ความคิดเห็นที่ 1 ที่คุณเมษาฯ บอกมานี่ ในมุมมองของเขา ค่อนข้างจะไม่ถูกต้องครับ .....เพราะ..... ถ้าอ่านจากพงศาวดารจริง ๆ ในทุก ๆ ครั้ง สมเด็จพระเจ้ากรุงธนบุรีจะทรงนำทัพและเข้ารบด้วยพระองค์เองทุกครั้ง ตัวอย่างเช่น - กรณีไปรบทางน้ำ คราวพม่าล้อมกรุงฯ แล้วพระยาเพชรบุรีตายในที่รบ - กรณีหักออกมาจากค่ายวัดพิชัย - กรณีบ้านโพธิ์สาวหาญ (โพธิ์สังหาร) - กรณียึดจันทบุรี ฯลฯ ทุกสมรภูมิ พระองค์นำทัพเข้าต่อสู้ด้วยพระองค์เอง แม้จะไม่มีบันทึกเด่นชัดว่า ได้ทรงแสดงพระอัจฉริยภาพเสมือนสมเด็จพระนเรศวรฯ ที่ทรงต่อสู้ชนะ ลักแว้ธัมมู (ถ้าจะออกเสียงแบบพม่าก็ต้องออกแบบนี้ ไม่ใช่ลักไวทำมู ที่คนไทยคุ้นหูนะครับ ) เพราะเอาเข้าจริง ๆ  ในบันทึกของพม่า ซึ่งเป็นบทกวีร่วมสมัยกับเหตุการณ์ครั้งนั้น ของนายนวเดย์ (ซึ่ง ผกก.หนังไม่ได้อ้าง ) ซึ่งนายนวเดย์นี้ เป็นคนพม่าซึ่งอายุยืนมาก แกอยู่มาถึง ๔ แผ่นดิน ตั้งแต่รัชสมัยพระเจ้าตะเบ็งชะเวตี้ และไปตายเอาหลังยุคของพระเจ้านันทบุเรงเสียอีก โดยที่ นายนวเดย์ เริ่มรับราชการในยุคของพระเจ้าบุเรงนอง  เพราะฉะนั้น ถ้าจะอ้างเอกสารกันจริง ๆ  บทกวีของนายนวเดย์ เชื่อถือได้มากกว่าพงศาวดารฉบับหอแก้ว ที่ท่าน ผกก. หนังพยายามจะอ้างเยอะมาก ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ  ๆๆ ๆ บทกวี( ระตู) ของนายนวเดย์ บอกไว้ว่า ลักแว้ธัมมู ไม่ได้ตายด้วยพระแสงทวนของสมเด็จพระนเรศวรฯ แต่อย่างใด แถม ลักแว้ธัมมู ยังเป็นกรณีที่ไปพ้องกับเหตุการณ์คราวที่ สมเด็จพระมหาธรรมราชาทรงออกอุบายให้พระนางวิสุทธิเทวี ทรงช่วยเหลือกองทัพของบุเรงนองอย่างลับ ๆ จนในที่สุด กองทัพหงสาวดีก็รบชนะกองทัพอยุธยานั่นเอง ------------------------------------------------------------------------- การรบแบบโบราณ รบแบบตะลุมบอน เพราะฉะนั้นคนที่เข้าสนามรบมีสิทธิตายได้เท่ากันหมด เพราะฉะนั้น ถ้าจะบอกว่า สมเด็จพระเจ้ากรุงธนฯ ไม่ทรงสันทัดด้านการรบ ส่วนตัวผมมองว่าไม่จริงครับ อีกประการ ความสามารถในการรบ ถ้าจะมองจริง ๆ ก็ยังแบ่งได้เป็นสองแบบคือ - วางแผนเพื่อรบ - เข้ารบด้วยตัวเอง ซึ่งทั้งสองข้อนี้ สมเด็จพระเจ้ากรุงธนฯ ก็ทรงแสดงให้เห็นถึง พระราชอัจฉริยภาพทั้งสองมุมมองมาหลายครั้งเช่นกัน ไม่ว่าจะเป็นกรณี -ดักซุ่มตีพม่าที่แขวงเมืองปราจีนบุรี จนพม่าไม่ตามตีอีก -กรณีทรงเปลี่ยนยุทธวิธี เป็นแบบยกพลขึ้นบก โดยใช้เรือจากจันทบุรีเข้ายึดธนบุรี และ อยุธยา  ซึ่งในสมัยนั้นพิไชยสงครามไม่เคยสอนรูปแบบการศึกอย่างนี้ไว้ เพราะฉะนั้น ถ้าจะบอกว่าทรงรบไม่เก่ง ตรงนี้ไม่จริงเลยครับ จากคุณ : ผ้าพับไว้ เขียนเมื่อ : 3 เม.ย. 54 07:27:56

ความคิดเห็นที่ 2 ขอกล่าวถึง กรณีลักแว้ธัมมู ในมุมมองของพม่าอีกสักนิด ในบันทึกของพม่า ลักแว้ธัมมู ไปรบแล้วถูกอยุธยาจับได้ แต่ตอนหลังหนีกลับไปหงสาวดีได้ พระเจ้านันทบุเรง ทรงโปรดเกล้าแต่งตั้งเป็นที่ ไชยนันทมิตร ครับ ไม่แน่ใจว่า ลักแว้ธัมมู ที่ได้รับโปรดเกล้าฯ เป็นที่ ไชยนันทมิตร จะเป็น คนเดียวกับที่ไปเขียน บทกวีกล่าวถึงกรณีที่พม่าไปรบแพ้อยุธยาหรือเปล่านะครับ จากคุณ : ผ้าพับไว้ เขียนเมื่อ : 3 เม.ย. 54 07:31:45

