ความคิดเห็นที่ 1 เป็นไปตามยุคสมัยครับ ผู้ปกครองเขาอาจจะมีส่วนถูกก็ได้นะครับ จากคุณ : Lowepro เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 54 20:01:27

ความคิดเห็นที่ 2 ที่จริงสอนลูกว่าภาษไทยกลางเป็นภาษาราชการแต่คำเมืองเป็นภาษาเฉพาะถิ่นแล้วหัดลูกทั้งสองภาษาก็เข้าท่าดีนะ แต่พ่อแม่เขาอาจจะแค่เป็นห่วงว่าลูกจะไม่ยอมใช้ภาษาไทยกลางก็ได้ครับ จากคุณ : โลโซแมน เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 54 20:08:00

ความคิดเห็นที่ 3 ไม่แปลกครับ ก็ยังเป็นภาษาไทย ดีกว่าเขาสอนลูกพูดจีน พูดอังกฤษ (โดยไม่ยอมพูดภาษาไทยกันอีกเลย ทั้งๆที่เป็นคนไทย) ถ้าเจอแบบนั้น สมควรเศร้ามากกว่าครับ ปล.หลานผมตอนเด็กๆ พ่อแม่เขาก็สอนพูดภาษากลาง โตขึ้น ก็พูดได้ทั้งคำเมืองและภาษากลาง แต่ที่เจ๋งคือ เวลาพูดภาษากลาง สำเนียงดีมากครับ และเมื่อพูดภาษาเหนือ ก็น่ารักแบบละอ่อนเหนือเช่นกัน ^^ แก้ไขเมื่อ 04 เม.ย. 54 20:17:56 จากคุณ : ปลาทองสมองโป่ง เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 54 20:13:15

ความคิดเห็นที่ 4 คล้ายบ้านเรา พ่อแม่เรามี ภาษาแม่ เป็นภาษาจีนแต้จิ๋ว แต่ไม่เคยสอนเราพูด แถมสอนให้เราเรียกว่า พ่อแม่ แทน ป๊าม้าอีกต่างหาก (แต่เรียกญาติเป็นภาษาจีนแต้จิ๋ว) เวลาพ่อแม่พูดกันก็ใช้แต้จิ๋ว ถ้าจะมาพูดกับเรา หรือ ให้เราเข้าใจก็ภาษาไทย ผลคือ ภาษาจีนแต้จิ๋วเราไม่กระดิกหูแม้แต่น้อย ไปเรียนภาษาญี่ปุ่นมาแค่หนึ่งเดือนยังรู้เรื่องกว่าอีก เราเรียนหนังสือกับคนไทยมาโดยตลอด ครูไทย เพื่อนคนไทย รับวัฒนธรรมไทยเข้าไปเต็มๆ ต่างจากพ่อแม่เยอะมาก แต่เนื่องจากเรารับวัฒนธรรมประเทศที่เราอยู่ ซึ่งก็คือประเทศไทย เรียกได้ว่าเรารับวัฒนธรรมท้องถิ่น มันเลยไม่มีอะไร ไม่เดือนเนื้อร้อนใจอะไรด้วย เรียกว่าเป็นการปรับตัวให้เข้ากับสิ่งแวดล้อมก็ได้มั้ง แต่กรณีที่จขกท.บอกมันเป็น ละทิ้งวัฒนธรรมท้องถิ่น รับวัฒนธรรมส่วนกลาง น่าคิดนะ ภาษากลางมันถูกบังคับกลายๆให้ต้องใช้อยู่แล้ว ไม่อยากใช้ก็ต้องใช้ถ้าคุณอยากจะติดต่อกับคนต่างถิ่น เราว่าภาษาถิ่นลืมง่ายกว่านะ ระวังไว้หน่อยก็ดี จากคุณ : ขวัญ (khumchalong) เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 54 20:50:51

ความคิดเห็นที่ 5 อย่าว่าแต่ในเชียงใหม่ ไปเจอเด็กแถวลำปาง แพร่ ลูกๆ ของเพื่อนนั่นแหละ พูดไทยกันหมด หลายปีผ่านมาแล้ว พ่อแม่พูดกับลูกด้วย เสียดาย แก้ไขเมื่อ 04 เม.ย. 54 23:50:36 จากคุณ : PICCANINNY'S DAD เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 54 21:02:20

ความคิดเห็นที่ 6 อืม.. ก็น่าคิดนะ แต่บ้านผมก็พูดทั้งภาษาเมือง ภาษาไทย จากคุณ : CrazyMc เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 54 21:24:48

ความคิดเห็นที่ 7 ปกติเด็กเหนือสมัยนี้ก็มักพูดคำเมืองทับคำจากภาษากลางอยู่แล้ว ภาษาพื้นเมืองล้านนาจริงๆแทบจะหายไปจากสังคมเหนือ ไม่เห็นด้วยกับการสอนลูกให้พูดกลางเช่นกันค่ะเพราะที่โรงเรียนครูก็สอนด้วยภาษากลางอยู่แล้ว โตขึ้นไปเรียน ไปทำงานต่างถิ่นก็เป็นการบังคับให้พูดกลางไปโดยปริยาย ไม่จำเป็นต้องฝึกมาก่อนหรอกค่ะ โดยส่วนตัวก็เป็นคนเหนือ อู้กำเมืองมาตลอดจนจบม.6 มาเรียนป.ตรี ทำงานที่ กทม. ก็พูดกลาง เพื่อนบางคนฟังภาษาพูดเราไม่ออกด้วยซ้ำว่าเป็นคนเหนือเพราะไม่มีสำเนียงเหนือเท่าไหร่ คิดว่าเป็นเพราะการปรับตัวให้เข้ากับสังคมใหม่ก็เป็นสิ่งที่ฝึกให้เราพูดกลางชัดไปเอง ไม่จำเป็นต้องหัดแต่เกิดหรอกค่ะ ถ้ามาเกิดที่ กทม.ก็ว่าไปอย่าง แต่ถ้าเกิดที่เหนือ โตที่เหนือ แต่พูดเหนือคำกลางคำ มันก็ฟังทะ:-)ๆหู สำเนียงก็เพี้ยนอยู่ดีค่ะ อันนี้เท่าที่เคยได้ยินเด็กที่ภาคเหนือเค้าพูดกันนะคะ ส่วนตัวเองมาทำงาน กทม. นานแล้วแต่ไม่เคยลืมอู้กำเมืองกับเพื่อนเหนือด้วยกัน มีความสุขด้วยที่ได้เจอคนเหนือ ได้อู้กำเมืองใส่กัน..และภาคภูมิใจกับภาษาพื้นถิ่นของตัวเองมากๆ จนวันตายก็ไม่ลืม... จากคุณ : paewjasmine เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 54 22:51:52

ความคิดเห็นที่ 8 ไม่ใช่คนเหนือ แต่รู้สึกดีทุกครั้งที่ได้ยินภาษาเหนือ จากคุณ : Antares Kung เขียนเมื่อ : 5 เม.ย. 54 00:18:44

ความคิดเห็นที่ 9 อืมมม...ก็แปลกนะ ผมอยู่ที่ดอยสะเก็ด เชียงใหม่ เขาพูดคำเมืองกันทั้งนั้น ถ้าผมฟังไม่รู้เรื่องเมื่อไรเขาจึงพูดภาษากลางกับผม ไม่ว่าจะป็นเด็กหรือผู้ใหญ่ แม้แต่ฝรั่งก็ยังหัดพูด ผมว่าดีเสียอีกที่เด็กได้เรียนรู้ทั้งภาษาเมือง และภาษากลาง ซึ่งจะทำให้การสื่อสารดีขึ้นไปอีกระดับ เวลาผมเข้าเวียงทีไร ก็มีคนพูดคำเมืองด้วยบ่อย หรือว่าหน้าตาผมเหมือนคนเหนือ จากคุณ : tnu เขียนเมื่อ : 5 เม.ย. 54 00:44:19

ความคิดเห็นที่ 10 สมัยหนูเรียนตอนประถม ใครพูดภาษาถิ่น ปรับคำละบาท คุณพระ!! แต่ก็พูดสามภาษามาตลอด ภาษาไทยชัด ใครด่า ใครนินทา ภาษาถิ่น ก็รู้ อิอิ จากคุณ : cat_on_a_hot_tin_roof_ เขียนเมื่อ : 5 เม.ย. 54 02:18:34

ความคิดเห็นที่ 11 ไม่น่าต้องใช้คำถึงขนาดว่า "เวทนา" นะครับ มันเป็นสิทธิของทุกคนไม่ว่าภาคไหนก็ตาม ผมว่าแค่ เสียดาย ก็พอนะครับ ผมเองก็คนเหนือ พูดคำเมืองเป็น จากคุณ : Janjaowka เขียนเมื่อ : 5 เม.ย. 54 02:59:18

ความคิดเห็นที่ 12 ไม่เห็นเป็นไรเลยยย สอนต้ังแต่เด็กอ่ะดีแล้ว เคยโดนเด็ก กทม พูดใส่ว่า ทำไมเธอพูดเหน๊อเหน่ออ่ะ แปลกๆ ทำให้เป็นคนไม่ค่อยกล้าพูด กลายเป็นคนพูดน้อยไปเลย จากคุณ : eileenza เขียนเมื่อ : 5 เม.ย. 54 06:48:29

ความคิดเห็นที่ 13 ภาษาเป็นเครื่องมือในการสื่อสารครับ ไม่ว่าจะภาษาอะไร หากสื่อสารได้คือสัมฤทธิ์ผล tool ก็คือ tool ผมคงสอนให้ลูกรู้วิธีใช้ tool ที่ใช้งานได้วงกว้าง มากกว่าtoolที่ใช้งานได้แคบ จากคุณ : Zeichnung เขียนเมื่อ : 5 เม.ย. 54 07:53:27

ความคิดเห็นที่ 14 ภูมิใจที่ได้เป็นคนเหนือที่อู้กำเมืองได้ครับ การพูด(ชัด)ได้หลายภาษาหลายสำเนียงเป็นการฝึกสมองที่ดีอย่างหนึ่งเพราะสมองได้ฝึกหารสับเปลี่ยนรูปภาษาเพื่อการสื่อสารอยู่ตลอด ส่งผลให้การเรียนภาษาต่างประเทศอื่นๆเป็นไปได้ง่ายขึ้นด้วย (อันนี้มีงานวิจัยรองรับนะครับว่าคนที่พูดได้มากกว่า 1 ภาษาหรือ 1 สำเนียงทำให้การเรียนภาษาต่างประเทศอื่นเป็นไปได้ง่ายขึ้น เพราะผู้เรียนจะรู้จักเปรียบเทียบเปรียบต่าง ทำให้เข้าใจกลไกการออกเสียงอะไรได้ง่ายขึ้น) ในแง่ของการเข้ากลุ่มกับคนในท้องที่ ความสามารถในการใช้ภาษาถิ่นทำให้การถึงผู้คนได้สนิทใจ และสะดวกมากขึ้น เช่นการพูดคุยติดต่อ หรือทำการค้าขาย เป็นต้น อีกทั้งเป็นการรักษาอัตลักษณ์ที่น่าภูมิใจอีกด้วย ผมว่าคนรุ่นใหม่ที่พูดภาษาถิ่น+ได้รับการศึกษาในระบบทยังไงๆ ได้เปรียบกว่าคนเหนือที่พ่อแม่สอนพูดแต่ไทยกลางแน่นอน ส่วนเรื่องกลัวลูกพูดไทยไม่ชัดนั้นเป็นแค่ความเชื่อที่ไม่จริงเลยครับ คนเหนืออู้กำเมืองจ้างที่มีการศึกษาพูดไทยชัดเจน ใช้ภาษาไทยได้ดีกว่าคนที่พูดได้แต่ไทยกลางนับไม่ถ้วน จากคุณ : โจโฉ (joechou) เขียนเมื่อ : 5 เม.ย. 54 08:27:43

ความคิดเห็นที่ 15 ที่บ้าน (พะเยา) พ่อแม่ญาติพี่น้อง รวมทั้งคนส่วนใหญ่ (ยกเว้นคนต่างถิ่นที่เข้ามา) พูดคำเมืองค่ะ เป็นคำเมืองสำเนียงท้องถิ่นหรือที่เรียกว่าสำเนียงเชียงราย น่าน ด้วย เพราะจะไม่ติดสำเนียงเชียงใหม่ ที่ได้รับอิทธิพลมาจากภาษาไทยมากกว่า สำเนียงทางนี้จะห้วนและเร็วกว่า พอมาเรียนและมาทำงานที่เชียงใหม่ ก็สามารถพูดภาษาไทยและคำเมืองสำเนียงเชียงใหม่ได้ชัดเจน มีเพื่อนต่างถิ่นหลายคน บางคนเหน่อกว่าเราอีก ทั้งๆ ที่พูดภาษาไทยมาตลอด เรียนตั้งแต่เด็กก็ดีค่ะ แต่ก็ต้องแยกให้ลูกรู้ด้วยว่าต้องพูดทั้งคำเมือง และภาษาไทย สมองเด็กแยกแยะได้ดีค่ะ จำง่าย จะสอนอะไรก็รีบๆ สอนตั้งแต่เด็กนั่นแหละ ปล. พ่อแม่สอนภาษาไทย และภาษาอังกฤษควบไปด้วย ก็ไม่เห็นว่าจะหนักหนาอะไรเลยค่ะ เรียนได้สบายๆ แต่ก็อย่าละเลยสิ่งทีเป็นของเรา ช่วยกันอนุรักษ์คำเมืองค่ะ ปล.2 ปัจจุบันก็พูดคำเมืองกับญาติ เพื่อนคนเหนือค่ะ ^^ จากคุณ : ส้มเช้งเองจ้า เขียนเมื่อ : 5 เม.ย. 54 08:59:57

ความคิดเห็นที่ 16 เด็กเหนือสมัยนี้พูดไทยกลางได้ก็ครึ่งๆกลางๆค่ะ เพราะพ่อแม่ก็พูเหน่อ ไม่ชัด ก็ยังสอนให้ลูกพูดกลาง แทนที่จะพูดคำเมือง กลายเป็นลูกจะพูดไทยก็ไม่ชัด(บางคนเหน่อมาก) และพูดคำเมืองก็ยังไม่ได้อีก อย่างนี้เรียกว่าพัฒนาหรือเปล่าค่ะ ------------------------------------------------ อยากยกตัวอย่างเด็กรุ่นเราจังค่ะ รุ่นดิฉันก็อายุประมาณ20กว่าๆ ทั้งดิฉันและเพื่อนๆ ที่บ้านพูดคำเมืองค่ะ เมืองชัด(แต่ไม่ขนาดคนเก่าแก่) แต่พออยู่โรงเรียน อยู่กับกลุ่มเพื่อน ถูกบังคับให้พูดไทยกลาง ก็เลยต้องรู้จักปรับตัวกันตั้งแต่เข้าโรงเรียนชั้นเล็กๆกันเลย ถึงอย่างนั้นเด็กในท้องถิ่นกลุ่มนี้ก็ยังพูดไม่ชัดขนาดเด็กในกรุงนะคะ แต่ดิฉันก็ยังมั่นใจว่าชัดพอๆกับเด็กที่พูดเป็นแต่ไทยกลางที่อยู่ในท้องถิ่งเดียวกัน และพอโตขึ้นได้เข้ามาเรียนในกรุงเทพเราก็แค่ปรับนิดหน่อย ปรับแค่สักพักก็สำเสียงชัดไปเองค่ะ ดังนั้นยืนยันค่ะว่า พูดเหนือตั้งแต่เด็กไม่ได้เสียเปรียบอะไรเลย กลับกลายเป็นได้เปรียบมากกว่าเด็กที่พูดไทยกลางเป็นอย่างเดียว เพราะเราสามารถปรับการพูดกับผู้อื่นได้มากกว่า และดิฉันก็ว่ายังสนุกเวลาสื่อสารอีกด้วย จากคุณ : เหนือแต้ๆ เขียนเมื่อ : 5 เม.ย. 54 09:04:11 A:180.183.149.115 X: TicketID:290912

ความคิดเห็นที่ 17 เห็นด้วยกับข้างบนค่ะที่ว่า บางคนที่พูดไทยกลางเป็นอย่างเดียว ก็ไม่ได้พูดชัดกว่าคนที่เป็นทั้งสองอย่างนะคะ บางคนก็เหน่อกว่าซะด้วย ดิฉันว่าอาจจะเพราะเขาคิดว่าไม่ต้องคอยปรับเหมือนอีกกลุ่มด้วยแหละ และที่จริงแล้วบางคนนั้นก็มีคนในบ้านพูดเหน่อ(รุ่นพ่อแม่ขึ้นไปเขาพูดเมืองหนิคะ) ก็เลยเหน่อกันไปหมด(แล้วก็คิดว่าไม่ต้องปรับมากล่ะมั้งคะ) จากคุณ : เหนือแต้ๆ เขียนเมื่อ : 5 เม.ย. 54 09:11:52 A:180.183.149.115 X: TicketID:290912

ความคิดเห็นที่ 18 เป็นคนเมือง แต่อยู่ในไทย ก็ต้องพูดได้ดีทั้งสอง ภาษา ก็ควร อนุรักษ์ไว้ และใช้ได้อย่างถูกต้อง บ่าอั้นจะหายสาปสูญไปต๋ามกาล จากคุณ : sudej เขียนเมื่อ : 5 เม.ย. 54 10:28:59

