ความคิดเห็นที่ 1 เราจะเริ่มจาก นิทรรศการพระพุทธมหาสุวรรณปฏิมากร เมื่อเข้าไปห้องแรกจะมีวีดิทัศน์สื่อผสม แต่วีดิทัศน์เสีย จำได้ว่าวิดีทัศน์เล่าเรื่องประวัติการสร้างพระ เล่าเรื่องศิลาจารึกแล้วไฟด้านข้างจะเปิดให้เห็นศิลาจารึก และเรื่องของพระพุทธรูป แล้วก็จะมีไฟเปิดให้เห็นพระพุทธรูปจำลอง การเล่าเรื่องวาดเป็นภาพฝาผนังเคลื่อนไหวไปมา แต่ไม่แน่ใจนะคะ เพราะครั้งแรกที่ไปนานมากๆแล้ว จากคุณ : plaka เขียนเมื่อ : 28 มี.ค. 54 15:53:20

ความคิดเห็นที่ 2 ถัดจากห้องนี้ไป เป็นห้องนิทรรศการเล็กๆยาวๆ มองแว้บเดียวเห็นครบ เดินออกได้เลย -"- จากคุณ : plaka เขียนเมื่อ : 28 มี.ค. 54 15:56:29

ความคิดเห็นที่ 3 แต่ถ้าตั้งใจดูไปเรื่อยๆ ขอบอกว่านิทรรศการเล่าเรื่องได้ดีมาก ส่วนที่เราชอบที่สุกคือขั้นตอนการสร้างพระ ที่ใช้โมเดลมาอธิบายขั้นตอนต่างๆ นอกจะอธิบายเรื่องของหลวงพ่อทองคำ ยังให้ความรู้ทางงาช่างกับเราด้วย มีโมเดลแสดงให้เห็นตั้งแต่ขึ้นตอนการปั้น ทำพิมพ์ หล่อ แต่ง ไปจนถึงการพอกปูนปิด มีขอสันนิษฐานไว้สองแบบว่าใครเป็นคนปั้น ปั้นทับไว้ทำไม ตั้งแต่เมื่อไหร่ จากคุณ : plaka เขียนเมื่อ : 28 มี.ค. 54 16:00:25

ความคิดเห็นที่ 4 มีข้อมูลว่า ปูนที่ปั้นทับ มีส่วนประกอบอะไรผสมอยู่บ้าง แต่ส่วนที่ไม่ดีคือ บางขั้นตอนแสดงด้วยโกสบ็อก และโกสบ็อกนั้น มันเสีย เลยเหลือเป็นช่องดำๆ ถึงไม่มี ก็ยังเข้าใจกระบวนการได้อยู่ ก็เลยไม่เดือดร้อนเท่าไม่ได้ดูห้องแรก จากคุณ : plaka เขียนเมื่อ : 28 มี.ค. 54 16:02:50

ความคิดเห็นที่ 5 เรื่องราวส่วนต่อไป คือ การเดินทางของหลวงพ่อ ดูแล้วรู้สึกทึ่งดี เนื่องจากการสร้างวัดในกรุงรัตนโกสินทร์ เลยมีการนำพระพุทธรูปจากหัวเมืองเหนือที่ถูกทิ้งร้างลงมา หลวงพ่อทองคำ ทั้งล่องแพมาจากสุโขทัย ลากเข้าวิหารด้วยตะเฆ่ มาอยู่ที่วิหารวัดพระยาไกร ต่อมาวัดก็กลายเป็นวัดร้าง กลายเป็นที่ตั้งสำนักงานโรงเลื่อย ดูจากในภาพ นั่งทำงานกันหน้าองค์พระกันเลย จากนั้นเมื่อวักโทรมมากจึงมีการอัญเชิญพระ โดยแบ่งเป็นสองวัด วัดไผ่เงิน กับวัดไตรมิตร วัดไผ่เงินเชิญก่อน จึงเชิญพระพุทธรูปในโบสถ์ไป วัดไตรมิตรไปทีหลัง จึงเชิญพระพุทธรูปในวิหาร ใช้รถบรรทุกมาตามถนน ต้องมีการใช้ไม้ค้ำสายไฟเป็นระยะ ชาวบ้านมามุงดู พอมาถึง ก็อยู่ในเพิงสังกะสีข้างเจดีย์ จากคุณ : plaka เขียนเมื่อ : 28 มี.ค. 54 16:13:12

