ความคิดเห็นที่ 1 เรื่องนี้อยู่ในคิวรออ่านค่ะ น่าสนุกนะคะ อยากได้ข้อมูลเหมือนกัน ^_^ จากคุณ : jk (jackfruit_k) เขียนเมื่อ : 27 ม.ค. 54 12:27:26

ความคิดเห็นที่ 2 เจ้าพระยาโกษาสองพี่น้องจุดจบของชีวิตไม่สวยทั้งคู่ จากคุณ : หลวงโยธา เขียนเมื่อ : 27 ม.ค. 54 16:54:23

ความคิดเห็นที่ 3 ข้าไหว้ท่าน มาปูเสื่อรอ ขอรับ จากคุณ : ขุนศึกปลายแถว เขียนเมื่อ : 27 ม.ค. 54 17:05:15

ความคิดเห็นที่ 4 คุณ jk สนุกจริงค่ะ จขกท.กำลังเริ่มอ่านรอบที่ 2 ในหนังสือบอกว่าเพราะท่านเป็นคนฉลาดเฉลียว พระเพทราชาจึงเกิดความระแวง ทั้งๆที่ท่านก็เข้าฝ่ายของพระเพทราชามาแต่ต้น และทำความดีความชอบอยู่ไม่น้อยเลยทีเดียว แต่ต้องมาพบจุดจบที่น่าเศร้า รู้สึกว่าขุนนางข้าราชการระดับชั้นปกครองในอดีต เค้ามีความคิดอ่านและการแสดงออกที่ซับซ้อนซ่อนเงื่อนจนทำให้คนธรรมดาอย่างเราๆคิดไม่ถึงเลยล่ะค่ะ อ่านไปก็ได้แต่เกิดเครื่องหมายคำถาม ขอนั่งรอบนเสื่อคุณขุนศึกปลายแถวด้วยคนนะคะ เห็นถือมาอีกผืนหนึ่งด้วย อิอิ จากคุณ : แม่หญิงวิปลาศ เขียนเมื่อ : 27 ม.ค. 54 18:30:33

ความคิดเห็นที่ 5 ^ ^ ^ ข้าไหว้แม่หญิง ด้วยความยินดียิ่ง ขอรับแม่หญิง จากคุณ : ขุนศึกปลายแถว เขียนเมื่อ : 27 ม.ค. 54 18:49:26

ความคิดเห็นที่ 6 ถ้าจะวิเคราะห์เหตุผล ที่พระเพทราชา ทรงระแวง เจ้าพระยาโกษา มีหลายประการ อาทิ ๑. ภาระหน้าที่ต่างๆ ในความรับผิดชอบ อาทิ การดูแลกรมท่า ซึ่งเป็นกรมใหญ่ มีอำนาจหน้าที่ในการควบคุมหัวเมืองชายทะเล และความสามารถในการติดต่อต่างประเทศ ซึ่งเป็นฐานอำนาจและบารมีต่างๆ ๒. ความที่เป็นคนสนิทของสมเด็จพระนารายณ์มหาราช ด้วยที่เป็นลูกของพระนม ซึ่งถือว่ามีทั้งความใกล้ชิด และเป็นที่ไว้วางพระราชหฤทัย ๓. ความที่เป็นเชื้อพระวงศ์ ตามที่ระบุไว้ในเอกสารต่างๆ ว่าง เจ้าพระยาโกษาธิบดี ทั้ง ๒ ท่าน เป็นบุตรของเจ้าแม่วัดดุสิต ซึ่งว่ากันว่า เป็นพระธิดาของสมเด็จเอกาทศรถ หรือเป็นหม่อมเจ้าในราชวงศ์พระร่วง ซึ่งต่อมาได้รับการสถาปนาเป็น กรมพระเทพามาตย์ ในรัชกาลสมเด็จพระสรรเพชญ์ที่ ๘ ในขณะเดียวกัน พระเพทราชา ขึ้นครองราชย์ด้วยการปราบดาภิเษก ขึ้นจากสามัญชน ทั้งหลายทั้งปวงจึงสามารถสร้างความระแวงในตัว ท่านเจ้าพระยาฯ ได้ ส่วนคำถามว่า การอสัญกรรมของท่าน เกิดจากการทำอัตวิบากกรรม หรือการถูกทรมานนั้น ไม่มีใครตอบได้ครับ จากคุณ : พระนายไวย เขียนเมื่อ : 28 ม.ค. 54 09:41:04

ความคิดเห็นที่ 7 คุณพระนายไวย >>ขอบพระคุณมากค่ะ แต่พอย้อนกลับไปดูพระราชประวัติขององค์สมเด็จพระเอกาทศรถแล้วไม่ปรากฏว่ามีพระราชธิดาเลยล่ะคะ >>มีเพียงพระราชโอรสที่ประสูติจากพระอัครมเหสี 2 องค์ คือ เจ้าฟ้าสุทัศน์ และเจ้าฟ้าศรีเสาวภาคย์ >>พระราชโอรสที่ประสูติจากพระสนม 3 องค์ คือ พระอินทรราชา พระศรีศิลป์ และพระองค์ทอง หรือจะมีพระสนมลับๆอีก >>อีกอย่างเท่าที่ จขกท.ทราบมา(เพียงน้อยนิด) ดูเหมือนพระเพทราชาจะไม่ยินดียินร้ายเท่าไหร่ที่ได้รับการทูลเชิญเสด็จขึ้นครองราชย์ ที่วางแผนยึดอำนาจก็เพื่อไม่ให้สยามต้องตกเป็นเมืองขึ้นของฝรั่งเศส และพระองค์เองไว้วางใจโกษาปานมากอยู่ โกษาปานก็เป็นคนใจดี อ่อนน้อม อ่อนโยน ท่านแสดงทีท่าไม่น่าไว้ใจเองรึจะถูกเหล่าขุนนางขี้อิจฉาใส่ความคะ แต่น่าจะเป็นอันหลังมากกว่า บ่นมาซะยาวเลย แต่ จขกท. ขี้สงสัยจริงๆค่ะ อ่านนิยายมากไปหน่อย จากคุณ : แม่หญิงวิปลาศ เขียนเมื่อ : 28 ม.ค. 54 11:09:44

