ความคิดเห็นที่ 1 ตัวเราไม่ค่อยเห็นด้วย หนึ่ง ประเทศที่ว่ามา ไม่ได้รวย แต่ประชาชนส่วนมากมีงานทำ มีรายได้ที่เหมาะสม และระบบสวัสดิการที่ดี คนส่วนใหญ่ของประเทศ "ต้องทำมาหาเลี้ยงชีพ" ไม่ได้นั่งกินนอนกิน คนบางส่วนรวยแบบไม่ต้องทำงานมีจริง บ้านเราก็มีคนแบบนี้ คนบางส่วนยากจนถึงยากจนมาก ตกงาน บ้านเราก็มีคนแบบนี้ เราเพิ่งดูรายการหนังพาไป เขาไปฝรั่งเศส ลูฟท์ เปิดให้คนเข้าฟรีเดือนละหนึ่งครั้ง เยาวชนต่ำกว่าสิบแปดเข้าฟรี คนไม่มีงานทำเข้าฟรี พิพิธภัณฑ์หลายแห่งในนิวยอร์ก เปิดให้เข้าฟรีเดือนละครั้ง เราเคยไปต่อแถวเข้าฟรี แถวยาววนรอบพิพิธภัณฑ์ และมีโฮมเลสมาชมด้วย และที่นั่นมี museum mile วันที่ทุกพิพิธภัณฑ์บนฟิฟท์อเวนิวเปิดให้เข้าฟรี พิพิธภัณฑ์ก็ต้องเลี้ยงปากท้องของตนเอง แต่ก็เปิดโอกาสให้คนได้ จากคุณ : plaka เขียนเมื่อ : 14 ก.พ. 54 15:25:55

ความคิดเห็นที่ 2 สอง พิพิธภัณฑ์ ไม่ใช่การเอาหนังสือมาทำให้ตัวใหญ่ๆ และแปะกำแพงให้คนอ่าน พิพิธภัณฑ์ที่ดี จะเสนอ"ประสบการณ์"ให้ผู้ชมได้สัมผัส และเข้าใจ จะเป็นประสบการณ์แบบไหน ขึ้นกับแต่ละพิพิธภัณฑ์ ถ้าคุณเคยไปลูฟท์ จะพบว่ามีงานศิลปะมากมาย แต่แทบไม่มีบอร์ดให้อ่าน เพราะเราไปลูฟท์ เพื่อชื่นชมงานศิลปะ และการชื่นชมงานศิลปะคือการสื่อสารของเรากับศิลปิน ผ่านชิ้นงาน ไม่มีใครมากะเกณฑ์ให้เราดูว่าสวย หรือไม่สวย แต่ถ้าอยากรู้ประวัติ ที่มา หรือ คำอธิบาย ก็มีบริการให้หาเพิ่มเติมได้ ถ้าคุณเคยไปพิพิธภัณฑ์ธรรมชาติวิทยา หรือวิทยาศาสตร์ คุณจะพบตัวอย่างสิ่งมีชีวิต ชุดทดลอง และกิจกรรมมากมายให้ทำ ถ้าคุณเคยไปพิพิธภัณฑ์ประวัติศาสตร์ คุณจะได้รับรู้เรื่องราวต่างๆ จากสิ่งของ คำพูด จารึก บางที่อาจจะจัดแสดงของ บางที่อาจจะเล่าเป็นฉาก เป็นตอน พิพิธภัณฑ์ชุมชน สะท้อนภาพชุมชน ได้ฟังคำบอกเล่าจากคนในชุมชนจริงๆ เสน่ห์ของความสด ความจริง จากคุณ : plaka เขียนเมื่อ : 14 ก.พ. 54 15:31:29

ความคิดเห็นที่ 3 สาม จากข้อสอง แค่พูดคำว่าพิพิธภัณฑ์ ภาพจำคือ กองของเก่าฝุ่นเกาะ ห้้องมืดๆทึมๆ ป้าแก่ๆนั่งเม้าส์ตามมุมห้อง บอร์ดข้อความละเอียดยิบเหมือนเอนไซโคพีเดีย ใครจะอยากไป อยากทำพิพิธภัณฑ์ดีๆ ต้องเริ่มที่การลงทุน ลงทุนทางความคิด ลงทุนทางการก่อสร้าง ลงทุนในการรักษา การลงทุนมีความเสี่ยง และต้องการจุดคุ้มทุน ไม่ว่ารัฐหรือเอกชนก็สนใจผลประกอบการ สี่ ค่าเข้าชมในอัตราที่ถูกเมื่อเทียบกับต่าประเทศ แต่แพงเมื่อเทียบกับค่าครองชีพของคนไทย ่ค่าชมพิพิธภัณฑ์ต่างประเทศ ส่วนมากราคาเท่าๆกับกินข้าวร้านธรรมดาหนึ่งมื้อ สมมุติที่อเมริกาเก็บ แปดเหรียญ กินข้าว มื้อประมาณ แปดเก้าเหรียญ ค่าชมพิพิธภัณฑ์ในเมืองไทย ถ้าเก็บ สองร้อย ถูกกว่าที่เมืองนอกอีก แต่เทียบค่าครองชีพแล้ว แพงมาก แล้วทำไมไม่เก็บสามสิบบาท เก็บสามสิบบาท แต่การบำรุงรักษาอุปกรณ์มันแพงกว่านั้น หลอดไฟดวงละเท่าไหร่ ค่าอนุรักษ์ของ ค่าซื้อของเข้า สารพัด จะหวังกับผู้ชม ก็คนไม่เ้ข้าพิพิธภัณฑ์ เก็บถูก เก็บแพงก็ไม่มีรายได้ เก็บสามสิบ กับ เก็บสองร้อย ก็มีแต่คนที่อยากดูกลุ่มๆเท่านั้นที่เข้า จะเก็บสามสิบไปทำไมให้เปลืองค่าพิมพ์บัตร ค่าคนขายบัตร ค่าคนตรวจบัตร ต่างประเทศส่วนมาก รัฐจะช่วยเหลือพิพิธภัณฑ์ แต่ประเทศเรา พิพิธภัณฑ์ของรัฐ ยังต้องช่วยเหลือตัวเอง จะขอสปอนเซอร์ บ้านเรานิยมอะไรแบบพลุแตก วูบวาบแล้วดับไป ไม่นิยมทำแบบเงียบๆ ดีดี ยั่งยืน จากคุณ : plaka เขียนเมื่อ : 14 ก.พ. 54 15:37:26

ความคิดเห็นที่ 4 ห้า การมีพื้นฐานเกษตรกรรมไม่เกี่ยวกับการไม่รักการศึกษา อเมริกา ฝรั่งเศส ยุโรป ญี่ปุ่น ทุกประเทศทำเกษตรกรรม เรารู้จัก ชาวนาชาวไร่ในประเทศนั้นๆ ที่ชอบ "ชมพิพิธภัณฑ์" และสนับสนุกกิจการพิพิธภัณฑ์ เราเคยไปเมืองเล็กๆในฝรั่งเศส เขามีพิพิธภัณฑ์ประจำเมือง เป็นห้องเล็กๆ มีคนเฝ้าหนึ่งคน เขาจัดงานจับฉลากเล็กๆในเมือง เพื่อหารายได้ในการดำเนินการ เขาสนับสนุนที่พักในโรงบ่มไวน์เก่า เพื่อให้นักวิชาการมาพักช่วงทำวิจัย เขารวมกันทำกับข้าวเพื่อช่วยทีมขุด และยามว่างจากทำงาน เขามาช่วยลงแรงขุด ทั้งลุงป้าย่ายาย หนุ่มสาว เด็ก หลายๆคน ทั้งชีวิต ไม่เคยออกจากเมืองเล็กๆนั้นเลย ไม่ได้ทำอาชีพหรูหราร่ำรวย นั่งกินนอนกิน เกือบทุกคน เป็น เกษตรกร และยังทำสืบทอดกันต่อไป เราคุยกับพวกเขาไม่ค่อยรู้เรื่อง เพราะเขาพูดอังกฤากันไม่ค่อยได้ แต่รู้สึกว่ากิจกรรมพวกนี้ ทำให้ชุมชนใกล้ชิด รื่นเริง เป็นEntertainment ที่ประเทืองปัญญาอย่างหนึ่งในชุมชนเล็กๆ จากคุณ : plaka เขียนเมื่อ : 14 ก.พ. 54 15:41:56

ความคิดเห็นที่ 5 มินิ รีวิว พิพิธภัณฑ์ไทย ที่ดีในความคิดของเรา หอฝิ่น เชียงราย สามเหลี่ยมทองคำ ติดชายแดน ค่าชม คนไทย 200 ต่างชาติ 300 ผู้สูงอายุ 50 เด็กต่ำกว่าสิบแปด 50 เด็กต่ำกว่าสิบสอง  ฟรี ดูเหมือนแพง แต่ดีมาก คุ้มที่สุด จัดแสดงสวย แสงเสียงดี เล่าเรื่องน่าติดตาม มีทั้งส่วนที่ให้ความรู้เชิงประวัติศาสตร์ เชิงสังคม สะท้อนปัญหาสังคม จากคุณ : plaka เขียนเมื่อ : 14 ก.พ. 54 15:50:10

ความคิดเห็นที่ 6 TCDC กรุงเทพ ไม่เสียค่าเข้าชม มีนิทรรศการหมุนเวียนดีๆ มาตลอด ยังไม่เคยผิดหวังแม้สักครั้ง อาจจะชอบมากชอบน้อยต่างกันไป จากคุณ : plaka เขียนเมื่อ : 14 ก.พ. 54 15:59:06

ความคิดเห็นที่ 7 พิพิธภัณฑ์ทางรถไฟไทยพม่า ผู้ใหญ่ 60 เด็ก 30 เล่าเรื่องได้สนุกน่าสนใจ นำของอย่างหมุดทางรถไฟ ตู้รถไฟ มาทำให้เข้าใจบรรยากาศและความเป็นอยู่ จากคุณ : plaka เขียนเมื่อ : 14 ก.พ. 54 16:04:49

ความคิดเห็นที่ 8 ชอบการนำเสนอของคุณ plaka มากๆ แต่ว่ากิฟหมด ไว้เดือนหน้าจะให้กิฟ ส่วนเรื่องที่ว่าทำไมไม่นิยมไปพิพิธภัณฑ์ มันก็มีหลายเหตุผลนะ ส่วนตัวผมชอบพิพิธภัณฑ์สถานแห่งชาติ พระนครมากที่สุด แม้ว่าการนำเสนอจะค่อนข้างโบราณ เหมือนมาวางไว้เฉยๆ แต่ของภายในพิพิธภัณฑ์นั้นล้วนสวยงาม มีค่า ทำให้เห็นผมรู้สึกถึงความสามารถของคนโบราณ โดยเฉพาะวังหน้ามีความสวยงามละเล็กละน้อยอยู่ภายในตัวอาคารต่างๆ หน้าบัน บานประตูหน้าต่าง สิ่งเล็กเหล่านี้ละผมว่าทำให้ผมชอบที่จะไปมากๆ (ปกติ 2-3 เดือนไปครั้ง) สำหรับคนอื่นผมไม่รู้นะ แต่ถ้าผมมีโอกาสและเวลา ผมก็ชอบไปเดินพิพิธภัณฑ์ หอศิลป วัดวาอาราม วังเก่า อะไรพวกนี้ มันสนุกดี ปล.คุร plaka เคยไปมิวเซียมสยามหรือยังครับ ผมว่าที่นั้นเป้นหนึ่งในพิพิธภัณฑ์ที่สนุกดี มีกิจกรรมให้เด็กเล่นเยอะมาก แต่ผู้ใหญ่ก็สนุกได้นะ ^^ จากคุณ : kingofearth เขียนเมื่อ : 14 ก.พ. 54 16:14:36

ความคิดเห็นที่ 9 อีกสามที่ที่เป็นที่ชื่นชม เขาทำได้ดี แต่เราเป็นพวกคาดหวังสูง เลยรู้สึกดีเฉยๆ ไม่ดีมากคือ มิวเซียมสยาม ผู้ใหญ่ 100 นักเรียน 50 ต่ำกว่าสิบห้า ฟรี สวย เสนอมุมมองใหม่ในประวัติศาสตร์ มีจุดสนุกหลายจุด บอกไม่ได้ว่าทำไมไม่ชอบ อาจจะเป็นเพราะ ตัวร้อยเรื่องราวอย่าง สายรุ้ง และการแทนคนปัจจุบัน กับอดีตในวิดีทัศน์ มันเข้าใจยากเกิน ลึกซึ้งเกิน จุดที่ชวนให้ผู้ชมวิภาค วิจารณ์ อย่าง อะไรคือไทยแท้ มันอ่อนมากจนกลายเป็นแค่จุดถ่ายภาพ ถ้าไม่มีใครมาอธิบายอีกที กิจกรรม เล่นได้ทีละคน มีแค่อย่างละจุด แต่ละจุดต้องใช้เวลามากกว่าจะเข้าใจวิธีเล่น เช่น เกมการค้า เกมยิงปืน อ่านข่าว จากคุณ : plaka เขียนเมื่อ : 14 ก.พ. 54 16:22:06

ความคิดเห็นที่ 10 พิพิธภัณฑ์สิรินธร กาฬสินธุ์ ฟรี มีไดโนเสาร์ ใหญ่โต มีไดโนเสาร์เป็นฝูงๆ กระดูกไดโนเสาร์ เป็นสิบโครง ทั้งไทยฝรั่ง ถ้าแค่นี้ไม่ตื่นเต้น ก็ไม่รู้จะยังไงแล้ว ยังมีห้องปฏิบัติการขนาดใหญ่ให้ดู มีหลุมขุดไดโนเสาร์จริงๆ กระดูกแท้ๆ ไม่ปลอม ให้ดู ฟันธง   มีเสือเขี้ยวดาบ มนุษย์โบราณ และอีกสารพัด พูดไม่ออกบอกไ่ม่ถูก ว่ายังขาดอะไร อยากให้แสงสวยกว่านี้ อยากให้บางจุดโปร่งกว่านี้ อยากให้ไม่บังคับเส้นทางเดินวกวนแบบนี้ แต่อยากให้ไปกันเยอะๆนะคะ อย่าสนใจที่เราเวิ่นเว้อ ^ ^ จากคุณ : plaka เขียนเมื่อ : 14 ก.พ. 54 16:33:02

ความคิดเห็นที่ 11 ขอเสนอมั่ง เก็บชาวต่างชาติ แพงกว่านี้ได้ไหม เขามีปัญญาจ่ายได้ทุกคนครับ ไปเที่ยวบ้านเมืองเขา บางที่ เฉียดพัน เขามาบ้านเรา  1-4 USD ถูกไปครับ ทุกที่เลยนะครับ ทั้ง พิพิธภัณฑ์ ทั้ง ค่าผ่านประตู ค่าเข้าชม อุทยาน เก็บแพงๆเลยครับ จากคุณ : ทอภู่เท่า เขียนเมื่อ : 14 ก.พ. 54 16:37:12

ความคิดเห็นที่ 12 อพวช. ตอนเด็กๆไป สนุกมาก แต่ไปหลังๆยังเหมือนเดิม ก็เลยเริ่มเฉยๆ สรุป ความผิดอยู่ที่เราแก่นั่นเอง ตอนนี้มีจัตุรัสวิทยาศาสตร์ ที่จามจุรี สแควร์ด้วย ไปสะดวกมากขึ้น จากคุณ : plaka เขียนเมื่อ : 14 ก.พ. 54 16:41:21

ความคิดเห็นที่ 13 ปัญหาใหญ่ที่ทำให้ผมไม่ค่อยได้ไปเข้าพิพิธภัณฑ์ก็คือ ค่าเข้าครับ.......บางที่ผมว่าค่าตั๋วแพงไปนิด สำหรับคนรายได้น้อยแบบผม เช่นพิพิธภัณฑ์ฝิ่นที่สามเหลี่ยมทองคำนั้น ค่าผ่านประตูสำหรับผู้ใหญ่ราคา 200 บาท เท่ากับค่าตั๋วรถไฟเร็วชั้น 3 กรุงเืทพ-เด่นชัย เลยหน่ะครับ (ผมใช้กินข้าวได้ 3 วันเต็มๆ) หรือมิวเซี่ยมสยาม ผมเคยเข้าตอนที่เขาเปิดให้เข้าฟรี แต่ปัจจุบันไม่มีเงินจ่ายค่าผ่านประตูจริงๆครับ ผู้ใหญ่ท่านละ 100 บาท เท่ากับค่าตั๋วรถไฟเร็วชั้น 3 กรุงเทพ-ราชสีมา เลยครับ เข้าใจว่าพิพิธภัณฑ์เอกชนหลายแห่งจำเป็นต้องมีค่าผ่านประตูเพื่อให้เลี้ยงตนเองได้ (เพราะเขาก็ไม่ได้กิจการการกุศล) แต่บางแห่งค่าผ่านประตูน่าจะลดราคาลงอีกนิดสำหรับคนไทยครับ ส่วนพิพิธภัณฑ์สถานแห่งชาติต่างๆ ค่าเข้าก็ราวๆ 10-30 บาท อันนี้พอจ่ายไหวครับ แหะแหะ จากคุณ : อุ้ย (digimontamer) เขียนเมื่อ : 14 ก.พ. 54 17:07:58

ความคิดเห็นที่ 14 เห็นด้วยกับ คห 11 คะ จากคุณ : นางปฎาจารา (เขมิศราสุดสวย) เขียนเมื่อ : 14 ก.พ. 54 18:36:09

ความคิดเห็นที่ 15 ตอนเรียนนิวซีแลนด์เข้าพิพิธภัณฑ์บ้างเพราะฟรี ได้ความรู้กลับมาบ้างนิดหน่อย ที่สำคัญคือรู้ทางค่ะ เพราะมันจะอยู่แถวๆใจกลางเมือง ไม่ห่างจากนั้นเท่าไหร่ ถ้าไม่รู้ก็มีแผนที่ หนังสือแนะนำด้านการท่องเที่ยวมีแจกฟรีหลายฉบับ ถ้าในประเทศไทย เราไม่มีปัญหานะกับเสียค่าเข้าชม แต่เราไปไม่ถูก ไม่รู้ว่าที่ไหนมีอะไรบ้าง อยากไปศิริราชมานานเกือบสิบปีก็ไม่ได้ไป(อยากดูสิ่งที่เขาแสดงไว้อ่ะ) เพราะไปเองไม่ได้ ไม่รู้ทาง ไม่มีเพื่อนอยากจะไปกับเรา ออกจากบ้านไกลปืนเที่ยงของเรา เราก็อยากให้มันคุ้มๆหน่อย ถ้าไม่รู้ทาง ไม่รู้ว่าไปแล้วคุ้มหรือไม่ก็ไม่ไปดีกว่า ส่วนค่าเข้าชมนั้นเราไม่รู้ว่าจะเก็บใครอย่างไรเท่าไหร่ดี ถ้าเก็บคนไทยถูกกว่าก็ดูแปลก ชาติอื่นไม่ทำกัน ถ้าเท่ากันคนไทยบางคนก็เงินไม่พอ ไม่อยากเข้า จากคุณ : ขวัญ (khumchalong) เขียนเมื่อ : 14 ก.พ. 54 19:36:27

ความคิดเห็นที่ 16 เรื่องหนึ่งก็คือเราไม่ค่อยปลูกฝังให้เด็กเข้าพิพิธภัณฑ์     พอโตขึ้นมาก็ไม่รู้สึกว่าน่าสนใจ แถมโรงเรียนไหนพาเด็กไปทัศนศึกษา    ร้อยทั้งร้อยครูต้องสั่งให้เด็กจดนู่นจดนี่ให้หมด   ทำรายงานมาส่ง       แทนที่จะให้เด็กได้สนุกสนานก็กลายเป็นความเครียดที่จะต้องคอยจด-สรุป    กลายเป็นเหมือนไปหางานเพิ่มให้เด็ก จากคุณ : zodiac28 เขียนเมื่อ : 14 ก.พ. 54 20:02:05

ความคิดเห็นที่ 17 อาจจะเป็นเพราะว่าในบ้านเราไม่ได้สนับสนุนให้เด็กเรียนรู้มากนัก เดี๋ยวปกครองยาก...สอนให้เด็กท่อง และจำมากกว่า การที่จะให้ลงมือทำอะไร แทนที่จะมีการแนะแนวทาง หรือให้ความรู้ในการคิด การทำ ก็จะเป็นการบอกให้ทำตามที่ครูสอน แม้กระทั่งวิชาศิลปะ ก็ยังบอกว่าจะต้องจะต้องวาดอย่างนี้ ลงสีอย่างนี้ แทนที่จะให้เด็กได้แสดงความสามารถของตนออกมา สมัยเมื่อเรียนมัธยมฯ (กว่า 50 ปี ที่แล้ว) การเข้าพิพิธภัณท์ ในกรุงเทพฯ เหมือนกับการเข้าห้องเก็บของ ทั้งรก และสกปรก ข้อมูลก็มีน้อยถึงไม่มีเลย จะถามใครก็ไม่มีใครให้ถาม หรือถ้ามีก็ตอบไม่ได้ บรรยากาศน่าหลีกเลี่ยงเป็นอย่างยิ่ง ตอนอยู่ ตปท.ได้เข้าพิพิธภัณท์ และหอศิลป์บ่อย เพราะต้องทำการค้นคว้าประกอบการเรียน แต่มันสะอาด สิ่งของที่จัดตั้งดู มีระเบียบ มีข้อมูลที่ดีให้ผู้เข้าชมได้เรียนรู้ อีกทั้งบรรยากาศเป็นมิตร ชวนให้ค้นคว้าและศึกษา จากบ้านไปซะเกือบ 30 ปี...กลับมาเมื่อ 20 ปีที่แล้ว กลับไปเข้าพิพิธภัณท์ ใน กทม.ใหม่ เพราะอยากเห็นของดีของบ้านเรา แต่ดูเหมือนว่าไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง แถมมีใยแมงมุมเพิ่มมาอีกก็เลยทำให้ขยาด เพราะมันดูขลังเกินไปไม่กล้าที่จะลองอีก ผมได้เข้าพิพิธภัณท์ต่างจังหวัดหลายแห่ง มีความเห็นว่าพิพิธภัณท์หลายๆแห่งตามต่างจังหวัด มีความสะอาด มีข้อมูลที่ดี และน่าสนใจกว่าพิพิธภัณท์ใน กทม.เสียอีก เพียงแต่ว่าต้องการผู้ที่มีความรู้ และประสบการณ์มาช่วยในการจัด (display) เพื่อให้น่าดูยิ่งขึ้น ไปอยู่ต่างจังหวัดเสียหลายปี ไม่มีโอกาสได้กลับไปเยือนพิพิธภัณท์ในเมืองหลวง...เข้ากรุงคราหน้า จะต้องลองใหม่ จากคุณ : tnu เขียนเมื่อ : 14 ก.พ. 54 20:40:23

