าไม่เป็นไรค่อยๆ หัดไป ให้ลืมเรื่องแกรมม่า ศัพท์ยากๆ ให้หมด ให้ใช้ศัพท์พื้นๆ พูดง่ายๆ ก่อน แรกๆ อาจพูดเป็นคำๆ ก่อนก็ได้ เดี๋ยวพอฟังบ่อยๆ พูดบ่อยๆ ก็จะเป็นประโยคเอง ครูปัญหาของผมคือ ฟังแล้วแปลเป็น ภาษาไทย พอจะพูดก็แปลจากไทยเป็นอังกฤษอีกที และมัวแต่เรียงประโยคหาศัพท์มาใส่ เลยทำให้พูดไม่ได้ ต่อจากนี้เวลาพูดให้ลืมเรื่องหลักวิชาการไปให้หมด ให้จำไว้ว่าการพูด คือการสื่อสารอย่างหนึ่ง ซึ่งทำยังไงก็ได้ให้ผู้ฟังเข้าใจ ถือว่าประสบความสำเร็จแล้ว พูดบ่อยๆ ฝึกเยอะๆ เดี๋ยวมันมาเอง จากนั้นผมก็ลองมาฝึกตามที่ครูบอก ใช้เวลา 1 เดือน พูดเป็นคำๆ พอสื่อสารกับเพื่อนไ้ด้ 2 เดือน พูดเป็นประโยคได้ 3 เดือน คุยเป็นเรื่องเป็นราว เล่าเรื่องได้ จากนั้นก็ฝึกใช้ศัพท์ ที่ดีขึ้น ประโยคที่เป็นทางการมากขึ้น จนถึงตอนนี้ก็ยังฝึกอยู่ครับ ก่อนกลับมาผมพูดได้ดีมาก ตอนนี้กลับมาหลายปีแล้ว ลืมๆ ไปบ้าง แต่ยังพูดไ้ด้อยู่ ถึงไม่ คล่องเท่าเมื่อก่อน แต่ไม่กลัวแล้ว สื่อสารได้สบายมาก คิดว่าประสบการณ์ของผมคงเป็นประโยชน์บ้างนะครับ จากคุณ : Michka เขียนเมื่อ : 21 ต.ค. 53 11:39:21

ความคิดเห็นที่ 9 แชร์ประสบการณ์บ้างค่ะ ดิฉันนั้นไม่เคยได้ไปเมืองนอกเมืองนากับเค้าเลยจนอายุสามสิบกว่าค่ะ เรียนก็เรียนที่ไทยมาตลอด แต่ด้วยความรักในการเรียนภาษาอังกฤษ(เนื่องจากเหตุการณ์ผลิกพันในตอนเด็ก) ก็ศึกษา ค้นคว้า และเรียนทั้งในห้องเรียนและด้วยตัวเองมาตลอด เพื่อนๆ ชมว่าเป็นคนที่เก่งภาษามากคนหนึ่งทีเดียว เพื่อนที่เรียนจบโท เมืองนอกหลายๆ คน ยังต้องมาไว้วานให้ดิฉันเขียน แก้ภาษาอังกฤษให้ที บางครั้งกลับมาถามศัพท์หลายๆ ตัวกับเราด้วยซ้ำ ทั้งๆ ที่แม้แต่เครือ่งบินก็ยังไม่เคยขึ้นค่ะ ดังนั้นคงไม่ต้องบอกว่าความภาคภูมิใจในภาษาอังกฤษของตัวเองนั้นมีมากแค่ไหน แต่เหตุการณ์พลิกผันให้รู้จักกับสามีและแต่งงานและย้ายมาอยู่ออสเตรเลียในเวลาอันรวดเร็ว ความมั่นใจของดิฉันถูกบั่นทอนลงอย่างมากมายกว่าช่วงตัวค่ะ เพราะเมื่อมาอยู่ในเมืองเล็กๆ ที่หาคนไทยไม่เจอ คนต่างชาติไม่ค่อยมี ไม่มีใครมาคาดหวังว่าเรามาจากเมืองนอกเมืองนา ในประเทศที่ภาษาอังกฤษเป็นเพียงภาษาตปท ดังนั้นจึงต้องพูดกับเราช้าๆ ชัดๆ ทำให้ดิฉันเข้าใจได้ทันทีว่า มันช่างแตกต่างกันเหลือเกินเวลาที่เราอยู่ในบ้านในเมืองของเรา ฝรั่งก็มักจะพูดเน้นๆ ช้าๆ ชัดๆ ทำให้เราได้ใจว่า เราฟังออกทุกคำ แต่พอมาเจอภาษาอังกฤษแบบท้องถิ่น พูดออกมาแค่ครึ่งเสียง แถมออกติดๆ รวบๆ กันแทบจะเป็นคำเดียวกันของชาวออสซี่ ทำให้ดิฉันใบ้รับประทาน มันไม่เหมือนภาษาอังกฤษที่เราฟังจากอาจารย์ ฟังจากเจ้านาย ฟังจากเพื่อนร่วมงานในเมืองไทยสักนิด แถมคำศัพท์ที่เราคิดว่ารู้เยอะแล้ว มันมีคำเล็ก คำน้อย คำที่เราไม่เคยได้ยินอีกมากมายเหลือเกิน เพราะปริบทที่ใช้ในประเทศไทยนั้นแคบกว่ามาก ดิฉันคิดว่าถ้าเรายังอยู่กับบ้านอยู่อย่างนี้ คงไม่ได้เกิดผลดีเป็นแน่ เลยทรมานตัวเองยิ่งขึ้นด้วยการไปลงเรียนปริญญาโทด้านการสอน(จบมาเป็นครูประถมนั่นล่ะค่ะ) คงไม่ต้องบอกว่าน้ำหูน้ำตาเล็ดแค่ไหนกว่าจะจบมาได้ จนทุกวันนี้มาเป็นครูสอนนักเรียนประถมอยู่ เดี๋ยวนี้ต่อให้เด็กเล็ก แค่ไหน ภาษาอังกฤษแบบเด็กๆ ไม่รู้เรื่องยังไง ก็ได้ค่ะ ดังนั้นอยากบอกจขกทว่า หัวใจสำคัญคือการฝึกฝนๆๆๆๆๆและฝึกฝนค่ะ ไม่มีทางอื่นเลยจริงๆ ที่สำคัญคือเราต้องมุ่งมั่นว่าจะต้องทำให้ได้ และต้องทำต่อเนื่อง แล้วมั่นใจเลยค่ะว่าจขกทจะพบกับความสมหวังในวันหนึ่ง แม้แต่ตัวดิฉันเอง ตอนนี้ก็อยู่มาสิบกว่าปีแล้ว ก็ยังมีอีกมากที่ยังต้องเรียนรู้ค่ะ ก็ค่อยๆ ต่อยอดไป จากคุณ : ผ่านมา เขียนเมื่อ : 21 ต.ค. 53 12:13:11 A:115.128.0.218 X: TicketID:166806

