PANTIP.COM : K10424226 สายวิทย์ VS สายศิลป์ เข้าอะไรดี? [การศึกษา]

ความคิดเห็นที่ 17

ล็อคอินเข้ามาเพื่อตอบเลยนะเนี่ย : ) ...

เล่าคร่าวๆก่อนละกัน พี่กำลังจะขึ้นปีสาม อยู่คณะนิเทศศาสตร์ พี่จบสายวิทย์-คณิต(ญี่ปุ่น)มาค่ะ
(ที่เตรียมฯจะมีสายวิทย์ที่เรียนตัวเสริมเป็นภาษาได้ด้วย)
อยากจะแชร์ก่อนว่า พี่เป็นคนนึงที่ รู้ตัวตั้งแต่ตอนประมาณม.ต้นว่าไม่ชอบวิทยาศาสตร์เท่าไหร่
(แต่คะแนนส่วนใหญ่ดีหมด เกรด4) คือ เรียนได้ แต่ไม่ได้ชอบมาก ประมาณนั้น
แต่ตอนไปสอบเข้าม.ปลาย ตอนแรกก็จะเลือกศิลป์คำนวณแล้วล่ะ เพราะเราไม่ชอบวิทยาศาสตร์ แต่คิดไปคิดมา(ซึ่งแวบเดียวจริงๆตอนจะสมัคร) รู้สึกว่า เรายังไม่รู้เลยว่าจบไปอยากทำงานอะไร
เอาวะ..เลือกวิทย์ก่อนก็ได้ เพราะเรียนจบไปแล้วมันเลือกได้กว้างกว่า (ซึ่งไม่ได้คิดว่าจะติด) สุดท้ายพี่ก็เลยได้มาอยู่สายวิทย์คณิตค่ะ

เท่าที่อ่าน..รู้สึกว่าจะค่อนข้างชัดเจนว่าชอบภาษา อยากทำงานทางด้านนี้
พี่ไม่สามารถให้คำตอบชัดเจนได้ว่า จบศิลป์ภาษาทำอะไรได้บ้าง แต่พี่ค่อนข้างมั่นใจว่าภาษาเป็นอะไรที่เป็นประโยชน์มากกกกก คือให้เก่งอย่างน้อยสักภาษาเถอะ หางานไม่ยากจริงๆ ส่วนตัวพี่คิดว่าการเก่งภาษาสามารถไปช่วยงานในบริษัทได้หลากหลาย ไม่ได้จำกัดว่าต้องเป็นบริษัทแบบไหน เพราะถ้าเขาติดต่อกับต่างประเทศหรือลูกค้าต่างชาติ เขาก็ต้องการบุคลากรที่มีความสามารถด้านภาษาไปช่วย..
สรุปคือเรียนศิลป์ภาษาก็ไม่น่าห่วงเรื่องงานหรอกค่ะ เป็นความเห็นส่วนตัวนะ

เพราะฉะนั้น นั่นคือคำตอบของข้อ 1 ^_^ ส่วนเรื่องเรียนอะไรบ้างนั้น พี่ตอบไม่ได้เนอะ (เงินเดือนจะดีไหมก็ขึ้นกับความสามารถทางภาษาของน้องนั่นเอง ถ้าเก่งมากเหมือนเจ้าของภาษา น้องก็ได้ค่าภาษาเยอะค่ะ)

ข้อ 2 ศิลป์คำนวณ จบมาก็เข้าได้ทั่วๆไปคืออย่างเช่น เศรษฐศาสตร์(เพราะเรียนเลขมาด้วย) บัญชี นิติ ฯลฯ คือคณะที่ยังต้องการความสามารถทางคณิตจะเป็นตัวเลือกหนึ่งของศิลป์คำนวณค่ะ มีบางคนบอกว่า มันคือทางสายกลาง มันเรียนหนักน้อยที่สุด(ที่โรงเรียนพี่นะ อันนี้ได้ยินมา.. แต่เราไม่ใช่คนเรียน ก็ตอบไม่ได้แน่นอนเหมือนกัน) เพราะศิลป์เรียนเลขเหมือนวิทย์ทุกตัว (ย้ำว่าที่ร.ร.พี่) แต่ก็ไม่ได้หนักเท่าวิทย์หรือศิลป์ภาษาที่เน้นทางใดทางหนึ่งไปเลย
(เหมือนการเอาวิทย์มาผสมเล็กๆคือมีเลข แต่ก็เป็นลูกครึ่งภาษาด้วย)

ข้อสามนี่คือ ถามเหมือนข้อ 1กะ2ใช่มั้ย?
เรียนอะไรบ้าง.. จบมาทำอาชีพอะไรได้บ้าง.. รายได้ดีไหม..