ความคิดเห็นที่ 18 เราชอบเที่ยวพิพิธภัณฑ์นะคะ เพื่อน ๆ ที่คบหาอยู่ด้วยกัน ชวนกันไปพิพิธภัณฑ์ที่นั่นที่นี่กันอยู่บ่อย ๆ เราคิดว่าปัญหาของพิพิธภัณฑ์ (เท่าที่เราเห็นและคิดเองนะ) คือ 1. เราไม่รู้ว่ามีพิพิธภัณฑ์อะไรอยู่ที่ไหนบ้าง - ขนาดเราจัดว่าเป็นคนชอบเที่ยวพิพิธภัณฑ์นะ (แต่ไม่ได้เป็นแฟนชนิดที่ต้องตามหาและดูให้ได้ครบทุกที่ เรียกว่ารู้ว่ามีที่ไหนก็จะไป เท่านั้นเอง) เราว่าบ้านเรามีพิพิธภัณฑ์เยอะ แต่ไม่ค่อยประชาสัมพันธ์ตัวเอง (หรือไม่ก็อาจจะประชาสัมพันธ์แล้ว แต่ถูกกระแสอื่น ๆ กลบหมด) ส่วนใหญ่เวลาเราจะรู้ว่าที่ไหนมีอะไรให้ดู เราก็ได้รู้จาก blog ของคนที่ไปเที่ยวมาค่ะ มันเข้าถึงง่ายกว่าการประชาสัมพันธ์ของตัวพิพิธภัณฑ์เองมากเลย 2. พิพิธภัณฑ์เหมือนเดิมทุกครั้งที่เราไปดู - ทำให้อัตราความรู้สึกอยากกลับไปดูอีกมันน้อยน่ะ คือเข้าไปทีไร ไอ้นี่ก็อยู่ตรงเนี้ย เราคิดว่าน่าจะจัด event เป็นช่วง ๆ เพื่อดึงดูดคนที่เคยไปแล้วให้อยากไปอีก 3. บางแห่งไม่ค่อยได้รับการบูรณะรักษาเท่าไหร่ค่ะ อย่างท้องฟ้าจำลอง อุปกรณ์สาธิตต่าง ๆ หักพังเสียหายเยอะมาก (ซัก 70-80 เปอร์เซนต์เลยแหละ) คงจะเด็กเยอะ แล้วก็เลยเสียบ่อยกระมัง ค่าเข้าไม่ค่อยมีผลกับเราเท่าไหร่นะ แต่อาจจะเป็นเพราะเข้าแ่ต่ของรัฐกระมัง จากคุณ : Beauty&Stupid เขียนเมื่อ : 14 ก.พ. 54 20:51:36

ความคิดเห็นที่ 19 ประเทศที่เข้าพิพิธภัณฑ์ เป็นเพราะ รวย นั่งกินนอนกิน เลยว่างไปเสพงานศิลป์ ผมว่าคำข้างบนนี้เป็นความเข้าใจผิดนะครับ พิพิธภัณฑ์ เป็นแหล่งเรียนรู้มากกว่า ที่จะเข้าไปเสพงานศิลป์นะครับ ผมเองชอบพาลูกไปดูตามพิพิธภัณฑ์ต่างๆมาก ลูกเองก็ชอบ เป็นการเรียนรู้ด้วยการท่องเที่ยว เปิดหูเปิดตาได้เที่ยวพักผ่อนไปในตัว จากคุณ : ปุ้ม ครับ เขียนเมื่อ : 14 ก.พ. 54 21:10:14

ความคิดเห็นที่ 20 มิวเซียมสยาม นิทรรศน์รัตนโกสินทร์ หอศิลป์กรุงเทพ ประวัติเยาวราชที่วัดไตรมิตร ใช้สื่อผสมได้ยอดเยี่ยม ลองแวะไปดูนะครับ จากคุณ : dsin (dsin) เขียนเมื่อ : 14 ก.พ. 54 22:17:13

ความคิดเห็นที่ 21 ตอบ คห. 11และ14 เรามีความเห็นขัดแย้งเรื่องนี้นิดหน่อยค่ะ เราทราบว่านักท่่องเที่ยวจากบางประเทศสามารถจ่ายได้มากกว่านี้ แต่พอคิดถึงตัวเราเองเวลาไปเป็นนักท่องเที่ยวบ้าง แล้วไปโดนเก็บราคาต่างกัน เพราะเป็นนักท่องเที่ยวในประเทศและต่างประเทศ เราก็รู้สึกไม่ดีนิดนึงค่ะ แล้วก็มีนักท่องเที่ยวที่ไม่มีเงินเหมือนกันนะคะ เวลาเราไปเที่ยวเราก็จนๆ แต่ก็กัดฟันเข้า แล้วเข้าไปก็คุ้มมาก ถ้าหากพิพิธภัณฑ์ต้องการทำหน้าที่ เป็นกระบอกเสียงส่งเสริมวัฒนธรรมไทย การเพิ่มค่าเข้าชมให้มากกว่าสำหรับนักท่องเที่ยว อาจไม่ใช่วิธีที่ดีในด้านการตลาดด้วยค่ะ เราเสียเงินมากมาย ในการโฆษณาดึงคนให้มาเที่ยว มากกว่ารายได้ค่าตั๋วอีก ถ้าหากวันหนึ่ง พิพิธภัณฑ์ไทย เป็นที่ที่นักท่องเที่ยวต้องเข้า ถ้าไม่เข้าเหมือนมาไม่ถึงประเทศไทย แพงแค่ไหนก็ต้องเข้าไปดู ต่อคิวนานแค่ไหนก็ต้องเข้า วิธีนี้ก็น่าจะเข้าท่านะคะ   ไม่ใช่ว่าของเราไม่ดีนะคะ แต่ไม่มีใครรู้ว่าเรามีของดี ขนาดคนไทยเอง เข้าไปดูตอนนี้ ชิ้นไหนเป็นมาสเตอร์พีชของพิพิธภัณฑ์เรายังไม่รู้เลย แต่ใครๆก็รู้ว่า ลูฟมีโมนาลิซ่า ไคโรมีตุตันคาเมน ประมาณนั้นค่ะ คห.ที่ 13 ตอนนี้ดูหนังสองชั่วโมง 120-140 แล้วค่ะ มีโปรโมชั่นสุดๆ ก็ 80 บาท หนังบางเรื่อง ชั่วโมงกว่าๆ แถมโฆษณาอีกครึ่งชั่วโมง เก็บ 10-30 บาท อย่างที่เสนอไปค่ะ ให้เข้าฟรียังจะคุ้มค่าจ้างคนงานขายตั๋ว ค่าพิมพ์ตั๋ว คนตรวจตั๋ว พนักงานการเงิน ไม่นับรายได้ที่จะมาบำรุงพิพิธภัณฑ์เลยค่ะ เพราะฉะนั้นหวังว่าจะได้เห็นของใหม่ทุกครั้งก็คงยาก (ถ้าจำนวนคนเข้ามีเท่านี้นะคะ) สำหรับผู้ไม่พร้อมทางการเงิน พิพิธภัณฑ์สามารถทำโครงการ วันเข้าฟรี หรือวันลดราคาพิเศษได้ เพราะฉะนั้น ขอเก็บราคาปรกติได้ไหมคะ (พูดเหมือนมีพิพิธภัณฑ์เป็นของตัวเอง อินเกิน ^ ^") คห. 15 นั่นน่ะสิคะ เราว่ามันแปลกมาก เวลามีพิมพ์ไกด์ท่องเที่ยว โดยเฉพาะแผนที่ฟรี พิพิธภัณฑ์ไทยจะไม่ใช่จุดหมายที่ใส่ไว้ในแผนที่ เราเองก็ไม่เข้าใจว่าทำไมเหมือนกัน ส่วนมากจะใส่แต่วัด เวลาไปเที่ยวต่างประเทศ พิพิธภัณฑ์เล็กๆน้อยๆ เขาก็มีใส่ อาจเป็นเพราะเขาไม่มีวัดเยอะเท่าบ้านเรา แค่ใส่วัดดังๆก็เต็มแผนที่แล้ว แต่ตอนนี้เรามีหนังสือไกด์พวกรวมรายชื่อพิพิธภัณฑ์ อยู่สามสี่เล่มนะคะ แสดงว่ามีคนสนใจรวบรวมอยู่บ้าง เพียงแต่ว่า หนังสือพวกนี้มันไม่แพร่หลายเท่านั้นเอง คห. 16 น้ำท่วมปาก ถ้าให้พูดเรื่องระบบการศึกษา เราไม่ชำนาญมาก แต่จากมุมมองของเรา ไม่เสมอไปทุกโรงเรียนนะคะ เราเคยพบโรเรียนที่ครูมาทำการศึกษาข้อมูลก่อน เตรียมเด็กด้วยการสอนที่โรงเรียนก่อน เด็กรู้ว่าจะมาดูอะไร เพื่ออะไร และเรียนรู้ได้เป็นอย่างดี แต่น่าเสียดายที่ต้องยอมรับว่า สิ่งที่คุณพูดเราเคยพบบ่อยมาก ในความเห็นส่วนตัวล้วนๆ ว่าวงการพิพิธภัณฑ์ และวงการการศึกษามีปัญหา แต่เราตีไม่ออกว่า จุดเริ่มอยู่ตรงไหนและควรแก้อย่างไร มองไปทางไหนเหมือนมันตีบตันและสรุปสุดท้ายว่าทำไม่ได้ ปล่อยมันไปเถอะ เฮ้อ คห. 17   ไปดูที่ไหนมาบ้างคะ อยากทราบบ้าง ส่วนในเมืองกรุง เรื่องของบางทีเราควรละไว้ในฐานที่เข้าใจด้วยความเคารพค่ะ คห. 18 เพราะเราขาดประชาสัมพันธ์ และเครือข่ายค่ะ มันเป็นสิ่งที่เหมือนจะมี แต่มันไม่มี ตอนเราไปเที่ยววอชิงตันดีซี เรางงมาก เพราะโฆษณาที่ได้ดูบ่อยมากคือโฆษณาพิพิธภัณฑ์ เวลามีงานใหม่ๆที่พิพิธภัณฑ์ จะออกข่าวตอนเช้า มีพิธีกรภาคสนามไปถ่ายเสมอ ตามรถไฟใต้ดินมีโฆษณาประชาสัมพันธ์พิพิธภัณฑ์ ส่วนเว็บของพิพิธภัณฑ์ ไม่ได้มีแค่จ้างทำหน้าแรกไว้แล้วปิดตายแบบของเรา เพระาเว็บพิพิธภัณฑ์ของนอกส่วนมากทำหน้าที่มากกว่าบอกทาง แต่ให้ความรู้ด้วย บางทีไม่ได้ไปชม แต่เข้าไปเรียนรู้จากเว็บไซต์ได้เลย เรียกว่าเรายังใช้สื่อไม่คุ้มมั้งคะ อ๋อ เรื่องข้อมูลเพิ่งคิดออก ศูนย์มนุษย์วิทยาสิรินธรมีรวบรวมรายชื่อพิพิธภัณฑ์ท้องถิ่นเอาไว้ เผื่อใครสนใจเข้าไปหาข้อมูลเพิ่มได้ค่ะ http://www.sac.or.th/main/index.php เว็บนี้ก็ดีนะคะ ^ ^ แอคทีฟตลอด แล้วแต่ละปีก็มีงานรวมพิพิธภัณฑ์ท้องถิ่นด้วย ไปที่เดียวได้เที่ยวทั่วประเทศเลย คห. 19 อยากให้มีคนคิดอย่างนี้กันเยอะๆจัง จากคุณ : plaka เขียนเมื่อ : 14 ก.พ. 54 22:38:36

ความคิดเห็นที่ 22 คห. 20 เราชอบนิทรรศการวัดไตรมิตรมาก ทำเรื่องได้เข้าใจง่าย สนุกดี นิทรรศรัตนโกสินธ์ พลาดตลอดทุกครั้ง ตั้งใจทีไรไม่เคยได้ไปสักที แต่เล็งไว้นะคะ หอศิลป์กรุงเทพ เคยไปสามครั้ง แต่ละครั้งต่างกับ นิทรรศการดี ฟรี(อันนี้แล้วแต่งานที่หมุนมานะคะ ไม่แน่ว่าบางครั้งอาจจะมีเก็บตังค์แต่ยังไม่เคยเจอ แต่ว่า...อึดอัดที่จะเดินเข้าทุกครั้ง เพราะรู้สึกเหมือนเดินเข้าไปชมพิพิธภัณฑ์ที่ตั้งเหนือห้างร้างๆ ตัวอาคารก็ดูตันๆ มองเข้าไปตรงกระจกใสๆ ก็เจอกองของ ยิ่งเทียบกับอาคารแถวนั้น ที่สร้างมาก่อน ก็เป็นอันให้เสียดาย สร้างซะแปดชั้นบนทำเลทอง  ตึกใหญ่มากกกกกก แต่แสดงอยู่สองชั้น ที่เหลือร้างๆ แล้วสองชั้นนั้นกว่าจะขึ้นไปถึงได้ต้องเปลี่ยนลิฟท์สองตัวสามตัว พอๆกับท้องฟ้าจำลอง ทำเลแสนดี ที่กว้าง มีต้นทุนพอสมควร แต่ไม่มีทุนสนับสนุนหล่อเลี้ยงให้มีชีวิต จากคุณ : plaka เขียนเมื่อ : 14 ก.พ. 54 22:47:31

ความคิดเห็นที่ 23 เพราะมันน่าเบื่อเข้าถึงยาก ไม่มีการสนับสนุนให้ไป อย่างมิวเซียม ถามหน่อย มีกี่คนไปหาความรู้จริงๆ นอกจากถ่ายรูปสวยๆ ลองนึกดีๆตอนเด็กๆ (เอาสักอนุบาล-ประถมนะ) ได้ไปทัศนศึกษาที่ไหนล่ะ สวนสัตว์(ก็ดี แต่ก็ไม่ใช่พิพิธภัณฑ์เสียตรงๆ) สวนสนุก???? จากคุณ : PaBo เขียนเมื่อ : 14 ก.พ. 54 22:52:07

ความคิดเห็นที่ 24 เอาเวลาที่ไหนไปเข้าล่ะคะ?พิพิธภัณฑ์ไม่ใช่ไม่อยากเข้านะคะ แต่ออกจากบ้านตีห้าครึ่งกลับถึงบ้านสามทุ่ม ทำงานจันทร์ถึงเสาร์ วันอาทิตย์หยุดกว่าจะซักผ้าทำความสะอาดบ้านก็หมด ไปค่อนวันแล้ว จากคุณ : น้องจุ่น เขียนเมื่อ : 14 ก.พ. 54 22:53:44

ความคิดเห็นที่ 25 มิวเซียมสยาม  กับหอศิลป์กรุงเทพครับ สองที่นี้มีอะไรดีๆ หมุนมาให้ชมเยอะ ที่อยากเชียรคือ  โฮงมูงมังเมืองขอนแก่นครับ ใครมีโอกาสไปต้องแวะให้ได้น่อ จากคุณ : REFRIG เขียนเมื่อ : 14 ก.พ. 54 23:05:09

ความคิดเห็นที่ 26 ผมคิดว่าเมืองที่จะมีพิพิธภัณฑ์ดีๆได้ น่าจะเป็น กทม. หรือไม่ต่างจังหวัดที่เป็นอำเภอเมือง อำเภอใหญ่ๆ เพราะต้องใช้ทุน และต้องการให้จำนวนมาเที่ยวมาก เพื่อรายได้ ซึ่งเมืองเหล่านี้ ถ้าดูที่ กลุ่มเด็กเยาวชน .... วัยที่ควรถูกปลูกฝังให้รักการดูพิพิธภัณฑ์ กลุ่มเด็กพวกนี้เข้าเรียนที่โรงเรียน แปดโมงเช้า เลิกก็ 16 .00 - 17.00 น. พอเลิกก็ต้องรีบกินข้าว แล้วไปเรียนพิเศษอีกยัน 2 ทุ่มนู่น เสาร์ - อาทิตย์ ก็ต้องเรียนพิเศษทั้งวัน เวลาที่จะไปพิพิธภัณฑ์คงไม่มี จากคุณ : ปูเทียมไก่ชุบ เขียนเมื่อ : 14 ก.พ. 54 23:29:49

ความคิดเห็นที่ 27 เท่าที่เคยไป ชอบ มิวเซียมสยาม นิทรรศน์รัตนโกสินทร์ พิพิธภัณฑ์ประชาธิปก หอศิลป์กรุงเทพ นิทรรศการวัดไตรมิตร ส่วนที่ไปแล้วค่อนข้างผิดหวัง อาจเพราะตั้งความหวังไว้สูง คือ พิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ พระนคร กับ เจ้าสามพระยา แก้ไขเมื่อ 15 ก.พ. 54 01:43:21 จากคุณ : Antares Kung เขียนเมื่อ : 15 ก.พ. 54 01:42:20

ความคิดเห็นที่ 28 แหะ แหะ ตั๋วหนังนี่ตั้งแต่ปี 2539 เป็นต้นมาผมก็ไม่เคยเข้าโรงหนังอีกเลยครับ เพราะโรงหนังแถวบ้านที่ขายตั๋วราคา 20 บาท (ชั้นประหยัดที่สุด) เลิกกิจการไป ตอนนี้ดูตามฟรีทีวีเอาไม่ก็รอเวลามีงานงิ้วที่ศาลเจ้าแถวบ้าน ก็จะมีหนังมาให้ดูฟรี แต่จริงๆปีหนึ่งๆผมดูหนังแค่ 5-6 เรื่องเป็นอย่างมากเอง เพราะไม่ค่อยได้ดูทีวีมากนัก เล่นแต่เน็ทและก็ไปนั่งรถไฟเที่ยวมากกว่า ทว่า หากพิพิธภัณฑ์ต่างๆมีวันให้เข้าฟรีบ้างก็จะเป็นกุศลแก่คนรายได้น้อยแบบผมมากๆเลยครับ ทุกปีเวลาถึงวันสมเด็จพระนารายณ์ ที่วังนารายณ์ลพบุรีจะให้เข้าฟรีครับ ผมจะตื่นตีสี่ไปรอรถไฟที่สามเสน และนั่งรถไฟไปลพบุรีเพื่อเข้าชมมา 3 ปีติดแล้ว ปีนี้ก็ว่าจะไปอีก หุหุ จากคุณ : อุ้ย (digimontamer) เขียนเมื่อ : 15 ก.พ. 54 07:29:39

ความคิดเห็นที่ 29 แนะนำพิพิธภัณฑ์หุ่นขี้ผึ้งสยาม จ.ราชบุรี บ้านหนูเองค่ะ อยู่ใกล้ๆกับตลาดน้ำดำเนินสะดวกเลย จากคุณ : แม่หญิงวิปลาศ เขียนเมื่อ : 15 ก.พ. 54 08:03:25

ความคิดเห็นที่ 30 เราชอบไปนะ ถ้ามีโอกาสจะไป แต่มักไม่มีโอกาส เช่นบ้านไกล แต่ถ้าผ่านมักจะแวะไปดู น้อยครั้งมากที่จะไปเพราะตั้งใจไปค่ะ แต่ชอบดูนะ พิพิธภัณฑ์แถวบ้านก็ไปมาเท่าที่รู้ก็น่าจะหมดแระ จากคุณ : Jemie_A เขียนเมื่อ : 15 ก.พ. 54 10:00:02