ความคิดเห็นที่ 8 ประวัติของสมเด็จพระเอกาทศรถ ที่คุณแม่หญิงวิปลาสกล่าวไว้ว่าไม่ปรากฏพระราชธิดานั้น อาจจะไม่ใช่อย่างที่แม่หญิงคิดก็ได้ครับ เพราะแม้พงศาวดารจะกล่าวแต่เพียงชื่อพระราชโอรส แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าสมเด็จพระเอกาทศรถจะไม่มีพระราชธิดาสักหน่อยครับ อย่าลืมว่าชนชั้นปกครองในสมัยนั้น มีพระมเหสี พระสนม บาทบริจาริกามากมายที่แม้แต่คนต่างชาติที่เข้ามาในสยามครั้งนั้นยังงง ดังนั้น ลูกๆ ของพระมหากษัตริย์ หากจะมีหลายสิบคนก็ไม่แปลกเท่าไรครับ ส่วนเรื่องที่สมเด็จพระเพทราชา ทรงระแวงเจ้าพระยาโกษาธิบดี (ปาน) นั้นก็คงจะจริง เพราะพระมหากษัตริย์ที่ปราบดาภิเษกแย่งชิงอำนาจจากกษัตริย์องค์ก่อนมาได้ ย่อมมีความระแวงบรรดาขุนนางที่มีอำนาจเพิ่มพูนอย่างไม่มีสิ้นสุดได้เสมอ ดูอย่างสมเด็จพระเจ้าปราสาททอง พระราชบิดาของสมเด็จพระนารายณ์เอง แย่งชิงอำนาจจากพระโอรสของสมเด็จพระเจ้าทรงธรรม พระทรงทรงจัดการ “ล้างบาง” เชื้อพระวงศ์ และขุนนางในพระมหากษัตริย์องค์ก่อนเสียแทบจะยกสำรับ ขนาดวัน วลิต ฝรั่งชาวฮอลันดายังจดบันทึกไว้ว่า อยุธยาถึงคราวพลิกแผ่นดิน เมื่อพวกเชื้อพระวงศ์ ผู้ดี ข้าราชการในราชสำนักเก่า ไม่ตายก็ถูกถอดเป็นไพร่ และเอาพวกไพร่ขึ้นมาเป็นผู้ดี และเสนาบดีกันแทบทั้งหมด ด้วยเหตุนี้ ผมมักจะพูดเสมอว่า "สมเด็จพระเจ้าปราสาททอง เป็นพระมหากษัตริย์ที่ทำให้เกิดจุดเริ่มต้นของความอ่อนแอในอาณาจักรกรุงศรีอยุธยามานับแต่นั้น" เพราะระบบราชการที่นำ “ไพร่” ขึ้นมาเป็นผู้ดีนี้เอง ทำให้ข้าราชการมีแต่พวกประจบสอพลอ ไร้ฝีมือในทางราชการ จนพวกชาวต่างชาติทั้งวัน วลิต ไปจนถึงลาลูแบร์ ในสมัยพระนารายณ์ต่างบันทึกสอดคล้องกันว่า คนไทยเป็นคนขี้ขลาด ทหารไทยไร้ประสิทธิภาพ เพียงแค่ฝรั่งคนเดียวควงดาบเดินมา ก็ทำให้คนไทยเป็นสิบๆ คนแตกหนีกระเจิงกันหมด ซึ่งแน่นอน ความสามารถนี้ มันช่างต่างจากความสามารถของทหารไทยในยุคกรุงศรีอยุธยาตอนต้น มาจนถึงสมัยสมเด็จพระนเรศวรยิ่งนัก กลับไปที่องค์สมเด็จพระเจ้าปราสาททองอีกที เมื่อจัดการคนที่เป็นเสี้ยนหนามต่ออำนาจของพระองค์จนหมดแล้ว พระองค์ก็เริ่มมาจัดการขุนนางของพระองค์เอง ถึงแม้จะเป็นคนสนิทที่ร่วมก่อการชิงอำนาจด้วยกันมา ซึ่งก็คงไม่พ้นเรื่องของความระแวงที่ขุนนางคนสนิทของพระองค์เหล่านั้นที่มีอำนาจมากเกินไป ซึ่งอาจทำให้ขุนนางมีพลังมากพอที่จะท้าทายพลังอำนาจในราชบัลลังก์ได้ พระองค์ก็วางแผนจัดการ ถ้าไม่ฆ่า ก็ถูกถอดเป็นไพร่ หรือไม่ก็เป็นตะพุ่นหญ้าช้าง และก็เอาบรรดาข้าราชการชั้นผู้น้อย หรือไพร่ ที่พระองค์สามารถควบคุมความประพฤติได้ (หัวอ่อน และเกรงกลัวพระเจ้าปราสาททองยิ่งนัก)  ขึ้นมาเป็นขุนนางชั้นผู้ใหญ่อีกที พวกขุนนางรุ่นหลังที่ขึ้นมานี้ ก็ใช่จะมีอำนาจหน้าที่ที่มั่นคงสักเท่าไร พระองค์ระแวงขนาดหนักถึงขนาดทรงออกกฎหมาย ห้ามไม่ให้เจ้าเมืองไปมาหาสู่กัน ห้ามไม่ให้ขุนนางไปเยี่ยมบ้านเรือนซึ่งกันและกัน ห้ามคุยในที่ลับตา ถ้าจะคุยปรึกษากัน ก็ต้องให้พระเจ้าอยู่หัวได้ยินด้วย (แปลกไหมล่ะ...) วัน วลิต เองยังจดไว้อีกว่า พระองค์ทรงสับเปลี่ยนตำแหน่งขุนนางบ่อยครั้ง จนไม่มีขุนนางคนไหนแน่ใจในฐานะ หน้าที่การงานของตนเอง ปลายรัชกาลสมเด็จพระเจ้าปราสาททอง จึงเต็มไปด้วยข้าราชการที่ไร้ประสิทธิภาพยิ่งนัก ดังที่ปรากฏให้เห็นในตอนปราบกบฏปัตตานี ที่ไปตี 2 ครั้ง แตกยับเยินทั้ง 2 ครั้ง แถมมีแม่ทัพบางคนหลบหนีหน้าที่เสียอีก และกบฏเจ้าเมืองสงขลา ที่ส่งทหารไปตี 2 ครั้ง ก็แตกยับเยินมาทั้ง 2 ครั้งเช่นกัน พอสมเด็จพระเจ้าปราสาททองสวรรคต ก็เกิดการรัฐประหาร สงครามกลางเมืองกันขึ้นอีก สมเด็จพระนารายณ์มหาราช  พระราชโอรสของพระเจ้าปราสาททองก็ทรงขึ้นครองราชย์ด้วยวิธีที่ไม่ค่อยสวยเช่นกัน นั่นก็คือการรัฐประหาร เหมือนดังที่พระราชบิดาเคยทำมา แม้นักประวัติศาสตร์สมัยชาตินิยม จะยกย่องสมเด็จพระนารายณ์ ให้เป็นถึงมหาราช แต่เมื่อไปงานบทวิเคราะห์ของอาจารย์นิธิ เอียวศรีวงศ์ ในหนังสือที่รู้จักกันดี คือ “การเมืองไทย สมัยพระนารายณ์” จะเห็นว่า นโยบายการปกครองของพระองค์นั้น ทำให้สยามมีความล่อแหลมต่อการเป็นเมืองขึ้นของฝรั่งเศสเป็นอย่างมาก เพราะพระองค์ทรงเชื่อขุนนางฝรั่งมากเกินไป ทรงยกย่องขุนนางชาวต่างชาติ มากกว่าที่จะยกย่องขุนนางคนไทย ทั้งนี้ เพราะขุนนางที่เป็นคนไทย เกิดมีอำนาจเพิ่มพูนขึ้นมา ก็อาจจะเข้ามาท้าทายอำนาจในราชบัลลังก์ของพระองค์ได้ ตัวอย่างที่เห็นได้ชัด ก็คือการสั่งโบยเจ้าพระยาโกษาธิบดี (เหล็ก) พี่ชายของโกษาปาน จนตาย ทั้งๆ ที่ท่านเหล็กผู้นี้ เป็นคนสนิทและจงรักภักดีต่อสมเด็จพระนารายณ์ยิ่งนัก แต่ที่ถูกเฆี่ยนนี้ก็เพราะไปขัดแย้งกับเจ้าพระยาวิชเยนทร์ ฝรั่งคนโปรดของพระมหากษัตริย์นั่นเอง สมเด็จพระเพทราชาเอง ในประวัติศาสตร์บอกว่าเป็นคนสามัญ มาจากบ้านพลูหลวงในแขวงสุพรรณบุรี ผมคิดว่าชาติกำเนิดของพระเพทราชาผู้นี้เป็นเรื่องที่นักประวัติสาสตร์รุ่นหลังแต่งเติมขึ้นมาเพื่อดิสต์เครดิตราชวงศ์บ้านพลูหลวง ถ้าไปอ่านจดหมายเหตุของแกมป์เฟอร์ ฝรั่งชาวเยอรมันที่เดินทางเข้ามายังกรุงศรีอยุธยาในสมัยสมเด็จพระเพทราชา แกมป์เฟอร์ให้ข้อมูลไว้อย่างน่าสนใจว่า พระเพทราชาผู้นี้มีเชื้อเจ้า และเป็นบุตรองค์หนึ่งของพระเจ้าปราสาททอง ฉะนั้น พระเพทราชาผู้นี้ต้องเป็นลกพี่ลูกน้องของสมเด็จพระนารายณ์อย่างไม่ต้องสงสัย ดังนั้นจึงไม่แปลกใจเลยว่าทำไม ตอนปลายรัชกาลสมเด็จพระนารายณ์มหาราช พระเพทราชาจึงได้รับความไว้วางพระทัยจากสมเด็จพระนารายณ์ให้เป็นผู้สำเร็จราชการแผ่นดิน ก่อนที่พระเพทราชาผู้นี้จะทำการกบฏยึดอำนาจจากสมเด็จพระนารายณ์ในที่สุด จากที่เล่ามาอย่างยืดยาวเช่นนี้ จึงไม่ต้องแปลกใจเลยครับ ว่าทำไม โกษาปาน ซึ่งเข้าร่วมหัวจมท้ายการปฏิวัติกับพระเพทราชามาตั้งแต่แรก จะมีจุดจบที่ไม่สวยเช่นเดียวกับพี่ชายของตน ก็เพราะสมเด็จพระเพทราชา พระมหากษัตริย์พระองค์นี้ ทรงระแวงขุนนางทุกคนที่มีอำนาจเพิ่มพูนขึ้นมา หากจำได้ ในพงศาวดารกล่าวถึง “การรื้อนั่งร้าน” ที่เปรียบเทียบว่า การสร้างพระเจดีย์ เมื่อสร้างเสร็จแล้วจะทิ้งนั่งร้านเอาไว้ดูจะไม่งาม จึงจำเป็นต้องรื้อนั่งร้านเสีย เฉกเช่นเดียวกับกลุ่มขุนนางที่ช่วยให้พระเพทราชาก้าวขึ้นสู่บัลลังก์ ก็เปรียบเหมือนกับนั่งร้านที่ก่อสร้างพระเจดีย์ พวกเขาเหล่านั้นก็ถูกพระเพทราชากำจัดจนหมดเหมือนกัน.... การเมืองในสมัยอยุธยา อำนาจมักจะมาควบคู่กับความระแวง สิ่งที่จะทำให้ความระแวงในใจหมดไป ก็ต้องมีวิธีเดียวคือการกำจัดให้สิ้นซากนั่นเอง นี่จึงเป็นเหตุที่ทำให้อยุธยาถึงคราวเสื่อมถอย จนกระทั่งแตกสลายเพราะศึกภายนอกไปในที่สุด โอย พิมพ์เหนื่อยเลย แต่ก็ยินดีที่ได้แลกเปลี่ยนความรู้กันนะครับ แก้ไขเมื่อ 29 ม.ค. 54 00:29:48 แก้ไขเมื่อ 29 ม.ค. 54 00:27:11 แก้ไขเมื่อ 29 ม.ค. 54 00:25:59 จากคุณ : ออกหลวงมงคล เขียนเมื่อ : 29 ม.ค. 54 00:24:43

