PANTIP.COM : K10190780 [ซูศีไทเฮา ใช้กุศโลบายอะไรในการปกครอง...} [ประวัติศาสตร์]

ความคิดเห็นที่ 2

ตามกฎมณเฑียรบาลของราชสำนักชิงนั้นยอมรับการว่าราชการหลังม่านของสตรีมาแต่ไหนแต่ไรแล้วครับ

1. ตอนที่จักรพรรดิ์ไท่จู่สวรรคต พระองค์ก็ร่างราชโองการเอาไว้ ให้เหล่า 8 อ๋องร่วมกันปกครอง โดยมีไทเฮาอาปาไฮเป็นผู้ร่วมว่าราชการครับ
แต่ทำไปทำมา หวงไท่จี๋ได้เสียงสนับสนุนจากเหล่ากองธงมากกว่าและได้เป็นจักรพรรดิ์ เลยไปบีบให้ไทเฮาอาปาไฮต้องฆ่าตัวตายไป และยึดอำนาจปกครองเอาไปแบ่งกันเองในหมู่ 4 อ๋องใหญ่ (ส่วนอ๋องที่เหลือซึ่ง 3 คนเป็นลูกของอาปาไท่นั้นยังเด็กมาก ไม่มีสิทธิ์มีเสียงอะไรในราชสำนัก)

2. เมื่อจักรพรรดิ์ไท่จงสวรรคต ฝ่ายในก็สนับสนุนให้ฟู่หลินขึ้นเป็นจักรพรรดิ์ซุ่นจื้อตอนพระชนม์ได้แค่ 7 ชันษา ก็ได้พระมารดาอย่างเซียวจวงไทเฮา และแม่ใหญ่ (ยาย) เซียวตวนเหวินไทเฮาช่วยสนับสนุนครับ (คือเซียวตวนเหวินไทเฮานั้นเป็นพระชายาเอกของหวงไท่จี๋ และเป็นอาหญิงของเซียวจวงไทเฮา แต่ทั้งคู่เป็นภรรยาของหวงไท่จี๋เหมือนกัน นับไปนับมา จักรพรรดิ์ซุ่นจื้อเป็นหลานของเซียวตวนเหวินไทเฮา และก็เป็นลูกบุญธรรมไปด้วย)
เมื่อกองทัพชิงเข้าด่านได้แค่ 5 ปี เซียวตวนเหวินไทเฮาก็สิ้นพระชนม์ไป งานส่วนใหญ่เลยตกเป็นของเซียวจวงไทเฮาครับ แน่นอนว่าช่วงนี้พระองค์ก็ทำหน้าที่ว่าราชการร่วมแบบไม่ค่อยมีอำนาจนัก เพราะอำนาจไปอยู่ในมือของตวนเอ่อร์กุนเสียมาก
แต่พอช่วงปลายรัชกาลจักรพรรดิ์ซุ่นจื้อ เซียวจวงไทเฮาเห็นขัดแย้งหลายประการกับจักรพรรดิ์ และเข้ามาเกี่ยวข้องกับราชกิจไม่น้อยเลย อำนาจของพระนางชัดเจนมากในปลายรัชกาล

3. พอจักรพรรดิ์ซุ่นจื้อสวรรคต เซียวจวงไทเฮาก็ดันจักรพรรดิ์คังซีขึ้นสืบราชสมบัติ ช่วงแรกพระนางว่าราชการอย่างเต็มตัวเพื่อช่วยงานจักรพรรดิ์คังซีครับ นั่นทำให้ผ่านมา 4 รัชกาลนี่ มียุคที่ไทเฮาออกร่วมว่าราชการถึง 3 ครั้งแล้วในประวัติศาสตร์ต้าชิง

4. ไทเฮาเซียวก่งเหริน พระมารดาของจักรพรรดิ์หย่งเจิ้น นั้นไม่มีบทบาททางราชการมากนัก ดูแลแต่ฝ่ายในครับ

5. ไทเฮาเซียวเฉิงเสี้ยน พระมารดาของจักรพรรดิ์เฉียนหลง อาจจะไม่มีอำนาจทางราชการเท่าใด แต่จักรพรรดิ์เฉียนหลงก็เกรงพระทัยและเชื่อฟังพระมารดามากๆ

6. จักรพรรดิ์เจียชิ่งไม่มีไทเฮาครับ เพราะฮองเฮาเซียวเสียนถูกปลดไปก่อน และไทเฮาเซียวอี้ชุนก็สิ้นพระชนม์ไปก่อนจักรพรรดิ์เจียชิ่งครองราชสมบัตินานมาก

