PANTIP.COM : K10230078 แม่ทัพชาวสยาม/ไทย ที่เก่งๆจนต่างชาติต้องจารึกมีบ้างไหม [ประวัติศาสตร์]

ความคิดเห็นที่ 8

พระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลก รัชกาลที่ 1 ครั้งที่ยังรับตำแหน่งเป็นแม่ทัพของสมเด็จพระเจ้าตากสิน (จำชื่อไม่ได้ค่ะ เดี๋ยวไปเปิดหนังสือก่อนนะคะ) ก็เก่งมากเหมือนกันครั้งศึกหงสาวดีกับกรุงธนบุรี ที่อะแซหวุ่นกี้ แม่ทัพที่เก่งกาจคนหนึ่งของหงสาวดียกทัพใหญ่มาล้อมเมืองพิษณุโลก พระเจ้าตากทรงรับสั่งให้ทหารเอกสองพี่น้อง ซึ่งก็คือ นายทองด้วง(รัชกาลที่ 1) และนายบุญมา (ตอนนั้นดำรงตำแหน่งเป็นอะไรเดี๋ยวต้องไปเปิดหนังสือ)รักษาเมืองไว้ให้ได้ สองพี่น้องก็ออกต่อตีกับพม่า โดยผลัดกันนำทหารของตนเข้าตี จนอะแซหวุ่นกี้ถึงกับขอดูตัวแม่ทัพเอก ซึงก็คือนายทองด้วง และยังชมว่ารูปงาม มีสง่าราศี ต่อไปภายหน้าจะได้เป็นกษัตริย์ และเจรจาขอพักรบกันสักวัน แถมชวนมาปาร์ตี้กันด้วยค่ะ ฝ่ายทหารพม่ายังมาชวนทหารไทยไปก๊งเหล้ากันเลย เป็นอะไรที่น่ารักดี

แต่ไม่แน่ใจนะคะว่าจะเป็นที่กล่าวขานในวงกว้างมากน้อยแค่ไหน รู้แต่ว่าสำหรับคนไทย พระองค์เป็นแม่ทัพที่เก่งเว่อร์เลยค่ะ ครั้งสงคราม 9ทัพตอนที่ขึ้นเป็นกษัตริย์แล้วก็ยังสู้กับพม่าได้ทั้งที่มีทหารน้อยกว่ามาก

(ต่อ)ไปเปิดหนังสือมาแล้วค่ะ ตอนนั้นนายทองด้วงดำรงตำแหน่งเป็นเจ้าพระยาจักรี ส่วนนายบุญมาผู้น้องเป็นเจ้าพระยาสุรสีห์ค่ะ

