ความคิดเห็นที่ 1 ง่ายๆค่ะ จำไว้ว่าทำอะไรไม่ได้ก็ทำสิ่งบ่อยๆ คุณอ่านไม่ได้ก็อ่านบ่อยๆ ฟังไม่ได้ก็ฟังบ่อยๆ เขียนไม่ได้ก็เขียนบ่อยๆ พูดไม่ได้ก็พูดบ่อยๆ(หาทางพูดคนเดียวก็ได้) วิธีฝึกน่ะง่ายมากเลย แต่จะบังคับให้ฝึกตามนั้นได้หรือเปล่ามันเป็นอีกเรื่อง ถ้าคุณทำตามนี้อาจจะดีกว่าพวกที่ไปเรียนนอกแล้ววันๆอยู่แต่กับเพื่อนชาติเดียวกันกับตัวเองอีกนะ คนส่วนมากไม่มีพรสวรรค์ ก็ต้องใช้พรแสวงค่ะ ไม่มีทางลัดอื่น ยุติธรรมที่สุด ใครไม่ทำก็ไม่ได้ ถ้าคุณไปอยู่เมืองนอกคุณไม่อดตายหรอกค่ะ คนไทยเยอะมากกกกกกก แทบจะเดินชนกันแล้วมั้ง อีกอย่างสมัยนี้มีรูปภาพสั่งอาหารก็ใช้นิ้วชี้เอาได้ จะอดตายเพราะไม่รู้จักพลิกเพลงมากกว่า ตอนที่ยังพูดไม่ได้นั้นชีวิตมีรสชาติมากกว่าตอนพูดได้อีกนะ มันจะตาย ถ้ามีโอกาสก็ลุยเลยค่ะ จากคุณ : ขวัญ (khumchalong) เขียนเมื่อ : 12 ม.ค. 54 06:49:12

ความคิดเห็นที่ 2 ไปเรียน AUA ครับ ไม่งั้นก็ควรซื้อหนังสือ Grammar and Usage มาสักเล่ม แล้วอ่านตั้งแต่หน้าแรกจนถึงหน้าสุดท้าย ทำแบบฝึกหัดไปด้วย อ่านเรื่องภาษาอังกฤษแบบง่ายๆ เรียกว่า graded reader ใช้ศัพท์ค่อนข้างง่าย คำไหนไม่รู้ก็เปิดดิก ในเว็บก็มีให้อ่าน เช่นที่นี่ http://www.btinternet.com/~ted.power/first.html อ่านทุกวันจนจบ จบแล้วก็อ่านใหม่ตั้งแต่บทแรก อ่านจนจำประโยคได้ ท่องทั้งประโยคเลยก็ยิ่งดี ท่องได้ทั้งบทก็ยิ่งดี ถ้าจำประโยคได้ต่อไปก็เอาประโยคนั้นไปใช้ในการเขียนหรือการพูดได้ ลองท่องทั้งบทดูสิ แล้วสอบตัวเองด้วยการเขียนลงในกระดาษทั้งบท เมื่อคุณท่องได้ทั้งบท สามารถเขียนหรือพูดได้ทั้งบท ตอนนั้นคุณเก่งภาษาอังกฤษระดับหนึ่งแล้ว I kid you not.  แปลว่า ผมไม่ได้พูดเล่นนะ ที่สำคัญต้องมีแรงกระตุ้นอยากเก่งภาษาอังกฤษ พอมีแรงกระตุ้นแล้ว อีกไม่กี่ปีก็เก่ง เป็นกำลังใจให้ครับ จากคุณ : นายชัย เขียนเมื่อ : 12 ม.ค. 54 06:51:42

ความคิดเห็นที่ 3 หมั่นฝึกฝนค่ะ หมั่นฝึกอ่าน เขียน ฟัง พูด ความพยายามช่วยได้ จากคุณ : tormay เขียนเมื่อ : 12 ม.ค. 54 08:17:21

