ความคิดเห็นที่ 1 มีสัมฤทธิ์ผลหรือยัง? มีประสิทธิผลอย่างไร? ประสิทธิภาพอย่างไร? จากคุณ : แอ๊ด ปากเกร็ด เขียนเมื่อ : 10 ก.พ. 54 23:01:28

ความคิดเห็นที่ 2 please check my blog http://equalish.wordpress.com/ I have kept all the information (as much as I can expose) on it. I have been teaching via this methodology since September last year as my thesis findings. แก้ไขเมื่อ 10 ก.พ. 54 23:29:04 จากคุณ : Equalish เขียนเมื่อ : 10 ก.พ. 54 23:25:27

ความคิดเห็นที่ 3 ^ ^ As requested, I checked your blog, and I would like to express my honest opinions: I hate to tell you that your 'equalish' doesn't work! You see, your writing is terrible. It contains a lot of syntactic errors of second language learners. A good English teacher should not commit many simple errors in usage. Permit me to show you (the errors from your blog), if you don't mind: .......................................................................... Lesson 8 According to my teaching methodology, I intentionally do not provide sheets or handouts, since these materials would act as if it is a path guide my learners thought to flow along with the procedure provided on these materials. ‘as if it is’ sounds unnatural! ........................................................................ Instead, my learners are encouraged to ask for what they eager to know not what I feed them. ‘they eager to know’ sounds unnatural! ........................................................................ In another word, I persuade my learner to control the course and do not allow instructors to have their hand over them. ‘In another word’ sounds unnatural! ........................................................................ She seemed to be surprise since I have not pre-informed her on this sudden change, yet she likes it a lot; she said it was much easier than writing.   ‘She seemed to be surprise’ sounds unnatural! ........................................................................ I don't want to shock you to death by telling you how many more errors there are in your writing. So, I had better stop posting and go out for a beer. ............... Cheers แก้ไขเมื่อ 11 ก.พ. 54 00:51:22 แก้ไขเมื่อ 11 ก.พ. 54 00:48:34 จากคุณ : fortuneteller เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 00:46:24

ความคิดเห็นที่ 4 Facts: I have never studied for any degree, so I'm not qualified to teach English in Thailand. However, if I were to teach English I would use the teaching materials provided on the Internet by native speakers of English. By doing so, I don't need to conduct any research for my Master's Degree.  It makes your life simple, doesn't it? The following are some of the lessons I picked out from the Internet: http://www.pantip.com/cafe/library/topic/K10226265/K10226265.html http://www.pantip.com/cafe/library/topic/K10214776/K10214776.html จากคุณ : fortuneteller เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 01:07:33

ความคิดเห็นที่ 5 ^^ ^^ With respect, you are so so cruel. BUT, sometimes we need to be cruel to be kind. จากคุณ : genf เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 01:07:34

ความคิดเห็นที่ 6 ลองอ่านในเว็บดูแล้วนะครับ อยากเห็น concrete examples ยังไงช่วยยกตัวอย่างหน่อยได้ไหมครับว่าจริงๆ method มันเป็นยังไงในการสอน mini-lesson on simple present tense? แก้ไขเมื่อ 11 ก.พ. 54 01:49:31 จากคุณ : เมื่อลมแรง...ใบไม้ก็ร่วง เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 01:49:10

ความคิดเห็นที่ 7 ผมอ่านประโยคที่ยกมาในความเห็นที่3 ก็ไม่เห็นว่าจะผิดอะไรนะ จะว่าฟังดูไม่ธรรมชาตินี้มันก็ไม่ได้แปลว่าผิดรึเปล่าครับ อีกอย่างผมว่าบางอันที่บอกว่าไม่ธรรมชาติ ผมก็ยังได้ยินคนเค้าพูด ๆ กันอยู่นะครับ อาจจะเป็นธรรมชาติคนละที่รึเปล่าไม่ทราบ แต่ผมว่าจะcommentเค้าก็ไม่ต้องว่ากันรุนแรงก็ได้ครับ แนะนำที่ผิดแล้วก็ให้กำลังใจกันจะดีกว่านะครับ จากคุณ : LiTtLeBeaN เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 07:16:03