ความคิดเห็นที่ 9 ส่วนตัวคิดว่า ท่านเจ้าคุณฯ ไม่ได้เป็นพวกเดียวกับพระเพทราชาและขุนหลวงสรศักดิ์มาตั้งแต่ต้น แต่อยู่ในลักษณะ "จำเป็นต้องเลือกข้าง" ไม่ใช่เพราะว่าสาเหตุท่านเจ้าคุณพี่ชายโดนโบยจนตาย ประวัติการถึงแก่อสัญกรรมของท่านเจ้าคุณพี่ชายของท่านเอง ก็ยังมีบันทึกที่แตกต่างไว้ถึงสองแบบ ถ้าเรามองปัจจัยแวดล้อมในตอนนั้น สมเด็จพระนารายณ์ฯ ทรง "จำเป็น" จะต้องดึงฝรั่งเศสเข้ามาคานอำนาจกับอังกฤษและฮอลันดา รวมไปจนถึงสเปนด้วย โดยเฉพาะสเปน ที่ซ่าจนหยดสุดท้ายโดยการก่อเรื่องเมื่อไม่ได้ผลประโยชน์ตามที่ตัวเองต้องการ เหตุการณ์ตรงนี้อยู่ในบันทึกของฝรั่ง ไม่แน่ใจว่าของ วันวลิต หรือเปล่านะครับ แต่ที่แน่ ๆ คือ คนไทยส่วนใหญ่ไม่รู้ และเมื่อมองไปที่ขุนนางที่กุมอำนาจจริง ๆ ก็จะเห็นได้ชัด ๆ ว่า มีอยู่สามกลุ่มใหญ่ ๆ คือ กลุ่มของคนต่างชาติ และ กลุ่มของคนสยามที่นำโดยพระเพทราชา กับอีกกลุ่มที่อยู่ตรงกลางคือกลุ่มของท่านเจ้าคุณโกษาฯ เหตุที่บอกได้ว่ามีสามกลุ่ม ดูได้จากเมื่อพระเพทราชาเสวยราชย์แล้ว พระยายมราช(สังข์) กับพระรามเดโช(หวาน) ขุนนางเก่าของสมเด็จพระนารายณ์ฯ ก็ก่อการขึ้นทันที แสดงว่า ยังมีกลุ่มที่วางตัวกลาง ๆ ไม่เข้าข้างฝ่ายไหนอยู่ แต่พยายามหลีกเลี่ยงการปะทะและเลือกข้างที่จะไปอิงกับกลุ่มใดกลุ่มหนึ่ง เพราะฉะนั้น ท่านเจ้าคุณโกษาฯ จึงน่าจะอยู่ในกลุ่มที่สามนี้มานานแล้ว  ทำให้เหตุผลที่ว่าทำไมท่านเจ้าคุณถึงถูกเพ่งเล็งเป็นพิเศษเมื่อถึงสมัยของสมเด็จพระเพทราชาจึงไม่ใช่เหตุผลที่เป็นไปไม่ได้ เพราะท่านเจ้าคุณฯ มีความใกล้ชิดกับอดีตพระเจ้าอยู่หัวในโกศ เพราะท่านเจ้าคุณฯ มีผลงานและฝีมือในการทำงานทั้งด้านพลเรือนและทหาร อยู่พอสมควร ซึ่งถ้า่ท่านเจ้าคุณฯ เกิดขยับไปทางไหน ย่อมทำให้เกิดแรงกระเพื่อมทางการเมืองทันที จึงเป็นที่มาของความจำเป็นของการ "ตัดไฟแต่ต้นลม" เสียนั่นเองครับ จากคุณ : ผ้าพับไว้ เขียนเมื่อ : 29 ม.ค. 54 08:21:59

ความคิดเห็นที่ 10 ลืมบอก จขกท ไป  ผมแนะนำให้อ่านเล่มนี้ หนังสือออกมาหลายปีแล้ว แต่ยังพอมีเหลืออยู่ของมิวเซียมสยามครับ ไปซื้อที่มิวเซียมสยาม ตรงท่าเตียน ติด ๆ กับวัดโพธิ์ได้เลย เขียนโดย อ.ภูธร ภูมะธนะ ผู้เชี่ยวชาญเรื่องราวเกี่ยวกับฝรั่งเศสคนสำคัญคนหนึ่งของประเทศไทยครับ ไม่ด้อยไปกว่า อ.ปรีดิ พิศภูมิวาที จากคุณ : ผ้าพับไว้ เขียนเมื่อ : 29 ม.ค. 54 08:25:23

ความคิดเห็นที่ 11 ^ ^ ^ คุณผ้าพับไว้ หนังสือโกษาปานหมดแล้วล่ะค่ะ ไปถามดูที่มิวเซียมเค้าบอกว่าเลิกพิมพ์ไปแล้ว เสียดายมากเลยค่ะ >>คุณออกหลวงมงคล >>คุณผ้าพับไว้ ขอบพระคุณมากนะคะ จขกท. เข้าใจว่าคงจะเป็นระดับชั้นครูแน่ๆเลย วิเคราะห์และยกข้อสันนิษฐานมาได้แบบเทพมาก ขอฝากเนื้อฝากตัวเป็นลูกศิษย์สักคนนะคะ เป็นมือใหม่หัดอ่านน่ะค่ะ เลยเริ่มไม่ถูก มันอยากรู้ไปหมด แต่พอหาข้อมูลเองกลับไม่ได้ข้อสรุป เรื่องเดียวกันแต่แตกไปคนละทิศคนละทาง ทำให้สับสน ครั้นจะหาหนังสือดีๆมาเป็นของตัวเองก็เลือกไม่ถูกอีก >>ชาติกำเนิดของพระเพทราชาน่าคิดมากค่ะ เพราะในบันทึกการปฏิวัติผลัดแผ่นดินในสยามของฝรั่งเศสที่คณะทหารของนายพลเดฟาร์จสอบปากคำหลวงกัลยาราชไมตรีขณะยืมเรือของสยามไปส่งที่ปอนดิเชรี ท่านบอกประมาณว่า"ฟอลคอนไม่ได้เป็นคนโปรดนับแต่พวกฝรั่งเศสเดินทางมาถึงหรืออาจจะก่อนหน้านั้น คนที่ในหลวงวางใจให้บริหารกิจการบ้านเมืองก็คือพระเพทราชา" แต่ว่าก็ไม่เห็นมีใครเหมาะสมกับหน้าที่นี้เท่าพระเพทราชาแล้วนี่คะหรือมีคนอื่นอีกไหมคะที่มีบทบาทมากในเวลานั้น แง๊...มีแต่เรื่องชวนสงสัยอ่ะ >>“การรื้อนั่งร้าน” นี่ก็น่ากลัวคล้ายๆการประหาร 7 ชั่วโคตรหรือเปล่า เข้าใจแล้วว่าทำไมต้องลงโทษไปถึง 7 Generation เลยทีเดียว >>กฏหมายที่ว่าห้ามไม่ให้ขุนนางไปเยี่ยมบ้านเรือนซึ่งกันและกัน ห้ามคุยในที่ลับตา ถ้าจะคุยปรึกษากัน ก็ต้องให้พระเจ้าอยู่หัวได้ยินด้วยแปลกจริงๆด้วยค่ะ แต่สมัยก่อนนั้นก็มีเรื่องชวนพิศวงมากจริงๆโดยเฉพาะเรื่องคาถาอาคม คุณไสยนี่เป็นจริงมากน้อยแค่ไหน โดยส่วนตัวค่อนข้างจะเชื่อ แต่ก็นั่นแหละค่ะไม่มีข้อพิสูจน์อยู่ดี >>พระยายมราช(สังข์) กับพระรามเดโช(หวาน) มีบทบาทมากหรือคะ >>หนังสือที่ได้แนะนำมา โดนใจมากค่ะ มีรูปโกษาปานด้วยเข้าใจว่าเจาะลึกเลยใช่มั้ยคะ ต้องไปสอยมาแล้วค่ะ มาเป็นหนังสือเชิงประวัติศาสตร์ในครอบครองเล่มที่สอง(น้อยมาก มัวแต่ซื้อนิยายหลอกเด็กมาอ่าน อ่านจบบ้างไม่จบบ้าง ปวดตับ)   >>สรุปว่าท่านโกษาปานพบจุดจบที่น่าเศร้า โอ๊ยทำไมเราถึงได้อ่อนไหวกับเรื่องของท่านมากเป็นพิเศษอย่างนี้นะ เหมือนฝังใจเอาไปแล้วว่าท่านเป็นคนจิตใจดีน่ารักน่าคบหา ยิ้มแย่มแจ่มใส อยากย้อนอดีตแอบไปช่วยท่านจังเลยค่ะ เอ้อ... เริ่มเพ้อเจ้อแล้ว ขอบพระคุณทุกท่านอีกทีนะคะ อุตส่าห์มาให้ความรู้กะเด็กขี้สงสัย เอา"ใจ" ไปเลยค่ะ แก้ไขเมื่อ 07 ก.พ. 54 18:57:44 แก้ไขเมื่อ 29 ม.ค. 54 20:38:16 จากคุณ : แม่หญิงวิปลาศ เขียนเมื่อ : 29 ม.ค. 54 20:31:43

