ความคิดเห็นที่ 1 นอกจากนี้ภาษาแต้จิ๋วยังรักษาภาษาเย่ว์ ซึ่งเป็นต้นธารภาษาตระกูลจ้วง-ไทไว้มาก               แต้จิ๋วมีวรรณคดีท้องถิ่นของตนที่โดดเด่นมากคือ “กัวแฉะ-นิทานคำกลอน” มีคุณค่าด้านสะท้อนสังคมและความนึกคิดของผู้คนอยู่ไม่น้อย ที่สำคัญคือช่วยให้ผู้หญิงแต้จิ๋วอ่านหนังสือแตก เพราะชอบอ่านวรรณกรรมประเภทนี้ กัวแฉะแพร่ไปทุกถิ่นที่มีคนแต้จิ๋ว จากคุณ : นายเสลา (นายเสลา) เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 53 22:10:07

ความคิดเห็นที่ 2 ในเมืองไทยสมัยก่อนก็มีมาก ทั้งยังอ่านทำนองเสนาะ ส่งกระจายเสียงทางวิทยุเสียงตามสายอีกด้วย ขอบคุณข้อมูล ของอาจารย์ถาวรครับ ส่งเสียงตามสาย   อ่านตามสมัยนั้นว่า หลีตีอูเซีย  丽的呼声 แก้ไขเมื่อ 22 ธ.ค. 53 23:38:06 จากคุณ : นายเสลา (นายเสลา) เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 53 22:11:57

ความคิดเห็นที่ 3 สมัยครั้งกระนั้น เอาว่าเป็นช่วงปี พอศอ คร่าวๆ 2500-2526      26 ปี ที่หลีตีอูเซีย  丽的呼声 บริษัทส่งเสียงตามสายจำกัด ดำเนินกิจการ เป็นวิทยุเคเบิ้ล ส่งรายการทั้งภาคจีนแต้จิ๋ว ภาคไทย คนรับสมาชิก จะมีกล่องใบเล็กๆ   (ไว้จะหาภาพมาให้ชมภายหลัง) รับฟังเพลง ข่าวสาร และ กัวแฉะ     潮州歌册    นี้ด้วย ที่คุ้นที่สุด ช่วง ชิวอิก จับโหงว คือ แกหมึ่งเก็ง   家门经 อากง อาม่า เปิดฟังกันเป็นประจำ ไหว้พระไปฟังไป ในภาพเป็นเนื้อร้อง ของแกหมึ่งเก็ง ครับ แก้ไขเมื่อ 22 ธ.ค. 53 22:45:43 จากคุณ : นายเสลา (นายเสลา) เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 53 22:16:55

ความคิดเห็นที่ 4 คนที่ร้องแกหมึ่งเก็ง และ กัวแฉะ ปัจจุบัน อายุ แปดสิบกว่า ผมโชคดีมาก ที่ได้พบเจอะเจอสัมภาษณ์เรื่องราวต่างๆ ได้เก็บเอาหนังสือกัวแฉะ ซึ่งเป็นนิทาน เรื่องนวนิยายต่างๆไว้ มีโอกาสจะมาสาธยายและเปิดเผยตัว อา กัวแฉะอี๊   吴佩英女士  (ผมเรียกท่าน ตามที่มีผู้เรียกท่านอย่างนี้) สภาพหนังสือนิทานกัวแฉะที่ยังคงไว้อยู่ แก้ไขเมื่อ 22 ธ.ค. 53 22:29:01 จากคุณ : นายเสลา (นายเสลา) เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 53 22:20:26

ความคิดเห็นที่ 5 เล่มนี้ มีการเคลือบแบบผิดวิธี อายุอานามเจ็ดแปดสิบปีได้ จากคุณ : นายเสลา (นายเสลา) เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 53 22:21:16

ความคิดเห็นที่ 6 หากใครยังไม่เข้าใจ ลองดูในยูทูบนี่ครับ การร้องเตี่ยจิวกัวแฉะที่ยังคงหลงเหลืออยู่ในเมืองจีนปัจจุบัน จากคุณ : นายเสลา (นายเสลา) เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 53 22:22:57

ความคิดเห็นที่ 7 มีอีก เอปพิโสด จากคุณ : นายเสลา (นายเสลา) เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 53 22:23:39

ความคิดเห็นที่ 8 ไว้ผมจะหาเรื่องหาราว รวบรวมมาให้เป็นเรื่องเป็นราว สำหรับ   หลีตีอูเซีย            เตี่ยจิวกัวแฉะ ปีหน้าปีกาต่วยนี้แน่นอน วันนี้มาเป็นแค่น้ำจิ้มนิๆโหน่ยๆ ก่อง แก้ไขเมื่อ 22 ธ.ค. 53 22:44:46 จากคุณ : นายเสลา (นายเสลา) เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 53 22:26:50

