ลายมือเราหวัดมากๆ แต่เราไม่สนใจว่าใครจะว่าไง เมื่อก่อนเขียนภาษาไทยตอนทำงานบริษัทคนที่จะพิมพ์ถูกหมดต้องเป็นพนักงานพิมพ์ดีดรุ่นลายครามอายุเกิน 50 ปีไปแล้ว ตอนเขียนภาษาอังกฤษก้อหวัดยิ่งกว่าไทยซะอีก แถมบางทีเขียนตัวย่อๆ (บางทีใส่แต่อักษรตัวแรก แล้วต่อไปไม่ใส่สระ หรือถ้ารู้ว่าในบริบทถ้าตัด suffixes ออกก้อยังอ่านเข้าใจ ก้อจะตัดทิ้งหมด) แต่ก้อยังมีพนักงานพิมพ์ดีดที่เก่งอังกฤษอุตส่าห์พิมพ์ถูกหมด เราเลยภูมิใจความเป็นเอกลักษณ์ลายมือเรามากๆ ด้วยเหตุผลง่ายๆก้อคือว่า
ถ้าเขียนช้าๆมันก้ออ่านได้ง่าย แต่มันเสียเวลา และตอนนี้เราทำงานให้ใครก้อพิมพ์คอมพิวเตอร์หมด ก้อเลยไม่รู้จะคัดลายมือไปทำไมกัน ตอนนี้ปากกาแทบไม่ได้ใช้เลย จะใช้ก้อตอนเซ็นชื่อเท่านั้น ยิ่งถ้าพกมือถือ(แบบที่มันคีย์ข้อมูลเข้าไปได้ง่ายๆ) หรือหิ้วคอมพิวเตอร์เครื่องเล็กๆไปหละจดบันทึกอะไรก้อไม่ต้องใช้ปากกาเขียนให้เมื่อยมือเลยหละ
คนไทยบางคนที่อ่านลายมือภาษาอังกฤษเราไม่ออกและบ่นๆๆๆ แต่เราก้อไม่สน เพราะเราเคยสอบภาษาอังกฤษของฝรั่ง แล้วฝรั่งที่ตรวจข้อสอบเราก้ออ่านลายมือเราออก แล้วเราก้อสอบผ่าน
เลยไม่เห็นความจำเป็นที่จะต้องคัดลายมือเพื่อให้ใครบางคน happy (พ่อแม่เราก้อบ่นเรื่องลายมือเรามาตั้งแต่เด็กๆแล้วหละ) เก็บลายมือไก่เขี่ยของเราไว้เป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัวด้วยความภาคภูมิใจ จะดีกว่า...
แก้ไขเมื่อ 07 ก.พ. 54 13:53:47
แก้ไขเมื่อ 07 ก.พ. 54 12:33:04
จากคุณ |
:
fortuneteller
|
เขียนเมื่อ |
:
7 ก.พ. 54 12:29:37
|
|
|
|