ความคิดเห็นที่ 4 ตอบเป็นเรื่องๆ แต่เรียงลำดับใหม่ 1. หลายคนบอกให้ฟังเพลง ดูหนัง แต่มันไม่ได้ทำให้ผมเขียนประโยคได้ เขียนได้สิ ถ้าคุณดูหนังรู้เรื่อง คุณก็ฟังอาจารย์ฝรั่งเจ้าของภาษาให้ lecture เป็นภาษาอังกฤษวิชา writing ได้ และ lecture วิชา writing เป็น video clips ภาษาอังกฤษหาเอาจากเวป มีเยอะแยะเลย เรียนแบบนี้มันไม่น่าเบื่อเหมือนอ่าน textbooks ด้วย เหนือชั้นกว่าเรียนบทเรียนภาษาอังกฤษในโรงเรียนสอนภาษาในเมืองไทยตั้งหลายเท่าอีกด้วย...!!! 2. มันคือความฝัน อย่างหนึ่งของผมเลยก็ได้ครับ จนผมคิดว่า ผมต้องไปอยู่เมืองนอก ถ้าพูดไม่ได้ ก็อดตาย ไม่จริง ตอนเราไปอยู่เมืองนอก เราฟังกับพูดอังกฤษไม่รู้เรื่องเลย แต่อยู่ๆไปเดี๋ยวก็พูดได้เอง ถ้าคุณมีงบจะไปจริงๆ ไปมันตอนนี้ แล้วไปเรียนที่โน่นเอาก็ยังได้ ดูคนจีนมาเมืองไทยสิ พูดไทยไม่ได้เลยยังทำมาหากินจนร่ำรวยได้ 3. แม่ให้ไปเรียนกับครูที่จบมาจากอเมริกา (บั้นปลายชีวิตแก) บั้นปลายชีวิต? แกอายุเท่าไหร่ล่ะ เดินเหินไหวไหม? Zhang Sanfeng (张三丰)เจ้าสำนัก Wudang (คนจีนในเมืองไทยเรียก บู๊ตึง) ตอนอายุเป็นร้อยมีพลังมากพอที่จะชกต่อยกับเด็กหนุ่มชนะได้สบายๆเลยหละ ตอนเราเด็กๆ เรา iq ต่ำกว่ามนุษย์ธรรมดาทั่วๆไป เรียนหนังสือไม่ค่อยรู้เรื่อง แต่เราฝึกกินอาหารปลอดสารพิษแนว Zen Macrobiotics กับฝึกคัมภีร์โบราณของนักพรตเต๋าจีนมาตั้งแต่ป่วยหนักตอนอายุยี่สิบกว่าๆ เรามาเพิ่ม iq ได้ จนเรียนรู้เรื่องยากๆได้ตอนอายุมากๆ อย่างเช่นเราเรียนรู้วิธีรื้อ computer software กับ hardware ได้เองเมื่ออายุเลย 50 ไปแล้ว ตอนอายุเลย 60 ไปแล้วเราฝึกวรยุทธ์จีนใหม่อีกรอบ (ตอนเด็กๆฝึกแล้วไม่เก่ง) ตอนนี้เราออกอาวุธเพลงมวยจีนได้รวดเร็วและทรงพลังไม่แพ้ในหนังกำลังภายในจีนเลย ผิวกายเราไม่มีเหี่ยวย่นเลย แถมหน้าเด้ง มีแฟนเด็กอีกต่างหาก...555+++.. cells ร่างกายและสมองเราเปลี่ยนไปหมดแบบที่เรียกว่า biological transmutation ตอนนี้เราเรียนศาสตร์ใหม่ๆได้ด้วยตัวเองตั้งหลายอย่าง ขอแค่มีคอมพิวเตอร์กับเน็ตความเร็วสูง เราหาบทเรียนอะไรเรียนก็ได้เกือบหมด แม้กระทั่งวิชาที่เราเรียนแล้วไม่เก่งตอนเด็กๆเช่น physics หรือ ภาษาจีน เราก็ทดลองหาบทเรียน online เรียนดู กลายเป็นว่ายิ่งอายุมากขึ้นเรายิ่งเรียนรู้ได้รวดเร็วมากยิ่งๆขึ้น อายุคุณยังน้อย ถ้าเดินถูกทาง มันจะไม่มีวันไหนในชีวิตที่คุณเรียกมันว่า "บั้นปลายชีวิต" เนื่องจากถ้าฝึกวิชาในระดับสูงๆได้สำเร็จแบบ Zhang Sanfeng (张三丰) ตอนอายุเป็นร้อยๆ คุณจะไม่เดินกระย่องกระแย่งแล้วเจ็บป่วยตายอย่างทรมาณ (ไม่เหมือนอย่างคนที่ตั้งตัวเป็นเกจิอาจารย์เสกของขลังในเมืองไทย แต่อายุแค่ 80 ก็เดินแทบไม่ไหวแล้ว) และเวลาตาย  วิธีตายก็คือ "คุณจะสามารถนั่งสมาธิแล้วดึงวิญญาณออกจากร่างไปเป็นเซียนได้" แก้ไขเมื่อ 12 ม.ค. 54 08:49:06 จากคุณ : fortuneteller เขียนเมื่อ : 12 ม.ค. 54 08:41:29

