ความคิดเห็นที่ 1 ในช่วงของสภาวะระส่ำระสายภายในประเทศ..ใครเป็นใครก็ได้เห็นกันในยามนี้ เช่น. แม่ทัพเรือ Kolchak แห่งน่านน้ำ Sebastopol ที่เร้นตัวไปจากเซนต์ ปีเตอร์สเบอร์ก เพื่อที่จะหนีออกนอกประเทศไปร่วมกับกองทัพเรืออเมริกันนั้น..ได้รับข้อเสนอที่งดงามจากรัฐบาลโซเวียตทั้งตำแหน่งและสินทรัพย์ที่รัฐบาลไปยึดมาจากธนาคารไครเมียนมาประเคนให้ ท่านแม่ทัพก็เลยยอมหักกระบี่ทองคำที่ได้รับพระราชทานมาทิ้งเสีย..และยอมที่จะตระบัดสัตย์กับคำปฏิญาณที่เคยให้ไว้อย่างหน้าตาเฉย.. ฉันพบปะกันแกรนด์ ดุ๊ก นิโคลัส (นิโคลาชา อดีตผบ.กองทัพบก) บ่อยๆในยามที่ไปเดินเล่นในสวน..ดังที่รู้ๆกันว่า ฉันกับเขา (และทั้งตระกูลนี้) ไม่ค่อยลงรอยกันมาแต่ไหนแต่ไร..ดังนั้น..การพบปะของเราแบบบังเอิญๆนั้น..ก็เหมือนกับความว่างเปล่าในอากาศ แต่ก็ดูเหมือนว่า เขาเริ่มจะสำนึกในคำพูดของฉันเคยได้ทำนายไว้ในสิ่งเลวร้ายที่พวกเรากำลังประสบอยู่นี่.. ทุกๆวัน..พวกเราเหล่าเชลยศักดิ์..ก็เฝ้าแต่คอยสดับข่าวว่าเมื่อไหร่ไอ้รัฐบาลบ้าๆนี่จะล่มสลายไปซะที..และ..ใจจดจ่ออยู่กับครอบครัวของนิกกี้ (ซาร์นิโคลาส)ที่ถูกกักตัวอยู่ที่ไซบีเรีย. แต่พระราชวงค์คนอื่นๆส่วนใหญ่ยังคงประทับอยู่ที่เซนต์ ปีเตอร์เบอร์ก พี่และน้องชายของฉัน..นิโคลาส, เซอร์เก, จอร์จ  ก็อาจจะยังมีชีวิตอยู่..ถ้าเขาตัดสินใจมาอยู่ที่ Ay-Todor กับเราเสียตั้งแต่ทีแรก ตั้งแต่เดือนตุลาคม 1917 ฉันไม่ได้ข่าวคราวอะไรจากพวกเขาเลย..(มารู้ทีหลังถึงโศกนาฎกรรมของซาร์..ก็ที่ปารีส..เมื่อปี 1919) จากคุณ : WIWANDA เขียนเมื่อ : 11 ม.ค. 54 12:09:59

ความคิดเห็นที่ 2 วันรุ่งขึ้นต่อมา..ผู้ตรวจการไม่ได้เข้ามาแวะเยี่ยมเยียนพวกเราเหมือนอย่างเคย นั่นก็หมายถึงว่า..คณะรัฐบาลเริ่มเข้าจะมาควบคุมพวกเราอย่าง หมดจด..จนกระทั่งบ่าย..มีรถบรรทุกฝุ่นจับเขรอะวิ่งเข้ามาพร้อมกับบรรทุกทหารมาเต็มคันรถ หลังจากที่เสียเวลากับยามที่ประตูเพียงชั่วครู่..พวกเขาก็เดินตบเท้าเข้ามา..พร้อมทั้งประกาศว่า "เราได้รับการมอบหมายจากรัฐบาลโซเวียต..ให้เข้ามาดูแลควบคุมพวกท่านและสถานที่นี้ทั้งหมด" ไอ้หมอนั่นดูมีสีหน้าภาคภูมิใจอย่างสุดๆ ฉันเชิญให้มันนั่ง..แต่ไอ้หมอนั่นกล่าวต่อไปว่า "ผมรู้จักท่าน..ท่านคือ"อดีต"แกรนด์ ดุ๊ก อเล็กซานเดอร์  จำผมได้หรือเปล่า..ผมเข้ารับการฝึกอบรมในโรงเรียนการบินของท่านเมื่อปี 1916 ที่เซบัสโตโปล" ฉันจำไม่ได้หรอก..เพราะนักเรียนที่มาฝึกนั้นมีเป็นพันๆคน..แต่อย่างไรก็ตาม.."สายสัมพันธ์" ของครูกับลูกศิษย์ก็ยังมีเยื่อใยหลงเหลืออยู่ ดังนั้นการสนทนาของเราจึงค่อนข้างเรียบง่ายและสุภาพ ทหารคนนี้ได้มาส่งข่าวให้เราทราบว่า..พวกเราจะต้องย้ายไปถูกกักกันบริเวณเพื่อความปลอดภัยที่  ค่าย Dulber ซึ่งเคยเป็นพระราชฐานที่สร้างเลียนแบบค่ายพักของ แกรนด์ ดุ๊ก ปีเตอร์ มาก่อน คำว่า "กักกันบริเวณเพื่อความปลอดภัย" นั้น..เป็นศัพท์ใหม่ที่บัญยัติขึ้นมาให้ฟังดูหรูดี..แต่นั่นก็ไม่ต่างอะไรกับการจำนองจองจำพวกเราทั้งหมด ฉันเลยถามไปแบบหยันๆว่า.. "ทำไมล่ะ..นายคิดว่าพวกเติร์กจะบุกรัสเซียหรือไง?" มันตอบด้วยสีหน้าเครียดว่า.. "แย่กว่านั้นอีกขอรับ..คณะคอมราดที่ยัลต้าเสนอให้สำเร็จโทษท่านให้เร็วที่สุดด้วยซ้ำ แต่..คอมราดที่เซบัสโตโปล..บอกว่าให้รอไว้ก่อน จนกว่าจะได้รับคำสั่งจากท่านเลนิน ดังนั้น..การที่ท่านจะไปอยู่ในค่ายที่ดัลเบอร์จึงจำเป็น เพราะเราไม่แน่ใจว่า พวกยัลต้าอาจบ้าเลือด ยกกำลังมาเพื่อแย่งชิงตัวก็เป็นได้ เพราะที่ เอย์-โตดอร์ ไม่มีความปลอดภัย ไม่มีรั้วรอบขอบชิด..แต่ดัลเบอร์มีกำแพงสูงสี่ด้านที่แข็งแรง ยากต่อการเข้าโจมตีขอรับ" เท่านั้นไม่พอ..ทหารคนนี้ยังเอาแผนที่ค่ายออกมาวาง พร้อมทั้งใช้ดินสอสีแดงออกมากากะบาดให้เห็นภูมิประเทศแบบคร่าวๆ ฉันรู้สึกขำในใจ..เพราะฉันรู้จักค่าย Dulber นี้ดี..เพราะเมื่อครั้งที่ญาติฉัน แกรนด์ ดุ๊ก ปีเตอร์ได้ทำการสร้างกำแพงสูงแน่นหนาแข็งแรงล้อมรอบนั้น พวกเราเคยล้อเลียนกันว่า..จะสร้างเอาไว้ขังเจ้า Blue Beard หรืออย่างไรกัน..แต่ท่าก็ยังเดินหน้าสร้างต่อไปจนเสร็จ เพราะท่านว่า ใครจะไปรู้อนาคตได้เล่า..บางทีเราอาจต้องใช้งานมัน.. ก็จริงอย่างท่านทำนายไว้เป๊ะ..เพราะตอนนี้..มันได้กลายมาเป็น"คุก"สำหรับขังพวกเราซะงั้น.. ***Dulber is a palace in Koreiz, near Yalta  in the Crimea. The palace of Grand Duke Peter Nicolaievich of Russia, known as Dulber (dülber  is Crimean Tatar for "beautiful"), is an asymmetrical architectural extravanganza with crenellated walls, silver domes, and more than 100 rooms, inspired by the Mameluk architecture of 15th-century Cairo. This palace was built between 1895 and 1897. จากคุณ : WIWANDA เขียนเมื่อ : 11 ม.ค. 54 12:20:17

ความคิดเห็นที่ 3 เราได้ย้ายกันไปอยู่ในค่าย..ผู้ดูแลควบคุมเราถูกส่งมาจากเซบัสโตโปล  มีนามว่า ซาโด หรือ ซาโดรอชนี่ (Zadorojny) และทุกๆสองอาทิตย์คณะจากยัลต้าจะส่งคนมาสวบสวนพวกเราเพื่อหาข้อมูลต่างๆเท่าที่จะสรรมาหาเรื่องเราได้ แน่นอนว่า..ทุกครั้งที่ส่งมา..จะต้องมีการประทพคารมกับซาโดอย่างถึงพริกถึงขิง..(เพราะคอมมิวนิสต์ทั้งสองฟากนี้..ไม่ถูกกันอย่างแรง) ซึ่งพวกเราก็ได้แต่นั่งฟัง..เสียงเอะอะที่ลอดเข้ามา เช่น ไอ้ซาโด..เราน่ะไม่อยากจะฟังแกพูดเท่าไหร่หรอกนะ..พวกเราคณะยัลต้าขอยืนยันว่าพวกเรามีสิทธิในการที่จะจัดการกับพวกโรมานอฟอย่างเต็มเปี่ยม..พวกแกต่างหากที่ล้ำเส้นเอาเชลยไปควบคุมซึ่งมันไม่ใช่กงการอะไรของแก.." "งั้นเอ็งก็ไปบอกพวกยัลต้าไปให้ไปลงนรกซะไป๊..ขืนพูดมาอีกคำเดียว..เป็นได้เกิดเรื่องแน่..อยากจะได้แผลกันนักหรือไง?" "อยากรู้จริงๆว้อย..ว่าแกรับเงินมาจากไอ้พวกเจ้าพวกนี้มาเท่าไหร่..ถึงได้ปกป้องมันนัก" "ก็รับมามากพอที่จะจัดงานศพให้แกไง.." "ดี..งั้นข้าจะเอาเรื่องนี้ไปรายงานให้คอมราดที่ยัลต้า เพื่อที่จะจัดการกับแกให้เข็ดในฐานที่มาบังอาจขัดขืนต่อพรรค" "ไม่ต้องมาพูดมาก..แน่จริงก็ไปเอาคำสั่งจากท่านเลนินมาซิ..แล้วข้าส่งนักโทษให้เจ้าอย่างโดยดี..ไม่ต้องเอายัลต้ามาอ้าง..แล้วแกก็ไม่ต้องเอาพรรคมาอ้าง..ข้านี่ละว้อย..บอลเชวิคของแท้และดั้งเดิม..ข้าเป็นสมาชิกพรรคตั้งแต่แกยังเป็นนักโทษตอกต๋อยเพราะคดีวิ่งราวอยู่ในคุกอยู่เลย.." "แล้วแกจะเสียใจ..ซาโด" "ไป..ไป๊..ไปให้พ้นต่อหน้าข้าซะที.. ในการบอกเล่าของซาโด..เขาบอกว่าทหารทุกคนในหน่วยของเขาเอง..กระสันอยากที่จะยิงพวกเราทิ้งซะให้รู้แล้วรู้รอดไป เพียงว่าขอให้ได้รับคำสั่งมาเท่านั้น ก็จริงอยู่ที่ซาโดว่า..เขาคือบอลเชวิคมาแต่ดั้งเดิม..การเป็น"สหายคอมมิวนิสต์" ของเขานั้นมาจากอุดมการณ์ที่ฝังตัวมานานอีกทั้งได้ร่วมต่อสู้มาจนถึงบัดนี้.. และเขาเชื่อว่า..พวกคอมราดที่ยัลต้านั้น หาใช่คอมมิวนิสต์ที่มีอุดมการณ์ไม่..เป็นเพียงพวกกิ้งก่าที่พร้อมจะเปลี่ยนสีไปตามกระแสบ้านเมืองเท่านั้น แกรนด์ ดุ๊ก นิโคลาชา..ไม่เข้าใจว่า..ทำไมฉันถึงได้"ลดตัว"ไปสนทนากับคนอย่าง ซาโดครั้งละนานๆ..ซ้ำเตือนว่า "อย่านึกนะ..ว่าการที่ไปทำตัวสนิทสนมกับมันแล้วจะไปน้อมโน้มจิตใจมันให้มาคล้อยตามเราได้ นายมันสั่งมาเมื่อไหร่..มันก็ฆ่าเราได้เมื่อนั้น" ทำไมฉันจะไม่รู้เล่า..ฉันรู้ดีเท่าๆกับที่เขารู้นั่นแหละ เพียงแต่ว่า..มันมีอะไรบางอย่างในควาถ่อยเถื่อนของซาโดนั้น มันมีความจริงใจแฝงอยู่ ฉันหมายถึง..เขาคิดอย่างไร..เขาก็พูดออกมาเช่นนั้น..แม้ว่าจะเป็นการตำหนิคณะผู้ก่อการในรัฐบาลของเขาเอง ทุกคืน..ก่อนเข้านอน..ฉันมักจะกระเซ้าซาโดว่า.. "เราจะถูกสั่งประหารในแปดชั่วโมงข้างหน้านี่หรือเปล่านะ?" "คงไม่หรอก..เพราะกว่าโทรเลขจากทางเหนือจะมาถึงก็กินเวลาเป็นวันแหละ.." จากคุณ : WIWANDA เขียนเมื่อ : 11 ม.ค. 54 12:24:09