ความคิดเห็นที่ 8 Thanks for all of the comments. I might not have a perfect English writing ability in some of your eyes I do admit. These errors you have mentioned I will check with my advisor and it will determine whether or not to fix them. Your English maybe from those of higher class; therefore, you might feel that it is ought. The question is 'does it matter that my English skill is on the poor level in your eyes, yet I have a strong intense of being a teacher who pass through knowledge to my student?' As the result, many of my students have improved tremendously with the help of 'Equalish'.` By the way, I do agree on some of the sentence you have pointed out since I didn't double what I have wrote. I am both a teacher and a learner myself; therefore, please guild me through my mistake. Thanks a lot   แก้ไขเมื่อ 11 ก.พ. 54 12:54:32 แก้ไขเมื่อ 11 ก.พ. 54 09:16:44 แก้ไขเมื่อ 11 ก.พ. 54 08:30:48 แก้ไขเมื่อ 11 ก.พ. 54 08:28:14 จากคุณ : Equalish เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 08:16:04

ความคิดเห็นที่ 9 "..ไม่ต้องว่ากันรุนแรงก็ได้.." >> ผมว่าเขาก็ไม่ได้รุนแรงอะไรนะครับ จขกท มาแถลงว่าได้ประดิษฐ์แนวทางใหม่ในการเรียนภาษาอังกฤษ อย่างที่เรียกกันว่านวัตกรรม เขาก็เชื้อเชิญคนเข้าไปดู เมื่่อดูแล้วเห็นข้อบกพร่องที่ควรติติง เขาก็ทักท้วง จุดที่คุณ fortuneteller แกทักท้วงนั้นผมก็เห็นด้วยว่าถึงไม่ผิด แต่การเขียนแบบนี้เป็นสำนวนที่ awkward สะท้อนระดับความชำนาญของผู้เขียน แม้แต่ในสายตาของผมที่ไม่ได้คลุกคลีกับภาษาอังกฤษอะไรมาก ผมก็สะดุด อย่าว่าแต่คุณ fortuneteller และคุณ genf ที่อยู่ต่างประเทศกันมาคนละหลายสิบปี ผ่านประสบการณ์ในการใช้ภาษาอังกฤษมาอย่างโชกโชน ดังนั้น ผมเห็นด้วยว่าที่ยกตัวอย่างมานั้นสะท้อนว่า proficiency ของผู้เขียนยังมีจุดด้อยอยู่ ประเด็นในที่นี้ไม่ได้อยู่ตรงตัวข้อเขียน ผมเห็นว่ามันไม่ได้ผิดฉกรรจ์ ถ้านักเรียนเขียนอย่างนี้ก็ถือว่าเก่งแม้ยังต้องพัฒนาตามสมควร อย่างไรก็ตาม สำหรับคนที่บอกว่าจะสอนภาษาอังกฤษหากมีข้อบกพร่องอย่างนี้ก็ต้องขอบอกว่าต้องแก้ไขก่อนแล้วละครับ และถ้าหากว่า ข้อเขียนใน blog ของคุณ จขกท เป็นผลิตผลของวิธีการสอนภาษาอังกฤษแบบใหม่ ก็ต้องเรียนเจ้าของว่าคงต้อง back to the drawing board คือทบทวนกระบวนการใหม่ให้รีดข้อบกพร่องออกให้หมด ไม่อยากให้เสียกำลังใจนะครับ คนที่ไม่ผิดเลยคือคนนั่งเฉยๆ คนที่ผิดได้คือคนที่ลงมือ ผมขอยกย่องนวัตกรรมของคุณ จขกท และขอเป็นกำลังใจให้คนที่กล้าคิดกล้าทำ หวังว่าในอนาคตเราจะได้เห็นผลงานฝีมือคนไทยปรากฎแก่ชาวโลกเพิ่มขึ้นอีก จากคุณ : แอ๊ด ปากเกร็ด เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 08:31:57

