ความคิดเห็นที่ 1 น่าจะเรียนที่อังกฤษ เพราะว่าเรียน thesis สำหรับปริญญาเอก อิอิ ผมว่าไม่ใช่ไม่มีสมาธิ แต่เป็นโรคที่ผมเคยเป็นตอนเขียน final project ตอนป. โทคือ ผัดวันประกันพรุ่ง ลองแนะนำให้เขียนวันละ 30 นาทีสิครับ แค่นี้พอ เกินจากนี้ไม่เอาละ (ยกเว้นว่าติดลม) ทำทุกวัน น่าจะได้วันละ 2-3 หน้า 10 วันก็ 30 หน้า :) แต่จริงๆ นะครับถ้าเริ่มเขียน แล้วมันจะติดลม มันยากแ่ค่ตอนเริ่มต้น จากคุณ : เมื่อลมแรง...ใบไม้ก็ร่วง เขียนเมื่อ : 18 พ.ย. 53 12:31:27

ความคิดเห็นที่ 2 วิธีของผมอาจจะใช้กับแฟนคุณไม่ได้นะ เวลาผมเจอปัญหาแบบนี้ผมจะออกไปยิงปืนหรือยิงธนูจนล้า   กิจกรรมทั้งสงประเภทมันเป็นกิจกรรมที่ใช้สมาธิสูง   ในสภาพที่จิตไม่นิ่ง   ยิงชุดแรกๆ ผลออกมามันจะไม่เอาไหน   แต่เมื่อทำไปถึงจุดหนึ่งความวุ่นวายในใจมันจะลดลง  ทำให้ดึงเอา "ใจ" กลับมาอยู่ที่งานตรงหน้าได้ อีกอย่างมันระบายความเครียดดีด้วย แก้ไขเมื่อ 18 พ.ย. 53 16:00:08 จากคุณ : Tanis เขียนเมื่อ : 18 พ.ย. 53 13:25:59

ความคิดเห็นที่ 3 วิธีนึงก็คือกันเวลาไว้ให้ชัดเจนไปเลย ว่าช่วงเวลานี้ต้องเขียนแต่ thesis เท่านั้น ไม่ทำอย่างอื่น เน็ตไม่ต่อด้วย (หาข้อมูลให้เรียบร้อยก่อนช่วงเวลานี้) ตั้งเป้าหมายเล็กๆว่าพอจบช่วงเวลานี้แล้วจะได้อะไร เอาแบบเล็กๆนะครับ จากประสบการณ์ส่วนตัวการเขียน thesis งานมันเยอะ แค่"คิดจะเริ่ม"ก็เหนื่อยแล้ว ดังนั้นตัดงานใหญ่ออกเป็นงานย่อยๆ เช่นวันนี้เขียนขั้นตอนการทดลองเท่านั้นพอ วันพรุ่งนี้เขียนผลการทดลองที่ 1 วันต่อไปเขียนผลการทดลองที่ 2 สะสมไปเรื่อยๆก็จะเสร็จเองครับ จากคุณ : HotChoc เขียนเมื่อ : 18 พ.ย. 53 13:32:16

