|
การเรียงคำ แบบ ประธาน - กรรม - กริยา ของภาษาไทคำตี้ นั้น ยังหาไม่พบครับ
แต่ไปพบ ในเอกสาร(อัดสำเนา) "การศึกษาอักษรและ้เอกสารโบราณของไท" ของ รศ.เรณู วิชาศิลป์ ภาควิชาภาษาไทย คณะมนุษยศาสตร์ มช. (๒๕๔๙)
ว่า การเรียงคำ ในภาษาอัสสัม มีอิทธิพลต่อภาษาไทอาหม คือ ๑. เรียงคำขยายไว้หน้าคำนาม เช่น ถึกมะ (ม้าถึก), นังรู (รูจมูก), ตังลุงไข (ไข่ทั้งหลาย), กุนนือ (เนื้อคน), ผาจิตผูตือ (ผู้ถือผ้าเช็ด), กุลาวัน (วันแบบกุลา)
๒. เรียง ประธาน - กรรม - กริยา แบบอัสสัม หรือ ฮินดู เช่น กาพร่อง กุนนือ หุงกิน (บางคน หุงเนื้อคนกิน) ควาย ฆ่า หุงกิน (ฆ่า ควาย กิน)
๓. เรียงคำบอกเวลา สถานที่ ไว้หน้าหรือหลังประธาน เช่น มัน ตีกาต ไข ไขไก (มัน ที่ตลาด ขายไข่ไก่ - มันขายไข่ไก่ที่ตลาด)
หมายเหตุ - เอกสารในยุคแรก ก็เขียนเหมือนภาษาไท อื่น ๆ ตามปกติ
จากคุณ |
:
นายช่างปลูกเรือน
|
เขียนเมื่อ |
:
15 ธ.ค. 53 19:54:43
|
|
|
|
|