|
ขอแชร์ประสบการณ์นะคะ
ตอนเรียนอักษร
เขาสอนแต่ภาษา
(แถมปรัชญา วรรณคดี ประวัติศาสตร์ และ ฯลฯ) ก็จริง
อักษร ไม่มีเลขให้เรียนก็จริง
แต่ไม่ได้แปลว่า เรียนจบอะไรมา
แล้วจะต้องทำอาชีพที่คนส่วนใหญ่คิดว่า
"ก็เป็นได้แค่นั้นแหละ"
ขอแถมว่า เด็กอักษรที่ไปลงวิชาเสริม
เศรษฐศาสตร์ การตลาด
วิชาบริหารธุรกิจ
ของคณะบัญชีเป็นวิชาเลือกก็มีเยอะค่ะ
ส่วนตัว
เรียนอักษร เพราะ (ตอนนั้น)
ชอบและหลงใหลภาษา
จบมาก็ไปเป็นแอร์
เพราะชอบเจอคนเยอะๆ
ชอบบริการ
อยากเปิดโลกที่กว้างขึ้นไกลขึ้น
อยากเที่ยวต่างประเทศด้วยเงินตัวเอง
(เสริฟอาหารและเครื่องดื่มเป็นงานเสริม :P )
ลงมาบนดิน
ทำงานด้านการตลาดกับบริษัทต่างชาติ
เพราะชอบใช้ภาษา และชอบงานบริษัทที่ท้าทาย
พอเริ่มคิดว่าความรู้ที่ผ่านมาอาจไม่พอ
ตัดสินใจไปเรียนต่อด้านเอ็มบีเอ
และด้วยบารมีของเงินเก็บตอนเป็นแอร์
จึงช่วยดลบันดาลให้ได้ไปเรียนเมืองนอก
โดยไม่ต้องไปขอตังค์ป๊าม้าให้กวนใจ
ได้ฝึกงานกับบริษัท MNC
มีเพื่อนต่างชาติมากมาย
หลายคนสนิทกันมาจนถึงทุกวันนี้
ทำให้รู้ว่า "การได้ภาษา (ที่มากกว่าอังกฤษ)"
เป็นฐานสำคัญที่ช่วยเปิดโลกให้กว้างขึ้นอีก
ในการใฝ่หาความรู้และพบปะผู้คนหลายหลายชาติ
เรียนคณะไหน ไม่สำคัญ
เท่ากับ คุณจริงจังกับการเรียนของคุณในแต่ละชั่วโมงหรือไม่
เพราะในชีวิตจริง (โดยเฉพาะกับการทำงานในบริษัทต่างชาติ)
จบจากไหน เกรดอะไร อายุเท่าไหร่... ไม่สำคัญเท่ากับ
"ผลงาน" ที่เราพิสูจน์ให้คนอื่นๆ เห็น ^_^
สำหรับประโยคที่ จขกท บอกว่า
".....น่าจะเห็นงานในอนาคตชัดกว่า
แต่ถ้ามองออกไปไกล ๆ ถึงความก้่าวหน้า+ความมั่นคงในชีวิต...."
ตอนพี่อยู่ ม.ปลาย หรือปีหนึ่ง
พี่ไม่รู้เลยแม้แต่นิดเดียวว่า
อีกสิบปี ยี่สิบปี สามสิบปีข้างหน้า
ตัวเองจะเป็นอย่างไร...
แต่ในแต่ละช่วงจังหวะของชีวิต
มีโอกาสเข้ามาทักทายอยู่เรื่อยๆ
บางคนพร้อม บางคนไม่พร้อมที่จะคว้า
สุดท้ายโอกาสนั้นก็ไปอยู่กับคนที่บอกว่า
"เราพร้อมแล้ว"
ขอแค่ให้น้องได้เลือกอะไรก็ตาม
ที่คิดว่าได้ทำหรือได้เรียนแล้ว
"ชอบ" และ "สนุก"
แถมด้วย "จะตั้งใจทำสิ่งนั้นๆ ให้ดีที่สุด"
อนาคตน้องก็ไม่ต้องเป็นห่วงแล้วนะคะ
ขออวยพรให้เตรียมพร้อมเสมอ
กับโอกาสทุกอย่างที่เข้ามา
และไม่หวั่นแม้วัน(ที่ปัญหา)มามาก
โชคดีนะคะ
ป.ล อ่านแล้วมึนๆ งงๆ ก็ขออภัยค่ะ :)
| จากคุณ |
:
Carrie Bradshaw  
|
| เขียนเมื่อ |
:
29 พ.ย. 53 22:18:48
|
|
|
|
อักษรศาสตร์ จุฬา VS Chinese Economy and Trade ABAC