ความคิดเห็นที่ 12 ก่อนอื่นต้องขอขอบพระคุณ คุณแม่หญิงด้วยนะครับ สำหรับคำชม ผมเองไม่ได้เก่งอะไรมากครับ เอาเป็นว่าแลกเปลี่ยนความรู้กันจะดีกว่า คงไม่ต้องถึงกับฝากตัวเป็นศิษย์หรอกครับ ขอตอบคำถาม ในมุมมองของผมบางข้อเท่าที่พอจะทราบนะครับ คำตอบเหล่านี้เป็นมุมมองของผมเท่านั้น ไม่ได้แปลว่ามันจะต้องถูกต้องเสมอไป เมื่อรับสารแล้วขอให้พิจารณาให้ดีก่อนนะครับ ๑. กฎหมายเรื่องที่ห้ามขุนนางเจ้าเมืองแต่ละเมืองไปเยี่ยมกันนั้น อยู่ในพระไอยการกระบดศึก(กบฏศึก) ครับ เป็นมาตราหนึ่งที่เอาไว้สำหรับควบคุมไม่ให้เจ้าเมืองคบคิดกันคิดกบฏต่อส่วนกลางครับ เนื่องจากสมัยก่อน การปกครองนั้นแต่ละยุคสมัยไม่เหมือนกัน บางยุคเป็นแบบกระจายอำนาจอย่างเช่นต้นของอยุธยา จะสังเกตได้ว่ามีการกบฏเพื่อล้มล้างอำนาจส่วนกลางกันบ่อยมาก จนมาถึงช่วงกลางตั้งแต่สมัยสมเด็จพระบรมไตรโลกนาถ ทรงรวบอำนาจเข้ามาแบบรวมศูนย์ จึงทำให้ความมั่นคงของอาณาจักรอยุธยามีมากขึ้น แต่กลายเป็นว่า ถ้าเมื่อไรที่คนที่กุมอำนาจอย่าง สมุหกลาโหม คิดไม่ซื่อแล้ว ก็จะเกิดการกบฏขึ้นได้ อย่างเช่นกรณีของพระยากลาโหมสุริยวงศ์ ที่ปราบดาภิเษกขึ้นเป็นพระเจ้าปราสาททองนั่นเอง พอมาปลาย ๆ อยุธยา ตั้งแต่สมัยพระเจ้าอยู่หัวบรมโกศเป็นต้นมา ทรงรวบอำนาจไว้ได้ แต่ก็ทรงวางแผนที่จะให้มีการคานอำนาจกันระหว่างเชื้อพระวงศ์และขุนนางใหญ่ ๆ ซึ่งถ้าผู้ปกครองเข้มแข็งก็จะเป็นผลดี แต่ถ้าผู้ปกครองอ่อนแอก็จะทำให้เกิดการความไม่มีเสถียรภาพในอาณาจักรได้ ซึ่งผลก็กระทบทำให้อาณาจักรอยุธยาึถึงกับล่มไปเลยนั่นเอง โม้มาซะยาว เพื่อจะบอกว่า พระไอยการกระบดศึกข้อที่ว่านี้ ก็เพื่อมาป้องกันการก่อการกบฏของขุนนางนั่นเองครับ จากคุณ : ผ้าพับไว้ เขียนเมื่อ : 29 ม.ค. 54 22:19:19

ความคิดเห็นที่ 13 ๒. พระยายมราช(สังข์) กับ พระรามเดโช(หวาน) ทั้งคู่จัดเป็นขุนศึกคนสำคัญของสมเด็จพระนารายณ์มหาราชครับ ส่วนใหญ่เราจะรู้จักแต่ พระยาโกษาธิบดี(เหล็ก) และ พระยาสีหราชเดโชชัย(ล่องหนหายตัวได้) แค่นั้นเอง ถ้าจำไม่ผิด พระยายมราช(สังข์) เป็นเจ้าเมืองนครราชสีมา และได้แข็งเมืองต่อสู้กับกองทัพของพระเพทราชาอยู่เป็นปี ๆ ก่อนที่เสบียงอาหารจะหมด จนทำให้ต้องทิ้งเมือง หนีลงไปนครศรีธรรมราชที่ พระรามเดโช(หวาน) ปกครองอยู่ครับ แต่สุดท้ายก็โดนกลของพระเพทราชาทั้งคู่ จึงกลับบ้านเก่า ๓. หนังสือที่แนะนำไป เนื้อหาส่วนใหญ่จะเน้นไปที่เอกสารของทางฝรั่งเศสประกอบครับ เป็นการวิเคราะห์ประวัติของท่านเจ้าคุณผ่านเอกสารของฝรั่งเศสและรวมไปถึงเอกสารทางไทย ทั้งที่ไทยจดบันทึกและฝรั่งบันทึกไว้ครับ น่าจะถูกใจคุณแม่หญิงฯ ไม่มากก็น้อยครับ จริง ๆ แล้วจะว่าท่านเจ้าคุณพบจุดจบไม่ดี แต่กลายเป็นว่าทายาทรุ่นต่อ ๆ มาของท่านกลับได้ดีเกินคาดนะครับ( ถ้ายึดถือว่า ตำนานบางตำนานเป็นจริงนะครับ ) ลืมบอกไปอีกนิดว่า ถ้าจำไม่ผิดในวารสาร "ศิลปวัฒนธรรม" เล่มหนึ่งเคยมีข้อเขียนกรณีของเรื่อง "เจ้าแม่วัดดุสิต" ซึ่งเป็นพระนมสมเด็จพระนารายณ์ฯ และเป็นมารดาของท่านเจ้าคุณโกษาสองพี่น้องด้วยเช่นกัน จำได้เลา ๆ ว่า เขาสันนิษฐานว่า ท่านเจ้าแม่ฯ มีเชื้อเจ้าด้วยเช่นกันครับ แก้ไขเมื่อ 29 ม.ค. 54 22:28:06 จากคุณ : ผ้าพับไว้ เขียนเมื่อ : 29 ม.ค. 54 22:27:29

ความคิดเห็นที่ 14 ๒ พระยาที่เป็นกบฏต่อสมเด็จพระเพทราชา ไม่ใช่คนไทย แต่เป็นแขกชาวเปอร์เซีย ครับ จากคุณ : ออกหลวงมงคล เขียนเมื่อ : 30 ม.ค. 54 00:53:41

ความคิดเห็นที่ 15 เรื่องเชื้อชาติของท่านพระยาทั้งสอง ผมเห็นด้วยกับกรณีของพระยารามเดโช(หวาน) ว่าเป็นเปอร์เซียครับ แต่ส่วนของพระยายมราช(สังข์) ผมไม่แน่ใจเท่าไร เพราะเท่าที่จำได้ จำได้ว่าท่านเป็นสยามพุทธ(แต่ผมก็อาจจะจำผิด หรือความรู้ไม่ถึงก็ได้ครับ ขอไปหาหลักฐานก่อน) จากคุณ : ผ้าพับไว้ เขียนเมื่อ : 30 ม.ค. 54 07:26:09

ความคิดเห็นที่ 16 อ่านรุกสยามฯ เหมือนกัน อ่านแล้วรู้สึกว่าคนไทยนี่น่ากลัวชะมัด จากคุณ : masked v เขียนเมื่อ : 30 ม.ค. 54 23:09:51