ความคิดเห็นที่ 5 จะขำไหมถ้าผมจะพูดว่าผมเก่งอังกฤษขึ้นมาได้เพราะเล่นเกม -*- วิธีการเรียนรู้มันหลากหลายมากนัก ขึ้นอยู่กับตัวคุณเองว่าเข้ากันไ้ด้ดีกับแบบไหน ลองค้นหาดูครับ สู้ๆ นะ ถ้าพยายามต้องทำได้ จากคุณ : Dragoonarm เขียนเมื่อ : 12 ม.ค. 54 09:16:58

ความคิดเห็นที่ 6 ไม่เก่งมากแต่สอนให้ได้นะ จากคุณ : cool_girlgang เขียนเมื่อ : 12 ม.ค. 54 10:12:25

ความคิดเห็นที่ 7 ความเห็นของเรา - ต้องใช้ดิกกระดาษ แม้ว่าจะช้า จะช่วยในการจำ เพราะเราจะสะกดไปด้วยในตัว ไม่เหมือนดิกพูดได้ มันจะช่วยเราหา - ฟังเพลง อาจจะมีส่วนช่วยในการเขียนได้น้อย แต่มีส่วนช่วยในการฟังมากค่ะ - เรียนค่ะ หากคุณขี้เกียจอ่านเอง และไม่สามารถบังคับตัวให้ฝึกได้ คุณต้องสมัครเรียนค่ะ ไปฟังอาจารย์สอน อย่างน้อยคุณจะได้ศัพท์กลับมา แม้ตัวเดียวก็ยังดี จากคุณ : Muize เขียนเมื่อ : 12 ม.ค. 54 16:04:48

ความคิดเห็นที่ 8 พยายามค่ะ พยายาม เพราะก็พยายามอยู่เหมือนกัน แรงจูงใจคือ ตอนนี้หงุดหงิด และโมโหตัวเอง แต่จะว่าไปพูดภาษาไทย ยังงๆ อยู่ แล้วภาษาอังกฤษมันจะงงไหม..ตอบ งง..จึงไปหาแรงจูงใจคือ ไปเสียเงินเรียน คิดว่ามันต้องได้อะไรมาบอก เพื่อไม่ให้เสียเงินฟรี..เพราะเสียดาย .. เพราะตัวเองไม่มีวินัยในการศึกษาด้วยตัวเอง หนังสือกองเต็มบ้านแต่อ่านไม่จบสักเล่ม เพลงมีเต็มมือถือก็ไม่เปิดฟัง..เพราะกลัว ออกเลยสถานี ที่จะต้องออก หนังซีรีย์มีเพียบ...ขี้เกียจดูเพราะมานจะติด แล้วไม่ได้ทำอะไร..ที่ไร้สาระ เช่น เล่น FB..Chat... ฝึกเขียนเมลล์ตอบจดหมาย..เขียนเรียบร้อยแล้วก็ส่งให้พี่ที่มีเมตตาในห้องนี้ตรวจสอบ แต่ก็ยังจำไม่ค่อยได้อยู่ดี ..(เกรงใจมาก...แต่อย่าทอดทิ้งน้องเลยนะค่ะ) แต่ก็ตั้งเป้าหมายไว้ว่า ในปี 2011 เรื่องภาษาอังกฤษเนี้ย ต้องดีขึ้นให้ได้ ..ไม่มากก็น้อยค่ะ แบบว่า คิดเองเอ่อเอง เลยอ่ะค่ะ จากคุณ : nranee เขียนเมื่อ : 12 ม.ค. 54 17:21:57

