เราเคยอ่านบทความในหนังสือ Spots of China และเห็นภาพถ่ายและเรียนรู้เรื่องราวเกี่ยวกับคนๆหนึ่งที่ฝึกพุทธแบบเซนจากวัดเส้าหลิน ประวัติคือเขาโดนแม่ทิ้งตั้งแต่คลอดออกมา แล้วพระวัดเส้าหลินเก็บเขาไปเลี้ยง แล้วก็สอนพุทธแบบเซนกับวรยุท่ธ์เส้าหลินให้เขาน่ะ ตอนเขาอายุ 156 ปีเขายังเคลื่อนไหวร่างกายออกท่าเพลงวรยุทธ์ได้รวดเร็วและทรงพลังไม่แพ้ Jet Li หรือเิฉินหลง
ถ้าพูดถึงพระในศาสนาพุทธที่อายุยืนและสุขภาพดียามแก่เฒ่านะ
"น่าจะเป็นพุทธที่เราเข้าใจซึ่งคาดว่าคงไม่เหมือนพุทธที่คนไทยหลายๆคนเชื่อกัน"
เรื่องมันเป็นอย่างนี้ ตอนเด็กๆเราถูกพ่อแม่สอนให้เป็นพุทธแบบไทยๆ ให้ไปทำพิธีกรรมทางศาสนามากมายแบบคนไทยชาวพุทธทั่วๆไป ให้แขวนพระแล้วเข้าวัด ตอนเราเริ่มเป็นเด็กวัยรุ่นเราเิริ่มป่วยหลายๆอย่างเหมือนๆแม่เรา ไม่รู้เป็นกรรมพันธ์หรือเปล่า เราเห็นแม่เราสวดมนต์ไหว้พระและทำบุญมากๆมาย แม่ชวนให้เราปฎิบัติตาม แต่แม่กับเราก็ไม่เคยมีสุขภาพดีขึ้นเลย
และแล้ววันหนึ่งเราดูหนังเรื่องตักม้อ จักรพรรดิ์เรียกตักม้อให้เข้าเฝ้า แล้ว
จักรพรรดิ์พูดว่า "ข้าสร้างวัดวาอาราม ทำบุญทำทาน...(รายละเอียดยาวยืด)...ข้าได้บุญมากน้อยสักเท่าไหร่?"
ตักม้อตีหน้าตายตอบว่า "ไม่ได้เลย!"
จากนั้นเราไปค้นพบคัมภีร์โบราณของเต๋า ฝึกๆไปพบว่า เต๋าเป็นศาสนาแห่งสุขภาพ เรารักษาโรคประจำตัวได้หมดเพราะคัมภีร์เล่มนั้น อีกหลายสิบปีผ่านมา เราไปได้คัมถีร์โบราณของเต๋าอีกเล่มหนึ่งมา อ่านๆไป แล้วเจอข้อความอะไรที่เป็นปริศนา นั่นก็คือ เหมือนๆกับคัมภีร์เล่มก่อน เล่มนี้มันก็สอนวิชากำลังภายใน วิชาเล่นแร่แปรธาตุ เพื่อเปลี่ยน cells ในร่างกายแบบ biological transmutation เพื่อนำทางไปสู่ immortality (ความเป็นเซียน) ซึ่งถ้าฝึกสำเร็จในระยะแรกๆ ก็จะสามารถอายุยืนและหน้าตาเด็ก แข็งแรงได้จนอายุนัีบร้อยๆปี (ในคัมภีร์บอกว่าถ้่าฝึกถูกวิธีคนอายุนับร้อยจะดูหน้าตาเหมือนเด็กวัยรุ่นไ้ด้) แต่พอฝึกถึงขั้นสุดท้ายก็จะดึงวิญญาณออกจากร่าง (ละสังขาร) แล้วกลายเป็นเซียน (เทียบเท่าพระโพธิสัตว์ในศาสนาพุทธ...หมายเหตุมีคนเคยเห็นปรมาจารย์เล่าจื้อขี่ฬ่อออกจากกำแพงเมือง แล้วเขาลอยขึ้นไปบนท้องฟ้า...จากนั้นก็ไม่มีใครเห็นเขาอีก...ตามประวัติศาสตร์จีนช่วงเวลาที่เล่าจื้อไปทำอะไรที่ไหนรวมๆกันแล้วน่าจะอยู่ที่ประมาณ 300 ปี...!!!??) ....ขณะอ่านคัมภีร์เล่มล่าสุดไป ข้อความที่เตะตามากๆก็คือ
"นักพรตเต๋าคนที่เขียนคัมภีร์เล่มนี้ พยายามเปรียบเทียบบรรทัดต่อบรรทัด ระหว่างคำสอนของเต่ากับคำสอนของพระพุทธเจ้า...ว่ามันเหมือนกัน เพียงแต่ลักษณะของคำสอน ดูๆแล้วไม่เหมือน แต่เนื้อหาสำคัญๆ (โดยเฉพาะอย่างยิ่งการฝึุกสมาธิและฝึกกำลังภายใน) มันเหมือนกัน...!!!!!"
พออ่านถึงตรงนั้น เรางงเป็นไ่ก่ตาแตก...เพราะสิ่งที่คนเขีียนหนังสือเล่มนั่นอ้างว่า
"พระพุทธเจ้าสอนว่า...(เป็นเรื่องราวเกี่ยวกับการฝึุกสมาธิและกำลังภายในเพื่อเปลี่ยน cells ร่างกายและสมองแบบผ่าเหล่าผ่ากอ (biological transmutation) ซึ่งจะคงไว้ซึ่งความอ่อนวัยตลอดกาล)" นั้น เราไม่เคยเห็นข้อความแบบนี้เป็นภาษาไทยเลยตั้งแต่เราลืมตาขึ้นมาดูโลก เคยเห็นมันแต่เป็นภาษาอังกฤษ ซึ่งคนจีนที่เก่งอังกฤษมากๆหรือฝรั่งที่เก่งภาษาจีนมากๆ แปลมาจากภาษาจีน และต้นฉบับดั้งเดิมที่เป็นภาษาจีน มันก็คนจีนแปลมาจากภาษาอะไรบางอย่างของอินเดีย...มาเป็นภาษาจีนนั่นแหละ...
สรุป ความเป็นไปได้ที่ 1 (ที่เราสันนิษฐาน) พระสูตรในศาสนาพุทธคงมีหลายเล่มมากๆ ส่วนที่เป็นการฝึกกำลังภายในและฝึกวรยุทธ์และเรื่องราวเกี่ยวกับสุขภาพเช่นการแพทย์แผนโบราณของจีน มันไปที่ประเทศจีนหมด แต่ส่วนที่เป็นพระธรรมวินัยและพิธีกรรมทางศาสนามันมาที่ประเทศไทยหมด
ความเป็นไปได้ที่ 2 (ที่เราสันนิษฐาน) คนจีนกับคนไืทยได้คำสอนศาสนาพุทธมาจากอินเดียเหมือนๆกัน แต่คนจีนตีความภาษาอินเดียไปอย่างหนึ่ง ในขณะที่คนไทยตีความภาษาอินเดียไปอีกอย่างหนึ่ง
แก้ไขเมื่อ 30 พ.ย. 53 23:54:17
แก้ไขเมื่อ 30 พ.ย. 53 23:52:28
แก้ไขเมื่อ 30 พ.ย. 53 23:43:53
จากคุณ |
:
fortuneteller
|
เขียนเมื่อ |
:
30 พ.ย. 53 23:37:46
|
|
|
|