ขอเล่าเรื่องสามก๊กคำกลอน บทประพันธ์ของขุนเสนานุชิต (เจด) ตอนซุนก๋วนแต่งกลอุบาย ให้จิวเสียนนำหนังสือไปให้นางซุนฮูหยินว่า มารดาป่วยหนัก นางก็ลงเรือมาพาอาเต๊ามาด้วย จูหลงกับ เตียวหุยตามทันแย่งอาเต๋ากลับไปได้
อ่านแล้วสนุกมาก
จูหลงว่า
จึงว่าอาเต๊าผู้นี้นั้น เหมือนกันกับดวงไนยนา ด้วยเป็นบุตรที่หนึ่งพึงมี เล่าปี่สุดแสนเสน่หา ดังดวงชีวิตรของบิดา จนตัวข้ามิได้คิดแก่ความตาย ฝ่าทหารร้อยหมื่นของโจโฉ ที่พุงเตียงปันโผด้วยมุ่งหมาย เพราะหัวใจเล่าปี่นี้เดียวดาย ปิ้มตัวข้าจะตายในสงคราม มิได้คิดแก่ชีวิตจะบัลไลย อุตส่าห์ชิงไว้ได้กลางสนาม เหตุเท่านี้และข้าจึ่งมาตาม ท่านจะไปไม่ห้ามตามแต่ใจ แต่หัวใจเล่าปี่นี้ไม่ได้ ไม่คืนให้ข้าเจ้าหาฟังไม่ เมื่อลูกของนายข้าจะพาไป ขอจงคิดดูให้ควรการ
แก้ไขเมื่อ 11 พ.ย. 53 11:25:00
แก้ไขเมื่อ 11 พ.ย. 53 11:24:14
จากคุณ |
:
แสนอักษร
|
เขียนเมื่อ |
:
11 พ.ย. 53 11:21:52
|
|
|
|