ความคิดเห็นที่ 9 แก้คำผิด อะไรมาบอก เป็น "อะไรมาบ้าง" ดู้ ยังพิมพ์ผิดเลยอ่ะ แล้วภาษาอังกฤษจะรอดไหมเนี้ย จากคุณ : nranee เขียนเมื่อ : 12 ม.ค. 54 17:23:15

ความคิดเห็นที่ 10 เป็นเหมือนกันทุประการ ยกเว้นที่เรียนโรงเรียนคริสต์ และต้องเรียนกับครูฝรั่ง 55+ จากคุณ : PaBo เขียนเมื่อ : 12 ม.ค. 54 17:55:49

ความคิดเห็นที่ 11 ตอบ คคห 8 ที่คุณบอกว่า "เพราะตัวเองไม่มีวินัยในการศึกษาด้วยตัวเอง หนังสือกองเต็มบ้านแต่อ่านไม่จบสักเล่ม" เราก็เป็นเหมือนกัน เรานี่ไม่เอาไหนเลยเรื่องเรียนภาษาอ้ังกฤษ นี่ถ้าเราไม่เคยไปใช้ชีวิตต่างแดนนะป่านนี้เราคงเรียนเท่าไหร่ก็ใช้ภาษาอังกฤษยังไม่เอาไหน ซึ่งต่างกับเพื่อนๆเราที่เรียนภาษาอังกฤษในเมืองไทยแต่เก่งมากๆได้ ทีแรกเราก็คิดว่าเรารู้แค่นั้นก็พอแล้ว แต่พอมาเล่นกระทู้ pantip เราเจอคนเก่งมากๆมาโชว์ฟอร์มข่มทับเราเรื่องภาษาอังกฤษ เราก็เหมือนกับว่าเป็นคนนิสัยไม่ดีนะ อยากเอาชนะ เลยไป download ตำราภาาษาอังกฤษระดับสุดยอดมาเรียน กะจะแข่งกับพวกเขา แต่อนิจา อ่านๆไปแล้งโคตรน่าเบื่อเลย เราเลยใช้ภาษาอังกฤษแบบมั่วต่อไปเหมือนเดิม...555+++... แต่ในช่วงที่ใช้ google ค้นหาบทเรียนภาษาอังกฤษเพื่อเรียนแข่งกับคนเก่งๆนั้น เราเผอิญเรียนรู้ ICT ไปค่อนข้างมากระดับเซียนมากๆ ก็เลย "เบนเข็ม" เลิกเรียนภาษาอังกฤษ แล้วหันไปเรียน ICT กับศาสตร์อื่นๆที่เราสนใจซะแทน เช่นปรัชญาจีนและการแพทย์ทางเลือก...ฯลฯ...ส่วนภาษาอังกฤษนั้นเวลาเราจะใ้ช้มัน เราค้นพบ "วิธีมั่วนิ่มอย่างมีประิสิทธิภาพโดยอาศัย google สอนเราแบบปัจจุบันทันด่วนว่าถ้าเราจะพูดหรือเขียนอังกฤษพลิกแพลงไปกว่าเรื่องที่เรารู้ เราจะทำยังไง" จากคุณ : fortuneteller เขียนเมื่อ : 12 ม.ค. 54 21:25:16

ความคิดเห็นที่ 12 ตอนนี้พยายามอยู่ แรงจูงใจ ที่ 1. เบื่อพวกชอบโชว์ในออฟฟิต..ว่าเหนือ..ไม่รู้จะโชว์ไหมอ่ะ เก่งก็ดีแล้วจะได้ให้สอน แต่โชว์สะไม่อยากถาม แรงจูงใจ ที่ 2 เปลี่ยนงาน แรงจูงใจ ที่ 3 ไม่คิดว่าถ้าฮึดจิงๆ จังๆ จะทำไม่ได้ แรงจูงใจ ที่ 4  เสียดายเงินที่ไปลงเรียน และ เสียดายเงินค่าหนังสือ แรงจูงใจ ที 5  สำคัญสุด ๆ อยากให้พี่ที่ค่อยช่วยตรวจสอบข้อความเห็นว่าเราได้มีการพัฒนาขึ้น (พี่ค่ะ จะพยายามค่ะ) สงสัยต้องหา ศาสตร์ที่สนใจสุดๆ บ้างแล้ว จากคุณ : nranee เขียนเมื่อ : 12 ม.ค. 54 22:13:02