ความคิดเห็นที่ 6 จนวิหารแล้วเสร็จ มีการอัญเชิญท่านขึ้นประดิษฐาน แต่เชือกขาด ปูนกระเทาะเผยเนื้อทอง แถมยังเป็นทองเนื้อเจ็ดน้ำสองขา ทองที่บริสุทธิ์ที่สุดที่จะนำมาหล่อเป็นประติมากรรมขนาดใหญ่ได้ ลองคิดดูว่า ถ้ายังอยู่ในวัดร้าง ถ้าวัดไผ่เงินไปถึงก่อน ถ้าเชือกไม่ขาด เราคงไม่ได้เห็นเนื้อทองด้านใน สิ่งจัดแสดงตรงนี้มีเชือกที่ขาด ปูที่กระเทาะออกมา และฐานเดิม ส่วนการเล่าเรื่องการยกพระนั้น เป็นโกสบ็อก เสีย เลยอดดู จากคุณ : plaka เขียนเมื่อ : 28 มี.ค. 54 16:18:24

ความคิดเห็นที่ 7 เรื่องพระทองเป็นข่าวใหญ่ ลงสื่อต่างๆ สมเด็จย่า และสมเด็จพระพี่นาง เสด็จมาทอดพระเนตร ได้ลงกินเนสบุค เป็นสิ่งบูชาที่สร้างด้วยทองที่ใหญ่ที่สุด จากคุณ : plaka เขียนเมื่อ : 28 มี.ค. 54 16:20:08

ความคิดเห็นที่ 8 สุดท้ายเป็นภาพวาดจิตรกรรม มีจอทีวีหลายจอ แต่ปิดหมด เลยไม่ทราบว่าแสดงอะไร ทบทวนที่ไปทีแรก ก็จำก็ำไม่ได้ อีกฝึ่งเป็นข้อมูลเรื่องพระพุทธรูปไทยแบบต่างๆ สุดท้ายเป็นห้องขายของที่ระลึก จากคุณ : plaka เขียนเมื่อ : 28 มี.ค. 54 16:21:47

ความคิดเห็นที่ 9 หลังจากชมนิทรรศการเสร็จ ขึ้นไปไหว้พระ การชมนิทรรศการทำให้การไหว้พระครั้งนี้มีความหมายมากขึ้น จากปรกติที่ทำแค่ไหว้ ขอพร ชมความงาม แล้วก็กลับ จากคุณ : plaka เขียนเมื่อ : 28 มี.ค. 54 16:24:56

ความคิดเห็นที่ 10 หลังจากไหว้พระแล้ว เราเดินมาที่ชั้น ๒ เพื่อชม ศูนย์ประวัติศาสตร์เยาวราช ห้องแรก จัดฉายเป็นรอบๆ จากห้องเปล่าๆ จะมีก๋งและหลานมาเล่าเรื่องราวชีวิตในเยาวราช การก่อร่างสร้างตัว ความขยันอดทน การเสด็จพระราชดำเนินมาเยี่ยมเยาวราชของ ร.๘ และ ร.๙ แล้วรู้ไหมว่าบนแบงค์ ๒๐ บาท เป็นภาพเหตุการณ์ในครั้งนั้นด้วย เนื้อเรื่องก็สนุกดี มีภาพประกอบที่หน้าต่างด้านหลัง ทำให้เข้าใจเรื่องง่าย แต่อากงกับหลานตัวซีดจางราวจะไปเิกิดใหม่ในเร็ววันนี้ แก้ไขเมื่อ 28 มี.ค. 54 16:34:01 จากคุณ : plaka เขียนเมื่อ : 28 มี.ค. 54 16:29:29

ความคิดเห็นที่ 11 หลังจากดูจบ เราจะเข้าสู่นิทรรศการ เริ่มแต่สร้างกรุงรัตนโกสินทร์ ช่วง รัชกาลที่ ๑-๓ ผนังห้องจะแบ่งเป็นสองฝั่ง ฝั่งหนึ่ง เป็นเรื่องราวในไทย อีกฝั่งเป็นเรื่องราวในจีน บอกถึงสาเหตุการเข้ามาของชาวจีนในสมัยนั้น ทั้งมาตั้งรกราก และค้าขาย จากคุณ : plaka เขียนเมื่อ : 28 มี.ค. 54 16:37:25