ความคิดเห็นที่ 19 ของผมดันกลับกันแฮะ คนอีสาน ลูกอีสาน เกิดอีสาน โตอีสาน แต่อยู่ที่บ้านพ่อแม่พูดภาษาภาคกลาง เราใช้ภาษาภาคกลางในบ้านกับพ่อแม่พี่น้อง แต่คนในบ้านอื่นๆเขาเว้าลาว เราฟังได้แต่ไม่ได้พูด ไปเว้าลาวคล่องที่โรงเรียนเพราะพูดตามเพื่อนๆ แบบว่าไม่งั้นมันไม่ให้เล่นด้วย มีความรู้สึกว่าภาษาถิ่นก็เปลี่ยนไปเหมือนกันแต่ไม่ได้เดือดร้อนเพราะถือว่าเป็นวิวัฒนาการ คำเก่าไปคำใหม่มา เหมือนทุกๆภาษา เมื่อก่อนยังได้ยินคนแก่ๆเรียกหน้าต่างว่า "ป่องเอี้ยม" เรียกช้อนว่า "บ่วง" เดี๋ยวนี้เด็กๆไม่รู้จักหรอก อยากได้ยินคำพวกนี้ต้องข้ามไปฝั่งซ้าย จากคุณ : แอ๊ด ปากเกร็ด เขียนเมื่อ : 5 เม.ย. 54 13:05:01

ความคิดเห็นที่ 20 ขอสนับสนุนการพูดภาษาถิ่นของแต่ละท้องที่ ไม่เฉพาะเพียงภาคเหนือ ผมว่าทุกๆสำเนียงน่ารักน่าฟัง และสะท้อนเอกลักษณ์ของทุกๆท้องถิ่น สำคัญอยู่ที่ว่า พ่อแม่ให้ลูกพูดภาษาไทย(กรุงเทพ)ด้วยเหตุใดอะไร? ถ้าเป็นเพราะ รู้สึกอับอายที่จะพูดภาษาถิ่นละก็ ผมว่า ก็เป็นเหตุผลที่แย่มากๆ ผมรู้สึกทึ่งและนับถือ เพื่อนชาวอุทัยธานีคนหนึ่ง เรียนด้วยกันที่มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ หลังจากที่จบมัธยมปลายจากโรงเรียนสวนกุหลาบวิทยาลัย เขายืนหยัดที่จะพูดด้วยสำเนียง "เหน่อๆ" ของเขาตลอดมา ด้วยเหตุผลที่ว่า "ก็ผมเป็นคนที่นั่น" ในทำนองเดียวกันนี้ เคยรู้จักกับเพื่อนชาวลอนดอนคนหนึ่ง ซึ่งยืนหยัดที่จะพูด Cockney ซึ่งเป็นภาษาอังกฤษของคนชั้นคนงาน แม้ว่าตัวเองจะจบจากเคมบริดจ์ก็ตาม เพราะความภาคภูมิใจในตัวเองของเขา ปัจจุบันนี้มีแนวโน้มที่ดีขึ้น ในการใช้ภาษาถิ่นมากขึ้น ในการรายงานข่าวของสถานีโทรทัศน์และวิทยุส่วนกลาง และผู้พูดก็ดูเหมือนจะภาคภูมิใจกับการนำเสนออย่างนั้นด้วย ผมว่าดีครับ อย่างไรก็ตามคงต้องยอมรับว่า เพื่อที่จะสื่่อสารกัน การพูดจาด้วยภาษาเดียวกันก็ทำให้ง่ายขึ้น ดังนั้น ถ้าเด็กเมืองจะพูดคำเมือง และก็สามารถพูดสำเนียงและ/หรือภาษาต่างประเทศได้ด้วย ก็ยิ่งดีนะครับ ว่าแต่ว่า ภาษาถิ่นของแต่ภาคนี่ก็ไม่เหมือนกันไปหมดเสียด้วยสิ เชียงใหม่ กับเชียงราย สุราษฎร์ธานี กับนครศรีธรรมราชและสงขลา ก็ไม่เหมือนกันเสียด้วย คนต่างถิ่น ก็คงฟังได้ยากหน่อย ที่สำคัญคนท้องถิ่น ไม่ต้องอายที่จะพูดภาษาถิ่น ผมก็ถือว่า ดีที่สุดแล้วครับ ภาษาพ่อ ภาษาแม่เราครับ bharot จากคุณ : BY (bharot) เขียนเมื่อ : 5 เม.ย. 54 14:14:37

ความคิดเห็นที่ 21 บ้านอยู่อีสาน  สมัยเรา อยู่บ้านพูดอีสาน+จีนแต้จิ๋ว(พูดกับพ่อ)   อยู่โรงเรียน(เรียนร.ร.จีน)  พูดไทยกลาง(กับเพื่อนส่วนใหญ่และคุณครู)+อีสาน(กับเพื่อนแต่กลุ่มน้อยกว่าไทยกลาง)+จีนแต้จิ๋ว(คุยกับครูจีน) แต่...ณ.ปัจจุบัน รุ่นหลานเรา ไม่พูดอีสานกันแล้วค่า ไทยกลางกันโม้ด จากคุณ : Anonym เขียนเมื่อ : 5 เม.ย. 54 14:47:00

ความคิดเห็นที่ 22 เป็นไปตามธรรมชาติครับ... ภาษาท้องถิ่นเป็นภาษาที่มีเสน่ห์บงบอกว่าเราเป็นคนท้องถิ่นใด ซึ่งทุกที่ทุกถิ่นล้วนดีงามเป็นเอกลักษณ์ ส่วนไทยกลางเป็นภาษาราชการก็ต้องหัดฝึกฝน และใช้ให้ชำนาญ เพื่อบ่งบอกว่าเราเป็นคนไทยและก็เป็นภาษาราชการ เด็กเมื่อเริ่มหัดพูดและเริ่มเรียนรู้หนังสือ ควรหัดภาษากลาง(ภาษาราชการ)เพราะหนังสือและตำราเรียนใช้ภาษากลาง ส่วนภาษาท้องถิ่น ไม่ต้องหัดเขาจะฟังและพูดได้เอง ในเวลาต่อมา เชื่อผมสิ เพราะลูกผมทั้ง 2คน ก็เป็นเหมือนกัน และตอนนี้เขาก็ใช้ภาษาท้องถิ่นได้โดยไม่ต้องหัด จากคุณ : papa_oo (papa_oo) เขียนเมื่อ : 5 เม.ย. 54 15:21:04

ความคิดเห็นที่ 23 ดิฉันว่าเด็กไม่พูดภาษาถิ่นนี่มีทุกภาคนะคะ ดิฉันเป็นคนใต้  เห็นเด็กแถวบ้านพ่อแม่สอนให้ลูกพูดกลางกันเยอะมาก แต่ด้วยความที่พ่อแม่ก็ไม่ใช่คนกรุงเทพหรือคนภาคกลาง  ภาษากลางที่ใช้เลยกลายเป็นทองแดงซะงั้น ขอบอกว่าคนใต้ที่ทองแดงเนี้ยฟังยากกว่าพูดใต้เพียวๆซะอีก ดิฉันเคยเห็นผู้ปกครองดุลูกว่า"แม่บอกให้ลูกแหลงกลางทำไมไม่แหลง" เห่อ เห่อ คุณแม่จะให้ลูกพูดกลางทำไม คุณแม่ทองแดงซะขนาดนั้น ส่วนตัวดิฉันสนับสนุนให้ลูกหลานพูดภาษาถิ่นค่ะ  น่าฟัง น่ารัก และเท่ห์กว่าเยอะเลยค่ะ หลานดิฉันอายุขวบครึ่งเขาก็พูดใต้ แต่จะพูดภาษากลางกับข้างบ้านเพราะข้างบ้านเป็นคนกรุงเทพ ของอย่างงี้เด็กเรียนรู้ด้วยตัวเอง โตขึ้นเขาก็พูดได้เอง จากคุณ : โลมาสีดำ เขียนเมื่อ : 5 เม.ย. 54 15:43:18

ความคิดเห็นที่ 24 น่าเศร้าตรงไหน เด็กเรียนรู้ไว ให้เขามั่นใจในสิ่งที่เขาทำได้ ไม่ต้องกังวลหรอกครับ โตขึ้นมาเขาพูดเองครับ ภาษาถิ่น ไม่มีวันตาย จากคุณ : ลำน้ำ C เขียนเมื่อ : 5 เม.ย. 54 15:57:24

ความคิดเห็นที่ 25 เด็กจะได้รู้จักหลายๆภาษา พูดกับพ่อแม่เป็นภาษาไทย พูดกับเพื่อนๆ ญาติเป็นภาษาถิ่น จากคุณ : LittleSister เขียนเมื่อ : 5 เม.ย. 54 16:05:40

ความคิดเห็นที่ 26 คห.23 คุณทำให้ผมระลึกถึงความหลัง นานแสนนานมาแล้ว เคยเป็นครูที่ปักษ์ใต้ เมื่อไปถึงใหม่ๆ รู้สึกว่า ภาษาที่เขาพูดกันเพราะเหมือนเสียงดนตรี ผมฟังได้แต่ทำนอง ไม่รู้เนื้อหา (เพราะฟังไม่ออก) อยู่ไปสักพัก พยายามพูดกับหลานสาวเจ้าของบ้านอายุสัก 5 ขวบ เธอไม่ชอบให้พูดภาษาใต้กับเธอ เพราะสำเนียงผมคง "ทองแดง"เต็มที เธอว่า คุณอาพูด "เมร่อ" เมื่อไรที่ผมพูดภาษากลางละก็เธอ โอเค ที่โรงเรียนผมเองก็หนักใจไม่ทราบว่าจะทำ ยัง"ไฮ" ให้เด็กนักเรียนพูดกลางชัดเจนขึ้น และเพราะเพื่อนๆครูที่โรงเรียนเป็นคนท้องถิ่น เล่าให้ฟังว่า เมื่อเขามาอยู่ที่หมู่บ้านนี้ใหม่ๆ เขา "เหา" มาก ยิ่งคืนไหนเดือน "หาย" ในหมู่บ้านก็ "เหียบ" เขาก็ยิ่ง "เหา" ผมก็เลยคิดว่า เด็กๆพูดกลางไม่ชัดก็คงไม่เป็นไรหรอกนะ ช่างเถอะ อาจารย์ของผมชื่อไตรรงค์ สุวรรณคีรี ท่านก็สอนผมด้วยสำเนียงอย่างนี้เหมือนกัน ไม่เห็นจะเสียหาย น่ารักออก ความแตกต่างของภาษาถิ่นเป็นเสน่ห์อย่างหนึ่งของภาษา ฮิ ผมว่า คนตะวันออก จากคุณ : BY (bharot) เขียนเมื่อ : 5 เม.ย. 54 16:27:16

ความคิดเห็นที่ 27 แม่เราเป็นคนเจียงฮาย พ่อเป็นเจนที่สองของแต้จิ๋ว ไม่ค่อยพูดแต้จิ๋ว(หรือเรียกว่าไม่พูดเลยดีกว่า) แม่เราเสียตั้งแต่เล็กๆ อา(น้องแม่)เลยเป็นคนเลี้ยงมา แต่เค้าก็ไม่อู้กำเมืองตวย ทั้งคำเมือง ทั้งแต้จิ๋ว ไม่กระดิก -*- ตอนนี้อยากพูดได้บ้าง ก็พูดไม่ได้ เฮ่อ ยังดีที่พอพูดอังกฤษเป็นอังกฤษได้ ใครอู้กำเมืองเป็น สอนเฮาหน่อยเน่อ ขอบคุณเจ้า จากคุณ : super-bobah เขียนเมื่อ : 5 เม.ย. 54 17:03:28

ความคิดเห็นที่ 28 ชอบกระทู้นี้ ตอนเด็กๆ เราเรียกพ่อแม่ของพ่อกับแม่ว่า อุ๊ย แต่ตอนนี้เป็น ปู่ย่า ตายายไปหมดแล้ว ดิฉันมองว่านั่นเป็นการเปลี่ยนแปลง ซึ่งเกิดขึ้นทุกยุคทุกสมัยค่ะ ทว่า เสียดาย หากภาษาคำเมืองจะถูกกลืน แต่ก็ไม่น่าจะเป็นไปได้ เพราะมั่นใจว่า " คนเหนือทุกคน ไม่ว่าจะพูดภาษาอะไร หัวใจก็ยังเป็นล้านนา " จากคุณ : น้ำฟ้า (ผู้หญิงเลือดเย็น) เขียนเมื่อ : 5 เม.ย. 54 17:18:39

ความคิดเห็นที่ 29 น่าแปลก เพื่อนเราคนอุทัย ไปอยู่เชียงใหม่ตั้งแต่เรียนป.ตรี ตอนนี้อู้กำเมืองเจื้อยแจ้ว แถมฟังภาษากะเหรี่ยงรู้เรื่องอีกต่างหาก เรายังอิจฉามันเลย ส่วนเรื่องเหน่อ เราคนอุทัย ไปอยู่เชียงใหม่ คนเหนือว่าเราเหน่อ ไปกรุงเทพฯ คนกรุงก็ว่าเราเหน่อ แต่เราภูมิใจกับเสียงเหน่อ ๆ นี่มาก เพราะคนแก่ ๆ บอกว่าคนไทยแท้ ๆ น่ะพูดเหน่อ เราเองยังชอบสำเนียงสุพรรณฯ ด้วยซ้ำ จะพูดภาษาถิ่นหรือสำเนียงแบบไหนก็ไม่ใช่เรื่องแปลกถ้าไม่ทำให้ใครเดือดร้อน อนุรักษ์ภาษาถิ่นไว้สิดี จากคุณ : BAHAMAS เขียนเมื่อ : 5 เม.ย. 54 17:37:40

ความคิดเห็นที่ 30 เรื่องการพูดภาษาถิ่นของแต่ละภาคนั้น มันเป็นเสน่ห์ที่น่าฟัง   แต่บางครั้งมีการนำเสนอออกสื่อให้คนที่พูดภาษาถิ่นดูเป็นคนเบิ่นๆ เชยๆ เสียดายเหมือนกัน  ถ้าเด็กรุ่นต่อๆไปจะไม่พูดภาษาถิ่นกันอีก จากคุณ : อัยศิกา เขียนเมื่อ : 5 เม.ย. 54 18:09:57

ความคิดเห็นที่ 31 สมัยเด็ก แม่พูดเหนือ พ่อพูดไทยกลาง ตัวเองก็พูดเหนือตลอด พ่อพูดภาษาไทยกลางมา (เพราะพ่อเป็นคนจีนกรุงเทพฯ) เราก็โต้ตอบด้วยภาษาถิ่น พ่อก็ฟังรู้เรื่อง ตอนเช้า แม่นึ่งข้าวเหนียวห่อให้ไปกินที่โรงเรียนพร้อมกับข้าวเหนือ ตอนเย็น แม่หุงข้าวสวย ทำกับข้าวผัด ๆ ต้ม ๆ เพราะพ่อกินรสจัดไม่ได้ จำได้ว่า พูดกับครูที่โรงเรียนต้องพูดไทยกลาง เข้าใจว่า ครูอยากฝึกให้พูดชัดและได้สำเนียงแบบภาคกลางจริง ๆ น่าเสียดายหากเด็กรุ่นใหม่ พูดภาษาถิ่นตัวเองไม่ได้ ภาษาเหนือมีเสน่ห์มาก แม้สำเนียงแต่ละจังหวัดจะต่างกัน แต่ก็เพราะไปคนละแบบ อนุรักษ์ไว้เถอะค่ะ แก้ไขเมื่อ 05 เม.ย. 54 18:50:49 จากคุณ : wanalee เขียนเมื่อ : 5 เม.ย. 54 18:49:33

ความคิดเห็นที่ 32 # 27  ได๊ป๊ะน๊าอี่น้องซักเตื้อ ท๊าจ่ะกึ๊ดเติงหากู๊เจ๊ากู๊ค่ำ แปลว่า น้องน่ารักจัง จากคุณ : ตวงตอง (ตวงตอง) เขียนเมื่อ : 5 เม.ย. 54 19:16:24

ความคิดเห็นที่ 33 ผมเป็นคนใต้ครับ ผมพูดใต้ได้ ไม่ได้อยู่บ้านเกือบสิบปี กลับบ้านไป มีหลานคนเล็กสุด พ่อแม่ (พี่ชาย พี่สะใภ้) สอนให้เจ้าคนเล็กพูดภาษากลาง แต่เมื่อพ่อแม่ พูดกลาง สำเนียงทองแดง แล้วหลานผมจะ พูดกลางชัดอย่างไร ผมหลงไหล สำเนียง ภาษาถิ่น ทั้งอีสาน และเหนือ ผมฟังคนอีสาน คนเหนือ คุยกัน เข้าใจ รู้เรื่อง ชอบ อยากฟัง อยากพูดเป็น เมื่อได้ยิน ก็พยายามที่จะฝึกพูด ใครก็ได้ สอนผมอู้กำเมือง หน่อยสิครับ จากคุณ : รอยยิ้มของคนดี เขียนเมื่อ : 5 เม.ย. 54 19:47:52

ความคิดเห็นที่ 34 มองอีกมุม    ถ้าพูดได้แต่ภาษาถิ่นนี่ก็ชักไม่ดีแล้วนะ     วัยรุ่นใน3จังหวัดภาคใต้มีไม่น้อยเลยที่พูดไทยไม่ได้    ทำให้สื่อสารกันได้ยาก    ฝ่ายรัฐเข้าถึงยาก     และง่ายต่อการถูกชักจูงไปทำเรื่องผิดๆ ที่บ้านเก่าคนข้างบ้านเขาเป็นคนเชียงราย     อุ้ยของบ้านนั้นพูดไทยไม่ได้เลย    พูดแต่ภาษาถิ่น     อุ้ยเขาคุยกับผมทีไรต้องให้คนบ้านนั้นมาแปลให้ฟัง แก้ไขเมื่อ 05 เม.ย. 54 20:10:10 แก้ไขเมื่อ 05 เม.ย. 54 20:08:33 จากคุณ : zodiac28 เขียนเมื่อ : 5 เม.ย. 54 20:07:14