ความคิดเห็นที่ 13 ขอบคุณทุกคนมากครับ  ผมจะนำไปปฏิบัติ เหมือนจะมีกำลังใจและหนทางขึ้นมาบ้าง ผมเองเวลาดูหนังก็จะดูซาวแทรคอยู่แล้ว ไม่ชอบภาคไทย ไม่สนุก แต่ดูเสร็จก็ลืมหมด แป่ววว เพลงภาษาอังกฤษก็ฟังครับ ชอบมากด้วยเช่น สำหรับเพลงผมรู้สึกจะได้เยอะกว่าหนัง ผมควรจะไปลงเรียนก่อน แล้วค่อยไปตายเอาดาบหน้าที่เมืองนอก ในเมืองที่ึคนไทยน้อย ใช่มั้ยครับ จากคุณ : NuTTeNN เขียนเมื่อ : 12 ม.ค. 54 22:44:24

ความคิดเห็นที่ 14 ตอบ คคห 12 ที่คุณพูดว่า "สงสัยต้องหา ศาสตร์ที่สนใจสุดๆ บ้างแล้ว" ใช่ถูกต้องเลยหละ เราเรียนาษาอังกฤษได้ไม่ใช่เพราะอ่านวรรณกรรมอังกฤษและอเมริกันแล้วหลงไหลแบบแฟนเราผู้รักภาษาอังกฤษมาตั้งแต่เด็กๆ แต่เราเรียนภาษาอังกฤษได้เพราะเราอ่านเรื่องที่เราสนใจเช่น 1.หนังสือโป๊ (เพราะเราเป็นวัยรุ่นที่รักสนุก) 2.ตำราหมากรุก (เพราะเราเล่นแพ้แล้วอยากเอาชนะ) 3.การแพทย์แผนโบราณของจีน เพราะเราเกิดมา iq ต่ำกว่ามนุษย์ธรรมดาๆ เราอยากฝึกคัมภีร์์โบราณที่ทำให้เราอายุเกิน 100 ปี แต่ร่างกายหน้าตายังดูเด็กอยู่ แล้วเพิ่ม iq เราต้องการเอาชนะพวกนักเรียนทุนที่มันเรียนเก่งกว่าเรา คือเราคิดว่าตอนเราอายุ 100 ปี มันก็ 100 ปี มันเดินไม่ไหว (หรือตายไปก่อนแล้ว) แต่เรายังมีพลังร่างกายและสมองเหนือชั้นกว่ามัน แต่อนิจาเหตุผลตาม 1 + 2 + 3 มันทำให้เราได้มาแค่ทักษะการอ่านภาษาอังกฤษ!... เราใช้ชีวิตอยู่ในประเทศอังกฤษนานถึง 20 กว่าปี เราแึค่รู้อังกฤษระดับฟังรู้เรื่อง พูดได้ อ่านเรื่องยากๆได้ แต่เราเขียนภาษาอังกฤษไม่ sure เราเพิ่งมาเรียน writing ก็ในเมืองไทยนี่แหละ ตอนพวกเซียนภาษาอังกฤษมันมาข่มทับเรา...(แต่พวกมันไม่รู้วาการโชว์ฟอร์มของพวกมันเป็นการ "สอนจรเข้ว่ายน้ำ"...เรานิสัยไม่ดี ค้นๆข้อมูลเพื่อแข่งกับพวกมัน) ตอนจบเราค้นข้อมูลจากเน็ต download บทเรียนและ software จากต่างแดนเพื่อเรียน writing แข่งกับพวกมัน แต่มัน ironical การที่เราเขีนภาษาอังกฤษเก่งขึ้นมาหน่อยหนึ่ง "มันทำให้เราตกงาน" อ่านแล้วงงหรือเปล่า? เมื่อก่อนเรารับแปลเอกสารก๋วยเตี๋ยวเรือ แบบว่าร้านแปล (ร้านแปลก๋วยเตี๋ยวเรือ...