ความคิดเห็นที่ 4 จากการสนทนากันบ่อยๆ..ซาโดรู้สึกประทับใจในความสามารถที่หลากหลายของฉันเป็นพิเศษ เช่นการช่วยจัดการปรับแถวที่ตั้งปืนกลให้ใหม่ และช่วยเรียบเรียงการเขียนรายงานที่จะส่งไปให้แก่รัฐบาลอย่างเรียบร้อย..จนเขาเกิดความวางใจที่จะปรับทุกข์ในบางเรื่อง..เช่น "ท่าน..พวกที่เซบัสโตโปลมันเป็นกังวลว่า..กลุ่มนายพลกู้บัลลังค์นั่น..อาจจะส่งเรือดำน้ำมาแย่งชิงตัวท่าน.." "เสียสติไปหรือเปล่า..ซาโด..นายก็เป็นทหารเรือมานานไม่รู้หรือว่า..น่านน้ำที่ เอย์-ตาดอร์ นี่..ทั้งตื้นและเขิน อีกทั้งมีแต่หินโสโครก เรือดำน้ำที่ไหนจะเข้ามาได้ ไม่เหมือนอย่างยัลต้า หรือเซบัสโตโปลนี่..เรือเจาะเข้าได้ถึงฝั่งเลย.." "ผมก็บอกเขาไปอย่างที่ท่านว่ามานั่นแหละ..แต่พวกเขาไม่ฟัง..ตอนนี้กำลังส่งไฟสปอตไล้ท์อย่างใหญ่ยักษ์มาติดตั้งริมหาดถึงสองดวง ทีนี้ก็มีปัญหาอีก..พวกทหารของผมมันทำกันไม่เป็น..ท่านมาช่วยติดหน่อยนะ" เออ..มันก็แปลกแฮะ..ถ้าจะมีเรือมาช่วยเราจริงๆ..แต่เราต้องมาช่วยกันติดตั้งเครื่องป้องกันให้เนี่ยนะ..เราเสียสติด้วยกันทั้งคู่หรือเปล่านี่? แต่ฉันก็ตกปากรับคำเป็นอย่างดี..ช่วยสอนทหารช่วยติดจนเสร็จ จนกระทั่งทุกคนในครอบครัวรู้สึกประหลาดใจไปตามๆกัน เซเนีย***..ถึงกับประชดให้ว่า.. "ตอนที่มันจะยิงเราน่ะ..ถ้ามันขอให้เธอไปช่วยโหลดกระสุนให้..เธอคงจะไม่ปฏิเสธซินะ?" ***เพิ่มเติมให้เผื่อลืมค่ะ..เซเนีย (Xenia) คือพระชายาของแกรนด์ ดุ๊ก อเล็กซานเดอร์ (ท่านผู้เขียน) และเป็นพระขนิษฐาพระองค์เล็กของซาร์นิโคลาส เท่ากับว่า..ท่านผู้เขียนนั้นมีศักดิ์เป็นทั้งอา (ตามพระยศ) และ..น้องเขย ของซาร์ แก้ไขเมื่อ 11 ม.ค. 54 15:13:49 แก้ไขเมื่อ 11 ม.ค. 54 12:41:52 จากคุณ : WIWANDA เขียนเมื่อ : 11 ม.ค. 54 12:25:45

ความคิดเห็นที่ 5 ขอบคุณครับ อ่านแล้วสนุกมาก จากคุณ : nap62 เขียนเมื่อ : 11 ม.ค. 54 13:01:19

ความคิดเห็นที่ 6 มาแว้ววววว มารายงานตัวอ่านต่อค๊าบบบ ปล หวัดดีปีใหม่นะครับ พี่ิวิ มีความสุข สุขภาพแข็งแรง ทุกวี่ัวันนะครับผม จากคุณ : กริชครับผม (กริชครับผม) เขียนเมื่อ : 11 ม.ค. 54 16:29:57

ความคิดเห็นที่ 7 ความเป็นอยู่ในของเราค่ายในช่วงที่กำลังฟอร์มรัฐบาลอยู่นั้น ..นับว่าอิหลักอิเหลื่อเพราะด้วยสถานภาพที่ครึ่งเจ้าครึ่งนักโทษนั้น..มักมีเรื่องให้ขำกันบ่อยๆ เช่น เมนูอาหารที่มีชื่อสวยหรู เช่น "Wiener schnitzel" ที่มันควรจะเป็นเนื้อลูกวัวทุบชุบแป้งทอด..แต่ของเรามันทำมาด้วยผักที่มีแต่แครอทกับกระหล่ำปลีล้วนๆ จะว่าขำเรื่องอาหาร..แต่ก็ขำไม่ออกเพราะข่าวจากหนังสือพิมพ์โซเวียตที่มาแต่ละฉบับ..ล้วนแต่น่าตระหนก..ข้อความส่วนใหญ่ก็จะเป็นคำแถลงการณ์ของ Trotzky บ้าง ของ Lenin และที่เลนินไม่เอ่ยถึงคือสิ่งเลวร้ายที่กำลังจะตามมาหลังจากการทำสนธิสนธิสัญญาฉบับ Brest-Litovsk ซ้ำที่สำคัญคือมีการล้างสมองประชาชนด้วยการ ใช้นักเขียนคอลัมน์ที่เป็นพรรคพวกมาเขียนข่าว"สร้างศัตรู" ในการโหมว่ามีศัตรู(ลึกลับ..ไม่ปรากฏสัญชาติ)กำลังเข้ามาแฝงตัวใน Kieff และ Odessa ซาโด..ผู้ไร้เดียงสาเสียเหลือเกินในด้านการวิเคราะห์ข่าวก็พลอยตื่นเต้นไปด้วย..ทุกครั้งที่อ่าน..เขาก็คว้าโทรศัพท์กับคุยศูนย์ที่เซบัสโตโปลคราวละนานๆ คอมราดที่ยัลต้า..ได้ข้อมูลเฉิ่มๆมาอีกแล้ว..คราวนี้ถึงกับนำข้อมูลนี้ไปแย้งกับคณะรัฐบาลกลางอย่างเอาจริงเอาจัง..ว่าด้วยเรื่องของนายพลห้าดาว Orloff แห่งกองทัพซาร์ ที่ครั้งหนึ่งเคยนำทัพไปสลายม๊อบที่ Esthonia เมื่อปี  1907  และตรงกับชื่อของคนในกลุ่มของเรา นั่นคือ Prince Orloff ผุ้ซึ่งเป็นทหารหนุ่ม อดีตคือ นายทหารราชองครักษ์ของนิคกี้ (ซาร์)...ยัลต้าไม่ฟังอีร้าค่าอีรม..หันมายัดเยียดข้อหาให้พวกเรา(และคอมราดคณะเซบัสโตโปล)ทันทีว่า..ให้ที่หลบซ่อนตัวคนสำคัญ และส่งคณะมา"ดำเนินการ" ทันที..ทหารที่มาก็ไม่ใช่ใครอื่น..คู่ปรับตัวฉกาจของซาโดนั่นเอง.. มิใยที่เราจะบอกว่า..ข้อมูลที่ได้มานั้นผิดพลาดอย่างแรง..เพราะเจ้าชายโอร์ลอฟของเรานั้น ทั้งรูปลักษณ์ อายุ ตำแหน่ง..เชื้อสาย ผิดไปจากนายพลโอร์ลอฟทั้งหมด ไม่ใช่บุคคลคนเดียวกัน เมื่อปี 1907 ที่ว่ามานั้น..เจ้าชายโอร์ลอฟยังเป็นหนุ่มรุ่นกระทงอยู่เลย.. แต่เจ้าทหารจากยัลต้านั้นก็ยังยืนกรานที่จะนำตัวเจ้าชายโอร์ลอฟไปให้กับเอสโธเนีย คอมราดให้ได้.. ซาโด...เข้ามาขวางสุดฤทธิ์.. "ไม่มีทางว้อย..ทางหน่วยเหนือมอสความีคำสั่งมาว่าให้นำตัวอดีตนายพลโอร์ลอฟไป..ไม่ใช่อดีตเจ้าชายโอร์ลอฟ..เอ็งอย่ามาทำลูกเล่น..เพราะข้ารู้ทันเอ็งกับไอ้ลูกไม้ตื้นๆว่าเอ็งจะเอาตัวอดีตเจ้าชายโอร์ลอฟออกไป..แล้วก็ฆ่าเขาทิ้งกลางทาง..แล้วก็แจ้งว่าเป็นตัวจริงแล้วหันมายัดเยียดข้อหาให้พวกข้าว่าสับเพร่าในการทำงาน..ออกไปให้พ้นหน้าข้าเดี๋ยวนี้เลย" เจ้าทหารนั่นหน้าซีดเผือด..อ้อนวอนเสียงสั่นว่า "ช่วยข้าหน่อยเถอะ ซาโด..ถ้าไม่ได้ตัวไปข้าเดือดร้อนแน่ๆ..ลูกน้องข้ากว่าจะมาถึงดัลเบอร์นี่ได้ก็เหนื่อยกันจะแย่..ขืนกลับไปมือเปล่ามันเล่นงานข้าถึงตาย" "นั่นมันเป็นปัญหาของเจ้า..ข้าไม่เกี่ยว..ไป..ไป๊.."  ซาโดต้อนคณะจากยัลต้าทั้งหมดออกไปจากประตูจนได้ ประมาณเที่ยงคืนเห็นจะได้..เสียงเคาะประตูดังขึ้นเบาๆ..เปิดออกไปก็เห็นเป็นซาโดที่มายืนอยู่  เขากระซิบเบาๆว่า.. "เกิดเรื่องแล้ว..ผมต้องรีบทำอะไรสักอย่าง..ท่านช่วยคิดหน่อย..พวกยัลต้าเอาตัวมันไปยิงทิ้งแล้ว" "ยิงใครทิ้ง..โอร์ลอฟหรือ?" "ไม่ใช่..เจ้าชายโอร์ลอฟยังนอนหลับปุ๋ยในห้อง..ผมหมายถึงไอ้หมอนั่นน่ะ..ไอ้คนที่มาเจรจาน่ะ ก็อย่างที่มันว่ามาแหละ พวกคณะที่มาด้วยมันโกรธที่หลอกให้มามือเปล่า ก็เลยยิงทิ้งไปซะ และนี่ทางเซบัสโตโปลก็เพิ่งโทรศัพท์มาหาผม..ให้เตรียมตัวไว้..เราอาจมีปะทะ ทางโน้นกำลังส่งกำลังพลมาสมทบให้ที่นี่ห้าคันรถ แต่..เกรงว่าพวกยัลต้าจะมาถึงก่อนเพราะมันอยู่ใกล้กว่า.. ไอ้ผมน่ะไม่ห่วงหรอกถ้าเพียงพวกมันใช้ปืนกล..แต่ถ้าเป็นปืนใหญ่..เราเห็นจะเอาไว้ไม่อยู่..ท่านอย่าเพิ่งเข้านอนนนะ อยู่ช่วยกันก่อน..ถ้ามันเลวร้ายอย่างที่ว่าจริงๆ  ท่านอาจมาช่วย"โหลดกระสุน" ให้ทหารได้" ฉันละ..ขำไม่ออก..สิ่งที่เซเนียเคยประชดไว้เล่นๆ..มันกำลังจะเกิดขึ้นจริงๆ.. แก้ไขเมื่อ 13 ม.ค. 54 15:20:17 แก้ไขเมื่อ 12 ม.ค. 54 03:49:02 จากคุณ : WIWANDA เขียนเมื่อ : 12 ม.ค. 54 03:45:57