หลักๆที่เป็นตัวโหดของสายวิทย์ก็คือ เคมี ฟิสิกส์ ชีวะ และเลขเนอะ น้องก็ได้เรียนเรียนรู้ "ธรรมชาติ"ค่ะ (วิทยาศาสตร์คือการศึกษาธรรมชาตินะ)
เคมีก็เรียนเกี่ยวกับสสาร เจาะลึกลงไปจนถึงระดับโมเลกุลของมัน อย่างเช่น น้องจะได้คำนวณความร้อนที่สารคายออกมาเมื่อมันมาผสมกะอีกอัน (รึเปล่า? จำไม่ได้จริงๆ TT เอาจริงๆให้ตอบตอนนี้ ไม่รู้จะตอบยังไงดีให้เห็นภาพอะ..ขอโทษนะ) และเรียนแม้กระทั่งรูปทรงโมเลกุลกันเลยทีเดียว

วิชาหลักของวิทย์จะมีการคำนวณผสมอยู่ด้วยเสมอ เคมีกะฟิสิกส์ก็คำนวณกันเข้าไป พื้นฐานเลขไม่ดีนี่ร่วงกันได้ง่ายๆ จะมีชีวะ ที่จะเน้นเข้าใจและท่องจำมากกว่าตัวอื่น ฟิสิกส์ก็ศึกษาเช่นเรื่องกลศาสตร์ การเคลื่อนที่ของสิ่งของ ตอนเรียนก็จะเจอโจทย์แบบว่า ของสิ่งนี้จะต้องมีความเร็วเท่าใดจึงจะเคลื่อนที่มาเจอของอีกสิ่งในวินาทีที่xx ไรงี้มั้ง
ฟิสิกส์จะมีสูตรเยอะมากกกกกก เอาจริงๆเรียนไม่ยากนะ เพราะส่วนใหญ่ถ้าจับทางโจทย์ได้ก็จะทำได้ เหมือนเล่นแก้ปริศนา เจอคีย์ก็สบาย ^^
เคมีสูตรน้อยลงมาอีกหน่อย เหมือนเป็นการเจอกันครึ่งทางระหว่างการท่องจำและคำนวณ (แต่เหมือนคำนวณเจอเยอะกว่า..)

เรียนหนักมั้ย?..ส่วนใหญ่หนักนะ น้องก็ต้องอยู่กับการคำนวณตลอดเวลา ย้ำว่าตลอดเวลา การท่องจำที่ค่อนข้างเยอะ(ชีวะ) รวมไปถึงการดูแลวิชาทั่วไปอื่นๆให้ดีด้วย

ส่วนตัวพี่ ตอนเรียนพี่ทรมานใช้ได้ เพราะมัน หนัก มาก
เลขก็ยากมาก อีกสามตัวนี่ก็นรก TT ตอนสอบร้องไห้อยู่พอสมควร นี่คือความคิดพี่ตอนเรียน คือพี่ชอบชีวะ ก็จะชอบอ่าน แต่พี่ไม่ชอบเลข อีตัวที่เหลือๆก็ได้รับอานิสงค์ไปด้วยบ้าง แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น การคำนวณในฟิสิกส์กะเคมีไม่ได้ยากเท่าเลขเพียวๆหรอกนะ มันแค่ใช้พื้นฐานเลขเท่านั้นเอง