ความคิดเห็นที่ 3 พระองค์ท่านไม่ได้คาบช้อนเงินช้อนทองมาเกิดนี่ครับ จะได้ไม่ต้องออกรบเอง เริ่มมาตั้งแต่เป็นนายด่าน ถ้าไม่มีฝีมือทางด้านนักเลงบ้าง ไม่ไต้เต้าจนได้เป็นเจ้าเมืองหรอกมั๊ง นโปเลียนก็ไม่เคยถือดาบวิ่งเข้าตะลุมบอน ทั่วโลกก็ยังยกย่องว่า เป็นอัจฉริยภาพในการสงคราม เท่าที่สังเกตุ ความเป็นอัจฉริยภาพของพระเจ้าตาก ส่วนหนึ่ง คือ พระองค์ทรงทำในสิ่งที่อีกฝ่ายคาดไม่ถึง เช่น การยึดเมืองจันทบุรี ซึ่งตามปกติ ควรจะต้องถอยทัพไปตั้งหลัก แต่พระองค์กลับเลือกที่จะหักเมืองในค่ำนั้น การกอบกู้กรุงศรีอยุธยา ทั้งความเร็วในการรวบรวมกำลังเพื่อยึดเอาเมืองคืน และเส้นทางที่เลือกใช้ ล้วนนอกเหนือความคาดหมายของพม่า ทำให้สามารถเอาชนะได้โดยง่าย อัจฉริยภาพในการสงคราม ไม่ใช่แค่รบเพื่อให้ได้ชัยชนะ แต่ต้องได้ชัยชนะอย่างงดงาม ซึ่งพระเจ้าตากทรงทำให้เห็นอยู่บ่อยครา ถ้าไม่มองว่าทรงเป็นอัจฉริยะ ก็เห็นจะมองด้วยสายตาที่มืดบอดเกินไป เรื่องความจงรักภักดีต่ออยุธยา ห้องนี้เขาพุูดไปเมื่อปีมะโว้ เรื่องทัพพม่าที่เฝ้าอยุธยา ก็เพิ่งพูดไปไม่นาน จากคุณ : masked v เขียนเมื่อ : 3 เม.ย. 54 10:38:07

ความคิดเห็นที่ 4 ในหนังสือตำนาน สมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราช วิเคราะห์ว่า พระเจ้าตากสิน ทรงมีเชื้อสายจีนแต้จิ๋ว ซึ่งมีถิ่นฐานอยู่ติดทะเล จึงชำนาญการรบทางน้ำมาก การกู้ชาติ เพื่อรวมพิษณุโลก พระองค์ก็ทรงใช้กองทัพเรือ บุกตะลุยเข้าไปยึดได้ในคืนเดียว (พิษณุโลกต้องตีสองครั้ง ครั้งแรก พระองค์ทรงถูกปืนยิง ต้องถอยทัพกลับ) ตอนตีเชียงใหม่ พระองค์ก็ทรงนำทัพเรือ ล่องไปตามแม่น้ำปิง ส่วนตอนตีนครศรีธรรมราช พระองค์ทรงนำทัพออกไปทางทะเล แล้วเข้าปากน้ำนครศรีธรรมราช ยกพลขึ้นบกแบบสายฟ้าแลบ ทหารองค์รักษ์ที่วิ่งนำหน้าคู่กันไปพร้อมกับพระองค์ถูกปืนยิง เสียชีวิต ทหารนครศรีฯเข้าใจผิด เลยเกิดข่าวลือว่า พระเจ้าตากสวรรคตที่นครศรีธรรมราช ศึกกับพม่า ไม่ว่าที่ค่ายโพธิ์สามต้น  ค่ายบางกุ้ง  ศึกอะแซหวุ่นกี้  ตีบันทายมาศ พนมเปญ พระองค์จะทรงนำกองทัพเรือเป็นทัพหลวง  ส่วนกองทัพบกยกให้เจ้าพระยาจักรีคุม (บางครั้งกองทัพบกไปถึงช้ากว่ากองทัพเรือ พระองค์ก็บุกตะลุยเดี่ยว เข้าไปยึดเมืองเสร็จเรียบร้อย ก่อนกองทัพบกมาถึง) ทุกครั้ง ที่ออกศึก พระองค์จะทรงดาบ ออกนำหน้า ซึ่งการนำหน้า ในสมัยที่กองทัพข้าศึกใช้ปืนอย่างแพร่หลาย อันตรายกว่า สมัยบุเรงนอง มาก แต่พระองค์ก็ไม่ทรงกลัวสวรรคต เพราะยังมีเจ้าพระยาจักรี สำรองอยู่ ตอนที่พระองค์ติดมรสมอยู่ที่นครศรีฯสี่เดือน ข่าวลือสวรรคตมาถึงกรุงธนบุรี เจ้าพระยาจักรีรีบยกทัพเข้าปกครองกรุงธนบุรี  สมเด็จพระเจ้าตากสินยังทรงชมเชยว่า "ความคิดเจ้าดีมาก" ดูเหมือนพระเจ้าตาก จะทรงเชื่อมั่นเจ้าพระยาจักรี ว่าจะดูแลบ้านเมืองต่อไปได้ จึงโปรดให้เจ้าพระยาจักรีช่วยแต่งตั้ง เจ้าฟ้าจุ้ย พระราชโอรสองค์โตของพระองค์ซึ่งเป็นรัชทายาท ไปเป็นเจ้าครองเมืองกัมพูชา แทน ซึ่งก็เป็นไปตามที่พระองค์คาด หลังจากพระองค์สละราชสมบัติ ก็เกิดสงครามเก้าทัพ สงครามครั้งใหญ่ที่สุดในประวัติศาสตร์ ขณะนั้น นครศรีธรรมราช  พิษณูโลก สุโขทัย สวรรคโลก ฯลฯ หัวเมืองรายรอบ ถูกพม่ายึดไว้หมดแล้ว  เจ้าพระยาจักรี ต้องยกทัพไปช่วยทางเหนือ  ส่วนเจ้าพระยาสุรสีห์ ยกทัพไปช่วยทางใต้ คราวนั้น เราเกือบเสร็จพม่า ถ้าแพ้ ก็คงไม่มีประเทศไทยในปัจจุบัน เพราะก่อนเกิดสงคราม  พม่าได้แจ้งไปยังอังกฤษมหาอำนาจในสมัยนั้นแล้วว่า แผ่นดินไทย เป็นของพม่ามานับแต่สมัยบุเรงนอง ถ้าพม่ายึดเราได้ หลังจากนั้น ก็เกิดการแบ่งเขตแดนประเทศตามหลักสากล โดยตะวันตกเข้ามาแบ่งให้ ประเทศไทยก็จะไม่เกิดขึ้น เราก็จะเป็นชาวพม่าเชื้อสายไทย  เหมือนกับชาวพม่า เชื้อสายมอญ ทุกวันนี้  (มอญเสียเอกราชพร้อมๆเรา แต่หาคนกู้ชาติไม่ได้) สรุป ก็คือ พระเจ้าตากทรงตัดสินพระทัยด้วยเห็นแต่ประเทศชาติ และทรงเห็นว่า เจ้าพระยาจักรีเท่านั้น ที่จะต่อกรกับพม่าได้ แม้พระราชโอรสของพระองค์จะเก่ง แต่สู้เจ้าพระยาจักรี กับ เจ้าพระยาสุรสีห์ไม่ได้ ในช่วงท้ายรัชกาลพระองค์จึงมอบอำนาจสิทธิ์ขาด ในการบัญชาการกองทัพทั้งหมดให้เจ้าพระยาจักรี ( คิดว่า เจ้าฟ้าจุ้ย พระราชโอรส น่าจะน้อยพระทัยเหมือนกัน แต่พระองค์ทรงตัดสินใจโดยเห็นแก่ชาติมากกว่าวงศ์ตระกูล) ส่วนเรื่องถูกปลงพระชนม์ ยังคลุมเครือ แต่ในหนังสือ ตำนานสมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราช ได้วิเคราะห์ไว้อย่างละเอียด ชัดเจน (เรื่องนี้อีกยาว พิมพ์ไม่ไหว) แก้ไขเมื่อ 03 เม.ย. 54 10:51:33 จากคุณ : รักหลอกจึงบอกให้ เขียนเมื่อ : 3 เม.ย. 54 10:46:04