ความคิดเห็นที่ 8 ซาโดรีบกล่าวต่อว่า.. "ผมรู้ว่ามันฟังดูพิกลนะท่าน..แต่ว่าผมมีความจำเป็นที่จะต้องรักษาชีวิตของท่านให้ถึงพรุ่งนี้เช้า..ถ้าทำได้..ท่านก็จะเป็นอิสระ.." "นายหมายความว่าไง..คณะรัฐบาลได้มีคำสั่งปล่อยตัวพวกเราแล้วหรือ?" "อย่าเพิ่งถามอะไรในตอนนี้เลย..มาช่วยกันก่อนดีกว่า"  ว่าแล้ว..ซาโดก็รีบผลุนผลันเดินออกไป..ปล่อยให้ฉันยืนงงไปอีกพักใหญ่ ฉันทรุดตัวลงนั่งที่เก้าอี้ริมระเบียง..กลื่นดอกไลแลคในยามเดือนเมษานั้นหอมหวล โชนโชยไปในอากาศรอบๆ   หากฉันยังวิตกว่า..ชีวิตพวกเราในยามนี้มีอัตราเสี่ยงสูงมาก กำแพงสี่ทิศของดัลเบอร์นั้น..สูงใหญ่แน่นหนาก็จริง..แต่ไม่แข็งแรงพอที่จะรับกับการถล่มของปืนใหญ่ได้..อย่างเร็วสุด..กำลังสมทบจากเซบัสโตโปลจะมาถึงก็ต้องคงล่วงตีสื่ไปแล้ว แต่จากยัลต้า..มาถึงนี้ใช้เวลาเพียงชั่วโมงเดียว เซเนีย..เดินมาตาม..และถามว่าเกิดอะไรขึ้น? "ไม่มีอะไรหรอกจ้ะ..ซาโดมาขอให้ข่วยไปดูไฟสปอตไลท์ที่เพิ่งติดเสร็จน่ะ..รู้สึกว่ามันจะมีปัญหานิดหน่อย" คำพูดของฉันสะดุด เพราะหูแว่วเสียงเครื่องยนต์ที่ใกล้เข้ามา "บอกความจริงมาดีกว่า..เพราะสีหน้าเธอน่ะมีแววกังวลจนผิดปรกติ..เกี่ยวกับนิกกี้ใช่ไหม..มีข่าวทางทางเหนือหรือ?" สรุปว่า..ฉันก็เลยบอกความจริงในสิ่งที่ได้ยินมาจากซาโดทุกคำแก่เซเนีย..สีหน้าของ เซเนียบ่งบอกถึงความสบายใจหลังจากที่ได้ฟัง.. เธอไม่มีความเกรงกลัวต่อภัยที่กำลังจะมาถึงเราเลยแม้แต่นิด..ถึงแม้ว่านี่มันอาจจะเป็นวาระสุดท้ายของชีวิตเราก็ตาม..เซเนียเข้มแข็งเสมอ..สมกับเป็นขัตติยะนารี แก้ไขเมื่อ 12 ม.ค. 54 05:13:19 จากคุณ : WIWANDA เขียนเมื่อ : 12 ม.ค. 54 04:09:25

ความคิดเห็นที่ 9 เวลาผ่านไปอย่างเชื่องช้า..นาฬิกาในห้องอาหารบ่งบอกว่าเป็นตีหนึ่ง..ซาโดเดินแวะมาหาตรงระเบียงที่ฉันนั่งง.และบอกว่า..น่าจะเป็นอีกไม่กี่นาทีข้างหน้านี้แหละ เซเนีย..เปรยขึ้นว่า.. "น่าเสียดายนะ..ที่เขายึดพระคัมภีร์ของพวกเราไป..ฉันอยากจะเปิดพลิกหน้าเพื่อเป็นการเสี่ยงทายอนาคตของพวกเราจริงๆ..เหมือนที่เราชอบทำกันในสมัยเด็กๆไงล่ะ อยากรู้อะไรก็หลับตาจิ้มเอา" ฉันจึงรีบไปหยิบพระคัมภีร์ไบเบิ้ลฉบับจิ๋วที่หลงรอดจากการค้นในห้องสมุดมาให้..เซเนียกุมพระคัมภีร์เล่มนั้นไว้กับอก..หลับตาอธิษฐาน..และใช้นิ้วพลิกเปิดขึ้น ฉันรีบจุดไม้ขีดไฟเพื่อเป็นแสงสว่างให้..นิ้วของเซเนียวางอยู่ตรง..องค์ที่ 28  บทที่ 2  ของตอน..Revelation ที่เขียนไว้ว่า.. " And I will give him the morning star." "เห็นมั๊ย..เราจะแล้วรอดปลอดภัยอย่างแน่นอน" เสียงของเซเนียมีแววของความดีใจ ซึ่งก็ทำให้ฉันได้พลอยสบายใจไปด้วย..จนเผลอหลับไปบนเก้าอี้นั่นไม่รู้ว่านานเท่าไร พอลืมตาตื่นขึ้นมา..ก็พบว่าซาโดกำลังเขย่าไหล่ฉันเบาๆ..ใบหน้าเขามีรอยยิ้มกว้างขวาง.. "เวลาเท่าไหร่เนี่ย..ซาโด..โทษทีนะที่ฉันเผลอหลับไปหน่อยนึง.." "ไม่หน่อยแล้วละท่าน..สามชั่วโมงแน่ะ..นี่มันตีสื่แล้ว..กองกำลังจากเซบัสโตโปลมาถึงแล้ว..อาวุธพร้อม" "อ้าว..แล้วทัพจากยัลต้าล่ะ?" "ไม่รู้ซิ..มันน่าจะเข้าโจมตีเราตั้งนานแล้ว..ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น?" หกโมงเช้า..เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น..ฉันได้ยินเสียงซาโดที่พูดคุยนั้น..มีแววตื่นตระหนก..บอกว่า "ขอรับท่าน..กระผมจะรีบจัดการตามคำสั่งโดยเร็ว" ซาโดเดินกลับมาที่ระเบียงอีกครั้ง..นี่เป็นครั้งแรกในช่วงเวลาห้าเดือนที่ถูกกักกันตัว..ที่ฉันเห็นเขามีอาการสะทกสะท้านจนปิดไม่มิด ท่าทีนอบน้อมอย่างไม่น่าเชื่อ "บังคมทูลฝ่าพระบาท..ท่านนายพลเยอรมันกำลังจะมาที่นี่ในชั่วโมงข้างหน้า" "นายพลเยอรมันอะไรที่ไหนกัน..เพ้อเจ้อน่า..ซาโด..เรื่องอะไรกัน..อะไรเกิดขึ้นกับนาย..ไหนเล่ามาซิ" "ยังไม่เกิดหรอกฝ่าบาท..แต่มันจะเกิดขึ้นแน่ๆ..ถ้าฝ่าพระบาทไม่ทรงมีพระกรุณาให้กับหม่อมฉัน" "จะไปช่วยได้ไงกันเล่า..ฉันก็เป็นนักโทษอยู่ก็เห็นๆ" "ไม่ใช่แล้วฝ่าพระบาท..เยอรมันเพิ่งนำทัพเข้าควบคุมยัลต้าเมื่อสองชั่วโมงที่แล้ว..และมีโทรศัพท์มาถึงกระหม่อมว่า..ถ้าคณะนายพลมาถึงที่นี่แล้วพบว่า ฝ่าพระบาทมีภัยอันตรายหรือมีความเดิอดร้อน..พวกเขาจะประหารชีวิตกระหม่อมทันที"   เซเนียกลั้นหัวเราะ..ได้แต่ยิ้มน้อยๆที่มุมปากด้วยขันที่เห็นซาโดตื่นกลัวจนตัวสะท้าน "ไม่เอาน่า..ซาโด..หยุดพูดจาเหลวไหลซะที..เยอรมันน่ะอยู่ไกลนับพันไมล์จาก ไครเมีย..จะมาถึงกันได้อย่างไร?" "กระหม่อมไม่ได้ทูลให้ฝ่าพระบาททรงทราบมาก่อน..เพราะเป็นความลับ..ว่า..กองทัพเยอรมันได้เคลื่อนตัวเข้ามายึดเคียฟได้ตั้งแต่เดือนที่แล้ว จากนั้น..พวกเขาก็เคลื่อนตัวเข้ามาวันละยี่สิบ สามสิบไมล์ทุกวัน จนถึงยัลต้าพระเจ้าค่ะ..กระหม่อมก็ได้แต่หวังในความกรุณาของฝ่าพระบาทในการยืนยันว่า..ฝ่าพระบาทไม่เคยได้รับภยันตรายใดๆในขณะที่ประทับอยู่ที่นี่" แก้ไขเมื่อ 12 ม.ค. 54 11:33:43 จากคุณ : WIWANDA เขียนเมื่อ : 12 ม.ค. 54 04:52:39

