 |
ตัวละครเยอะแต่ไร้สีสัน บางตัวละครแทบไม่มีความจำเป็นอะไรที่จะต้องมี ลองนึกถึงทฤษฏีง่ายๆเกี่ยวกับการเชื่อมโยงตัวละครที่มีส่วนสัมพันธ์ต่อการดำเนินเรื่อง ท่านจะพบว่าสามารถตัดทอนตัวละครของหวงอี้ทิ้งไปได้อย่างน้อยๆ๘-๑๐ตัวโดยแทบไม่มีผลกระทบต่อโครงเรื่องหลัก อ่านจบทิ้งไว้สักเดือนลองนึกย้อนดูว่าจำตัวละครได้กี่ตัวบ้าง ตัวละครที่ท่านลืมไปสนิทถ้าไม่เปิดหนังสือทบทวน หมายความว่ามันไม่จำเป็นต้องมีก็ได้ใช่ใหมครับ
เนื้อเรื่องก็เหมือนกัน เหตุการณ์ในเรื่องเหมือนเป็นลูบที่วนเวียนซํ้าๆซากๆ(เดินทางจากสถานที่หนึ่งไปยังอีกที่, ปลอมตัว, วางแผน, เจอศัตรู, สู้กันแต่ปรากฎว่าจะไม่มีใครฆ่าใครใด้ เพราะฝีมือจะคู่คี่กํ่ากึ่งกันไปหมด ไม่ว่าพระเอกจะขวนขวายฝึกปรือแค่ไหนกลับมาสู้กับศัตรูหน้าเก่าหรือหน้าใหม่ก็จะเสมอกันตลอด หรือมิเช่นนั้นก็จะเพลี่ยงพลํ้่าได้รับบาดเจ็บ ถอนตัวไปตั้งหลัก กลับไปสเต็บแรกอีกครั้งฯ)
สิ่งที่ผมชอบในมังกรคู่คือ บรรยายฉากรบทัพจับศึกสเกลใหญ่ๆได้ดีเยี่ยม อีกทั้งทำการบ้านมาดีข้อมูลทางประวัติศาสตร์เพียบพร้อม โครงเรื่องหลักดี
สิ่งที่ผมไม่ชอบคือ การจงใจยืดเนื้อเรื่องช่วงกลางๆออกไปทำให้องค์ประกอบต่างๆและโครงเรื่องหลักเสียสมดุลย์ ตัวละครที่เยอะแยะเกินไปแต่ส่วนมากมีไว้รกรุงรังไม่มีนํ้าหนักไม่มีพลังดึงดูดอะไร
ผมมีความเชื่อว่าถ้าหวงอี้ผ่านด่านเชิงพานิชย์ หรือไม่ก็ลดอัตตาบ้าพลังในการปล่อยของเยอะๆออกไป มังกรคู่ฯคงสามารถจบลงได้ภายในจำนวนที่ีตํ่ากว่า๑๐เล่ม หนังสือจะออกมาสมบรูณ์แบบกว่านี้เยอะครับ
| จากคุณ |
:
naa1215 
|
| เขียนเมื่อ |
:
26 พ.ย. 53 12:09:36
|
|
|
|
|
ใครชอบเรื่อง"มังกรคู่สู้สิบทิศ"บ้าง ลองมาวิจารณ์ตัวละครและเนื้อหากันสนุกๆครับ