ความคิดเห็นที่ 17 ทั้งพระยายมราช (สังข์) และพระรามเดโช (หวาน) สุดท้ายก็โดนกลของพระเพทราชาทั้งคู่ จึงกลับบ้านเก่า พระเพทราชาเก่งจังค่ะ ปราบซะเรียบ เอาอยู่หมด ว่าแต่พระเพทราชาเคยเพลี่ยงพล้ำให้ใครบ้างไหมคะเนี่ย พระองค์ก็ทรงครองราชย์จนเสด็จสวรรคตนี่คะ ส่วนพวกแขกเปอร์เซียนี่เริ่มเข้ามาเพราะติดต่อการค้าเหมือนชาติอื่นๆใช่มั้ยคะ ทำไมอยู่ๆถึงได้มีบทบาทด้านการทหารล่ะ หรือโดดเด่นมากในเรื่องนี้ แขกเปอร์เซียชาติเดียวกับที่รบกับกรีกในสมัยสงครามกรีก-เปอร์เซียด้วยใช่มั้ยคะ ถ้าเข้าใจไม่ผิด(มั้ง) คุณ masked v คะ ดิฉันเองก็รู้สึกว่าน่ากลัวเหมือนกันค่ะ ถ้าอยู่ในสมัยก่อนๆที่ยังสู้รบกัน คงหลอนน่าดู(มองจากปัจจุบัน) แต่ถ้าเกิดในสมัยนั้นคงเห็นเป็นเรื่องปกติมั้งคะ เพราะสังคมหล่อหลอมมาแบบนั้น จะว่าไปในอดีตตั้งแต่ต้นๆบรรพบุรุษของมนุษย์เลยทุกชาติทุกเผ่าพันธุ์ แม้แต่สัตว์น้อยใหญ่ ก็ล้วนดำรงอยู่มาได้ด้วยการต่อสู้แย่งชิงทั้งนั้น ผู้ที่แข็งแกร่งกว่าถึงจะถูกเลือกให้มีชีวิตอยู่ต่อไปเป็นกฏตามธรรมชาติ แต่มนุษย์มีสมอง มีความฉลาดกว่าสัตว์จึงได้พัฒนาและปรับตัวให้ดำรงชีวิตอยู่ได้ดีกว่า เราที่เป็นชนรุ่นหลังถึงได้อยู่อย่างสงบสุข สะดวกสบายกว่าเมื่อก่อนมาก เหล่านี้ล้วนมาจากการต่อสู้ การพัฒนาทางความคิดของบรรพบุรุษเราทั้งหมดค่ะ ว่ามาซะยาวเหมือนดูมีความรู้นะคะ แต่แอบบอกว่าคิดเอาจากพื้นความรู้เมื่อสมัยสาวๆน่ะค่ะ พวกวิชาชีววิทยาอะไรเทือกนี้ จากคุณ : แม่หญิงวิปลาศ เขียนเมื่อ : 31 ม.ค. 54 07:59:40

ความคิดเห็นที่ 18 ผมว่าสมเด็จพระเพทราชา มาเสียรู้เล็กๆให้ขุนหลวงสรศักดิ์ตอนใกล้ๆสิ้นรัชกาลนะครับ อิอิ เพราะขุนหลวงท่านเล่นเสียเชื้อราชวงศ์สายตรงของสมเด็จพระเพทราชาแทบจะสิ้นไปจากแผ่นดินเลย เหลือแต่ลูกนอกไส้อย่างท่านเท่านั้น สมเด็จพระเพทราชา พระองค์ยังตรัสก่อนสวรรคตไม่นานว่า "กรูไม่ยกราชสมบัติให้มันแล้ว" จริงๆมันเหมือนเป็นคำสาปเลยนะครับ สมเด็จพระเจ้าปราสาททองนี่ ถ้าไม่นับเรื่องซุึบซิบว่าเป็นโอรสลับๆของสมเด็จพระเอกาทศรถแล้ว พระองค์น่าจะเป็นพระเจ้าแผ่นดินอยุธยาพระองค์แรก ที่ไม่ได้มีเชื้อสายมาจากเจ้าผู้ครองนครในยุคโบราณ เหมือนกษัตริย์อีก 3 ราชวงศ์ยุคก่อนเลย และลูกหลานของพระองค์ ก็ชิงอำนาจกันเองตลอดเวลาในอีกร้อยกว่าปีและ 2 ราชวงศ์ ไม่มีพระเจ้าแผ่นดินองค์ไหนนั่งเมืองโดยไม่เข่นฆ่าหรือบีบคั้นพี่น้องญาติมิตรลูกหลานกันเองเลย แก้ไขเมื่อ 31 ม.ค. 54 14:31:43 แก้ไขเมื่อ 31 ม.ค. 54 14:25:33 จากคุณ : อุ้ย (digimontamer) เขียนเมื่อ : 31 ม.ค. 54 14:21:29

ความคิดเห็นที่ 19 ขอบพระคุณ คุณอุ้ยค่ะ ถ้าอย่างนั้นคงเป็นจริงอย่างที่คุณออกหลวงมงคลได้แสดงไว้ว่า"สมเด็จพระเจ้าปราสาททอง เป็นพระมหากษัตริย์ที่ทำให้เกิดจุดเริ่มต้นของความอ่อนแอในอาณาจักรกรุงศรีอยุธยามานับแต่นั้น" เพราะเห็นได้ชัดจริงๆตามที่คุณอุ้ยว่าลูกหลานของพระองค์ ก็ชิงอำนาจกันเองตลอดเวลาในอีกร้อยกว่าปีจนกระทั่งเสียกรุงในที่สุด แต่ก่อนหน้านี้ก็มีอยู่บ้างประปรายใช่มั้ยคะ ตอนแรกดิฉันก็ตกใจว่าทำไมพี่น้องมาฆ่าแกงกันเอง แต่จริงๆแล้วจะเป็นลูกต่างมารดาซะมากกว่า ไม่ก็เป็นอา-หลาน หรือลุง-หลาน แล้วมีกรณีที่เป็นพี่น้องแท้ๆคลานตามกันมาบ้างมั้ยคะ จากคุณ : แม่หญิงวิปลาศ เขียนเมื่อ : 31 ม.ค. 54 15:05:36

ความคิดเห็นที่ 20 ที่เป็นพี่น้องแบบร่วมพระมารดาเดียวกัน น่าจะเป็นสมเด็จพระเจ้าอุทุมพร และสมเด็จพระเจ้าเอกทัศ ครับ ประสูติจากกรมหลวงพิพิธมนตรี ด้วยกัน จากคุณ : digimontamer เขียนเมื่อ : 31 ม.ค. 54 18:22:40

ความคิดเห็นที่ 21 เรื่องซุึบซิบว่าสมเด็จพระเจ้าปราสาททอง เป็นโอรสลับๆของสมเด็จพระเอกาทศรถ ผมวิเคราะห์ว่า น่าจะเป็นเรื่องที่สร้างขึ้นเพื่อสร้างความชอบธรรมในการขึ้นบัลลังก์ศรีอยุธยาของออกญากลาโหม (ตำแหน่งเิดิมของสมเด็จพระเจ้าปราสาททอง) มากกว่าครับ ถ้าเรื่องซุบซิบนี้เป็นเรื่องจริง ผมคิดว่าคงไม่รอดหูฝรั่งนักจดบันทึกอย่างวัน วลิต หรอกครับ แต่วัน วลิต ดันจดไว้อย่างชัดเจนว่า บิดาของออกญากลาโหม คือขุนนางชั้นผู้ใหญ่คนหนึ่งที่ชื่อ ออกญาศรีธรรมมาธิราช ซึ่งออกญาผู้นี้เป็นพี่ชายของพระชนนีของพระเจ้าทรงธรรม ผมคิดว่าเรื่องที่สมเด็จพระเอกาทศรถทรงเรือแล้วไปล่มที่เกาะับางปะอิน แล้วทรงนำ "นางอิน" มาเป็นบาทบริจาริกา จนกระทั่งมีโอรสออกมาเป็น "เจ้าไล" (ชื่อเดิมของพระเจ้าปราสาททอง เช่นกัน) นั้น ถ้าไปอ่านเรื่องที่วัน วลิต บันทึกเรื่องราวของสมเด็จพระนเรศวร ที่ทรงเรือไปกับมหาดเล็ก แล้วเข้าไปหลบพายุฝนในบ้านของยายแก่ๆ คนหนึ่ง จนพระองค์ ทรงสำนึกในบุญคุณของยายแก่คนนี้มาก จนให้ทหารหลวงมาอัญเชิญให้ยายแก่คนนี้เข้าไปชุบเลี้ยงในวังหลวงแล้วยกย่องจนเปรียบเสมือนมารดาของพระองค์ หากตัดเรื่องข้อเท็จจริงออกไป ทั้ง 2 เรื่องนี้มีเค้าโครงเรื่องที่คล้ายคลึงกันอย่างไม่น่าเชื่อ เพราะฉะนั้น น้ำหนักของความน่าจะเป็น ควรจะลงไปที่เรื่องไหนมากกว่ากันระหว่าง..... 1. เรื่องสมเด็จพระเอกาทศรถ กับนางอิน เป็นเรื่องซุบซิบที่เหมือนข่าวลือ 2.เรื่องสมเด็จพระนเรศวร กับยายแก่ เป็นความทรงจำของผู้เฒ่าผู้แก่ หรือพระสงฆ์ที่ยังมีชีวิตอยู่พอที่จะจำเรื่องราวและเล่าให้วัน วลิต จดบันทึกไว้ได้ แก้ไขเมื่อ 31 ม.ค. 54 19:38:00 แก้ไขเมื่อ 31 ม.ค. 54 19:27:07 แก้ไขเมื่อ 31 ม.ค. 54 19:23:13 แก้ไขเมื่อ 31 ม.ค. 54 19:22:35 จากคุณ : ออกหลวงมงคล เขียนเมื่อ : 31 ม.ค. 54 18:41:49