ความคิดเห็นที่ 9 โอ้วววว เล่ม ๆ แบบนี้ เห็นมาตั้งแต่เด็ก ๆ เลยทีเดียว ตอนนี้ที่บ้านก็ยังมีเล่มแบบนี้อยู่ อาม่าก็ยังนั่งท่องอยู่ทุกวัน หุหุ แต่เล่มที่บ้านไม่หง่อมแบบในรูป :) ตอนเด็ก ๆ อาม่าเคยสอนท่อง ไอเราก็ท่องไปไม่รู้เรื่อง เข้าใจแต่ว่ามันเป็นบทสวดมนต์ คงจะกันผีได้ เลยท่องๆๆๆ (ตอนเด็กกลัวผีง่ะ แล้วตอนนี้ก็ยังกลัวอยู่ดี - -") แต่อย่างว่า ตอนนี้ลืมไปเกือบเกลี้ยงแล้ว จำได้แม่น ๆ ตรงท่อนสุดท้ายอยู่ท่อนเดียวคือ "นัมมอไตชือ ไตปุย กิวโค่ว กิวหลั่ง ก๋วงไต๋เหล่งก้ำ กวงซืออิมผ่อสัก" แล้วท่อนนี้ ทุกวันนี้ก็ท่องตลอด ไม่รู้ว่าทำถูกมั้ย แต่เวลาขึ้นลงลิฟต์คนเดียวมันน่ากลัว ก็จะท่องท่อนนี้แหละครับ อิอิ ------ เพิ่มเติม กลายมาเป็นผมมา "ปาด" กระทู้อาจารย์เสลาซะงั้น แหะ ๆ พอดีไม่รู้ว่าอาจารย์ยังมีโพสต์ต่อ ขอโทษคร๊าบบบบบบบบ แก้ไขเมื่อ 23 ธ.ค. 53 17:31:14 จากคุณ : ระวังแตก เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 53 22:52:52

ความคิดเห็นที่ 10 สุภาพสตรีจีน โดยเฉพาะชาวจีนแต้จิ๋ว ในสมัยก่อน อย่าว่าแต่จะได้เรียนครับ กินยังไม่ค่อยจะมี ก็ได้อาศัย กัวแฉะนี่แหละครับ ที่ทำให้ได้รู้จักอักษรจีน เพิ่มพูนความรู้ วัฒนธรรม และคุณธรรม ล้วนแฝงซ่อนไว้ใน นิทานคำกลอน กัวแฉะ ใครมีหนังสือหรือเรื่องราวเกี่ยวกับ หลีตีอูเซีย กัวแฉะ ฯลฯ เกริ่นๆไว้ก่อน ปีหน้าไม่นาน มาร่วมจอย เสวนากัน ในสถานที่ ที่ หลีตีอูเซีย เคยเป็นสตูดิโอ ส่งเสียงทำงานกัน เป็นประวัติการณ์และครั้งแรกกันทีเดียว แก้ไขเมื่อ 23 ธ.ค. 53 01:16:42 จากคุณ : นายเสลา (นายเสลา) เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 53 23:28:32

ความคิดเห็นที่ 11 เด็กๆ อาม่า จะสวด แกหมึ่งเก็ง เวลาซักผ้าอ่า จำได้เลย "ฮุกสือกวนอิมแกหมึ่งเก็ง ป่ออั๊วแกหมึ่งบ่วงสือเฮง ป่ออั๊วแกไหลตั่วปู่กุ่ย ป่ออั๊วแกไหลเทียมไช่เต็ง..... คิดถึงอาม่าจัง จากคุณ : หนุ่มชาวบ้าน เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 53 07:27:55

ความคิดเห็นที่ 12 ขอบคุณ อ.เสลามากครับสำหรับกัวแฉะ กับความรู้ดีๆ จากคุณ : หนุ่มรัตนะ เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 53 10:03:28

ความคิดเห็นที่ 13 ในอดีตเสียงตามสาย มักจะได้ยินเสียงกัวแฉะประกอบเมื่อใช้โทรศัพท์ เป็นของแถม จากคุณ : บุณฑริก เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 53 10:25:47