ความคิดเห็นที่ 10 จขกท หายไปนานจริงๆค่ะ เคยอ่านตอนหลังสุดช่วงเริ่มเล่นพันทิปใหม่ๆเอง จากคุณ : thezircon (thezircon) เขียนเมื่อ : 12 ม.ค. 54 11:52:36

ความคิดเห็นที่ 11 ดีใจจังค่ะที่คุณวิวันดากลับมาเล่าต่อ ตามอ่านมานานจนลืมกันไปข้างนึง.... มาอ่านกระทู้นี้แล้วเลยได้นึกถึงตอนไปเที่ยวรัสเซียเมื่อปีก่อนค่ะ... เป็นกำลังใจให้โพสต์ต่อนะคะ จากคุณ : little kitty เขียนเมื่อ : 12 ม.ค. 54 15:42:54

ความคิดเห็นที่ 12 สวัสดีค่ะ คุณ nap62  ก็นานละค่ะ...แต่อย่างไรเสียดิฉันก็ต้องเขียนให้จบ.. คุณ กริชครับผม ..เราไม่เจอกันนานเลยเน๊อะ? คุณ thezircon ...จังหวะของช่วงชีวิตน่ะค่ะ..งานรัดตัวด้วย แย่เข้าไปอีก คุณ little kitty......อิจฉาจังค่ะ..ดิฉันตั้งท่าจะ..จะ..จะไปเที่ยวรัสเซีย (เซนต์ ปีเตอร์สเบอร์ก) อยู่เนี่ย..เพราะเช๊คข้อมูลทุกอย่างแล้ว..ดิฉันตั้งใจว่าจะเช่าอพาร์ตเม้นต์แบบรายอาทิตย์ หรือ เดือนหนึ่งถ้าอยู่ได้นานขนาดนั้น..และจะจ้างไกด์ส่วนตัวที่พูดภาษาอังกฤษได้..เพื่อนให้เบอร์มาแล้ว..เขาคิดเป็นรายวันและมีรถขับด้วย.. แต่นั่นหมายถึงดิฉันควรจะมีเืพื่อนไปสักสองสามคน..ถึงจะสนุกและปลอดภัย ตรงนี้ละค่ะ..คือปัญหา เพราะชวนใครไปเที่ยวรัสเซีย..ต่างก็ส่ายหน้า.. จากคุณ : WIWANDA เขียนเมื่อ : 12 ม.ค. 54 17:43:55

ความคิดเห็นที่ 13 ขอเล่าเสริมนิดนึงนะคะ...เพราะเดี๋ยวจะสงสัยกันว่า..ทำไมเยอรมันถึงได้บุกไปที่ไครเมีย (ยูเครน..รัสเซีย) เอาเป็นคร่าวๆว่า..เวลาที่เกิดการเปลี่ยนแปลงการปกครองในรัสเซียนั้น คือเวลาเดียวกันกับที่รัสเซียอยู่ในระหว่างสงครามโลกครั้งที่หนึ่งโดยเข้ากลุ่มกับฝรั่งเศสและอังกฤษทำการรบพุ่งกับเยอรมัน..ออสเตรีย พอเลนินเข้ายึดอำนาจ ประเทศหันทิศทางเข้าสู่ระบบคอมมิวนิสต์.. แน่นอนว่าเลนินและทรอตสกี้..ขอเจรจาสงบศึกกับเยอรมัน โดยอ้างว่า..การเข้าร่วมในสงครามนั้นเป็นการตัดสินใจของซาร์..ไม่ใช่มาจากประชาชน.. เยอรมันได้ทีก็ขี่แพะไล่..เรียกร้องเอาดินแดนในแถบยูเครนเกือบทั้งหมด..รวมทั้งเมื่อสำคัญๆชายฝั่งทะเลบอลติค เพราะดินแดนในแถบนี้มีทั้งแร่และน้ำมัน โรงงาน ท่าเรือ เลนินก็ต้องตัดใจให้...อันเป็นที่มาของสนธิสัญญา Brest-Litovsk..เซ็นสัญญากันในวันที่ 3 มีนาคม 1918...แต่..ประชาชนในเขตต่างๆที่ว่ามานั้น..ต่างไม่พอใจ..ลุกฮือขึ้นต่อต้านเพราะขนาดปลดแอกตัวเองออกจากระบบซาร์แล้ว.. หนอย..กลายต้องมาเป็นข้าทาสเยอรมันซะนี่..ที่เต็มไปด้วย เจ้าชาย และ ดุ๊ก ที่ต่างจ้องหมายตาที่ดินตรงนั้นตรงนี้..อย่างตาเป็นมัน.. ทีนี้เมื่อประชาชนต่อต้าน..ทั้งที่ยัลต้าและที่ยูเครน..เยอรมันก็ถือสิทธิตามสนธิสัญญา เคลื่อนทัพเข้ามาแสดงแสนยานุภาพ..ด้วยกำลังทหารและอาวุธยุทโธปกรณ์พร้อมพรัก ขอย้อนกลับไปแสดงความคิดตาม คคห.ที่ 9 ที่ว่าเยอรมันขู่ฟ่อๆ..ว่า ห้ามทำร้ายพระราชวงค์...หรือ..ถ้าต้องมีอาการเสียเลือดเนื้อ..เป็นมีเรื่อง!!!! มันเป็นแค่ละครฉากหนึ่งของเยอรมันเท่านั้น..เป็นฉากที่พยายามหาเรื่องที่จะเรียกร้องทรัพย์สิน..ดินแดนจากรัสเซียให้มากเท่ามาก..เพราะเยอรมันไม่ได้แคร์กับชีวิตของ แกรนดฺ์ ดุ๊ก หรือ แกรนด์ ดัีชเชส คนไหนทั้งสิ้น..หรือ แม้กระทั่งครอบครัวของซาร์ด้วยซ้ำ ซึ่ง..ท่านผู้อ่านจะเห็นสัจจธรรมเหล่านี้ได้ในช่วงต่อๆมา... แก้ไขเมื่อ 12 ม.ค. 54 18:21:37 จากคุณ : WIWANDA เขียนเมื่อ : 12 ม.ค. 54 18:20:07

ความคิดเห็นที่ 14 รัสเซียน่าเที่ยวออกค่ะเดือนเมษายนอากาศกำลังดี St. Petersburg สวยมากนะคะแต่สวนของ Peterhorf  อาจจะยังไม่สวยเท่าตอนหน้าร้อน ลองชวนเพื่อนดูใหม่นะคะ ไปเที่ยวกับคุณวิวันดาน่าจะส นุกเพราะมีข้อมูลประวัติศาสตร์เต็มสมอง(^_^) จากคุณ : little kitty เขียนเมื่อ : 12 ม.ค. 54 21:59:05

ความคิดเห็นที่ 15 ผมก็อยากไปเป็นเพื่อนพี่วินะ แต่จนใจ ว่าจนตังค์ คริคริ จากคุณ : กริชครับผม เขียนเมื่อ : 12 ม.ค. 54 22:03:17

ความคิดเห็นที่ 16 ความรู้สึกของฉันในตอนนั้นมันสุดที่จะบรรยาย..ภาพร่างใหญ่ยักษ์ของซาโดสั่นสะท้านไปด้วยความหวาดกลัว..และนี่เป็นครั้งแรกที่เขาเรียกฉันอย่างเต็มยศทั้งๆที่ปากคอสั่น..มันช่างน่าสงสารเสียจริง.. "เอาเถอะ..ซาโด..นายก็ทำดีกับพวกเรามาตลอด..ไม่ห่วงนะ..ฉันจะดูแลนาย" ว่าพลางฉันก็เอื้อมมือไปตบไหล่เขาเบาๆเป็นการปลอบใจ "แต่..ท่านแกรนด์ ดุ๊ก นิโคลาชา และ ท่านแกรนด์ ดุ๊ก ปีเตอร์เล่าพะยะค่ะ..ฝ่าพระบาทคิดว่าอย่างไร?" ฉันก็เลยหันไปทางเซเนีย..เป็นเชิงปรึกษา..ซึ่งเซเนียรับปากว่าจะไปเจรจากับสองอาวุโสให้เป็นที่เรียบร้อย ภาพของวันที่นายพลเยอรมันได้ปรากฏตัวมานั้น..ฉันคงไม่มีวันลืมได้ลง..เขามาถึงเมื่อเวลาเจ็ดโมงตรง และเมื่อฉันได้ตอบรายงานไปว่า..ทุกอย่างเรียบร้อยดี..ผู้คุมซาโด..ก็เป็นคนดีและดูแลให้ความสะดวก..เรียบร้อยดี นายพลนั่นถึงกับอ้าปากค้าง..ไม่เชื่อว่าฉันจะพูดอย่างนั้น เขาคิดว่าการที่ฉันถูกกักกัน หรือจะว่าอีกที..ก็เหมือนติดคุก น่าจะทำให้ฉันสติฟั่นเฟือน..จนเห็นผิดเป็นชอบไปแล้ว  เขาอุทานขึ้นอย่างตกใจ "Aber dass ist ganz unmöglich," (มันเป็นไปไม่ได้...) และพยายามชี้แนะว่า.. "อย่าลืมซิพะยะค่ะ..ไกเซอร์วิลเฮล์ม และมกุฎราชกุมาร..ทั้งสายเชื้อพระวงค์เป็นญาติสนิทกันกับพระองค์ เพียงแต่ฝ่าพระบาทตรัสออกมาเพียงคำเดียวว่าพวกมันร้ายกาจกับฝ่าพระบาทอย่างไร..ทางเราจะจัดการกับมันให้สาสม" ฉันจึงจำเป็นต้องร่างจดหมายขึ้นมาหนึ่งฉบับเพื่อยืนยันในคำพูดทั้งหมด..ว่าเป็นความจริง..ส่งให้นายพลคนนั้นเพื่อเอาไว้เป็นหลักฐาน เขาเอง..ก็มีทีท่าหัวเสียพอสมควร..ที่การณ์กลับกลายตาละปัตรไปซะงั้น..เขาประชดเบาๆว่า "diese fantastische Russen" (พวกรัสเชี่ยนที่แสนดี) ในการลงนามในสนธิสัญญาสงบศึกของเลนินกับเยอรมันนั้น..ทำให้เยอรมันได้เข้ามายึดครองพื้นที่ในไครเมียตั้งแต่ฤดูใบไม้ผลิ 1918.. อังกฤษ..ก็ส่งทัพเรือมาที่เซบัสโตโปล ภายใต้การนำของแม่ทัพเรือ Calthorpe และได้ติดต่อมาเพื่อที่จะนำขบวนเรือมารับเอมเปรส (ซารินาพระมารดา) ออกไปจากรัสเซีย แม่ยายของฉันก็ตอบขอบคุณกลับไปยังพระเจ้าแผ่นดินอังกฤษที่เป็นพระนัดดา (หลานชาย)..แต่ไม่ทรงพร้อมที่จะเสด็จออกไปจากไครเมียโดยลำพังเพียงพระองค์..ถ้าจะเสด็จ..นั่นก็หมายถึงว่า พวกเราทุกคนต้องไปกันหมด (เนื่องจากเจ้าทุกพระองค์นั้น..อยู่ในบัญชีดำของกลุ่มคอมมิวนิสต์) ในที่สุด..พระเจ้าจอร์จก็ยอมตกลงตามนั้น.. แก้ไขเมื่อ 13 ม.ค. 54 16:35:58 แก้ไขเมื่อ 13 ม.ค. 54 15:21:55 จากคุณ : WIWANDA เขียนเมื่อ : 13 ม.ค. 54 06:38:04

