มันก็ถูกครับที่พัฒนาใหม่มันยากครับ แต่ว่านานแล้วนะครับที่คนไทยไม่ได้พัฒนาอะไรใหม่ๆ
แล้วในนิยายกำลังภายในเองตัวต้นแบบน่าจะมาจากซ้องกั๋ง+ยอดยุทธ์เยาวมาลย์มากกว่านะครับ แล้วมาในยุคโกวเล้งค่อยลอกแนวทางฝั่งตะวันตกมาไม่ใช่รึครับ
ส่วนญี่ปุ่น คำ ว่า มังงะ มีความหมายตรงๆว่า ภาพที่ไม่แน่นอน คำนี้ได้รับการกล่าวถึงเป็นครั้งแรกในศตวรรษที่ 19 จากการพิมพ์ โฮคุไซ มังงะ ซึ่งประกอบไปด้วยภาพเขียนต่างๆจากสมุดภาพของศิลปินอุกิโยเอะชื่อดังนามว่า โฮคุไซ แต่สิ่งที่ใกล้เคียงกับความเป็นมังงะในปัจจุบันมากกว่า ได้แก่ภาพตลก ซึ่งวาดในศตวรรษที่ 12 โดยศิลปินหลายท่าน ซึ่งประกอบด้วยเนื้อเรื่องและลายเส้นที่เรียบง่าย จึงคล้ายกับมังงะที่เราคุ้นเคยมากกว่า
ดังที่กล่าวว่า มังงะ พัฒนามาจากอุกิโยเอะ + การเขียนแบบตะวันตก สาเหตุที่มีการพัฒนาดังนี้ เริ่มมาจากตอนที่สหรัฐอเมริกาได้เริ่มการค้าขายกับญี่ปุ่น ญี่ปุ่นพยายามพัฒนาตนเองให้ทันสมัยทัดเทียมอารยประเทศ ดังนั้น ญี่ปุ่นจึงรับศิลปินตะวันตกเข้ามาสอนการวาดภาพต่างๆ เช่น ลายเส้น รูปร่าง และองค์ประกอบสี (สิ่งเหล่านี้ไม่ได้มีการเน้นในงานเขียนแบบอุกิโยเอะ ซึ่งให้ความสำคัญกับความคิดและอารมณ์ความรู้สึกเบื้องหลังภาพมากกว่า) มังงะอย่างในปัจจุบันนั้นได้รับความนิยมหลังสงครามโลกครั้งที่ 2 เมื่อรัฐบาลยกเลิกมาตรการคว่ำบาตรสื่อต่างๆ และสำนักพิมพ์หลายแห่งก็เริ่มฟื้นตัว
ปล. ผมก็ไม่ได้มีปัญญาสูงส่งเท่าไรครับแค่จะมาติเพื่อก่อ ไม่ใช่มาอวยโดยไร้เหตุไร้ผล ไม่มีผลประโยชน์กับนักเขียนหรือกับสำนักพิมพ์แม้แต่น้อย
แก้ไขเมื่อ 09 พ.ย. 53 22:24:50
แก้ไขเมื่อ 09 พ.ย. 53 21:33:19