ความคิดเห็นที่ 5 ตำนาน พระเจ้าตากสินมหาราช สนุกและมีเรื่องราวน่าสนใจมาก ถ้าทำเป็นภาพยนตร์ แบบตำนานสมเด็จพระนเรศวร จะยิ่งใหญ่มาก อยากให้ท่ายมุ้ยทำจริงๆ ความจริงพระองค์ท่าน ก็ทรงรักเจ้าพระยาจักรี กับ เจ้าพระยาสุรสีห์มาก ไม่ได้ขัดแย้งอะไรกัน ตามที่บางคนชอบยกมาอ้าง กบฏที่เกิดขึ้น ก็เกิดจากพระยาสรรค์ นายทหารที่พระองค์ทรงชุบเลี้ยงมาแต่เล็ก ถ้าไม่ได้พระยาจักรีเข้ามาปราบ พระยาสรรค์ ยกตัวขึ้นเป็นพระมหากษัตริย์แน่ๆ ในช่วงท้ายรัชกาล พระองค์มีพระประสงค์จะมุ่งสู่โลกุตตระ (คล้ายๆพระเจ้าอโศกมหาราช ที่ทำศึกขยายแผ่นดินอินเดีย จนจรดปากีสถาน และบังคลาเทศในปัจจุบัน แต่ในภายหลังหยุดทำศึก เพื่อมุ่งปฏิบัติธรรม)   พระองค์จึงประกาศสละราชสมบัติ ทันทีที่ถูกพวกกบฏจับกุม แต่พระองค์ทรงบอกพระราชโอรสองค์เล็กที่ถูกจับขังไว้พร้อมกับพระองค์ว่า "เดี๋ยวเจ้าพระยาจักรีก็กลับมา" จะเห็นได้ว่า พระองค์ทรงรักชาติ บ้านเมือง รักเอกราช รักประชาชน ยิ่งกว่าพระราชโอรสของพระองค์เองเสียอีก เพราะพระองค์ก็น่าจะรู้อนาคตว่า สุดท้ายแล้ว พระองค์กับพระราชโอรส จะเป็นอย่างไร สมัยนั้น เมื่อเปลี่ยนผู้นำจะต้องเสียชีวิตกันไปข้างหนึ่ง มิฉะนั้น จะเกิดกบฏต่อเนื่องเป็นระยะๆ  พระองค์เลือกที่จะเสียสละพระชนม์ชีพ เพื่อความเป็นปึกแผ่นของบ้านเมือง พระองค์ทรงเสียสละ เพื่อชาติบ้านเมือง แต่เรื่องราวของพระองค์ ชาวไทยกลับรู้อย่างคลุมเคลือ จากคุณ : รักหลอกจึงบอกให้ เขียนเมื่อ : 3 เม.ย. 54 11:03:19