ความคิดเห็นที่ 10 The basic idea of Equalish is to learn writing in procedure which are: 1. Write down Thai sentence. 2. Define Time Indicator, Subject, Verb, and Object and Complementary. 3. Apply to ‘Language Equation’ corresponding to the Time Indicator. By doing this my learner can define how each component works and places it to the right order with the help of 'Language Equation'. I have already completed all 12 tenses and quite a few other usage such as adjective, adverb, passive voice, if clause and so forth. If I have an appropriate level of thesis paper and work quality, I will be joining a competition in Singapore on behalf of my institution this year as my advisor has mentioned. Before I have developed Equalish, I have never had any idea of being a teacher myself. While I was a monk during the 'Rain-retreat' last year, I came across a young boy who inspired me to be a teacher for the first time. This was the biggest turning point in my life. I developed it while I was teaching this kid. After 2 months the result was astonishing, this boy English grade improved from 1 to 3.5. This was when I was sure that what I have been doing works. This boy invited more friend of his. There result turned out well also. I think all of these happen all out of a sudden was from the merit that I have gained while I was a monk. I truly don't have the ability to do this kind of thing myself. I'm just 27; therefore, please kindly think of me as one of your brothers who is still naive. I believe that there is nothing wrong to have an attempt of thinking out of the box rather than using the conventional teaching methodology. แก้ไขเมื่อ 11 ก.พ. 54 12:51:56 แก้ไขเมื่อ 11 ก.พ. 54 09:59:41 แก้ไขเมื่อ 11 ก.พ. 54 09:58:26 แก้ไขเมื่อ 11 ก.พ. 54 09:36:33 จากคุณ : Equalish เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 09:15:14

ความคิดเห็นที่ 11 thank you for your clarification. but still, i can't visualize how "Equalish" works in a classroom setting. also, do you think that "back translating" really works? i have nothing against translation; i do use it from time to time when teaching. but in teaching writing in particular, i don't think "back translating" is as effective as one may think. i've seen Thai learners write, "The rain fell," instead of "It rained." a direct influence from their L1, apparently. what are you thoughts on this? i am just curious and would like to have a dialogue with you. i hope you don't mind. :) แก้ไขเมื่อ 11 ก.พ. 54 10:57:42 จากคุณ : เมื่อลมแรง...ใบไม้ก็ร่วง เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 10:54:45

ความคิดเห็นที่ 12 ถ้าคุณอายุ 27 แต่คิดและทำได้อย่างนี้ นับว่าโอเคทีเดียว ค่อยๆ ก้าวไปทีละขั้น แล้วคุณจะขึ้นไปถึงขั้นสูงสุดเอง ขอรับว่าไม่ได้อ่าน blog ของคุณหรอก แต่อยากจะเม้นท์อะนะ การที่จะสอนภาษาใดภาษาหนึ่งให้ได้ดี - พยายามให้เด็กคิดเป็นภาษานั้นไปเลยค่ะ โอเคล่ะ เด็กอาจจะต้องคิดเป็นภาษาไทยก่อน แต่ให้คิดหาแค่ คำศัพท์ เป็นภาษาอื่น อย่า เน้น 'อย่า' ให้แปลจากโครงสร้างภาษาไทยไปเป็นภาษาอื่นโดยตรง เพราะโครงสร้างประโยคของแต่ละภาษาไม่เหมือนกัน แล้วเด็กก็จะติด (อย่างที่คุณ Strong Wind - อิ อิ อิ - ยกตัวอย่างมา) เขียนออกมาว่า The rain fell. และการที่จะให้เด็กคุ้นเคยกับโครงสร้างภาษาอื่นนั้น น่าจะเป็นการได้อ่านโครงสร้างภาษาอื่นบ่อยๆ และแปลกลับเป็นไทย มิใช่คิดเป็นไทย แล้วแปลเป็นภาษาอื่น จากคุณ : o;] เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 12:11:35 A:125.25.118.238 X: TicketID:012689