ความคิดเห็นที่ 35 #27 ใครอู้กำเมืองเป็น สอนเฮาหน่อยเน่อ ขอบคุณเจ้า จากคุณ : super-bobah     เขียนเมื่อ : 5 เม.ย. 54 17:03:28     ต้องเริ่มที่ ยิ้นดีเจ้า ที่แปลเป็นภาษากลางว่า ขอบคุณค่ะ ก่อนกระมังครับ จากคุณ : ทัศนะ (Tassna) เขียนเมื่อ : 5 เม.ย. 54 20:25:53

ความคิดเห็นที่ 36 ภาษาไทยกลาง ไม่ว่ายังไงมันก็ต้องได้อยู่แล้ว เข้าโรงเรียนก็ได้ใช้ มันไม่ได้ยากเพราะต้องพูดตลอด ที่บอกว่าได้เปรียบเรื่องการศึกษา มั่วสุดๆ แต่ทำเมือง ที่โรงเรียนไม่ได้สอน ถ้าพ่อแม่ไม่สอน โตขึ้นลูกนั่นหละจะอายชาวบ้านเค้า พิธีกรรายการประกวดรายการหนึ่ง : น้อง B เป็นสาวเจียงใหม่ไหนอู้คำเมืองหวานๆโชว์หน่อยได้มั้ยครับ น้อง B พ่อแม่ไม่สั่งสอน : เอออ . . . น้อง B พูดทำเมืองไม่ได้ค่ะ พิธีกรรายการประกวดรายการหนึ่ง : อ้าว เป็นคนเจียงใหม่แต้ๆก่อ น้อง B พ่อแม่ไม่สั่งสอน : ค่ะ พิธีกรรายการประกวดรายการหนึ่ง : พ่อแม่ไม่สั่งสอนเอ้ยย. . .(คิดในใจ) น้อง B พ่อแม่ไม่สั่งสอน : . . . . . . . . Y_Y ภาษาเหนือ คำเมือง คำอีสาน คำใต้ ได้ยินแล้วยังอยากเข้าไปคุยด้วยเลย ผู้ปกครองคนไหนที่เห็นว่า ลูกพูด แล้วดูบ้านนอก เป็นคนต่างจังหวัด ดูจน แบบนี้อย่ามีลูกเลยเหอะ น่าเวทนาจริงๆนั่นหละ จากคุณ : EsaOsy เขียนเมื่อ : 5 เม.ย. 54 20:42:42

ความคิดเห็นที่ 37 ผมว่านะไอ้คนที่บอกว่ามาอยู่เหนือตอนโตแล้วหัดพูดเหนือได้ โม้ทั้งนั้นแหละ โตมาถึงทุกวันนี้ผมเคยเจอเซลล์แมนจากกรุงเทพฯคนเดียวที่พูดแล้วผมจับแทบไม่ได้ว่าเป็นคนกรุงเทพฯ(แต่ก็เผลอใช้ศัพท์กลางเป็นบางคำ เลยจับได้) นอกนั้นนี่มันพูดได้แค่ก๊าก๊า(ไม่ใช่อีกานะว้อย) ก็นึกว่าพูดเหนือได้แล้ว อีกอย่างพูดเหนือกับพูดกลางมันไม่ได้ต่างกันขนาดภาษาต่างด้าว เด็กที่พูดเหนือก็ไม่ได้พูดปะแล๊ดเวลาพูดกลางทุกคน ผมเรียนหนังสือที่เหนือ สมัยนั้นใครพูดกลางเขาจะเรียกไอ้ไทยเพราะไม่มีใครเขาพูดกลางกัน ผมมาเที่ยวกรุงเทพฯตอนประถมถามหาห้องน้ำยังเผลอถามเป็นภาษาเหนือ แต่โตมาเรียนหนังสือต่างจังหวัด ไปเรียนกรุงเทพฯใช้เวลาแป๊บเดียว ตอนทำงานสอนหนังสือในมหาวิทยาลัยเด็กที่เรียนกับผมยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าผมเป็นคนเหนือ(ซึ่งมันธรรมดามาก เด็กพูดภาษาถิ่นคนไหนก็พูดกลางได้) กลับกันคนพูดกลาง จับไปพูดเหนือก็เหมือนที่ยกตัวอย่างข้างบนนะแหละ บางทีโม้ไปเรื่อยว่าพูดได้ พอพูดด้วยจริงๆ(เพราะไม่นึกว่าผมเป็นคนเหนือนี่แหละ) ผมฟังแล้วเครียด จากคุณ : อืมม เขียนเมื่อ : 5 เม.ย. 54 20:52:19 A:141.54.140.81 X: TicketID:100676

ความคิดเห็นที่ 38 เคยคุยกับพี่คนนึง พ่อแม่เป็นคนเชียงใหม่แท้ ๆ นี่ล่ะ แต่พูดกำเมืองไม่เป็น ผมเลยถามว่าทำไมพ่อแม่ถึงไม่สอนล่ะ "ไม่สอนเพราะกลัวลูกเป็นแม้ว" ....อืมมมมม คิดได้เนาะ เหอะ ๆๆๆๆๆ เพื่อนผมอีกคนนึง เป็นคนภาคกลางแท้ๆ อู้กำเมืองไม่ได้เลย แต่ย้ายมาเรียนที่เชียงรายตั้งแต่ประถม ตอนนี้พูดได้ชัดจนนึกว่าเป็นคนเมืองจริง ๆ เสียด้วยซ้ำ จากคุณ : Urashima เขียนเมื่อ : 5 เม.ย. 54 21:02:36

ความคิดเห็นที่ 39 ผมใช้ภาษาเหนือเวลาอยู่เหนือ ใช้ภาษากลางเวลาอยู่กลาง มันมีผลกับเรื่องงานด้วยครับ ถ้าพูดติดเหน่อ ๆ เลยต้องหัดพูดกลางให้ชัดเจน ซึ่งพ่อแม่ในปัจจุปันก็คงอยากให้พูดกลางให้ชัดก่อนพูดเหนือได้มั้ง แต่ไปลำปางเชียงใหม่ทีไรเค้าก็อู้เหนือกันให้รึ่มนี่ครับ เข้าไจก่สู จากคุณ : Jump.Jr เขียนเมื่อ : 5 เม.ย. 54 21:11:06

ความคิดเห็นที่ 40 น่าเสียดายค่ะ  เรายังคิดมาตลอดเลยว่า ตัวเองเสียปรียบที่เกิดเป็นเด็กกรุงเทพ  เลยไม่มีโอกาสได้พูดภาษาถิ่เลยอะ  คนรู้หลายอย่าง กำไรออก จากคุณ : เนื้อตะไคร้กับข้าวไก่ทอด เขียนเมื่อ : 5 เม.ย. 54 22:15:07

ความคิดเห็นที่ 41 ภาษาเหนือมีเสน่ห์นะ แต่ละที่แต่ละจังหวัดก็มีสำเนียงที่แตกต่างกันไปต่างหาก เราชอบฟังแล้วก็เดาๆว่าคนนั้นคนนี้มาจากที่ไหน เราภูมิใจที่เป็นคนเหนือ และยังใช้ภาษาถิ่นของตนเอง แม้ว่าบางคำอาจจะตรงกับภาษากลางไปบ้าง หรือไม่ใช่คำเมือง 100 %  (แต่บางครั้งก็มีความจำเป็นเหมือนกันที่ต้องใช้ภาษากลาง) เราว่าพูดได้ทั้งภาษาถิ่นและภาษากลางน่ะ เจ๋งจะตาย ^^ จากคุณ : อิงคกันตา เขียนเมื่อ : 5 เม.ย. 54 22:16:19

ความคิดเห็นที่ 42 แม่คนเหนือ พ่อคนกลาง แค่พูดเหนือพอได้เอง อู้คำเมืองเจ้าา จากคุณ : Gamer98 เขียนเมื่อ : 5 เม.ย. 54 23:09:27

ความคิดเห็นที่ 43 ผมก็พูดไ้ด้ทั้งสองภาษานะครับ แต่ผมว่าภาษาเหนือตอนผมเด็กกับภาษาเหนือปัจจุบันมันต่างกันไปนะครับ รู้สึกมีความเป็นสากลมากขึ้นยังไงไม่รู้  ไม่เหนือได้ใจเหมือนแต่ก่อน  ยกเว้นเวลาไปฟังคนมีอายุพูดก็จะได้ยินภาษาเหมือนตอนเด็กๆ  แต่ว่าบางคำดันจำความหมายไม่ได้เสียแล้ว   แต่ผมพูดได้อย่างเดียวว่าผู้ชายพูดเหนือได้นี่เป็นเสน่่ห์เลยนะครับ 55+ จากคุณ : Okanail เขียนเมื่อ : 5 เม.ย. 54 23:22:11

ความคิดเห็นที่ 44 เป็นคนเหนือเหมือนกันเจ้า แต่สมัยเด็กๆ เคยพูดเมืองแล้วมีแต่คนขำเพราะเราพูดไทยปะแล่ดเมือง และตอนนี้ก็พยายามหัดพูดใหม่อีกรอบหลังจากกลับมาอยู่บ้านที่เชียงใหม่เจ้า ไม่ว่าเราก็รู้สึกคำเมืองเป็นภาษาที่มีเสน่ห์มาก อยากจะหัดพูดได้เก่งๆ แบบไม่ต้องใช้คำไทยมาผสมเลย จากคุณ : zariel เขียนเมื่อ : 5 เม.ย. 54 23:51:36

ความคิดเห็นที่ 45 จะเกิดถิ่นไหนก็ไทยด้วยกัน ผมคนอีสานแต่เป็นลูกเขยเหนือเน้อ ลูกข้าวเหนียวด้วยกันแต่ดันมาเจอกันกรุงเทพ จีบกันด้วยภาษากรุงเทพเพราะขืนทะลึ่งพูดภาษาถิ่นใส่กันมันจะบุพเพอาละวาดไม่ใช่บุพเพสันนิวาส ผมฟังภาษาเหนือรู้เรื่องแต่พูดได้ไม่เหมือน แฟนผมก็กลับกันคือฟังอีสานรู้เรื่องแต่พูดไม่ได้ เคยคุยกับเพื่อนคนใต้เขาก็ว่าเขาฟังอีสานฟังเหนือรู้เรื่องแต่ว่าพูดไม่ได้ ให้ผมฟังคนใต้พูดก็รู้เรื่องเป็นส่วนมากแต่ว่าให้พูดนั้นยกธงขาว ผมว่าเขาพูดเพราะดีนะ จะคนที่ไหน ถ้าพร้อมจะตายกับผม ก็คนไทยทั้งนั้นแหละ หลายสิบปีก่อน ตอนนั้นยังมีรบกันที่เขาค้อ ตอนนั้นเริ่มทำทางเข้าไปตีเขาค้อ บริษัททำทางก็ไปหาคนมาคุ้มกัน ปรากฎว่าไปไม่รอดเพราะรบสู้กับเจ้าถิ่นคือ ผกค.ไม่ได้ ผมมีเอี่ยวตรงต้องคอยรักษาคนเจ็บที่เขาส่งมาให้ ตายบ้างรอดบ้าง อยู่ๆไปสักพักคนเจ็บที่ส่งมาร้องโอดโอยให้ผมรักษานั้นผมพูดด้วยไม่รู้เรื่องเพราะแกใช้ภาษาจีน ผมไต่ถามคนมาส่งจึงได้เรื่องว่าเป็นพวกกองพล 93 จากดอยแม่สลอง คราวนี้ได้เรื่องเพราะเป็นนักรบชำนาญภูเขาด้วยกัน รู้ทางกันดีกับ ผกค. ก็เลยสู้กันได้ เสร็จศึก ชาวกองพล 93 บนดอยแม่สลองที่ได้เอาเลือดทาแผ่นดินนี้อย่างโชกโชนก็ถูกต้อนรับเป็นประชาชนคนไทยโดยสมบูรณ์แบบ โธ่ คนเจ็บด้วยกันตายด้วยกัน มันก็ต้องยอมรับกอดคอเป็นพวกเดียวกันสิครับถึงจะนักเลงจริง และที่แน่นอนกว่านั้นก็คือ แม้แต่คนที่เคยไล่ยิงกันมา เมื่อพูดกันรู้เรื่องว่าเราจะมายิงกันไปทำไมหว่า เจ็บตัวเปล่าๆ แผ่นดินนี้ยังมีที่ให้ทุกคนยืนหยัด มันก็อยู่ด้วยกันได้ ดับเงื่อนไขสงคราม อย่างนี้ต้องยกนิ้วให้ว่าใจนักเลง และก็ดูเหมือนจะมีแต่เมืองไทยนี่แหละที่ทำได้ ไปทบทวนดูเถอะครับว่าประเทศไหนที่ดับไฟสงครามปลดแอกได้ด้วยการทำความเข้าใจกันเอง ไม่มีหรอก ท่านที่เคารพนับถือโปรดมองอย่างผมมอง มองให้เห็นความไม่เหมือนใครและไม่มีใครเหมือนของประเทศไทย น่าเสียดายว่า ดับยังไม่หมด ลูกหลานเลยต้องเดือดร้อน ท่าทางอีกนาน ผมไม่ได้เลิกดับหรอกนะ ยังช่วยดับอยู่ แต่ว่าจะอยู่ช่วยได้อีกนานแค่ไหนก็เป็นเรื่องของดวง จากคุณ : แอ๊ด ปากเกร็ด เขียนเมื่อ : วันจักรี 54 00:35:11

ความคิดเห็นที่ 46 แปลกไหมคำว่า หนึ่ง  คนเชียงใหม่กะคนลำปางออกเสียงไม่เหมือนกัน จากคุณ : นักฆ่าดาบเดียว เขียนเมื่อ : วันจักรี 54 01:34:43

ความคิดเห็นที่ 47 เราอยากพูดได้สี่ภาคจัง เราว่ามันมีเสน่ห์ดีออก จากคุณ : comicclubs เขียนเมื่อ : วันจักรี 54 01:39:41

ความคิดเห็นที่ 48 ก็ไม่แปลกนี่คะ พูดภาษาถิ่นไม่ได้ ก็ไม่ได้มีผลอะไรต่อชีวิต จากคุณ : Halimeda Lover เขียนเมื่อ : วันจักรี 54 05:19:44

ความคิดเห็นที่ 49 ที่บ้าน พ่ออู้ยอง แม่อู้เมือง... ได้พูดไทยเฉพาะตอนเรียนหนังสือ เลิกเรียนแล้ว อาจารย์ยังเปลี่ยนจากพูดไทย มาอู้เมืองอีก เพิ่งมาพูดไทยแบบจริงๆๆ จังๆๆ ก็ตอนเรียนมหาวิทยาลัยกับตอนทำงานค่ะ แล้วที่บ้านเราใช้ศัพท์คำเมือง ไม่ใช่คำไทยสำเนียงเหนือเหมือนในปัจจุบัน อย่างเช่น... หับป่อง = ปิดหน้าต่าง เป็นต้น ซึ่งเรื่องนี้เราว่ามันขึ้นอยู่กับที่บ้านนะว่าจะพูดอะไรให้เด็กฟัง นอกจากนี้ยังรวมไปถึง ปัจจัยภายนอก อย่างเช่น สิ่งแววล้อม สื่อ ซึ่งเราว่ามันสำคัญมาก ที่ทำให้เด็กไม่พูดภาษาถิ่น เหมือนเมื่อก่อน จากคุณ : ว่านข้าวหอม เขียนเมื่อ : วันจักรี 54 06:44:12

ความคิดเห็นที่ 50 ผมว่าก็เป็นเรื่องธรรมดาที่ภาษาจะเปลี่ยนแปลงไปบ้าง แต่ภาษาถิ่นไม่มีวันสูญหายหรอกครับ อาจจะเปลี่ยนแปลงไปบ้าง เพราัะยังไง ค่อนส่วนใหญ่ก็พูดภาษาถิ่น โดยเฉพาะภาคอิสานเนี่ย ใครจะมาทำมาค้าขาย ติดต่ออะไร ต้องฟังลาวเว้าล้าวให้คล่องเด้อ ผมทำงานในโรงพยาบาล สังเกตว่า คนไข้ส่วนใหญ่แทบไม่พูดไทยกับหมอเลย เป็นเรื่องที่ลำบากสำหรับหมอที่มาจากภาคกลาง แต่พออยู่ไปอยู่มา หมอก็พูดติดภาษาลาวกันหมด เพราะจะต้องสื่อสารกับคนไข้ให้ได้ เคยไปซักประวัติคนไข้เด็กที่มาจากอิสานใต้ อายุประมาณ 17   บางคำถาม ถามแล้วเด็กไม่เข้าใจ ต้องให้แม่ช่วย แล้วแม่จะแปลเป็นภาษาเขมร ลูกจะตอบเป็นภา๋่ษาเขมร แล้วแม่ก็แปลไทยให้ฟังอีกที เห็นแล้วน่ารักดี อีกกรณีหนึ่งครับ ผมไปเซเว่น เห็นพนักงานหนุ่มๆสาวๆ เวลาพูดกับลูกค้าก็พูดไทยธรรมดา พอพูดกับลูกค้าเสร็จ ก็หันไปพูดกับเพื่อน "โอ๊ย ตำบักหุ่งแม่ใหญ่แดง บ่แซบฮ่าย ไปหากินหม่องอื่นเถาะสู" ผมก็เลยคิดว่า ภาคอิสานเนี่ย ไม่ค่อยน่าเป็นห่วงเท่าไรว่าภาษาถิ่นจะสูญหาย เพราะเราใช้ในชีวิตประจำวันกันจริงๆ จากคุณ : ธัมมนันทิ เขียนเมื่อ : วันจักรี 54 09:31:13

