PANTIP.COM : K10168886 ตกลง "ซูสีไทเฮา" มีตัวตนจริงๆมั้ย แล้วตกลงนางร้ายหรือนางดีกันแน่ ? [ประวัติศาสตร์]

ความคิดเห็นที่ 15

ในสมัยของซูสีไทเฮานั้น ตอนพระนางขึ้นเป็นไทเฮา ราชสำนักก็แตกแยกเป็น 3 ฝ่าย โดยเฉพาะก๊กของซูซุ่นที่ตั้งตัวเป็นศัตรูกับพระนางอย่างเปิดเผยมาก และฝ่ายของก่งอ๋องที่ดูลำบากว่าจะเป็นสนับสนุนพระนางแค่ไหน

ทำให้ ช่วงต้นรัชกาลถงจื้อนั้น ซูสีไทเฮาต้องพยายามแย่งอำนาจปกครองมาจากพวกของซูซุ่นครับ และขจัดอิทธิพลของซูซุ่นในราชสำนัก แย่งชิงการสนับสนุนจากเหล่าเชื้อพระวงศ์และก่งอ๋องมาอยู่ข้างพระนาง นั่นทำให้พระนางต้องลงมาเล่นเกมการเมืองเอง ไม่สามารถวางพระทัยให้ก่งอ๋องหรือซูซุ่นช่วยราชกิจจักรพรรดิ์ถงจื้อได้ตาม ลำพัง

จากนั้นก็คือการปราบกบฏไท่ผิง ซึ่งกองทัพแมนจูตกเป็นรองอย่างมาก สถานการณ์ในตอนนั้น 5 ใน 18 มณฑลกลายเป็นเขตยึดครองของเหล่าไท่ผิง ราชสำนักชิงต้องยอมติดอาวุธให้กับเหล่าประชาชนที่ไม่ใช่คนของกองธงหรือพวก หลู่ยิง เพื่อต่อต้านพวกไท่ผิงครับ และกว่าจะปรายพวกไท่ผิงได้ก็ต้องปี 1864

จากนั้นพระนางก็พยายามปฏิรูปราชสำนักและการศึกษาของจีน ด้วยการจัดตั้งถงเหวินกวน หรือหอบัณฑิตขึ้นเพื่อฝึกสอนวิชาการสมัยใหม่ด้่านการทหารและการเมืองแก่ เหล่าราชบัณฑิต และแก้ไขปัญหาความพินาศของบ้านเมืองจากสงครามภายนอก-ภายใน ซึ่งเป็นงานที่หนักเกินกว่าจะมอบให้จักรพรรดิ์ถงจื้อได้
อย่างในปี 1873 จักรพรรดิ์ถงจื้อเสนอให้สร้างพระราชวังหยวนหมิงหยวนใหม่ แต่โดนเหล่าขุนนางทัดทานกันทั้งราชสำนัก ทำให้พระองค์เสียพระพักตร์มาก (ซึ่งก็ควรจะค้าน เพราะการคลังของต้าชิงว่างเปล่า ไม่มีงบจะไปสร้างหยวนหมิงหยวนใหม่แน่ๆ)

ตามด้วยในปี 1874 จักรพรรดิ์ถงจื้อลองสั่งปลดก่งอ๋อง เพราะแค้นที่ก่งอ๋องไปทัดทานพระองค์ในการสร้างหยวนหมิงหยวน แต่โดนขุนนางทั้งราชสำนักลงชื่อทัดทาน นั่นยิ่งทำให้พระราชอำนาจของจักรพรรดิ์ถงจื้อตกต่ำครับ

พอเป็นแบบนี้ เมื่อจักรพรรดิน้อยไม่อาจจะได้ใจขุนนาง ทำให้ซูสีไทเฮาไม่อาจจะวางพระทัยปล่อยให้พระโอรสไปโดนเหล่าขุนนางเหยียดพระ เกียรติได้ พระนางเลยต้องมาช่วยว่าราชการใกล้ชิดขึ้นและเข้มงวดมากขึ้น เพื่อเป็นการสนับสนุนพระโอรสและฝึกสอนไปด้วย แต่ผลมันดันออกมาเป็นตรงกันข้ามคือ จักรพรรดิ์ถงจื้อรู้สึกว่าพระองค์ถูกกดดันจากทั้งพระมารดาและเหล่าขุนนาง จนต้องหาทางออกไประบายด้วยการเที่ยวเตร่นอกวัง และติดไข้ทรพิษสวรรคตลงในวัยหนุ่ม