ความคิดเห็นที่ 22 เหลือบขึ้นไปอ่าน คห.11 ของแม่หญิงอีกครั้ง การรื้อนั่งร้าน ของสมเด็จพระเพทราชานั้น ก็คือการกำจัดขุนนางที่มีอำนาจเพิ่มพูนขึ้นมา ทั้งๆ ที่ขุนนางเหล่านั้น ได้ช่วยเหลือให้ขุนนางชั้นผู้ใหญ่อย่างพระเพทราชา ก้าวขึ้นสู่บัลลังก์สูงสุดของกรุงศรีอยุธยา เมื่อสถานะ และอำนาจมั่นคงแล้ว ผู้ที่ช่วยเหลือให้พระองค์ขึ้นครองราชย์ ก็หมดประโยชน์อันใด ควรที่จะกำจัดไปเสียให้สิ้นซาก แล้วสร้างข้าราชการชุดใหม่ขึ้นมา ซึ่งควบคุมได้ง่ายกว่า เหมือนพระเจดีย์ที่สร้างเสร็จ จะปล่อยให้นั่นร้านติดอยู่กับพระเจดีย์ก็ดูไม่สมควร ก็ต้องรื้ออกมาให้หมด ส่วนการกำจัดขุนนางคนสนิทนั้น ผมเข้าใจว่าคงไม่ได้ฆ่าไปถึง 7 ชั่วโคตร ครับ อย่างมาก ลูกหลาน ญาติพี่น้องของขุนนาง ต้องถูกลดฐานะลงเป็นไพร่ หรือตะพุ่นหญ้าช้าง หรืออย่างเลวสุดก็เป็นทาสไปเลย โทษฆ่า 7 ชั่วโคตรนี้ ใช้กับพวกกบฏล้มล้างราชบัลลังก์ แต่ในสมัยกรุงศรีอยุธยาตอนปลาย พระมหากษตริย์ก่อนที่จะก้าวสู่บัลลังก์ ก็กระทำอย่างกบฏกันตั้งหลายพระองค์ เพียงแต่การกบฏนั้นอยู่ที่ว่าสำเร็จหรือเปล่า ถ้าสำเร็จ ก็ได้เป็นกษัตริย์ แต่ถ้าไม่สำเร็จ ก็เป็นกบฏที่ต้องโทษฆ่า 7 ชั่วโคตร ปล. เส้นทางสู่บัลลังก์ของสมเด็จพระเจ้าปราสาททอง กับสมเด็จพระเพทราชา ช่างคล้ายคลึงกันเสียนี่กระไร... แก้ไขเมื่อ 31 ม.ค. 54 19:39:23 แก้ไขเมื่อ 31 ม.ค. 54 19:30:03 แก้ไขเมื่อ 31 ม.ค. 54 19:28:37 แก้ไขเมื่อ 31 ม.ค. 54 19:04:41 จากคุณ : ออกหลวงมงคล เขียนเมื่อ : 31 ม.ค. 54 19:02:07

ความคิดเห็นที่ 23 คห.18 คุณอุ้ย (digimontamer).... เชื้อสายตรงของสมเด็จพระเพทราชา ถูกสมเด็จพระเจ้าเสือกำจัดจนหมด (มีพระญาติบางองค์ที่หนีรอดแต่อยู่ในอยุธยาไม่ได้ คาดว่าน่าจะเป็นพวกเจ้าพระพิชัยสุรินทร์ หลานของสมเด็จพระเพทราชา ที่ทรงยกราชสมบัติให้ แต่ีเจ้าพระพิชัยสุรินทร์เกรงกลัวพระเจ้าเสือมากถึงขนาดเอาเครื่องกษัตริย์ไปถวาย และอาจจะเป็นพวกที่ไปพึ่งบารมีพระเจ้ากรุงอังวะในพม่า (มีในพงศาวดารพม่าว่ามีกลุ่มคนอยุธยา มาพึ่งพระบารมีพระเจ้าอังวะ ช่วงเวลาใกล้เคียงกับช่วงที่พระเจ้าเสือขึ้นครองราชย์)) แต่ที่เหลือรอดมีชีวิตจนสิ้นอายุไขนั้น คือเจ้าฟ้าที่ชื่อว่า "ตรัสน้อย" เจ้าฟ้าตรัสน้อยพระองค์นี้ เป็นพระโอรสของสมเด็จพระเพทราชา กับสมเด็จเจ้าฟ้าสุดาวดี กรมหลวงโยธาเทพ พระธิดาในสมเด็จพระนารายณ์ พระองค์เป็นเจ้าฟ้าที่เฉลียวฉลาด มีนิสัยที่ดี เป็นบุคคลที่ข้าราชการและประชาชนรักมาก แต่พระองค์ไม่ต้องการที่จะขึ้นครองราชย์ ทรงออกผนวชเป็นพระภิกษุตลอดจวบสิ้นอายุขัย ในพงศาวดารบันทึกไว้ว่าพระองค์เล่าเรียนตำราทั้งด้านพุทธศาสนา และการปกครองจนแตกฉาน แต่ด้วยที่พระองค์ ทรงครองเพศสมณะ จึงทำให้รอดพ้นจากการถูกสมเด็จพระเจ้าเสือสังหาร และมีพระชนม์ยืนยาวไปจนถึงแผ่นดินสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวบรมโกศ แก้ไขเมื่อ 31 ม.ค. 54 19:17:37 จากคุณ : ออกหลวงมงคล เขียนเมื่อ : 31 ม.ค. 54 19:15:00

ความคิดเห็นที่ 24 ขอบพระคุณ คุณออกหลวงมงคลมากครับ รบกวนเรียนถามอีกประการคือ ที่ว่ากันว่า สมเด็จพระเจ้าเสือเป็นโอรสลับของสมเด็จพระนารายณ์เจ้าเชื้อสายเชียงใหม่นี่ เป็นเรื่องมีมูลหรือไม่ครับ? หรือว่าเป็นอีกหนึ่งข่าวที่ถูกสร้างขึ้นในภายหลัง เพื่อเพิ่มความชอบธรรมในการนั่งราชสมบัติของสมเด็จพระเจ้าเสือ (เพราะพระองค์ไม่ใช่โอรสแท้ๆของสมเด็จพระเพทราชา และตอนนั่งราชสมบัติก็ได้มาด้วยพระเดชล้วนๆเลย) จากคุณ : digimontamer เขียนเมื่อ : 1 ก.พ. 54 09:21:46

ความคิดเห็นที่ 25 อ๋อ พอเข้าใจแล้วค่ะ ขอบพระคุณทุกท่านค่ะ ที่อุตส่าห์มาแลกเปลี่ยนความคิดเห็นและให้ความรู้เป็นวิทยาทานแก่ จขกท. รวมทั้งคนอื่นๆที่แวะเข้ามาอ่านด้วยนะคะ เข้ามาห้องนี้ทีไร ได้ความรู้และทัศนคติในหลายๆแนวทางเอาเก็บไว้เป็นภูมิเพื่อต่อยอดได้อีกเยอะเลยล่ะค่ะ ตอนนี้ จขกท.ก็พยายามอ่านอยู่เรื่อยๆ แม้ว่าจะช้ามากก็ตามเพราะอ่านเอาเป็นงานอดิเรก เริ่มอ่านจากเรื่องที่สนใจก่อน ไม่ค่อยมีระเบียบเท่าไหร่ พอไปเกี่ยวโยงกับอีกเรื่องก็ต้องตามไป พยายามเล่าต่อให้คนอื่นที่ไม่รู้ฟังนะคะ แม้จะไม่มีใครถาม อย่างพี่ๆที่ทำงานวันดีคืนดีก็เล่าเรื่องวีรกรรมของกองอาทมาตวิเศษไชยชาญให้เค้าฟังเฉยเลย เค้าก็แบบอึ้งๆเพราะไม่เคยได้ยินมาก่อนเหมือนกัน ชอบใจกันใหญ่ อิอิ บางทีก็โทรไปเล่าให้น้องสาวฟัง(แกมบังคับ)น้องก็เออออไปตามเรื่อง แต่ทีหลังดันโทรมาขอให้เล่าให้ฟังอีกซะงั้น สำเร็จ 555 ไม่ได้โรคจิตนะคะ ปล.อยากขอคำแนะนำเกี่ยวกับหนังสือดีๆ หรือหนังสือของอาจารย์ท่านไหนบ้างที่น่าสนใจเกี่ยวกับเรื่องราวประวิติศาสตร์ของไทยนี่ล่ะค่ะ ของชาติอื่นเอาไว้ทีหลังก่อน ตอนนี้ที่อยากรู้ก็เป็นแนวๆเรื่องราวการเมืองการปกครอง กลยุทธ์ในการบริหารจัดการของเจ้าเมืองหรือขุนนางที่เก่งๆ รวมทั้งการทหารและสงครามด้วยค่ะ โดยเฉพาะสมัยกรุงศรีอยุธยา ขอบคุณค่ะ   ได้หนังสือมาแล้วค่าคุณออกหลวงมงคล ชอบมากค่ะ อ่านแล้วเข้าใจง่าย เห็นภาพรวมหมดเลยล่ะ จากที่สมองตื้อๆอยู่ โอ้ยยย...บริ๊งขึ้นมากเลยค่ะ ขอบคุณนะคะที่ช่วยแนะนำหนังสือดีๆให้ ตอนนี้ได้ขุนนางอยุธยา กับไทยรบพม่ามาแล้ว ที่เหลือกำลังเก็บเงินอยู่ค่ะ V V V แก้ไขเมื่อ 07 ก.พ. 54 18:53:04 จากคุณ : แม่หญิงวิปลาศ เขียนเมื่อ : 1 ก.พ. 54 09:36:56