ความคิดเห็นที่ 31 คห.ที่ 23 เป็นจริงสมัยเราเด็กๆค่ะ แต่ว่า.. ตอนนี้มีหลายพิพิธภัณฑ์ที่ไม่น่าเบื่อและเข้าถึงยากแล้วนะคะ อย่างน้อยก็ทราบว่าพิพิธภัณฑ์มีมุมถ่ายรูปสวย เห็นไหมคะว่ามีความก้าวหน้าขนาดไหน เพราะเมื่อก่อนพิพิธภัณฑ์ "ห้าม" ถ่ายรูป แค่เข้าไป จะไปถ่ายรูป หรือเดินดูเฉยๆ คนทำพิพิธภัณฑ์ก็ดีใจแล้วค่ะ ไม่ต้องเข้าไปศึกษาอย่างจริงจังกันทุกคน บางครั้งการชมสวยๆ ก็กลายเป็นแรงบันดาลใจ เช่น ไปชมพิพิธภัณฑ์ประวัติศาสตร์ ก็ไม่หวังให้ทุกคนหลงไหลในประวัติศาสตร์ อาจจะมีบางคนเห็นลวดลายโบราณ แลัวนำไปใช้ในการออกแบบ โดยไม่ต้องสนใจเนื้อหาที่มาก็ได้ค่ะ บางครั้งไม่ต้องการให้เชื่อด้วยซ้ำว่าสิ่งที่แสดงเป็นจริง เนื้อหาถูกต้อง ยิ่งสงสัย ยิ่งถกเถียง ยิ่งเกิดความรู้ คห. 24 เราก็เคยเป็นแบบนี้นะคะ ถึงงานจะสนุก แต่เราก็รู้สึกว่าไม่เหลือพลังชีวิตยังไงไม่ทราบ เลยตัดสินใจว่า ชีวิตเรามีอะไรมากกว่าทำงานไปจนแก่ แล้วค่อยรู้ตัวว่าไม่มีแรงเที่ยวอีกต่อไปค่ะ หาเวลาพักผ่อนบ้างนะคะ ไม่ต้องไปพิพิธภัณฑ์ก็ได้ค่ะ อย่าลืมว่ายังมีสิ่งที่เรียกว่า วันนักขัตฤกษ์และพักร้อนค่ะ แล้วก็ ต่างประเทศมีพิพิธภัณฑ์ที่เลือกเปิดถึงดึก เพื่อรองรับกลุ่มคนทำงานด้วยค่ะ ถ้าพิพิธภัณฑ์ไทยน่าจะรับไว้พิจารณาบ้างนะคะ ถ้าวันใดทำขึ้นมา ก็กรุณาป่าวประกาศด้วยค่ะ มิฉะนั้นทำได้สามเดือนไม่มีใครมา สุดท้ายโครงการก็พับไป โดยที่ไม่มีใครรู้ว่าทำ คห. 25 โฮงมูนมัง  ปิดวันอาทิตย์และนักขัตฤกษ์ ตอนนั้นเราขอนแก่นก็เลยอดดูเลย คห. 26 พิพิธภัณฑ์ที่ดีไม่ได้ขึ้นกับการมีเงินทุนเสมอไปนะคะ จริงอยู่ว่าเราบอกว่าพิพิธภัณฑ์ต้องการการลงทุน ถ้าเงินทุนน้อย สามารถพิ่มทุนแรงงานและสมองชดเชยได้ค่ะ เรื่องเด็กเรียนเจ็ดวัน เราไม่ทราบว่ามันจำเป็นจริงขนาดไหน และมันเกี่ยวข้องกับความล้มเหลวของการศึกษาไหม หรือเป็นเพียงค่านิยม สมัยเราเด็ก เราเลิกเรียนแล้วก็เล่น แล้วเราก็ว่าง เสาร์ไปเรียน ศิลปะ ว่ายน้ำ แค่ไม่กี่ชั่วโมง หลังจากนั้นเราก็ว่างค่ะ เราสามารถเรียนในโรงเรียนด้วยเกรดค่อนข้างดี และเข้ามหาลัยในคณะที่เราต้องการได้ค่ะ เราเคยสงสัย และอยากเข้ากลุ่มกับเพื่อนๆบ้าง เลยไปเรียนกวดวิชาหนึ่งครั้ง สรุปเราไม่ได้เข้าใจอะไรเพิ่มขึ้นเลย บางครั้งเราก็อาศัยเป็นเรื่องออกจากบ้านไปเจอเพื่อน แต่ถ้าเราอยากเจอเพื่อน เราก็นัดเพื่อนได้ ไม่ต้องไปนั่งคุยในห้องกวดวิชา เราก็เลยไม่เรียนอีกเลย ญาติๆเราก็ประมาณนี้นะคะ เรียนดนตรีกีฬานิดหน่อย แต่ไม่ได้กวดวิชาเอาตาย ก็เห็นมีอนาคตดีๆกันทั้งนั้น แล้วช่วงที่เราได้เที่ยวมากที่สุด คือ ปิดเทอมค่ะ ตามพ่อไปทำงานบ้าง ตามแม่ไปทำงานบ้าง คห. 27 ชอบเหมือนกันค่ะ บางครั้งเราก็ชอบการจัดแสดงแบบโบราณโราณ ไม่อลังการมากมาย ของเรียงกันเยอะๆ เวลาเจออะไรดีๆ เหมือนเจอสมบัติล้ำค่าด้วยตัวเอง แต่มันจะดีมากถ้า ไม่ผุ ไม่โทรม ไม่มีฝุ่น บรรยากาศเก่าๆ แสงสลัว มันขลังดี ^ ^ เวลาเข้าไปห้องต่างๆ ก็คอยลุ้นว่าเจ้าหน้าที่แต่ละห้องจะทำอะไรอยู่น้า ตั้งวงนั่งเม้าส์เรื่องแก้บน เอาถุงแกงแขวนไว้บนหน้าต่างลงรักปิดทอง นั่งถักโครเชต์  นอนหลับ หรือตัดเล็บ (ทั้งหมดนี้เจอมาจริงๆนะคะ) คห. 28 พิพิธภัณฑ์ฟรี บ้านเราก็มีอยู่นะคะ บางที่ฟรี ออกมาแล้วอยากบริจาคมากๆ อยากให้เขาอยู่นานๆ บางที่เก็ยเงิน เราก็คิดว่ามันคุ้มค่ากับที่เสียไปจริงๆ ปล. เคยไปพิพิธภัณฑ์ที่อยากขอเงินคืนด้วย อยู่ต่างประเทศ เสียไปสองเหรียญ เข้าไปเป็นห้องเล็กๆ มืดๆ มีหนัสือสองสามเล่ม บ้าที่สุด เอาเงินเค้าคืนมาน้าาาาา (พิพิธภัณฑ์เป็นโบลถ์เล็กๆ เล็กมากๆ แต่สำคัญที่เป็นเกี่ยวข้องกับนักเขียนชื่อดัง เหือนว่าเขาจะมีบ้านเกิดที่เมืองนั้น และที่นี่เป็นฉาก หรืออะไรทำนองนั้น แต่เราไม่รู้จัก T T เลยไม่อินอย่างแรง) คห. 29 น่าไปมากค่ะ ยังไม่เคยไปทั้งพิพิธภัณฑ์และตลาดน้ำเลยค่ะ คห. 30 เท่านี้ก็ดีใจมากๆๆๆๆๆแล้วค่ะ จากคุณ : plaka เขียนเมื่อ : 15 ก.พ. 54 10:44:02

ความคิดเห็นที่ 32 พิพิธภัณฑ์ บางแห่ง ค่าเข้าแพง สำหรับเรา 100-200 up เราว่าแพง เราเห็นด้วยที่ให้เก็บต่างชาติแพง อย่าไปเปรียบเทียบเลยว่าคุณเป็นนักท่องเที่ยวแล้วไปเที่ยวบ้านเมืองเขา แล้วโดนชาร์จแพงบ้างจะรู้สึกยังไง เพราะ เรื่องแรก ค่าเงินมันต่างกันเยอะ แพงของเรา คือถูกของเขา อยู่วันยังค่ำ อีกอย่างที่เปรียบเทียบกับค่าตั๋วหนัง เฉพาะตัวเรา เด๋วนี้ก็ไม่ค่อยดูหนังในโรงแล้ว เพราะค่าตั๋วแพงเกิน ถ้าอยากให้เด็ก ๆ หรือผู้ใหญ่เข้าชม พิพิธภัณฑ์ดี ๆ ไม่ควรตั้งค่าเข้าเป็น 100 เพราะสำหรับเรา ปากท้องสำคัญกว่า เราชอบพิพิธภัณฑ์นะ ตอนไปเดินดูพิพิธภัณฑ์สถานแห่งชาติ เราว่ามันขลังๆ ปนรก ๆ เขลอะ ๆ น่ากลัว ๆ แต่ก็ไปนานแล้วล่ะ เห็นด้วยนะถ้าพิพิธภัณฑ์ไหนแพง ควรจะมีวันฟรี 1 วัน รัฐควรที่จะเข้ามาโอบอุ้ม ปีนึงให้งบเท่าไหร่ก็ว่าไป ทีอย่างนี้ไม่รู้จักขอความร่วมมือ ดารา นักแสดง ให้ช่วยโปรโมต แค่ดารา พูดว่า ไปเที่ยวพิพิธภัณฑ์นี้กับอั้มกันนะคะ แฟนคลับก็พร้อมจะแห่แหนตามไป จูงมือลูกเด็กเล็กแดงพากันเที่ยว มันต้องใช้หลักการตลาดมาช่วยอ่ะ เหมือนว่าพิพิธภัณฑ์เป็นตัวสินค้า ทำอย่างไรให้สินค้านี้ ติดตลาด แล้วอยู่ได้นาน บลา  ๆๆๆๆ จากคุณ : rain&ant เขียนเมื่อ : 15 ก.พ. 54 11:01:06

ความคิดเห็นที่ 33 พิพิธภัณฑ์ฟรีที่ผมเจอส่วนใหญ่จะอยู่ตามวัดต่างๆหน่ะครับ ทางวัดจะมีห้องหรือหอเก็บพระไตรหรือสังฆภัณฑ์เก่าแก่ที่น่าสนใจ ที่ที่ผมชอบมากคือ ห้องแสดงหุ่นไม้แกะสลักของวัดจองกลาง กับพิพิธภัณฑ์ที่วัดพระแก้วเชียงราย จากคุณ : อุ้ย (digimontamer) เขียนเมื่อ : 15 ก.พ. 54 11:14:58

ความคิดเห็นที่ 34 ปีทีแล้วไปเมืองจีนมา เกาะไหหนาน (ไหหลำ) ก็แวะไปพิพิธภัณฑ์ไหหนาน ยังใหม่สร้างไม่เสร็จดีหรอก คนไปดูไม่เยอะ (ไม่ใช่วันหยุด ถ้าวันยหุดคนจะเยอะ) ก็เดินดูสบายเลยค่ะ เพราะมีป้ายอธิบายทั้งจีน-อังกฤษ เล่าประวัติเมืองจีนและไหหนาน พบกลุ่มนักเรียนอนุบาลมากันเป็นขบวนเลย ยังสงสัยเลยว่า เด็กตัวแค่นี้ดูจะรู้เรื่องเหรอ ประวัติศาสตร์ทั้งนั้น แต่ได้ยินครูบอกเด็กๆ ว่า "ให้ดูด้วยตา อ่านด้วยหัวใจ" นี่ค่ะ รูปยืนยัน อันนี้ถ่ายไม่ใช้แฟลช จากคุณ : rainfull เขียนเมื่อ : 15 ก.พ. 54 11:15:22

ความคิดเห็นที่ 35 อันนี้เป็นห้องโถงทางเข้า มีโครงกระดูกไดโนเสาร์โชว์ตรงกลาง เขาแต่งรอบๆ สวยดี  แล้วเราก็เดินตามเด็กๆ เราถ่ายเด็ก ครูเด็กก็คงถ่ายชาวไทยติดไป 555+ วันนั้นฝนตก - -" แก้ไขเมื่อ 15 ก.พ. 54 11:18:32 จากคุณ : rainfull เขียนเมื่อ : 15 ก.พ. 54 11:17:58

ความคิดเห็นที่ 36 คนอื่นไม่รู้ แต่เราว่าพิพิธภัณฑ์ที่มีคุณค่าและมีความรู้ให้สัมผัสได้ ไม่ว่าเป็นพิพิธภัณฑ์แบบไหน เราเห็นหลายครอบครัวเวลามีเวลา แทนที่จะพาลูกพาหลานไปดูของพวกนี้บ้าง ก็กลับไม่เห็นค่า แต่ไปว่าเขาไม่ได้หรอก คนไม่ชอบอ่านหนังสือ ทำไงเขาก็ไม่อ่านหรอก เราชอบพิพิธภัณฑ์ ก็เลยปลูกฝังไอ้ตัวเล็กของเรามั่ง แล้วดูหน้าตาไอ้แสบ ฮึ มานก็อยากดูนะ แต่อยากให้อุ้ม ไอ้อุ้มน่ะไหวหรอก แต่มานจะให้กางร่มเดินชมพิพิธภัณฑ์ด้วยนี่สิ... ก็เลยต้องออกมาสงบอารมณ์ตรงข้างนอก และเป็นอย่างที่เห็น - -" จากคุณ : rainfull เขียนเมื่อ : 15 ก.พ. 54 11:24:55

ความคิดเห็นที่ 37 เอ่อ จำไม่ได้ว่าค่าเข้าพิพิธภัณฑ์เท่าไหร่ แต่มันคุ้มค่ามากๆๆๆๆๆๆๆๆ สำหรับคนไม่ค่อยมีเงินอย่างเรา  นี่อีกมุมหนึ่ง จากคุณ : rainfull เขียนเมื่อ : 15 ก.พ. 54 11:26:59

ความคิดเห็นที่ 38 นี่ก็อีกรูปจากพิพิธภัณฑ์ไหหนาน ด้านในจะมีประวัติ รูปจำลอง เกี่ยวกับแต่ละเมืองบนเกาะไหหนาน ว่ากันด้วยเรื่องการอพยพ การถูกรุกราน และลัทธิความเชื่อของแต่ละเผ่าก่อนคอมมิวนิสต์ครอบครอง (ถึงจีนจะคอมมิวนิสต์ แต่เขาเปิดเผยประวัติศาสตร์ให้คนรุ่นหลังได้ศึกษา) จากคุณ : rainfull เขียนเมื่อ : 15 ก.พ. 54 11:30:35

ความคิดเห็นที่ 39 ขออีกรูป อันนี้วิถีชีวิตสมัยก่อน จากคุณ : rainfull เขียนเมื่อ : 15 ก.พ. 54 11:33:16

ความคิดเห็นที่ 40 และพิพิธภัณฑ์ไซ่ง่อน เวียดนามมมมมมมมมมมม  แต่เป็นพิพิธภัณฑ์ที่เข้าไปแล้วน้ำตามซึมกับรูปภาพ จนท ให้ถ่ายรูป แฟนไม่ให้ถ่าย-*- ท่านว่าหดหู่ รูปสิ่งที่เกิดขึ้นจากสงครามน่ากลัวมาก น่ากลัวจนสงสัยว่า ทำไมมันถึงยังมีคนกระหายสงคราม เลยถ่ายกันแต่รูปภาพ รูปนี้... จากคุณ : rainfull เขียนเมื่อ : 15 ก.พ. 54 11:39:35

ความคิดเห็นที่ 41 "ดูด้วยตา อ่านด้วยหัวใจ"...ชอบจังเลย ขออนุญาตจำไปใช้บ้างนะครับ จากคุณ : tnu เขียนเมื่อ : 15 ก.พ. 54 11:41:09

ความคิดเห็นที่ 42 ชอบกระทู้นี้ แก้ไขเมื่อ 15 ก.พ. 54 12:16:38 จากคุณ : rainfull เขียนเมื่อ : 15 ก.พ. 54 11:52:26

ความคิดเห็นที่ 43 เราชอบเข้าพิพิธภัณฑ์ค่ะ แต่ว่าไม่ค่อยได้เข้า เพราะตอนมีเวลาว่างหลายๆครั้งเราก็อยากจะทำอย่างอื่นมากกว่า แต่ได้มีโอกาสไปเรียนต่างประเทศ ระหว่างนั้นเข้าพิพิธภัณฑ์บ่อยพอสมควรเลยค่ะ ที่มหาวิทยาลัยก็มีพิพิธภัณฑ์เป็นของตัวเอง เข้าฟรี นิทรรศการ ก็น่าสนใจ หลายๆครั้ง อาจารย์ก็จะพาเข้าไปเรียนจากในพิพิธภัณฑ์ จากคุณ : pencilcase เขียนเมื่อ : 15 ก.พ. 54 11:53:01

ความคิดเห็นที่ 44 เวลาเปิดปิดของพิพิธภัณฑ์เองก็มีส่วนมากนะคับ เพราะส่วนใหญ่จะตรงกับช่วงเวลาทำงาน  ไอ้จะให้ตั้งใจจะไปพิพิธภัณฑ์ในวันหยุดเรยก็ดูจะมีแรงดึงดูดใจน้อยเหลือเกิน  อย่างพิพิธภัณณฑสถานแห่งชาติพระนครเองไปมาแล้วคับ น้ำตาแทบจะไหล ปลงอนิจจังได้เรยหล่ะมีแต่ทรงกับทรุดจริงๆ การจัดแสดงวัตถุโบราณบางชิ้นที่แต่ก่อนสมัยอยู่ต่างจังหวัดเคยอ่านหนังสือบอกว่ามีความสำคัญมาก แต่มาดูตอนจัดแสดง เดินผ่านหลายรอบยังมองข้ามเลยคับ บุคลากรที่มีก็ดูจะให้ความรู้อะไรเพิ่มไม่ค่อยได้จะถามก็กลัวรบกวนเพราะหลายคนก็หลับกันอยู่ บางคนก็มานั่งเหมือนแค่กลัวเราขโมยบางห้องก็ปิดซะงั้น  ถามว่าห้องไหนน่ากลัวที่สุดก็ต้องบอกเลยว่าห้องแสดงศิลาจาลึกเลยคับ จากคุณ : เพชรน้อย เขียนเมื่อ : 15 ก.พ. 54 12:09:31

ความคิดเห็นที่ 45 เราและสามีก็ชอบเข้าชอบดู ถ้าไปแวะเที่ยวจังหวัดไหนแล้วมี ก็เข้าทุกที่ค่ะ เรื่องราคาค่าเข้าชม แพงบ้างถูกบ้าง ก็ไม่เป็นไร ถือว่าเขาอุตส่าห์รวบรวม และบำรุงรักษา แต่ที่ที่ไปแล้วรู้สึกเสียดาย แม้ไม่เก็บค่าเข้าชมคือ ที่จ.อุดรธานี เสียดายที่เขายังรวมรวมเรื่องราวและสิ่งของมาไม่ได้มากมายนัก แม้จะเป็นจังหวัดใหญ่ แต่ยังขาดข้อมูลอีกมากมายเลย แต่เขาก็ขอความร่วมมือจากคนท้องถิ่น ใครมีอะไรก็เอามายกให้เขาได้ ที่บ้านพ่อสามีก็มีรูปไปโชว์อยู่ที่นั่นด้วยนะคะ ปลื้มแทน ที่ได้เป็นหนึ่งในประวัติศาสตร์ของจังหวัด จากคุณ : a pinky pig เขียนเมื่อ : 15 ก.พ. 54 12:32:18

ความคิดเห็นที่ 46 มีพิพิธภัณฑแห่งหนึ่ง ขอแนะนำครับ อยู่ที่จังหวัดนครศรีธรรมราช เป็นโครงการของเทศบาล ตั้งอยู่ที่สวนสมเด็จฯ มีการใช้สื่อผสมได้ดีมาก เจ้าหน้าที่ที่นั่น ตั้งใจให้ความรู้แก่ผู้ชม อย่างตั้งใจ ถ้ามีโอกาสผ่านไปที่นั่นลองแวะชมนะครับ ไม่เสียค่าใช้จ่าย จากคุณ : q_cosmo เขียนเมื่อ : 15 ก.พ. 54 13:59:35

ความคิดเห็นที่ 47 ฐานข้อมูลพิพิธภัณฑืในประเทศไทย http://www2.sac.or.th/databases/museumdatabase/ จากคุณ : เลือดหมูขาว เขียนเมื่อ : 15 ก.พ. 54 14:27:20