ความคิดเห็นที่ 6 ได้รับความรู้มากมายจริงๆครับ จากคุณ : CrazyMc เขียนเมื่อ : 3 เม.ย. 54 11:17:55

ความคิดเห็นที่ 7 สงครามเก้าทัพไม่ได้เกิดในรัชกาลที่ 1 เหรอครับ จากคุณ : pcplant เขียนเมื่อ : 3 เม.ย. 54 12:14:56

ความคิดเห็นที่ 8 ถ้าจำไม่ผิดเหมือนพระเจ้าตากสินจะเริ่มตั้งตัวมาจากการรับคุ้มกันขบวนสินค้าแล้วจึงอาศัยเส้นสายเข้ารับราชการในเมืองตากได้ ซึ่งหมายความว่านอกจาก "ฝีมือ" แล้วท่านจะต้องมี "บารมี" มากพอสมควรจนเป็นที่ยำเกรงในหมู่นักเลงจนสามารถขึ้นมาเป็นใหญ่ในเมืองตากได้... เพราะฉะนั้นถ้าจะบอกว่าท่านถนัดบุ๋นแต่ไม่ถนัดบู๊นี่...ผมว่ามันก็ฟังดูแปลกมาก ๆ เลยนะ แก้ไขเมื่อ 03 เม.ย. 54 12:40:31 จากคุณ : มดคันไฟไร้ระเบียบ เขียนเมื่อ : 3 เม.ย. 54 12:40:00

ความคิดเห็นที่ 9 สงครามเก้าทัพ เกิดในสมัย ร.1 ซึ่งเจ้าพระยาจักรีขึ้นครองราชย์ พระเจ้าตากสินมหาราช ทรงตะลุยเดี่ยวหลายครั้ง  ตอนที่ตีเชียงใหม่ครั้งแรก ล้อมตีอยู่เก้าวันเก้าคืน ตีไม่แตก ก็เลยถอยทัพกลับ ปรากฏว่า พม่ายกทัพเข้าซ้ำตอนทัพไทยถอย จนทัพไทยระส่ำ ถอยไม่เป็นขบวน  (ตอนถอยทัพ เป็นช่วงที่กองทัพจะอ่อนแอที่สุด เพราะทหารไม่มีจิตใจจะรบแล้ว อีกทั้งต้องพะวงกับอาวุธหนักที่ลำเลียงกลับ) ปรากฏว่า พระเจ้าตากสินเห็นกองทัพไทยขวัญเสีย พระองค์ทรงม้า ชูดาบ ตะลุยเดี่ยวเข้าไปกลางทัพพม่า ทหารไทยเห็นตกใจ รีบตามไป รบจนทัพพม่าและเชียงใหม่ แตกกระจาย เรียกกำลังใจกลับมาให้ทหารไทยได้อีกครั้ง ตอนเมืองพิษณุโลกถูกล้อม พระเจ้าตาก ก็นำหน้าเข้าตีทัพอะแซหวุ่นกี้ ตั้งแต่สี่ทุ่มถึงฟ้าสาง พระองค์รบทั้งคืนเลย แต่ก็เอาชนะอะแซหวุ่นกี้ไม่ได้ ตอนตีฝ่าวงล้อมทหารพม่าออกจากกรุงศรี มาเจอทัพพม่า 1,200 นาย ที่ปราจีน ขณะนั้นกองทหารพระเจ้าตากเหลือไม่ถึง 500 เพราะเสียชีวิตขณะตีฝ่าจำนวนมาก  พระองค์จึงเลือกทหารเอกอีกสี่นาย ควบม้า  ตะลุยเข้าไปกลางกองทัพพม่า 1,200 คิดดู 5 ต่อ1,200 (จนทุกวันนี้กองทัพกำหนดให้วันนั้น เป็นวันทหารม้าของไทย) ในศึกบางกุ้ง ทหารพม่ารุกเข้ามาเป็นหมื่น พระองค์นำทหารเพียงหนึ่งพัน เข้าไปตีค่ายพม่ากลางดึก จนแตก ตอนยกพลขึ้นบกที่นครศรีธรรมราช ถ้าทหารนครศรีฯเล็งมาที่พระองค์ แทนที่จะเป็นทหารองค์รักษ์ ที่วิ่งตีคู่กันนำหน้าไปพร้อมกัน พระองค์ก็คงสวรรคตแล้ว อย่างนี้ จะเรียกว่า พระองค์ไม่ทรงพระบู๊ อีกหรือ จากคุณ : รักหลอกจึงบอกให้ เขียนเมื่อ : 3 เม.ย. 54 13:07:38

ความคิดเห็นที่ 10 พระเจ้าตากนั้น พูดตรงๆแล้ว ตอนท่านไล่พวกมอญของพม่าออกไปได้ ไม่ยากลำยาก เท่ากับตั้งรับทัพพม่าระลอกหลัง เพราะพวกมอญเหมือนโดนพม่าปล่อยทิ้งไว้ ด้วยตัวพม่าติดศึกจีน พอเสร็จศึกจีน จึงยกทัพมารบกับพระเจ้าตาก ที่เรียกว่า ชิงไหว ชิงพริบกันมากทั้งสองฝ่าย เรียกว่าถ้าตอนนั้น ไม่มีพระเจ้าตาก พระยาจักรี(รัชกาลที่1) เจ้าพระยาสุรสีห์ หรือขาดคนใดคนนึง ป่านนี้ไม่รู้จะเป็นไงเลย น่าเสียดายที่ ลูกหลานของท่าน กลับนำเอาท่านทั้งหลายมาเพื่อสร้างผลประโยชน์แก่ตัวเอง โดยไม่มองเลยว่า พวกท่านนั้น เสี่ยงชีวิตเพื่อรักษาแผ่นดินมาด้วยกัน จากคุณ : Niceguy_C3 เขียนเมื่อ : 3 เม.ย. 54 18:51:06