7. ไทเฮาเหอรุ่ย พระนางมีส่วนสำคัญอย่างยิ่งในการขึ้นครองราชสมบัติของจักรพรรดิ์เต้ากวง เนื่องจากตอนที่จักรพรรดิ์เจียชิ่งสวรรคตกระทันหันนั้น การวางตัวรัชทายาทยังไม่แน่ชัดครับ พระนางในฐานะพระมารดาเลี้ยงของเหมี่ยนหนิง ก็รีบชิงแต่งตั้งเหมี่ยนหนิงเป็นจักรพรรดิ์ก่อน ทำให้จักรพรรดิ์เต้ากวงได้ครองราชสมบัติ (ทั้งๆที่ตอนนั้นองค์ชายเหมี่ยนหนิงไปราชการที่ต่างเมือง)
เมื่อจักรพรรดิ์เต้ากวงได้ครองราชสมบัติแล้ว ก็ยิ่งทรงรักและเกรงพระทัยพระมารดาเลี้ยงมากๆครับ เพราะจริงๆแล้ว โอรสแท้ๆของไทเฮาเหอรุ่ยคือองค์ชายเหมี่ยนซินและเหมี่ยนไค ก็อยู่ในลำดับที่สืบราชสมบัติได้ หากพระนางตั้งลูกแท้ๆของตนขึ้นเป็นจักรพรรดิ์ก็ได้อยู่ แต่กลับทรงเห็นว่าเหมี่ยนหนิงเป็นโอรสองค์ใหญ่ที่เกิดจากพระพี่นางที่สิ้นไปแล้ว พระนางก็รักเหมี่ยนหนิงเหมือนลูกแท้ๆ เลยตั้งเขาเป็นจักรพรรดิ์แทนลูกในไส้ของตนเอง

8. จักรพรรดิ์เสียนเฟิงมีแต่ไทเฮาเซียวจิงเฉิงครับ ซึ่งไม่ใช่พระมารดาแท้ๆ (ไทเฮาจิงเฉิงเป็นพระมารดาของอ๋องก่งและอ๋องชุน) จักรพรรดิ์เสียนเฟิงพึ่งตั้งพระนางเป็นไทเฮาอย่างเป็นทางการก็ตอนพระนางสิ้นพระชนม์นี้แล (เลยไม่ได้มีอำนาจอะไร)

จะเห็นว่าตลอดรัชสมัยของต้าชิงมีไทเฮาข้องเกี่ยวข้องเสมอๆครับ การกุมอำนาจหลังม่านของไทเฮากับราชวงศ์นี้เลยเป็นสิ่งปกติและยอมรับได้ไป เหมือนที่ราชวงศ์หมิงยอมรับให้ขันทีกุมอำนาจเป็นใหญ่เป็นโตได้นั่นแล

จากคุณ : อุ้ย (digimontamer)

เขียนเมื่อ : 31 ม.ค. 54 21:29:06

ความคิดเห็นที่ 3

เมื่อเงื่อนไขโดยทั่วไปคือ กฎมณเฑียรบาลและประวัติศาสตร์ราชวงศ์ต้าชิงนั้นยอมรับการช่วยว่าราชการหรืองานราชการโดยไทเฮาแล้ว ซูสีไทเฮาก็ชอบด้วยเหตุผลแรกในการเข้ากุมอำนาจของราชสำนักโดยไม่ถูกตำหนิหรือครหาจากเหล่าขุนนางครับ

เงื่อนไขต่อมาคือ การรักษาและยึดกุมอำนาจสูงสุดของแผ่นดินโดยเด็ดขาดนั้น พระนางได้มาอย่างไร

1.
- ตอนที่พระนางขึ้นเป็นไทเฮา อำนาจของฝ่ายในค่อนข้างอ่อนแอครับ เนื่องจากจักรพรรดิ์เซียนเฟิงไม่มีไทเฮาเป็นร่มไทรของฝ่ายใน และก็ทำให้จักรพรรดิ์ถงจื้อไม่มีไท่หวงไทเฮาเป็นเสาหลักในฝ่ายในไปด้วย อำนาจของฝ่ายในอยู่ในมือของไทเฮาซูอันพระพี่นางและซูสีไทเฮาล้วนๆเลย ซึ่งทั้งคู่ก็เป็นม่ายแต่ยังสาวเหมือนๆกัน หลักของพระนางจึงมีแค่จักรพรรดิ์ถงจื้อเด็กอมมือเท่านั้น
- ด้านฝ่ายราชสำนัก มีได้ 2 กลุ่ม กลุ่มแรกคือเหล่าเชื้อพระวงศ์ที่นำโดยก่งอ๋อง และกลุ่มที่สองคือเหล่าขุนนาง นำโดยซู่ซุ่นและเหล่าคณะรวมกันเป็น 8 มหาอำมาตย์ที่จะช่วยสำเร็จราชการตามพินัยกรรมของจักรพรรดิ์เสียนเฟิงครับ
อัน 8 มหาอำมาตย์นำโดยซู่ซุ่นนี้ มีท่าทีเป็นศัตรูกับฝ่ายในโดยเฉพาะซูสีไทเฮาอย่างชัดแจ้ง ส่วนก่งอ๋องกับเหล่าเชื้อพระวงศ์มีจุดยืนอยู่ตรงกลาง