ความคิดเห็นที่ 12 เดินต่อมา เราจะมาอยู่ที่ท่าเรือในเมืองจีน น่าจะเป็นเมืองเฉาโจว มีสำเภาหัวแดงจอดเทียบท่าอยู่ เห็นสินค้าข้าวของที่เตรียมขนขึ้นเรือ จากคุณ : plaka เขียนเมื่อ : 28 มี.ค. 54 16:39:46

ความคิดเห็นที่ 13 เดินขึ้นไปบนเรือ เราจะมาอยู่ในระวางสินค้า ด้านซ้ายขวามีของที่จะนำไปขายที่ไทย ด้านล่างมีหินอับเฉาเรือ อย่าเพิ่งรีบเดินผ่านไป ถ้ามองขึ้นไปข้างบน จะเห็นชาวจีนที่นั่งเรือลำนี้อยู่ เห็นความลำบากในการนั่งเรือผ่านพายุ ไปจนเทียบท่ากรุงสยาม ถ้าทำให้เรือโคลงเคลงได้คงจะสนุกกว่านี้ จากคุณ : plaka เขียนเมื่อ : 28 มี.ค. 54 16:42:14

ความคิดเห็นที่ 14 เมื่อออกจากเรือมาเราก็มาถึงสยาม จะเห็นจับกังขนของลงจากเรือ จากคุณ : plaka เขียนเมื่อ : 28 มี.ค. 54 16:45:10

ความคิดเห็นที่ 15 ถัดจากท่าเรือเป็นย่านคนจีน แต่ก็มีชาวสยามปะปนอยู่ด้วย ปล. เห็นท่านั่งของคนที่กินข้าวแล้วคิดถึง L ใน เดทโน้ต ต้นฉบับคือชาวจีนนี่เอง จากคุณ : plaka เขียนเมื่อ : 28 มี.ค. 54 16:47:15

ความคิดเห็นที่ 16 เดินชมตรอกเล็กตรอกน้อย จากคุณ : plaka เขียนเมื่อ : 28 มี.ค. 54 16:47:47

ความคิดเห็นที่ 17 ถัดจากนั้น เรือกลไฟทำให้ชาวจีนอพยพมาได้มากขึ้น การเมืองการปกครองทั้งไทยและจีนก็เปลี่ยนแปลง เรื่องราวจะแบ่งตามรัชกาล มีเปรียบเทียบกับประเทศจีนในรัชกาลนั้น มีแสดงบัตรประจำตัวชาวจีน ป้าเล่าว่าทวดเราก็ต้องมีบัตรประจำตัวแบบนี้เหมือนกัน ดูแล้วก็อินกับเนื้อเรื่อง จากคุณ : plaka เขียนเมื่อ : 28 มี.ค. 54 16:50:46

ความคิดเห็นที่ 18 ถัดเป็นเป็นห้างฮวดหลี แสดงธุรกิจค้าข้าวที่ทำให้การค้าของชาวจีนเติบโต ก่อนขยายวงออกไปเป็นธุรกิจอื่นๆ ชอบการจัดแสดงในห้องนี้ ตรงที่เนื้อหาจัดอยู่ในกรอบเหมือนกรอบรูป นอกจากนี้ มีอุปกรณ์การตรวจคุณภาพข้าว ดูแล้วคิดถึงเรื่องที่ปู่เล่าให้ฟังตอนเด็กๆ เขาว่านิทรรศการที่ดีต้องสื่อกับคนดู และเชื่อมต่อประสบการณ์เดิมเข้ากับประสบการณ์ใหม่ ห้องนี้ก็เลยเวิร์คสำหรับเรา ^ ^ จากคุณ : plaka เขียนเมื่อ : 28 มี.ค. 54 16:54:23

ความคิดเห็นที่ 19 อาจจะเวิร์คสำหรับคนที่ไม่มีประสบการณ์ร่วมด้วย เพราะห้องนี้มีเก้าอี้ และมุมให้ถ่ายรูปได้เยอะ จากคุณ : plaka เขียนเมื่อ : 28 มี.ค. 54 16:55:19

ความคิดเห็นที่ 20 ห้องถัดไปเป็นถนนเยาวราชจำลอง ถ้ามีเวลา ห้องนี้จะค่อยๆเปลี่ยนแปลง จากกลางวันเป็นกลางคืน ทำให้เห็นแสงของย่านธุรกิจสำคัญ เมื่อก่อนจะมีรถรางวิ่งไปมา แต่ตอนนี้รถรางจอดเฉยๆ จากคุณ : plaka เขียนเมื่อ : 28 มี.ค. 54 16:57:13