ส่วนพระยาพิชัย(ดาบหัก) ที่คุณ #18 ว่านั้นก็จัดเป็นทหารเอกของพระเจ้าตากเช่นเดียวกันค่ะ จากเรื่อง ประวัติพระยาพิชัยดาบหัก โดยพระยาศรีสัชนาลัย(เลี้ยงศิริปาละกะ) ที่พิมพ์เผยแพร่ครั้งแรกในหนังสือเสนาศึกษา ประมาณปี พ.ศ.2467 โดยที่ท่านเป็นชาวพิชัยแต่กำเนิด สายตระกูลน่าจะสืบเชื้อสายมาจากพระยาพิชัย(ดาบหัก) ข้อมูลเรียบเรียงก็คงจะได้มาจากคำบอกเล่าจากบรรพบุรุษ
ความว่า พระยาพิชัย(ดาบหัก) เดิมชื่อ จ้อย เกิดในแผ่นดินสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวบรมโกศ บิดามารดาทำไร่ทำนาอยู่บริเวณบ้านห้วยคา หลังเมืองพิชัยด้านทิศตะวันออก พี่น้องร่วมบิดามารดามีสี่คน แต่ตายด้วยไข้ทรพิษเสียทีเดียวสามคน เหลือท่านคนเดียว นิสัยส่วนตัวองอาจ กล้าหาญชอบชกมวยเป็นชีวิตจิตใจ
เมื่อถึงวัยเรียนก็ได้ไปเรียนกับพระครูวัดมหาธาตุ เมืองพิชัย ต่อมาเกิดวิวาทชกต่อยกับบุตรเจ้าเมือง จึงกลัวและไม่กล้ากลับยังวัดและที่บ้านเมืองพิชัยอีกเลยเพราะถึงอย่างไรก็ต้องเป็นฝ่ายผิดและรับโทษหนักชัวร์ จึงพเนจรเรื่อยมา ถึงวัดบ้านแก่งเปลี่ยนชื่อเป็นทองดี เนื่องจากท่านไม่กินหมากจึงได้ชื่อว่า นายทองดีฟันขาว เรียนวิชามวยกับครูเที่ยงจนคล่อง และไปฝากตัวอยู่กับครูมวยท่าเสาต่อไปเพราะชื่นชอบฝีมือมวยของชาวท่าเสามาตั้งแต่อยู่เมืองพิชัย ฝึกมวยและเรียนรู้ท่าทางมวยจีนจากการดูงิ้ว จนฝีมือนั้นไม่มีนักมวยคนใดในแถบนี้สู้ได้
ต่อมาก็เริ่มฝึกวิชาฟันดาบที่สวรรคโลกจนเก่ง และเดินทางไปเมืองตาก บ้านระแหง ระหว่างทางเจอเหตุการณ์ที่ต้องฆ่าเสือด้วยมีดเพียงเล่มเดียว และได้แสดงฝีมือมวยคาดเชือกจนโด่งดังไปทั่วเมืองตาก เจ้าเมืองตาก(ต่อมาเป็นพระเจ้ากรุงธนบุรีหรือพระเจ้าตากสิน)ได้ยินกิตติศัพท์จึงชวนมารับใช้ใกล้ชิด พระเจ้าตากชุบเลี้ยงท่านด้วยความเมตตา อายุครบ 21 ก็บวชให้ สึกออกมาก็ประทานหญิงสาวให้เป็นภรรยา
เมื่อเจ้าตากได้สถาปนาเป็นสมเด็จพระเจ้ากรุงธนบุรีท่านก็ได้รับตำแหน่งเป็นพระยาสีหราชเดโชผู้รั้งเมืองพิชัย(นายบุญมาหรือเจ้าพระยาสุรสีห์เป็นผู้รั้งเมืองพิษณุโลก)
วีรกรรมที่ทำให้ท่านได้รับสมญานามว่า พระยาพิชัย(ดาบหัก) คือครั้งศึกที่เมืองเชียงใหม่(ตอนนั้นเป็นเมืองขึ้นกับพม่าอยู่)ยกมาตีเมืองพิชัยครั้งที่สองเพราะครั้งแรกไม่สำเร็จหมายจะเอาหัวเมืองทางเหนือเข้าเป็นพวก พระยาพิชัยก็ยกทัพออกจากพิชัยไปตั้งรับกลางทาง(แบบพร้อมสู้ศึกเต็มที่) เจ้าพระยาสุรสีห์ก็ยกทัพพิษณุโลกไปช่วยรบเป็นสามารถ พระยาพิชัยถือดาบสองมือพันด้วยผ้าแน่นหนาเหมือนทุกครั้งที่ออกรบ ช่วงชุลมุนตะลุมบอนอยู่ ท่านเหยียบดินลื่นเสียหลักจะล้มจึงเอาดาบยันไว้ทำให้ดาบหัก แต่ก็ยังไล่ฟันพม่าทั้งดาบหักอย่างนั้น น่าจะเป็นที่ประทับใจของเหล่าทหารจึงโจษจันกันทั่วไป และพร้อมใจเรียกท่านว่าพระยาพิชัยดาบหัก ให้ความหมายต่างจากพระยาพิชัยท่านอื่นๆ ศึกนี้พม่าแตกพ่ายหนีไป
สองปีต่อมาก็มีศึกกับอะแซหวุ่นกี้
เมื่อเจ้าพระยามหากษัตริย์ศึก(ทองด้วงพี่ชายบุญมา)สถาปนาขึ้นเป็นรัชกาลที่ 1 ทรงกรุณาโปรดเกล้าฯให้เรียกพระยาพิชัยมาตรัสถามว่าจะอยู่รับราชการต่อหรือไม่เนื่องจากท่านไม่มีส่วนรู้เห็นกับเหตุการณ์ชุลมุนในปลายรัชสมัยสมเด็จพระเจ้าตากสิน จึงไม่มีความผิด พระองค์จะทรงชุบเลี้ยงต่อ แต่พระยาพิชัยเห็นว่าตนเป็นนายทหานคนสนิทของพระเจ้าตากสินย่อมเป็นที่หวาดระแวง และยังมีความเศร้าโศกอาลัยในการสวรรคตของพระองค์จึงทูลว่า จะไม่ขอเป็นข้าสองเจ้าบ่าวสองนาย หากจะทรงพระเมตตาก็ขอฝากบุตรชายสืบต่อไป จึงทรงให้นำพระยาพิชัยไปประหารชีวิต และทรงให้มีท้องตราถึงผู้ครองเมืองพิชัยคนใหม่รับบุตร
ในรัชกาลที่ 6 เมื่อมีพระราชบัญญัตินามสกุล ทรงกรุณาโปรดเกล้าฯพระราชทานนามสกุลของพระยาพิชัย(ดาบหัก)ว่า วิชัยขัทคะ

อ้างอิงจากหนังสือ มือขวามหาราช เรียบเรียงโดย พ.อ.หลักแก้ว อัมโรสถ
โอยยยย มือหงิกเลยเรา
แก้ไขเมื่อ 13 ก.พ. 54 18:15:52
แก้ไขเมื่อ 12 ก.พ. 54 09:49:04

จากคุณ : แม่หญิงวิปลาศ

เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 18:11:52