ความคิดเห็นที่ 48 คห 11 ผมไม่ชอบวิธีการคิดแบบนั้นเลยครับ เหมือนใช้ประโยชน์จากความเป็นคนชาติอื่นมาเอารัดเอาเปรียบกัน ไม่ใช่ว่าทุกคนที่เป็น "ฝรั่ง" จะต้องรวย จะต้องมีเงินล้นฟ้า แล้วในทางปฏิบัติมันค่อนข้างจะ พึลึกอยู่ด้วย ถ้านักท่องเที่ยวเป็นคนเอเชีย ใกล้ๆ เมืองไทยหน่อย เราจะรู้ไ้ด้อย่างไรว่าเขาเป็นคนต่างชาติ แล้วถ้าคนไทยที่แต่งตัวเป็นคนต่างชาติ เพราะไปอยู่เมืองนอกมานาน ก็มีสิทธิโดนเหมาว่าเป็นคนต่างชาติได้ ใช้อะไรตัดสิน? ผมไม่ชอบที่ฝรั่งบางคนคิดว่าประเทศไทยเป็นประเทศถูกๆ จะทำอะไรยังไงก็ได้ และผมก็ไม่ชอบคนไทย ที่คิดจะหากินจากฝรั่ง เห็นฝรั่งทุกคนมีเงิน แล้วจ้องจะเอาเงินเขา ทำตัวเฟรนลี่แต่ความจริงหวังเงิน มันไร้ศักดิ์ศรีครับ ผมเองก็เคยไปเที่ยวมิวเซี่ยมประเทศอื่นมาบ้าง ก็ไม่เห็นว่าที่ไหนมีการแยกค่าเข้าคนต่างชาติกับคนชาติตัวเอง (เคยได้ยินว่าประเทศที่ยังไม่ค่อยพัฒนาและยังต้องอาศัยเม็ดเงินจากนักท่องเที่ยวมักจะมีแบ่งแบบนี้) เรื่องนี้เคยมีการถกกันที่ห้องไกลบ้านมาแล้ว และความคิดโน้มเอียงไปว่าให้เก็บฝรั่งมากกว่า เพราะคนไทยต้องเสียภาษีอยู่แล้ว แต่ผมก็อดคิดไม่ได้จริงๆ ว่าข้อมูลนี้จริงเท็จได้แค่ไหน งบประมาณจากรัฐที่เอามาใช้จ่ายในพิพิธภันฑ์ โดยเฉพาะพระราชวัง วัด ต่างๆ มีไม่เพียงพอหรือ จนต้องมาเอาจากนักท่องเที่ยวเลยหรือ? อีกอย่างความรู้นั้นต้องเอามาเป็นธุรกิจ ต้องเอามาเป็นเรื่องที่ซื้อขายด้วยเหรอครับ? เมื่อสักหลายเดือนก่อนพาเพื่อนฝรั่งไปเที่ยววัดพระแก้ว แล้วจะไปหยิบโบรชัวร์เพื่อดูข้อมูลของวัด โดนเจ้าหน้าที่ต่อว่าว่า "โบว์ชัวร์สำหรับคนต่างชาติที่เสียตังค์เท่านั้น!" อ่าวงั้นก็แสดงว่า ประชาชนชาวไทยอย่างผม ไม่มีสิทธิจะรู้ข้อมูลเลยหรือ งั้นผมเสียตังค์ก็ได้นะ ผมไม่อยากเข้ามาดูเฉยๆ แต่ไม่รู้อะไรเลย อ้อ แล้วก็ เพราะผมไม่เสียตังค์ เขาเลยไม่ต้องดูแลรองเท้าถูกๆ ให้ผม ต้องแยกตู้ระหว่างคนไทยกับฝรั่งด้วยล่ะครับ (รูปถ่ายจาก วัดโพธิ์) ป.ล. ไม่ได้ตอบคำถาม จขกท เลย ผมว่าที่คนไทยไม่เข้ามิวเซี่ยม เพราะการไปใฝ่หาความรู้ มันไ่ม่ใช่การ "เที่ยว" ในทัศนคติของคนไทยส่วนมากครับ จากคุณ : Govinda Gopala เขียนเมื่อ : 15 ก.พ. 54 15:24:50

ความคิดเห็นที่ 49 จำได้ว่า หลายปีก่อน ผมนึกอยากขี่มอเตอร์ไซต์เที่ยวไปคนเดียว และอยากรู้จักจังหวัดตัวเองมากขึ้น ว่ามีอะไรบ้าง เลยเริ่มต้นที่ พิพิธภัณฑ์ ประจำจังหวัด พอเข้าไปถึง ผมก็ไปซื้อตั๋วเข้าพิพิธภัณฑ์ เจ้าหน้าที่เลยทักผมว่า มาจากจังหวัดไหน มาเที่ยวเหรอ กรรมเลย ลูกหลานจังหวัดนี้แท้ๆ ไม่ได้อยากศึกษาอะไรมากมาย แค่อยากเที่ยวเท่านั้นเอง กลายเป็นคิดว่า ผมมาจากที่อื่น จากคุณ : Angleevil เขียนเมื่อ : 15 ก.พ. 54 16:16:52

ความคิดเห็นที่ 50 คห ที่ 32 เราเข้าใจค่ะ เรื่องถูกแพงก็เป็นเรื่องที่พูดยากเหมือนกัน เราเข้าใจว่า ของที่ถูก คือเราจ่ายเงินไปแล้วได้สินค้าและบริการที่คุ้มค่าและอาจจะเกินกว่าที่เราจ่ายไป ส่วนของแพง คือของที่เราจ่ายไปแล้วได้สินค้าและบริการที่ไม่คุ้มค่าเงิน สำหรับเรา เสื้อบางตัว สองร้อยห้าสิบเราเรียกว่าแพง เสื้อบางตัว เก้าร้อย เราว่าถูก เมื่อดูที่เนื้อผ้า การตัดเย็บ โอกาสที่จะใส่ ความคงทน อาหารบางมื้อ ห้าสิบบาท เราเรียกแพง บางมื้อ สองร้อยบาท เราเรียกว่าถูก เมื่อดูความอร่อย คุณภาพ การบริการ พิพิธภัณฑ์เองก็เป็นสถานที่ขายบริการ แต่ขายบริการทางความรู้ ที่แน่ๆ ต้องทำการตลาดค่ะ ว่าลูกค้าคือใคร ไม่ใช่แค่ ครู นักเรียน ประชาชน แต่การรู้ว่าลูกค้าคือใคร ศึกษาถึง ความชอบ ไม่ชอบ วิถีชีวิต ความคิด เสียดายที่มัยอยู่ในตำรา เวลาทำจริง พิพิธภัณฑ์ไม่ค่อยทำวิจัยการตลาดค่ะ ถ้าพิพิธภัณฑ์รู้จักลูกค้าแต่ละกลุ่มดีพอ ย่อมเสนอราคาที่เหมาะสมได้แน่นอนค่ะ เราคิดว่าการตลาดมีสิ่งที่เรียกว่าโปรโมชั่น เพื่อสนองลูกค้าหลายแบบค่ะ เรื่องดารา มีรายการทีวีมาถ่ายเยอะนะคะ ตามพิพิธภัณฑ์ต่างๆ เช่น มิวเซียมสยาม เคยเห็นในหน้าเฟสบุค มีภาพดาราที่มาเยี่ยมชมเป็นอัลบั้มเลยค่ะ แฟนคลับเขาก็มาตอนดารามาเท่านั้นล่ะค่ะ คห. 33 เข้าวัด คุ้มมากๆ บางครั้ง วัดเอง ก็อาจจะนับเป็ฯพิพิธภัณฑ์ประเภทหนึ่งได้โดยไม่ต้องมีนิทรรศการอะไรพิเศษนะคะ อย่างโบลถ์เนี่ย ห้องจัดแสดงเราดีๆนี่เอง ทั้งตัวอาคาร ภาพเขียน พระ ประตูหน้างต่างหลังคา  ^ ^ แต่สุดท้ายเราก็หยอดทำบุญ บำรุงรักษาวัดเสมอ คห. 34-40 ชอบจังเลยค่ะ "ให้ดูด้วยตา ให้อ่านด้วยใจ"   ขอบคุณค่ะ ที่ชอบและพาลูกไป เราเคยซื้อเสื้อของมูลนิธิโลกสีเขียว เขานำคำของคานธี มาพิมพ์ค่ะ be the change you want to see in the world. อยากเห็นโลกเป็นไปอย่างไร เราต้องเป็นไปอย่างนั้นก่อน เหอๆ เราแปลอาจจะไม่ตรงเท่าไหร่ แต่เรารับมาได้ประมาณนี้ เราไปพิพิธภัณฑ์สงครามทีไร ร้องไห้น้ำตาไหลพรากทุกที เลยค่ะ คห. 41 ชอบเหมือนกันเลยค่ะ คห. 42 เราก็ชอบค่ะ ตอนแรกตั้งไม่คิดว่าจะมีใครเข้ามาอ่านด้วยซ้ำ ขอบคุณทุกคนที่มาบอกว่าชอบหรือไม่ชอบอย่างไร หรือแค่เข้ามาสนใจอ่านบ้างก็ขอบคุณมากๆๆ พิพิธภัณฑ์ไม่ได้ดีไปเสมอหรอกนะคะ คำติทุกคำจะทำให้พิพิธภัณฑ์ดีขึ้นค่ะ และคำชม ก็ทำให้มีกำลังใจค่ะ คห. 43 นานๆทีมาทีก็ได้ค่ะ มหาวิทยาลัยของไทยก็มีพิพิธภัณฑ์เยอะนะคะ ส่วนมากเท่าที่ทราบก็เข้าฟรีค่ะ ที่เคยไปมีของ จุฬา เกษตร มหิดล คาดว่ามหาวิทยาลัยอื่นๆคงมีอีก เสียแต่ว่าคนไม่รู้จัก เปิดเวลาราชการ และอาจจะต้องติดต่อก่อนเข้าชม คห. 44 ไปพิพิธภัณฑ์เหมือนการผจญภัย มีลุ้นตลอดเวลา เราว่าอาจจะเปลี่ยนเป็นจุดขายได้นะเนี่ย อาจจะเจ๋งกว่า mansion 7 คห. 45 ร่วมปลื้มด้วย เปนเรื่องในฝันเลยนะคะ การที่ชุมชนและพิพิธภัณฑ์เป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน คห. 46 น่าสนใจมากค่ะ เราไปค้นข้อมูลเพิ่มมานิดหน่อย เป็นพิพิธภัณฑ์ เมือง ตั้งอยู่ในสวนพระศรีนครินทร์ 84 ทุ่งท่าลาด เปิดให้เข้าชมทุกวันอังคาร-อาทิตย์ (ปิดวันจันทร์) ตั้งแต่เวลา 09.00-17.00 น. http://www.nakhonmuseum.com/ คห. 47 ขอบคุณค่ะ คห. 48 ขอบคุณสำหรับความเห็นค่ะ สำหรับเรื่องภาษีที่นำมาบำรุง ก็คงต้องเป็นของ พิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ(พช.) เคยได้ยินตัวเลขเหมือนกัน ตอนไปสัมมนาที่ไหนสักแห่ง จำตัวเลขไม่ได้ ทราบแต่ได้มาก้อนหนึ่ง แล้วต้องแบ่งไปตาม พช. ซึ่งมีห้าสิบกว่าแห่ง สรุปสุดท้าย บางแห่ง บางปี จะซื้อไหเข้าพิพิธภัณฑ์สักชิ้นยังไม่พอ บางแห่งเอาไปซ่อมหลังคาที่รั่ว ก็หมดแล้ว ประมาณนั้นค่ะ ปล. ขอบคุณค่ะที่ตอบคำถาม  เราเองก็ยังไม่ได้ตอบคำถามของตัวเองเลย ^ ^ จากคุณ : plaka เขียนเมื่อ : 15 ก.พ. 54 16:47:56

ความคิดเห็นที่ 51 เราขอสรุปนิดหน่อยนะคะ คนไทยไม่ไปพิพิธภัณฑ์เพราะ ... มันน่าเบื่อ ถ้าว่างก็อยากเที่ยวสนุก ไม่อยากไปหาความรู้หรอก ไม่สนุกเลย มีหลายๆท่านมาแนะนำแล้วนะคะ ว่ามีพิพิภัณฑ์ที่สนุก ไม่น่าเบื่อ พิพิธภัณฑ์เองก็ควรปรับปรุงค่ะ บางครั้งเิริ่มง่ายๆจากพนักงาน ให้ยิ้มแย้มแจ่มใสเป็นกันเอง บริการประทับใจ เราไปพิพิธภัณฑ์พื้นบ้านทีไร มักจะประทับใจรอยยิ้ม และความตั้งใจในการเล่าเรื่องของผู้เฒ่าผู้แก่เสมอเลยค่ะ ถึงจะไม่ได้มีแสงสีเสียง แต่บรรยากาศเหล่านี้ ทำให้เรารู้สึกคุ้มทุกทีที่ไป ... มันแพง เก็บค่าเข้าตั้งร้อย สองร้อย อย่ามาเก็บคนไทยเลย ไปเก็บฝรั่งเถอะ มีหลายแห่งที่ทั้งดีทั้งฟรีค่ะ หรือบางแห่งแพง แต่อยากบอกว่าคุ้มค่าค่ะ บางมื้อเราเลือกกินของแพงเป็นรางวัลชีวิต บางวัน ลองไปชมพิพิะภัณฑ์ที่เสียเงินบ้าง เป็นประสบการณ์ชีวิตสักครั้ง ดีไหมคะ เรื่องไปเก็บจากฝรั่งแทน เฮ้อ อันนี้แล้วแต่ทางพิพิธภัณฑ์จะพิจารณานะคะ   ฝากถึงพิพิธภัณฑ์ด้วยค่ะ ลองพิจารณาวันเข้าฟรี หรือวันลดราคาพิเศษบ้างนะคะ ฝากถึงรัฐบาล ...จะถึงไหมน้อ เพิ่มงบบ้างได้ไหมคะ ช่วยพิพิธภัณฑ์เอกชนบ้างได้ไหมคะ ของเดิมที่มีของดีอยู่ ก็มีมากแล้ว แทนที่จะทุ่มสร้างของใหม่ แล้วปล่อยให้ตายตามกันไปยามเปลี่ยนขั้ว สร้างอะไรที่มันยั่งยืน เช่นตั้งเป็นกองทุน บริหารเงินให้งอกเงยแล้วเอากำไรมาบำรุงพิพิธภัณฑ์ อะไรแบบนี้น่ะค่ะ ... อยากไปนะ แต่ไม่รู้ว่ามีที่ไหน หาข้อมูลไม่ค่อยได้เลย ฐานข้อมูลพิพิธภัณฑ์ http://www2.sac.or.th/databases/museumdatabase/ จากคุณเลือดหมูขาว ฝากถึงพิพิธภัณฑ์ หน้าเว็บ เดี๋ยวนี้ทำง่ายนะคะ อัพเดทข้อมูลบ้าง ทำบล็อก ทำเองไม่ได้ ให้คนที่ไปเที่ยวทำรีวิวก็ได้นะคะ ให้ถ่ายรูป ให้ข้อมูล แล้วก็ร่วมมือกันช่วยกันประชาสัมพันธ์ ไปพิพิธภัณฑ์เมืองนอก เขาจะีมีที่วางโบรชัวร์ค่ะ ไปเที่ยวที่หนึ่งก็ไปหาว่าจะไปที่ไหนใกล้ต่อได้ .... ไปแล้วเหมือนเดิม ไปแล้วแย่กว่าเดิม เก่า โทรม ก็มันจนน่ะค่ะ รายได้ก็คือจากค่าเข้า แต่เก็บแพงก็ไม่มีใครเข้า ของรัฐ แค่ค่าน้ำ ค่าไฟ ค่าเจ้าหน้าที่ ก็แทบหมดแล้ว หลอดไฟที่แตก ปุ่มที่พัง ต้องทำเรื่องและรอ รอ รอ ของเอกชน เขาเลยต้องเก็บแพงไงคะ   ฝากถึงพิพิธภัณฑ์ ลองหาทางอื่นไหมคะ หาสปอนเซอร์ เราไปต่างประเทศ เจอทุกที่เลยค่ะ ป้ายประกาศรายชื่อผู้สนับสนุน เคยถามๆเหมือนว่า ถึงอยากบริจาคให้พิพิธภัณฑ์รัฐ ก็เอาไปหักภาษีไม่ได้ เพราะไม่มีข้อกำหนดอะไรแบบทำนองนั้นน่ะค่ะ ถ้าไม่นิ่งเฉย ทำให้การบริจาคให้พิพิธภัณฑ์นำไปหักภาษีได้ เหมือนทำบุญ อาจจะมีคนอยากสนับสนุนมากขึ้น เพิ่มเติมที่ตก .... ไม่ว่าง กว่าจะเลิกงาน กว่าจะเิลิกเรียน จะเอาเวลาที่ไหนไป วันหยุดเสาร์อาทิตย์ วันหยุดนักขัตฤกษ์ วันพักร้อน ถ้าคิดอยากไปจริงๆ ก็จะหาเวลาได้เสมอ แต่ถ้าไม่อยากไป เรื่องอื่นก็สำคัญกว่าเสมอ เราเข้าใจค่ะ ว่าพิพิธภัณฑ์ต้องทำให้คนอยากไปให้ได้ก่อน เขาถึงจะว่างไป แล้วก็ย้อนกลับไปที่ข้อแรก ฝากถึงพิพิธภัณฑ์ พิจารณาเวลาเปิดปิด ให้เอื้อกับผู้ชม อาจจะเปิดสายหน่อย แต่ปิดดึก อาจจะมีบางวันที่เปิดถึงดึก   อาจจะเปิดทุกวัน ไม่มีวันหยุด หรือปิดวันที่คนน้อยที่สุด (จากสถิติการเข้าชม) แก้ไขเมื่อ 15 ก.พ. 54 17:34:00 จากคุณ : plaka เขียนเมื่อ : 15 ก.พ. 54 17:13:20

ความคิดเห็นที่ 52 คห. 8 ขอโทษค่ะ ตอนนั้นไม่ได้ตอบเพราะกำลังหารูปประกอบการโพสอย่างเมามัน ไปเที่ยวพิพิธภัณฑ์บ่อยกว่าเราอีก เห็นด้วยอย่างมากว่าชอบรายละเอียดเล็กน้อย บางทีก็เห็นแก่ตัว ไม่อยากให้คนไปเลย เราเดินคนน้อยๆสบายใจดี แต่ก็อยากให้พิพิธภัณฑ์อยู่ได้ด้วย ไปมิวเซียมสยามมาแล้วค่ะหลายครั้ง พิพิธภัณฑ์ดีค่ะ แต่โดยส่วนตัวมีส่วนที่ไม่ค่อยชอบ อาจจะเพราะหวังไว้มากไปค่ะ อันนี้ผิดที่เราเอง ยอมรับโดยดุษณี ขอบคุณที่จะให้กิฟท์ค่ะ แค่เข้ามาอ่านก็ดีใจมากแล้วค่ะ ตอนแรกคิดว่าจะไม่มีใครสนใจเสียอีก ฮือๆ ตอนนี้ซึ้งที่สุด จากคุณ : plaka เขียนเมื่อ : 15 ก.พ. 54 17:18:56

ความคิดเห็นที่ 53 คห. 49 555+ แต่ก็จริงนะคะ เราเองก็มักจะไปเที่ยวพิพิธภัณฑ์ เวลาไปต่างจังหวัด หรือต่างประเทศมากกว่า ของในกรุงเทพนี้ต้องรอโอกาส ว่าผ่านไปพอดี หรือไม่ก็มีนิทรรศการพิเศษ ถึงบอกว่าเป็นความฝันเลยไงคะ ที่พิพิธภัณฑ์กับชุมชนจะเป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน จากคุณ : plaka เขียนเมื่อ : 15 ก.พ. 54 17:22:23

ความคิดเห็นที่ 54 ตอนพิพิธภัณฑ์ที่ไคโรถูกบุก ทั่วโลกร่ำร้องด้วยความเสียดาย เคยสงสัยไหมว่าทำไมพิพิธภัณฑ์ไทยซึ่งเป็นสักขีพยานการเปลี่ยนแปลงทางการเมืองมาหลายยุคหลายสมัยจึงอยู่รอดปลอดภัย อาจจะไม่เกี่ยวกัน แต่มองได้หลายแง่มุมนะ จากคุณ : กระสานวล เขียนเมื่อ : 15 ก.พ. 54 20:08:51

ความคิดเห็นที่ 55 หลายแง่มุมอย่างไรบ้างคะ อยากทราบเหมือนกันว่าคุณกระสานวลคิดเห็นอย่างไร ถ้าตอบตามแนวเนื้อหากระทู้ ก็คือ ปรกติคนก็ไม่เข้าพิพิธภัณฑ์อยู่แล้ว เลยไม่รู้จะบุกเข้าไปขโมยอะไร ^ ^" จากคุณ : plaka เขียนเมื่อ : 15 ก.พ. 54 20:25:54

ความคิดเห็นที่ 56 เห็นด้วยกะคุณ zodiac28 มาก เพราะว่าตอนเด็ก จะเซ็ง ถึงเซ็งที่สุด ที่เวลาไปทัศนศึกษาหรือพิพิธภัณฑ์ที่ไหน แล้วก็ต้องจด ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆๆ  เพื่อที่เตรียมทำรายงาน แล้วก็ลืม จำได้ว่า เพื่อนที่เรียนเก่งมากที่สุดในปัจจุบัน แทบจะไม่มีความสนใจหรือความรู้ใด ๆ เลยเกี่ยวกับประวัติศาสตร์ รู้ก็เพียงแค่งู ๆ ปลาๆ เท่านั้น แทนที่จะปล่อยให้เด็กได้สนุก เพลิดเพลินไปกับจินตนาการวัยเด็กของเขา เล่นคุยสนุกกันตามประสาเด็ก แล้วก็ค่อย ๆ ซึมซับจากการเล่าเรื่องที่น่าสนใจ แต่ต้องมานั่ง จด ๆ ท่อง ๆ เลยทำให้คิดไม่เป็นเช่นวันนี้ จริง ๆแล้วพิพิธภัณฑ์วัดไตรมิตรนั้น ดีมาก แต่เราว่าควรจะมีส่วนการจัดพิพิธภัณฑ์หมุนเวียนได้บ้าง ไม่อยากให้ดีแค่วันนี้ แต่วันหน้าก็เสื่อมไปตามกาลเวลา ที่สำคัญ หาของจริง ๆ ที่มาโชว์ในพิพิธภัณฑ์ได้ค่อนข้างน้อย เห็นมีแค่เชือกที่ใช้ลากองค์พระเท่าน้นเอง พิพิธภัณฑ์นิทรรศรัตนโกสินทร์ ถือเป็นวิธีการนำเสนอเพื่อให้เข้าถึงประวัติศาสตร์ได้ง่าย ก็น่ารักดี ส่วนตัวมองว่าบ้านเรามีพิพิธภัณฑ์เยอะมาก แต่คนทำบางครั้งท่านมีความรู้มาก ใส่ข้อมูลมาก  ๆ จนเกินไป ของเยอะเ ๆ จนจำไม่ไหว จริงๆ น่าจะจัดเป็นแบบหมุนเวียน แล้วค่อยเอาออกมาโชว์ ลงให้ลึกให้คนรู้ลึกซึ้งไปเลย ซักสองสามชิ้นหลัก ๆ แล้วเวียนไปเรื่อย ๆ ก็น่าจะทำได้ อย่างของในพิพิธภัณฑสถานแห่งชาติของเรา บางชิ้น สวยงามมาก เป็นทองคำ แท้ ๆ หรือประวัติศาสตร์ยาวนาน อย่างศิลาจารึกหลายๆ หลัก น่าจะทำเป็นไอไลท์ ดูความหมาย โยงให้เห็นภาพ คนจะได้เข้าใจประวัติศาสตร์หรืองานศิลปะยุคต่างๆ ปล.เคยไปล่าสุด (ปีที่แล้ว) เขาเอาศิลปะของอะไรจำไม่ได้คล้ายๆ ขอม มาโชว์ ของสวยมาก ๆ จริงๆ ถ้ามีแลกเปลี่ยนกะชาติอื่นได้นำมาโชว์จะน่าสนใจมาก แต่่พื้นที่เราค่อนข้างเล็กไปหน่อย อย่างพิพิธภัณฑ์ของมีค่าของแผ่นดินก็ของดี แต่การอธิบายน้อยเพราะของเยอะ จากคุณ : bangkokguy เขียนเมื่อ : 15 ก.พ. 54 21:40:13