แต่การเรียนวิทยาศาสตร์ทำให้พี่คิดเป็นมากขึ้น คิดเป็นระบบมากขึ้น มองเห็นความเป็นเหตุเป็นผลของสิ่งต่างๆ มองหาความเชื่อมโยงได้ดีขึ้น ทำให้ฝึกนิสัยการเรียนที่ดีมากขึ้น(อันนี้เป็นผลพลอยได้) เป็นพื้นฐานที่ดีของเกือบทุกวิชา เพราะพี่ต้องบริหารทุกอย่างให้ได้ คนเรียนวิทย์ไม่ได้จำเป็นต้องห่วยภาษา เพื่อนพี่เก่งภาษาก็เยอะแยะ สายพี่เรียนญี่ปุ่นอีกตัว เพื่อนที่ไปขวนขวายหาภาษาญี่ปุ่นข้างนอกเพิ่มและเก่งมากๆก็มี

นี่คือสิ่งหนึ่งที่ทำให้พี่รู้สึกว่า พี่ไม่เสียใจเลยที่เรียนวิทย์มา แม้ตอนจบมาจะมาเข้าคณะศิลป์ก็ตาม (แต่ในคณะจะบอกว่าคนจบวิทย์มาก็พอสมควรเลยนะ) นอกจากนี้ ชีวิตเด็กวิทย์โรงเรียนพี่มันโหดมันฮาสุดๆ : ) และการเรียนในนิเทศมาสองปี พี่รู้จริงๆว่าการเรียนสายวิทย์มามันช่วยพี่ได้มาก

สายวิทย์จบมาก็ค่อนข้างแน่นอนว่ามีอาชีพเป็นหลักเป็นแหล่งและมั่นคง มีฐานเงินเดือนที่โอเค มีหลายๆอาชีพที่เป็นที่ใฝ่ฝันของหลายคนอย่างหมอหรือวิศวะ ซึ่งมีแค่คนเรียนวิทย์เท่านั้นจะมีสิทธิ์เลือก (และการเรียนวิทย์ก็ทำให้สามารถเลือกคณะได้เกือบทุกคณะที่มีเปิดในประเทศไทย คนเรียนวิทย์เข้าคณะศิลป์ก็เยอะแยะไป เพื่อนพี่อยู่อักษรก็มี)

การเรียนวิทย์.. ถ้าไม่ได้ถึงกับเกลียดมากกกกกจนเจอกันไม่ได้เลย หรือแค่เรียนเลขก็จะลมจับ เรียนวิทย์ก็มีประโยชน์กับชีวิตโดยรวมนะ จริงจัง (พี่พูดในฐานะคนที่เรียนวิทย์มาเฉยๆ เป็นความเห็นส่วนตัว) มันไม่น่าจะทำให้น้องเสียใจ..ถ้าเลือกเรียนมันนะ...คิดว่า การเรียนวิทย์ให้อะไรกับคนเรียนเยอะพอสมควร

นั่นน่าจะมีส่วนที่ทำให้หลายๆคนบอกกะน้องว่า "ไม่ได้บังคับ แต่วิทย์ก็ดี" เพราะการเรียนสายวิทย์ทำให้น้องได้กำไรในแบบของมันอะ.. แถมยังไม่เสียตัวเลือกในการเลือกคณะด้วย (ในกรณีที่ยังไม่รู้ว่าชอบทางไหน)

และขอตอบว่า เรียนวิทย์ ก็เป็นครูสอนภาษาได้ค่ะ.. ล้านเปอร์เซ้นต์ ถ้าน้องทุ่มเทให้กับภาษาได้ด้วย

แต่ถ้าค่อนข้างชัดเจนว่าอยากเป็นอะไร (และจะไม่เปลี่ยนใจทีหลัง) ก็ไม่อยากให้เสียเวลากับวิทย์คณิต น้องสามารถเอาเวลาไปทุ่มเทกับภาษาได้เต็มที่ เพราะการเรียนวิทย์ น้องจะต้องประคองหลายๆวิชาที่มันยากไปพร้อมๆกัน แค่เรียนในโรงเรียนก็เหนื่อยแล้ว ถ้าไม่ถึกจริงก็คงทุ่มเทกับอย่างอื่นไม่ได้มากเท่าที่ควรจะเป็น

