ความคิดเห็นที่ 1 สมาธิจะเกิดได้ ถ้ามีความสุขครับ แต่นี่ดูเหมือนไม่มีความสุขเท่าไหร่ สมาธิก็ไม่เกิดครับ วิธีแก้ ผมต้องถามก่อนว่าคุณ จขกท มีความรู้ภาษาอังกฤษมากน้อยแค่ไหน และความรู้ภาษาอังกฤษของคุณมากพอที่จะไปอ่าน text ในระดับที่คุณอ่านอยู่หรือเปล่า ถ้ามันเลือกไม่ได้ ต้องอ่านจริงๆ แนะนำว่าอย่าเปิดดิกครับ ตลุยอ่านไปเลย แต่ละประโยคหาประธาน+กริยาให้เจอ อ่านแค่นี้ แล้วอ่านไปเรื่อยๆ ครับได้แค่ไหนเอาแค่นั้น ผมขออนุญาตเล่าประสบการณ์ตัวเองให้ฟังนะครับ เมื่อ 10 กว่่าปีก่อน ผมถือว่าตัวเองมีความรู้ภาษาอังกฤษพอสมควร เอาตัวข้อสอบเอนท์วัด (ได้ 80/100) แต่ไปสอบโทเฟิล ยังไม่ถึง 550 (เกณฑ์มาตราฐานทั่วไป) เลยครับ บังเอิญไปเรียนแล้วอาจารย์ให้อ่านบทความ 2 หน้า ผมนั่งกด talking dict ไป ร้องไห้ไป นั่งด่าตัวเองทำไมโง่แบบนี้ 2 หน้าแค่นี้ยังอ่านไม่ได้ ไอ้ความรู้ที่มีที่เรียนมามันน้อยนิด ตัวเองโง่มากๆๆๆ นั่งร้องไห้ไป 15 นาที สุดท้ายกัดใจ อ่านแม่มไปเลยวุ้ย ไม่สงไม่สนมันแล้ว ได้แค่ไหนเอาแค่นั้น แต่ไม่ได้ทะเล่อทะล่าดุ่มๆ อ่านไป เอาความรู้เรื่องการหาประธาน+กริยามาใช้ สุดท้ายอ่านไม่รู้เรื่องหมดหรอกครับ แต่พอจับใจความหลักๆ ได้ ก็ใช้ิวิธีีนี้อ่านเรื่อยมา จนวันนึงกลายเป็นว่าไม่ต้องหาประธาน+กริยาละ มันอ่านได้เอง สุ้ๆ ครับ จากคุณ : เมื่อลมแรง...ใบไม้ก็ร่วง เขียนเมื่อ : 26 มี.ค. 54 06:24:18

ความคิดเห็นที่ 2 อ่านไป เดินไป เวลาเราจะอ่าน หรือ ฟังอะไรที่เราไม่รู้เรื่อง ชวนให้ง่วงหรือน่าเบื่อ เวลาอ่านหรือท่องศัพท์เราใช้วิธีเดินช้าๆ ถ้าจะฝืนฟังอะไรซักอย่าง เราจะวิ่ง เราใช้วิธีนี้ตอนเราฟังธรรมะใหม่ๆ ต่อให้เราอยากง่วงก็ง่วงไม่ได้ ฮ่าๆ บางครั้งคนอื่นไม่เข้าใจว่าคุณทำอะไรอยู่ ปล่อยเขาไปค่ะ ถ้าใช้ได้ผลก็ลุยโลด โฮสเราเคยงงว่าทำไมเราต้องออกไปวิ่งที่สวนเป็นชั่วโมงๆด้วย อธิบายไปเขาก็ยังงง เขาคงคิดไม่ถึงว่ามีคนใช้วิธีนี้ วิ่งในสวนฟังธรรมะ พอคุณรู้เรื่องมากขึ้นมันจะอ่านหรือฟังได้นานขึ้น ถึงแม้จะไม่ได้เดินหรือวิ่งก็ตาม คราวนี้นิ่งๆอยู่กับที่ดีกว่า และอย่าอ่านเรื่องสั้น ให้อ่านอะไรที่ยาวหน่อย เราสังเกตเห็นว่าเราติดละครเอเชียมากกว่าละครฝรั่ง ไม่ใช่ละครฝรั่งไม่สนุกเท่ากับละครเอเชีย แต่เป็นเพราะเขาแบ่งละครเป็นตอนอย่างชัดเจนไป ละครแต่ละตอนไม่คาบเกี่ยวกัน ดูจบแล้วจบเลย การที่จะติดละครฝรั่งงอมแงมนี่ยากกว่าติดละครเอเชียเยอะ ถ้านึกภาพไม่ออก แนวละครฝรั่งก็คล้ายๆละครบางรักซอยเก้า เปาบุ้นจิ้น แนวละครเอเชียก็ละครหลังข่าว ประเภทชอบเอาตอนที่ตื่นเต้น ตอนที่สำคัญมาไว้ช่วงท้ายก่อนที่จะหมดเวลาฉายของแต่ละวัน ดึงดูดผู้บริโภคกลับมานั่งหน้าจอวันถัดไป สองวันมานี่เราติดละครจีนอยู่ วันหนึ่งๆดูตั้งหกเจ็ดตอนอ่ะ(โหลดมาค่ะ) เพราะการตลาดข้อนี้ของพวกทำละครนี่แหละ ฮ่าๆ อยากเลิก แต่เลิกไม่ได้ ดูมันจนจบอ่ะ งานการแทบไม่อยากทำ อย่าเปิดพจนานุกรมมากไป เปิดเฉพาะคำที่เราเจอบ่อย ประมาณว่าดูมาครึ่งชั่วโมง ในหนังสือใช้คำนี้มาสามรอบแล้ว ค่อยเปิด จะจำง่าย ไม่ขัดจังหวะการอ่านมากนัก (เราแบ่งเวลาท่องศัพท์ต่างหาก ถ้าคุณไม่ได้แบ่งคงต้องปรับเอาเอง) สู้ๆ จากคุณ : ขวัญ (khumchalong) เขียนเมื่อ : 26 มี.ค. 54 07:34:43