ความคิดเห็นที่ 4 ผมว่าแฟนคุณเครียดเกินไป จนทำให้เกิดความเมื่อยล้า เบื่อหน่าย ความเครียดจากแรงกดดันหลายๆ ด้าน หรืออาจถึงจุดตันเขี่ยนไม่ออก ลักษณะแบบนี้เขียนงานวิจัยไม่ได้หรอกครับ แนะนำคือ 1. วางงานทิ้งไปเลย 1 - 2 สัปดาห์ หายไปจากสภาพแวดล้อมเดิมๆ แล้วลองกลับมาอ่านงานที่เขียนใหม่ อาจเจอข้อผิดพลาดตกหล่น และเกิดความคิดใหม่ๆที่ความหมักหมมมันกดดันเอาไว้ ปกติทุกครั้งที่ผมเขียนงานเมื่อติดขัดจะทิ้งไปเลย สัก เดือนสองเดือน เมื่อมีอารมณ์หรือแรงบันดาลใจค่อยมาว่ากันใหม่ จะได้ลำดับความคิดที่ไม่ซ้ำซาก 2. หาโอกาสพูดคุยเล่นกับเพื่อนร่วมสนามงาน หรือแหล่งข้อมูลที่ไม่ใช่เชิงวิชาการ ถามถึงที่มาของความรู้นั้นๆ อะไรคือแรงจูงใจที่ทำให้เขาได้องค์ความรู้นั้นๆ ตรงนี้จะสร้างแรงบันดาลใจให้เขียนต่อ งานเขียนนอกจากข้อมูล ข้อความรู้แล้ว ยังต้องการแรงบันดาลใจเพื่อสร้างรูปประโยคให้สมบูรณ์ถูกหลักตรรกะด้วย 3. ลองวานให้คนอื่นอ่านงานของตนและวิจารณ์ดูอาจจะได้ความคิดดีๆ ที่เรามองข้าม การอ่านของตนเองๆ บ่อยๆ เราจะไม่เห็นความบกพร่องหรอกครับ สมองจะวางแทร็กทางความคิดได้อย่างลงตัว ซึ่งมันอาจดูดีสำหรับเรา แต่อาจยังไม่ครบถ้วนทางวิชาการ จากคุณ : นกเถื่อน เขียนเมื่อ : 18 พ.ย. 53 13:42:38

ความคิดเห็นที่ 5 ของงี้เป็นกันทุกคนอ่ะครับ ขึ้นอยู่ที่ว่าใครจะกลับมาตั้งหลักทัน ถ้าต้องแข่งอะไรสักอย่าง การเอาชนะคนอื่นว่ายากแล้ว แต่การเอาชนะใจตัวเองมันยากกว่าหลายเท่า ว่าไปจะลงมือเมื่อไร ทำแค่ไหนก็คงสุดแล้วแต่เจ้าตัวนะครับ ของแบบนี้ผมว่ามันเป็นเรื่องของจิตใจ ความตั้งใจ ความขยัน แรงฮึด การเล็งเห็นประโยชน์ ไม่มีวิธีแก้ตายตัวเป็นสูตรสำเร็จ ถ้ายังไงลองพูดให้กำลังใจแฟนคุณดีๆสิครับ (อย่าไปดุ) ประมาณว่า ให้เธอนึกถึงวันที่เธอเรียนจบ พ่อแม่พี่น้อง เพื่อนฝูง แฟนรักจะห้อมล้อมดีใจกับเธอมากแค่ไหน กับอีกอนาคตหน้าที่การงาน และสิ่งดีๆที่จะตามมาหลังจากจบ ป.เอก กำลังใจสำคัญที่สุดในการสู้อุปสรรคทุกอย่างนะผมว่า แก้ไขเมื่อ 18 พ.ย. 53 15:01:13 จากคุณ : โจโฉ (joechou) เขียนเมื่อ : 18 พ.ย. 53 14:57:51

ความคิดเห็นที่ 6 ตอนเราทำ เราทำทุกวันให้เป็นกิจวัตรจริงๆ วันละอย่างน้อย 30 นาที - 1 ชั่วโมง ที่ทำได้ทุกวันเพราะว่าเรามีเป้าหมายอยากได้ A ค่ะ เพราะมันจะทำให้ GPA ดูไฮโซขึ้นมามากมาย (แต่ไม่ได้นะ ขาด 1.1 คะแนน 55) จึงต้องทำให้สมบูรณ์ที่สุด ดีที่สุด แต่ก็ไม่ควรกดดันตัวเองมากเกินไปค่ะ   เบื่อๆก็ออกไปช้อปปิ้ง ไปนั่งพิมพ์งานในร้านกาแฟเปลี่ยนบรรยากาศบ้าง เห็นเพื่อนๆหลายคนที่ไม่มีสมาธิกับบุ๊คเพราะไม่มีเป้าหมายค่ะ เป้าหมายคืออยากจบอย่างเดียว ก็ผลัดวันไปเรื่อยๆ ข้อมูลก็เขี่ยๆส่งไปบ้าง เพราะยังไงก็กะเอาจบ ลองให้แฟนคุณหาเป้าหมายดูสิคะ หรือคุณช่วยเป็นกำลังใจ พาเธอไปเลี้ยงข้าว ซื้อของขวัญให้ เมื่อเธอทำได้ตามเป้าหมาย จากคุณ : โคอาล่าบ้องแบ๊ว เขียนเมื่อ : 18 พ.ย. 53 16:58:11