ความคิดเห็นที่ 21 ภายในโมเดล เป็นเยาวราชเมื่อ ๒๔๙๐ เมื่อเดินไปรอบๆ จะมีแนะนำประวัติศาสตร์ของตึกหรือร้าน เช่น ตึกเจ็ดชั้น เป็นที่มาของคำว่าสวรรค์ชั้นเจ็ด ตึกเก้าชั้น ตึกที่สูงที่สุด พอเดินดูก็เจอข้อเสียของโมเดล เขาตั้งโมเดลสูง ถนนอยู่ตรงกลาง มีตึกขนาบ จากมุมที่เรายืน มองไปก็เห็นแต่ด้านหลังตึก ถ้าทำฐานวางให้เตี้ยกว่านี้ น่าจะทำให้ผู้ชมมองได้ชัดกว่านี้ จากคุณ : plaka เขียนเมื่อ : 28 มี.ค. 54 17:00:42

ความคิดเห็นที่ 22 รอบห้อง เริ่มจากรัชกาลที่ห้า ที่ให้ตัดถนนเยาวราชเป็นถนนสายตรงยาว ถัดไปทำเป็นตึกแถวจำลอง มีโมเดลแสดงกิจการและสิ่งก่อสร้าง ที่สพท้อนวิถีชีวิตในชุมชน เช่น วัด ศาลเจ้า โรงเรียน ร้านค้า โรงงิ้ว จากคุณ : plaka เขียนเมื่อ : 28 มี.ค. 54 17:04:09

ความคิดเห็นที่ 23 ห้องเมื่อกี้เป็นเยาวราชในอดีต ห้องถัดมาเป็นเยาวราชในปัจจุบัน มีภาพคนในชุมชน ที่น่าแปลกคือ ไม่ได้มีแค่คนจีน มีหลายเชื้อชาติ หลายศาสนา อยู่ร่วมกัน แตกต่างแต่อยู่ร่วมกัน จากคุณ : plaka เขียนเมื่อ : 28 มี.ค. 54 17:06:49

ความคิดเห็นที่ 24 ถัดไปเป็นเหมือนฮอลออฟเฟรม คนในย่านเยาวราชที่ประสบความสำเร็จในชีวิตและการงาน มีภาพ เนื้อหา และวีดิโอให้ดู จากคุณ : plaka เขียนเมื่อ : 28 มี.ค. 54 17:10:48

ความคิดเห็นที่ 25 ห้องพระบารมีปกเกล้า จากคุณ : plaka เขียนเมื่อ : 28 มี.ค. 54 17:11:28

ความคิดเห็นที่ 26 แสดงพระราชกรณียกิจที่เกี่ยวกับเยาวราช จากคุณ : plaka เขียนเมื่อ : 28 มี.ค. 54 17:13:44

ความคิดเห็นที่ 27 ปิดท้ายด้วยเยาวราชวันนี้ ย่านการค้า ของกิน มีคอมพิวเตอร์แนะนำของอร่อยและร้านค้าในเยาวราช จากคุณ : plaka เขียนเมื่อ : 28 มี.ค. 54 17:14:45

ความคิดเห็นที่ 28 รูป จากคุณ : plaka เขียนเมื่อ : 28 มี.ค. 54 17:15:08

ความคิดเห็นที่ 29 ปิดท้ายด้วยของที่ระลึก หน้าทางออกแสดงโคมไฟวาดอักษรฝีพระหัตถ์สมเด็จพระเทพฯเสด็จเมื่อวัดเปิดศูนย์ จากคุณ : plaka เขียนเมื่อ : 28 มี.ค. 54 17:16:22

ความคิดเห็นที่ 30 พอออกจาก ศูนย์ ก็เดินออกไปเที่ยวถนนเยาวราช ทำให้เริ่มมองร้านที่ไม่เคยมอง อย่างร้านจันอับ ตึกเก้าชั้น โรงหนัง จากคุณ : plaka เขียนเมื่อ : 28 มี.ค. 54 17:18:00