ความคิดเห็นที่ 3 ผมเป็นคนที่เรียนเอกทางภาษาอังกฤษทั้งตรี+โท แต่เชื่อไหมผมเป็นคนที่ไม่ชอบอ่านอะไรยาวๆที่เป็นเรื่องต่อเนื่องตั้งแต่ต้นจนจบเลย (ตอนนี้ก็ยังไม่ชอบ) การเรียนภาษาของผมจึงไม่เน้นการอ่านเหมือนชาวบ้านเขาเอาซะเลย แต่ผมชอบเปิดอ่านพจานานุกรมอังกฤษ-อังกฤษครับ ผมคิดว่ามันสั้นๆและมีความน่าสนใจแปรเปลี่ยนไปเรื่อยๆ สมัยเรียนป.ตรี เพื่อนคนอื่นเขาฝึกภาษาโดยการอ่านหนังสือพิมพ์ อ่านเรื่องสั้น อ่านนิยาย หรืออ่านอะไรต่อมิอะไร มีแต่ผมคนเดียวที่อ่านดิกพวก Longman Activitor พลิกหาศัพท์ใหม่ที่ยังไม่รู้โดยเรียนจากประโยคตัวอย่างไปเรื่อยๆเพื่อเอามาหัดพูดหรือหัดแต่งประโยคอะไรไป รู้สึกเหมาะกับคนสมาธิสั้นอย่างผมมากๆ ทำนานวันเข้าก็อ่านหนังสือพิมพ์อ่านนิยาย ทำข้อสอบการอ่านได้ดีไม่แพ้ชาวบ้านเขาเหมือนกัน บางที จขกท อาจเหมาะที่จะเรียนแบบผมก็ได้นะครับ จากคุณ : โจโฉ (joechou) เขียนเมื่อ : 26 มี.ค. 54 09:11:05

ความคิดเห็นที่ 4 ดีใจเจอคนชอบอ่านดิคเหมือนกัน ^^ เเต่ผมจะชอบอ่าน Thesaurus มากๆ เป็นคนอ่านหนังสือเข้าหัวยากมาเเต่เด็กเหมือนกัน สมาธิสั้น เเต่พออ่านดิคคำพ้องที่รวมเเต่คำศัพท์ๆสั้นๆ เปิดไปหน้าไหนมันก็น่าสนใจ เพราะมีเเต่ศัพท์ที่รู้ไม่รู้ปะปนกัน จนตอนนี้ติดต้องพกพาไปตลอด ผมทำเเบบนี้มาตลอดจนได้ฉายาว่า Mr. Dictionary 55 ทุกวันนี้ผมก็สะสมนวนิยายเเฟนตาซี เเต่ผมจะเน้นหนังสือที่เป็นมหากาพย์ยาวๆ อย่าง Forgotten Realms, Dragonlance, Malazan, Wheel of Time, Drennai ... เเต่ซื้อมายังดองอยู่เลย --" เเนะนำ ให้เลือกอ่านหนังสือระดับง่ายๆก่อน ที่มีคำศัพท์ที่เรารู้มากกว่าไม่รู้ อาจจะไม่รู้เเต่จะจำง่าย รูปเเบบไวยกรณ์ก็จะไม่ซับซ้อนซ่อนเงื่อนเท่าที่อ่านใน นสพ นวนิยายผู้ใหญ่ ฯลฯ เพราะ มันไม่ใช่มีเพียงคำศัพท์ที่เรารู้เเล้วก็พอ มันจะมีวลี กลุ่มคำ สำนวน ไวยกรณ์ที่ทำให้เราสับสนได้เช่นกัน จากคุณ : Thaumaturge เขียนเมื่อ : 26 มี.ค. 54 12:01:07

ความคิดเห็นที่ 5 สมัยก่อน พอสมาธิแตกผมก็จะคว้าปืนลมเดินไปหลังบ้าน   ยิงสัก 20 นัด   กลับมาก็นิ่งเอง   อ่านหนังสือได้ จำดี สมัยนี้ลูกปืนลมเบอร์ 1 หายากมาก   เลยเปลี่ยนไปยิงธนูแทน   ได้ผลดีกว่าเดิม ไม่รู้ว่าเป็นคำตอบที่ต้องการหรือเปล่านะ จากคุณ : Tanis เขียนเมื่อ : 26 มี.ค. 54 21:37:09