ความคิดเห็นที่ 7 คำตอบของทุกท่านในนี้ ผมคิดว่า สามารถประยุกต์ใช้กับการเรียนได้ด้วยนะครับ ผมเป็นเหมือนกัน อ่านหนังสือ ไม่ค่อยได้เลยช่วงนี้ Y_Y จากคุณ : ฟ้าสั่งให้ฉันรักคนที่มีเจ้าของ เขียนเมื่อ : 18 พ.ย. 53 22:34:47

ความคิดเห็นที่ 8 ผม จขกท รู้สึกดีมากครับที่มีแต่กำลังใจดีๆ และมุมมอง แนวทางที่เป็นประโยชนืมากถึงมากที่สุด ผมว่าไม่ได้เป็นประโยชน์เฉพาะแฟนผม แต่ใครที่มีปัญหาใกล้เคียงกันเข้ามาอ่านก็ได้ประโยชน์ไปเต็มๆ เหมืออ่านหนังสือ how to ที่เป็น best seller ดีๆนี่เอง เมื่อคืนนั่งอ่านกับแฟนแล้ว แฟนใจชื้น และมีกำลังใจขึ้นมาก เดี๊ยวเย็นนี้แฟนจะมาตอบความเห็นครับ ใครมีมุมมองดีๆ หรือพึ่งเข้ามาอ่านก็เอามาแชร์ได้นะครับ ยังตามอ่านตลอดครับ แก้ไขเมื่อ 19 พ.ย. 53 14:12:43 จากคุณ : cobainlover เขียนเมื่อ : 19 พ.ย. 53 11:17:26

ความคิดเห็นที่ 9 ของเราเองจะออกไปว่ายน้ำค่ะ ว่ายคนเดียวไปเรื่อยๆ ช้าๆ ต่อเนื่อง เป็นชั่วโมง จิตใจจะเป็นสมาธิ  เริ่มเรียงร้อยเชื่อมโยงประเด็นต่างๆ เข้าด้วยกัน ว่ายเสร็จ สดชื่น กลับมานั่งปั่นสิ่งที่เก็บไว้ในหัว เรียบร้อย สบายใจ กิน นอน พักผ่อน ถ้าไม่ชอบว่ายน้ำ ลองหากิจกรรมอื่นๆที่ทำให้เกิดสมาธิก็ได้ค่ะ ตัดความว้าวุ่น ลังเลต่างๆออกไป ขอเป้นกำลังใจให้นะคะ จากคุณ : gold digger เขียนเมื่อ : 19 พ.ย. 53 13:22:15

ความคิดเห็นที่ 10 จากแฟน จขกท เจ้าของปัญหานี้ครับ   ______________________________________________________________________________   ขอบคุณทุกความคิดเห็นค่ะ สงสัยเป็นเพราะเครียดเกินไปจริงๆค่ะ  ก็เลยทำให้คิดอะไรไม่ค่อยออก พอได้อ่านความเห็นของทุกคนแล้วรู้สึกมีพลังขึ้นมาแล้วค่ะ จะทำตามคำแนะนำของ คุณความคิดเห็น # 1,3,4,6 นะคะ คิดว่าต้องดีขึ้นแน่นอนค่ะ  หรือถ้าไม่มีสมาธิจริงๆอาจต้องลองไปยิงปืนตามคำแนะนำของคุณความคิดเห็น #2  แล้วล่ะ ขอบคุณคุณความเห็น # 5 “ถ้ายังไงลองพูดให้กำลังใจแฟนคุณดีๆสิครับ (อย่าไปดุ) ประมาณว่า ให้เธอนึกถึงวันที่เธอเรียนจบ พ่อแม่พี่น้อง เพื่อนฝูง แฟนรักจะห้อมล้อมดีใจกับเธอมากแค่ไหน กับอีกอนาคตหน้าที่การงาน และสิ่งดีๆที่จะตามมาหลังจากจบ ป.เอก กำลังใจสำคัญที่สุดในการสู้อุปสรรคทุกอย่างนะผมว่า”  ตอนนี้แฟนให้กำลังใจเราดีมากเลยค่ะ จากคุณ : cobainlover เขียนเมื่อ : 19 พ.ย. 53 14:14:35