ความคิดเห็นที่ 17 สำหรับท่านที่ถามมาถึงตอนเก่าๆนั้น.. คุณหมอ ha ha yee ท่านได้กรุณาสละเวลารวบรวมไว้ให้ตามนี้ค่ะ..ต้องขอกราบขอบพระคุณท่านไว้ ณ. ที่นี่ด้วย เพราะ ท่านช่างมีน้ำใจเสียเหลือเกิน..เพราะลำพังดิฉันเองคงไม่มีปัญญาไปทำเว๊บอะไรกะเขาได้.. http://youngturks.webs.com/romanov/romanov01.html http://youngturks.webs.com/romanov/romanov02.html http://youngturks.webs.com/romanov/romanov03.html http://youngturks.webs.com/romanov/romanov04.html http://youngturks.webs.com/romanov/romanov05.html http://youngturks.webs.com/romanov/romanov06.html http://youngturks.webs.com/romanov/romanov07.html http://youngturks.webs.com/romanov/romanov08.html http://youngturks.webs.com/romanov/romanov09.html http://youngturks.webs.com/romanov/romanov10.html http://youngturks.webs.com/romanov/romanov11.html http://topicstock.pantip.com/library/topicstock/2009/05/K7830446/K7830446.html. และ...ถ้าอยากจะอ่านเรื่องอื่นๆที่โยงใยในสายญาติของของฝั่งยุโรปที่เกี่ยวพันกับ โรมานอฟและการเปลี่ยนแปลงการปกครอง..ท่านก็รวบรวมงานเขียนของดิฉันไว้ให้หมดค่ะ..รวมทั้งเรื่องฮิตเล่อร์ด้วย... ในเว็บนี้..http://youngturks.webs.com/   ฝั่งขวามือค่ะ.. ส่วนฝั่งซ้าย..ก็เป็นของอาจารย์สื่อศิลป..คนที่ดิฉัีนกำลังชักชวนแกมบังคับให้ไปเที่ยวรัสเซียด้วยกัน..เอาไว้ฤกษ์งามยามดีเมื่อไหร่จะแจ้งให้คุณกริชครับผมทราบ เพราะถ้าไปกันหลายๆคน..ประหยัดได้เยอะเลยค่ะ.. แก้ไขเมื่อ 14 ม.ค. 54 01:39:45 แก้ไขเมื่อ 14 ม.ค. 54 01:28:21 จากคุณ : WIWANDA เขียนเมื่อ : 14 ม.ค. 54 01:24:29

ความคิดเห็นที่ 18 แหมดีจังค่ะ  กำลังคิดว่าจะไปหาที่ไหนอ่าน  คุณวิวันดาก็สรุปมาให้อย่างใจคิด หากจะไปจริงๆ แจ้งมานะคะ จะส่งกำหนดการเดินทางที่ไปมาเมื่อปีที่แล้วไปให้  ปรุ แน่นอนค่ะ  (^_^) จากคุณ : little kitty เขียนเมื่อ : 14 ม.ค. 54 13:45:17

ความคิดเห็นที่ 19 ขอบคุณครับที่กลับมาเล่าต่อ เพิ่งได้มาติดตามช่วงหลัง ติดงอมแงมเลยครับ จากคุณ : ronaloh เขียนเมื่อ : 14 ม.ค. 54 14:54:59

ความคิดเห็นที่ 20 คุณ little kitty คะ.. ถ้าไม่เป็นการรบกวน เดี๋ยวจะส่งอีเมล์ไปให้ทางกล่องฯ นะคะ...ขอโปรแกรมไว้ซะเลย เพราะสนใจค่ะ..ดิฉันเป็นคนชีพจรลงเท้า..พอนึกจะไปไหนก็ไปเอาดื้อๆ.. สองสามเดือนข้างหน้ามีโปรแกรมไปฝรั่งเศสค่ะ..ความจริงจะต้องไปตั้งแต่อาทิตย์ที่แล้ว..แต่เนื่องจากอากาศที่หนาวผิดปรกติ..ถ้าไปก็คงไม่สนุก..เลยเลื่อนออกไปหน่อยน่ะค่ะ.. บ้านพักที่ Reims...ที่คุณคนรู้ใจเขาบอกมาว่า..หิมะไม่ตกมาห้าปีแล้ว.. พอมาปีนี้ก็ตกซะคุ้มไปเลย.. จากคุณ : WIWANDA เขียนเมื่อ : 14 ม.ค. 54 15:45:42

ความคิดเห็นที่ 21 ขณะที่คนอื่นๆกำลังเตรียมตัวรอที่จะไปพร้อมกับเรือที่จะมารับเสด็จอยู่นั้น.. แต่..ฉันใจร้อนเป็นไฟมีความปรารถนาอย่างแรงกล้าที่จะไปพบกับกลุ่มคณะระดับหัวหน้าของฝ่ายพันธมิตร..หรือที่เรียกกันว่า Big Four ( อังกฤษ, ฝรั่งเศส, อิตาลี, ญี่ปุ่น..อเมริกาไม่ได้รวมอยู่ด้วย  เพราะมาแจมที่หลัง..แต่..กลับมีบทบาทสำคัญสุด..เพราะตัวประธานาธิบดีสหรัฐอเมริกา Wilson Woodrow  ได้รับการแต่งตั้งเข้ามาบริหารจัดการและควบคุมความเรียบร้อยของสนธิสัญญาสงบศึกแวร์ซายส์)........... และตอนนั้น..ระดับบิ๊กๆทั้งหมดที่ว่ามานี้..รวมตัวกันอยู่ที่ปารีส..เพื่อเตรียมตัวกันในการที่จะเข้าประชุมการทำสนธิสัญญา ฉันต้องการที่จะขอพบและรายงานข้อเท็จจริงที่เกิดขึ้นภายในรัสเซียในทุกๆด้านให้โลกได้รับรู้..จึงได้เขียนจดหมายไปถึงท่านแม่ทัพเรือ Calthorpe เพื่อที่จะขอเดินทางโดยสารไปกับเรือ H.M.S. Forsythe ของท่านล่วงหน้าไปก่อน และถ้าท่านตกลง..ฉันสามารถหิ้วกระเป๋าเดินทางไปกับท่านได้ทันที ซึ่งท่านก็ได้ตอบตกลงมาตามนั้น... ภาพของเมืองท่าเซบัสโตโปล..ที่มีธงนานาชาติปักปลิวไสว ทั้งอเมริกา..อังกฤษ..ฝรั่งเศส..อิตาลี..ฉันพยายามเพ่งตามอง..ไม่มีเลยแม้แต่เงา..คือธงชาติรัสเซียของเรา ไม่มีเงาของเรือรบของเราแม้แต่ลำเดียว..มันเป็นความรู้สึกที่เจ็บปวดอย่างบอกไม่ถูก.. ฉันพยายามเก็บตัวอยู่แต่ในเคบิน เพราะไม่อยากให้คนอื่นๆเสียความรู้สึกร่วมไปกับฉันด้วย.. ขณะที่เรือกำลังเร่งสปีดของการเดินทาง..ภาพท่าเรือเซบัสโตโปลเริ่มห่างออกไปจนเห็นแต่แสงไฟนั้น..สายตาฉันได้ประสบกับแสงไฟจากประภาคาร (ตำบล) Ay-Todor  ซึ่งมันเคยเป็นบ้านพักของครอบครัวเรามาตั้งแต่ครั้ง ต้นตระกูล..เรามีทั้งคฤหาสน์..เรือกสวนไร่นา..ไร่องุ่นทำไวน์..แม่ฉันเอาใจใส่ดูและต้นไม้ทุกต้น..ฉันจำได้ว่า ลูกแพร์ในสวนของเรานั้นอร่อยนัก..ทั้งหอมทั้งหวานตราบชั่วชีวิตนี้คงไม่มีวันลืม มันก็น่าแปลกนะ..ในช่วงชีวิตห้าสิบปีที่ผ่านมานี้..ภายใต้สถานะการณ์ที่กดดันหลายๆครั้ง..ฉันเคยขอสละฐานันดรของความเป็นแกรนด์ ดุ๊กจนนับครั้งไม่ถ้วน..แต่ก็ไม่เคยสำเร็จ.. ในที่สุด..ก็มาสัมฤทธิ์ผลก็คราวนี้แหละ..นับตั้งแต่ย่างเท้าก้าวขึ้นเรือ H.M.S. Forsythe เพียงแต่ครั้งนี้.."ความเป็นเจ้า"ของฉันได้หมดไปพร้อมกับการสิ้นสลายของมาตุภูมิอันเป็นที่รัก.. จากคุณ : WIWANDA เขียนเมื่อ : 14 ม.ค. 54 16:02:48