ความคิดเห็นที่ 11 #3 ขอลิ้งค์ตามไปอ่านได้มั้ยครับ ขอบคุณครับ จากคุณ : ElClaSsicA เขียนเมื่อ : 3 เม.ย. 54 23:20:22

ความคิดเห็นที่ 12 เห็นด้วยครับความคิด 10 นะ ผมกลับเห็นว่าถ้ายุคนั้นขาด 3 ท่านนี้เราคงเป็นพม่าไปแล้วล่ะ เพราะพระยาตากท่านคุมอยู่เมืองหลวง พระยาจักรีและพระยาสุรสีห์เป็นทัพลุยให้ท่าน เราถึงอยู่รอดได้นะ เพราะบ้านเมืองตอนนั้นถือว่าแย่สุดล่ะ ไม่รู้ว่าตอนนี้พวกที่โดนกล่อมสมองเรื่องการกลับชาติมาเกิด มันจะหลุดจากเรื่องนี้หรือยังนะ เฮ้อ.... จากคุณ : ป๊าม้าออนเซน เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 54 13:50:28

ความคิดเห็นที่ 13 "มอญเสียเอกราชพร้อมๆเรา แต่หาคนกู้ชาติไม่ได้" "มอญเสียเอกราชพร้อมๆเรา แต่หาคนกู้ชาติไม่ได้" "มอญเสียเอกราชพร้อมๆเรา แต่หาคนกู้ชาติไม่ได้" "มอญเสียเอกราชพร้อมๆเรา แต่หาคนกู้ชาติไม่ได้" ประโยคนี้กินใจมากค่ะ ทั้งหมดทั้งปวงที่พระองค์ทำ เหมาะสมแล้วที่จะครองแผ่นดิน ถึงใครไม่ยกย่องเรื่องท่านเป็นพระเจ้าแผ่นดิน แต่หนู(และคนไทยรุ่นหลังอีกมากมาย)ก็ยกย่องค่ะ จากคุณ : น้องจุ่น เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 54 17:41:49

ความคิดเห็นที่ 14 ...อืม จากคุณ : LegalisM เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 54 19:29:18

ความคิดเห็นที่ 15 เห็นด้วยหมดเลย พระองค์ก็ทรงเก่งการรบไม่แพ้สมเด็จพระนเรศวรเลยนะคะ แถมยังนำทหารออกรบด้วยพระองค์เองอีกด้วย ที่สำคัญพระองค์พร้อมจะพลีชีพในสมรภูมิรบไปพร้อมๆกับทหารของพระองค์เสมอ ทำให้ได้ใจเหล่าทหารไปเต็มๆ มีอีกหลายเรื่องมากเลยค่ะเกี่ยวกับพระองค์ที่อ่านแล้วรู้สึกทราบซึ้งถึงพระมหากรุณาธิคุณอันยิ่งใหญ่ แต่จำรายละเอียดไม่ได้อ่ะ ที่จำได้อยู่ตอนหนึ่งก็ตอนที่หลังกอบกู้เอกราชได้แล้วเกิดข้าวยากหมากแพง ราษฎรอดอยาก เพราะพวกพม่าเรียกได้ว่า ทำลายล้างกรุงจนสิ้น แม้กระทั่งเผาไร่เผานา พระองค์ก็ทรงสละทรัพย์ส่วนตัวยอมซื้อข้าวจากพ่อค้าจีนที่โก่งราคาสุดๆมาแจกจ่ายราษฎร และพระองค์ถึงกับตรัสประมาณว่า หากจะมีใครมาช่วยวิกฤตการณ์นี้ได้ให้ราษฎรของพระองค์ไม่อดอยาก แม้ผู้นั้นจะต้องการพระพาหาแห่งเรา เราก็จะยินดีสละให้ โอ้..อ่านแล้วแทบร้องไห้เลยล่ะค่ะ (TT_TT) จากคุณ : แม่หญิงวิปลาศ เขียนเมื่อ : 5 เม.ย. 54 08:20:18

ความคิดเห็นที่ 16 กรณีของมอญนี่ เขาตกเป็นส่วนหนึ่งของพม่ามานานมากๆเลยหน่ะครับ ตั้งแต่ศูนย์กลางอำนาจมอญแห่งสุดท้ายที่เมาะตะมะแตกพ่ายให้กับตะเบ็งชะเวตี้ มอญก็กลายเป็นส่วนหนึ่งของพม่ามาตลอดเลย มีก่อการต่อต้านช่วงที่พม่าวุ่นวายในยุคแผ่นดินพระเจ้านันทบุเรงนิดหน่อย หลังจากนั้นพออำนาจของตองอูที่อังวะเข้มแข็งอีกรอบ พวกมอญก็โดนปราบปรามราบคาบครับ ตกช่วงแผ่นดินพระเจ้าอยู่หัวบรมโกศ อังวะอ่อนแอลงอีก พวกมอญก็ก่อการแข็งอำนาจขึ้นทางปากแม่น้ำอิระวดี และตั้งตนเป็นเจ้ากันเอิกเริก (อย่างพญาทะละ) แต่ก็ได้แึ่ค่ช่วงไม่กี่สิบปี พออลองพญาเป็นใหญ่ ก็ไล่ปราบมอญเสียราบอีกรอบครับ ที่พวกมอญกู้อำนาจได้ยากกว่าไทยเรา ส่วนหนึ่งก็ิเพราะพม่าต้องการปราบมอญให้อยู่หมัดครับ และในดินแดนของมอญก็มีชาวพม่าปะปนอยู่เต็มไปหมด ผลประโยชน์ของพม่าในดินแดนมอญก็มีมากมหาศาล นั่นทำให้ถ้ามอญทำลายพม่าไม่ได้ ก็ไม่มีวันที่จะตั้งอาณาจักรใหม่ได้ แตกต่างจากไทย ที่พม่าอยากจะปราบไทย เพราะกลัวว่าไทยจะสนับสนุนมอญให้แข็งเมืองกับพม่า และไม่อยากให้ไทยมาเป็นคู่แข่งทั้งทางการค้่า อิทธิพล และการทหารกับพม่าหน่ะครับ ถ้าไทยเข้มแข็งมาก พม่าก็ไม่อยากจะมาตีไทยเหมือนกัน เพราะมันเสี่ยงและอาจจะได้ไม่คุ้มเสีย จากคุณ : digimontamer เขียนเมื่อ : 5 เม.ย. 54 11:41:29