ความคิดเห็นที่ 51 พูดเมืองก็ได้ครับมันเป็นภาษาถิ่นของเรา แต่เวลาเราไปเข้าสังคมคนภาคกลางหรือสังคมที่เขาใช้ภาษาไทยกลางก็ต้องพูดไทยกลางให้ถูกสำเนียง บางคนพูดไม่ได้ พูดเมืองจนติด พูดเมืองปนไทย พูดไทยปนเมือง มันสำเนียงส่อภาษา อย่างนั้นใช่ก่อ อย่างนี้ใช่ก่อ เมื่อกี้(คงมาจากคำเมืองว่า ตะกี้)  อย่างนั้นหนา อย่างนี้หนา  มันเกี่ยวกับการประกอบอาชีพด้วยครับ ไม่ใช่การกระแดะอย่างเดียว เกิดต้องไปเป็นโฆษกพิธีกร สำเนียงมันไม่ได้ อายเขา จากคุณ : rdo เขียนเมื่อ : วันจักรี 54 10:53:14

ความคิดเห็นที่ 52 อยากแสดงความคิดเห็นเฉพาะภาคเหนือนะครับ เพราะว่าภาคอื่นผมไม่รู้ว่าจะเหมือนกันหรือเปล่า ผมเป็นคนเหนือโดยกำเนิด พ่อแม่พูดภาษายอง ผมพูดภาษาพ่อภาษาแม่ผมได้ขัดเจนทุกถ้อยคำ พอมาเรียนในตัวจังหวัดผมพูดภาษาเหนือสำเนียงเชียงใหม่ และเรียนรู้การพูดภาษากลางกับเพื่อนที่มาจากภาคอื่นไปพร้อมๆกัน ถ้าใครพูดภาษากลางกับผมก็พูดภาษากลางกับเขาโดยไม่ขัดเขิน อย่างที่เรียกว่า มรึงยองมากรูก็ยองไป มรึงเมืองมากรูก็เมืองไป มันเป็นการโต้ตอบและสื่อสารกันอย่างมีอรรถรสในหมู่เพื่อฝูงสมัยนั้น และก็ผมภูมิใจในชาติกำเนิดของตัวเองไม่ด้อยไปกว่าราชนิกุล หรือคนเก็บขยะที่เย่อหยิ่งต่อเศษเงินของคนรวย(แต่โลภ) เวลาคนอื่นพูดภาษาอะไรกับผม ผมก็พูดกับเขาภาษานั้น นอกจากภาษาที่ผมพูดไม่ได้อย่างเช่นภาษาอังกฤษ แต่ผมก็ไม่เคยอับอายเวลาต้องสื่อสารกับสาวฝรั่ง ที่พอเข้าใจความพิกลพิการทางภาษาของคนหน้าตาดีแต่ไร้การศึกษาอย่างผม ผมรู้สึกเดียวกันกับเจ้าของกระทู้ครับ แต่อยากบอกคุณมังคลาว่า เดี๋ยวนี้โลกเปลี่ยนไปแล้วครับ นับตั้งแต่ปี 1970 ถึง ปี 2011 และตั้งแต่ ปี 2011 ถึง ปี 2041 เปลี่ยนจนเราไม่มีทางคาดเดาได้ แม้จะด้วยคำทำนายที่มีอยู่ทั้งหมด ของนักพยากรณ์ก็ตาม ทว่าความรู้สึกส่วนตัวที่ผมสะเทือนใจยิ่งกว่าหัวข้อกระทู้ก็คือ มันเป็นความอัปยศของผู้ป่วยไข้ทางวัฒนธรรม จากโลกที่กำลังเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็ว ของเทคโนโลยี การสื่อสาร และสังคมในยุคนิยมบริโภค ที่พยายามข่มขืนความรู้สึกอันอ่อนไหว จากความลำพองของเสรีภาพบนปีกที่ตัวเองบินไม่ได้ ด้วยการสั่งสอนบุตรหลานเพื่อชดเชยสิ่งที่ตัวเองขาดหายไปในวัยเยาว์ ผมเองเวลาพูดโทรศัพท์กับพ่อแม่ต่อหน้าคนอื่น ก็ไม่ได้พูดภาษาพ่อภาษาแม่ทางโทรศัพท์ครับ เพราะผมโตพอที่จะบอกกับคนอื่นๆว่า คนบางคนก็ไม่คู่ควรที่จะรู้ชาติกำเนิดของเราครับ มันเป็นความดัดจริตอันน่าสะเทือนใจ ที่จะต้องอยู่ร่วมกันในโลกอันน่าละอาย ซึ่งได้เปลี่ยนแปลงไปแล้วไม่ว่าเราจะยินยอมหรือไม่ก็ตาม ถ้าผมมีลูกผมจะไม่สอนเขาให้ลืมกำพืดของตัวเอง ไม่ว่าผมจะมีเงินมากแค่ไหน แม้แต่ต้นไม้มันยังไม่ลืมรากเหง้าของมัน เกิดเป็นมนุษย์กระทั่งชีวิตตัวเองยังไม่รู้ที่มา แล้วโลกจะยกย่องการมีอยู่ของนักปรัชญาไว้สำมะหาอะไร ความคิดเห็นนี้ถ้าพ่อแม่ที่สอนลูกพูดไทยมาดู ผมก็ขออภัยแบบเดียวกับที่เจ้าของกระทู้ขออภัยท่านนะครับ ผมได้ยินเขาระบายก็อยากระบายมั่ง เพราะผมหลงใหลในเสน่ห์ของผู้หญิงที่พูดภาษาท้องถิ่นเหลือเกิน ^^ จากคุณ : jazz..a.a.minor เขียนเมื่อ : วันจักรี 54 11:00:13

ความคิดเห็นที่ 53 จากคุณ : นู๋เองง่ะ เขียนเมื่อ : วันจักรี 54 11:12:39

ความคิดเห็นที่ 54 อู้เมียง กับคนเมียง ม่วนจ่ะต๋ายนิ อยู่กรุงเทพ เวลาอู้กับเปื่อน ก่ะว่าไผก่ะจ่างตางโทรศัพท์ กะอู้เมียงหมีดเด๊าะ ขนาดอยู่บนรถไฟฟ้าก่ะยังอู้เมียง บ่แคร์ จากคุณ : Dthue เขียนเมื่อ : วันจักรี 54 15:19:04

ความคิดเห็นที่ 55 เราชอบฟังเวลาคนเหนือพูดภาษาเหนือนะ...ฟังแล้วน่ารัก ไพเราะแก่หูดี สงสัยเพราะบ้านแม่เราเป็นคนใต้ด้วยมั้ง เวลาพูดจะออกแนวโฉ่งฉ่งไปซักหน่อย แต่เราก็ชอบอยู่ดี  เพราะเป็นภาษาแม่เราเอง เวลาเค้าพูดกันแล้วคนอื่นฟังไม่รู้เรื่อง เราจะฮามาก ๆ แบบว่าสนุกดีอ่ะ จากคุณ : saturn_eyes เขียนเมื่อ : วันจักรี 54 15:43:45

ความคิดเห็นที่ 56 "..คนบางคนก็ไม่คู่ควรที่จะรู้ชาติกำเนิดของเราครับ.." >> ผมว่านะ คุณ Jazz เรื่องนี้มันมองได้ทั้งสองทาง ใครไม่อยากคบกะผมเหตุเพราะมันดูถูกชาติกำเนิดของผม ผมก็ว่ามันก็ไม่คู่ควรเป็นเพื่อนฝูงกะผมเหมือนกันแหละน่า ดังนั้น ผมไม่แคร์แล้วก็ไม่อายต่อชาติกำเนิดและรากเหง้าของผมเพราะไม่เห็นเหตุดังฤาที่ใครจะดูถูกกันได้เพราะเหตุแค่น้้น บางทีผมอยู่ในที่ประชุม เพื่อนฝูงทางถิ่นกำเนิดโทรฯมา เราก็เว้าลาวกันจ๋อยๆๆๆ พอวางหู คนที่ได้ยินเขาก็ถาม "พี่คนอีสานเหรอครับ ผมก็คนอีสานครับ" เลยได้เว้าลาวกันต่อ เป็นงั้นไป พระพุทธเจ้าท่านยังสอนไว้เลย "มา ชาตึ ปุจฺฉ จรณญฺจ ปุจฺฉ"  อย่าถามถึงชาติกำเนิด จงถามถึงความประพฤติเถิด จะเกิดมาสูงปานใดก็อย่าหมายได้ความเคารพหากความประพฤติต่ำทราม จากคุณ : แอ๊ด ปากเกร็ด เขียนเมื่อ : วันจักรี 54 15:55:24

ความคิดเห็นที่ 57 ผมเกิดที่กรุงเทพ แม่ผมเป็นคนเชียงใหม่ ผมไปอยู่เชียงใหม่ตั้งแต่เด็กครับ ตอนนี้สามารถ "อู้เมืองได้แหลวแล้ด" ปกติถ้าผมคุยกับคนที่พูดภาษาเหนือได้ ผมก็สะดวกใจมากที่ได้ใช้ภาษาเหนือนะครับ ไม่ว่าบนรถไฟฟ้า หรือที่ไหนๆ ผมไม่เคยอายครับในการใช้ภาษาถิ่น เพราะเราเลือกที่เกิดไม่ได้ แต่เราเลือกได้ว่าจะเป็นคนที่ไหน ผมคนเชียงใหม่ครับ... จากคุณ : positivex เขียนเมื่อ : วันจักรี 54 18:05:49

ความคิดเห็นที่ 58 ผมอยู่ใต้  เดี๋ยวนี้คนแถวบ้านผมนอกจากสอนลูกพูดกลาง (แบบทองแดง) แล้ว  ยังพูดกลางกับหมา (สุนัข) ที่ซื้อมาเลี้ยงด้วย  เอาเข้าไป 5555+   อย่าคิดมาก  มันเป็นนวัตกรรม จากคุณ : Dearance เขียนเมื่อ : วันจักรี 54 20:47:44

ความคิดเห็นที่ 59 หันโตยครับ ตี้บ้านบะเดี๋ยวนี้ เปิ้นก็บ่าก่อยอู้กำเมืองแล้วครับ จากคุณ : thuyaras เขียนเมื่อ : วันจักรี 54 21:55:12

ความคิดเห็นที่ 60 ผมว่าการพูดภาษาถิ่นได้ ย่อมดีกว่าพูดไม่ได้ครับ เคยไปทำแบบสอบถามตามหมู่บ้านทางภาคใต้ มีเพืื่่อนสองคน คนใต้เหมือนกัน คนนึงพูดใต้ได้ อีกคนพูดไม่ได้เลย แต่ฟังพอออกบ้าง เวลาเราสอบถามข้อมูลจากชาวบ้านด้วยภาษาถิ่นนั้น ชาวบ้านดูจะให้ความร่วมมือมากกว่าครับ และมีอาการเกร็ง และระแวงน้อยกว่าอย่างเห็นได้ชัดครับ  และนี่ก็เลยทำให้ผมคิดว่า การพูดภาษาถิ่นได้ ย่อมดีกว่าครับ จากคุณ : Oceanophila เขียนเมื่อ : วันจักรี 54 22:04:46

ความคิดเห็นที่ 61 คนอุทัย "ถะโหล่" จากคุณ : Miya_Aki เขียนเมื่อ : วันจักรี 54 22:42:44

ความคิดเห็นที่ 62 เป็นคนใต้ค่ะ บ้านอยู่เบตง แต่พูดใต้ไม่เป็นเพราะตอนเด็กๆพ่อกับแม่พูดกลางกับเรา ไม่เคยถามพ่อกับแม่เหมือนกันว่าทำไมไม่สอนภาษาใต้ให้พวกเรา เราเห็นคนไทยมุสลิมก็พูดได้ทั้งภาษากลางและก็ภาษายาวี (แต่ว่าเวลาพูดไทยกลางจะมีสำเนียงยาวีเยอะ) ส่วนคนจีนพูดได้ทั้งจีนและไทย (น่าจะเป็นจีนแต้จิ๋วนะ จำไม่ได้แล้ว) เห็นแล้วก็อิจฉานิดหน่อย เราอยู่ตรงนั้นแต่พูดได้แค่ภาษากลางอย่างเดียว อย่างไรก็ตามเราไม่เคยโทษพ่อกับแม่เลยที่ไม่ได้สอนเราพูดใต้ (เราเคยโกรธคนใต้ด้วยกันที่ว่าเราดัดจริตบ้าง อะไรบ้าง แต่ตอนนี้ถ้าใครว่าเรื่องนี้เราไม่โกรธแล้วเพราะเราโตแล้วไม่มานั่งแคร์คำพูดคน) ถึงเราพูดใต้ไม่เป็นแต่ฟังรู้เรื่องหมด เราชอบฟังหนังตะลุง พูดเร็วแค่ไหน ภาษาเก่าแค่ไหนเราก็เข้าใจ คอยหาซื้อมาฟังแต่ไม่รู้เค้าซื้อกันที่ไหน ที่บ้านมีม้วนเทปตะลุงอยู่สองสามชุดเราก็แอบจิ๊กที่บ้านเอาไปฟังที่กรุงเทพด้วย เราชอบเพลงใต้ เพลงเพื่อชีวิต เพื่อนมันก็ตลกเราว่ามันฟังเพลงอะไรของมันวะ ทำไงได้เพลงวัยรุ่นสมัยใหม่เรารับไม่ได้ ไม่ชอบอย่างแรง..... เราชอบฟังคนพูดใต้ ยิ่งคนแก่กับเด็กพูดยิ่งชอบ เราเป็นคนหัวแข็ง จริงจัง แอบดุหน่อยๆ เห็นเขาว่ากันว่าเป็นนิสัยของคนใต้ คงจะใช่มั้ง สรุป ถึงความเป็นใต้มันไม่ได้อยู่ในภาษาที่เราใช้แต่มันก็อยู่ในเส้นเลือดที่หล่อเลี้ยงเรา เหมือนตอนนี้ที่เราอยู่ต่างประเทศ เราพูดภาษาฝรั่งเศส อิตาเลี่ยน อังกฤษ แต่ความเป็นคนไทยมันก็ยังเต็มร้อยอยู่ในตัวเรา จากคุณ : piscellino เขียนเมื่อ : วันจักรี 54 23:45:57

ความคิดเห็นที่ 63 ญาติผมที่เชียงใหม่ ลุงแกคนอิสาน ป้าคนเชียงใหม่ มีลูกสองคน(ลูกพี่ลูกน้องผมเอง)ถือว่าคนเชียงใหม่         ตอนนี้ ลุงผมพูดเหนือกับป้ากับลูกพี่่ลูกน้องผมทั้งสองคน แต่พูดอีสานกับพ่อแม่ผม พูดกลางกับผม แฟน และพี่ชายผม ลูกพี่ลูกน้องผมพูดกลางกับพวกผมหมดเลย แต่เวลาพวกเขาเจอเพื่อนเก่าๆที่เชียงใหม่ ก็อู้กำเมืองกันฟองฟอดเลย         ที่บรรยวยมาก็ไม่อะไรฮะ แค่จะบอกว่าบางทีมันก็ไม่ได้เลวร้ายไปเสียหมด แต่พวกๆญาติผมก็ไม่ใช่เด็กๆแล้วเนอะ สมัยนี้คนรุ่นใหม่เป็นยังไงก็ไม่ทราบได้ จากคุณ : zong12 เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 54 01:12:22

ความคิดเห็นที่ 64 อืม  ใช่จริงๆค่ะ  เราว่า เด็กเดี๋ยวนี้ลิ้นแข็งอ่ะ หรือ เป็นที่ค่านิยมก็ไม่รู้นะ เราเป็นลูกคน นครศรีธรรมราช ที่มาเกิดกรุงเทพนะคะ พูดภาษากลาง แต่พอคนรอบตัวพูดภาษาใต้  เราก็พูดได้ มาอยู่อุดร ตอนเด็กๆ ก็พูดกลาง พอขึ้น มัธยมปลาย แล้วไม่พูดอิสาน เพื่อนก็ด่าว่าดัดจริต  อยู่มาตั้งนานทำไมพูดไม่ได้  ฟังทุกวัน ก็พูดได้นะ ตอนนี้เลยกลายเป็นพูดได้ ทั้ง 3 ภาค  อิสาน กลาง ใต้ เราสังเกตุว่า ( ขอประทานโทษค่ะ ) ทำไม คนเหนือ กับ คนอิสาน ไม่ค่อยใช้ ภาษาถิ่นของตัวเอง โดยเฉพาะเวลาเข้ากรุงเทพ เราก็ไม่เข้าใจเหมือนกัน  มันน่าอายตรงไหน  เวลาไปเดินกรุงเทพ  ได้ยินแต่ ภาษากลาง กับ ใต้   เพื่อนเราเป็นคนนครพนม  ไปเรียนกรุงเทพ จบมาทำงานบริษัทยักษ์ใหญ่ในกรุงเทพ  เวลาพูดกับ พ่อ กับ แม่ เป็นภาษานครพนม  มันไปแอบคุยซะไกล ไม่อยากให้ใครได้ยิน พวกที่ไม่รัก  ไม่เคารพนับถือ ถิ่นกำเนิด  ชาติกำเนิด  ของตัวเองนี่ จะรักอะไรเป็น จากคุณ : koonpatt_ka เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 54 08:24:04