เมื่อจักรพรรดิ์ถงจื้อสวรรคตโดยไม่มีรัชทายาท ตามกฎมณเฑียรบาลก็ควรจะเลือกเชื้อพระวงศ์ในราชสกุลอ้ายซินเจี๋ยหรอ รุ่นฟู่ ที่มีพระชันษาสมควรขึ้นครองราชสมบัติครับ แต่เนื่องจากหาที่สืบสายพระโลหิตใกล้ชิดในสายของจักรพรรดิ์เต้ากวงและเจริญ พระชันษามากพอไม่ได้เลย จึงต้องไปหาเชื้อพระวงศ์รุ่นไจ้ ซึ่งเป็นรุ่นเดียวกับจักรพรรดิ์ถงจื้อมาแทนเพื่อสืบราชสมบัติ

หวยไป ลงที่โอรสของชุนอ๋อง ไจ้เถียน ซูสีไทเฮารับไจ้เถียนเป็นโอรสบุญธรรมและให้เขาขึ้นครองราชสมบัติ เป็๋นจักรพรรดิ์กวางสูในปี 1874 ครับ

ช่วงปี 1875-1890 นี่ จักรวรรดิ์นิยมตะวันตกรุกรานจีนหนักข้อขึ้นเรื่อยๆ สภาพการคลังของราชสำนักยังย่ำแย่ การปฏิรูปประเทศและกองทัพให้ทันสมัยก็ไม่ค่อยจะคืบหน้า จักรพรรดิ์กวางสูก็ยังพระเยาว์เกินไป พระนางเลยต้องว่าราชการเองเกือบหมดเพื่อชี้นำประเทศครับ

ราวๆปี 1893-94 นี่แลที่พระนางซูสีเริ่มปล่อยอำนาจบริหารบางส่วนให็จักรพรรดิ์กวางสูไปทดลอง บริหารบ้าง ซึ่งก็ตามจักรพรรดิ์หนุ่มใจร้อนครับ พระองค์อยากจะปฏิรูปประเทศแบบเร่งด่วนเพื่อสร้างจักรวรรดิ์ที่เข้มแข็ง ซึ่งแน่นอนว่ามันจะกระทบต่อขุนนางและเจ้าที่ดินจำนวนมาก

การปฏิรูป ร้อยวันของคังโหย่วเหวย ภายใต้การสนับสนุนของจักรพรรดิ์กวางสูนั้นก็เหมือนการต่อสู้กันระหว่าง ระบบอำนาจใหม่ของจักรพรรดิ์กวางสู และอำนาจเก่าที่สนับสนุนพระนางซูสีครับ

ใน สายพระเนตรของจักรพรรดิ์หนุ่ม การปกครองของพระมารดานั้นล้าสมัย พวกขุนนางเก่าๆก็ล้วนโกงกินและฉ้อฉล หากจะกอบกู้ประเทศจีนก็ต้องทำอะไรที่มันทันสมัย รวดเร็ว ฉับไว และถึงรากถึงแก่น

ในสายพระเนตรของซูสีไทเฮานั้น การไปหักด้านพร้าด้วยเข่าของจักรพรรดิ์กวางสูมันอันตรายมาก เพราะกระทบต่อผลประโยชน์ของขุนนางและเจ้าที่ดินทั้งประเทศ พวกเหล่าราชบัณฑิตที่เป็นกระดูกสันหลังของระบบการปกครองต้าชิงไม่มีวันยอม จักรพรรดิ์กวางสูแทบจะไม่มีอำนาจอันใดเลย การไปงัดข้อกับเหล่าขุนนางถือเป็นการฆ่าตัวตายชัดๆ
พระนางจึงเห็นว่า การปฏิรูปของจักรพรรดิ์หนุ่มไม่มีอะไรไปมากกว่าพระองค์ถูกหลอกโดยพวกคังโหย่ วเหวย และกำลังถูกอิทธิพลของผีตะวันตกมาครอบงำครับ พระนางในฐานะพระมารดาและคนที่แบกชะตากรรมของต้าชิงเอาไว้ จะไม่มีวันยอมให้ราชสำนักของบรรพชนอายุ 200 ปีต้องพินาศในมือพระนางแน่ๆ

พระ นางจึงตัดสินพระทัยว่า การมอบอำนาจให้จักรพรรดิ์หนุ่มตอนนี้ยังไม่พร้อมด้วยประการละทั้งปวง เลยต้องทรงลงมือแย่งชิงอำนาจปกครองเอาไว้ครับ

จากคุณ : อุ้ย (digimontamer)

เขียนเมื่อ : 25 ม.ค. 54 14:54:32