ความคิดเห็นที่ 22 ฤดูหนาวที่กรุงปารีส... ไม่ว่าบาร์ไหน.ผับไหนก็ล้วนแล้วแต่แน่นขนัดไปด้วยสีฟ้า (เครื่องแบบของทหารฝรั่งเศส ) และ สีกากี (เครื่องแบบของทหารอเมริกัน กับอังกฤษ) ที่ผู้อยู่ในเครื่องแบบสีเหล่านั้นล้วนแล้วแต่มีความรื่นเริงบันเทิงใจ เป็นการให้รางวัลกับตัวเองอย่างสุดเหวี่ยงที่สามารถเอาชีวิตรอดมาจากการกรำศึกครั้งยิ่งใหญ่นี้ได้ ฉันเดินทางไปที่แวร์ซายส์พร้อมกับเอกสารทั้งหมดที่ได้ร่างและเตรียมการมาตั้งแต่ย่างเท้าก้าวขึ้นเรือออกจากรัสเซียมา..คนที่ต้องการพบมากที่สุดนั้นคือ นายกรัฐมนตรีของฝรั่งเศส นาย จอร์ช เคลมองโซ (George Clemenceau) ก่อนที่เขาจะเข้าสู่การลงนามในสนธิสัญญา.. และก่อนหน้านั้น..ฉันได้วิ่งเต้นพยายามไปพบกันคนอื่นๆในระดับแถวหน้ามาแล้ว..ทั้งที่ คอนสแตนตินโนโปล หรือ ที่ กรุมโรม เพื่อที่จะตีแผ่ความร้ายกาจของเลนิน..ทร๊อตสกี้ และระบบทั้งหมด หากแต่..แทบไม่มีใครสนใจ..นายหทารใหญ่ฝรั่งเศสคนหนึ่ง..ที่กำลังกร่างเพราะชนะศึกแถวๆชายแดนตะวันตก..บอกฉันอย่างขอไปทีผสม"โว"ว่า "ฝ่าบาทไม่ต้องเป็นกังวลหรอก..อีกหน่อยเราก็ส่งทัพไปลุยมันที่ Odessa แล้วก็ลุยต่อเข้ามอสควา  แป๊บเดียวเอง.งเดี๋ยวท่านก็จะได้กลับไปเสวยสุขที่เซนต์ ปีเตอร์สเบอร์คเหมือนเดิมแล้ว" ฉันก็ได้ฟังด้วยความความเศร้าใจ..เพราะเจ้าหมอนี่..ไม่รู้เลยว่า..พวกระดับสูงของกองทัพของเขานั้นไม่มีความปรารถนาที่จะออกแรง..หรือ มีความ"ใยดี"ให้กับรัสเซียเลย.. ดังนั้น..ความหวังทั้งหมดของฉันจึงมุ่งตรงไปที่นายกรัฐมนตรี นาย เคลมองโซ (ผู้ซึ่งฉันได้มาพบทีหลังว่า..เขาไม่มีความรู้เรื่องอะไรมากนักกับพิษภัยของพวกบอลเชวิค) การลงนามสนธิสัญญากำลังจะมีขึ้นในสองวันข้างหน้านี้..ลานระเบียงของอดีตพระราชวังอันงดงาม..คราคร่ำไปด้วยฝูงชนที่เกี่ยวข้อง ที่อื้ออึงและอลหม่านมากกว่าใครคือพวกที่ถูกหวยพลอยชนะศึกไปด้วย เช่น โรเมเนีย..เชคโก..โปรตุเกส และอีกมากมาย..ที่กำลังจะเข้ามาขอส่วนแบ่ง..อยากได้โน่นได้นี่จากการล่มสลายของสามยักษ์ใหญ่ (Austria-Hungary, Ottoman, และ Germany) ภาพนั้น..มันทำให้ฉันได้นึกถึงคำพูดของบิสมาร์คที่เคยพูดไว้ครั้งหนึ่งว่า.. "คำว่าโรเมนียน่ะเหรอ..มันไม่ใช่ชาติ..ไม่ใช่ประเทศ..แต่มันเป็นแต่ชื่อของอาชีพชนิดหนึ่ง..ก็เท่านั้น" *** ***อธิบายค่ะ..เพื่อจะงง..เนื่องจากยิบซีส่วนใหญ่ที่ออกเร่ร่อนไปทั่วยุโรปนั้น..คือชาวโรเมเนียน..ดังนั้น บิสมาร์คจึงประชดให้เพราะไม่มีการทำมาหากินเป็นเรื่องเป็นราว..นอกจาการเป็นขโมย เป็นวนิพก..และ..เป็นหมอไสยศาสตร์ แก้ไขเมื่อ 16 ม.ค. 54 01:15:39 จากคุณ : WIWANDA เขียนเมื่อ : 14 ม.ค. 54 17:13:35

ความคิดเห็นที่ 23 ที่แวร์ซายส์..ฉันกลายเป็นคนแปลกหน้าไปอย่างช่วยไม่ได้  ทั้งๆที่รัสเซียของเรานั้นได้เคยร่วมรบ ร่วมตายกับฝรั่งเศสมานักต่อนัก รวมไปถึงโปแลนด์ ฟินแลนด์ เอสโธเนีย และ ลัตเวีย ตัวแทนของยี่สิบเจ็ดประเทศที่จะเข้าร่วมลงนามในครั้งนี้ต่างลุกขึ้นยืนสาบานตนต่อนายวิลสัน วู๊ดโรว์ ประธานาธิบดีแห่งสหรัฐอเมริกา ที่นั่งเป็นประธาน แต่..ผู้ที่มีบทบาทนั้นก็คือสี่พี่เบิ้ม.. ฉันในฐานะผู้สังเกตการณ์..ได้กราดสายตาไปยังตัวแทนของแต่ละประเทศในการที่ละลงนามในสนธิสัญญาสงบศึกในครั้งนี้..เห็นแล้วก็ให้มีความรู้สึกเศร้าใจ..เพราะ..มันก็เป็น"ไอ้คนหน้าเดิม" ที่ก่อปัญหาจนเกิดศีกสงครามมานี่แหละ อย่างนาย  Arthur Balfour รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศของอังกฤษ (ครั้งหนึ่งอดีตเคยเป็นนายกรัฐมนตรีอังกฤษ ) นายตัวแสบนี้ คือคนที่สร้างปัญหาให้อังกฤษกับเยอรมันทะเลาะกันตลอดเวลา และเป็นคนลงนามใน Balfour Declaration ปี 1917 ที่ยกพื้นที่ในปาเลสไตน์ให้กับยิวภายใต้การนำของลอร์ด รอธส์ไชด์ ตามข้อความดังนี้.. Foreign Office, November 2nd, 1917. Dear Lord Rothschild, I have much pleasure in conveying to you, on behalf of His Majesty's Government, the following declaration of sympathy with Jewish Zionist aspirations which has been submitted to, and approved by, the Cabinet: "His Majesty's Government view with favour the establishment in Palestine of a national home for the Jewish people, and will use their best endeavours to facilitate the achievement of this object, it being clearly understood that nothing shall be done which may prejudice the civil and religious rights of existing non-Jewish communities in Palestine, or the rights and political status enjoyed by Jews in any other country". I should be grateful if you would bring this declaration to the knowledge of the Zionist Federation. Yours sincerely Arthur James Balfour และจากบัดนั้นจนบัดนี้..ศึกระหว่างมุสลิมกับยิว..ไม่มีวันเลิกรา..แล้วคนอย่างนี้..มันยังจะมีหน้ามาเป็นตัวแทนทำสนธิสัญญาสงบศึก.. จากคุณ : WIWANDA เขียนเมื่อ : 14 ม.ค. 54 17:51:44

ความคิดเห็นที่ 24 Rothschild คุ้นชื่อนี้จังเลย ใครหว่า จากคุณ : กริชครับผม เขียนเมื่อ : 15 ม.ค. 54 00:01:02

ความคิดเห็นที่ 25 ไปด้วยค่ะพี่   ใช้เงินเท่าไหร่คะ จะได้เริ่มหยอดกระปุก จากคุณ : Gasalong เขียนเมื่อ : 15 ม.ค. 54 10:07:21

ความคิดเห็นที่ 26 คนที่ตกอยู่ในสภาพเดียวกับฉัน..ก็คือ  Lieutenant Colonel Thomas Edward Lawrence**** ผู้โด่งดังในจากการไล่ต้อนอาณานิคมในดินแดนอาหรับ ที่ไปแอบสัญญืง สัญญาอะไรไว้กับพวกเติร์ก อีกทั้งผู้พันลอเร้นซ์ลอเร้นซ์มีข้อตกลงลับๆระหว่างอังกฤษกับฝรั่งเศสที่ทำไว้ในปี 1916 เรียกว่า..Sykes-Picot Agreement อันเป็นการร่วม"ฮั้ว" กันระหว่างสองมหาอำนาจ ในการที่จะแบ่งเค้กในดินแดนของออตโตมาน.. แต่เนื่องจาก..รัสเซียได้ล่มสลายไปในปี 1917 ฉะนั้น..ดินแดนบางส่วนที่วาดกันเอาไว้นั้นอยู่ในมือของคอมมิวนิสต์..การตกลงจึงต้องมาว่ากันใหม่.. ทีนี้พวกเติร์กที่หวังเอาไว้ว่าจะได้โน่นได้นี่..เพราะได้ช่วยเหลือในการทำศึกกับผู้พันลอเร้นซ์มาหลายปี..ต่างก็หวังในลาภยศที่ควรจะได้ตามมา.. ภาระจึงตกหนักกับ"หนังหน้าไฟ" อย่างท่านผู้พันลอเร้นซ์..ที่ตอนนั้นได้มาทำหน้าที่อยู่ในกระทรวงการต่างประเทศภายใต้การบังคับบัญชาของนาย Arthur Balfour ผู้ซึ่ง"ทำหน้ามึน"ไม่สนใจในสัจจะวาจาที่ว่าไว้.. ผู้พันลอเร้นซ์ ได้พบปะสนทนากับฉันถึงปัญหาที่น่าหนักใจ..และเห็นพ้องต้องกันว่า..อย่าไปหวังอะไรกับคำพูดของนักการเมือง..ที่คำว่า"เกียรติยศ"นั้น..เป็นเพียงคำคำหนึ่งในพจนานุกรม..แต่หาได้ซึมซับในจิตใจไม่ **** เพิ่มเติมค่ะ.. Lieutenant Colonel Thomas Edward Lawrence นั้นไม่ใช่ใครอื่น..เขาเป็นที่รู้จักในนามของ Lawrence of Arabia (ที่มีในภาพยนตร์ไงคะ) ผู้พันลอเร้นซ์ได้ประสบผลสำเร็จตามนโยบายการล่าอาณานิคมของอังกฤษในอาหรับ..เมื่อก่อนพวกสุลต่านทั้งหลายก็ทะเลาะกันเอง..รบพุ่งแย่งดินแดนกันไปมา..แต่เมื่อมีมือที่สาม (อังกฤษ) และมือที่สี่ (ฝรั่งเศส) เข้ามาแทรกแซงเพราะหวังที่จะเป็น "ตาอยู่" ผู้พันลอเร้นซ์ผู้ซึ่งชำนาญในภูมิประเทศ อีกทั้งมีเพื่อนเป็นสุลต่านหลายพระองค์..ก็ช่วยรวบรวมกลุ่มเล็กกลุ่มน้อยเข้าด้วยกัน..เพื่อเป็นการขยายพื้นที่ ส่วนฝรั่งเศสก็ยอมไม่ได้เพราะถือหางฝ่ายตรงข้าม..จึงมีการรบพุ่งแย่งพื้นที่กันไปมา.. ในที่สุด..สองประเทศก็หันมาจับมือกันดีกว่า..เป็นการตกลงกันระหว่างสองรัฐบาล..ตัวแทนฝรั่งเศสคือ นาย François Georges-Picot ตัวแทนฝรั่งเศสคือ  Sir Mark Sykes ในการทำสัญญาฉบับ Sykes-Picot Agreement ในวันที่ 16 มิถุนายน  1916 ในการที่จะแบ่งเขตกันปกครองและหาผลประโยชน์ในดินแดนของอาหรับ..(รีบตกลงกัน..ทั้งๆที่สงครามยังไม่จบ เนื่องจากกลัวว่าอเมริกาจะเข้ามาแบ่งด้วย) ตามภาพค่ะ.. จากคุณ : WIWANDA เขียนเมื่อ : 15 ม.ค. 54 12:20:42