(แต่ถ้าทำได้ ขอบอกว่าชีวิตการเรียนน้องจะคุ้มมาก เพราะน้องได้ผ่านการเรียนหลายแบบมาอย่างเต็มที่ ได้กำไรมากกว่าคนอื่นนะ เป็นความเห็นส่วนตัว เพราะม.ปลายยังมีเวลาอีกมากที่จะพัฒนาตัวเองค่ะ ยกตัวอย่างนะ อย่างสายพี่ ถ้าเก่งญี่ปุ่นด้วย จบมาก็สามารถเป็นหมอที่มีภาษาที่สามติดตัวคือภาษาญี่ปุ่น ทำงานในโรงพยาบาลที่รับคนไข้ต่างประเทศ เริ่ดออก)

แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น อยากให้ชัดเจนในตัวเองจริงๆนะ อืม..

ไม่อยากบอกให้เลือกอะไร ลองถามตัวเองดูว่า อยากอยู่กับอะไร ที่ว่าไม่ชอบวิทย์ ไม่ชอบแค่ไหน ที่ว่าชอบภาษา ชอบแค่ไหน ชั่งน้ำหนักดูให้ดีๆนะคะ ถ้ารู้ว่าจริงจังทางไหน ก็มุ่งไปทางนั้น

(แต่พี่ก็เห็นด้วยกับความเห็นบนๆที่ว่า มันเป็นช่วงเวลาที่อาจยังไม่รู้จักตัวเองดีพอก็ได้ จริงๆแล้วหลายคนมากที่จนเรียนมหาลัยก็ยังไม่ค้นพบตัวเอง เคยมีเคสที่ได้ยินมาจากคนรู้จัก คือมีคนที่รู้ตัวตอนม.6ว่าอยากเรียนหมอ แต่เค้าเรียนสายศิลป์ เพราะฉะนั้นก็เลยไม่มีโอกาสค่ะ)

แต่ถ้าความรู้สึกมันบอกจริงๆ ว่าชีวิตน้องจะอยู่กับสิ่งๆนี้ ก็เดินไปตามทางของน้องเถอะค่ะ : ) อย่าตามคนอื่นจนมากเกินไป (เช่นเหมือนตามน้ำ ตามเพื่อน หรือฟังคนอื่นจนไม่ได้ฟังเสียงตัวเองเลย แต่ถ้าผู้ใหญ่พูดก็เก็บมาคิดก็ดี เพราะส่วนใหญ่ก็น่าจะรู้มากกว่าเรา..ย้ำว่าส่วนใหญ่ พี่อยากให้น้องมีวิจารณญาณของตัวเองด้วยค่ะ) แต่ถ้าเลือกทางของตัวเองไปแล้ว อย่าลืมว่าเราต้องรับผิดชอบการตัดสินใจของเราด้วยนะคะ ข้อนี้สำคัญมากๆ

เอาลิ้งก์นี้มาฝากละกัน (จริงๆพี่เข้ามากระทู้นี้ได้จากบล็อกนี้)
เจ้าของบล็อกเขาเป็นสายวิทย์นะคะ ก็จะให้รายละเอียดเรื่องเรียนวิทย์ได้เห็นภาพขึ้นอีกนิด เป็นข้อมูลประกอบการตัดสินใจละกันค่ะ http://babanaruto.exteen.com/20110410/vs-1
(เพิ่มเติมจากในบล็อก แต่ว่า อย่างในโรงเรียนพี่ สายศิลป์ไม่ได้เรียนสบายเลยนะ ^^ ศิลป์ภาษานี่โหดพอๆกับวิทย์เลยล่ะ)

ปล. มีอะไรไม่เข้าใจ ถามได้นะคะ พี่จะแอดกระทู้นี้ไว้เผื่อๆละกัน ติดตามๆ : )

ปล. 2 ที่เขียนนี่คือความคิดเห็นส่วนตัวนะคะ : )

edit จะแก้คำค่ะ แต่พอedit rich modeก็หายไปหมดเลย --;
แก้ไขเมื่อ 11 เม.ย. 54 00:55:09
แก้ไขเมื่อ 11 เม.ย. 54 00:53:56
แก้ไขเมื่อ 11 เม.ย. 54 00:52:37

จากคุณ : windella

เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 54 00:44:24