ความคิดเห็นที่ 17 สมัยก่อนความเป็นชาติมันไม่ค่อยชัดเจน มันจะออกแนวๆ ลูกพี่ใหญ่คุมลูกน้องมากกว่า มันก็มีช่วง สุโขทัยเก่ง อยุธยาคุมเมืองอื่นๆ พอ พม่าจะคุมแถวนี้ก็ต้องไปตบลูกพี่ใหญ่ในเขตก่อนเลย ก็อยุธยา แต่งวดนี้เล่นซะลูกพี่ใหญ่ตายเลย  แล้วพม่าก็กลับบ้านไป ที่นี้เขตนี้ก็ถ้าจะเอาพื้นที่คืน ก้ต้องดูกันว่าใครจะเป็นลูกพี่ใหญ่ ในเมื่อทายาทคนเก่าไม่แข็งพอ  ก็เปลี่ยนขั้วซะเลย จากคุณ : jobchan เขียนเมื่อ : 5 เม.ย. 54 18:20:26

ความคิดเห็นที่ 18 ม่ว่าจะด้วยเหตุผลใด แต่เรื่องจริงก็คือ พม่าไม่เคยละเว้นไทย และมอญไม่เคยกู้เอกราชได้อีกเลย แต่ไทยมีสมเด็จพระเจ้าตากสินเป็นคนกู้เอกราชให้ จากคุณ : น้องจุ่น เขียนเมื่อ : 5 เม.ย. 54 20:50:17

ความคิดเห็นที่ 19 จริง ๆ มันก็แค่เรื่องของการเมืองแย่งอำนาจกันเท่านั้นเอง จะมายอพระเกียรติกันให้เว่อร์ไปทำไม ไม่เข้าใจ ขนาด ร.1 กับวังหน้าเอง พี่น้องกันแท้ ๆ  2ครอบครัวยังแตกกันเรื่องอำนาจในที่สุด ขนาดแทบจะไม่เผาผีกัน......... จากคุณ : คนพิจิตร เขียนเมื่อ : วันจักรี 54 22:33:10

ความคิดเห็นที่ 20 แต่เราไม่เห็นด้วยนะ ขออนุญาตคิดต่างจากคุณคนพิจิตรค่ะ ว่าจะมายอพระเกียรติกันให้เว่อร์ไปทำไม แค่เรื่องของการเมืองแย่งอำนาจกันเท่านั้น แล้วมันบ่งบอกถึงอะไรหรือคะ อดีตก็คืออดีต ถ้าไม่มีอดีตอย่างที่เราว่ามันก็แค่เรื่องของการเมืองแย่งอำนาจกันเท่านั้น  แล้วเราจะมีปัจจุบันนี้ได้หรือ ปัจจุบันที่เราไม่ต้องตกอยู่ภายใต้อำนาจของใคร ที่เราได้อยู่กันอย่างร่มเย็นเป็นสุข ถ้าไม่ยกย่องพระเกียรติขององค์พระมหากษัตริย์และบรรพบุรุษที่เสียเลือดเสียเนื้อเพื่อรักษาแผ่นดินไว้ให้เราได้อยู่ ได้ทำมาหากิน แล้วเราสมควรจะยกย่องใครหรือคะ หรือควรอยู่เฉยๆทำไม่รู้ไม่เห็น ไม่บอกต่อ หรือบอกลูกหลานว่า บรรพบุรุษของเรารบราฆ่าฟันกันเอง เพราะแย่งอำนาจกัน แม้กระทั้งพี่ฆ่าน้อง น้องฆ่าพี่ ลุงฆ่าหลาน หลานฆ่าลุง ทั้งหมดนี้เพราะต้องการแย่งอำนาจกันเพียงอย่างเดียวเท่านั้นเองล่ะจ้ะ โอเคค่ะ เราปฏิเสธไม่ได้ว่าเรื่องเหล่านี้ไม่เป็นความจริง แต่เราก็ปฏิเสธไม่ได้เช่นกันว่าในความโหดร้ายที่เรารับรู้มานี้ ส่งผลดีมายังลูกหลานอย่างเราๆท่านๆมากมายหาที่สุดไม่ได้ขนาดไหน นี่เป็นความคิดเห็นส่วนตัวนะคะ ไม่มีเจตนาอื่นใดแอบแฝง จากคุณ : แม่หญิงวิปลาศ เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 54 09:31:18

