 |
สมัยก่อนที่ยังไม่มีอินเทอร์เน็ต จะเรียนภาษาอังกฤษหรือ ลำบากน่าดู ต้องขวนขวาย และแสวงหา การอ่าน อ่านทั้งวัน ทุกวัน เริ่มจากหนังสือที่ซื้อมาอ่านเป็นบางวัน ได้แก่ student weekly,
ที่รับเป็นสมาชิก อ่านประจำ มากกว่า 10 ปี ได้แก่ หนังสือ future, idea
หนังสือพิมพ์ ที่เลือกซื้อ นานๆครั้ง ซื้อ 1 เล่ม อ่านไปได้ หนึ่งสัปดาห์ อ่านทุกวันไม่ไหว เพราะ ศัพท์ ยาก ตอนเริ่มอ่านใหม่ ๆ เปิดดิก อังกฤษ-ไทย ขาดไปหลายเล่ม ได้แก่ nation ที่นาน ๆ อ่านสักเล่ม ได้แก่ bangkok post เวลาอ่านเจอประโยคง่ายๆ ก็จะจดใส่สมุดไว้ เจอศัพท์ ก็จดความหมายไว้ตัวอย่างปรโยคไว้ เจอหนังสือนิยายที่ อ่านได้ ก็ซื้อไว้ เล่มที่อ่านจบเล่มแรกคือ Red Bamboo ของม.ร.ว. คึกฤทธิ์ ฯ
การฟัง ดูหนังฝรั่ง และข่าว CNN BBC จาก IBC สมัยนี้เป็น UBC
การพูด เนื่องจาก อยู่ในที่มีนักท่องเที่ยวเดินทางมาทุกวัน จึงได้ฝึกพูด จากการออกไปพูดกับนักท่องเที่ยวที่ส่วนมาก มาจากยุโรป ทุกวัน หรือ ทุกคืนที่มีโอกาส เพราะอยู่ในที่ที่มีนักท่องเที่ยว เดินทางมาทั้งปี
การเขียน เพิ่งมาฝึกเขียน ตอนแปลเอกสาร
เหมือนคุณ ข้างบนว่า ภาษาหากไม่ใช้ ก็จะลืม จะให้ไม่ลืมต้อง ฝึก ฝึก และฝึกทุกวัน จนกว่าจะ die กันไปข้างหนึ่ง
สมัยนี้มี internet สะดวกมาก อยากอ่าน มีให้อ่าน อยากเขียน มีที่ให้เขียน อยากพูด เข้า skype.com อยากดู เข้า youtube
จากคุณ |
:
Stuff_shirt
|
เขียนเมื่อ |
:
7 ม.ค. 54 15:00:11
|
|
|
|
 |