ความคิดเห็นที่ 65 เมื่อสืบสาแหรกขึ้นไปยังบรรพบุรุษ ผมเป็นคนไทย มีสายเลือดผสมพันทาง หลายชาติพันธุ์เหมือนกับเพื่อนหลายๆคน  เพื่อนผมคนหนึ่งชื่อ"สหชาติ"ครับ ไม่เคยคิดว่ามีปมด้อยแต่อย่างใด ไม่เคยดูถูกภาษาท้องถิ่นใด ผมเกิดภาคกลาง พูดภาษากลาง สะปี๊คอิงลิชกับเพื่อนฝรั่งได้ ผมมาเรียนที่กรุงเทพ อยู่บ้านญาติในดงคนจีนแต้จิ๋ว ผมรู้และต่าแต้จิ๋วได้ ผมไปเรียนที่จังหวัดน่าน๓เดือน ผมอู้ภาษาน่านได้ ผมไปอยู่อีสาน ผมก็เว่าลาวได้บ้าง (รู้สึกเราคงลิ้นแข็งขึ้น เพราะเริ่มสูงวัยแล้วกระมัง?) ภาษาใดๆมักมีวิธีคิดหรือความงามจำเพาะตัวซ่อนอยู่ด้วย เช่นภาษาอังกฤษ มีเรื่องสำคัญของเวลา กำกับอยู่ (Past-Present-Future Tenses) /คือมัวชักช้าเสียเวลา หิมะอาจถล่มลงมาทับตาย ไม่เหมือนคนไทย เตือนน้ำจะท่วมภูเขาแผ่นดินจะถล่มก็ยังไม่หนี จึงตายกันมากมาย ภาษาบาลีสันสกฤต มีสุนทรีย์ทางเสียง เราจึงนิยมตั้งชื่อเป็นแขกเอามากๆ โดยเฉพาะชื่อของผู้หญิง เป็นต้น รู้ภาษามากย่อมมีวิธีคิดหลายช่องทางด้วย ความหลากหลายทางวัฒนธรรม เป็นความงดงามของมนุษยชาติ ที่ควรส่งเสริมให้คงไว้ ผมเข้าใจอย่างนี้ ถูกหรือไม่ครับ? จากคุณ : ขามเรียง เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 54 08:56:51

ความคิดเห็นที่ 66 นี่ อยู่ที่อีสานเนี่ย ผมต้องบอกกับเพื่อนๆว่า "เฮ้ย ช่วยกัีนพูดภาษาไทยหน่อย ภาษากลางมันจะเลือนหายไปหมดแล้ว" 5555 อยู่ขอนแก่นนี่พูดลาวกันเป็นจริงเป็นจังมากๆ แต่รู้สึกที่อุบลจะหนักกว่า เวลาคิดจะพูดภาษาไทยที ตกลาวกันเป็นแถบๆ จากคุณ : คนไทยในต่างมุม เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 54 11:23:38

ความคิดเห็นที่ 67 คนหลากหลายความคิดครับ บางคนเค้าสอนลูกพูดกลางพราะเกี่ยวพันกับอนาคต(ในความคิดของเค้า) บางคนกลัวเค้าหาว่าลูกบ้านนอก แต่ สำหรับผม ถ้ามีลูกก็พูดคำเมืองกับลูกนั่นแหละครับ เพราะว่า เราเป็นคนเมือง คนเหนือแท้ ๆ ภาษากลางถ้าโตขึ้น มีประสบการณ์ผมคิดว่าพูดได้เองแหละครับ ผมคนเหนือแท้ ๆ แต่ ไปเรียน กทม.พูดกลางชัด ทั้งที่ตอนเด็ก ๆ ไม่มีคนสอนเพราะ พ่อผมพูดกลางไม่ได้ แม่พูดได้นิดหน่อย แต่ผมก็พูดกลางได้เพราะ จากที่ รร.และในมหาลัย ในความคิดผม สอนให้เด็ก ๆ พูดภาษาท้องถิ่นก่อนดีที่สุด เพราะภาษาอื่นถ้าเด็กโตขึ้นสามารถเรียนจากประสบการณ์การได้ ในทางกลับกัน ถ้าเราไม่สอนเด็กพูดภาษาถิ่น ถ้าโตขึ้นมาเด็กจะลืมได้เอาง่ายนะครับ เพราะ ถูกสอนให้พูดกลาง เรียนภาษากลางจนโต ถ้าลิ้นแข็งแล้วยังไงก็กลับมาหัดพูดได้ยากครับ จากคุณ : ~CeZiiL of FlyingDutchMan~ เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 54 11:33:25

ความคิดเห็นที่ 68 ผมก็คิดว่า แม้่พ่อแม่จะไม่ได้สอนพูดสำเนียงมาตรฐานกรุงเทพ แต่เด็กๆก็พูดกันได้เองเมื่อโตขึ้นครับ เพราะอิืทธิพลของสื่อและดารามันมีมาก ทุกคนต้องเคยชมทีวีแน่ๆ และทีวีก็พูดกันแต่สำเนียงมาตรฐานของกรุงเทพแทบทั้งสิ้นเลย จากคุณ : digimontamer เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 54 12:15:11

ความคิดเห็นที่ 69 เราเป็นคนร้อยเอ็ดคะ พ่อกับแม่ให้เราพูดภาษาไทยกลางตั้งแต่เด็ก และห้ามเด็ดขาดไม่ให้พูดภาษาอีสาน แล้วเค้าก็บอกคนอื่นด้วยว่าห้ามไม่ให้พูดภาษาอีนานกับเรากับน้อง แม่เราให้เหตุผลว่า ถ้าส่งมาเรียนกรุงทพฯจะได้ไม่มีปัญหาเวลาพูด ซึ่งตอนนั้นหลายคนไม่เชื่อคะ และออกอาการหมั่นใส้ แต่ตอนนี้เราเข้าใจแล้วว่าทำไมแม่เราทำแบบนั้น เพื่อนเราเกือบทุกคนมีปัญหากับการออกเสียงและสำเนียงมาก เวลาที่มาอยู่ที่นี่ เวลาจะพูดต้องคอ่ย ๆ คิดว่าจะพูดแบบไหน บางคนอาจไม่เชื่อแต่เป็นอย่างงั้นจริงๆ เราพูดภาษาอีสานได้ตอน ม.สอง ทุกวันนี้ เวลาพูดกับน้า (แม่เสียแล้ว) เราจะพูดภาษาไทย และน้าเราก็พูดไทยกับเรา แต่เวลาพูดกับเพื่อนที่ร้อยเอ็ด จะพูดภาษาอีสาน ตอนกลับบ้านมีตลาดนัด เดินไปกับน้าสองคน พูดกันด้วยภาษาไทย แต่พูดกับแม่ค้าภาษาอีสาน แม่ค้ามองหน้า แบบ งง ๆ ของแบบนี้มันแล้วแต่บุคคลคะ แต่ทุกวันนี้เราพูดภาษาอีสานสำเนียงไม่เพราะมากๆ อาจเป็นเพราะไม่ได้พูดตั้งแต่เด็ก ๆ ก็ได้ จากคุณ : ดึ่งดึ้ง เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 54 16:01:39

ความคิดเห็นที่ 70 <img src จากคุณ : น้องนู๋แง๊ว (หน้าแง๊ว~*) เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 54 16:47:35

ความคิดเห็นที่ 71 ไปเที่ยวน่าน มา ที่นั่น เค้ายังพูดภาษาถิ่นกัน และยังสนับสนุนให้แต่งกายชุดพื้นเมือง ทกวันศุกร์หรืออะไรนี่แหละ น่ารักมาก อยากให้เป็นแบบนี้ทุกจังหวัดครับ จากคุณ : ทอภู่เท่า เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 54 17:35:13

ความคิดเห็นที่ 72 เราคนนึงล่ะ เป็นคนเหนือ แต่พูดเหนือไม่ได้ พูดได้เป็นคำ  ๆ แต่เป็นประโยคพูดไม่ได้อ่ะ ที่บ้านเค้าไม่พูดกันอ่ะให้ทำงัย ตอนเรียนเพื่อนๆ ที่โรงเรียนส่วนใหญ่ก็ไม่พูด เหอๆๆ ให้ทำไงอ่ะ อยากพูดได้นะ มาทำงานที่กทม อายมากเวลาโดนถามว่าเป็นคนเหนือทำไมพูดเหนือไม่ได้ T_T จากคุณ : คุณนายหลอย เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 54 17:57:24

ความคิดเห็นที่ 73 กลายเป็นกระทู้แนะนำไปแล้ว ขอ กราบอาจารย์ "ขามเรียง" ด้วยความเคารพอย่างยิ่งที่เข้ามาตอบกระทู้ครับ ผมเป็นลูกศิษย์อาจารย์ im รุ่น 03 ครับ และจำอาจารย์ได้ขึ้นใจครับ วิชาที่อาจารย์ประสิทธิ์ประสาทให้ ทำให้ผมมีวันนี้ได้ครับ ------------------------------------------------------------------- มีบทความของคุณสุกัญญามาให้อ่านครับ ร้อยแปดวิถีทัศน์:ทำไมเด็กภาคเหนือจึงเมิน "อู้กำเมือง" กรุงเทพธุรกิจออนไลน์ : คำเมืองและตัวเมือง เคยเป็นภาษาสื่อการสอนและภาษาพูดในโรงเรียนที่ลำปางและที่เชียงใหม่ ก่อนจะถูกเบียดให้ออกจากพื้นที่ของทุกโรงเรียนไปอย่างถาวร เมื่อภาษาไทยกลางเข้ามาแทนที่ หลังจากนั้น เด็กนักเรียนคนไหนพูดคำเมืองที่โรงเรียนก็โดนตีโดนปรับ เด็กๆและผู้ปกครองจะมีความรู้สึกที่ดีกับคำเมืองได้อย่างไร ตลอดเวลา 80 กว่าปีที่ผ่านมา ทั้งในโรงเรียนและนอกโรงเรียน ความรู้วิทยาการและความศิวิไลซ์ต่างๆ มากับภาษาไทยกลาง สถานภาพของภาษาล้านนาก็ย่อมถดถอยไปเรื่อยๆ ในอัตราส่วนที่ผกผันกับการใช้ภาษาไทยกลาง เช่นเดียวกับความถดถอยของภาษาถิ่นอื่นๆ ทั่วทุกภาคที่ถูกภาษาไทยกลางค่อยๆ ยึดพื้นที่ไป เริ่มจากโรงเรียน วิทยุ โทรทัศน์ สื่อสิ่งพิมพ์ การศึกษาของพระเณร การบันเทิง และอื่นๆ ทุกวันนี้ หากคำเมืองยังพูดกันอยู่ ตัวเขียนภาษาล้านนาเหลือให้เห็นน้อยเต็มทีในที่สาธารณะ มีเพียงป้ายชื่อวัดที่เขียนตัวเมืองไว้เป็นสัญลักษณ์ใต้ชื่อภาษาไทยกลางเท่านั้น ไม่มีใครอ่านออกเพราะชาวล้านนาเกือบทั้งภาคเหนือรุ่นอายุ 60 ปีลงมาไม่รู้จักตัวเมือง อ่านไม่ออก เขียนไม่ได้ ยกเว้นผู้ตั้งใจศึกษา ปราชญ์ท้องถิ่น ภิกษุสงฆ์มีอายุและสามเณรจำนวนหนึ่งที่ได้บวชเรียนตัวเมือง เสียงขับขานลำนำที่เรียกว่า ค่าว ซอ จ๊อย แผ่วลงไปจนแทบไม่ได้ยิน เสียงสะล้อ ซอซึง และพิณเปี๊ยะ มีแต่ในตำนานและศูนย์วัฒนธรรมบ้างหลังๆ มานี้ แต่เป็นการอนุรักษ์มากกว่าการมีอยู่ในชีวิตจริง บางทีทั้งหมู่บ้านถามหาคนค่าวคนซอปรากฏว่าสูญพันธุ์ไร้คนสืบต่อ วรรณกรรมพื้นบ้านสำคัญอย่างเรื่อง หงส์หิน ที่เป็นแรงบันดาลใจให้เกิดภาพวาดสีฝุ่นฝาผนังในโบสถ์วิหารหลายแห่ง มีชาวเหนือรุ่นใหม่อายุต่ำกว่า 30-40 ปีคนไหนบ้างที่เคยได้ยินและเคยได้ชม สล่า หรือช่างไม้ช่างฝีมือผู้รังสรรค์โบสถ์วิหารเจดีย์แบบล้านนาสูงอายุรุ่นสุดท้ายอาจจะสูญพันธุ์ไปหมดแล้วก็ได้ ชีวิตวิญญาณภูมิปัญญาของภาษาและศิลปวัฒนธรรมสูญหายไปแทบจะหมดแล้ว หากคำเมืองยังพูดกันอยู่ ศัพท์แสง ถ้อยคำที่ลึกซึ้งตลอดจนความไพเราะงดงามของภาษาและการขับขานในงานบุญประเภทต่างๆ ชาวเหนือรุ่นใหม่น้อยคนนักจะเคยได้ยิน พูดให้แรงๆ ก็คือ ภาษาล้านนาที่พูดๆ กันในช่วงหลังๆ นี้ จึงเหลือแต่ซาก ยากนักที่เด็กชาวเหนือรุ่นใหม่จะพบสิ่งใดที่มีคุณค่า สร้างความผูกพันเป็นอัตลักษณ์หนึ่งในตัวตน หรือเรียนรู้ที่จะหาและเก็บความหมายความงามใดๆ ในภาษาล้านนา ถึงขั้นว่า ไม่พูดภาษาล้านนาเลย ชีวิตประจำวันก็ไม่ขาดอะไรไป นอกจากพูดกับคนแก่ไม่ค่อยเข้าใจก็เท่านั้นเอง แน่นอนว่า การถดถอยสูญเสียภาษาเขียนไปจากชีวิตชุมชน เป็นสาเหตุใหญ่สาเหตุหนึ่งของการถดถอยและเสื่อมสลายของภาษาล้านนา ทุกอย่างมีแต่จะลีบเรียวเล็กลง บวกกับความนิยมใช้ภาษาอื่นเป็นภาษาสื่อการสอนที่โรงเรียนและในสื่อสารมวลชน เช่น ภาษาอังกฤษ ภาษาจีน เด็กๆ ภาคเหนือรุ่นใหม่เมื่อเข้าโรงเรียน ก็จึงยิ่ง "เมิน" คำเมืองมากขึ้น เสียงเป่านกหวีดเตือนจากนักวิชาการ ดร.บุญคิด วัชรศาสตร์ ที่ชี้ว่าอีก 20 ปี ภาษาล้านนาอาจจะสูญ เพราะเด็กๆ ต่างพากันเมิน "อู้กำเมือง" มากขึ้นเรื่อยๆ นั้น ไม่ใช่เรื่องของนักอนุรักษ์ขี้ตื่นตกใจแน่นอน เพราะมันอาจเกิดขึ้นได้ ทุกวันนี้ ความถดถอยของทุกภาษาในโลก 5,000 กว่าภาษากำลังเกิดขึ้นอย่างเงียบๆ โดยความนิยมของภาษาใหญ่ๆ ที่ใช้กันมาก คือ ภาษาอังกฤษ ภาษาจีน ภาษาสเปน ภาษาเยอรมัน จะมีผลกระทบถึงภาษาอื่นๆ โดยปริยาย ภาษาใดเกิดการลดถดถอยอยู่แล้ว เช่น สูญเสียภาษาเขียน คนพูดน้อยลง เพราะการลดลงของประชากรหรือการเมินหน้าหนี สูญเสียความสำคัญทางด้านสังคมเศรษฐกิจ ภาษานั้นๆ ก็จะค่อยๆ ลดถดถอยสูญไปอย่างแทบไม่ทันจะตั้งตัวเลยทีเดียว ดร.บุญคิด ท่านพบด้วยว่า ปัจจุบันเด็กเหนือรุ่นอายุต่ำกว่า 30 ปี พูดคำเมืองไม่ถูกต้อง ซึ่งนับวันคำในภาษาก็จะยิ่งลีบเรียวลงเรื่อยๆ ข้อเสนอของ ศ.เกียรติคุณ มณี พนอมยงค์ ที่ต้องการให้บรรจุการพูด-เขียนคำเมือง ศึกษาวรรณคดีและประวัติศาสตร์ล้านนาไว้ในหลักสูตรท้องถิ่น ส่งเสริมให้เป็นวิชาบังคับเลือกตั้งแต่ขั้นพื้นฐาน ป.1-ป.6 เป็นวิชาในขั้นอุดมศึกษา ตลอดจนขอร้องครอบครัวต้องปลูกฝังให้พูดคำเมืองนั้น ตามหลักอนุรักษ์ฟื้นฟูก็น่าจะถูกต้อง แต่ทว่าในสภาพที่ภาษาล้านนากำลังถูกเมิน การจะไปสร้างความภาคภูมิใจและการอนุรักษ์ "ภาคบังคับ" ก็อาจจะสร้างแรงต้านทานโดยเฉพาะจากเด็กรุ่นใหม่และผู้ปกครองรุ่นใหม่ ที่เห็นภาษาอื่นสำคัญกว่า นอกเสียจากว่าจะสร้างแรงจูงใจอื่นๆ ให้ผู้เรียนและผู้ปกครองเกิดความเข้าใจเห็นผลดีและข้อได้เปรียบของผู้รู้หลายภาษา กล่าวคือ ให้เกิดการตระหนักรู้ว่า ภาษาแม่เป็นต้นทุนภาษา ต้นทุนภูมิปัญญา ต้นทุนอัตลักษณ์ ที่จะไปช่วยต่อยอดเรียนรู้ภาษาอื่นๆ และอัตลักษณ์อื่นๆ ได้เร็วขึ้นง่ายขึ้น ซึ่งก็จะเกิดผลตรงกันข้ามกับผู้เรียน หากภาษาแม่อัตลักษณ์ของท้องถิ่นถูกปฏิเสธ และถูกเหยียดว่าต่ำต้อยกว่า อีกทั้งพบว่าสมองของเด็กที่รู้สองภาษาหรือพหุภาษา จะมีพัฒนาการทางสติปัญญาการเรียนรู้ที่ดีกว่าสมองของเด็กรู้ภาษาเดียว การที่กระทรวงศึกษาธิการได้อนุญาตและจัดอบรมติวเข้มนำภาษาถิ่นกลับคืนเข้าสู่พื้นที่โรงเรียนอีกครั้งหนึ่งในโควตาหลักสูตรท้องถิ่น ในระยะปีสองปีมานี้ ก็เพื่อผลดีทางด้านการศึกษาและพัฒนาการทางสติปัญญาการเรียนรู้แก่เด็กๆ ที่พูดภาษาถิ่นเป็นภาษาแม่นั่นเอง ซึ่งผลสัมฤทธิ์ทางการศึกษาปรากฏชัดเจนว่า ดีขึ้นในทุกสาระวิชา ได้แก่ กรณีภาษาถิ่นในภาวะวิกฤติ เช่น ภาษาของที่จันทบุรี ภาษายัฮกุรที่ชัยภูมิ ภาษาโซ่ทะวึงที่สกลนคร เป็นต้น กรณีการจัดการเรียนการสอนทวิภาษา โดยใช้ภาษาถิ่นคู่ขนานกับภาษาไทยกลางในโรงเรียนบริเวณชายแดน เช่น ภาษามลายูถิ่นในสามจังหวัดภาคใต้ ภาษามอญคู่ขนานกับภาษาไทยกลางใน 5 จังหวัด ได้แก่ กาญจนบุรี ตาก สุรินทร์ ศรีสะเกษ สมุทรสาคร ก็กำลังเกิดขึ้น เนื่องจากเหตุและเพื่อผลอย่างเดียวกัน การที่เด็กภาคเหนือรุ่นใหม่พูดภาษาล้านนาก็ไม่ได้ ภาษาไทยกลางก็พูดไม่ถูกต้อง เกิดปัญหาการสื่อสารดังที่ ศ.เกียรติคุณ มณี พนอมยงค์ ตั้งข้อสังเกตเป็นอาการน่าเป็นห่วง เป็นประจักษ์พยานถึงอาการหนึ่งของผู้ที่ตั้งแต่ในวัยเริ่มเรียน ภาษาแม่ก็ถดถอยถูกทอดทิ้ง และการเรียนรู้ภาษาใหม่อื่นๆ ซึ่งมีอีกหลายภาษาถาโถมเข้ามาอย่างรวดเร็ว และก็อาจไม่ได้ทำอย่างถูกวิธี กอปรกับสิ่งแวดล้อมทางสังคมวัฒนธรรมทั้งหมด ไม่ได้ส่งเสริมพัฒนาภาษาล้านนาหรือภาษาไทยกลางอันเป็นภาษาแม่ การรู้ภาษาจึงครึ่งๆ กลางๆ เกิดปัญหาการสื่อสารขึ้น ขณะนี้ ภาษาล้านนาอาจจะถดถอยไปมาก แต่ยังไม่ถึงขั้นวิกฤติ หากคำเมืองมีความเกี่ยวข้องกับวิถีชีวิตประจำวันของผู้คน มีประโยชน์ มีความจำเป็นต้องใช้ มีความหมายอย่างใดอย่างหนึ่ง เช่น ในการสื่อสารชีวิตประจำวัน การศึกษา ความบันเทิง ความงาม ความรู้สึกพึงพอใจภูมิใจทางชาติพันธุ์ ประวัติศาสตร์ และอัตลักษณ์ทางภาษาศิลปวัฒนธรรม ความพอใจเหตุจูงใจที่จะพูดที่จะใช้ภาษานั้นๆ ในวิถีชีวิตก็จะเกิดขึ้นเองในผู้คนทุกวัย ไม่ใช่เฉพาะเด็กภาคเหนือรุ่นใหม่ อีกทั้งจะยั่งยืนกว่าการจัดทำภาษาและศิลปวัฒนธรรม "ภาคบังคับ" สำหรับเด็กโดยเฉพาะในสภาพที่สังคมล้านนาร่วมสมัยแทบไม่เหลือ และไม่สร้างพื้นที่ใดๆ ในชีวิตประจำวัน ให้เขาสามารถเชื่อมโยงกับอัตลักษณ์ล้านนาได้เลยนอยู่็น สุกัญญา หาญตระกูล ---------------------------------------------------------------------------------------- จากคุณ : มังคลา เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 54 20:06:06