ความคิดเห็นที่ 57 เห็นด้วยกับคห.48 มากๆ เพราะคำว่านักท่องเที่ยวต่างชาติมันไม่ได้มีแค่ฝรั่ง. แต่มันมีนักท่องเที่ยงจากประเทศอื่นๆที่ไม่ได้รวยมากอย่าง. จีน อินโด ฟิลิปปิน อินเดีย เวียดนาม ซึ่งถ้าเราเก็บแพงมาก เขาก็ไม่อยากเข้า. บางที่เห็นเก็บคนต่างชาติแพงมากๆ แพงเกินไป และเคยรู้สึกเหมืนกันตอนไปวัดพระแก้ว อยากได้โบชัว. จ่ายเงินซื้อก็ได้ เพราะไปแล้วอยากรู้รายละเอียด ไม่ใช่แค่เดินเฉยๆ. ตอนไปลาว ไปวัดพระแก้วที่เวียงจัน ในอุโบสถ เขาจะมีคำอธิบายรายละเอียดในอุโบสถด้วย(เป็นแท่นให้อ่านเล็กๆ เนื้อหาไม่เยอะแต่พอเป็นความรู้ดี)  ซึ่งวัดพระแก้วเมืองไทยน่าจะเอาอย่างผมเชื่อว่าหลายคนที่เคยไปวัดพระแก้ว ถ้าถามรายละเอียดเกี่ยวกับอุโบสถคงตอบกันไม่ค่อยได้เพราะไปไหว้พระอย่างเดียว แก้ไขเมื่อ 15 ก.พ. 54 22:55:24 แก้ไขเมื่อ 15 ก.พ. 54 22:51:55 จากคุณ : นภาอากาศ (นภาอากาศ) เขียนเมื่อ : 15 ก.พ. 54 22:47:27

ความคิดเห็นที่ 58 สำหรับเรานะคะ จริงๆเราก็ชอบนะ เวลาไปเดินพิพิธภัณฑ์ได้รู้ได้เห็นอะไรใหม่ๆเยอะแยะ แล้วทำไมไม่เข้าล่ะ? 1.เพราะมันไม่ดึงดูดเอาเสียเลย เก่า โทรม น่ากลัว แอนด์ น่าเบื่อด้วย 2.เพราะไปกี่รอบๆก็เหมือนเดิม และบางแห่งก็ดูจะแย่กว่าครั้งที่แล้วที่ไปอีกแน่ะ 3.เพราะมันดูโบราณเกินไป เด็กรุ่นใหม่อย่างเพื่อนๆเรา พิพิธภัณฑ์ที่เขาจะไปน่าจะแนวๆมิวเซียมสยาม หรือ หอศิลป์กรุงเทพ มากกว่าจะเป็นพิพิธภัณฑสถานแห่งชาตินะเราว่า 4.เพราะมีแหล่งความรู้อื่นอีกมาก เช่น อินเตอร์เน็ต อยากรู้อะไร อากู๋ตอบได้ เผลอๆรู้กว่าไปเดินพิพิธภัณฑ์อีก แม้อาจจะไม่ได้เห็นของจริงก็ตาม ^^ จากคุณ : katwan เขียนเมื่อ : 15 ก.พ. 54 23:11:52

ความคิดเห็นที่ 59 ผมสงสัยนะครับ ในการเข้าพิพิธภัณฑ์หรือการที่เราจะได้รับรู้สิ่งที่มีคุณค่าต่อตนเอง และสิ่งๆนั้นอาจจะแสดงถึงความเจริญของประเทศ ทำไมเราถึงเอาบัตรฟรีหรือราคาถูกเป็นที่ตั้ง  เข้าใจว่าหลายๆคนคิดว่า คนไทยไม่มีเงิน แต่ทำไมคนเราไม่คิดว่า เราจ่ายเงินเพื่อนำความรู้เข้าคลังสมอง นำสิ่งดีๆเข้าพิพิธภัณฑ์ด้วยการสนับสนุนของคนไทย สาเหตุหนึ่งที่พิพิธภัณฑ์(การศึกษา)ยังไม่พัฒนา  คือ เรายังไม่จ่ายเงินเพื่อซื้อการจัดเก็บวัฒนธรรมของเราให้เป็นไปอย่างมีระบบ น่าสนใจ น่าศึกษา การสร้างพิพิธภัณฑ์ให้มีรสนิยม บ่งบอกวัฒนธรรมที่มีอันช้านานของประเทศ เราจ่ายเงินให้การเข้าชมพิพิธภัณฑ์ต่างประเทศ (บางแห่งตั้งโชว์ของที่เป็นวัฒนธรรมไทย อย่างที่เห็นแล้วน่าเจ็บปวดใจ)มามากพอแล้ว เราจ่ายเงินให้กับการซื้อตำราคู่มือ หนังสือการเรียนการสอนมากเกินไปแล้ว เราจ่ายเงินให้กับวัฒนธรรม รสนิยมต่างประเทศมากเกินไปแล้ว ถึงเวลาที่เราจะให้เค้าจ่ายเงินเพื่อซื้อวัฒนธรรมไทยบ้าง ผมเชื่อว่าวัฒนธรรมคนไทยหรือวัฒนธรรมในภูมิภาคอุษาคเนย์เราไม่ได้ด้อยกว่าต่างชาติใดๆในโลก ผมว่าเงินที่จ่ายให้พิพิธภัณฑ์ คือ เค้าต้องใช้ เค้าต้องเอามาบำรุงรักษา(ซึ่งคิดว่าพอนานเข้าน่าจะแพงกว่าสร้าง ไหนจะค่าเจ้าหน้าที่บำรุงรักษา ค่าซ่อมแซม ค่าโน่นค่านี่มากมาย) ค่าเงินเค้าต้องเอามาคิดรูปแบบใหม่ๆไม่ให้พิพิธภัณฑ์ตาย แต่อยากให้ทุกคนคิดร่วมกัน เราอย่าเพิ่งคิดว่าเค้าจะโกงเราหรือไม่ หรือต้องรอให้เงินรัฐบาลเข้ามาค้ำจุนเจือไปวันๆ เพราะคิดแบบนี้ มันจะไม่ยั่งยืน นี่คือความคิดเห็นผม ไม่แน่ใจว่าคุณจะเห็นด้วยหรือไม่ ส่วนความคิดที่จะพัฒนา พิพิธภัณฑ์ในประเทศไทย ตอนนี้ ผมคิดว่า มีหลากหลายพิพิธภัณฑ์ในประเทศไทย ที่เริ่มจัดทำให้มันมีชีวิต พิพิธภัณฑ์ไม่จำเป็นต้องเป็นของที่ตั้งโชว์ แล้วติดป้ายบอกวัฒนธรรมเท่านั้น แต่มีอีกหลากหลายแนวทาง ทั้งการแสดง การทำให้เห็นประสบการณ์จริง การสัมผัส ซึ่งเป็นวิธีการที่เหมาะสมในแต่อย่างที่จัดแสดง จากการพบสื่อต่างๆที่นำเสนอ เรื่องพิพิธภัณฑ์ที่มากขึ้น ต่อไปในอนาคต ประเทศไทยคงมีพิพิธภัณฑ์ใหม่ที่ดีๆเกิดขึ้น เป็นตัวอย่างให้พิพิธภัณฑ์เก่าๆได้เห็นตัวอย่างและนำไปปรับปรุงต่อไปครับ ป.ล.กำลังลุ้นการจัดสร้างมิวเซียมดนตรีอุษาคเนย์ ที่ศาลายา อยู่ครับ ว่าจะเป็นอย่างไร เพราะอ่านข่าวแล้วชอบมากๆ รออีก 2-3-4 ปี ถึงจะสร้างเสร็จ จากคุณ : ปั้นอี่ห์ (mspr) เขียนเมื่อ : 15 ก.พ. 54 23:49:00

ความคิดเห็นที่ 60 เพราะมันไม่อยู่ในสายงานของคนไทยครับ กินเหล้า เม้าท์ดารา จากคุณ : นักเทคนิคการแพทย์ เขียนเมื่อ : 16 ก.พ. 54 00:33:21

ความคิดเห็นที่ 61 ถ้าไม่ทำงานก็ไม่มีเงินกินน่ะคุณ เราไม่ได้เกิดมามีทรัพย์ติดตัวมาด้วยเราเป็นแค่ ชนชั้นรากหญ้าธรรมดาๆ ถ้าวันไหนไม่ทำงานแปลว่าอนาคตจะไม่มีกิน วันหยุดนักขัตฤกษ์ถึงจะไม่ต้องทำงานแต่เราก็มีธุระอื่นที่สำคัญในชีวิตจะต้องทำ ปีนึงมีวันหยุดประเพณีแค่13วันมันแทบไม่พอสำหรับธุระในชีวิตที่ต้องไปทำเลย พิพิธภัณฑ์เราก็อยากจะเข้านะ ถ้ามันสามารถเข้าได้โดยที่เราไม่ต้องหยุดทำงานยังไงก็คงต้องฝากให้ คนที่เกิดมาแล้วได้มีโอกาสได้ไปเมืองนอกเมืองนาอย่างคุณ ช่วยเอาความรู้ความสามารถและความเจริญของเมืองนอกกลับมาพัฒนาประเทศด้วยก็แล้วกัน อนาคตข้างหน้าเรากับคนใช้แรงงานทั้งหลายจะได้มีโอกาสได้ไปพิพิธภัณฑ์บ้างโดยที่ยังไม่ต้องเลิกทำงานหรือขอลาหยุดงานเพื่อไปเข้าพิพิธภัณฑ์ สำหรับคนบางคนการหยุดทำงานหนึ่งวันหมายถึงเค้าจะไม่มีกินไปอีกหลายวันและอีกหลายๆคนต้องทำงานทุกวันโดยไม่มีวันหยุด และคนประเภทนี้ในบ้านเมืองเรายังมีอีกเยอะ แก้ไขเมื่อ 16 ก.พ. 54 01:06:33 จากคุณ : น้องจุ่น เขียนเมื่อ : 16 ก.พ. 54 00:41:29

ความคิดเห็นที่ 62 ใครเข้าไม่เข้าไม่รู้ แต่เราชอบไปพิพิธภัณฑ์มากๆ จากคุณ : ปลาทองแก้มยุ้ย เขียนเมื่อ : 16 ก.พ. 54 00:54:35

ความคิดเห็นที่ 63 เอาเหตุผลง่าย ๆ ที่เราคิดเลยนะ เพราะระบบการศีกษาเมีองไทย ไม่ใช่ว่าไม่ดีนะ แต่ไม่มีการปลูกฝั่งให้เขา พิพิธภัณฑ์ ตอนเราเรียน อนุบาล ถึง ม 6 จน ป โท โรงเรียนพาไป พิพิธภัณฑ์ ทั้งหมด 3 ครั้ง ครั้งแรก ซื้อทัวร์โรงเรียน ราคาเท่าไหร่จำไม่ได้แล้ว พาไปเที่ยวกรุงเทพก็พวกวัด พวกวัง เป็นพิพิธภัณฑ์ได้เหมือนกัน แต่ไม่อยู่ในรูปแบบของ พิพิธภัณฑ์ เต็มแบบ ครั้งที่ 2 ตอน ม 3 โรงเรียนพาไปเที่ยวกรุงเทพอีกแล้ว ก็ไม่ได้พิพิธภัณฑ์แบบเต็มรูปแบบ พาไปสภาแล้วก็พิพิธภัณฑ์ของสภา พวกพิพิธภัณฑ์แห่งชาติหรือวิทยาศาสตร์ไม่ได้พาไป ครั้งที่ 3 ตอนเรียน ป โท อันนี้เขียนโปรแกรมเอง แต่ส่วนตัวเราไปเที่ยวพิพิธภัณฑ์บ่อยมาก ๆๆ เพราะว่าพ่อทำงานพิพิธภัณฑ์ชาวเขาตั้งแต่สมัยอยู่ มช พ่อพาไปตั้งแต่ 5 ขวบ ตอนเด็ก ๆ จะลื้อพิพิธภัณฑ์เล่นกับพี่ชาย เลยชอบที่จะไปเที่ยวพิพิธภัณฑ์ ไม่มีอะไรทำก็ไปเดินเล่นแถวบ้านล่ะ ไม่ว่าจะเป็นแบงค์ชาติ พิพิธภัณฑ์ชาวเขา พิพิธภัณฑ์แห่งชาติ แบบว่างจัด ชอบชวนผู้ชายไปเดทพิพิธภัณฑ์ด้วย (ตอนนีเลิกแล้ว เนื่องจากมีสามีแล้ว) ตอนนี้รอลูกโตจะพาลูกไปดูพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำแถวบ้าน ปล พิพิธภัณฑ์ส่วนใหญ่ปิดวัน อังคารไม่ก็วันพุธจำไม่ได้แล้วนะค่ะ วันเสาร์- อาทิตย์ไม่ปิด ไปได้ค่ะ พิพิธภัณฑ์สถานแห่งชาติคนไทย 30 บาทต่างชาติ 50  บางที่เช่นแบงค์ชาติฟรีค่ะ  หอศิลปเชียงใหม่ 30 บาท สนุกมาก   ลูฟ 8 ยูโร  แต่เราก็ว่าลูฟมันก็เดิมๆ  ก็มีห้อง โรมัน กรีก อียิป ยุโรป ภาพวาด ราชวงค์ฝรั่งเศส ก็ไม่เห็นมีอะไรต่างไปเลย บางทีก็ปิดปรับปรุงอยู่นั้นล่ะ  อย่างห้องอียิปหรือกรีก ไม่ต่างอะไรกับบ้านผีสิงเลย แต่บางทีมีการแสดงพิเศษแต่นาน ๆ มีทีไม่ได้มีทุกเดือน ใครว่าพิพิธภัณฑ์น่าเบี่อลองไปดูพวก พิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำบางแสนสิค่ะ เพลินดีดูปลาว่ายน้ำ หลาย ๆ พิพิธภัณฑ์มีห้องสมุดให้อ่านด้วย และพิพิธภัณฑ์ มีงานแสดงพิเศษนะจำเดือน แต่มักจะไม่ได้รับการประชาสัมพันธ์ แล้วพิพิธภัณฑ์ มีหลายจำพวกค่ะ ไม่ใช่มีแต่ของเก่า มีพิพิธภัณฑ์คนเล่น พิพิธภัณฑ์แมลง พิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำ พิพิธภัณฑ์วิทยาศาสตร์ พิพิธภัณฑ์ที่เป็นประเภทหศิลป์ ผ้า เครื่องประดับ แมวห้องอียิป  ลูฟ แก้ไขเมื่อ 16 ก.พ. 54 04:28:01 จากคุณ : มนชิจัง เขียนเมื่อ : 16 ก.พ. 54 04:25:43

ความคิดเห็นที่ 64 ตอบตามความคิดเห็นตัวเอง และสมาชิกในครอบครัวนะคะ คือการเข้าพิพิธภัณฑ์มันไม่เพลิดเพลินอ่ะค่ะ เป็นแนวความรู้ เว้นแต่ว่าของจัดแสดงในพิพิธภัณฑ์จะน่าสนใจ หาดูได้ยาก อันนั้นโอเคมีแรงดึงดูดเพิ่มขึ้นมาหน่อยนึง ส่วนแม่เราเนี่ย ไม่ชอบพิพิธภัณฑ์เลย บอกว่าเข้าไปดูอะไรก็ไม่รู้ ค่าตั๋วแพง บางที่ถ่ายรูปข้างในก็ไม่ได้ หรือถ่ายได้ แต่ภาพไม่สวย ไม่มีอะไรเลย (จุดนี้เป็นประเด็นสำคัญมากที่เราสังเกตเห็น เพราะคนไทยชอบถ่ายรูปคู่สถานที่เพื่อยืนยันว่าได้มาที่นั้นๆ แล้ว) สุดท้ายแม่บอกว่า เอาเงินไปทำอะไรบันเทิงใจ เที่ยวสวนสัตว์ดูสัตว์ยังสนุกกว่า ถ้าอยากดูอะไรโบราณๆ เวลาลงมติกันในครอบครัว ก็มักจะเป็นโบราณสถาน ปราสาท ซึ่งสามารถเดินชมได้โล่งๆ ดูวิว ถ่ายรูปเพลินๆ ค่ะ ขอโพสภาพเด็กนักเรียนอังกฤษ ที่ British Museum กำลังมุงตู้มัมมี่กันอยู่ คุณครูให้การบ้านมาวาดรูปสิ่งที่สนใจในพิพิธภัณฑ์ค่ะ มัมมี่นี้ได้รับความสนใจมากเลยทีเดียว จากคุณ : ChocoJosie เขียนเมื่อ : 16 ก.พ. 54 11:15:22

