ตราแผ่นดินหรือ ตราสัญลักษณ์ประจำชาติของอินเดีย (National Emblem) ดัดแปลงมาจากประติมากรรมหัวเสาของพระเจ้าอโศกมหาราช ที่สร้างขึ้นเมื่อ พ.ศ. 234 เป็นรูปสิงโตสี่ตัวหันหลังชนกันอยู่บนยอดเสา ซึ่งค้นพบที่เมืองสารนาถ ปัจจุบันเก็บรักษาไว้ในพิพิธภัณฑ์เมืองสารนาท รัฐบาลอินเดียได้นำมาประยุกต์ใช้เป็นตราสัญลักษณ์ของประเทศเมื่อวันที่ 26 มกราคม ค.ศ. 1950 (พ.ศ. 2493) ซึ่งเป็นวันสำคัญที่อินเดียกลายเป็น “สาธารณรัฐ” วันนั้นจึงกำหนดให้เป็น “วันชาติของอินเดีย” ด้วย
รูปสิงโตสี่ตัว ประดิษฐานอยู่บนยอดเสา ส่วนหลังชนกัน ต่ำลงมาเป็นแผ่นภาพรูปนูนสูงเป็นรูปช้าง ม้า วัว และสิงโต โดยมีรูปธรรมจักรคั่น ถัดลงไปจึงเป็นรูปบัวคว่ำ ทั้งหมดแกะสลักขึ้นจากหินทรายก้อนเดียว และขัดถูจนผิวมันวาว ในยุคนั้นพระเจ้าอโศกโปรดให้สร้างขึ้น เพื่อถวายพระเกียรติแด่พระพุทธเจ้าแต่ละส่วนของหัวเสามีความหมายแทนคำสั่ง สอนของพระองค์
แต่ตราสัญลักษณ์ที่ดัดแปลงมานั้นจะปรากฏภาพสิงโตที่มองเห็นได้เพียงสาม ตัว ตัวที่สี่ถูกบังไว้ รูปธรรมจักรเต็มรูปปรากฏอยู่กึ่งกลางภาพ มีภาพวัวอยู่ด้านขวามือ และภาพม้าอยู่ด้านซ้ายมือ และปลายสุดของทั้งด้านซ้ายและขวามองเห็นธรรมจักรที่เป็นรูปด้านข้างอยู่ทั้ง สองข้าง ส่วนรูปบัวคว่ำด้านล่างถูกตัดทอนออกไป แต่ใส่ข้อความไว้ใต้หัวเสา เป็นภาษาสันสกฤต ที่เขียนด้วยอักษรเทวนาครี ว่า "สตฺยเมว ชยเต" (เพียงสัจจะ ชนะได้ - Truth alone triumphs.)
จากคุณ |
:
เจ้าคุณแม่ทัพ
|
เขียนเมื่อ |
:
19 มี.ค. 54 02:49:41
|
|
|
|