ความคิดเห็นที่ 74 ญาติผู้ใหญ่เราเป็นคนเหนือ แต่ตัวเราอู้เมืองไม่ได้สักคำ .. อาจเป็นเพราะญาติๆเข้ามาทำงานกรุงเทพและปักหลักกันที่จังหวัดอื่นๆ แล้วคิดว่าคงจะอยู่ไปอีกนาน เพราะต่างก็มีครอบครัวกันที่นี่ ทำให้ไม่มีโอกาสได้กลับเหนือ พวกเค้าคงคิดว่าก็คงไม่จำเป็นที่จะให้ลูกรับรู้ภาษาที่คนเหนือใช้กัน .. บางทีเราเห็นญาติๆอู้คำเมืองกัน หรือกับคนอื่นๆที่เป็นคนเหนือด้วยกัน เราพอฟังรู้เรื่อง แต่เราพูดไม่ได้ ทั้งที่อยากพูดได้ใจจะขาด จนต้องมานั่งเรียนรู้เองจากเพื่อนในม.ที่เป็นคนเหนือ แต่ก็เหมือนจะไม่ได้ช่วยอะไรเลย เพราะไม่ได้เรียนรู้ตั้งแต่เด็ก.. เกิดมาก็ไปเชียงใหม่แค่2ครั้งในชีวิต ..ถ้าเรามีโอกาส เราคิดว่าอยากไปใช้ชีวิตอยุที่นั่นนานๆหน่อย เพราะเราชอบเสน่ห์ของความเป็นเชียงใหม่ ก็ไม่รู้ว่าทำไมผู้ใหญ่ที่บ้านถึงได้ปักหลักในกรุงเทพด้วยเวลาที่เกินครึ่งชีวิตของเค้า แต่สำหรับเรากลับต้องการไปสัมผัสชีวิตคนเมือง อย่างที่ผู้ใหญ่ในครอบครัวเราเคยผ่านๆมา จากคุณ : ursula (ursula) เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 54 22:12:52

ความคิดเห็นที่ 75 ญาติผู้ใหญ่เราเป็นคนเหนือ แต่ตัวเราอู้เมืองไม่ได้สักคำ .. อาจเป็นเพราะญาติๆเข้ามาทำงานกรุงเทพและปักหลักกันที่จังหวัดอื่นๆ แล้วคิดว่าคงจะอยู่ไปอีกนาน เพราะต่างก็มีครอบครัวกันที่นี่ ทำให้ไม่มีโอกาสได้กลับเหนือ พวกเค้าคงคิดว่าก็คงไม่จำเป็นที่จะให้ลูกรับรู้ภาษาที่คนเหนือใช้กัน .. บางทีเราเห็นญาติๆอู้คำเมืองกัน หรือกับคนอื่นๆที่เป็นคนเหนือด้วยกัน เราพอฟังรู้เรื่อง แต่เราพูดไม่ได้ ทั้งที่อยากพูดได้ใจจะขาด จนต้องมานั่งเรียนรู้เองจากเพื่อนในม.ที่เป็นคนเหนือ แต่ก็เหมือนจะไม่ได้ช่วยอะไรเลย เพราะไม่ได้เรียนรู้ตั้งแต่เด็ก.. เกิดมาก็ไปเชียงใหม่แค่2ครั้งในชีวิต ..ถ้าเรามีโอกาส เราคิดว่าอยากไปใช้ชีวิตอยุที่นั่นนานๆหน่อย เพราะเราชอบเสน่ห์ของความเป็นเชียงใหม่ ก็ไม่รู้ว่าทำไมผู้ใหญ่ที่บ้านถึงได้ปักหลักในกรุงเทพด้วยเวลาที่เกินครึ่งชีวิตของเค้า แต่สำหรับเรากลับต้องการไปสัมผัสชีวิตคนเมือง อย่างที่ผู้ใหญ่ในครอบครัวเราเคยผ่านๆมา จากคุณ : ursula (ursula) เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 54 22:15:18

ความคิดเห็นที่ 76 อั้นกะหื้อ โรงเรียน สอนอู้กำเมืองก่ะ เขียนตวยบ่ะดีกะ บางกำมันเมืองล้ำ เขากะเลิกใจ้กันแล้ว ฟังแล้วมันบ่าฮู้เรื่อง มีก่าคนเฒ่า 60+ ขึ้นอั้นนะ ที่จะอู้เมืองล้ำ เนี่ย แล้วก็ขึ้นอยู่กับ สถานที่ตวย แต่ละหมู่บ้าน ตำบล อำเภอ จังหวัด ก็ต่างกันไป รวมถึง เชื่อชาติ เช่น ชาติพันธุ์ ทั้งหลาย อู้บ่าเหมือนกันซักตี่ มันต้อง แยก คนเมือง คนดอย คนดอย ส่วนใหญ่ไม่พูดคำเมือง คนเมือง ส่วนใหญ่ไม่พูดคำดอย แต่ทั้งคนเมืองและคนดอย ส่วนใหญ่พูดคำไทย จากคุณ : Art_Cheewapat เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 54 01:12:12

ความคิดเห็นที่ 77 กระทู้นี้ถูกใจเรามาก เราเป็นคนเหนือร้อยเปอร์เซ็นต์ และนิยมที่จะพูดคำเมืองด้วย เราไม่อาย กลับภูมิใจในภาษาถิ่นด้วยซ้ำ ลุงเขยเราเป็นคนยอง เราก็เลยพูดสำเนียงยองได้อีก อย่างนี้ได้เปรียบเห็น ๆ   อาจารย์เราเป็นคนอีสาน ยังบอกว่าอยากพูดคำเมืองได้บ้าง เพราะฟังแล้วเพราะ รื่นหูดี (อดีต)ญาติเรา พ่อก็เมืองแม่ก็เมือง พูดคำเมืองตั้งแต่เกิด แต่ดันสอนลูกคนเล็กพูดไทยกลาง มันแปลก ๆ พูดกับพี่สำเนียงหนึ่ง กับคนน้องอีกสำเนียง เรารู้สึกว่ามันกระแดมาก คือเราคิดว่า เด็กมีพัฒนาการในการรับรู้ภาษาได้เองอยู่แล้ว ถ้าบรรพบุรุษพูดคำเมืองอยู่แล้ว ยังไงซะไม่ควรทำตัวเป็นวัวลืมตีน ลืมภาษาถิ่นของตน ดูแล้วมันทุเรศ ที่สำคัญควรพูดภาษาถิ่นของตนเองให้ได้ก่อน ภาษาไทยกลางใคร ๆ เค้าก็พูดได้ มันเป็นภาษาราชการของประเทศเราด้วย บ้านเราพ่อแม่พูดคำเมืองกับเราตั้งแต่เกิด ไม่เคยสอนพูดไทยกลางสักคำ โตมาเราก็พูดไทยกลางได้เอง เด็กบางคนนี่ก็แปลกนะ เหมือนอาย อยู่ในกลุ่มเพื่อน ๆ พูดไทยกลางไปไม่กี่ประโยคมันก็กลับเข้าสู่โหมดคำเมืองอย่างลืมตัว เราเรียกอาการแบบนี้ว่า "ไทยสไลด์เมือง"  เด็กพวกนี้มันก็คนเหนือ ที่บ้านพูดคำเมืองกันทั้งนั้นแหละ ไม่เข้าใจว่าทำไมอยู่กับเพื่อนแล้วมันอัพวรรณะขึ้นโดยอัติโนมัติรึยังไง ถึงต้องพูดไทยกลาง แก้ไขเมื่อ 08 เม.ย. 54 01:54:27 แก้ไขเมื่อ 08 เม.ย. 54 01:52:19 จากคุณ : kaweezai เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 54 01:41:31

ความคิดเห็นที่ 78 เอ... เราว่าบ้านเราก็เป็นหนึ่งในลักษณะที่ จขกท. ว่ามานะคะ แต่ว่าเราพูดคำเมืองได้สองสำเนียงแหละ ฮาาา (คือสำเนียงเชียงใหม่และเชียงราย) เพราะว่าพ่อแม่อยากให้ลูกพูดภาษาไทยกลางชัดๆ ค่ะ เลยสอนมาตั้งแต่เด็กๆ ให้ใช้ภาษากลางในบ้านกับพ่อแม่ แต่ว่าเรากับพี่น้องพูดคำเมืองใส่กันค่ะ คือ พูดกันเองกับพี่น้องใช้คำเมือง แต่พูดกับพ่อแม่ใช้ภาษากลาง พอมาโรงเรียนเราก็พูดคำเมืองบ้างภาษาไทยกลางบ้างกับเพื่อนแล้วแต่ว่าคนไหนใช้ภาษาไหนได้ถนัดปากกว่ากัน ที่โรงเรียนเราสมัยก่อนเคยโดนปรับนะคะ แบบว่าพูดคำเมืองในห้องโดนจดแต้มเอาไว้ถ้าครบสิบเมื่อไหร่ได้ทำเวร เบิ้ลไปอีักวัน -''- (ประมาณ 20 กว่าปีที่แล้วเห็นจะได้) ซึ่งเราว่าวิธีนี้ก็ดีไปอย่างนึงนะคะ อย่างตอนที่เราไปทำงานที่กรุงเทพฯ หลังเรียนจบใหม่ๆ เจ้านายก็บอกว่าเราพูด ไม่ค่อยติดสำเนียงของคนเหนือเท่าไหร่ ไม่ค่อยพูดคำไทยกลางเพี้ยน แต่ก็จะงงกับคำศัพท์ของคนภาคกลางอย่าง คำว่า "กินไม่เป็น" อะไรทำนองนี้แหละค่ะ เราว่าการเลี้ยงลูกลักษณะอย่างนี้ไม่น่าจะเป็นผลเสียอะไรนะคะเพราะเราเองก็ยังพูดคำเมืองได้ แถมพูดได้สอง สำเนียงอย่างที่ว่ามาในข้างต้น เพราะคุณพ่อเป็นคนเชียงราย แม่เป็นคนเชียงใหม่ ดังนั้นเราเลยมีญาติอยู่สอง จังหวัด ก็เล่นกับลูกพี่ลูกน้องกันทั้งสองจังหวัด คุยกันได้สองสำเนียง ได้กำไรเห็นๆ ฮาาา ส่วนเรื่องการพูดภาษาถิ่นเป็นเรื่องน่าอายนั้น เราว่าเราไม่เคยอายที่จะพูดคำเมืองกับเพื่อนที่เป็นคนเมืองด้วยกัน หรือว่าสอนเพื่อนที่เป็นคนกรุงเทพฯ ให้รู้จักคำเมืองนะคะ อย่างตอนนั้นเราไปเจอเพื่อนเราบน BTS เรากับเพื่อน ยัีงคุยคำเมืองกันเสียงดังจนคนที่เดินผ่านไปผ่านมามองกันเลยทีเดียว (แต่หาได้แคร์ไม่ กร๊ากกก) สรุป... เราว่า การเลี้ยงลูกแบบให้พูดไทยกลางกับพ่อแม่นี่ไม่ใช่เรื่องน่าเวทนาแค่อย่างใดค่ะ ^ ^ ด้วยไมตรีจิต จากคุณ : waidhaya เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 54 03:09:22

ความคิดเห็นที่ 79 รู้สึกว่าสมองสับสนมากค่ะช่วงนี้ เพราะเราคนใต้ ก็พูดใต้ได้ด้วย แต่มาเรียนนอก ปรากฏว่าเพื่อนฝรั่งมาบ้าน พี่สาวก็อยู่ เพื่อนคนไทยพี่ก็อยู่ พูดฝรั่งอยู่ดี ๆ พี่ถาม ต้องกลับสมองไปเป็นใต้ แล้วหันมาอังกฤษที่ค้างไว้เมื่อกี้ จากนั้นหันไปจ้อไทยกลางกับเพื่อนพี่อีก โอ๊ยแบบว่า พูดๆ อยู่ดี ๆ กลายเป็นภาษาใต้เราเพี้ยนซะงั้น แล้วหันไปเผลอพูดไทยใส่ฝรั่งอีก  เหอๆๆ มันช่วยฝึกสมองดีมากเลยค่ะ สำหรับความเห็นต่อจขกท.  อืม..โดยส่วนตัว ถ้าเด็กใต้พูดใต้ไม่ได้ เราจะแบบว่าแอบหงุดหงิดในใจนิดนึงค่ะ ว่าทำไมไม่สอนลูกให้พูดนะ  แต่พอมามองกลับกัน เราเป็นคนที่พูดภาษาถิ่นภูเก็ตไม่ได้เลยค่ะ  เพราะว่าภูเก็ตมีภาษาถิ่นฮกเกี้ยนที่ใช้กันอยู่ แต่เราไม่กระดิกเลย เพราะที่บ้านไม่สอน เราก็คิดว่าไม่เป็นไร ไม่แคร์  เราก็เลยไม่กล้าคิดแบบจขกท.อีกเลย เหอๆ แล้วโรงเรียนในจังหวัดภูเก็ตจึงแก้ไขปัญหาโดยบรรจุภาษาถิ่นภูเก็ตเข้าไว้ในหลักสูตรการเรียนที่โรงเรียน เป็นอันว่าเด็กทุกคนต้องรู้จักภาษาถิ่น  ต้องมีการสอบเกี่ยวกับภาษาถิ่นนี้ สรุปภาษาก็ไม่หายค่ะ ถึงแม้ว่าจะพูดไม่ได้  ถ้ามันถึงขั้นวิกฤตแล้วจริง ๆ ลองให้รร.บรรจุเป็นหลักสูตรดูอาจช่วยได้ ถ้ากลัวมันจะหายสาบสูญไป จากคุณ : Motdktw เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 54 06:06:36