ความคิดเห็นที่ 26 เรื่องพระเจ้าเสือ เป็นโอรสลับของสมเด็จพระนารายณ์ มีมูลแน่นอนครับ เมื่อดูเหตุ และปัจจัยของอำนาจในตัวออกหลวงสรศักดิ์ ที่แม้แต่พระเพทราชา พระบิดาเลี้ยงของท่านยังต้องเกรงใจ รวมถึงความโหดเหี้ยมที่ได้ฆ่า "เจ้าพระขวัญ" พระโอรสของสมเด็จพระเพทราชา กับกรมหลวงโยธาเทพ (พระขนิษฐาของสมเด็จพระนารายณ์) เหตุเพราะระแวงว่า "เจ้าพระขวัญ" มีคนนับถือมากจนเกินหน้าเกินตา จึงต้องฆ่าเสีย ทั้งที่เจ้าพระขวัญนั้นเป็นน้องชายของท่าน และยังทรงพระเยาว์อยู่ อีกทั้งเรื่องราวของวัดโพธิ์ประทับช้าง ที่มีหลักฐานสอดคล้องกับพงศาวดาร ก็อาจจะทำให้มีความเป็นไปได้ครับว่าออกหลวงสรศักดิ์ เป็นโอรสลับของสมเด็จพระนารายณ์จริงๆ แต่ผมก็ยังไม่ฟันธง 100 % นะครับว่าเป็นเรื่องจริง เพราะบันทึกของต่างประเทศร่วมสมัย ที่ชอบเรื่องราวในมุ้งมากพอกับข่าวบันเทิงสมัยนี้ กลับไม่มีใครรู้เลยว่าออกหลวงสรศักดิ์ เป็นพระโอรสลับๆ ของพระมหากษัตริย์ มีแต่บันทึกว่าท่านเป็นลูกของพระเพทราชากันทั้งนั้น น่าแปลกดีแท้ ดังนั้น ผมให้น้ำหนักเรื่องพระโอรสลับนี้ 70% ครับ เพราะวิชาประวัติศาสตร์ ต้อง May be มากกว่าการ Must be ส่วนคุณแม่หญิง ถ้าอยากอ่านประวัติศาสตร์อยุธยาให้เห็นถึงวิวัฒนาทางการเมือง สภาพความเป็นอยู่ในสมัยนั้นให้ถึงขนาด มีหนังสือแนะนำครับ ขุนนางอยุธยา ของ มานพ ถาวรวัฒน์สกุล  เล่มนี้เป็นคัมภีร์ของระบบราชการตั้งแต่อยุธยาตอนต้นถึงตอนปลายเลยนะครับ มีแทรกเกร็ดเรื่องราวทางประวัติศาสตร์ที่น่าสนใจ อ่านแล้วสนุกมากๆ ครับ แก้ไขเมื่อ 01 ก.พ. 54 10:35:53 แก้ไขเมื่อ 01 ก.พ. 54 10:33:59 จากคุณ : ออกหลวงมงคล เขียนเมื่อ : 1 ก.พ. 54 10:16:13

ความคิดเห็นที่ 27 อีกเล่ม ที่น่าอ่านที่สุด คือ "การเมือง อุบายมารยา แบบมาคิอาเวลลี่ (Macchia Velli) ของพระเจ้าปราสาททอง" ของสำนักพิมพ์ศิลปวัฒนธรรม ผมอ่านแล้วอยากให้มีคนนำประวัติของสมเด็จพระเจ้าปราสาททองมาสร้างเป็นหนังหรือละครอิงประวัติศาสตร์จริงๆ เมื่ออ่านแล้วคุณจะเข้าใจทะลุปรุโปร่งถึงเกมส์การเมืองชิงอำนาจในช่วงเวลานั้น และคุณจะรู้ว่า จุดเริ่มต้นของจุดจบแห่งอาณาจักรกรุงศรีอยุธยา นั้นเป็นอย่างไร แก้ไขเมื่อ 01 ก.พ. 54 17:20:07 จากคุณ : ออกหลวงมงคล เขียนเมื่อ : 1 ก.พ. 54 10:21:47

ความคิดเห็นที่ 28 อีกอัน เป็นหลักฐานชั้นต้นในสมัยสมเด็จพระเจ้าปราสาททอง คือ "จดหมายเหตุวันวลิต (ฉบับสมบูรณ์)" อันนี้ วัน วลิตบันทึกถึงประวัติของสมเด็จพระเจ้าปราสาททองอย่างละเอียด และน่าเชื่อถือถึง 80 % เพราะเขามีชีวิตอยู่ในช่วงเวลานั้น แต่อาจจะมีเรื่องที่ผิดพลาดได้บ้างเพราะทัศนคติของฝรั่งกับไทย อาจไม่ตรงกันจึงทำให้มีบางเรื่องคลาดเคลื่อนกันบ้าง แต่เมื่ออ่านดูแล้วนึกภาพตาม คุณอาจจะรู้สึกขนลุกขนพองกับวิธีการเล่นการเมืองของคนไทยในสมัยนั้นได้เป็นอย่างดี หนังสือนี้เหมือนคลับคล้ายคลับคลาว่าเคยตีพิมพ์ออกมาขาย แต่ตอนนี้คงหายากสักหน่อย แต่ถ้าเข้าไปดูในหอสมุดแห่งชาติ จะได้เจอแน่นอนครับ http://www.natlibchon.com/elibrary/index.php?p=show_detail&id=259 ปล. อ่านหลักฐานชั้นต้นของวัน วลิต แล้ว เหมือนกับเปิดกะลาออกสู่ที่แจ้ง หลังจากที่อ่านและรับรู้แต่ข้อมูลของพงศาวดารของไทย แก้ไขเมื่อ 01 ก.พ. 54 10:29:15 จากคุณ : ออกหลวงมงคล เขียนเมื่อ : 1 ก.พ. 54 10:27:12

ความคิดเห็นที่ 29 โดยส่วนตัวผมคิดว่า แม้การเมืองในสมัยปลายอยุธยาจะสกปรกมาก แย่งชิงอำนาจกันในหมู่พระญาติกันอุตหลุด เหล่าขุนนางก็แบ่งฝักแบ่งฝ่ายกันเละเทะเพื่อสนับสนุนเจ้านายของตน และเปลี่ยนคณะขุนนางยกสำรับบ่อยๆในการผลัดแผ่นดิน แต่ระบบการปกครองจากส่วนกลางของอยุธยาก็ดำรงอยู่ได้ตั้งร้อยกว่าปีเลยทีเดียวครับ เศรษฐกิจของอยุธยาก็รุ่งเรืองมากทั้งจากการค้าและการเกษตร พระพุทธศาสนา ศิลปะ วรรณกรรม ก็เฟื่องฟูอย่างสุดขีด ทั้งๆที่มีการรัฐประหารแย่งอำนาจกันทุกแผ่นดิน รูปแบบการรัฐประหารของอยุธยานั้น ส่วนใหญ่แทบจะจบลงแค่ในกรุงเท่านั้น พอรู้แพ้รู้ชนะในกรุงแล้ว เหล่าขุนนางหัวเมืองก็พร้อมยอมดื่มน้ำพิพัธสัตยาแต่โดยดี ไม่ค่อยมีกรณีแข็งอำนาจต่อสู้เท่าไหร่ (มีเด่นๆก็ตอนสมเด็จพระเจ้าปราสาืททองและตอนสมเด็จพระเพทราชาเท่านั้น) ซึ่งพอไปดูเพื่อนบ้านของเรานี่ พอส่วนกลางอ่อนแอ อาณาจักรก็แทบแตกสลายไปเลยหน่ะครับ - พม่า นี่ พอราชวงศ์ตองอูยุคหลังที่อังวะอ่อนแอลง พวกมอญก็ก่อการกบฎ พวกไทใหญ่ก็เอาใจออกห่าง เหล่าหัวเมืองล้านนาก็ฟื้นม่านกันอย่างเอิกเริก - ล้านช้าง พอส่วนกลางแย่งชิงอำนาจกัน อาณาจักรก็แตกเป็นเสี่ยงๆ ต่างคนก็ต่างอ้างเชื้อสายราชวงศ์ล้านช้างมาตั้งตัวเป็นเอกเทศ - เวียดนาม พอจักรพรรดิ์ราชวงศ์เล้อ่อนแอ ก็โดนขุนศึกตระกูลต่างๆจับไปเชิดเป็นหุ่น และเกิดสงครามขุนศึกแผ่นดินแทบล่มสลายเลยครับ แต่อยุธยากลับไม่เป็นแบบนั้น ซึ่งผมคิดว่า เพราะการปฏิรูประบบราชการอย่างต่อเนื่องจากสมัยสมเด็จพระเจ้าปราสาททองเรื่อยมานี้แล ที่ทำให้ระบบราชการของอยุธยาควบคุมหัีวเมืองอย่างอยู่หมัด และสืบทอดระบบการปกครองอันเข้มแข็งต่อหัวเมืองนี้มาให้รัตนโกสินทร์ กลายเป็นต้นทุนในการรวมกันเป็นรัฐชาติของหัวเมืองเหนือ-ใต้ และกรุงเืทพ ในสมัยรัชกาลที่ 5 หน่ะครับ แก้ไขเมื่อ 01 ก.พ. 54 12:03:56 จากคุณ : digimontamer เขียนเมื่อ : 1 ก.พ. 54 12:02:23