ความคิดเห็นที่ 13 I have already realized those things as you have mentioned. Equalish is not the ultimate methodology in learning, I have to provide different set of rules to fix these problems as I am progressing toward 'better' not 'best'. Moreover, even though learners are following the procedure I have set, once they find it is more comfortable working without it they can feel free to skip these things. Think of 1 + 1, without having to think the answer comes out automatically that is 2. Without realizing, the answer does not actually come out logically like mathematical concepts, yet it is pure memorization process. In order to find out the answer logically we ought to think of its logic this way: Example 1: 1 + 1 is actually +1 +1 = X Then + and + = +, and 1 and 1 equal 2; therefore, it becomes 2 = X also equal to X = 2 Thus, it works similarly to math; once learners got the hang of it, the answer comes automatically. These things has been tested and proof as the finding of the my research. I am happy with all inquiries and comments. Thanks to all. I do deeply respect every single one of them. แก้ไขเมื่อ 11 ก.พ. 54 12:59:48 แก้ไขเมื่อ 11 ก.พ. 54 12:47:03 จากคุณ : Equalish เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 12:41:04

ความคิดเห็นที่ 14 with respect, i still don't see any concrete example... would you mind sharing a minilesson that you did with your students? i want to be able to see how Equalish plays out in the classroom or in tutoring. i know you have some... (at least, you'll have to include some of them in your thesis, wont' you?) also, if i'm not mistaken, isn't Equalish about repeated exposure to the language? we can figure out what 1+1 is in seconds without having to do the math because it's one of the simple addition exercises we were ALWAYS asked to do when we learned basic math. in the same vein, we don't have to do much thinking when we say "good morning, teacher. how are you? i am fine. thank you." so, does Equalish have anything to do with repeated exposure? แก้ไขเมื่อ 11 ก.พ. 54 13:17:12 จากคุณ : เมื่อลมแรง...ใบไม้ก็ร่วง เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 13:16:54

ความคิดเห็นที่ 15 English can be mathematically precise, but it is not as simple as saying  the number of possible permutations of 52 cards is 52! Let’s see what some linguists have come up with: First of all, one of the principal concerns of syntax is the order of words. In English we cannot string words into a sentence randomly. For example, we can have (1), but not (2) or (3): (1) The President ate a doughnut. (2) *The President a doughnut ate. (3) *doughnut President the ate a. NB: An asterisk (*) placed before a sentence indicates that it is not a possible structure in English. The contrast between (1) and (2) shows that in English the word that denotes the activity of eating (ate) must precede the word (or string of words) that refers to the entity that was being eaten (a doughnut). Furthermore, if we compare (2) and (3) we see that not only must 'ate' precede 'a doughnut', but we must also ensure that the two elements 'the' and 'a' precede 'President' and 'doughnut', respectively. It seems that 'the' and 'President' together form a unit, in the same way that 'a' and 'doughnut' do. Our syntactic framework will have to be able to explain why it is that words group themselves together. We will use the term 'constituent' for strings of one or more words that syntactically and semantically (i.e. meaningwise) behave as units. ^ ^ The calculation of the number of permutations of these strings or constituents is subject to innumerable complicated rules and conditions.   To find ways of making TESOL or TEFL mathematically precise, you have to conduct research on corpus linguistics, which is too far beyond the scope of teaching English at secondary level! จากคุณ : fortuneteller เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 14:02:16

ความคิดเห็นที่ 16 In the past, I spent a lot of time reading TESOL or TEFL textbooks in the hope to develop the best teaching technique.  The advent of the Internet has changed my concepts completely. Even if I could write flawless English, I certainly wouldn’t dream of designing some of the English courses.  I’d rather use the lessons that are already made available on the Internet. First, I will study those lessons to make sure that I understand them well.  After that, I will add some of my own ideas to turn them into effective digital media ready for classroom and non-classroom presentation.   My success depends on my ICT skills, precise logic and creative imaginations.   Because I am not a qualified teacher, when I say ‘My success’ I mean ‘My success in teaching myself.’ Teaching is fun!  Everyday of my life is filled with teaching.  Teaching myself any subject under the sun is all I want to do.   I use a lot of computer software programs to create digital lessons for myself.  The best way to learn how to teach is to teach yourself, using yourself as the first and most prestigious guinea pig in many nastily exhausting wizarding experiments and tests! แก้ไขเมื่อ 11 ก.พ. 54 16:36:39 แก้ไขเมื่อ 11 ก.พ. 54 14:24:40 จากคุณ : fortuneteller เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 14:11:18