ความคิดเห็นที่ 65 คห. 56 เห็นด้วยค่ะ เราเคยอ่านหนังสือเล่มหนึ่ง เขาทำการศึกษาการไปทัศนศึกษา จริงๆแล้วครูต่างประเทศที่เราชื่นชมเห็นเขาพาเด็กไปสนุก เขาก็เคยมีปัญามาก่อนเหมือนกัน เขาบอกว่า บางครั้งครูเองก็ไม่รู้ว่าควรจะทำอย่างไร การพาเด็กไปข้างนอก คือการออกนอกเขตที่ครูควบคุม บางครั้งพาไปดูเรื่องที่ครูเองก็ไม่รู้ มันสร้างความกลัวหลายประการค่ะ ทั้งกลัวเด็กจะไม่ปลอดภัย กลัวเด็กจะทำของเขาเสีย กลัวเด็กจะถามแล้วตอบไม่ได้ กลัวอายคนอื่นเขา วิธีง่ายๆคือการใช้อำนาจควบคุมมากกว่าปรกติ คุมให้เด็กอยู่ในแถวในตอน ใช้งานมาคุมให้เด็กยุ่งกับการจด เพื่อจะได้ไม่ซนวุ่นวาย และตัวครูเวลาเรียนวิชาครู ก็ไม่มีการสอนเรื่องการทัศนศึกษา อาจจะมีในทฤษฎีค่ะ เวลาทำจริงก็ไปตามแบบเดิมๆ   บางครั้งครูก็ไม่รู้ว่าที่ดีกว่าจะเป็นอย่างไร จากการวิจัยพบว่า ครูจะปฏิบัติต่อเด็ก ในแบบเดียวกับที่เคยถูกปฏิบัติจากครูของตนเอง เห็นด้วยค่ะ พิพิธภัณฑ์ควรมีส่วนจัดแสดงแบบหมุนเวียน วิธีที่คุณแนะนำมาจะดีมากๆ โดยเฉพาะพิพิธภัณฑ์ที่มีของเยอะๆ บ้านเราบางทีรักพี่เสียดายน้อง ทั้งของที่มาจัด และเนื้อหาที่จะบอกเล่า ตอนนี้ พิพิธภัณฑ์สถานแห่งชาติมีนิทรรศการ "งานช่างศิลปกรรมและสุนทรียภาพไทยญี่ปุ่น" มีชิ้นงานดีๆที่แสดงถึงความคล้ายของงานศิลปะไทยและญี่ปุ่นค่ะ มีไปถึง 13 มีนาคม หลังจากนั้นจะไปแสดงที่ญี่ปุ่น อีกสามเดือน คห. 57 เราจำได้คลับคล้ายคลับคลาว่า ที่หน้าอุโบสถวัดพระแก้ว (ถอดรองเท้าขึ้นบันไดไปก็จะพบเลย) จะมีโต๊ะขายหนังสือประวัติเล่มเล็กๆ ราคาถูกกว่าเสียค่าเข้าชม ถ้าไม่มีโต๊ะนั้นแล้ว น่าจะไปซื้อได้จากร้านกาแฟด้านหลังโบสถ์ค่ะ เล่าประสบการณ์นิดหนึ่ง เราเคยไปเขมร แล้วโดนเรียกค่ารถแพงกว่าปรกติเท่าหนึ่ง เรายืนต่ออยู่นาน เขาก็พูดมาว่า เราเป็นนักท่องเที่ยว เรามีเงิน เรารู้สึกไม่ดีเลยนะคะ (เราจนนะ จะมีรีดเงินเราอีก  คิดอีกแบบหน้าตาอาจมีสง่าราศี) สุดท้ายเราก็ต่อได้ราคาปรกติ แต่เสียเวลาจริงๆ เวลามีคนมาเที่ยวบ้านเรา เราก็ไม่อยากให้เขามาเที่ยวอย่างหวาดระแวง กลัวว่าจะถูกเอาเปรียบตลอดเวลา อย่างที่เราเคยรู้สึก คห. 58 นั่นน่ะสิคะ เสริมนิดหนึ่งค่ะ แหล่งความรู้มีมากมาย และอาจจะละเอียดกว่าพิพิธภัณฑ์ มีสิ่งหนึ่งที่เรียกว่าประสบการณ์ตรง (เราไม่แน่ใจคำภาษาไทย First hand experience) ยกตัวอย่างง่ายๆ ทุกคนคงเคยเห็นภาพโมนาลิซ่า เห็นชัดเจนซูมใกล้ได้ทุกอนู แต่มีคนหลายสิบล้านคนต่อปี ดั้นด้นไปชมภาพของจริง ที่รูปเล็กนิดเดียว อยู่ในกรอบกระจก มีราวกั้นห่างเป็นเมตร ไปพิพิธภัณฑ์ศิลปะ อันนี้แน่นอน เพราะอยากเห็นงานจริงๆของศิลปิน ไปพิพิธภัณฑ์วิทยาศาตร์ เพราะได้ทดลองจริง ดูสิ่งประดิษฐ์ทันสมัยเป็นชิ้นที่ดูที่อื่นไม่ได้ การเห็นรูปเครื่องบิน กับการได้ไปดูเครื่องบินลำจริง ลำนั้นในประวัติศาสตร์ ไปพิพิธภัณฑ์ประวัติศาสตร์ เพราะมีวัตถุโบราณ ที่ทรงคุณค่า ประมาณนั้นค่ะ คห. 59 สงสัยเหมือนกันค่ะ และสงสัยมากกว่าว่าทำไมรัฐถึงไม่ค่อยเหลียวแล ทั้งๆที่รัฐทำได้มากกว่าจุนเจือไปวันๆ รอชมเหมือนกันค่ะ แล้วก็เชื่อวิสัยทัศน์ในการมองนอกกรอบของอาจารย์สุกรีย์ คห. 60 ฟังแล้วเศร้าเนอะคะ ทำให้คิดถึงคำพูดเพื่อนพ่อที่เป็นชาวต่างชาติค่ะ เขาพูดว่า "ไม่เป็นไร แบบไทย สบายๆ" ฟังดูเหมือนดี ถ้อยทีถ้อยอาศัย ให้อภัย แต่บางครั้งมันเหมือน เห็นปัญหา รู้ปัญหา แต่ปล่อยมันไป ไม่คิดจะแก้ไข คห.61 เราก็ทำงานค่ะ เราเคยทำงานทุกวันจนดึกจนดื่นจนเราป่วย ไม่ได้ป่วยหนักหรอกค่ะ แต่ระหว่างนั้นเราคิดว่า เรามีชีวิตเพื่ออะไร ทำงาน เพื่อให้มีกิน เพื่อจะได้มีแรงไปทำงานวันต่อไป เท่านั้นหรือ แล้วก็มีเพื่อนรุ่นๆเดียวกัน เสียชีวิต ทั้งอุบัติเหตุ และโรค มันทำให้คิดว่า เรามีสิ่งที่อยากทำมากกว่านี้ ถ้าเราบอกว่าเราจะเก็บเงินก่อนแล้วแก่ค่อยไปเที่ยว เราก็ไม่แน่ใจว่าเราจะอยู่ได้จนแก่หรือเปล่า เราก็เลยเปลี่ยนวิธีการทำงานค่ะ ถึงหลักประกันจะไม่มั่นคงเหมือนเดิม แต่เราขอช่วงที่เรายังมีแรง ขอหาความสุขให้ชีวิตบ้าง ความสุขเราหาง่ายมากค่ะ หนังสือดีๆสักเล่ม ก่อนนอน ไม่ใช่กระเสือกกระสนจากที่ทำงานมาถึงบ้านก็หมดแรง นั่งเฉยๆมองนกเล่นน้ำ สักหนึ่งนาที แทนที่จะทำงานให้ห้องทึบๆ มองไม่เห็นอะไร เราเปิดประตูตอบรับโอกาสที่ได้มา เงินเก็บที่เรามีไม่พอค่าตั๋วเครื่องบินด้วยซ้ำ เราอาจจะไม่ได้ขอทุนเป็นเรื่องเป็นราว แต่เราหาทาง เราไปพักกับคนอื่น เราห่อข้าวออกไปกินกลางวัน เราเป็นหนี้ที่เราไม่มีวันใช้หมด เรียกว่าหนี้บุญคุณ ถึงเราจะบอกว่ามีพิพิธภัณฑ์ ที่เปิดถึงสี่ทุ่มและเข้าฟรี คนที่เลิกงานสองทุ่มก็อาจจะบอกว่า เหนื่อย อยากกลับบ้านมากกว่าได้ เพราะเห็นว่าการพักผ่อนสำคัญกว่า คนที่บ้านสำคัญกว่า เราก็ไม่ได้รู้สึกว่าเขาตัดสินใจผิด เพราะนั้นคือความสุขของเขาค่ะ เราเข้าใจนะคะ ว่าถ้ามีวันหยุด มีสิ่งที่ต้องทำหลายอย่าง และพิพิธภัณฑ์ก็ไม่ได้สำคัญต่อชีวิต บังเอิญว่าการเดินชมพิพิธภัณฑ์ เป็นหนึ่งในวิธีการหาความสุขของเรา และเราก็อยากแบ่งบันมันกับคนอื่นบ้าง เรื่องประสบการณ์ที่เคยไปต่างประเทศ ถ้ามันจะมีประโยชน์ตรงไหน เรายินดีจะแบ่งปันเสมอค่ะ ไม่อย่างนั้นเราคงไม่ตั้งประทู้นี้ขึ้นมา เราคงรับประกันไม่ได้ว่ามันจะมีประโยชน์ขนาดไหน เพราะพิพิธภัณฑ์ที่เราเคยไป ส่วนมากก็มีคนที่มีหน้าที่โดยตรง เขาไปดูงานกันเป็นประจำอยู่แล้ว ^ ^ คห.62 กดไลค์ ให้กิฟ์ คห.63 อยากมีผู้ชายไปเดทที่พิพิภัณฑ์บ้างจัง กรี๊ด เข้าเรื่องๆ ตอนเราเรียน ไม่เคยได้ไปพิพิธภัณฑ์กับโรงเรียนแม้สักครั้งเดียวค่ะ ตอนประถมโรงเรียนใกล้บ้าน มีไปดูหนังสารคดีในโรงหนังใกล้บ้าน ตอนม.ต้น โรงเรียนวัด ไปราชบุรี ดูปั้นโอ่ง ตอนม.ปลาย โรงเรียนกลางเมือง ไม่มีทัศนศึกษา อันนี้ไม่นับไปเข้าค่ายลูกเสือ ตามค่ายทหารและสวนสนุก ที่เคยไปส่วนมากพ่อแม่พาไป แล้วก็คล้ายกันเลยค่ะ ที่ทำงานพ่อเราก็มีพิพิธภัณฑ์ ตอนเด็กๆก็เข้าไปวิ่งเล่นกับพี่ๆน้อง มันก็เลยเหมือนเป็นความผูกพัน (แต่ไม่มีแฟนให้ไปเดทในพิพิธภัณฑ์ T w T ) พิพิธภัณฑ์มีหลากหลายมากค่ะ บางครั้งอ่านหนังสือก็ตกใจว่ามีแบบนี้ด้วยเหรอ มีอย่างหนึ่ง พิพิธภัณฑ์sex ได้ข่าวว่าจะมีเปิดในไทยด้วย คห. 64 เราก็ชอบถ่ายรูปมากค่ะ การที่พิพิธภัณฑ์ไม่ให้ถ่ายภาพ ก็มีหลายเหตุผลค่ะ ถ้าเป็นพิพิธภัณฑ์ศิลปะใหม่ๆ ก็เป็นเรื่องของลิขสิทธิ์งาน ดังนั้น ลูฟ บริติชมิวเซียม ก็ให้ถ่ายได้ค่ะ เพราะไม่มีลิขสิทธิ์ และเป็นสมบัติของโลก ถ้าหวงไม่ให้ถ่าย บอกว่าเป็นของตัวเอง เดี๋ยวจะถูกประท้วง ประเทศเจ้าของงานจะเรียกคืน ลำบากอีก ถ้าเป็นพิพิธภัณฑ์ชาติพันธุ์ อาจเป็นเรื่องของการแสดงความเคารพวัตถุศักดิ์สิทธิ์ของเขา อันนี้ก็แล้วแต่เจ้าของวัฒนธรรม ถ้าเป็นพิพิธภัณฑ์สงคราม หรืออัตชีวประวัติ บางแห่ง จะเป็นการให้เกียรติกับผู้วายชนต์ ภาพบางภาพ ของบางชิ้น ก็ได้รับอนุญาตมาจัดแสดง แต่ไม่ให้เผยแพร่ค่ะ ถ้าเป็นพิพิธภัณฑ์ธรรมชาติวิทยา (และงานศิลปะบางประเภทที่ไวแสง) อาจะเป็นเรื่องการควบคุมแสงค่ะ วัตถุอินทรีย์มีความไวต่อแสง ในการจัดแสดงจะมีการควบคุมความเข้มแสงและระยะเวลาที่โดนแสงได้ ถ้าโดนแฟลชเข้าไปมากๆ วัตถุก็เสื่อมได้ อันนี้บางแห่งก็ให้ถ่ายแบบไม่เปิดแฟลช แต่ในบางครั้ง บอกเท่าไหร่ก็ห้ามไม่อยู่สักที ก็ห้ามถ่ายไปเลยก็มีค่ะ แล้วแต่นโยบาย ลองดูเจ้าหลินปิง ห้ามถ่ายรูปมีแฟลช ขนาดมีสติกเกอร์ปิดที่แฟลช ตอนไปดูเรายังเห็นแสงแฟลชหลงมาเป็นระยะ พิพิธภัณฑ์ส่วนมากไม่ได้มีคนคุมตลอด บางครั้งก็ต้องโหด น่ะค่ะ อันนี้พอเข้าใจ แต่พิพิธภัณฑ์บางแห่งก็ไม่ให้ถ่าย เพราะเขาไม่ให้ถ่ายกันฉันจะไม่ให้ถ่ายบ้าง หรือก็เป็นกฏแต่แรกเริ่มเดิมทีไม่มีใครคิดจะเปลี่ยน เหอๆ อันนี้ก็ไม่รู้จะทำอย่างไรค่ะ เคยได้ยินเขาว่า พิพิธภัณฑ์ไทยไม่ให้ถ่ายเพราะกลัวใบสั่ง อันนี้ไม่รู้ว่าจริงเท็จแค่ไหน จากคุณ : plaka เขียนเมื่อ : 16 ก.พ. 54 12:32:21

ความคิดเห็นที่ 66 เป็นคนชอบพิพิธภัณฑ์มากค่ะ อาจจะเป็นเพราะ ตอนเด็กๆ คงโดนปลูกฝังแบบไม่รู้ตัวก็ได้ พ่อแม่จะพาไปพิพิธภัณฑ์บ่อยๆ เริ่มตั้งแต่ใกล้บ้าน คือ พิพิธภัณฑ์โรงเรียนนายเรือ ในวันเด็ก พาไปแนวพิพิธภัณฑ์ตลอด หรือไม่ก็โบราณสถาน เริ่มรู้ตัวว่า ชอบศึกษาประวัติศาสตร์ มาก พ่อแม่เลยจัดหนัก พาไปแนวนี้ตลอด พอเข้ามหาลัย บางครั้งก็โดดเรียน เข้าพิพิทภัณฑ์ก็บ่อย เสียอยู่อย่างเดียว ทำงานแล้ว ไม่ค่อยได้เข้าพิพิธภัณฑ์สักเท่าไร ทำให้รู้ว่า การปลูกฝังของครอบครัวมีส่วนสำคัญเหมือนกัน จากคุณ : Jungle^^ เขียนเมื่อ : 16 ก.พ. 54 12:44:50

ความคิดเห็นที่ 67 จริงอย่างที่หลายๆท่านให้ความเห็นมาว่าคนไทยเที่ยวพิพิธภัณฑ์ไม่สนุกเพราะมันไม่บันเทิง มันไม่เหมือนการไปเที่ยว ข้อจำกัดของพิพิธภัณฑ์ไทย เท่าที่นึกออกนะฮะ ว่าทำไมถึงไม่เปนไปตามที่หลายๆคนอยากให้เปน  พิพิธภัณฑ์หลักของไทย คือ พิพิธภัณฑ์สถานแห่งชาติ จัดแสดงโบราณวัตถุ ของโบราณ พระพุทธรูป ของมีค่า  หลายแห่งเปนพิพิธภัณฑ์ที่เปิดมานาน อาศัยสถานที่ของวังเก่า สถานที่ราชการเช่นอาคารศาลากลางหลังเก่า เปนที่จัดแสดง ซึ่งสถานที่คับแคบ ไม่สามารถดัดแปลงได้มากเพราะส่วนมากอาคารมักจะเปนโบราณสถานไปด้วย อย่างพิพิธภัณฑ์สถานแห่งชาติพระนคร , พช สมเด็จพระนารายณ์ จลพบุรี , พช ราชบุรี , พช อุบลราชธานี , พช จันทรเกษม , พช สงขลา ทำให้การจัดแสดงต้องปรับของให้เข้ากับสถานที่ บางครั้งของจัดแสดงก็สับสนไปมา ตามแต่จะหาได้ การเข้าชมหลายที่ต้องถอดรองเท้า เดินเหินต้องย่องคลานเข่าได้คงทำไปแล้ว เด็กๆ วิ่งเล่นไม่ได้ ถ่ายรูปไม่ได้ ไม่มีที่นั่งพัก ฯลฯ  สิ่งสำคัญที่ทาง พช พยายามปรับปรุงคือก่อนหน้านี้ พช เกือบทุกแห่งจะใช้แนวทางการจัดแสดงที่เหมือนกันเกือบทุกแห่งเพื่อจัดแสดงประวัติความเปนมาของชาติไทยไล่ตั้งแต่สมัยทวารวดีไปยันรัตนโกสินทร์และเหลือที่จึงจะจัดแสดงของชิ้นเด่น ของจังหวัด แต่กระนั้นของชิ้นเด่นๆ หลายชิ้นยังต้องนำมาจัดแสดงที่ พช พระนคร  และของจัดแสดงจะหมุนเวียนและขอยืมมาจาก พช พระนครเปนหลัก ดังนั้นสมัยหนึ่งเราจึงอาจจะเห็นเตียงประดับมุกจากวังหน้าไปจัดแสดงอยู่ที่ พช สงขลาได้ ซึ่งภายหลังจึงได้ปรับเปลี่ยนแนวทางให้เปนท้องถิ่นมากขึ้นและจัดแสดงเรื่องราวของจังหวัดและท้องถิ่นมากขึ้น   จากคุณ : เหมียวออก้า (orcahappy) เขียนเมื่อ : 16 ก.พ. 54 12:46:16

ความคิดเห็นที่ 68 เห็นด้วยกับหลายๆ ความเห็นเรื่องไม่ควรเก็บค่าเข้าชมมหาโหดกับต่างชาติค่ะ เก็บแพงกว่าก็เข้าใจ แต่มากไปก็ไม่งามนะคะ เราชอบเที่ยวพิพิธภัณฑ์และเวลาแฟนเราที่เป็นต่างชาติมา เราก็อยากพาไปพิพิธภัณฑ์นั่นแหละค่ะ แต่ถ้าไปหลายๆ ที่ + บ่อยๆ ก็จ่ายไม่ไหว สุดท้ายกินข้าวเดินห้าง ต่างชาติ ไม่ได้แปลว่ารวยนะคะ แล้วต่างชาติไม่ได้มีแต่ฝรั่งกับญี่ปุ่นที่มีกำลังซื้อด้วย ตรรกะที่บอกว่าจ่ายได้ทุกคนนี่ไม่จริงหรอกค่ะ มาเลเซีย อินเดีย จีน บังคลาเทศ นี่ก็ต่างชาตินะคะ แย้งจากมุมส่วนตัว แต่อยากให้เป็นเสียงสะท้อนนึงจากกลุ่มต่างชาติที่ไม่ได้มีกำลังซื้อแต่อยากเข้าพิพิธภัณฑ์ จากคุณ : San Siro เขียนเมื่อ : 16 ก.พ. 54 12:52:16

ความคิดเห็นที่ 69 มายกมือเป็นคนหนึ่งที่หลงใหลในการเข้าพิพิธภัณฑ์ และชมหอศิลป์ค่ะ แต่กลับไม่ค่อยมีโอกาสได้ทำตามใจตัวเอง เหตุผลมีดังต่อไปนี้ 1. ที่บ้านไม่สนับสนุนค่ะ เขามองกันว่าพิพิธภัณฑ์หรือโบราณสถานก็เป็นแค่ที่ที่หนึ่งที่ไม่มีอะไรน่าสนใจ เดินผ่าน ๆ อย่างน่าเบื่อหน่าย(ขณะที่ไอซ์อยากเกร่อยู่ในพิพิธภัณฑ์มากกว่าตลาดนัดข้างหน้าเสียอีก) 2. ไม่มีเพื่อนไปด้วย จะชวนใครไปเขาก็โบกมือบอกศาลากันหมดเลยค่ะ แค่ได้ยินคำว่าพิพิธภัณฑ์ก็ทำหน้าเหมือนจะกลั้นใจตาย มีอยู่ไม่กี่คนหรอกที่ตาลุกวาวนัดวันกันไป แล้วก็จบด้วยคำว่า โอกาสหน้าแล้วกัน เวลาว่างไม่ตรงกัน 3. ไม่รู้จะไปพิพิธภัณฑ์ไหนดี ทั้งที่ในเมืองไทย เอาแค่ในกรุงเทพฯก็ได้ค่ะ มีพิพิธภัณฑ์ กระทั่งหอศิลป์อยู่ตั้งหลายแห่ง แต่ไม่รู้จะไปที่ไหน คือไม่รู้ว่า...มันมีที่แบบนี้อยู่ด้วยเหรอ???(เป็นปัญหาด้านการประชาสัมพันธ์ หรือเป็นปัญหาที่ไอซ์ซุกตัวอยู่ในกะลามากไปก็ไม่รู้ แต่ความจริงอีกอย่างคือถ้าไม่มีโฆษณาดึงดูดใจว่าน่าไป ไอซ์ก็คงไม่ขวนขวายจะโผล่หน้าไป หรืออีกอย่างคือ...ถ้าไม่บังเอิญเดินไปเจอ ไอซ์ก็คงไม่เดินเข้าไป เป็นคนเอาแต่ใจตัวเองอย่างยิ่งค่ะ) ที่เขียนมาข้างบนเป็นเหตุผลส่วนตัว แต่ถ้าพอจะสรุปในฐานะที่ไอซ์เป็นคนไทยคนหนึ่งแล้ว ไอซ์ว่าเหตุผลที่เรา ๆ ไม่เข้าพิพิธภัณฑ์กัน ไม่ใช่ว่าไม่รักการศึกษาหรอกค่ะ แต่เป็นเพราะว่า - สังคมเราไม่เห็นความสำคัญของการเข้าพิพิธภัณฑ์ ทั้งนี้ก็มีเหตุและผล มีที่มาที่ไป เพราะเราเห็นพิพิธภัณฑ์เป็นของน่าเบื่อที่ไม่รู้จะเข้าไปทำไม และไปดูอะไร มันพอสะท้อนได้ไหมคะว่าเป็นเพราะรูปแบบการจัดพิพิธภัณฑ์บ้านเรา ส่วนใหญ่ยังไม่ดึงดูด และไม่ค่อยมีการประชาสัมพันธ์ การบริการด้านข้อมูลข่าวสาร หรือกระทั่งกิจกรรมที่ทำให้ผู้เข้าชมรู้สึกมีส่วนร่วม กระตือรือร้นในการเข้าพิพิธภัณฑ์ (จำได้ว่าตอนเด็ก ๆ พ่อกับแม่จะพาไอซ์ไปพิพิธภัณฑ์วิทยาศาสตร์ที่คลองหกแทบทุกอาทิตย์เลยค่ะ ทั้งที่ปกติไม่ชอบไปพิพิธภัณฑ์ที่ไหน แต่ที่นี่เป็นเดอะมัสท์อยู่นานเลย เพราะจะไปแข่งแรลลี่กันค่ะ รางวัลชนะเลิศคือตั๋วเข้าดรีมเวิร์ล กี่ใบจำไม่ได้ แต่ที่รู้คือไม่ค่อยได้ใช้หรอกค่ะ ได้มาก็ให้คนอื่นไปหมด สนแค่อยากไปเที่ยว ไปดู ไปเล่นเกมส์กันสามคนพ่อแม่ลูก สนุกมากจริง ๆ เป็นความทรงจำที่ดีจนทุกวันนี้ตอนผ่านก็ยังพูดถึง และไอซ์ก็ได้อะไรหลาย ๆ อย่างจากที่นั่น) - อีกอย่างที่ไอซ์เห็นหลาย ๆ คอมเมนท์ข้างบนพูดถึงกัน คือเรื่องการศึกษา ไอซ์อยากจะกรี๊ดเหมือนกันค่ะ เพราะถ้าจะให้บอกตามตรง จากประสบการณ์ตอนเป็นนักเรียน ไอซ์ได้เข้าพิพิธภัณฑ์น้อยครั้งมากค่ะ และการเข้าแต่ละครั้งต้องกลับมาทำงานส่งครูจริง ๆ ละค่ะ ไอซ์ว่าตรงนี้มีข้อดีอย่างเสียอย่าง คือการมีงานทำให้เด็กต้องขวนขวายทำงานจริง ๆ เข้าชมจริง ๆ แต่ก็ขวนขวายมากไป คือ หาแต่ข้อมูลที่เอาไปตอบคำถามส่งครูได้จนลืมมองสิ่งรอบ ๆ ที่มีค่าไม่แพ้ราคาคะแนน ภาพที่ออกมาจึงเป็นเรื่องที่ว่า การเข้าพิพิธภัณฑ์ก็ไม่ต่างอะไรกับการเข้าอินเตอร์เน็ทหาคำตอบไปส่งครู แล้วแบบนี้จะเข้าพิพิธภัณฑ์ทำไมละคะ อย่างไรก็ตาม ไอซ์ว่าในวันข้างหน้าคนไทยน่าจะเข้าพิพิธภัณฑ์ และชมหอศิลป์กันมากขึ้นนะคะ เมื่อพิพิธภัณฑ์ที่มีรูปแบบการนำเสนอดี ๆ ผุดขึ้นมาในบ้านเรา ความทันสมัยที่สอดแทรกเข้ามาช่วยดึงดูดคนรุ่นใหม่ได้ไม่น้อยเลย จากคุณ : Argent เขียนเมื่อ : 16 ก.พ. 54 12:57:27