ความคิดเห็นที่ 10 วิธีนี้ เวิร์คที่สุดสำหรับเราแล้วค่ะ และคิดว่า 2-3 เดือนผ่านไปมันต้อง เวิร์คกับ จขกท. เช่นกัน เมื่อก่อนเรามีเพื่อนเป็นฝรั่ง(แต่พูดไทยได้) เราไม่กล้าพูดภาษาอังกฤษกับเค้าเพราะกลัวว่าฟังเค้าไม่รู้เรื่องและกลัวว่าพูดไปเค้าจะฟังเราไม่รู้เรื่อง เลยพูดไทยแทนซะงั้น นึกไปเสียดายน่าจะกล้าพูดกว่านี้ (ตอนนี้เค้ากลับประเทศไปแล้ว) หลังจากนั้นเราแชทและดูหนังบ่อย มันก็ช่วยในเรื่อง conversation มากๆนะคะ จนเรากล้าพูด เราได้ทำงานที่ต้องใช้ eng เพราะลูกค้าเป็นต่างชาติ เรารู้สึกมั่นใจกว่าเมื่อก่อนมาก ยิ่งถ้าได้พูดกับ native speaker ยิ่งรู้สึกมั่นใจ ส่วนนึงเพราะเราจะฟังการพูดของเค้าและพยายามพูดตามสำเนียงเค้า ถ้า จขกท. อยากฝึกวิธีอื่น ลองฝึกแชทหรือคุยใช้ไมค์กับฝรั่งดูอ่ะค่ะ เราเคยสอนพูดภาษาไทยให้คนอเมริกัน(เค้ากำลังจะมาเที่ยวไทย) ก็เป็นวิธีฝึกพูดอีกวิธีนึงนะคะ จากคุณ : Luv~Berry เขียนเมื่อ : 21 ต.ค. 53 13:31:59

ความคิดเห็นที่ 11 ทำต่อไปเถอะค่ะ คุณทำได้ดีแล้ว แล้วเด๋วคุณจะเก่งโดยไม่รู้ตัว อย่าให้ความอายทำให้เราต้องโง่ต่อไป สู้+ จากคุณ : NK@pantip เขียนเมื่อ : 21 ต.ค. 53 14:51:09