ความคิดเห็นที่ 17 Sorry for not be able to provide you more than what I have. Please understand that I'm currently under the process of doing thesis and possibly a contest in the future. Any further leak of information may do me harm. For Mr. Fortuneteller, I love your comments most. You have been pointing out errors from different angles. Thanks you so much. With someone like you, I will gradually improve within no time. As you have mentioned these type of errors: (1) The President ate a doughnut. (2) *The President a doughnut ate. (3) *doughnut President the ate a. I am already aware of it. Apparently, non of my learner faces  this type of problem. Even if it did have some percentage of doing so, my advisor would have acknowledged me and failed it. แก้ไขเมื่อ 11 ก.พ. 54 15:05:43 จากคุณ : Equalish เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 14:50:13

ความคิดเห็นที่ 18 i see... that's understandable. good luck! :) จากคุณ : เมื่อลมแรง...ใบไม้ก็ร่วง เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 16:41:30

ความคิดเห็นที่ 19 Thank you so much for your understanding. Please allow me to conceal this for a certain period of time and I will disclose everything for all you fine people to comment. จากคุณ : Equalish เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 17:49:31

ความคิดเห็นที่ 20 My response to #17: ํYou misunderstood me completely! In #15, I never discussed learners' problems with word order; in fact, I stated that from these basic building blocks:   (1) The President ate a doughnut. (2) *The President a doughnut ate. (3) *doughnut President the ate a. the number of permutations of English sentence structure variations can be calculated by mathematical method or even by computer programming. However, you must bear in mind that if you want to be mathematically precise, especially if you want to use back translation in teaching, you will have to satisfy many complicated conditions, which are known as syntactic and semantic restrictions. Our sample sentence 'The President ate a doughnut.' is very short, so the calculation is quite simple.  But what will happen if you deal with a sentence which is half a page long? The number of permutations of strings  or constituents could very well be incalculable. It means your research will go on indefinitely! Conclusion: If you want to teach English at secondary level, use good teaching materials that are already made available as I mentioned in #4.  By studying those materials before using them, you can improve your English.  When your English is improved, you will become a better teacher. แก้ไขเมื่อ 13 ก.พ. 54 01:16:02 จากคุณ : fortuneteller เขียนเมื่อ : 13 ก.พ. 54 01:13:42

ความคิดเห็นที่ 21 I will definitely keep you recommendation in mind. I promise I will do my best to improve these simple L2 learner's errors. I am glad that we at least have something in common. I'm also from ICT field. I also need precise logic and creative imaginations to accomplish a task, even though yours is better than mine. Equalish emerges from my creative imaginations; therefore, no matter how much you have proved that conventional learning style from the Internet does work. I will undoubtedly incubate my idea until the day that both Equalish and I are ready for the future challenge. Thank you so much Please continue to give me more advise on my English skill, I will surely count you as one of my teacher, even though you may not except it. แก้ไขเมื่อ 13 ก.พ. 54 21:26:22 จากคุณ : Equalish เขียนเมื่อ : 13 ก.พ. 54 21:03:02