ความคิดเห็นที่ 80 นึกว่าเป็นแต่อีสาน ลูกหลานไม่พูดภาษาถิ่นกันแล้ว กลัวหาว่าเป็นลาวพอสอนลูกพูดภาษากลางรู้สึกเหมือนยกระดับตัวเอง ไม่แปลกหรอก อยากทำก็ทำไปของงี้มันตามกระแส จากคุณ : Salib เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 54 11:23:17

ความคิดเห็นที่ 81 เราว่าแล้วแต่การสอนของพ่อแม่ค่ะ บ้านเราอยู่ร้อยเอ็ด พูดภาษาอีสาน พ่อเป็นคนสุรินทร์ ที่นั่นพูดภาษาพื้นเมือง(ภาษาส่วย) พ่อกับแม่เราเป็นครูไม่เคยสอนให้ลูกพูดไทยกลาง แต่เราก็เห็นเพื่อนครูที่โรงเรียนพ่อสอนให้ลูกพูดไทยกลาง พ่อกับแม่เรายังขำ เราก็แอบขำเพราะพูดไทยกลางติดสำเนียงอีสานอยู่บ้านเราก็พูดอีสานกัน ไปบ้านปู่กับย่าเราก็พูดภาษาส่วย(เราอยู่ที่นั่นตอนเด็กๆ เลยพูดเป็น) ปู่ ย่าและญาติๆ และคนรู้จักทุกคนชื่นชมเรามากที่ไม่ลืมภาษาพื้นเมือง แถมยังพูดคล่องเป็นปกติอีก และยังชื่นชมพ่อกับแม่เราด้วยที่สอนให้ลูกไม่ลืมภาษาพื้นเมือง ไปโรงเรียน(ประถมกับมัธยม)ก็พูดอีสานในโรงเรียน พูดกลางเฉพาะในห้องเรียน หรือครูถามเป็นภาษาอะไรเราก็พูดภาษานั้น แต่เรากับน้องอีกสองคนก็ไม่มีปัญหาเรื่องสำเนียงนะ (เราเรียนต่อมหาวิทยาลัยขอนแก่น ส่วนน้องอีก2 คนเรืยนที่กรุงเทพ) คนที่ได้ยินสำเนียงเรา(น้องสองคนด้วย) ไม่บอกก็ไม่รู้ว่าเป็นคนอีสาน(เขาบอกมา...ไม่ได้พูดเอง^^)เพราะสำเนียงเดียวกับไทยกลาง ก็สังเกตน่ะค่ะ ว่าไทยกลางพูดยังไง เวลาพูดเราก็พูดแบบนั้นแหล่ะ เราว่าเราไม่มีปัญหาเรื่องสำเนียงนะ แต่กับบางคนที่พูดไทยกลางตั้งแต่เด็ก ยังติดสำเนียงอีสานอยู่เลย แต่คนอีสานเดี๋ยวนี้เขาก็สอนลูกหลานให้พูดไทยกลางจริงๆ นะคะ แต่ก็ยังเป็นไทยกลางสำเนียงอีสานอยู่ดี บางที่ก็เป็นอีสานทับไทยกลางเลยก็มากค่ะ จากคุณ : sunsmile_a เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 54 13:27:34

ความคิดเห็นที่ 82 แม่เกิดที่ปราจีน แต่งงานแล้วมาอยู่ที่แพร่ ทีแรกแม่อู้เมืองไม่ได้เลย (แต่ตอนนี้อยู่แพร่มาเกือบ 60 ปี แม่พูดไทยไม่ชัดแล้ว อิอิ) แต่พ่อคนลำปาง พูดไทยไม่ชัด แม่เลยหัดอู้เมือง พอมีลูก พ่อแม่ก็สอนพวกเราอู้เมืองสำเนียงแพร่ตั้งแต่เกิดทุกคน ตอนเด็กๆ ก็พูดไทยสำเนียงเมือง มีม้วนเทปที่เคยอัดไว้ตอนเด็กๆ เล่นเป็นโฆษกและร้องเพลงกัน มาเปิดฟังตอนโตถึงรู้ว่าตอนนั้นพวกเราพูดไทยไม่ชัดเลย มีปนคำเมืองบางคำด้วย (โดยไม่รู้ว่าไม่ใช่คำไทย) พอไปโรงเรียน ครูสอนเป็นคำไทย พูดกับครูก็ต้องพูดไทย ตอนนั้นยังสงสัยว่า ทำไมในโลกนี้ถึงไม่มีครูที่อู้เมืองเป็นมั่งนะ จะได้อู้เมืองกับครูบ้าง ตอนเรียนวิชาภาษาอังกฤษ เพื่อนๆ บอกว่า เราคนเมืองควรพูดอังกฤษสำเนียงเมืองนะ ช่วงนั้นรู้สึกเลยว่า เรียนอังกฤษสนุกมาก ตอนเช้าก็ทักครูด้วยอังกฤษสำเนียงเมืองแป้ ว่า กู้ด ม้อนิ่ง ทีดเช่อ ฮ้าว อ๊า ยู้ ทู้เด๊   แล้วก็หัวเราะกันคิกคักกับภาษาต่างประเทศสำเนียงแพร่ที่พวกเราคิดค้นขึ้นเอง ไปเรียนที่เชียงใหม่เกือบ 4 ปี ก็หัดพูดสำเนียงเชียงใหม่ พอทำงานที่กรุงเทพฯ เจอเพื่อนร่วมงานเป็นคนเมืองมากมาย เราก็คุยกันด้วยคำเมืองบ้งเบ้งอย่างเมามัน จนเพื่อนๆ แซวว่า เอ้า สองคนนี้ส่งภาษาฝรั่งเศสตอนบนกันอีกแล้ว คนอื่นๆ ในห้องที่อู้เมืองไม่เป็น เราก็สอนคำเมืองให้เขา แล้วก็เรียนภาษาอีสานจากเพื่อนร่วมงานคนอีสาน ตอนนี้ก็ฟังออก แต่พูดไม่เหมือนซักที พยายามแล้วก็กลายเป็นเสียงอีสานเหน่อ ภาษาใต้ก็พยายามแล้ว แต่สำเนียงไม่ไปไม่มา พูดไปจะกลายเป็นภาษาใต้ปะแล้ดไปซะ (ด้วยความที่ "เมืองเข้าเส้น" ไปแล้ว :P) เห็นน้องสะใภ้พูดใต้กับญาติเขาแล้วก็อิจฉา อยากพูดได้มั่งจัง เวลาออนเอ็มหรือแชทกับเพื่อนคนเมือง เราพิมพ์กันเป็นคำเมืองเท่าที่จะทำได้ รู้สึกว่า มันส์ระเบิด เหมือนได้อู้กันจริงๆ เลย มาอู้เมืองกั๋นเต๊อะ เนาะ ว่าก่อ แก้ไขเมื่อ 08 เม.ย. 54 14:34:07 จากคุณ : virismara เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 54 14:26:22

ความคิดเห็นที่ 83 หลานผมคนเล็ก พี่ชายกับพี่สะใภ้พูดเมืองกันตลอด หลานสาวคนโตผมพูดคำเมืองได้ ไปเรียนที่เรนาก็พูดไทยได้อีก (ชัดมาก) แต่หลานสาวคนเล็กนั้นพ่อแม่มันก็ไม่ได้สอนให้พูดไทยด้วย แต่ฟังออก คือว่าตอนเด็กๆเอาไปฝากเนิสเซอรี่ไว้ซึ่งค่อนข้างไฮโซพี่เลี้ยงพี่แต่คำไทย ไปๆมาๆหลานคนเล็กผมพูดเมืองไม่ได้เลย แต่ฟังรู้เรื่องคือพูดอะไรไปแกตอบได้หมดแต่ตอบกลับมาเป็นภาษาไทย ยิ่งตอนหลังเข้าเรนาด้วยแล้ว ใช้คำไทยตลอด พี่ชายบอกว่าตอน7ขวบไปประกวดหนูน้อยนพมาศเข้ารอบ3คนสุดท้ายแต่ตกรอบเพราะพูดคำเมืองไม่ได้ จากคุณ : ยองเจียงใหม่ เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 54 16:37:52

ความคิดเห็นที่ 84 อ่า สารภาพว่าเห็นกระทู้นี้มาหลายวันละ แต่คิดว่าจะเข้ามาแจมด้วยดีไหมน้อ เพราะตัวเองก็เข้าข่ายแบบในกระทู้นี้อยู่เหมือนกัน เป็นคนเหนือค่ะ ลำปางหนาเลยแหละ แต่ที่บ้านสอนให้พูดกลาง เพราะจริงๆ แล้ว บ้านอินไม่ใช่คนเหนือแท้อ่ะค่ะ แหะๆ คือทางสายคุณตาเป็นไทยภาคกลาง ส่วนคุณยายนี่ เมืองแต๊ๆ เลยเจ้า แล้วถามว่าอู้เมืองได้ไหม ได้ค่ะ แต่เป็นเมืองปะแล้ดนะคะ (คำนี้คนเหนือจะพอเดาออกค่ะ ว่าเป็นการพูดแบบเพี้ยนๆ หน่อย เหมือนคนภาคกลางหัดพูดเหนือน่ะค่ะ คือสำเนียงไม่ไปเลย) เลยไม่ค่อยกล้าพูด แต่ฟังรู้เรื่องหมด ยกเว้นคำที่เป็นภาษาเก่าแก่จริงๆ อันนี้ก็ต้องหันไปถามผู้ใหญ่เหมือนกันว่าแปลว่าอะไร มาพูดเมืองเอาจริงจังก็ตอนเรียนมหาวิทยาลัยแหละค่ะ เพราะหนึ่งเพื่อนทั้งกลุ่มอู้เมืองหมด เราจะตอบเป็นกลางก็ดูเป็น อะไรเอ่ยไม่เข้าพวกไปเสียนี่ สอง เวลาออกภาคสนามเก็บข้อมูล ไม่อู้เหนือกับคนเฒ่าคนแก่ เผลอๆ ท่านอาจไม่ตอบได้ เพราะนึกว่าเรามาสืบอะไร ฮ่าๆ และตอนนี้มาเขียนนิยายออกแนวเหนือๆ ด้วย ต้องเร่งอู้ให้เป็น สำเนียงต้องไม่เพี้ยนเข้าไปใหญ่ เฮ้อ อนาถจิตตัวเอง จากคุณ : อินทรายุธ เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 54 17:13:26

ความคิดเห็นที่ 85 ตอนนี้กำลังคิดว่าจะให้หลานสาวไปเรียนตัวเมือง ไม่ตัวเองนี่แหละก็จะไปเรียนเอง รักษาไว้เสียดาย จากคุณ : นางพญามารเมฆไฟ เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 54 18:36:35

ความคิดเห็นที่ 86 บ้านผมก็ยังอู้เมืองกั๋นอยู่ ผมฮักภาษาเมืองครับ จากคุณ : เด็กชายจากดาวดวงอื่น เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 54 18:58:44

ความคิดเห็นที่ 87 ภาษาถิ่นของเมืองไทยที่ไหนๆ ก็ฟังน่ารักทั้งนั้นเลย น่าจะช่วยกันอนุรักษ์ไว้นะคะ จากคุณ : เดิมเดิม เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 54 19:12:02 A:124.122.75.29 X: TicketID:312009

ความคิดเห็นที่ 88 อยู่เมืองแพร่ และไม่ชอบเลยเวลาลูกค้าพูดภาษากลางด้วย เราก็ยังจะหน้ามึน อู้เมืองกะเขา จนแน่ใจว่าเขาอู้เมืองนั่นแหละ ถึงจะคุยภาษากลางด้วยย 555 เป็นโรคจิตอ่อนๆ จากคุณ : J<not>K เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 54 19:58:24

ความคิดเห็นที่ 89 ผมก็ชอบภาษาคำเมือง  ฟังแล้วน่ารัก มีเสน่ห์ แต่ในความเป็นจริงคือ วัยรุ่นสมัยนี้  โดยเฉพาะวัยรุ่นเชียงใหม่ พูดภาษากลาง ไม่ยอมพูดคำเมืองเอง....... ผมรู้จักเพื่อนหลายๆคนสมัยที่เรียน เป็นคนเชียงใหม่ พูดคำเมืองได้ แต่เวลามาเรียนกรุงเทพฯ เจอหน้ากันเองกลับพูดภาษากลางกัน ไม่ได้พูดภาษาคำเมือง  ซึ่งกรณีแบบนี้แฟนผมก็เจอเหมือนกัน  หลายๆครั้งดูเหมือนคนเหล่านั้นจะไม่อยากให้คนเมืองหลวงรู้ว่าตนเองมาจากต่างจังหวัด ถ้าจะสอนคนรุ่นใหม่ให้พูดคำเมือง  อาจต้องเริ่มต้นปลูกผังให้เขามีสำนึกรักบ้านเกิดและท้องถิ่นกันเลย ให้เขารู้สึกภูมิใจกับท้องถิ่นที่เติบโตมา  เพราะผมว่าถ้าไม่มีความรู้สึกนั้น  ต่อให้สอนไป พูดได้  แต่พอไปอยู่ที่อื่นก็ไม่พูด เพราะกลัวคนอื่นรู้ว่าเป็นคนต่างจังหว้ด  คนพวกนี้พอโตขึ้นมีลูก ก็คงไม่ได้สอนต่อ  ภาษามันก็สิ้นสุดกันตรงรุ่นนั้นไป จากคุณ : CLK BRABUS เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 54 20:02:49

ความคิดเห็นที่ 90 เราคนภูเก็ตค่ะ ตอนเรียนมัธยมมีวิชา รักษ์ท้องถื่น สอนเรื่องความรู้และภาษาถิ่นค่ะ ภูมิใจว่าเด็กภาคอื่นในห้องเดียวกันคะแนนน้อยไปตามระเบียบ ตอนนนี้เราก็ยังพูดไทยกลางไม่ชัดนะ แต่ไม่คิดจะเปลี่ยน ท้ายประโยคลง อัํน เอ๊า อิ๊ แอ๊ะ เป็นเอกลักษณ์ที่เพื่อนจำได้ เอาเบอร์แปลกโทรหาเพื่อน พูดประโยคเดียวเพื่อนรู้แล้วว่าใคร จากคุณ : JinHanNa เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 54 20:39:28

ความคิดเห็นที่ 91 เราเกิดกรุงเทพโตที่นี่พ่อแม่เป็นคนโคราช แต่น้าชายคนโคราชเหมือนกันกับน้าสะใภ้เลี้ยงเรามา น้าสะใภ้เป็นคนใต้พาเราไปเชงเม้งทุกปี ตอนเด็กอยู่ใต้ทุกปิดเทอม ผลคือฟังโคราชไม่รู้เรื่อง แต่พอคนใต้พูดไรมารู้เรื่องหมดเลย เพิ่งมารู้สึกตัวเองว่าตลกมาก ปู่ย่าตายายตัวเองถามไรมาตอบญาติไม่ได้เพราะฟังไม่ค่อยรู้เรื่อง แต่พอญาติทางฝั่งน้าสะใภ้ถามไรมาเวลาไปใต้ตอบได้หมดเลย แต่ตอนนี้เริ่มดีขึ้นแล้วเพราะพ่อกับแม่และน้าชายชอบพูดโคราชกันบ่อยขึ้น เลยเริ่มฟังรู้เรื่องบ้างแล้ว จากคุณ : ลัลน์ลลิต เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 54 21:31:47

ความคิดเห็นที่ 92 คล้ายของเราเลย บ้านเราเป็นคนจีน แต้จิ๋ว ทังบ้านคุยจีนกัน ไม่ใช่แค่ทั้งบ้านหรอก ทั้งซอย ทั้งหมู่บ้านเลย แต่ที่บ้านเขาพูดไทยใส่เรา ไอ้เราก็ได้จีนบ้างไม่ได้บ้าง หนักไปทางไม่ได้ ปัจจุบัน อายุ20 ฟังได้แค่รู้ว่าอาม่าพูดอะไร ต้องการอะไร แต่ถ้าให้ตัวเองพูด เราคงพูดไม่ได้อ่ะ เหมือนกับ เราไม่เคยฝึกออกเสียง แล้วไม่รู้ศัพท์ แต่ดัน ฟังรู้เรื่อง - -" กลายเป็นว่าเราก็เหมือนคนที่พูดจีนไม่ได้ อืมๆ คิดแล้ว เสียดายๆๆๆๆ อยากพูดได้บ้าง จำได้ว่าตอนเด็กๆ อยากพูดจีนเคยให้อาม่าสอน ไม่กี่ครั้ง ก็ได้แค่นั้นแหละ - -" เฮ้อออ จากคุณ : shinkyo เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 54 21:52:14