ความคิดเห็นที่ 12 ฟังให้เยอะๆ ฟังให้มากกว่าพูด ... อยากพูดก้อยังไม่ต้องพูด ให้อั้นเอาไว้ก่อน ฟังอย่างเดียว แต่เขาบอกอะไรก้อทำตาม ไม่ต้องพูด ฟังทุกวันแล้วไม่ต้องแปล ในใจ...ฟังอยู่งี้ซักสี่เดือน จากนั้นค่อยเริ่มพูด แล้วในเวลาอันรวดเร็วคุณจะพูดได้ จนประหลาดใจ...เหมือนเด้กที่เริ่มพูด แรกๆ พ่อ แม่ แมว หมา นก ในเวลาสาม เดือน เด้กมันจะพูดเป็นปประดยคได้เยอะมาก จนเราตกใจ ห้าเดือนมันพูดได้เก้า สิบเปอร์เซนต์ ชัดด้วย...การเรียนภาษาจึงเน้น ฟังเป็นอันดับแรก ๙๐ เปอร์เซนต์ เลยของเวลาในการเรียนทั้งหมด แล้วค่อยพูด...อ่าน ...เขียน เนี่ยบ๊วยเลย... จากคุณ : เต๋านีโอ เขียนเมื่อ : 21 ต.ค. 53 15:33:54

ความคิดเห็นที่ 13 ขอบคุณมากครับทุกคน ประทับใจกับทุกๆ คำตอบมากๆ เลยครับ รู้สึกดีใจมาก ที่ได้มาตั้งกระทู้ไว้ในห้องนี้ เพราะมิฉะนั้นคงไม่ได้มีความคิดเห็นดีๆ แบบนี้ ยังไงผมก็จะพยายามสู้ต่อไปครับ ขอบคุณทุกคนมากครับ จากคุณ : wert เขียนเมื่อ : 21 ต.ค. 53 17:13:14 A:79.138.102.36 X: TicketID:164319

ความคิดเห็นที่ 14 เราก็เคยมีอาการเดียวกัับจขกท.เลยคะ ตอนไปอยู่ตปท.ใหม่ๆ พื้นฐานอังกฤษก็เรื่อยๆ ฟังได้รู้เรื่อง แต่ปัญหาคือ การพูดโต้ตอบกะฝรั่ง เค้าพูดอะไรมาเราก็ตอบสั้นๆ (แบบที่จขกท.เป็นอยู่ตอนนี้เลยคะ) คือในหัวตอนนั้นมันคิดเป็นปย.ไม่ได้ คือยังคิดเป็นไทยอยู่งัยคะ แล้วก็พยายามแปลเป็นอังกฤษ เลยทำให้ยิ่งแย่เข้าไปใหญ่ เราใช้วิธีจำรูปประโยคไว้อันนึง แล้วค่อยมาเปลี่ยน verb,vocab ให้เข้ากะเรื่องที่เราพูดถึงคะ อยากให้จขกท.ฝึกพูดกะฝรั่งแบบที่ทำอยู่ตอนนี้ไปเรื่อยๆคะ วิธีนี้เป็นวิธีที่ดีที่สุดในความเห็นเรานะคะ ถ้าเราพยายามอธิบายและโต้ตอบกับฝรั่ง เราว่าเค้าเข้าใจนะคะ คงไม่เบื่อหรอก ถ้าเป็นเพื่อนกันยิ่งดีเลย เพราะจขกท.ก็ขอให้เค้าช่วยแก้ให้ด้วยสิคะเวลาที่คุณพูดผิด จากคุณ : loveminie เขียนเมื่อ : 21 ต.ค. 53 17:39:02

ความคิดเห็นที่ 15 ฝึกพูดอังกฤษ มันต้องหัดคิดเป็นอังกฤษควบคู่กันไปด้วย  ผึกโดยการคิดเป็นอังกฤษตลอดเวลา ไม่ให้คิดเป็นไทย  ฝึกรู้จักคน สัตว์ สิ่งของ ตัวเลข ฯลฯ โดยเห็นปั๊บ ก็เรียกหรือคิดเป็นอังกฤษได้เลย (ไม่ผ่านการคิดเป็นไทย) แล้วก็ฝึกคิดและพูดเป็นประโยค เริ่มจากสั้นๆก่อน แล้วค่อยเพิ่มยาวขึ้น  หลังจากนั้นฝึกพูดตามหนังฝรั่งก็จะได้รูปแบบของคำพูดที่เขาใช้พูดกันจริงๆ ไม่ใช่นำภาษาเขียนมาพูด ฝึกพูดกับฝรั่งโดยตรงมันดีอยู่แล้ว พูดบ่อยๆก็ชำนาญขึ้น จากคุณ : นิแรน เขียนเมื่อ : 21 ต.ค. 53 23:28:35