ความคิดเห็นที่ 22 คุณ Equalish ครับ ผมอาจไม่เห็นด้วยกับทฤษฎี equalish ของคุณ 100% แต่ผมขอยกย่องคุณในฐานะ ผู้ที่มีความพยายามในการสร้างสรรค์วิธีการสอนภาษาอังกฤษขึ้นมา ผมพูดตรงๆ ว่าจากที่ได้อ่านภาษาอังกฤษของคุณ คุณได้แสดงถึงความพยายามที่ยอดเยี่ยมมากในการที่จะ master English proficiency แต่ภาษาของคุณยังคงมีข้อบกพร่องอยู่เยอะมาก อาจเนื่องจาก 1.ไม่ระมัดระวัง หรือ 2.ไม่ได้เรียนหลักภาษาที่ถูกต้องมา หรือ 3.ชั่วโมงบินยังน้อยอยู่ อาจจะอ่านยังไม่มากเท่ากับคุณ fortuneteller (ซึ่งผมเชื่อว่า ถ้าคุณพยายามต่อไป คุณจะสามารถบรรลุภาษาอังกฤษได้อย่างแน่นอนครับ และเป็นกำลังใจให้คุณ equalish ที่น่าจะเป็นคุณครู เป็นครูที่ดีของนักเรียนครับ สังคมไทยขาดคนอย่างคุณ equalish ครับ ที่มีความมุ่งมั่นที่จะให้ความรู้แก่เด็กๆ สังคมไทยมีคนที่เก่งภาษาอังกฤษมากมายครับ แต่ส่วนใหญ่ก็จะใช้ความรู้นั้นในการหาผลประโยชน์ส่วนตัว น้อยคนที่จะมาสอนภาษาอังกฤษ คุณ equlaish มาถูกทางแล้วล่ะครับ ส่วน comments ของคุณ fortuneteller กับคำอธิบายว่า "sounds unnatural" นั้นไม่ได้ช่วยให้คนที่ถูกวิจารณ์นำไปแก้ไขข้อบกพร่องของตนเองได้ และมีแต่ยิ่งเสียกำลังใจในการเข้าใจภาษาอังกฤษ ถ้าผมอ่าน comments ของคุณ fortuneteller ไปเรื่อยๆ ผมจะยิ่งท้อกับการเรียนภาษาอังกฤษ ภาษาอังกฤษไม่ง่าย แต่ไม่ได้ยากเกินความสามารถครับ วิธีการของคุณ fortuneteller เป็นแค่วิธีการเดียวในการ master English ไม่จำเป็นที่ทุกคนที่อยากเก่งภาษาอังกฤษต้องใช้วิธีการเดียวกับคุณ fortuneteller ครับ จากคุณ : kasareet (kasareet) เขียนเมื่อ : 25 ก.พ. 54 18:04:54

ความคิดเห็นที่ 23 เอาเท่าที่ผมรู้นะครับ ผมเองก็ไม่เก่งเหมือนกัน ^_^ ‘they eager to know’  ต้องแก้เป็น they are eager to know เหตุผลเพราะ eager เป็น adj ต้องใช้กับ v.to be ครับ "In another word’ ไม่น่าจะมีนะครับ มีแต่ "in other words" ‘She seemed to be surprise’ ผมไม่แน่ใจตรง tense นะครับ เพราะผมไม่ได้อ่าน text ทั้งหมด แต่ที่ผิดแน่ๆ คือ surprised ต้องมี d อยู่ในรูป adj ครับ หลายอย่างเลยครับที่ขนาด native speakers เองก็ยังไม่แน่ใจ และใช้ปนไปปนมา เพราะฉะนั้น พยายามทำให้ถูกที่สุด ศึกษาหาความรู้ ตั้งจิตว่ายังไงเราต้องดีขึ้นทุกวัน ผมก็คล้ายๆ กับคุณ equalish ล่ะครับ ยังไม่เก่งหรอก แต่มีความตั้งใจที่จะให้ความรู้กับเด็กๆ ผมคิดว่ามีหลายอย่างครับที่เรารู้ แต่เด็กเขาไม่รู้ เรามีหน้าที่ตรงนั้นล่ะครับ ทำให้เด็กเข้าใจในภาษอังกฤษ ถึงแม้ว่ามันจะเป็นแค่เรื่องง่ายๆ แต่มันมีค่าอย่างยิ่งสำหรับเด็กอีกหลายคนที่คิดว่าภาษาอังกฤษคือ "ฝันร้าย" ความฝันของผมคือ ทำให้ภาษาอังกฤษไม่เป็นเครื่องมือในการแบ่งชนชั้นของคนในสังคมอีกต่อไป เพราะตอนนี้มันเป็นเช่นนั้นอยู่ จากคุณ : kasareet เขียนเมื่อ : 25 ก.พ. 54 18:23:09