ความคิดเห็นที่ 27 โอย...อย่างเถ้าแก่เนี้ยกาสะลองคงไม่ต้องหยอดกระปุกมังคะ..เอาเป็นว่าไปเกลี้ยกล่อม จารย์สื่อให้ดีๆก็แล้วกัน..พี่เคยเกริ่นกับเขาไปแล้วนะ.. คุณกริชครับผมคะ..แหม..เรื่องรอธส์ไชด์นี่..พี่เขียนถึงออกบ่อย..มันก็ต้องคุ้นหูมั่งละน่า เพราะเขาใหญ่โตจบคับยุโรป..แถมยังเป็นนายทุนให้ทั้งสองฝรั่ง คือ ทั้งอังกฤษ และ ฝรั่งเศส ในการที่เข้่าไปถือครองดินแดนในอาหรับ.. ทีนี้หายสงสัยหรือยังว่า ทำไมนาย Arthur Balfour ถึงได้รีบยกปาเลสไตน์ให้.. ไม่ใช่เพราะเสน่หา...แต่มันเป็นการค้าทางการเมือง.. ภาพ..Lieutenant Colonel Thomas Edward Lawrence หรือ Lawrence of Arabia ผู้ยิ่งใหญ่ในดินแดนทะเลทราย.. จากคุณ : WIWANDA เขียนเมื่อ : 15 ม.ค. 54 12:28:51

ความคิดเห็นที่ 28 ในที่สุด.วันแห่งการรอคอยก็มาถึง..ในเดือนมกราคม 1919 "มองซิเออร์ เคลมองโซ..ก็มีความปรารถนาที่จะสนทนากับฝ่าพระบาทหรอกพะยะค่ะ..แต่..ท่านยุ่งเหลือเกินในตอนนี้..จึงให้กระหม่อมทาทำหน้าที่รับเรื่องแทน..ถ้าฝ่าพระบาทจะทรงกรุณา" ผู้ที่พูดมานี้..คือเลขานุการหนุ่มของนายเคลมองโซที่ได้รับหน้าที่มอบหมายมา..ฉันจึงกลั้นอารมณ์โทสะและถามไปว่า "งั้นคุณลองบอกผมมาซิว่า..มองซิเออร์เคลมองโซคิดจะอย่างไรกับรัสเซีย..ในฐานะที่"เคย" ช่วยเหลือทำศึกเคียงบ่าเคียงไหล่กันมา" เจ้าเลขาฯหนุ่มนั่น..วางมาดใหญ่โตสมกับที่หัวโขนที่ใส่มา..และเริ่มพล่ามบรรยายไปเรื่อย ฉันนั่งฟังนิ่งๆ..ไม่ขัดจังหวะเลยแม้แต่นิด..เพราะในสมองฉันได้แล่นย้อนกลับไปในอดีตเมื่อปี 1902 เมื่อครั้งที่นาย Loubet  นา่ยกรัฐมนตรีของฝรั่งเศสที่เข้าไปเฝ้าซาร์นิโคลาสที่รัสเซีย.. ซาร์ได้ให้คำมั่นสัญญาแบบลูกผู้ชายกับนายลูเบต์ว่า.."ไม่มีวันที่มิตรภาพระหว่างรัสเซีย กับฝรั่งเศสจะจืดจางลงไป..ไม่ว่าจะด้วยสาเหตุอะไรก็ตาม" และนายลูเบต์เองได้เข้าคำนับที่ฝังพระศพของซาร์อเล็กซานเดอร์ที่สาม..พร้อมทั้งวางดาบทองทำด้ามงาช้าง ที่สลักไว้ว่า.."อันเป็นที่ระลึกถึงตราบนานเท่านาน" ไว้ให้เป็นอนุสรณ์ แต่ครั้งนี้..กลายเป็นว่า..นายเลขาหนุ่มคนนี้มาบอกฉันว่า..นายเคลมองโซไม่คิดที่จะแทรกแซงการเมืองภายในของรัสเซียกับฉัน"ผู้เป็นญาติ" กับคนที่พวกเขาเคยยกย่องและเป็นที่ระลึกถึงงตราบนานเท่านาน.. นายเลขานั่นพูดต่อไไปว่า "ถ้าไม่ใช่เป็นเพราะเหตุการณ์ที่ไม่สงบที่เกิดขึ้นมาในรัสเซียแล้วละก้อ..ทุกอย่างก็ไม่เป็นปัญหา ฝรั่งเศสก็ยังยึดมั่นในมิตรภาพที่มีมาช้านานเสมอ แต่ในตอนนี้ไม่ไม่เหมือนเดิมแล้วฝ่าพระบาท..เราจะทำอะไรก็ต้องคิดถึงคนรุ่นหลัง ที่เยอรมันอาจจะเปิดศึกขึ้นมาอีกเมื่อไหร่ก็ได้..ดังนั้นเราจึงต้องสนับสนุนในการเฉือนชายแดนทางด้านฝั่งตะวันออกออกเป็นหลายๆส่วน เพื่อเอาไว้เป็นกันชนและสนับสนุนทางด้านกำลังถ้าหากเกิดภาวะสงครามกับเยอรมันขึ้นมาจริงๆ" "เอาเถอะ..เรื่องนั้นฉันไม่ได้ติดใจอะไร..ที่มานี่ก็อยากจะถามว่า.. มองซิเออร์เคลมองโซ..คิดจะจัดการอย่างไรกับพวก(นิยม)บอลเชวิคที่มีอยู่มากมายทั่วไปในตอนนี้?" "อ๋อ..ถ้าเป็นเรื่องนั้นก็ไม่ยากอะไรฝ่าพระบาท..เพราะพวกนิยมลัทธิบอลเชวิคเกิดขึ้นมาเพราะประเทศหรือรัฐนั้นๆมีการล่มสลายในการปกครองและพัฒนา ทางเราก็ไม่อยากให้ลามมาถึงนี่เช่นกัน มองซิเออร์เคลมองโซ ท่านคิดจะ สกัดการติดต่อค้าขายกับรัสเซียไปเลย..ไม่มีการส่งสินค้าเข้าออกอีกต่อไป..และเป็นการตีวงล้อมกรอบเพื่อกันการแพร่ระบาด.." "อะไรนะ..!!!!" "ตีวงล้อมกรอบฝ่าพระบาท..ไม่มีสินค้าเข้าออก..ถ้าเป็นอย่างนี้เพียงแค่เดือนสองเดือน..พวกบอลเชวิคมันก็ย่ำแย่..ถ้าไม่ยอมแพ้ก็อดตายกันไปเอง.." "แล้วเจ้านายของคุณเขาคิดบ้างหรือเปล่า..ว่าผู้ที่จะมารับเคราะห์กรรมในครั้งนี้ไม่ใช่ใครอื่น..แต่เป็นเด็กๆที่ไร้เดียงสาจำนวนนับล้านๆคน..แล้วยังประชาชนผู้บริสุทธิ์อีกเล่า.."  ฉันเสียงสั่นด้วยโทสะ "ประชาชนรัสเซียต่างหาก..ฝ่าพระบาท..ที่จะต้องมารับเคราะห์และบทเรียนที่ยิ่งใหญ่ในครั้งนี้..เพราะการลุกขึ้นมาปฏิวัติแบบไม่มีทิศทางนี่" "งั้นคุณและเจ้านายคุณก็เข้าใจผิดแล้ว..นโยบายการล้อมกรอบที่คุณว่ามามันจะมีผลต่อประชาชนในเมืองหลวงและเมืองใหญ่ก็จริง ผุ้คนอาจเข้าในในสาเหตุ..หากแต่ประชาชนส่วนใหญ่คือพวกชาวไร่ชาวนาที่ไม่รู้เรื่องรู้ราวทางการเมืองก็จะตกเป็น เป็นเครื่องมือและเครื่องช่วยโฆษณาให้กับบอลเชวิคเป็นอย่างดีในการที่จะสร้างความเกลียดชังให้กับชาวยุโรปตะวันตก..แล้วคุณคิดดูซิ..ว่ามันจะเป็นอันตรายไหมล่ะ?" "แล้วฝ่าพระบาททรงมีความเห็นว่าอย่างไร?" "ไม่มีการล้อมกรอบ..ไม่มีการฆ่าฟัน..ทำอย่างกับที่เยอรมันได้ทำเมื่อฤดูร้อนที่แล้ว..คือการส่งกองทัพเข้าไปควบคุมสถานะการณ์..ไปสร้างประชาธิปไตย..เข้าไปดูแลการเลือกตั้งให้เป็นไปอย่างถูกต้อง" "โอ..เห็นจะไม่ได้หรอกฝ่าพระบาท..เราไม่อยากต้องมารบพุ่งอีกแล้ว..อีกทั้งได้มีการเซ็นสัญญาวางอาวุธกันไปแล้วด้วย" ฉันมองหน้านายนี่ด้วยความอัดอั้น..อยากให้เป็นนายเคลมองโซมานั่งตรงหน้านัก...อยากจะถามกันตรงๆว่า..ลืมไปแล้วหรือที่กองทัพรัสเซียได้สละชีวิตของทหารกว่าแสนห้าหมื่นนาย ในการสงครามที่ Tannenberg เมื่อรุ่งอรุณของสงครามในเดือนสิงหาคม..ปี 1914 กับกองทัพเยอรมันนำโดยนายพล  Ludendorff เพื่อเป็นการปะทะและเป็นกันชนให้กับฝรั่งเศส..จนอยู่รอดพ้นเงื้อมมือของเยอรมันมาจนถึงบัดนี้.. เราคงไม่มีอะไรที่จะพูดกันอีกแล้ว..สำหรับรัฐบาลฝรั่งเศสภายใต้การนำของ นายเคลมองโซ.. ฉันยังมีความหวังและจะพยายามที่จะเข้าพูดคุย..กับ..อังกฤษ ..อเมริกัน..อิตาเลี่ยน..ญี่ปุ่น..ให้ได้ในเร็ววัน.. ภาพ..George Clemenceau แก้ไขเมื่อ 16 ม.ค. 54 01:14:37 จากคุณ : WIWANDA เขียนเมื่อ : 15 ม.ค. 54 13:47:08

ความคิดเห็นที่ 29 เรื่องตอนนี้นึกถึงหนังเรือ่ง Young Indianna Jones เลยอ่ะครับ สามประเทศเค้าแบ่งอาณาจักรออตโตมันกัน จากคุณ : กริชครับผม เขียนเมื่อ : 17 ม.ค. 54 11:04:46

ความคิดเห็นที่ 30 ค่ะ..พิมพ์ไปแล้วย้อนกลับไปดู..พิมพ์ผิดเยอะมาก..ต้องขออภัยท่านผู้อ่านด้วยนะคะ เพราะตอนนี้ต้องหัดพิมพ์ภาษาฝรั่งเศสด้วย..ตอนแรกแป้นตัวอักษร มีตัวอักษรถึงสามภาษาที่ออกแนวสับสนพอสมควร..ต่อมา..ได้ซื้อคีย์บอร์ดขนาดเล็กไว้สำหรับภาษาฝรั่งเศส สำหรับแยกงานให้เป็นเรื่องเป็นราว.. แต่..สมองซิคะ..มันแยกไม่ได้อย่างใจ..มือยังสลับไปมา..ผิดๆถูกๆ อยู่เนี่ย.. ..คีย์บอร์ดที่ได้มาใหม่นี่น่ารักมากค่ะ..บางเบา แต่แข็งแรงดี..มีภาพมาให้ดูค่ะ แก้ไขเมื่อ 19 ม.ค. 54 11:09:23 จากคุณ : WIWANDA เขียนเมื่อ : 19 ม.ค. 54 11:05:49