ความคิดเห็นที่ 16 อย่าไปใส่ใจกับฝรั่งที่เบื่อเราครับ (ทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้) คุณอาจไม่โชคดีที่เจอฝรั่งที่เข้าใจเรานัก - ถ้ามีโอกาสได้ฝึก ก็ต้องฉวยเอาไว้ให้มากที่สุด - ดูหนัง ฟังเพลง - อย่าไปจดจ่อกับกังวลกับ Grammar พูดโดยสัญชาติญาณครับ - ผมมักจะคิดอีกมุมว่า ถ้าฝรั่งพูดภาษาไทย น่าจะยากยิ่งกว่าเรานะ มีข้อสังเกตุนอกเรื่องนิดนึงว่า กระทู้น่าจะเป็นกระทู้ที่ดีมากที่สุดในพันธ์ทิพย์ (สำหรับผม) เท่าที่เคยผมอ่านมาในแง่ของการให้ความเชื่อเหลือและกำลังใจกัน อยากให้มีสังคมแบบนี้มาก ๆ ในทุก Forum จากคุณ : PP (PatPete) เขียนเมื่อ : 22 ต.ค. 53 09:53:26

ความคิดเห็นที่ 17 กลับมาดูอีกครั้ง ยังประทับใจเหมือนเดิมครับ ขอบคุณมากจริงๆ ครับ จากคุณ : wert เขียนเมื่อ : 25 ต.ค. 53 17:44:18 A:79.138.102.36 X: TicketID:164319

ความคิดเห็นที่ 18 เป็นกำลังใจให้ครับ เพราะเคยประสบเหตุการณ์แบบนี้เหมือนกัน คือตอนม.ปลายผมไปแลกเปลี่ยนที่เมกา โอ๊ย อย่างเราเด็กไทยก็ได้แค่ แกรมม่ากับศัพท์ แต่พอต้องใช้งานแบบตลอดเวลาจริงๆ ศัพท์ก็นึกไม่ออก พูดก็ไม่ต้องถามเลย เพราะเราแทบไม่ได้พูดเลย แรกๆไปผมปรับตัวหนักมาก เพราะพูดเร็ว ฟังไม่รู้เรื่อง และศัพท์แสลงก็เยอะ โอ๊ยย อยากกลับบ้านมาก แต่แล้วก็ต้องพยายามในการปรับตัวอ่ะครับ ต้องใช่บ่อยพูดบ่อย พยายามเข้ากลุ่มเพื่อนที่มาจากเอเซียด้วยกัน ไปปรับจากตรงนั้นก่อน พอเราเริ่มคุ้นชินก็เริ่มคุยกับฝรั่งทั่วไป แต่สำคัญคือต้องใช้งานบ่อยๆ ไม่งั้นก็ไม่เป็นผลครับ ตัวผมเองไม่ได้พูดเก่งอะไร ใช้ศัพท์ง่ายๆ แกรมม่าถูกบ้างผิดบ้าง พอแต่สามารถสื่อสารได้ ทุกวันนี้ไม่มีปัญหาการพูดแล้วครับ ปรื๋อเลย ต้องใช้ความกล้าและความพยายามครับ รู้สึกจะช่วยอะไร จขกท ไม่ได้ แต่เอาใจช่วยครับ คุณต้องทำได้!!! จากคุณ : ติดปีกบินไปให้ไกลไกลแสนไกล เขียนเมื่อ : 25 ต.ค. 53 19:51:19

ความคิดเห็นที่ 19 สโลแกนที่อยากให้จำ สำหรับคนเริ่มต้นพูดภาษาอังกฤษ คือ ง่าย สั้น มั่นใจ ไม่แปลไทยเป็นอังกฤษ เริ่มจากการพูดด้วยประโยคสั้นๆทีละประโยคค่ะ เอาแบบง่ายๆเลย ไม่ต้องยาว ศัพท์ไม่ต้องยาก เวลาเล่าอะไรอาจจะไม่ปะติดปะต่อ แต่ช่างมัน เอาประโยค simple ให้คล่องก่อน พอคล่องขึ้นแล้ว ค่อยเอา  ประโยค ชน ประโยค  ด้วยตัวเชื่อม แล้วมันจะค่อยๆคล่องขึ้นเองค่ะ พยามยามพูดออกมาเลยโดยไม่คิดประโยคภาษาไทยแล้วแปลเป็นอังกฤษไว้ในหัว ลองดูค่ะ เป็นกำลังใจให้คนไทยพูดภาษาอังกฤษได้เยอะๆ จากคุณ : Oh my dahlia เขียนเมื่อ : 27 ต.ค. 53 23:17:31

ความคิดเห็นที่ 20 กลับมาดูอีกครั้ง ยังประทับใจเหมือนเดิม ขอบคุณมากจริงๆ ครับ จากคุณ : wert เขียนเมื่อ : 1 พ.ย. 53 04:48:43 A:79.138.102.36 X: TicketID:164319