ความคิดเห็นที่ 11 ผมเข้าใจว่างานเขียน ว.พ. ของแฟน จขกท.นันใช้เวลาส่วนใหญ่เขียนที่บ้านใช่ไหมครับ ลองเปลี่ยนสถานที่ดูสิครับ.. เริ่มตั้งแต่ ร้านกาแฟในห้าง หรือถ้าไม่ต้องการความพลุกพล่าน Coffee Cafe ดีดียังมีอีกเยอะครับนอกห้างในเมืองนี่แหละครับ.. การหอบโน้ตบุ้คหรือแล้ปท้อปไปนั่งจิ้มแป้นกันในห้องสมุดตาม ม. ก็เป็นไอเดียที่ดีแต่นั่นก็ต้องหามุมปลีกวิเวกหน่อยครับ .. นอกจากนี้ การมี Meditation ต่อสิ่งที่ทํานั้นสําคัญไม่แพ้กัน เพราะความอึกทึกทั้งหลายรอบข้างมันทําอะไรคุณไม่ได้ครับ   Let the Planet Earth turns Slowly ครับ.. หวังว่า"ข้อคิด"ของผมคงช่วย จขกท ได้บ้างไม่มากก็น้อยน่ะครับ.. จากคุณ : ฮกซี เขียนเมื่อ : 19 พ.ย. 53 23:13:58

ความคิดเห็นที่ 12 เราก็กำลังประสบปัญหานี้เช่นกันค่ะ เขียนไปเรื่อยๆ ยิ่งเขียนยิ่งท้อ วางตั้งไว้ก็หลายครั้ง หนีไปเที่ยว หางานพิเศษทำเพื่อคลายเครียดก็บ่อย เราเครียดมาก ช่วงนึง นอนวันละ สี่ชม. ปวดหัวมาก ร่างกายก็ทรุดลงเรื่อยๆ จนเหมือนเมื่อถึงจุดนึง เราเริ่มรู้สึกว่า ไม่ไหวละ เรียนจบ เครียดตายกันพอดี ก็เลย หางานพิเศษทำ คลายเครียด เป็นการพักสมองไปในตัว ได้เงินด้วย ตอนเย็นหลังเลิกงานก็ มาเขียนทีสิสก่อนนอนวันละ สอง สาม ชม. โชคดีที่งานพิเศษที่เราทำไม่เครียดเลย ไม่เหนื่อยมากด้วย ก็เลยยังพอมีเวลามาคิดเรื่องเขียนทีสิส วันไหนหยุดงาน เราก็จะหิ้วคอมไปนั่งทำที่ร้านกาแฟ (เราชอบกลิ่นกาแฟอะ) เพราะ นั่งอยู่ในห้องก็ ง่วงนอน ไหนจะนั่งดูทีวีอีก พอเราเลิกเครียด(จัดๆ)เรื่องทีสิส รู้สึกได้ว่าร่างกายดีขึ้น หน้าตาดูสดใส คิดงานออกมากขึ้น คงเป็นเพราะว่าเราไม่ได้กดดันตัวเอง และทีสำคัญทำให้เราเข้าใจเลยว่า ความเครียดเนี่ยมีผลเสียเยอะแยะมากมาย อย่าเครียดนะคะ หาข้อมูลไว้เยอะๆ อ่านเยอะๆ สู้ๆค่ะ จากคุณ : chocop_17 เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 53 18:21:01