ความคิดเห็นที่ 21 #20 มันก็บ่งบอกว่าจริง ๆ แล้วมันเป้นเรื่องของการแย่งชิงอำนาจและทรัพย์สินกันในกลุ่มคนที่มีอำนาจไงครับ  ไม่ใช่เฉพาะในกลุ่มพระมหากษัตริย์หรอก แม้แต่ในกลุ่มการเมืองปัจจุบัน ก็เป็นไปในแบบเดียวกัน...ยิ่งความรู้สึกนึกคิดของคนในยุคสมัยก่อนนี่ พระมหากษัตริย์มองว่า "ประเทศ" คือสมบัติ และมรดก ของตน นะครับ การต่อสู้ทั้งหลายทั้งปวงมันถือเป็นภาระกิจของผู้เป็นกษัตริย์  ถึงได้รบกันเละเทะไปหมด เพราะกษัตริย์แปลว่านักรบ จึงมีหน้าที่ต้องรบ ขยายอำนาจให้มากที่สุด เพื่อำนาจและผลประโยชน์ของตนเอง....   ไม่ได้ขัดอะไรนะครับ เพราะมุมมองมันเป็นเรื่องส่วนตัว ผมยอมรับว่าการดำเนินนโยบายหลาย ๆ ประการของบูรพกษัตริย์เป็นสิ่งที่ส่งผลถ่ายทอดผลดีมาถึงปัจจุบัน แต่ก็มีอีกหลายเรื่องที่ส่งให้เกิดความวุ่นวายตามมาเช่นกัน ผมแค่อยากให้เรามองในแบบที่เป็นสากลมากขึ้น เหมือนที่ อังกฤษ ฝรั่งเศส หรือนักประวัติศาสตร์มอง มหาราช นักรบ ในอดีต แบบที่เป็นมนุษย์ปุถุชน ว่ามีทั้งความเก่ง และความผิดพลาด อะไรที่ดีก็จำไว้ อะไรไม่ดีก็ต้องรู้ว่าไม่ดี จะได้ไม่ให้เกิดขึ้นอีก เท่านั้นเอง จากคุณ : คนพิจิตร เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 54 21:27:14

ความคิดเห็นที่ 22 พระเจ้าตากสิน ไม่ได้กลับชาติมาเกิดเป็นคนในยุคนี้ พระเจ้าตากสิน ไม่ได้กลับชาติมาเกิดเป็นคนในยุคนี้ พระเจ้าตากสิน ไม่ได้กลับชาติมาเกิดเป็นคนในยุคนี้ พระเจ้าตากสิน ไม่ได้กลับชาติมาเกิดเป็นคนในยุคนี้ พระเจ้าตากสิน ไม่ได้กลับชาติมาเกิดเป็นคนในยุคนี้ ท่านบำเพ็ญเพียรและความดี จนอยู่สูงกว่าที่จะมาเกิดเป็นเศรษฐี หรือนักการเมือง... จากคุณ : ก๊าบเป็ด เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 54 03:09:59

ความคิดเห็นที่ 23 จิตวิทยาสุดยอดมากครับ คราวรบพม่าที่บางแก้ว พระองค์ทรงตัดสินพระทัยได้เด็ดขาดไม่แพ้สมเด็จพระนเรศวรเลยครับ ดังเรื่องราวต่อไปนี้ ระหว่างที่สมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราชเสด็จไปตีเมืองเชียงใหม่นั้น ทรงวิตกเรื่องทัพพม่าที่จะ ต้องยกติดตามพวกมอญบุกเข้ามาในประเทศไทย จึงโปรดให้พระยากำแหงวิชิตคุมพล ๒,๐๐๐ คน ตั้งรับพวก มอญอยู่ที่บ้านระแหง แขวงเมืองตาก และให้พระยายมราช คุมกำลังคนไปตั้งขัดตาทัพอยู่ที่ท่าดินแดง คอยรับ พวกมอญที่จะเข้ามาทางด่านพระเจดีย์สามองค์ เมึ่อตีเมืองเชียงใหม่ได้แล้ว ก็ทรงรีบรุดกลับมาบัญชาการรบยัง กรุงธนบุรี พอถึงก็ได้ข่าวว่ากองทัพพระยายมราชที่ท่าดินแดงแตกหนีกลับมาอยู่ที่ปากแพรก (ตรงที่ตั้งเมือง กาญจนบุรีทุกวันนี้) ขณะนั้นพวกมอญได้เข้ามาถึงกรุงธนบุรีประมาณ ๓,๐๐๐ คน ทรงรับไว้และให้ตั้งบ้าน เรือนอยู่ที่ปากเกร็ดเมืองนนทบุรี โปรดให้พระยาบำเรอภักดี ข้าราชการเชื้อชาติมอญ เป็นพระยารามัญวงศ์ มี หน้าที่ดูแลปกครองมอญ แล้วเสด็จประทับที่ตำหนักแพ ให้ตำรวจลงเรือเร็วขึ้นไปคอยสั่งกองทัพที่ลงมาจากทาง เหนือให้เลยออกไปเมืองราชบุรีทีเดียว ไม่ให้ผู้ใดแวะบ้านเป็นอันขาด กองทัพเรือที่มาถึงได้ทราบกระแสรับสั่งก็ เลยมาหน้าตำหนักแพ ถวายบังคมลาแลแล้วเลี้ยวเข้าคลองบางกอกใหญ่ไปทุกลำ แต่พระเทพโยธาได้ขัดรับสั่ง แวะเข้าบ้าน ทรงพิโรธ ตรัสสั่งให้เอาตัวพระเทพโยธามัดเข้ากับเสาตำหนักแพ ทรงพระแสงดาบตัดศีรษะพระเทพ โยธาด้วยพระหัตถ์ แล้วเอาศีรษะเสียบประจานไว้ที่ป้อมวิชัยประสิทธิ์ พวกกองทัพทั้งปวงก็เกรงพระราชอาญา รีบยกไปเมืองราชบุรีตามรับสั่ง และพระองค์เอง ก็ทรงตัดพระทัยเสด็จไปทัพทั้งๆ ที่กรมพระเทพามาตย์พระราช ชนนีกำลังประชวรหนัก จากคุณ : ออกหลวงมงคล เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 54 08:17:04