การตัดสินแพ้ชนะระหว่าง ซูสีไทเฮาและพวกซู่ซุ่น จึงขึ้นกับการโอนเอียงของก่งอ๋องครับ ซึ่งเลือดก็ข้นกว่าน้ำ ก่งอ๋องและเหล่าเชื้อพระวงศ์เลือกที่จะถือข้างซูสีไทเฮา ทำให้พระนางเอาชนะพวกซู่ซุ่นที่ก่อความวุ่นวายได้ ซู่ซุ่นถูกประหารอย่างทารุณจนตาย (โดนให้เชือดทีละแผลจนกว่าจะขาดใจตาย) เหล่าขุนนางแก๊งค์ซู่ซุ่นก็โดนกวาดล้างจนหมดสิ้น อำนาจในราชสำนักช่วงแรกนี้จึงแบ่งกันระหว่างซูสีไทเฮาและก่งอ๋อง

2. ทีนี้มาถึงการปราบพวกไท่ผิงครับ กองกำลังไท่ผิงของหงซิ่วฉวนได้ขยายทำสงครามในจีนใต้อย่างกว้างขวาง เหล่าแม่ทัพและอ๋องกองธงหลายคนก็สังเวยชีวิตให้พวกไท่ผิงไปก็มาก เรียกได้ว่าตอนนั้นทัพ 8 ธงเพลี้ยงพล้ำอย่างรุนแรงครับ แต่คนที่มากอบกู้ต้าชิงและนำชัยชนะมาให้ก็คือ เจิงกั๋วฟานและเหล่าทหารเซียงหู (เป็นทหารชาวหูหนาน)
เจิงกั๋วฟานนั้นทำสงครามหลายครั้ง เอาชนะพวกไท่ผิงได้ราบคาบ ช่วยรักษาอำนาจของราชสำนักแมนจูเอาไว้ได้ ทำให้เจิงกั๋วฟานและเหล่าพลพรรค (ทั้งหลี่หงจาง, จั๋วจ้งถัง, หลิวคุนอวี้, หม่าซินอวี่ ก็มีชื่อเสียงมาจากกองทหารเซียงหูและการปราบไท่ผิงนี้แล) ได้ดิบได้ดีเป็นใหญ่เป็นโตในราชสำนัก ก็ด้วยซูสีไทเฮานี้แลที่พระราชทานยศถาบรรดาศักดิ์ให้ พวกเขาเลยกลายเป็นขุนนางในอำนาจของซูสีไทเฮาไปครับ และเส้นสายของกลุ่มขุนนางที่ปราบเหล่าไท่ผิงได้นี้แล ที่กลายเป็นฐานอำนาจใหญ่ของราชสำนักต้าชิงไปอีกหลายสิบปีต่อจากนี้ จนพัฒนามาเป็นกองทัพเป่ยหยางและขุนศึกเป่ยหยางที่ปกครองประเทศจีนอยู่พักหนึ่ง

พอจักรพรรดิ์ถงจื้อทรงเจริญพระชันษาขึ้น อำนาจของซูสีไทเฮาก็หยั่งลึกลงในราชสำนักได้มากพอสมควรครับ จนก่งอ๋องเริ่มถูกลดทอนอำนาจไปเรื่อยๆ ซ้ำชุนอ๋องที่เป็นเสาหลักของเหล่าเชื้อพระวงศ์อีกคนก็หันไปญาติดีกับซูสีไทเฮาอย่างมาก เรียกได้ว่าเชื้อพระวงศ์ครึ่งหนึ่งก็เทไปทางพระนางแล้ว

3. จักรพรรดิ์ถงจื้อสวรรคตด้วยโรคทรพิษตั้งแต่หนุ่ม ต่อด้วยการขึ้นครองราชสมบัติของจักรพรรดิ์กวางสู นั่นทำให้มีเวลาอย่างยาวนานที่ซูสีไทเฮาจะว่าราชการหลังม่านต่อไปอีกครับ พอตกถึงช่วงก่อนการปฏิรูปร้อยวันของคังโหย่วเหวย ซูสีไทเฮาก็ปกครองจีนมาเกือบ 30 ปีแล้ว เชื้อพระวงศ์อาวุโสรุ่นเดียวกับจักรพรรดิ์เสียนเฟิงก็ล้มหายตายจากหรือไม่ก็ลาออกไปหมด ที่เหลือก็มีแต่รุ่นหลานๆของพระนาง เหล่าขุนนางทั้งราชสำนักก็เจริญเติบโตทางราชการมาจากการแต่งตั้งโดยพระนางทั้งสิ้น เรียกว่าราชสำนักและจักรวรรดิ์ต้าชิงหน่ะถูกควบคุมโดยพระนางแล้วครับ
แก้ไขเมื่อ 31 ม.ค. 54 22:14:03

จากคุณ : อุ้ย (digimontamer)

เขียนเมื่อ : 31 ม.ค. 54 22:13:36