ความคิดเห็นที่ 6 ผมเรียนภาษาอังกฤษ ผ่านภาษาที่ 3 .. ทั้งที่ตอนนั้นภาษาที่ 3 ก็ยังไม่เก่งอะไรมากมายนัก สุดท้ายก็เหนื่อยและได้คะแนนวิชาภาษาอังกฤษน้อยกว่าวิชาอื่นๆอีก ยิ่งอ่านไปด้วยหาคำศัพท์ไปด้วยยิ่งเหนื่อยใจ (บางทีต้องหาคำศัทพ์ถึง 2 ต่อ คือ ภาษาที่ 3 ไปอังกฤษ จากนั้นก็มาดูว่าภาษาไทยคืออะไร กำลังใจลดลงยังรวดเร็ว) การอ่านภาษาอังกฤษของผมจะคล้ายๆกับ คห. 1 คือ อ่านได้แค่ไหน หรือ เข้าใจแค่ไหนก็เอาแค่นั้น แต่การอ่านครั้งแรกแล้วสิ่งที่เข้าใจมันได้นิดเดียว ดังนั้นผมต้องอ่านใหม่ถึง 2 - 3 รอบ ผมขอแนะนำวิธีของผมละกันนะครับ การอ่านครั้งแรกคุณอย่าเพิ่งได้กังวลว่าจะจำสิ่งที่คุณอ่านได้หรือไม่ได้ และอย่าได้อ่านหน้าเดิมซ้ำๆ หรือย่อหน้าเดิมซ้ำๆ ถ้าคุณคิดว่ายังจำไม่ได้ ให้อ่านไปจนจบถึงหน้าที่เป็นเป้าหมายในการอ่านของคุณ อย่าได้พยายามจะอ่านให้จำหรือเข้าใจให้ได้ในหน้าเดิมๆในการอ่านครั้งแรก คุณจะรู้สึกว่าการอ่านของคุณไม่ก้าวหน้าเลย การอ่านใหม่ในรอบที่ 2 ถึงแม้คุณจะไม่รู้ว่าบางคำศัพท์แปลว่าอะไรในภาษาไทย แต่คุณจะพอเดาความหมายได้บ้าง และคุณอ่านและเข้าใจมากกว่าการอ่านในรอบแรก พอคุณมาอ่านใหม่ในรอบที่ 3 คุณจะจำเนื้อหาส่วนใหญ่ได้โดยไม่รู้ตัว ถึงแม้จะมีคำศัพท์หรืออีกหลายประโยคที่คุณยังไม่เข้าใจ นอกจากนี้คุณจะจำคำศัพท์ที่คุณเห็นบ่อยๆได้ด้วยแบบไม่รู้ตัว พอคุณไปเปิด dict ดูในภายหลังคุณก็สามารถจำได้เลยโดยไม่ต้องมาคอยท่องคำศัพท์ครับ สิ่งที่ผมแนะนำนี้ คือ วิธีพื้นฐานของการเพิ่มทักษะเลยนะครับ คนเราทำอะไรซ้ำไปซ้ำมา ทักษะนั้นๆก็จะเพิ่มขึ้นเองครับ มัวแต่คิดว่าเมื่อไหร่จะเก่งไม่มีประโยชน์ครับ เพราะทางลัดไม่มีในโลก พรสวรรค์ไม่มีก็ต้องใช้ความพยายามครับ หากใครไม่เชื่อลองลอกสมุดรายงานซ้ำๆสัีกสองสามเล่มดูสิครับ(ลอกโดยการเขียนด้วยมือนะครับ) คุณจะจำเนื้อหาได้โดยไม่รู้ตัว ทั้งๆที่คุณไม่ได้ตั้งใจจะอ่านแม้แต่นิดเดียว (ก็มันบังคับให้อ่านตอนลอกนิ) แก้ไขเมื่อ 27 มี.ค. 54 13:47:47 จากคุณ : LightBlaze (LightBlaze) เขียนเมื่อ : 27 มี.ค. 54 13:42:30

ความคิดเห็นที่ 7 อ่านคร่าวๆก่อนสิคะ แบ่งเป็นparagraph ก็ได้ว่าอันนี้พูดถึงไร แล้วถ้าเราไม่รู้ศัพท์คำนี้ ส่งผลถึงความเข้าใจใน paragraph หรือเปล่า ถ้าไม่ก็ข้ามๆไปบ้าง อ่านๆไปคำไหนเห็นบ่อยแล้วค่อยเปิด Dict ถ้าเป็น textส่วนใหญ่เขียนใช้ศัพท์ง่ายแต่ชอบเขียนวกวนไปมา คนอ่านก็วกวนไปมาอยู่อย่างนั้น ทางที่ดีพยายามหา main idea แล้วค่อยอ่านรายละเอียดทีหลัง จากคุณ : Caroline McAden เขียนเมื่อ : 27 มี.ค. 54 20:37:43