ความคิดเห็นที่ 30 การที่ขุนนางหัวเมือง ไม่สามารถกระทำการใดๆ ได้มากเท่าไร เพราะเกิดจากการบีบคั้นจากพระมหากษัตริย์ที่ต้องการให้เจ้าเมืองอ่อนแอจนแทบไม่มีกำลังยกมาทำการรัฐประหารได้ครับ ดังเช่นในสมัยสมเด็จพระเจ้าปราสาททอง หลังจากวางรากฐานอำนาจอย่างเบ็ดเสร็จแล้ว พระองค์ทรงออกกฎหมายที่ประหลาดน่าดู คือ ให้บรรดาขุนนางที่เป็นเจ้าเมืองทุกคน ลงมารับราชการรวมกันในกรุงศรีอยุธยา เพื่อที่พระองค์จะสอดส่องพฤติกรรมได้ง่ายขึ้น ส่วนหัวเมืองเหล่านี้ก็มีข้าราชการชั้นรองๆ ลงไป ดูแลเมืองนั้นๆ อีกที ข้าราชการชั้นรองๆ พวกนั้น คงจะกินตำแหน่งอาจจะแค่ ออกหลวง หรือออกขุน หรือถ้าเป็นสมัยนี้ก็คงเปรียบได้กับการเอาผู้ว่าฯ มาอยู่ในกรุง ให้กำนัน หรือ อบต. ดูแลในพื้นที่ประมาณนั้น มาในยุคสมเด็จพระนารายณ์ ขุนนางที่เป็นเจ้าเมืองได้กลับไปครองเมืองอีกครั้ง แต่คราวนี้เจ้าเมืองอาจจะไม่ใช่คนไทย เพราะในจดหมายเหตุต่างชาติ บันทึกว่า หัวเมืองใหญ่ๆ ของสยาม มีเจ้าเมืองเป็นคนต่างชาติมากมาย ดังเช่น เมืองมะริด มีเจ้าเมืองเป็นชาวอังกฤษ เมืองสุพรรณ เมืองเพชรบุรี มีเจ้าเมืองเป็นแขก หรือที่เห็นง่ายๆ คืออกญารามเดโช เจ้าเมืองนครฯ กับออกญายมราช (สังข์) ที่เป็นเจ้าเมืองนครราชสีมา ต่างเป็นขุนนางแขกทั้งสิ้น ทำให้การปกครองหัวเมืองเข้มแข็งอีกครั้ง และสมเด็จพระนารายณ์ก็ไม่ทรงวิตกว่า พวกเจ้าเมืองเหล่านี้จะก่อการกบฏได้ ด้วยเพราะส่วนใหญ่เป็นคนต่างชาติ พวกเขาพอใจอยู่แต่การค้าขาย และเก็บภาษีจากราษฎรเข้าสู่ส่วนตน แลส่วนกลางเท่านั้น ไม่มีทางเลยที่จะกระทำการเพื่อครองอาณาจักรทั้งหมดซึ่งคนไทยไม่มีใครยอมแน่ แต่พอสมเด็จพระเพทราชาขึ้นครองราชย์ แรงกระเพื่อมเกิดขึ้นทันที คือออกญารามเดโช กับออกญายมราช แข็งเมืองก่อการกบฏ ทั้งนี้ ไม่ใช่เพื่อชิงอำนาจ แต่แค่จงรักภักดีต่อสมเด็จพระนารายณ์ และถือทิฐิว่าพระเพทราชา ไม่ใช่บุคคลที่คู่ควรกับการเป็นกษัตริย์ ทั้ง 2 จึงแข็งเมือง สมเด็จพระเพทราชากว่าจะทำการปราบปรามได้กินเวลาไปหลายปีทีเดียว นอกจากนี้ยังเกิดกบฏย่อยๆ อย่างกบฏบุญกว้าง กบฏธรรมเถียร ขึ้นอีก ซึ่งคราวนี้ปราบปรามได้ไม่ยาก เมื่อปราบกบฏเสร็จ คราวนี้สมเด็จพระเพทราชาก็จัดการเก็บกวาดศึกภายใน สิ่งที่พระองค์ทรงทำอย่างเร่งด่วนคือออกกฏหมายบีบคั้นขุนนางให้เป็นเหมือนดังเมื่อครั้งสมเด็จพระเจ้าปราสาททอง ให้ขุนนางที่กินเมืองเข้ามารับราชการในกรุง และให้ขุนนางตำแหน่งรองๆ ลงไปรักษาการในพื้นที่แทน และเป็นอย่างนี้ไปตลอดที่ราชวงศ์บ้านพลูหลวงปกครอง ระบบราชการนี้ เป็นผลดีต่อราชบัลลังก์เป็นอย่างยิ่ง เพราะขุนนางหัวเมืองไร้ซึ่งพลังที่จะก่อการทุรยศใดๆ ขึ้นอีก สถานะการเป็นกษัตริย์ก็ปลอดภัย จะมีการท้าทายกันบ้างก็แต่พระญาติที่ใกล้ชิดในราชสำนักเท่านั้น แต่ก็เป็นผลดีต่อการเมืองภายในเท่านั้น เพราะเมื่อเกิดศึกใหญ่ภายนอกขึ้นมาคราวใด หัวเมืองที่จะคอยเป็นเมืองหน้าด่านก็จะไร้พลังในการต่อต้านศึกภายนอกเช่นกัน ตัวอย่างที่เห็นได้ชัดก็คือศึกพม่าในสมัยพระเจ้าเอกทัศน์นั่นยังไงครับ เพราะพม่ายกทัพลงมา ตีกวาดหัวเมืองแป๊บเดียว ไม่นานก็เข้าประชิดกรุงได้อย่างง่ายดาย แก้ไขเมื่อ 01 ก.พ. 54 12:49:13 แก้ไขเมื่อ 01 ก.พ. 54 12:47:59 แก้ไขเมื่อ 01 ก.พ. 54 12:47:05 จากคุณ : ออกหลวงมงคล เขียนเมื่อ : 1 ก.พ. 54 12:45:50

ความคิดเห็นที่ 31 โอ้โห...ขอบพระคุณ คุณออกหลวงมงคลอีกครั้งและอีกครั้งนะคะ หนังสือทุกเล่มที่แนะนำมาจะต้องไปหามาอ่านให้จงได้ค่ะ จัดการเก็บไว้ในลิสเรียบร้อยแล้ว วันหยุดนี้กะจะไปหาดูหนังสือโกษาปานที่มิวเซียมสยาม ตามที่คุณผ้าพับไว้แนะนำสักหน่อย บังคับเพื่อนไปเที่ยวด้วยซะเลย ขอบคุณผู้ใจดีทุกท่านค่า.... จากคุณ : แม่หญิงวิปลาศ เขียนเมื่อ : 1 ก.พ. 54 15:43:29

ความคิดเห็นที่ 32 เสริมคุณหลวงนิดครับ ผมว่าพระเจ้าปราสาททองเอง ก็ต้องถวายความดีความชอบส่วนหนึ่งให้กับสมเด็จพระบรมไตรโลกนาถ, สมเด็จพระมหาธรรมราชา และสมเด็จพระนเรศวรมหาราช ด้วยครับ เพราะถ้าไม่ได้ทั้งสามพระองค์นี้ การที่ขุนนางจะขึ้นมาเป็นใหญ่เห็นทีจะลำบากอยู่ เพราะเจ้านายยังมีอำนาจเต็มในแต่ละภูมิภาคนั่นเองครับ ป.ล. ส่วนเรื่องเชื้อสายพระยายมราช ผมเห็นตามคุณหลวงครับ แต่จะเห็นต่างสักนิดตรงที่ว่า ออกญายมราช และ ออกญารามเดโช เป็นแขกเปอร์เซียไม่ใช่แขกมลายูครับ ถ้ากลับกันให้แขกมลายูขึ้นมามีอำนาจ ผมมองว่าผลอาจจะออกมาต่างออกไปครับ จากคุณ : ผ้าพับไว้ เขียนเมื่อ : 3 ก.พ. 54 22:27:11