ความคิดเห็นที่ 31 ไปวัดไตรมิตรครั้งนี้เราค่อนข้างจะประหลาดใจ เพราะเคยทราบมาว่าบริหารโดยเอกชน มีการนำชมเหมือนนิทรรศรัตนโกสินทร์ เนื่องจาก สำนักทรัพย์สินฯ เป็นผู้ให้ทุนสร้างพระมหามณฑป จัดสร้างนิทรรศการโดย บ. รักลูกเอ็ดดูเท็กซ์ และให้บริหารด้วย แต่ไปคราวนี้มีแค่ให้ลงทะเบียนด้านหน้า ให้เดินดูเอง ของเสียหลายจุด ห้องชมวีดิทััศน์เปิดเมื่อเราเดินไปถาม ไม่มีรอบระบุ เราเลยไปบ่นกับเพื่อน เพื่อนเล่าว่า ตอนนี้บ.ที่บริหารหมดสัญญาไปแล้ว และทางวัดเป็นผู้บริหารเอง รวมทั้งหมดประกันไปแล้ว เรื่องซ่อมแซมจึงเป็นหน้าที่ของผู้ดูแล (เป็นข้อมูลไม่แสดงแหล่งที่มา กรุณาพิจารณาก่อน ไม่ใช่ข้อเท็จจริง) ฟังแล้วก็ถอนใจ ส่วนตัวเราไม่ค่อยชอบการนำอุปกรณ์อิเล็คโทรนิคส์ไฮเทคมากมาย มาใส่ในนิทรรศการเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว อุปกรณ์พวกนี้เสียงาย อายุใช้งานสั้น ถ้าได้รับการดูแลและเปลี่ยนอะไหล่สม่ำเสมอก็ไม่มีปัญหา แต่ถ้าขาดการดูแล หรือขาดช่างที่ซ่อมได้ (เราไม่แน่ใจว่าเครื่องพวกนี้มาพร้อมคู่มือการซ่อมบำรุงหรือไม่) ของพวกนี้จะกลายเป็นขยะไปทันที แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น การที่เราไปพิพิธภัณฑ์แล้วเจอของเสีย ไม่ได้หมายความว่าพิพิธภัณฑ์นั้นแย่ เราไปแค่ครั้งเดียว ของอาจจะบังเอิญเสียแค่วันนั้นวันเดียว หรืออาจจะกำลังซ่อมอยู่ กำลังรออะไหล่อยู่ ไม่ได้ปล่อยปละละเลย ระบบการนำชมไม่เหมาะสม การปล่อยอิสระบางครั้งก็อาจจะดีกว่า ก็เป็นไปได้ คงต้องดูกันต่อไปอีกนานๆ จากคุณ : plaka เขียนเมื่อ : 28 มี.ค. 54 17:30:59

ความคิดเห็นที่ 32 เข้ามาแวะชมด้วยคนครับ  ...... จากคุณ : tian-lan (tian-lan) เขียนเมื่อ : 29 มี.ค. 54 08:58:49

ความคิดเห็นที่ 33 ร้านจันอับ ใน คห.30 รู้จักกับเข้าของดีครับ เป็นร้านขายขนมเปี๊ยมงคลสำหรับงานแต่งงานแบบประเพณีจีนแท้ๆครับ สำหรับเรื่องพระสุโขทัยวัดไตรมิตรนั้น ได้เผยถึงทองคำช่วงประมาณก่อน พ.ศ. ๒๕๐๐ อันเป็นช่วงที่รัฐบาลจัดงานกึ่งพุทธศตวรรษ ๒๕๐๐ อีกทั้งยังมีการค้นพบกรุเครื่องทองวัดราชบูรณะ เป็นเหตุการณ์ที่ประเทศไทย เจอทองคำกันอย่างฟู่ฟ่ามาก เดิมทีเป็นพระพุทธรูปปูนปั้นขนาดใหญ่ เลยไม่มีใครสนใจเหลียวแลครับ จากคุณ : หนุ่มรัตนะ เขียนเมื่อ : 29 มี.ค. 54 10:20:03

ความคิดเห็นที่ 34 หลวงพ่องดงามมากครับ พิพิธภัณฑ์ก็ทำดีมากครับ เพลิดเพลินดี จากคุณ : moshita เขียนเมื่อ : 29 มี.ค. 54 13:19:03