ความคิดเห็นที่ 13 ขอแชร์ประสบการณ์ด้วยคนค่ะ เราเองกำลังเรียนโทอยู่ และทำธีสิส ก่อนหน้านี้มีแต่เครียด เครียด และเครียด เพราะคิดว่าตัวเองทำอะไรไม่ได้อย่างใจเลยสักอย่างเดียว ก็เครียดมาก จนกินข้าวไม่ลง นอนไม่หลับ ปวดหัวตลอด สุดท้ายเครียดลงกระเพาะต้องไปหาหมอ 3 หนใน 2 อาทิตย์ เล่นเอาแย่ไปเลยค่ะ จากนั้นมาเลยคิดว่าจะไม่เอาอีกแล้ว บางทีทุ่มอะไรไปทีเดียวอาจตายเอาง่ายๆ ตอนนี้เลยแบ่งเวลาเอาค่ะ คือ พยายามเขียนงาน แก้งาน อ่านหนังสือทุกวัน วันละนิดละหน่อย มากบ้างน้อยบ้าง แต่ทำให้เป็นเรื่องประจำวัน การปรับทัศนคติเป็นสิ่งสำคัญค่ะ บางทีเราจะคิดว่ามันคือสิ่งที่เราต้องทำ ถ้าไม่ทำก็จบกัน อนาคตฉันหาย คนรอบข้างรุมประนาม แต่ให้คิดว่า งานชิ้นนี้ก็เหมือนลูกของเรา เหมือนเด็กเล็กๆ หนึ่งคนที่เราจะฟูมฟักให้เติบโตขึ้นเป็นอะไรสักอย่าง ค่อยๆ ทำไป จนทุกวันนี้เราคิดถึงธีสิสทุกวัน แทบจะทุกขณะ แต่มันไม่ใช่ความรู้สึกแบบทรมานจะเป็นจะตายอย่างเมื่อก่อนแล้วละค่ะ ข้อแนะนำอื่นๆ คือ หากิจกรรมทำให้เป็นรางวัลเล็กๆ เช่น ถ้าวันนี้อ่านหนังสือได้อย่างที่ตั้งใจไว้ ก็ลองหาหนังมาดูสักเรื่องดีกว่า หรือทำอะไรแบบที่ชอบ ร้องเพลงล้าลาไป หรือบางทีเครียดๆ ลองฟังเพลงแนวที่ชอบดู อย่างเราบางทีจะฟังแจ๊สที่เน้นเสียงเครื่องเป่าฟังแล้วรู้สึกหัวหูโล่ง ก็ลองดูนะคะ ขอบคุณกระทู้นี้มากเลย เราบอกได้ว่าที่เม้นตอนนี้เพราะตอนนี้ตัวเองมีทัศนคติด้านบวกอยู่ค่ะ แต่ในอนาคตก็อาจจิตตกซึมเศร้าเพราะธีสิสได้เหมือนกัน ถึงตอนนั้นจะกลับมาอ่านความคิดเห็นของท่านอื่นๆ (และของตัวเองด้วย) เพื่อเตือนตัวเองนะคะ ^^ จากคุณ : เดอะ วิตรูเวียนแมน เขียนเมื่อ : วันลอยกระทง 53 23:44:48

ความคิดเห็นที่ 14 กระทู้นี้ดีมากๆ เลยค่ะ เป็นแนวทางที่ดีๆ สู้ๆ กันนะคะ ^^ มีคนคิดไม่ต่างกันเลยค่ะ ชะตาไม่ต่างกันเลย มีกำลังใจแล้วอะค่ะ ยอมรับว่าเฉื่อยๆ อู้ๆ อะ ไม่ไหวๆๆ ละ ต้องฟิตละ ^^ จากคุณ : เจ้าหญิงนอกนิยาย เขียนเมื่อ : 23 พ.ย. 53 23:54:37