ความคิดเห็นที่ 24 #22 จริงหรือครับ การเป้นพระมหากษัตริย์สมัยก่อน อย่างสมเด็จพระนเรศวร พระเจ้าตาก และอีกมากมาย ต้องฆ่าคนไปเท่าไหร่ทั้งทางตรงและทางอ้อม แย่งชิงอำนาจ...ถ้าพูดตามหลักพุทธศาสนานี่ยกเว้นบาปจากการฆ่ากันได้ด้วยหรือครับว่า ถ้าเป้นการฆ่าเพื่อประเทศไม่บาป หรือฆ่าเพื่อชิงอำนาจมาบาปนิดนุง ......ส่วนไอ้ใครที่อ้างว่าเป็นกษัตริย์เก่ามาเกิด ผมว่าไม่บ้าก็เมา จากคุณ : คนพิจิตร เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 54 12:37:56

ความคิดเห็นที่ 25 ถ้าว่าตามศาสนาพุทธมหาราชทุกคนตกนรกลึกครับ แต่หลังจากตกนรกลึก แล้วสิ่งที่รออยู่ก็คือ สมบัติบนสวรรค์ และวิมานอันวิจิตรพิสดาร ตระการตา เพราะ ความดีที่กระทำ ก็ยิ่งใหญ่เหนือกว่าใคร เพราะเป็นผู้มีอำนาจสูงสุด ในแผ่นดิน หากทำดีก็ยิ่งกว่าผู้ใด หากทำชั่วก็สร้างความเดือดร้อนสุดคณานับ ในทศชาดกเตมียใบ้ที่ำบำเพ็ญเนกขัมบารมี ก็บอกว่าเพราะเป็นกษัตย์ ก่อนลงมาเกิดเป็นพระเตมีย์ เป็นเทวดาใหญ่ แต่ก่อนหน้านั้นก็เสวยทุกข์ในนรกสุดยาวนาน ท่านจึงแกล้งพิการ เพื่อจะได้ทิ้ง ทรัพย์สมบัติทางโลก ยกตัวอย่าง นักการเมืองบ้านเราก็ได้ กินบ้านกินเมืองมากมาย แต่ เขาก็เลี้ยงดู อนุเคราะห์ ผู้คนมากมายเช่นกัน เทียบกับนักวิชาการดีๆ หลายๆ คนบางคนยังสร้างประโยชน์ สุ้นักการเมืองเลวๆ สักคนไม่ได้ นั่นแหละครับเป็นสาเหตุว่า ทำไม พวกกษัตย์ถึงตกนรกลึก ขึ้นสวรรค์สูง ดังน้ั้นพระเจ้าตาก ไม่ตกนรกลึกสุดกู่ ก็เป็นเทวดาใหญ่สุดๆ ขึ้นอยู่กับว่า บุญหรือบาป ใดจะให้ผลก่อนกันครับ แก้ไขเมื่อ 09 เม.ย. 54 17:30:26 แก้ไขเมื่อ 09 เม.ย. 54 12:53:15 จากคุณ : Pongkm (Pongkm) เขียนเมื่อ : 9 เม.ย. 54 12:51:47

ความคิดเห็นที่ 26 ชื่อภาษาอังกฤษ มันสะกดคล้ายไง เลยเพี้ยน อุปโลกตัวเองขึ้นมา จากคุณ : ก๊าบเป็ด เขียนเมื่อ : 9 เม.ย. 54 17:33:41

ความคิดเห็นที่ 27 การฆ่าถ้าทางพุทธถือว่าบาปหมดครับ ฆ่าตามกฎหมาย(เช่นพวกตำรวจ เพชฌฆาต) ฆ่าสัตว์มากิน ฆ่าคนชั่ว ฆ่าเพื่อปกป้อง ฆ่าอะไรยังไงก็ตาม ก็ถือว่าบาปทั้งนั้น ขนาดพระพุทธเจ้าในอดีตชาติก่อนที่จะมาเป็นพระเตมีย์ เป็นมหาราช สั่งประหารแต่คนชั่ว ยังไม่พ้นขุมนรกเลยครับ เพราะในทางพุทธ บุญกับบาปเอามาทดแทนกันไม่ได้ แก้ไขเมื่อ 11 เม.ย. 54 01:17:47 จากคุณ : Chineseman เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 54 01:16:59

ความคิดเห็นที่ 28 กรณีสวรรค์คต ทางนครศรีก็มีตำนาน เหมือนกัน  ไม่ควันหรือจะมีไฟ กรณีที่หนีมาอยู่เมืองนคร เพราะติดหนี้ จีน ระหว่าง กู้เมือง ลูกก็เป็นเจ้าเมืองที่นี้เชื้อสายก็ยังอยู่ หลักฐานก็มี อาจดูไม่ดีนัก แต่ก็วีถีนี้คนไทยก็เก่งอยู่ ไม่อย่างนั้นรักษาแผ่นดินไม่ได้หรอก เห็นกันอยู่หลายหน้าประวัฒิศาสตร์ กลยุทย์ ลูกชน ประเทศอย่างเราสู้เค้าไม่ได้หรอก  ต้องใช้ลูกล่อด้วย จากคุณ : อย่างน้อย นครก็เชือ (พรานดง) เขียนเมื่อ : 16 เม.ย. 54 15:08:33