ความคิดเห็นที่ 93 ผมเป็นคนเพชรบูรณ์ แต่พ่อแม่ผมท่านเป็นคนเหนือ (จ.น่านทั้งสองท่าน) พ่อแม่ผมเวลาคุยเค้าก็อู้กำเมืองนะแหละครับ ญาติพี่น้องหรือคนรู้จักที่เป็นคนเหนือมาคุยทีก็คุยๆกันอู้กำเมืองใส่กันครับ ผมเคยพยายามหัดพูดนะ แต่ไม่ให้มันเป็นกำเมืองปะแล้ดอย่างที่ข้างบนออก 555 แต่ผมก็ฟังออกนะว่ามันหมายความว่ายังไง ผมเองก็ชอบนะเวลาที่เห็นคนหรือได้ยินคนอู้กำเมือง ผมว่าเป็นภาษาที่น่ารักดีออกครับ คิดไว้อยู่ว่าอยากได้แฟนเป็นคนเมือง 555 จะได้อู้กำเมืองให้รู้แล้วรู้รอด จากคุณ : เดอะหลอน เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 54 23:28:28

ความคิดเห็นที่ 94 เห็นด้วยกับ จขกท. เลยครับ พ่อแม่ที่สอนให้เด็กพูดไทย ไม่ยอมให้พูดเมืองได้เนี่ย คุณคิดผิดแล้วล่ะ ผมเกิดเชียงใหม่พูดเมืองกับคนเหนือมาตลอดจนอายุ 24 มาทำงาน กทม. ก็แทบไม่ต้องปรับตัวเรื่องภาษาไทยเลย คนเหนือพูดไทย(กลาง)ได้คล่องและชัดเจนอยู่แล้ว ผมอยู่ กทม. พอมาเจอคนเหนือด้วยกันก็พูดเมืองกันม่วนอกม่วนใจจริงๆ(เหมือน จขกท. ว่า) แต่มีคนนึงคนเชียงใหม่พูดเหนือไม่เป็น เห็นแล้วมันหดหู่ใจเศร้าใจบอกไม่ถูกมากๆ ครับสำหรับผมน่ะ จากคุณ : Zeve เขียนเมื่อ : 9 เม.ย. 54 02:22:36

ความคิดเห็นที่ 95 ชอบภาษาถิ่นทุกภาค มีเสน่ห์   โดยเฉพาะภาษาเหนือ   ไม่รู้เป็นไง..เวลาไปเที่ยวเหนือจะเริ่มพูดหวานขึ้นๆ ช้าลงๆ ลงท้ายเจ้าๆๆๆ โดยอัตโนมัติ เพิ่งรู้จากบางความเห็นว่าคนถิ่นฟังแล้วตลก   แต่ก็นั่นถึงรู้แล้ว ถ้าไปเที่ยวเหนืออีกก็คงไปเจ้าๆ ได้ก้าๆ กับแม่ค้าอีก เพราะไม่งั้นเที่ยวไม่หรอย...อ้าวติดคำใต้มาหล่าว  หลบบ่าน..แหลงใต้(แต่ทองแด๊ง) หรอยจั่งฮู้  แอ่วเหนือ อู้คำเมือง...แสนม่วนใจ๋ๆ จากคุณ : โจแดง เขียนเมื่อ : 9 เม.ย. 54 04:20:07

ความคิดเห็นที่ 96 "พูดภาษาถิ่นเป็นภาษาแม่" ได้บุญเรียนเก่งขึ้นทันตาเห็น.... ใครรักแม่ ให้พูดภาษาแม่ (ย้อนกลับไปอ่านบทความของ สุกัญญา หาญตระกูล,คห#73) ------------------------------------------------------------------------- ดีใจและขอบคุณเจ้าของกระทู้...ไม่นึกคิดเลยว่า'มังคลา'เป็นลูกศิษย์ ***ของแถมฟรี: การให้ลูกหัดคัดลายมือได้สวยในตัวอักษร ทุกภาษา เป็นการเรียนและเก่งศิลปะโดยไม่รู้ตัว  เพราะว่า การเขียนหนังสือต้องมีจังหวะ+ช่องไฟ เนื้อตัวและที่ว่าง ความโค้ง/เส้นตรง มีระเบียบ>>วินัย, นี่คือเบสิคของศิลปะสุนทรีย์ มีสมาธิที่นำมาซึ่งปัญญา สมาธิทำให้จิตใจสงบไม่ฟุ้งซ่าน/สุขภาพจิตดีร่างกายแข็งแรง จากคุณ : ขามเรียง เขียนเมื่อ : 9 เม.ย. 54 09:17:49

ความคิดเห็นที่ 97 ผมก็ใช้ภาษาไทยกลางกับแม่ อู้กำเมืองกับตากะยาย ละก้อญาติคนอื่นๆ ยิ่งไปอยู่จังหวัดที่ต่างสำเนียงนี่ชอบพูดเหนือกระจายเลย ใครฟังเขาก็รู้ว่าเราเป็นคนที่ไหน ภูมิใจในคำเมือง ไม่ว่าจะเป็นสำเนียงไหนๆก้อกำเมืองเหมือนกัน จากคุณ : U4704570 เขียนเมื่อ : 9 เม.ย. 54 09:26:26

ความคิดเห็นที่ 98 เราเป็นลูกครึ่ง ม้านิลมังกร อิอิ..ก๋งเราอยู่นครสวรรค์ ย่าเราไทยแท้จาก อุทัยธานี พ่อมาทำงานที่ลำปาง เลยมาจ๊ะเอ๋กะแม่..เราเคยเรียนที่เชียงใหม่ด้วย เราพูดกลางคล่อง ไม่ติดเหนือ และพูดเหนือคล่องไม่ติดกลาง แต่บวก สำเนียงลำปางกับเชียงใหม่เข้าด้วยกัน แต่เราจะพูดเจ๊าาาาา ตลอด และค่อนข้างยาว เพื่อนเราหลายคนทุกวันนี้พูดค่ะแทนเจ๊าากันแล้ว เราไม่ชอบ ฟัง:-) ๆ ไม่มีเหตุผลอะไรที่ต้องพูดยังงั้น เรามาเรียนเมืองนอกหลายปีแล้ว เราเคยเจอคนเหนือ น่าน เชียงใหม่ รูปพรรณสัณฐาน สำเนียง การพูด เหนือมาก แต่ไม่ยอมพูดเหนือกับเรา ตัวเราสิ ดำ ไม่มีอะไรเหมือนคนเหนือแต่เราชอบพูดคำเมือง เรารักคำเมือง ชอบคุยกับคนแก่ หรือชาวบ้านที่ใช้คำเมืองแท้  บางวันเราไม่ได้พูด ภาษาไทยเลย คอมฯเราก็ไม่มีแป้นไทย แต่เราไม่ชอบการพูดไทยคำอังกฤษคำ เหนือคำกลางคำ เราไม่เห็นความจำเป็นต้องพูดยังงั้น ยกเว้นคำทับศัพท์บางคำนะ เท่าที่เราสังเกต ส่วนใหญ่ คนที่พูดอย่างนี้มักใช้ไม่ได้ดีทั้งสองภาษา แต่เข้าใจว่า พูดเพื่อให้ฟังดูเท่ห์ ดูดี แต่ลองจับมาพูดไทยยาว ๆ อังกฤษยาว ๆ ทำได้ไม่ค่อยดี การที่ครอบครัวสอนให้ลูกพูดกลางเราว่ามันอยู่ทีเหตุผล คือถ้าเค้ารู้ว่ายังไงลูกเค้า ก็อยู่ในสภาวะแวดล้อมที่ต้องใช้ภาษาเหนือดีอยู่แล้ว เราว่าไม่ผิด คือ สอนคู่ขนานกันไป แต่ถ้าให้ลูกพูดกลางเพราะรู้สึกถึงความด้อย ความต่ำต้อย ของภาษาเมือง นั่นเราว่า ไม่ถูก ใครที่คิดว่า ยังไงภาษาท้องถิ่นก็ไม่สูญ ขอบอกให้คิดใหม่ ภาษาในโลกนี้มากมาย เป็นพัน ๆ ภาษา คุณไม่มีโอกาสรู้จัก เพราะมันได้สาบสูญไปแล้ว แต่หลายภาษา ในปัจจุบัน มีความพยายามที่จะนำกลับมาใช้ และเพื่อการอนุรักษ์ ภาษาเป็นความรุ่มรวยทางวัฒนธรรมของชนชาตินั้น ๆ มันแสดงความเป็นเอกเทศได้ด้วยนะ ถ้าไทยเคยเป็นเมืองขึ้นของชาติตะวันตก เราคงไม่ได้พูดไทยกันจนป่านนี้หรอก และถ้า ร.๕ ไม่มาขอเจ้าดารารัศมีเป็นชายา ปล่อยให้ราชินีวิกตอเรียของอังกฤษ รับเจ้าดาราฯเป็นลูกบุญธรรม คนเชียงใหม่ ก็คงพูดอังกฤษกันปร๋อเหมือนคนอินเดียส่วนใหญ่ไปแล้ว จากคุณ : ottillie เขียนเมื่อ : 9 เม.ย. 54 15:29:22

ความคิดเห็นที่ 99 ผมเคยโดนผู้หญิงเหนืออู้คำเมืองใส่ ตอนนั้นเหมือนโดนสะกดไป 5 วินาทีครับ จากคุณ : ตั้งใจ เขียนเมื่อ : 9 เม.ย. 54 23:03:50

ความคิดเห็นที่ 100 เป็นคนเมือง ก็อู้กำเมือง เป็นคนไทย ก็อู้กำไทย จะฮื้อคนเมืองไปอู้กำไทย แล้วไผจะอู้กำเมือง? แหมอย่างเต๊อะ คนบ้านอื่นเขามาแอ่ว มาอู้กำเมืองใส่ ผิดๆถูกๆ คนเมืองก็ปิ๊กไค่หัวใส่เปิ้น - -" จากคุณ : หอยทากตัวน้อย เขียนเมื่อ : 10 เม.ย. 54 00:34:41

ความคิดเห็นที่ 101 เราเป็นคนกรุงเทพนะ พูดกำเมืองไม่เป็น แต่เวลาได้ยินคนอู้กำเมืองกัน ฟังดูเสนาะหู น่าฟังดีจัง เป็นภาษาที่สวยงาม อย่าให้สูญหายไปเลยนะคะ จากคุณ : CoCo Chateux เขียนเมื่อ : 10 เม.ย. 54 00:49:53

ความคิดเห็นที่ 102 เราเป็นคนกรุงเทพ พ่อแม่ก็คนกรุงเทพ แต่เวลาเราไปเที่ยว เรากลับชอบฟังภาษาถิ่น บางคำฟังออก บางคำฟังไม่ออก แต่เราชอบ เรารู้สึกว่าภาษาถิ่นน่ารักในแต่ละถิ่น ไปใต้ เหนือ อีสาน แต่ละถิ่นน่ารักไปคนละแบบ เราเองยังครูพักลักจำเอามาพูดเล่นๆ หรือหัดพูดเลย แต่สำเนียงไม่ได้ แต่ก็ชอบ หัดกลางด้วยก็ได้ แต่ก็อย่าลืมภาษาถิ่นด้วย เพราะเป็นเอกลักษณ์และมีเสน่ห์ที่บอกไม่ถูก เราเองยังอยากพูดได้เลยค่ะ จากคุณ : อาร์ทตัวแม่ เขียนเมื่อ : 10 เม.ย. 54 09:48:44

ความคิดเห็นที่ 103 เป็นคนจังหวัดลำปางค่ะ สามีเป็นคนอุตรดิตถ์อยู่อำเภอที่พูดไทย(สำเนียงเหมือนคนโคราช) เราพูดภาษาไทยกลางกับลูกค่ะ...เพราะ...**ต้องการให้ลูกพูดได้ถูกต้องชัดเจน ได้ทั้งสำเนียง ไม่อยากให้เป็นคนพูดเมืองปนไทย พูดไทยปนเมือง** โดยเฉพาะในลำปาง สังเกตดูเด็กเดี๋ยวนี้พูดเมืองสำเนียงไทย ส่วนคำเมือง พูดได้อยู่แล้ว เพราะสิ่งแวดล้อมเป็นคนเมือง เวลาลูกพูดภับยายหรือคนอื่นก็พูดคำเมือง หรือบางทีก็พูดคำเมืองกับเรา เพราะโรงเรียนลูกเป็นโรงเรียนเก่าแก่ ครูมักจะพูดคำเมืองกับเด็ก ๆ เวลาประชุมผู้ปกครอง ก็ยังพูดคำเมืองเลยค่ะ **เราจะบอกลูกเสมอ ถ้าพูดไทยก็พูดให้ถูก พูดเมืองก็พูดไปเลย ไม่ต้องเอามาปนกัน** มีตัวอย่างหลานเราคนนึง พ่อแม่เป็นคนเมือง แต่พูดไทย..วันนึงเดินอยู่ข้างบ้าน เค้าบอกว่า "อีกหน่อยโตขึ้นเอจะสูงเท่าขะรั้ว"    ??? (รั้ว คำเมือง= ขะฮั้ว) เราไม่รู้ว่าคนอื่นมองอย่างไรเวลาคนเมืองพูดไทยไม่ชัด (โดยเฉพาะสำเนียง) แต่ส่วนตัวเราว่าฟังไม่เพราะ (ไม่เกี่ยวกับเรื่องอายที่เป็นคนเมือง แต่ต้องการให้พูดชัด ๆ) แก้ไขเมื่อ 10 เม.ย. 54 10:07:58 จากคุณ : เอื้ออารี เขียนเมื่อ : 10 เม.ย. 54 09:59:31

ความคิดเห็นที่ 104 ที่น่าแปลกใจคือภาษาอีสาน สังเกตในเว็บวัยรุ่นมากๆ หรือการสนทนากันในเกมออนไลน์มีการสนทนากันเป็นภาษอีสานมากขึ้นนะ จากคุณ : กินแสงโสมไปกลมนึง เขียนเมื่อ : 10 เม.ย. 54 11:58:09 A:223.207.39.37 X: TicketID:228785

ความคิดเห็นที่ 105 เป็นคนรักภาษาถิ่นค่ะ เราเกิดเป็นคนใต้ที่พ่อแม่สอนให้พูดกลางแต่เด็ก โตขึ้นมาพูดใต้ไม่ได้ รู้สึกเหมือนตัวเองมีปมด้อยมากๆ เวลาเห็นใครๆ พูดภาษาถิ่นกัน ไม่ว่าภาคไหนก็ตาม เรารู้สึกว่ามันน่ารักจังเลยค่ะ จากคุณ : เทียนลอย เขียนเมื่อ : 10 เม.ย. 54 13:25:03

ความคิดเห็นที่ 106 ผมคนใต้ครับ รักภาษาถิ่น พูดกลางติดทองแดง ขอแสดงความหดหู่ใจกับค่านิยมผิดๆในการละทิ้งรากเหง้าตัวเองด้วยครับ และคิดว่า ข้ออ้างเรื่องยุคสมัย เป็นข้ออ้างที่ไม่ตรงประเด็น ครับ แก้ไขเมื่อ 10 เม.ย. 54 21:17:19 จากคุณ : Johnny Thunders เขียนเมื่อ : 10 เม.ย. 54 21:10:31

ความคิดเห็นที่ 107 เป็นคนเชียงใหม่ค่ะ อู้คำเมืองตลอด ยกเว้นกับคนภาคอื่น เท่าที่ทราบ คนที่อยู่ต่างอำเภอจะยังใช้คำเมืองนะคะ เพียงแต่ในตัวเมืองเนี่ยบางทีเขาไม่ใช่คนเหนือแท้ๆ ก็เข้าใจว่าพูดลำบาก แต่คงมีเหมือนกัน ที่เป็นคนเมืองแล้วสอนลูกพูดกลาง แต่คงเป็นส่วนน้อย เชื่อมั่นว่า คนเหนือ แม้จะพูดภาษาใด แต่หัวใจก็ยังเป็นล้านนาค่ะ เหมือนตัวเอง มาอยู่กทม.หลายปีแล้ว แต่ยังคงมีความเป็นคนเมืองอยู่ตลอดเวลา พอเจอคนเหนือก็จะชวนคนอู้กำเมือง เป็นความภาคภูมิใจที่ได้ทำแบบนี้ " ดินแดนท่ามกลางลมหนาวและสายหมอก กลิ่นส้มป่อยรวยรินในวันปีใหม่เมือง แสงประทีป ว่าวไฟ ในค่ำคืนยี่เป็ง รอยยิ้มอ่อนหวานของสาวงามในชุดผ้าเมือง จ๊อยซอระคนเสียงสะล้อซอซึง ม่วนงัน ดอกเอื้องงามชดช้อยห้อยย้อยตามแก่งหินบนป่าเขา ฟ้อนเล็บ กลองสะบัดชัย ฆ้องกลอง ก้องกึก วัฒนธรรมประเพณีล้านนาอันเป็นเอกลักษณ์ กำแพงเมืองโบราณสถานเก่าแก่ ยั่งยืนยง รอยอดีต ความทรงจำ ตอกย้ำหัวใจ เหยียบย่ำบนผืนดิน ถิ่นเก่า คลับคล้ายได้ยิน เสียงแว่วหวาน ร่ำเรียก จากใครบางคน ที่เฝ้ารอคอย มานานแสนนาน..." จากคุณ : ผู้หญิงเลือดเย็น เขียนเมื่อ : 10 เม.ย. 54 23:24:39

ความคิดเห็นที่ 108 สงกรานต์ ( ปีใหม่เมือง ) นี้ ขอให้ทุกคนมีความสุขถ้วนหน้านะคะ จากคุณ : ผู้หญิงเลือดเย็น เขียนเมื่อ : 10 เม.ย. 54 23:26:47