ความคิดเห็นที่ 14 ทำให้น้ำตาซึมครับ เพราะสมัยที่ "อาแหมะ" หรือ "แม่" อยู่นั้น บ่าย ๆ หรือ เย็น ๆ ท่านจะเปิด "หลีตีฮูเซีย" ดังลั่นบ้านเพราะเป็นช่วงที่มี " กัวแฉะ " สาเหตุที่เปิดดังลั่นบ้านเพราะ เจ้าตัว "กล่องสีฟ้าคาดขาว" หรือ "หลีตีฮูเซีย" อยู่ชั้นลอย แต่แม่อยู่ชั้นล่าง เลยเปิดซะเสียงลั่นบ้าน ไอ้เรามันก็กวนประสาทแกเล่น โดยการแทรกเสียงกวน ๆ ตามจังเหวะ "กัวแฉะ" ไป จนแม่ต้องเอาไม้มาไล่ตีเราให้หุบปาก เพื่อที่แกจะได้ฟัง " กัวแฉะ " อย่างมีความสุข ไม่ทราบว่า ในปัจจุบันเมืองไทยเรา มีใคร "ด้น" กัวแฉะได้บ้างน้อ จากคุณ : โซ้ยตี๋ (skavee) เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 53 16:18:00

ความคิดเห็นที่ 15 ผมเคยดูวีดีโอในความเห็นที่ ๖ และ ๗ มาก่อนครับ อยากให้สังเกตว่าภาษาแต้จิ๋วในวีดีโอทั้งสองนี้ พูดสำเนียง 府城 hu2 sia~5 หูเซี้ย หรือเมื่อก่อนเรียก 潮安 tio5 ang1 เตี่ยอัง แต่ปัจจุบัน 潮安 หมายถึง 庵埠 am1 pou1 อำโปว ส่วน 府城 เปลี่ยนไปเรียก 潮州市 tio5 ciu1 chi6 เตี่ยจิวฉี ปัจจุบันเขาจึงมักเรียกว่าสำเนียงตัวเองว่า 潮州 ลักษณะสำคัญของสำเนียงนี้ iang iak uang uak ที่ภาษาโบราณเป็นแม่ กน แม่ กด (ian iat uan uat) เขาจะออกเสียงเป็น ieng iek ueng uek เช่น ชวง 川 chueng1 เชวฺง, กุนเชียง 灌腸 kueng3 chiang5 เกว๊งเชี้ยง, ฮวดไช้ 發財 จะว่า huek4 chai5 เฮว็กไช้ นอกจากนี้ หลายคำออกเสียง n เป็น l เช่น สีน้ำเงิน 藍 ว่า lam5 ล้ำ, หนำเลียบ 欖粒 lam2 liap8 หลำเลียบ พิมพ์ 庵埠 ผิดครับ เลยมาแก้ แล้วถือโอกาสยกตัวอย่างคำให้มากขี้น แก้ไขเมื่อ 24 ธ.ค. 53 15:26:19 จากคุณ : สนทะเลน้อย เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 53 16:31:04

ความคิดเห็นที่ 16 ขอบคุณอ.เสลา ด้วยคนครับ จากคุณ : techkon_d เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 53 16:54:15

ความคิดเห็นที่ 17 ขอบคุณมากๆครับ จากคุณ : digimontamer เขียนเมื่อ : 24 ธ.ค. 53 09:57:08

ความคิดเห็นที่ 18 กลัวค่ะ ไม่ชอบเฉอะแฉะ แต่เป็นโรคผิวหนัง ขึ้นรา สารพัด อ้าว ไม่ใช่เหรอคะ จากคุณ : cOokiemOok เขียนเมื่อ : 24 ธ.ค. 53 13:07:13

ความคิดเห็นที่ 19 อยากไปร่วมฟังเสวนาด้วย แม้จะมีความรู้ภาษาจีน และวัฒนธรรมจีน เท่าหางอึ่งครับ จากคุณ : Paphmania เขียนเมื่อ : 24 ธ.ค. 53 23:58:14

ความคิดเห็นที่ 20 อี๊เคยเล่าว่าตอนที่เรายังเป็นเด็กสัก 3-4 ขวบเดินเล่นแล้วหลงทาง มีคนพาไปส่งที่ส่งเสียงทางสาย หลีตีอูเซีย  丽的呼声 เพื่อประกาศหาผู้ปกครอง ซึ่งปกติที่บ้านเปิดตั้งแต่เช้ายันบ่าย ผู้ใหญ่ฟังไปก็ทำงานไปด้วยก็เลยได้ยินประกาศเด็กหาย อี๊เลยรับกลับมา บอกว่าเรากำลังร้องไห้หาอี๊อยู่ นึกแล้วคิดถึงอาม่ากับอี๊จัง เสียงกัวแฉะยังติดหูอยู่เลยค่ะ ขอบคุณคุณเสลามากๆ ทำให้คิดถึงเรื่องราวในวัยเด็กจริงๆ จากคุณ : เจริญกรุงต้นซอย เขียนเมื่อ : 25 ธ.ค. 53 01:10:31