ความคิดเห็นที่ 31 แต่ละวัน..การบ้านที่ต้องพิมพ์..หน้าตาเป็นอย่างนี้ค่ะ.. จากคุณ : WIWANDA เขียนเมื่อ : 19 ม.ค. 54 11:07:40

ความคิดเห็นที่ 32 ดิฉันเล่าไปเรื่อยๆนะคะ จะย้อนไปเล่าตอนที่ท่านมาถึงปารีสใหม่ๆในทีหลัง..เพราะอยากจะเล่าถึง"ภารกิจเพื่อประเทศชาติ" ของท่านก่อน..เพราะไม่งั้นจะไม่ต่อเนื่องกัน .......................................................................... คนต่อมาที่ฉันได้พบ..คือ นายกรัฐมนตรีของอิตาลี..พณ.ท่าน ออร์ลันโด (Signor Orlando) ที่เป็นคนมีมนุษย์สัมพันธ์ดี เปิดเผยอย่างตรงๆว่า..ไม่รู้เรื่องการเมืองของรัสเซียเลย แต่ก็อยากช่วยเหลือในด้านการส่งกองทัพเข้าไป..หากแต่อิตาลีในช่วงหลังสงครามก็บอบช้ำมามากพอสมควร อีกทั้งสภาพการก่อหวอดในประเทศกำลังคุกรุ่นไม่น้อย คนต่อมา..ก็คือ ญี่ปุ่น..ที่อยากช่วยในมาตรการแลกเปลี่ยนด้วยดินแดนทางแมนจูเรีย และ ดินแดนของรัสเซียในฝั่งเอเซีย แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นก็ต้องขอความเห็นชอบจากอเมริกา..ในการที่จะยื่นมือไปช่วยรัสเซีย.. อเมริกา..ภายในการนำของปธน.วิลสัน ที่มีสายตายาวไกล..พอมองออกว่า..ถ้าญี่ปุ่นมีการขยายดินแดนไปจนล่วงลึกเข้าไปในรัสเซีย..อนาคตของอเมริกาก็คงต้องนอนสะดุ้งสะเทือนอย่างไม่มีวันสิ้นสุด ดังนั้น..การเจรจาในครั้งนี้จึงไม่เกิดผลใดๆ คนเดียวที่เข้าใจในปัญหา และ..รู้ซึ้งถึงภยันตรายที่โลกจะได้รับจากระบบคอมมิวนิสต์บอลเชวิค นั่นก็คือ..นักการเมืองจากอังกฤษ..นายวินสตัน เชอร์ชิลล์ ที่เขาได้เปิดอภิปรายในการประชุมอย่างไม่เป็นทางการ ที่ห้องประชุม แวร์ซายส์ เมื่อวันที่ 14 กุมภาพันธ์ 1919 อย่างถึงพริกถึงขิงพร้อมทั้งอ้อนวอนให้ทุกคนเข้าร่วมมือ ร่วมกำลังเข้าขจัดบอลเชวิคให้สิ้นซาก   นายเคลมองโซ..นั่งทำตาจะปิดแหล่ไม่ปิดแหล่ ฟังอย่างไม่สนใจ เพราะนั่นคือลักษณะของนายคนนี้ ถ้าฝรั่งเศสไม่มีผลประโยชน์..เขาก็ไม่หือไม่อือ.. นายออร์ลันโด..หันไปมองคนโน้นทีคนนี้ที..เพราะภาษาอังกฤษไม่แข็งแรง แต่เขาพลอยตื่นเต้นไปกับท่าทางที่"ดุดัน" ของผู้อภิปราย..นายวินสตัน เชอร์ชิลล์ ตัวแทนญี่ปุ่น..นั่งฟังด้วยใบหน้าที่เฉยเมย..แต่คอยสบตานายวิลสัน วู๊ดโรว์ เป็นเนืองๆ จนจบการอภิปราย..นายวิลสันได้ลุกขึ้นยืน ท้าวแขนไปยังพนักที่นั่งของนาย เคลมองโซ และกล่าวขึ้นด้วยเสียงเรียบๆว่า.. "ผมเสียใจนะ..เพราะว่าผมจะต้องเดินทางกลับอเมริกาในวันพรุ่งนี้..ปัญหาของรัสเซียนั้นผมจำเป็นต้องใช้เวลาในการศึกษาข้อมูลตามที่ท่านเชอร์ชิลล์เสนอแนะมาให้มากกว่านี้ เพราะผมรู้เรื่องนี้น้อยเหลือเกิน" จึงอาจกล่าวได้ว่า..ในการประชุมเพื่อสันติภาพ ณ. กรุงแวร์ซายส์ นั้น..คนเดียวที่รู้เรื่องการเป็นไปของโลกในอนาคตและอันตรายที่จะมาจากกลุ่มบอลเชวิคมากกว่าใครๆนั้น คือ นายวินสตัน เชอร์ชิลล์ ผู้ซึ่งทำอะไรไม่ได้มาก เพราะรัฐบาลของอังกฤษภายใต้การนำของนาย David Lloyd George และ ในนโยบายการต่างประเทศของนาย Arthur Balfour  นั้นมีทัศนวิสัยคับแคบ ทั้งๆที่ทั้งสองคนนั่น รู้ดีว่า..กลุ่มผู้จงรักภักดีต่อราชลัลลังก์นั้นมีมากจนแทบไม่ต้องใช้กองทัพจากภายนอกเลย..กลุ่มคนเหล่านี้..คือนายทหารที่รักชาติ เป็นเหล่าบรรดาคอสแซคที่ได้รวบรวมตัวกันขึ้นมา เป็นที่กล่าวขานในนามของ "The White Army" และทั้งหมดนั้นได้กระจายกำลังกันคุมอยู่เป็นวงล้อมอยู่แล้ว..ซึ่งแน่นอนว่า..มีประสิทธิภาพเหนือกว่ากองทัพแดง หรือ The Red Army อย่างเทียบกันไม่ติด.. เพียงแต่พวกเขาขาดกำลังหลักๆ คือ การสนับสนุนในด้านกองทุนและอาวุธ.. จากคุณ : WIWANDA เขียนเมื่อ : 19 ม.ค. 54 11:54:22

ความคิดเห็นที่ 33 อ่านภาษาฝรั่งเศสไม่ออก 5555 พี่วิ นี่ขยันแอะ เป็นผมถอดใจตั้งแต่เริ่มต้นแระ จากคุณ : กริชครับผม เขียนเมื่อ : 23 ม.ค. 54 20:49:45

ความคิดเห็นที่ 34 พี่วิวันดาต้องยุ่งมากแน่ๆ เลยนะคะ เห็นข่าวระเบิดที่มอสโคว์แล้วเศร้าจริงๆค่ะ  อดคิดถึงกระทู้นี้ไม่ได้... จากคุณ : little kitty เขียนเมื่อ : 26 ม.ค. 54 14:03:23

ความคิดเห็นที่ 35 ดิฉันได้เล่าข้ามตอนในรายละเอียดถึง..อารมณ์และความรู้สึกที่แสนเศร้าของท่านผู้เขียนก่อน....ไปเพื่อให้หายข้องใจกันไปเลยว่า..กันว่า ท่านแกรนด์ ดุ๊ก อเล็กซานเดอร์ แห่ง โรมานอฟได้ประสบกับความผิดหวังในการขอความช่วยเหลืออย่างไร..จาก อดีตมหามิตรคู่ศึกที่เคยช่วยกันยกทัพจับศึกเคียงบ่าเคียงไหล่ทั้งปวง..ในการประชุมลงนามในสนธิสัญญาแวร์ซายส์ที่ท่านได้คาดหวังไว้มากว่าจะได้รับความเห็นใจจากหมู่ที่ท่านคิดไว้ว่าเป็นมหามิตร.. แต่แล้ว..ท่านก็ได้ทราบถึงสัจจธรรมอย่างหนึ่งว่า..เพื่อนกินหาง่าย.. ทรงเขียนหนังสือขึ้นมาด้วยองค์เองเล่มนี้เมื่อ 1931 บัดนี้เจ็ดสิบกว่าปีผ่านไป..อ่านทีไรก็ใจหายตามไปด้วยทุกครั้ง สงสารอย่างที่สุด ท่านแกรนด์ ดุ๊กเอง..ตามศักดิ์แล้ว..ท่านเป็นญาติสนิทกับฝั่งเยอรมันด้วยสายเลือด เนื่องจากพระมารดาเป็นเจ้าหญิงเยอรมัน แห่งแคว้น Baden และเป็นพระขนิษฐาของเจ้าชาย Max of Baden ผู้โด่งดัง..แม้กระทั่งไกเซอร์วิลเฮล์มเองก็เป็นลูกพี่ลูกน้อง หากแต่..สายสัมพันธ์ทางการต่างประเทศของรัสเซียนั้น จะเอนไปทางทางด้านอังกฤษ..เนื่องจากซารินาพระมารดา (ของซาร์นิโคลาส)เป็นพระขนิษฐาของพระราชินีอเล็กซานดราในพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่เจ็ดแห่งบริเตน อีกทั้ง..นโยบายในการบริหารประเทศที่มากไปด้วยเล่ห์กลในการเมืองของบิสมาร์ค ที่เป็น master mind ที่สามารถสั่ง ไกเซอร์ให้ซ้ายหันขวาหันได้นั้น..ทำให้รัสเซียและเยอรมันต้องตัดขาดกัน หันหน้าเข้ารบกันในสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง..หรือ ในสมัยนั้นเรียกว่า The Great War ท่านแกรนด์ ดุ๊ก..ถึงแม้ว่าจะมีตำแหน่งเป็นพระสวามีของแกรนด์ ดัชเชส เซเนีย พระขนิษฐาของซาร์นิโคลาส และ เป็นพระนัดดาของพระราชินีแห่งบริเตนก็จริง..แต่ก็ไม่ใช่ญาติสายตรงกับฝั่งอังกฤษ แต่ในยามที่สิ้นไร้ไอสูรย์ราชานี้..เรามาดูกันว่า..ท่านสามารถจะพึ่งใครได้บ้าง..??? ขอย้อนกลับไปเล่าเรื่องตั้งแต่ท่านเดินทางออกมาจากท่าเรือที่เซบัสโตโปลมาถึงจุดหมายแรกเลยนะคะ แก้ไขเมื่อ 27 ม.ค. 54 15:19:56 จากคุณ : WIWANDA เขียนเมื่อ : 27 ม.ค. 54 06:08:01

ความคิดเห็นที่ 36 เท่าที่เคยเห็น บรรดาเจ้านายยุโรปส่วนใหญ่จะชอบจดบันทึกนะครับ เป็นผลดีแต่คนรุ่นหลังไว้ค้นคว้าได้ง่ายๆ เลย จากคุณ : กริชครับผม เขียนเมื่อ : 27 ม.ค. 54 09:42:03

ความคิดเห็นที่ 37 พี่วิหายไปหลายวันเลยคับ จากคุณ : กริชครับผม เขียนเมื่อ : 6 ก.พ. 54 01:27:52

ความคิดเห็นที่ 38 กระทู้ตกหน้าเร็วจริง..ขึ้นใหม่นะคะ จากคุณ : WIWANDA เขียนเมื่อ : 9 ก.พ. 54 07:59:37