ความคิดเห็นที่ 70 ต่อๆ  ซึ่งถ้าถามว่าทำไมพิพิธภัณฑ์ไม่ปรับปรุงการจัดแสดงบ้าง มองว่าหลายแห่งนันเจ้าหน้าที่ไม่เพียงพอฮะ  ปีๆ นึงเจ้าหน้าที่ภัณฑารักษ์ งานล้นมือ เพราะมักจะมีเพียงสองหรือบางทีก็คนเดียว ทำทั้งงานบริหาร งานทะเบียน งานวิชาการ จัดนิทรรศการหมุนเวียน หมดเวลา  งบประมาณ เงินประจำปี รายจ่าย น้ำไฟ ครุภัณฑ์ อาคารสถานที่ ฯลฯ หมด เด็กๆมาเลยได้ดูแต่พระพุทธรูปเต็มไปหมด พอๆกับเครื่องถ้วย ซึ่งเด็กๆคงไม่สนใจเท่าไร  น่าสงสาร พช หลายแห่งที่ได้งบปรับปรุงบวกกับภัณฑารักษ์หน้าใหม่ไฟแรง ต้องมาตกม้าตายกับการปรับปรุงด้วยดีไซน์เห่ยๆจากมัณฑนากร มือใหม่ของกรมศิลป์  เพราะงบปรับปรุงไม่ได้ขอได้ง่ายๆ    จากคุณ : เหมียวออก้า (orcahappy) เขียนเมื่อ : 16 ก.พ. 54 13:08:19

ความคิดเห็นที่ 71 ต่อๆ  ฐานข้อมูลพิพิธภัณฑ์ท้องถิ่นที่รวบรวมไว้ ดูเหมือนจะมากนะฮะ แต่น่าใจหายในคุณภาพ  หลายแห่งเปนของเอกชน ซึ่งน่าชื่นชมที่พยายามทำ แต่ไม่ได้รับการสนับสนุนเท่าที่ควร ตัวอย่างมีให้เห็นแล้วจาก พิพิธภัณฑ์พื้นบ้านจ่าทวี พิษณุโลก แทบเอาตัวไม่รอด  หลายแห่งเปนของวัด ซึ่งมีพิพิธภัณฑ์ (ไปทำไมไม่รู้) หายาก เข้าชมยาก ให้เวลาเข้าชมน้อย ของเยอะแต่จัดไม่เปนระเบียบ ไม่มีข้อมูล หลายวัดบอกตงๆ เจ้าอาวาสขาดวิสัยทัศน์อย่างรุนแรง ได้เปนเจ้าอาวาสเพราะพรรษาเยอะ มีของดีแต่ปล่อยปละละเลย  หลายวัดลงทุนทำหมดเงินไปหลายล้าน เจ้าอาวาสบอกไม่เปิด เสียเงินไปเปล่าๆ เสียเวลา เสียความรู้สึกเวลาดั้นด้นไปหาถึงที่   ที่น่าชมมี พิพิธภัณฑ์วัดม่วง ราชบุรี พิพิธภัณฑ์พระพุทธวิถีนายก วัดกลางบางแก้ว นครปฐม พิพิธภัณฑ์วัดพระปฐมเจดีย์  พิพิธภัณฑ์ของวัดพระเชตุพนนี่ก็ลงทุนทำไปหลายล้านนะฮะ ทุกวันนี้ก็ไม่เปิดให้ชมแล้ว สถานที่ก็กลายเป็นให้คนจรเข้าไปหลับนอน หุงข้าวหาปลา กินเปนบ้านไปเลย  จากคุณ : เหมียวออก้า (orcahappy) เขียนเมื่อ : 16 ก.พ. 54 13:23:29

ความคิดเห็นที่ 72 ทำไมเราไม่เอาความรู้ที่เราอยากได้มารวมกันให้หมดในพิพิธภัณฑ์หละ ถ้าองค์ประกอบของแต่ละพิพิธภัณฑ์มีดังนี้ 1. สิ่งของวัตถุ จัดแสดง เห็นจริง ทั้งของทรงคุณค่า ของที่น่าเก็บ น่าสนใจ 2. ห้องสมุด คลังความรู้ ที่อ้างอิงถึงรูปแบบพิพิธภัณฑ์นั้นๆ 3. เทคโนโลยีต่างๆ ที่สร้างความหวือหวา น่าชม 4. google wiki youtube ฯลฯ พร้อมอินเตอร์เนตความเร็วสูงมากๆ เอาไว้เปรียบเทียบข้อมูลที่ได้รับจากการเห็นจริง อ้างอิงกันและกัน (ตามความคิดมานานว่า เมื่อมีอะไรดี ก็เอาสิ่งนั้นเข้าไป) 5. การจัดแสดงหลากหลายแบบเห็นภาพจริง ตามความเหมาะสมของรูปแบบแต่ละพิพิธภัณฑ์ 6. การคิดออกแบบที่ทันสมัย เหมาะสมกับสิ่งที่จะแสดง แลดูไม่ทรุดโทรม บำรุงรักษาตลอดเวลา 7. ผมว่านี่อาจเป็นเรื่องสำคัญ คือ ศิลปิน ควรมีศิลปินไปอยู่ในพิพิธภัณฑ์ ความรู้ของศิลปิน สามารถบอกเล่าความเป็นมาได้อย่างเห็นภาพมากที่สุด ------------------------- ส่วนเรื่องเงินนั้น คงหวังจากรัฐไม่ค่อยได้ตลอด พิพิธภัณฑ์ต้องมีคนที่ดูแลให้อยู่ด้วยตนเองได้ ต้องมีผู้นำที่เก่ง และรู้แหล่งทุน ป.ล. CSR ขุมพลังเงินจากเอกชนรายใหญ่ ผมเชื่อว่าสิ่งเหล่านี้อาจจะเป็นหวังเล็กๆ ที่ผมอยากเห็นอยากให้มีกันครับ ขอบคุณผู้ตั้งกระทู้นี้ หวังว่าจะเป็นส่วนหนึ่งในแรงขับเคลื่อนพลังประชาชนให้พิพิธภัณฑ์ไม่ใช่คำที่น่าเบื่อหน่ายอีกต่อไป จากคุณ : ปันอี้ห์ (mspr) เขียนเมื่อ : 16 ก.พ. 54 17:37:58

ความคิดเห็นที่ 73 ผมชอบพิพิธภัณฑ์นะครับ แต่เหมือนเคยอ่านนิตยสารเล่มหนึ่ง พบว่า พิพิธภัณฑ์หลายที่เปิดเฉพาะเวลาราชการ บางที่ต้องเข้าชมเป็นหมู่คณะ และต้องนัดจองล่วงหน้าเป็นเวลานาน บางที่ไม่เคยรู้ว่ามีมาก่อน แม้จะเดินผ่านเป็นประจำ จากคุณ : ปลาเก๋าราดพริกใส่วาซาบิเยอะๆ เขียนเมื่อ : 16 ก.พ. 54 21:51:32

ความคิดเห็นที่ 74 นิสัยประจำชาติคนไทยเลยละ ไปต่างประเทศพาไปดูพิพิธภัณฑ์ โบราณสถาน ไม่ฟังใด ๆ ทั้งสิ้น ถ่ายรูปให้มากที่สุด แล้วก็ช๊อบ ๆ ๆ ๆ ๆ เป็นตั้งแต่เด็กยันแก่ จากคุณ : คนพิจิตร เขียนเมื่อ : 16 ก.พ. 54 22:30:10

ความคิดเห็นที่ 75 เราชอบพิพิธภัณฑ์นะ เพราะชอบประวัติศาสตร์(ผลพวงจาการอ่านการ์ตูนมากๆ) เวลาดูของเก่าๆจะชอบทายว่าสมัยไหน ถูกบ้าง ผิดบ้าง ก็สนุกดี เหมือนเกมส์จับผิดภาพ แต่เป็นยาขมสำหรับคนอื่น การเรียนประวัติศาสตร์ในห้องเรียนน่าเบื่อ แถมเวลามาทัศนศึกษาครูก็ดันให้งานอีก ภาพที่เด็กๆจำกับพิพิธภัณฑ์คือ งาน เบื่อ เซ็ง แถมการจัดแสดงยังน่าเบื่ออีกต่างหาก....มีใครในพันทิบพูดไว้ว่า งบบำรุงพิธภัณฑ์ อย่างหรูก็ได้ซ่อมหลังคา (-"-) จากคุณ : เพราะคุณคนเดียว เขียนเมื่อ : 17 ก.พ. 54 01:56:00

ความคิดเห็นที่ 76 พิพิธภัณฑ์ส่วนใหญ่ในโลกนี้ ส่วนใหญ่น่าจะหยุดวันจันทร์ แต่วันเสาร์ อาทิตย์ ส่วนใหญ่ก็จะเปิด เพราะเขารู้่า วันหยุดคนจะเข้าชม แต่วันจันทร์ขอหยุดวันนึง อันนี้ผู้ใหญ่ในกรมศิลปากรเคยเล่าให้ฟัง บ้านเราพิพิธภัณฑ์ เหมือนห้องเก็บของ คือของโชว์เยอะ รักพี่เสียดายน้องอย่างที่คุณ plaka ว่าจริง จริง ๆ ควรจะทำเวียน แล้วมีโซน ทำเป็น theatre ให้คนไปดู จะง่ายต่อการอธิบาย พิพิธภัณฑ์แบบเดิม ๆ ไม่ค่อยมี เรื่องค่าเข้าเป็นปัญหาโลกแตก อยากจะสรุปว่า ควรจะให้พิพิธภัณฑ์มีรายได้อย่างที่เลี้ยงตัวได้ ถ้าไม่ต้องพึ่งงบประมาณได้เลยยิ่งดี ของบ้านเราที่เป็นที่นิยม อย่างพิพิธภัณฑ์สถานแห่งชาติคนเยอะ เพราะเหมือนเป็นแพคเกจ คือไปวัดพระแก้วก็มาดูด้วยเลย ฝรั่งจะนิยม แต่คนไทยไม่ค่อยเข้าเพราะมองว่าเหมือนของตาย ไปเมื่อไหร่ก็ได้เลยไม่ไป เคยดูงานศิลปะของอาจารย์จักรพันธ์ที่วังท่าพระ ชอบมาก เพราะมีความรู้สึกว่า กว่าจะรวมภาพที่อาจารย์เขียนมามันก็ยากเย็น ไปดูหลายครั้งเลยทีเดียว คนก็ไปดูมาก แสดงว่า คนไทยถ้ารู้ว่างานมีค่า แม้แต่จะเป็นของคนไทยด้วยกันก็ดู แต่เป็นเพราะเราไม่รู้ค่า เคยม่ีประสบการณ์ตรง ไปเที่ยวแล้วฝรั่งจะต้องจ่ายแพงกว่า (ทั้งที่ประมาณสองร้อยเท่านั้น) ส่วนคนไทยรู้สึกจะห้าสิบบาท มีคนไทยด้วยกัน เพียรบอกเค้าว่าให้บอกว่าเป็นคนทำงานเมืองไทย เจ้าหน้าที่เขาก็ไม่ยอม คนไทยคนนั้่นเลยแจงให้ฝรั่ง (ด่าประเทศไทย) ว่าไม่เข้าใจอย่างนั้นอย่างนี้ ไม่แฟร์ เรารู้สึกหน้าชา เลยถามเขากลับไปว่า มาจากประเทศไทย เขาบอกอังกฤษ เราก็เลยบอกว่า ที่ราคาต่างกันเพราะว่า เราเสียภาษีไปแล้ว เลยได้ราคาถูกกว่านิดหน่อย อย่างเราไปอังกฤษ ก็ต้องจ่ายแพงกว่า สมมุตว่าเราป่วยที่อังกฤษก็จ่ายแพงกว่าเยอะ เพราะว่า คุณจ่ายภาษีไปแล้ว แต่เราไม่ได้จ่าย ดูเขาก็เข้าใจนะ (หรือว่าจริงๆ มันก็ถูกมาก  ๆ อยู่ดี) แต่รู้สึกว่าอายที่คนไทยเราด่าโชว์ให้ฝรั่งฟัง คือถ้าเป็นคนอินโด มาเลย์ (ซึ่งเราก็เคยมีเพื่อนมาเที่ยว เราจ่ายให้เขาเลยถ้าเขาไม่มี แต่ดูเขาก็ยินดีจ่ายเองนะ) ของเราอาจจะดูแพง แต่เวลาเราไปบ้านเขาเราก็จ่ายเหมือนกันนะ จากคุณ : bangkokguy เขียนเมื่อ : 17 ก.พ. 54 07:00:57

ความคิดเห็นที่ 77 คห. 66 เห็นด้วยอย่างยิ่งค่ะ ครอบครัวเป็นส่วนสำคัญมาก เวลาเห็นคนไปเที่ยวเป็นครอบครัวแล้วรู้สึกดี เวลาเขาชี้ชวนกันดูอะไรต่างๆ มันเหมือนสร้างความผูกพันในครอบครัว คห. 67 ขอบคุณมากค่ะสำหรับข้อมูล เราว่าเรื่องการปรับปรุงอาคารเก่าไม่ใช่ปัญหาหรอกนะคะ พิพิธภัณฑ์ส่วนมากก็ใช้อาคารเก่า ตัวอาคารอาจจะเรียกได้ว่าเป็นตัวสร้างบรรยากาศ อย่างที่อาคารใหม่ทำไม่ได้ เพียงแต่ ต้องใช้ความคิดสร้างสรรค์ในการปรับปรุงและจัดวาง การคลานเข่าเข้าไปดูของ เราก็กลับชอบค่ะ มันเหมือนการจำลองบรรยากาศ ไม่เฉพาะคนไทยนะคะ เราว่าคนต่างชาติมาก็อยากได้รับบรรยยากาศ exotic เหมือนได้เข้าเฝ้ากษัตริย์ เพียงแต่วิธีการแจ้งให้ถอดรองเท้าและคลาน มันต้องมีชั้นเชิงนิดหน่อย ไม่ใช่เอาแต่ห้าม แต่บอกก่อนถึงความสำคัญ บอกถึงประเพณีสมัยก่อนเรื่องการหมอบคลาน การให้ความเคารพ พอคลานเข้าไป ความรู้สึกตอนมองขึ้นไปบนแท่นจัดแสดง มันคงน่าขนลุก แค่คิดแค่นี้เราก็สนุกแล้วนะ เรื่องหมุนของ อันนี้ก็เรื่องดีนะคะ ถ้าตอนที่ของใหม่มา มีการประชาสัมพันธ์สักนิด และกำหนดระยะเวลาที่แสดง ทำให้รู้สึกวว่า ถ้าไม่ไปจะพลาด ไม่ใช่ของตาย เรื่องการจัดแสดงแนวเดียวกันหมด อันที่จริงก็ไม่ใช่ไม่ดี นอกจากกลุ่มคนที่ไปหลายๆพิพิธภัณฑ์ ยังมีกลุ่มของคนในพื้นที่ ที่เข้าพิพิธภัณฑ์นั้นๆเพียงแห่งเดียว และกลุ่กเด็กที่เราก็อยากให้เห็นของจริงตามสมัย เพราะมันเชื่อมโยงกับเนื้อหาในหลักสูตร ทีนี้มันก็จะเป็นเรื่องของ การจัดน้ำหนักความสำคัญ อาจจะครึ่งหนึ่ง เรียงตามสมัย ครึ่งหนึ่งเล่าเรื่องในท้องถิ่น ที่เราเสนออยากให้เพิ่ม พช.มักจะเสนองานระดับกษัตริย์ (ใช้คำเรียกไม่ถูก) ประวัติศาสตร์เรื่องของชาติ และเล่ามาถึงแค่ตอนต้นของรัตนโกสินธ์ แต่เรื่องของประชาชน และเรื่องร่วมสมัย คือถ้ามีเรื่องชาวบ้าน มักจะพูดถึงชาติพันธุ์ หรือชนกลุ่มน้อย ก็ไม่ใช่ว่าไม่ดีนะคะ แต่กลุ่มชาติพัธุ์เหล่านั้นก็ไม่ใช่เรา ชาวบ้านทั่วไป มันหายไปหมด พิพิธภัณฑ์กลายเป็นเรื่องของเจ้าไปเสียหมด การเชื่อมโยงมันก็หายไป คห. 68 จริงค่ะ ต่างชาติก็เหมือนคนไทย มีรวยมีจน หรือคนที่ไปเที่ยวมาเที่ยวต้องมีเงินเสมอไป ยิ่งไปดูรายการหนังพาไปที่กำลังดังตอนนี้ ไม่มีเงินก็เที่ยวได้ คห. 69 แค่ชอบก็ยินดีแล้วค่ะ เราก็หวังว่าพิพิธภัณฑ์ใหม่ๆจะมาช่วย และหวังมากกว่านั้นอีกว่าพิพิธภัณฑ์เดิมๆ จะปรับปรุงขึ้นค่ะ คห. 70 เราเองก็ไม่ค่อยเข้าใจระบบราชการนะคะ แต่เข้าใจว่า การปรับเปลี่ยนอะไรโดยเฉพาะรูปแบบการทำงานนั้นยากจริงๆ คห. 71 ไม่เฉพาะของวัดหรอกค่ะที่ต้องลุ้นเรื่องวิศัยทัศน์ของผู้นำ ของหน่วยงานราชการทั้งหลายหรือแม้แต่เอกชนก็คงไม่ต่างกัน คห. 72 ไม่มีอะไรที่มนุษย์ทำไมได้ ถ้าคิดจะทำ มีพิพิธภัณฑ์ที่มีทั้งเจ็ดข้อนั้นอยู่ในโลกนี้จริงๆค่ะ แต่ บ้านเรายังไม่มี ปัญหาหลักคือ คนยังแยกระหว่าง นิทรรศการและพิพิธภัณฑ์ไม่ออกค่ะ พิพิธภัณฑ์ ไม่ได้มีแค่ส่วนจัดแสดงหรือนิทรรศการ แต่ต้องมีองค์ประกอบอื่นเบื้องหลังอีกมากค่ะ เคยภาพภูเขาน้ำแข็งไหมคะ นิทรรศการคือส่วนที่โผล่มาเหนือน้ำ แต่ส่วนประกอบที่ขับเคลื่อนพิพิธภัณฑ์นั้นอยู่ใต้น้ำ เวลาบ้านเราคิดจะสร้างพิพิธภัณฑ์ ก็คิดแต่จะสร้างห้องสวยๆ เอาของสวยๆมาวาง เอาเทคนิคตื่นตามาแสดง แล้วมันก็จบแค่นั้น เราขอยกตัวอย่างสถาบันสมิตโซเนียน ที่เราเคยได้ฟังบรรยายมา กว่าจะมีนิทรรศการเรื่องหนึ่ง ต้องมีนักวิจัย ทำการศึกษาเรื่องนั้นอย่างจริงๆ บางนิทรรศการเก็บข้อมูลเป็น 10 ปี ตามเก็บวัตถุ เป็นหมื่นๆแสนๆชิ้น มีภัณฑารักษ์ที่หาศิลปวัตถุ ดูว่าชิ้นไหนมีค่า และจัดซื้อ ต้องมีห้องวิจัย มีคลังตัวอย่าง ห้องอนุรักษ์ ที่สมิตโซเนียนมีศิลปินไทยทำงานอยู่ด้วยนะคะ เป็นนักวาดภาพผีเสื้อ คืออยู่ในส่วนธรรมชาติวิทยา เคยนำผลงานมาจัดแสดงในไทยที่สยามสมาคม และคิดว่ามีงานบางส่วนอยู่ที่ พิพิธภัณฑ์ธรรมชาติที่อพวช. เมื่อได้ข้อมูลการศึกษาที่น่าสนใจแล้ว นักการศึกษา นักออกแบบ นักวิชาการ นักออกแบบกิจกรรม ถึงร่วมกันคิดว่าจะจัดแสดง อะไร อย่างไร เพื่อใคร ต้องมีการหาเงินทุน ผู้สนับสนุน มีฝ่ายหาทุน ฝ่ายบัญชี ต้องมีนักประชาสัมพันธ์วางแผน ออกแบบของที่ระลึก ฝึกพนักงาน ต้องฝึกอาสาสมัครที่มาเป็นเจ้าหน้าที่นำชม สมิตโซเนียนเข้าชมฟรี มีผู้นำชมฟรีเป็นอาสาสมัคร แต่มีร้านขายของเพื่อหารายได้ และมีการพิพพ์วารสาร เพื่อเผยแพร่ความรู้และหารายได้ รวมทั้งมีระบบผู้สนับสนุน เหมือนระบบสมาชิก ระหว่างจัดแสดง   ต้องนำชม ต้องสร้างอีเวนท์ใหม่ๆ จัดบรรยาย จัดค่าย นักประชาสัมพันธื นักการศึกษา นักกิจกรรมก็ทำงานไป นักวิชาการ ศิลปิน ก็มาร่วมสัมมนาด้วย ต้องมีช่าง มียาม มีแม่บ้าน นักอนุรักษ์ซ่อมแซมของ ในพิพิธภัณฑ์ก็มีบริการทั้ง ห้องสมุด ห้องวิจัย ห้องอาหาร ร้านค้า ต้องใช้คนดูแลและบริหารเหมือนกิจการนั้นๆนอกพิพธภัณฑ์ โอ้ยยยยย สารพัดจะบอก เราว่าที่พิมพ์ไปนี่ก็ยังไม่ครบเลย พิพิธภัณฑ์ต้องการพลวัตมากมายเพื่อขับเคลื่อนค่ะ พิพิธภัณฑ์ก็เหมือนนาฬิกาค่ะ เราสร้างหน้าปัดนาฬิกาได้ไม่ยาก แค่มีเลขกับเข็มสองเข็ม แต่ถ้าอยากให้นาฬิกาเดิน ต้องมีฟันเพืองและพลังงาน คห. 73 เรื่องจริงค่ะ เคยที่เรื่องตลกที่พี่สาวเล่าให้ฟัง ว่าหน่วยงานทหารสร้างพิพิธภัณฑ์และชวนคนเข้าไปดู แต่พอไปถึงด้านหน้าเขตทหาร ก็จะพบป้าย "เขตทหาร ห้ามเข้า" ปล. ตัวพิพิธภัณฑ์นั้นอยู่ลึกเข้าไปด้านในค่ะ คห. 74 น่ายินดีนะคะ แค่ยกกล้้องถ่าย แสดงว่าตรงนั้นสวยและมีคุณค่า อยากเก็บภาพนั้นไว้เป็นที่ระลึก ถ้าช็อปปิ้งเยอะๆในพิพิธภัณฑ์ จนรายได้ดีมากๆ พิพิธภัณฑ์จะได้เปิดให้เข้าฟรี หารายได้จากตรงนี้แทนเลย ^^ น่าจะเป็นแผนการตลาดถูกจริตคนไทย ไม่เก็บค่าเข้าชม และมีของให้ซื้อ พิพิธภัณฑ์ต่างๆน่าเก็บไปใช้นะคะ คห. 75 เหมือนรายการประเมิณราคาของ เราก็ชอบ จากรายการหนังพาไป ไปสัมภาษณ์ คุณ สมลักษณ์ เจริญพจน์ เราไม่แน่ใจตำแหน่งทานในปัจจุบัน ทราบแต่เคยดำรงตำแหน่งรองอธิบดีกรมศิลปากร ท่านอธิบายว่า งบประมาณที่ได้มาในแต่ละปี ต้องจัดสรรไปตามพิพิธภัณฑฯในสังกัด ห้าสิบกว่าแห่ง ดังนั้น งบที่ได้มาบางปี เพียงพอแค่ซ่อมหลังคา เพราะต้องทำสิ่งที่สำคัญที่สุดก่อน ผู้ชมมาก็ไม่เห็นหรอก ว่ามันมีการเปลี่ยนแปลง คห. 76 เราว่าแล้วแต่แห่งด้วยค่ะ เปิดเสาร์อาทิตย์นี่แน่นอนอยู่แล้ว แต่วันธรรมดาก็เป็นวันที่กลุ่มนักเรียนนักศึกษาและนักท่องเที่ยวมากันมาก ถ้าจะให้ทราบว่าควรจะปิดวัดไหน น่าจะพิจารณาจากผลประกอบการของแต่ละพิพิธภัณฑ์ในแต่ละที่ ดูสถิติว่าวันไหนคนเข้าน้อยที่สุดและปิดในวันนั้น หรือจะเปิดทุกวันก็ทำได้ค่ะ เจ้าหน้าที่บริการที่หน้างานสามารถทำงานเป็นกะได้ ส่วนเจ้าหน้าที่ส่วนที่ไม่เกี่ยวกับการชมพิพิธภัณฑ์ สามารถมีช่วงเวลาทำงานที่ต่างไป อาจจะหยุดเสาร์อาทิตย์ เหมือนปรกติ ไม่ต้องเหมือนกันทั้งองค์กร ที่แน่ๆ ต้องแจ้งให้ชัดเจน ถึงเวลาเปิดปิด ป้องกันการเข้าใจผิดค่ะ บัตรเข้าวัดพระแก้วนำไปใช้กับพระที่นั่งวิมาณเมฆได้ค่ะ ที่ไม่ได้ใช้ร่วมกัน พช. พระนคร อาจเป็นเพราะอยู่คนละสังกัดค่ะ วัดพระแก้ว วังหลวง และ พระที่นั่งวิมาณเมฆ น่าจะสังกัด สำนักทรัพย์สินฯ ส่วน พิพิธภัณฑสถานทั้งหลาย สังกัดกรมศิลปากร เรื่องการร่วมมือกันข้ามสังกัด ไม่ทราบว่าจะเป็นได้หรือไม่ได้อย่างไรเช่นกันค่ะ เรื่องค่าเข้า มันนานาจิตตัง เราว่า อาจจะมีแปลกๆกว่านี้อีกนะคะ เดาว่าต้องมีบางคนอยากให้เก็บฝรั่งแพงๆ แต่ถ้าเป็นฝรั่งที่มากับฉัน ฉันหาทริกให้เข้าราคาคนไทยได้ แล้วเขาจะปลื้มใจไปนานแสนนานว่าได้กำไร โดยไม่ได้รู้สึกว่ามันเป็นการโกง ย้ำอีกทีนะคะ ว่าไม่ใช่เรื่องจริง แค่เดาเอา ปล. กิฟท์หมดค่ะ จริงๆอยากให้ทุกคนที่เข้ามาแสดงความคิดเห็นเลยค่ะ จากคุณ : plaka เขียนเมื่อ : 17 ก.พ. 54 11:52:08