ตั้งฉายาแบบนี้เพราะมันทำงานลวกๆสุกเอาเผากิน) แถวๆเพลินจิตรับงานลูกค้ามาแล้วกินหัวคิวเรา 50%  ตอนเริ่มทำงานนี้ เราก็รู้ว่าเราเขียนภาษาอังกฤษเก่งกว่านักแปลที่ทำงานกับร้านแปลก๋วยเตี๋ยวเืรือ แต่พอบ้าเรียน grammar กับ writing แข่งกับเซียนที่เคยมาดูถูกเรา เรากลายเป็นยิ่งเขียนภาษาอังกฤษเก่งกว่านักแปลก๋วยเตี๋ยวเรือ...ผลลงเอยก็คือ "มันทำใจไม่ได้ที่จะยอมรับงานแปลค่าแปลถูกๆเหมือนพวกเขา" เีราเลยลงเอยเรียกค่าแปลสูงกว่าพวกเขา แล้วลูกค้าที่ไม่เห็นความแตกต่างก็เลยไม่ค่อยจ้างเรา เราก็เลยตกงานไปในที่สุด...ฮาๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ แต่ไม่เป็นไรเพราะตอนนี้พ่อเราใจดีแบ่งเงินให้เราใช้...อิๆๆ... ตอนนี้นะ เราหันไปเอาดีทาง "ภาษาจีนและวรยุทธ์จีน"... เรารู้อังกฤษแค่ที่เรารู้ที่ไอ้พวกนักวิชาการมันดูถูกเรา เราพอแล้ว ตราบเท่าที่เราฟังภาษาอังกฤษรู้เรื่อง อ่านรู้เรื่อง เราใช้ความรู้ภาษาอังกฤษเราเรียนศาสตร์เร้นลับอยางอื่นเพื่อแข่งกับพวกมันเรื่องอื่นจะดีกว่าเช่น ตอนแก่ตัวใครเตะปี๊บดังกว่ากัน หรือใครจะมีวรยุทธ์แก่กล้ากว่ากัน หน้าเด็กหน้าเด้งกว่ากัน จีบเด็กสาวๆได้มากกว่ากัน พวกมันอยากเป็นนักภาษาศาสตร์ก็เรื่องของพวกมัน...แต่อายุ 80 พวกมันก็เดินไม่ไหวแล้ว เราอายุเลย 100 เรายังมีพลังมากมาย...555+++...นี่คือเกมที่พวกเราเล่น (แบบคนนิสัยไม่ดี) เพื่อเอาชนะพวกมัน The end justifies the means. แก้ไขเมื่อ 12 ม.ค. 54 23:18:05 แก้ไขเมื่อ 12 ม.ค. 54 23:16:25 แก้ไขเมื่อ 12 ม.ค. 54 23:02:06 จากคุณ : fortuneteller เขียนเมื่อ : 12 ม.ค. 54 23:01:29

ความคิดเห็นที่ 15 ห่วยมากเหมือนกันค่ะ แต่บังเอิญไปอยู่ในองค์กรที่ต้องใช้ภาษาอังกฤษ เลยต้องทำทุกวิถีทางที่จะเอาตัวรอดให้ได้ คือตอนนี้ก็ไม่ได้เก่ง แต่สื่อสารเข้าใจ ทำงานออกมาได้ ก็น่าจะโอเคแล้วเนอะ ไม่ใช่เจ้าของภาษานินา อย่าคิดมากค่ะ ปล.โอววว คุณ fortuneteller อายุ เกิน 60 แล้วหรอคะ O_o' จากคุณ : ไม้ไต่คู้ เขียนเมื่อ : 12 ม.ค. 54 23:57:57

