 |
นักอ่านรุ่นก่อนๆเห็นคำว่า "นิยายจีนมาตรฐาน" แล้วคงต้องนึกถึงท่าน"อ้อเล้งเซ็ง"ที่ถูกยกย่องเป็นเจ้านิยายจีนมาตรฐาน เข้าใจว่านิยายสมัยก่อนก็จัดแค่ 2 ระดับ คือ 1.เข้าข่ายมาตรฐาน 2.ไม่เข้าข่ายตามมาตรฐาน นิยาม"นิยายจีนมาตรฐาน"ที่ทางไต้หวันจำกัดความไว้ให้ท่านอ้อเล้งเซ็ง คือการวางโครงเรื่องการผูกปมต่างๆ,สำนวนบรรยายอ่านง่ายแฝงคำคมแง่คิดและอาจรวมถึงการบรรยายวิชาการต่อสู้และฉากบู๊ ซึ่งถือว่าท่านอ้อฯมีครบ ดังนั้นในยุคนี้ถ้าใครเขียนได้ประมาณนี้ก็คงถือเข้าข่ายมาตรฐาน สิ่งสำคัญสุดคงเน้น การวางโครงเรื่องการผูกปมต่างๆและการสอดแทรกปรัชญาแง่คิดเข้าไป ผมเองสังเกตุจาก 10 เจ้ายุทธจักรนิยายจีนไต้หวันที่เคยมีการจัดลงนิตยาสาร หลายท่านอย่างเช่น อ้อเล้งเซ็ง,จูกัวะแชฮุ้น,ซีเบ๊เหล็งและอื่นๆ ดูจะเป็นพวกที่เน้นการวางพล๊อตเรื่อง ผูกเรื่องพล๊อตหลักพล๊อตย่อย ที่มาที่ไปตัวละคร ภาพรวมคือเรื่องมิติของงานเขียน ไม่ใช่เป็นการเขียนมิติเดียวที่ไม่มีอะไรเลยอย่างเช่นพล๊อต"ใครฆ่าบิดาหรืออาจารย์ แล้วตกเหวได้วาสนา แล้วก็ตลุยล้างแค้น" เดินเรื่องโดยไม่มีการผูกพล๊อตย่อยอื่นเป็นส่วนเสริม มิติตัวละครก็เช่นกันมิใช่พวกมีมิติเดียวคือไม่เป็นคนดีก็เป็นคนเลว แบ่งแยกเด่นชัดระหว่างธรรมและอธรรม งานเขียนลักษณะมิติเดียวเหล่านี้ก็จะมีสำนวนแค่คิดอยู่แค่ "ธรรมะย่อมชนะอธรรม" "บุญคุณต้องทดแทนแค้นต้องชำระ" งานเขียนลักษณะนี้จะไม่ถูกจัดอยู่ในข่ายมาตรฐาน อย่างเช่นงานเขียนของตั้งแชฮุ้น,เซาะงัง,เชาเยีกปิง,ฉั้งกอ หรืองานของเจ้าพ่อสุขนิยมอย่างอี้บุ้นที่เน้นหล่อสาวหลงก็คงไม่ถูกจัดอยู่ในข่ายนิยายจีนมาตรฐานเช่นกัน การบรรยายวิชาการต่อสู้ที่มาที่ไปก็เป็นอีกประเด็นหนึ่งที่นิยายจีนมาตรฐานพึงจะมี มิใช่ว่าบรรยายน้อย เน้นรวบรัด แล้วจะถูกตัดออกจากคำว่า"นิยายจีนมาตรฐาน"ก็ไม่ใช่ ถ้าสอดแทรกการอธิบายหลักการปรัชญาแง่คิดในการต่อสู้ได้ดี ก็ยังนับว่าเข้าข่ายมาตรฐาน ในส่วนที่ไม่เข้าข่ายมาตรฐานอย่างที่ถูกเกริ่นว่า"แนวปล่อยของวิเศษ ยิงแสงสู้กัน " อันนี้เป็นแนวกำลังภายในยุคต้นก่อนพวกท่านกิมย้ง,โกวเล้งและเนี่ยอู้เซ็ง 3 เสาหลักซะอีก อย่างเช่น"จวกซัวเกี่ยมเฮี๊ยบตึ่ง(ศึกเทพยุทธเขาซูวัน)"ของ โฮ้ยจูเล้าจู้ นั่นเลยยุคต้นๆเน้นอิทธิฤทธิ์ปาฏิหาริย์ ปล่อยกระบี่บิน แต่พอถึงยุค 3 เสาหลัก 10 เจ้ายุทธจักร แล้วพัฒนากลายเป็นความชัดเจนของแนววิชา,กระบวนท่าและค่ายสำนักมาตรฐานที่เกิดขึ้นมา ไม่น่าเกี่ยวกับความโอเวอร์หรือไม่โอเวอร์ของวรยุทธและกระบวนท่า ถ้าหากว่าเขียนได้มีที่มาที่ไปก็จัดเป็นมาตรฐานได้ ไม่ไช่ว่า พอเข้าฝึกวิชาปุ๊บปล่อยกระบี่บินได้ปั๊บหรือยิงแสงเลเซอร์ได้ทันที ไม่แปลกที่เจิ้งฟงซึ่งเป็นนักเขียนชาวไต้หวันจะพูดถึงคำว่า "นิยายจีนมาตรฐาน"เพราะที่มาก็มาจากไต้หวันนั่นเอง ทั้งนี้ทั้งนั้นก็ไม่แน่นักว่า"นิยายจีนมาตรฐาน"จะเป็นนิยายที่สนุกเสมอไป และนิยายที่ไม่เข้าข่ายมาตรฐานก็อาจจะมีหลายๆเรื่องที่อ่านสนุกถูกรสนิยมผู้อ่านก็ได้ ทั้งหมดนี้ผมประมวลจากความเข้าใจส่วนตัวเช่นกันครับ
จากคุณ |
:
เลาะแช (ดาวร่วงทวงวิญญาณ)
|
เขียนเมื่อ |
:
15 ม.ค. 54 15:56:05
|
|
|
|
 |