ความคิดเห็นที่ 35 ตอนนี้คิดแปลกๆว่า ถ้าท่านเป็นพระปูนปั้นอยู่ในวิหารเล็กๆต่อไปก็อาจจะดี คนมากราบไหว้เพราะศรัทธา ไม่ใช่กราบไหว้เพราะมูลค่า จากคุณ : plaka เขียนเมื่อ : 29 มี.ค. 54 18:53:50

ความคิดเห็นที่ 36 แอบหนีไปเที่ยวตอนไหนเนี่ย ว่างๆเดี่ยวไปเดินเล่นดีกว่า จากคุณ : เพนกวินร่าเริง เขียนเมื่อ : 29 มี.ค. 54 22:56:57

ความคิดเห็นที่ 37 ><"  ทำไมอุปกรณืมันพังมากมายขนาดนี้อ่าเพ่ ตอนผมไปก่อนเปิด มันเจ๋งมากเลยอ่า ... แต่ก็อย่างว่า กดกันเยอะๆก็พังไว  แต่นี่หลังเปิดอย่างเป็นทางการไม่กี่ปีเอง ท่าทางพิพิธภัณฑ์จะหมดท่าอีกไม่นานนี้ เนื่องจากไม่ได้เก็บตังค์ แงๆๆๆ จากคุณ : โอ๊ต-ครับ-ผม เขียนเมื่อ : 30 มี.ค. 54 00:51:02

ความคิดเห็นที่ 38 เรื่องเก็บเงินไม่ใช่ปัญหาใหญ่หรอกนะ ตามความเห็นเรา มีชาวต่างชาติมาเที่ยวเยอะพอสมควร และต้องเสียค่าเข้าชม คนละหนึ่งร้อย ถ้าจำไม่ผิด ส่วนคนไทย ตู้บริจาคมีหลายจุด อย่างน้อยๆก็คนละยี่สิบล่ะนะ ร้านของที่ระลึกก็มีคนอุดหนุนพอสมควรนะตอนที่เราไปดู จากคุณ : plaka เขียนเมื่อ : 30 มี.ค. 54 10:17:22

ความคิดเห็นที่ 39 ไปมาแล้วครับ สวยงามจริง จากคุณ : ผีแดงใส่แว่น เขียนเมื่อ : 30 มี.ค. 54 11:30:21