ความคิดเห็นที่ 16 ^ ^ ใช่ เราอายุเกิน 60 แล้ว แต่เรามีแฟนอายุ 30 กว่าๆ กิจกรรมประจำวันของเราคือฝึกมวยจีนปนมวยไทยให้ร่างกายและสมองว่องไวกระชุ่มกระชวย(เรามีพลังมากพอที่จะชกกับเด็กวัยรุ่นได้สบายๆ) ตอนนี้หน้าตาเรายังเด็กมากๆ ผิวเนียน หน้าเด้ง เหมือนคนอายุยังน้อยอยู่ ไม่มีรอยเหี่ยวย่น...อิๆๆ...และยิ่งอายุมากขึ้นเราก็ยิ่งเรียนอะไรใหม่ๆได้รวดเร็วมากๆยิ่งๆขึ้นเรื่อยๆ เรากะจะฝึกตัวเองให้กลายเป็น super genius และมีวรยุทธ์สูงส่งเมื่ออายุ 100 ปี แบบ Zhang Sanfeng (เขียนตัวย่อ 张三丰...เขียนตัวเต็ม 張三丰)ผู้เป็นเจ้าสำนัก Wudang เพราะเราได้รับแรงดลใจจากการอ่านประวัติ Zhang Sanfeng  มาจนเคลิบเคลิ้ม...ตอนนี้เรากำลังเริ่มเรียนภาษาจีนใหม่หมดด้วยตัวเอง...เคยเรียนตอนเด็กๆแล้วขี้เกียจไม่เอาไหน...อิๆๆ... แก้ไขเมื่อ 13 ม.ค. 54 10:15:26 แก้ไขเมื่อ 13 ม.ค. 54 10:14:01 แก้ไขเมื่อ 13 ม.ค. 54 10:08:42 จากคุณ : fortuneteller เขียนเมื่อ : 13 ม.ค. 54 10:07:29

ความคิดเห็นที่ 17 หา? 60 ข้าน้อยขอคารวะท่านผู้เฒ่าค่ะ อิๆ อ่ะ ล้อเล่ง จะโดนโกรธมั๊ยเนี่ย? จะบอกว่า จขกท. แก้ไม่ยากหรอก เริ่มเรียนตั้งแต่โครงสร้างประโยคพื้นฐานก่อน แล้วไล่ระดับไปเรื่อย ค่อยๆ ไ่ต่ระดับ คนที่มีปัญหาเหมือน จขกท. แก้ไขได้ภายในไม่กี่เดือน ถ้าตั้งใจจริง จากคุณ : Lovely Creature เขียนเมื่อ : 13 ม.ค. 54 11:47:07

ความคิดเห็นที่ 18 ^ ^ อื่อ คุณจบเอกอังกฤษจากรามฯมาแล้วกี่ปี? เราเห็นคุณเขียนภาษาอังกฤษเก่งจังเลยหละ ถ้าคุณเพิ่งจบมาตอนยังสวยๆเอ๊าะๆ แล้วเก่งขนาดนี้นะ โห...เราว่าคุณเป็นคนที่น่าสนใจมากๆเลยหละ... แบบที่ว่าเราต้องพูดถึงคุณว่า Not only are you a lovely creature, but you are also a fascinating creature. จากคุณ : fortuneteller เขียนเมื่อ : 14 ม.ค. 54 20:55:31

ความคิดเห็นที่ 19 หลายปีแล้วค่ะ (ไม่บอกหรอกว่ากี่ปี เดี๋ยวรู้อายุเรา อิๆ) ท่านผู้อาวุโสก็ยกยอกันเกินไปค่ะ จริงๆแล้วภาษาอังกฤษของข้าน้อยก็ยังด๋อยๆ อยู่เลย ยังต้องปรับปรุง เรียนรู้จากหลายๆท่านในห้องนี้อีกเยอะ ส่วนมากก็เข้ามาสูบวิชาในความเห็นของคุณ Fortuneteller, คุณแอ๊ด ปากเกร็ด, นายชัย, คุณ K.Senior และอีกหลายๆท่านค่ะ Thanks for your compliment.  It's very kind of you to say so. ^^ แก้ไขเมื่อ 17 ม.ค. 54 10:00:27 จากคุณ : Lovely Creature เขียนเมื่อ : 17 ม.ค. 54 09:59:50