ยกย่องครูข้างถนน เสียสละสอนเด็กด้อยโอกาส
รายงานพิเศษ
วันครู 16 ม.ค.ของทุกปี เด็กๆ ถูกพร่ำสอนให้แสดงความกตัญญูกตเวทีต่อครูผู้ได้รับการยกย่องเชิดชูในสังคม แต่ยังมีครูอีกกลุ่มหนึ่งที่ถูกเรียกว่า "ครูข้างถนน" หรือครูที่ทำงานช่วยเหลือเด็กเร่ร่อนข้างถนน ก็สมควรได้รับการยกย่องเชิดชูจากสังคมเช่นกัน
"ครูมิ้น"สิทธิพร ธรรมเนียมงาม ครูข้างถนนที่อยู่กับเด็กเร่ร่อนมาอย่างยาวนานเกือบ 20 ปี ผู้คอยช่วยเหลือโอบอุ้มเด็กข้างถนนด้อยโอกาส ทั้งในย่านหัวลำโพง สวนลุมฯ พัฒน์พงศ์ ให้สามารถช่วยเหลือตัวเองได้และมีที่ยืนอยู่ในสังคม
"ครูมิ้น" เล่าว่า จากการเป็นอาสาสมัครของมูลนิธิสร้างสรรค์เด็ก เข้ามาทำงานช่วยเหลือเด็กเร่ร่อนตั้งแต่ยังเป็นนักศึกษา เห็นภาพเด็กเร่ร่อนใช้ชีวิตตามท้องถนน ใต้สะพานลอย หรือตามสถานที่ต่างๆ เกิดความรู้สึกอยู่ในใจว่า เด็กจำเป็นต้องได้รับการดูแลช่วยเหลือ
ครูมิ้นบอกว่า เบื้องต้นครูต้องคอยช่วยเหลือให้เขาเอาตัวรอดได้ แต่ไม่เอาเปรียบเพื่อนฝูง รู้จักแบ่งปัน อีกเรื่องที่สำคัญคือการดูแลสุขภาพตัวเอง สิ่งที่สร้างความสุขให้กับครูมิ้นมากที่สุด คือการได้รับฟังเรื่องราวที่พรั่งพรูจากปากคำของเด็กและหาทางช่วยเหลือ ค้นหาทางออกเพื่อชีวิตที่ดีกว่า
บางครั้งครูได้ช่วยเหลือจนสามารถนำเด็กบางคนกลับคืนสู่ครอบครัว บางคนได้เข้าเรียน ได้ฝึกงานอาชีพ มีงานทำ มีรายได้ บางคนได้รับการดูแลจากบ้านพักเด็กที่เหมาะสม ครูมิ้นบอกว่าถือเป็นความภาคภูมิใจของครูข้างถนนคนนี้
ขณะที่ "ครูเซฟ"อรุณ ถนอมธรรม จากมูลนิธิการส่งเสริมพัฒนาบุคคล หรือเมอร์ซี่ ผู้ที่ทำงานด้านเด็กเร่ร่อนมานานกว่า 10 ปี บริเวณสี่แยก อสมท ทุกวันจะเห็นครูเซฟพร้อมเป้คู่ใจที่บรรจุอุปกรณ์ต่างๆ ในการสอนทักษะให้กับเด็ก ขนมและของฝากต่างๆ เดินย่ำไปตามฟุตปาธ เด็กจะออกมาในช่วงประมาณ 1 ทุ่มถึงเที่ยงคืน โดยเฉพาะช่วงวันศุกร์ เสาร์ อาทิตย์ เป็นเวลาที่จะเจอเด็กได้ง่าย การดูแลของครูเป็นเหมือนเป็นการดูแลคนในครอบครัว ทุกวันไม่ว่าจะค่ำมืดแค่ไหนก็จะต้องกลับมาลงพื้นที่เพื่อพบเด็กๆ เสมอ
ที่สำคัญคือการพยายามดึงเด็กมาอยู่ในบ้านพักที่ปลอดภัย ไม่ให้ตกเป็นเหยื่อการแสวงหาผลประโยชน์ของผู้ใหญ่ในรูปแบบต่างๆ ให้มีชีวิตอยู่รอดและสามารถพัฒนาตามวัยได้อย่างเต็มตามศักยภาพ
ครูเซฟบอกด้วยความภาคภูมิใจว่า งานครูข้างถนนเป็นงานที่ต้องเสียสละ ทุ่มเท แต่ก็สนุก ให้ความสุขและคุณค่าทางจิตใจสูง เพราะการที่เราได้ช่วยเหลือเด็กคนหนึ่งให้รอดพ้นจากสิ่งไม่ดีเป็นความยิ่งใหญ่สูงสุดในชีวิต ได้ความอิ่มใจที่หาค่าตอบแทนไม่ได้
สิ่งที่ครูข้างถนนมอบให้แก่เด็ก มีตั้งแต่การสร้างความไว้วางใจ ให้คำปรึกษา สอนทักษะชีวิต ฝึกอาชีพเพื่อให้เด็กได้เลี้ยงตัวเองได้ รวมไปถึงคอยประสานงานให้เด็กกลับคืนสู่ครอบครัว โรงเรียน หรือบ้านแรกรับ บ้านพัฒนาเด็ก หรือสถานสงเคราะห์เพื่อให้เด็กสามารถมีที่พักพิงและมีที่อยู่อาศัยแน่นอน
"ครูข้างถนน" จึงสมควรได้รับการยกย่องว่าเป็นผู้เสียสละ เพราะสิ่งที่ครูได้รับตอบ แทนแทบจะไม่มีอะไรนอกไปจากความภาคภูมิใจ และความรักความไว้ใจ ที่เด็กเร่ร่อนได้มอบให้ครูข้างถนน
http://www.khaosod.co.th/view_news.php?newsid=TURObFpIVXdOREUzTURFMU5BPT0=§ionid=TURNeE5RPT0=&day=TWpBeE1TMHdNUzB4Tnc9PQ==
จากคุณ |
:
หมาป่าดำ
|
เขียนเมื่อ |
:
17 ม.ค. 54 00:53:53
|
|
|
|