ความคิดเห็นที่ 78 เราชอบแฮะ ไม่รู้ตัวเป็นโรคชอบเข้าพิพิธภัณฑ์ตั้งแต่เมื่อไร จนมีคนทัก ถามนอกเรื่องหน่อยค่ะ รูปประกอบกระทู้ที่สอง พิพิธภัณฑ์ที่ไหนค่ะ อยากไป โดยรวมพิพิธภัณฑ์ที่เมืองไทย ยังขาดสีสันอีกมาก ความหลากหลาย ไม่ได้พูดว่าต้องทันสมัย มีอุปกรณ์มากมาย แต่น่าจะมีเนื้อหาให้น่าสนใจ เขียนให้สั้นและกระชับ เข้าเนื้อเรื่อง และต้องไม่ดูเก่าหรือสกปรกค่ะ มันต้องใหม่ สะอาดตา น่ามอง ก็เหมือนการมองหรือซื้อหาของสักชิ้น คนเราเตะตาก่อน แล้วค่อยเข้าไปใกล้ พิพิธภัณฑ์ในไทย ที่เคยไปแล้วได้ความประทับใจกลับมามีไม่กี่ที่ อย่างพิพิธภัณฑ์สถานแห่งชาติ เคยไปเกือบสิบปีแล้ว ตอนนั้นเพิ่งเป็นตัว ใหม่สะอาด และดูดี ตอนนี้ไม่รู้เป็นไง พิพิธภัณฑ์สิรินธร ที่นี่ชอบส่วนตัว เพราะชอบเรื่องราว แต่น่าจะเพิ่มโซนสำหรับเด็ก ให้ได้ศึกษามากกว่านี้ จัดระเบียบการจัดการด้านนอก ร้านค้า ร้านอาหาร ที่หลังสุด พิพิธภัณฑ์สยาม ตัวตึกโดดเด่นอยู่แล้ว ทันสมัยมากที่นี่ เสียอย่างเนื้อหาน้อยไปหน่อย ไม่ค่อยมีอะไร กลับมาที่อยากเห็นค่ะ อยากเห็นพิพิธภัณฑ์ศิลปะ ที่เปิดกว้างให้ชม โปรโมตเยอะๆในไทย ออสเตรเลียเป็นประเทศที่เราชอบ เพราะพิพิธภัณฑ์ หรืองานแสดงศิลปะเยอะมาก และให้ชมฟรีเป็นส่วนใหญ่ ศิลปะทำให้คนเราเกิดจินตนาการ จริงๆ ถ้าทำได้อยากให้มีแบบที่ Washington DC. Smithsonian ฟรีหมด เดินจนเหนื่อย เดินได้ทั้งวัน ทั้งวีค ฮ่าๆ แค่ได้ฝันก็ยังดี อาจจะเป็นจริงสักวัน ที่เมืองไทย :D จากคุณ : xyz (xyzjung) เขียนเมื่อ : 17 ก.พ. 54 13:55:13

ความคิดเห็นที่ 79 โทษประชาชนอย่างเดียวก็ไม่ถูกนะคะ พิพิธภัณฑ์บ้านเราก็ไม่ค่อยพยายามผลัดเปลี่ยนนิทรรศการให้น่าสนใจอยู่เสมอด้วย ของถ้าเหมือนเดิมตลอด คนดูครั้งเดียวก็เบื่อ อันนี้พูดในมุมของคนทั่วไปที่ไม่ได้สนใจประวัติศาสตร์หรือศิลปะเป็นพิเศษ เพราะครอบครัวเราเป็นแบบนั้น แต่ส่วนตัวเราชอบพิพิธภัณฑ์ค่ะ ไปเมืองไหนก็ต้องไปเข้าพิพิธภัณฑ์ของเขาเสมอถ้ามีโอกาส ยังนึกอยากให้พิพิธภัณฑสถานแห่งชาติพระนครของเราขยายการจัดแสดงให้ยิ่งใหญ่น่าชมกว่านี้เลย เพราะอยู่ในเมืองหลวง เป็นจุดที่นักท่องเที่ยวจากต่างชาติเข้าถึงง่ายที่สุดด้วย เรื่องคนไทยไม่เข้าพิพิธภัณฑ์มันก็สะท้อนถึงปัญหาที่ใหญ่กว่าอย่างการศึกษาด้านประวัติศาสตร์และโบราณคดี ซึ่งในเมืองไทยไม่ค่อยได้รับการสนับสนุนเท่าที่ควรด้วย เพราะไปเน้นแต่วิชาชีพที่ทำเงินมากกว่า จริงๆถ้าเราสนใจสมบัติวัฒนธรรมของชาติมากกว่านี้ และเอามาเป็นจุดขาย(คล้ายๆกับที่เขมรโปรโมตโบราณสถานเมืองพระนครของเขา) น่าจะทำให้โบราณคดีเป็นที่นิยมมากกว่านี้ สำคัญคือรัฐบาลหรือกรมศิลป์ต้องให้ความสำคัญกับการจัดกิจกรรมหรือนิทรรศการแปลกใหม่ เพื่อดึงดูดคนที่ไม่ใช่นักประวัติศาสตร์หรือผู้สนใจโบราณคดีโดยตรงด้วย จากคุณ : Nymphadora เขียนเมื่อ : 17 ก.พ. 54 15:31:09

ความคิดเห็นที่ 80 วัดพระแก้ว วังหลวง และ พระที่นั่งวิมาณเมฆ สังกัดสำนักพระราชวัง จากคุณ : bangkokguy เขียนเมื่อ : 17 ก.พ. 54 22:54:05

ความคิดเห็นที่ 81 คห. 78 รูปในคห. 2 คือ Grande Galerie de' l'Evolution เป็นอาคารหนึ่งของพิพิธภัณฑ์ธรรมชาติวิทยาแห่งชาติของฝรั่งเศสค่ะ http://www.mnhn.fr/museum/foffice/transverse/transverse/accueil.xsp ถูกที่สุดค่ะ เนื้อหาต้องดี สมัยแรกเริ่มก่อตั้งมิวเซียมสยาม มีแนวคิดที่จะทำเป็นเหมือนสมิตโซเนียนนะคะ ทำเป็น museum complex มีทั้งพิพิธภัณฑ์ประวัติศาสตร์ ธรรมชาติวิทยา ชาติพันธุ์ เสียดาย ไม่สิ ยังดีที่สำเร็จมาเป็นมิวเซียมสยามได้หนึ่งแห่ง คห. 79 เห็นด้วยมากๆค่ะ จากคุณ : plaka เขียนเมื่อ : 17 ก.พ. 54 23:01:04

ความคิดเห็นที่ 82 เป็นคนชอบเข้าพิพิธภัณฑ์ค่ะ ถ้ามีโอกาสไปต่างประเทศเป็นต้องไปดู แต่ว่าของเมืองไทยไม่ค่อยได้ไปจริงๆ แหละ คิดว่าเพราะมันไปยาก บางที่ก็มีเวลาเปิดปิด จะดูต้องติดต่อ การจัดแสดงไม่น่าสนใจ บางอันที่ทำสื่อผสม ก็ทำที่นั่งไม่เหมาะสมกับสื่อ ของให้เล่น ทดลองก็เจ๊งหมด แต่ .. เราก็ต้องสนับสนุนกันต่อไปเนอะ จากคุณ : scottie เขียนเมื่อ : 17 ก.พ. 54 23:33:11

ความคิดเห็นที่ 83 อ่านแล้วตลกตัวเราเอง (แบบตลกร้ายๆนิดนึง) เราอยากไปพิพิธภัณฑ์มาก ให้ตายเหอะ แต่ในกรุงเทพเนี่ยนอกจากหอศิลป์แล้วไม่เคยไปที่ไหนเลย เพราะอะไรรู้ป่ะ เราว่าพิพิธภัณฑ์มันดูเงียบๆจน 1. เปิดรึเปล่าเนี่ย 2. ดูไม่เป็นมิตรเลย 3. เราจะเป็นคนเดียวที่เข้าไปดูรึเปล่า เข้าไปแล้วผู้ที่ดูแลเค้าจะมองมาที่เราจนเราประหม่ามั้ย สารพัด สรุปคือ ไม่ได้เข้าไป หลังๆมา ไม่มีเวลาว่างพอที่จะไปพิพิธภัณฑ์สักทีเลย (อยากมีเวลาทั้งวันที่จะเดินดู ไม่ใช่แค่ในพิพิธภัณฑ์ เอารอบๆข้างด้วย) ถ้าถามความเห็นเรา เราว่าปัจจัยที่ทำให้คนไทยไม่ค่อยไปพิพิธภัณฑ์คือ - ไม่เห็นจะมีประโยชน์อะไร (คือ คนส่วนหนึ่งเห็นว่าพิพิธภัณฑ์มีไว้เพื่อความรู้เท่านั้น ก็อาจจะคิดแบบนี้) - น่าเบื่อ (อันนี้คนที่คิดว่าจุดประสงค์ของการมีพิพิธภัณฑ์นั้นก็เพื่อความบันเทิงก็จะคิดแบบนี้) - น่ากลัว (จะเหมือนตอนไปโรงเรียนครั้งแรกรึเปล่า) - ไม่รู้ว่ามีอยู่ด้วย!!! - ไม่รู้ว่าเปิดวันนี้ด้วย!!! - แถมค่าเข้าชมก็แพงซะด้วย!!! คงมีสักเหตุผลที่ใช่สำหรับแต่ละคนล่ะนะ เราเคยไปเมืองโบราณที่ระยอง เป็นการทำพิพิธภัณฑ์ที่คนในชุมชนช่วยกันทำ ช่วยกันรวบรวมวัตถุต่างๆ เรื่องราวเก่าๆ และเขาก็ยินดีต้อนรับคนที่เข้าไปชมมากๆ (ประทับใจมากเลย จริงๆนะ นี่สิที่เราต้องการจากพิพิธภัณฑ์) ถึงจะยังไม่สมบูรณ์ดีเท่าต่างชาติ แต่ว่าเราว่านี่คือการเข้าถึงเรื่องราวของชุมชนจริงๆล่ะ ใครจะทำพิพิธภัณฑ์ท้องถิ่นได้ดีเท่าคนในท้องถิ่นล่ะ พิพิธภัณฑ์มีไว้เพื่อเล่าเรื่องราวเก่าๆให้คนรุ่นหลังฟังนี่ ถ้าจุดมุ่งหมายเพื่อเล่าให้คนต่างชาติหรือนักท่องเที่ยวฟัง เนื้อหาที่นำเสนอก็อาจจะมีแต่เรื่องราวที่สวยงาม คนนี้ที่เคยอยู่ที่เมืองของเราเป็นคนดี รบชนะ ฉลาด กู้บ้านกู้เมือง อะไรที่แย่ๆก็ซุกไว้เหอะ เหมือนหนังสือประวัติศาสตร์ (ซึ่งหาอ่านเอาก็ได้) มันไม่ทำให้เกิดการเรียนรู้จากประวัติศาสตร์ชุมชนน่ะ มันแค่ทำให้รู้เฉยๆ การมีพิพิธภัณฑ์ไว้เพื่อคนท้องถิ่นรุ่นหลังๆจริงๆ เรื่องราวมันจะต่างออกไปนะ และแน่นอนว่ายังเป็นจุดขายนักท่องเที่ยวได้อยู่ (ดูสมจริงน่าเข้าไปดูกว่าด้วย) เราว่าอีกเหตุผลนึงคือ ถ้าเป็นพิพิธภัณฑ์ท้องถิ่นที่คนในท้องถิ่นไม่ได้มาทำจริงๆ คนแถวนั้นก็ไม่อยากเข้าเท่าไร มันเฟค คนเข้าก็น้อย โหวงเหวงโหรงเหรง ก็ยิ่งไม่มีใครอยากเข้าอีก อืม จากคุณ : ไม่ได้อ่าน เขียนเมื่อ : 19 ก.พ. 54 00:21:41

ความคิดเห็นที่ 84 คห. 82 ใช่ค่ะ เราต้องสนับสนุนกันต่อไป คห. 83 ชอบที่คุณเขียนจัง จากคุณ : plaka เขียนเมื่อ : 19 ก.พ. 54 10:41:12

ความคิดเห็นที่ 85 ไปเที่ยวลูฟท์ (ไปมา2ครั้งแล้วยังดูไม่หมดเลย) เดินไปโต๊ะประชาสัมพันธ์ดูเอกสารแนะนำ มีหลากหลายภาษามากๆ แต่ไม่มีภาษาไทยอ่ะ ไปลาฟาแยต์ (ห้างฯดังในปารีส) ที่ประชาสัมพันธ์มีเอกสารภาษาไทยแจกด้วย เหอๆ คนไทยชอบช๊อปฯล่ะ  จากคุณ : Lalawolf เขียนเมื่อ : 19 ก.พ. 54 21:57:46

ความคิดเห็นที่ 86 เราเป็นคนชอบถ่ายรูป สาเหตุนึงที่ไม่เข้าพิพิธภัณฑ์ในวันว่างเพราะมันถ่ายรูปไม่ได้ คือ เราแค่อยากเก็บไว้เป็นที่ระลึก แบบว่าไม่ต้องมาบ่อยๆ นึกถึงชามอันนี้ก็เอามาดูรูปซะหน่อยอะไรแบบนั้น จากคุณ : เมษาพาเพลิน เขียนเมื่อ : 20 ก.พ. 54 12:40:11

ความคิดเห็นที่ 87 โชคดีที่วันนั้นเดินผ่าน นิทรรศรัตนโกสินทร์ กับเพื่อน ก็เลยชักชวนแวะเข้าไปดู จริงๆ กะจะเดินเล่นไปตามราชดำเนินไปวัดพระแก้ว ปรากฏว่าเค้าให้ถ่ายรูปได้ โอ้..มีความสุขมาก ถ่ายมาเพียบ รูปแบบการนำเสนอก็น่าสนใจดี สนุกดี เราชอบหลายห้องเลย จากคุณ : เมษาพาเพลิน เขียนเมื่อ : 20 ก.พ. 54 12:41:43

ความคิดเห็นที่ 88 ตอนนี้อยากไปถ่ายพิพิธภัณฑ์เรือ ปีที่แล้วจะไปถ่าย ปรากฏว่า โทรไปถามทางพิธิ ว่า ไปได้ไหม เค้าบอกน้ำท่วม ปิด... เลยซื่อถามต่อว่า ตายจริง...แล้วเรือเป็นไงมั่งคะ จนท.หัวเราะมาตามสาย....ก็ปลอดภัยดีค่ะ อยากให้พิพิธภัณฑ์ให้ถ่ายรุปได้นะ แต่ก็เข้าใจแหล่ะว่าทำไมไม่ให้ถ่าย.. จากคุณ : เมษาพาเพลิน เขียนเมื่อ : 20 ก.พ. 54 12:44:25

ความคิดเห็นที่ 89 ไปพระที่นั่งวิมานเมฆ ทาง จนท.ก็ไม่ให้เอากล้องเข้าไปถ่าย ก็เซ็งๆ นิดหน่อย แต่ก็ก็เข้าใจ...แต่ก้ยังเซ็งอยู่ได้แต่ถ่ายข้างนอก ข้างในของดีมีเพียบ...น่าจะให้คนถ่ายรูปได้เพื่อเป็นการประชาสัมพันธ์อย่างนึง จากคุณ : เมษาพาเพลิน เขียนเมื่อ : 20 ก.พ. 54 12:48:22