ความคิดเห็นที่ 40 ข่าวประชาสมพันธ์ึค่ะ พระคเณศ เทพแห่งศิลปากร ๑๐๐ ปี กรมศิลปากร ขอพรพระคเณศ คณปติ พิฆเณศวร์ หรือคเณศ เป็นนามหรือชื่อของเทพเจ้าองค์หนึ่งซึ่งประชาคมโลกส่วนใหญ่รู้จักและให้ความเคารพนับถือมากที่สุด ไม่เฉพาะในหมู่ชนผู้นับถือศาสนาพราหมณ์หรือฮินดู หรือศาสนาพุทธเท่านั้น จนกล่าวได้ว่าเป็นเทพสากลหรือเทพแห่งจักรวาล (Universal God) พระองค์เป็นโอรสองค์หนึ่งของ พระศิวะ(พระอิศวร) เทพเจ้าสูงสุดแห่งไศวนิกายในศาสนาพราหมณ์ กับพระนางปารพตี (พระอุมา) สาเหตุที่ ทำให้พระคเณศ มีชื่อเสียงได้รับการยอมรับนับถือมากที่สุดเพราะได้รับการยกย่องเป็นเทพเจ้าในด้านต่าง ๆ มากมาย เช่น เทพแห่งการเก็บเกี่ยว เทพแห่งความอุดมสมบูรณ์ บรมครูช้าง เทพแห่งความฉลาดรอบรู้ เทพแห่งอักษรศาสตร์การประพันธ์ เทพแห่งศิลปวิทยาผู้ประทานความสำเร็จในการศึกษาวิทยาการทุกแขนง โดยเฉพาะการเป็นเทพแห่งอุปสรรคผู้สามารถสร้างสิ่งกีดขวางนานาให้เกิดขึ้น แต่ในขณะเดียวกันก็สามารถขจัดอุปสรรคทั้งปวงได้ ดังนั้นบุคคลผู้กระทำพลีกรรมบูชาพระองค์เป็นที่พอพระทัย ก็จะประสบความสำเร็จใน กิจการทุกด้านทุกประเภท นอกจากนี้ พระคเณศยังเป็นเทพเจ้าที่มีรูปลักษณ์โดดเด่นคือเศียรเป็นช้าง มีงาข้างเดียว องค์เป็นมนุษย์ ทรงหนูเป็นพาหนะ ในประเทศไทยพบหลักฐานทางโบราณคดีเกี่ยวกับพระคเณศหลายอย่างที่สำคัญได้แก่ ประติมากรรมรูปพระคเณศ พบเกือบทุกภาคโดยเฉพาะภาคใต้กับภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ซึ่งส่วนใหญ่ได้รับอิทธิพลจากอินเดียทั้งคติความเชื่อและรูปแบบศิลปะ กรมศิลปากร หน่วยงานราชการแห่งหนึ่งของชาติ มีภารกิจเกี่ยวข้องกับมรดกทางศิลป วัฒนธรรม เป็นหลักได้แก่ นาฏศิลป์ ดุริยางคศิลป์ อักษรศาสตร์ โบราณคดี ประวัติศาสตร์ การพิพิธภัณฑสถาน สถาปัตยกรรม งานช่างศิลป์สาขาต่างๆ จึงได้รับพระราชทานพระบรมราชานุญาตให้ใช้รูปพระคเณศเป็นตราประจำกรมมาตั้งแต่ปี พ.ศ. ๒๔๘๐ เนื่องในโอกาสสถาปนากรมศิลปากร ครบรอบ ๑๐๐ ปี ใน พ.ศ. ๒๔๕๔ จึงจัดทำโครงการจัดกิจกรรม “๑๐๐ ปี กรมศิลปากร ขอพรพระคเณศ” เป็นส่วนหนึ่งของกิจกรรม “มหัศจรรย์พิพิธภัณฑ์ วันเดียวเที่ยวไม่พอ” โดยอัญเชิญประติมากรรมรูปพระคเณศ ซึ่งเป็นสิ่งศักดิ์สิทธิ์และโบราณวัตถุสำคัญที่มีสภาพสมบูรณ์และงดงามตามแบบศิลปะแต่ล ะยุคสมัย จากพิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ ทั้งส่วนกลางและภูมิภาค รวม ๑๑ แห่ง จำนวน ๓๒ รายการ มาจัดแสดง ณ พระที่นั่งอิศราวินิจฉัย พิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ พระนคร เพื่อให้ประชาชนทั่วไปได้ชมและกราบไหว้ขอพร ทั้งนี้ กรมศิลปากรจะจัดให้มีพิธีเปิดงานในวันที่ ๑ เมษายน ๒๕๕๔ แล้วเปิดให้สาธารณชนเข้าชมและกราบไหว้ขอพรได้ตั้งแต่วันที่ ๒ – ๒๔ เมษายน ๒๕๕๔ โดยทุกวันอาทิตย์จะเปิดโอกาสให้นำเครื่องสักการะประเภทข้าวตอกดอกไม้มาขอพรเป็นกรณีพิเศษ จากคุณ : plaka เขียนเมื่อ : 30 มี.ค. 54 15:55:20

ความคิดเห็นที่ 41 ไปงานบวชลูกเพื่อนที่วัดไตรมิตรเมื่อวาน   แต่ไม่ได้เดินขึ้นข้างบนเพราะขาเจ็บ เสียดายค่ะ จากคุณ : tintila เขียนเมื่อ : 31 มี.ค. 54 09:12:37

ความคิดเห็นที่ 42 พอทราบมาบ้างคะว่าที่ชำรุดและขาดการบำรุงรักษา เพราะว่าก่อนหน้านั้นบ.รักลูกฯเข้ามาบริหารค่ะ แต่ตอนนี้หมดสัญญาไปเมื่อประมาณปลายๆปีที่แล้วค่ะ แล้วเป็นทางวัดบริหารต่อเอง คราวนี้คงเกิดระบบต่างๆแล้วล่ะคะว่าจะให้พระท่านบริหารได้ยังไง ยังไงพระท่านไม่เหมาะมานำชมทุกรอบอยู่แล้ว ที่นี่ระบบก็เลยเริ่มเขว ขาดการดูแลอย่างจริงจังเลยเสียหมดเลย เพิ่งไปดูมาเมือต้นเดือนคะ เสียดายเหมือนกันบางอันถ้าได้ดูคงเจ๋งจริงๆ จากคุณ : annanne28 เขียนเมื่อ : 31 มี.ค. 54 17:19:25