^
^
ของเก๊มันก้อมี แต่ของจริงมันก้อมี คุณคงไม่เคยเห็น
เราไม่ได้ไปดูปาหี่ ดาบที่ฟันเราจับมันมากับมือ ทวนที่แทงเราจับมันมากับมือ และทดสอบใช้มันฟันกับแทงไม้แตกกระจุย
ตอนฟันกับแทงคนตัวเป็นๆจริงๆให้ดู อาวุธสัมผัสกับผิวกายที่เปลือย จุดที่ถูกฟันกับแทง มัน
"ยืดหยุ่นได้เหมือนมีลมอัดอยู่ อาวุธมีคมจึงกระดอนออกมา"
คณะนักวรยุทธ์จีนนี้ไม่ใช่นักแสดงละคร แต่เป็นคนจากพวกสำนักวรยุทธ์จริงๆ ที่ไปตระเวณทั่วโลกมาเมือหลายสิบปีก่อน ตอนที่เราดูพวกเขาไปแสดงที่ The Royal Albert Hall ที่ในนครลอนดอน เพลงอาวุธพวกเขารวดเร็วกว่าในหนังกำลังภายในหลายเท่า แต่เป็นของจริง
ถ้าพวกนี้เล่นปาหี่ มันคงเก่งมากระดับตบตาคนในประเทศที่เจริญแล้วมาได้ตั้งหลายประเทศในโลก...เพราะพวกนักข่าวฝรั่งที่ทำข่าวในแวดวง martial arts นี่สัมภาษณ์นักวรยุทธ์แบบเจาะลึกมากๆ...จนน่ากลัวแบบแหกตากันไม่ได้ง่ายๆ...!!!
ส่วนเรื่องความหนาแน่นของมวลกระดูก ที่เราพูดถึงนั้น มันมาจากผลงานวิจัยของ ทีมงานวิจัยของ National Geographic ซึ่งทำการทดลองทางวิทยาศาสตร์ในห้อง lab ด้วยอุปกรณ์วิทยาศาสตร์อันทันสมัยเพื่อพิสูจน์ แล้วประกาศว่า "ของจริง ไม่ใช่อิงนิยาย"
และครั้งหนึ่งเราก้อเคยเห็น ศิษย์เอกของ Ip Man สาธิตเพลงมวยมนุษย์ไม้ในนครลอนดอน ท่อนแขนของมนุษย์ไม้ที่หนามากๆขนาดแขนขาของคนตัวใหญ่ๆ ซึ่งเป็นของแข็งมากๆ (คาดว่าคงแข็งพอๆกับไม้มะค่าของไทยนั่นแหละ) ซึ่งก่อนการสาธิตผู้ดูหลายๆคนก้อขึ้นไปทดสอบบนเวทีดูแล้วว่าไม่มีใครไปเลื่อยแกนแขนขามนุษย์ไม้ให้มันเปราะ ในระหว่างการสาธิตศิษย์เอกของ Ip Man ใช้ข้อมือเคาะแขนมนุษย์ไม้หักกระจุย ออกมาได้อย่างง่ายดาย
ทีมงานวิจัยของ National Geographic ทำอะไรที่น่าทึ่งยิ่งไปกว่านั้นอีก โดยการใช้อุปกรณ์ส่งสัญญาณฝังลงไปในตัวนักวรยุทธ์ญี่ปุ่นรายหนึ่งที่ทำอะไรเหลือเชื่อยิ่งกว่าหนังจีนซะอีก นั่นก้อคือ
ในหนังกำลังภายในที่เราเคยเห็นกัน นักวรยุทธ์จีนกระโดดขึ้นไปดวลกันบนตอไม้หลายๆตอที่ข้างล่างมีดาบปักเอาคมขึ้น ใครเสียการทรงตัวหล่นลงไปก้อโดนดาบแทงตาย
แต่ตอพวกนั้นมัน "ฝังรากลงในดิน" แต่นินจาญี่ปุ่นใช้วิชาตัวเบาทำได้เก่งกว่า นั่นก้อคือ เขาใช้ตอไม้ที่ "วางกับพื้นเฉยๆในห้องทดลองของ National Geogrpahic โดยที่ตอไม้ไม่ได้ฝังรากหรือยึดเกาะไว้กับพื้น แต่นินจาญี่ปุ่นกระโดดไปกระโดนมา แบบแผ่วเบาเหมือนแมว อยู่บนตอไม้เหล่านั้นได้อย่างคล่องแคล่วว่องไวโดยที่ตอไม้ตั้งหลายสิบตอ ไม่ล้มลงมา (ทั้งๆที่ฐานของตอแต่ละอันเล็กมากๆแบบเอามือแตะเบาๆก้อล้มแล้วหละ) และอุปกรณ์ที่ฝังในขานินจาส่งสัญญาณบอกมาว่า เขาเคลื่อนย้ายจุด CG ได้ด้วยสัญชาติญาณในขณะที่เคลื่อนไหวตัว ซึ่งถ้าจำไม่ผิด จากตาตุ่มลงไปถึงปลายนิ้วเท้า 5 นิ้ว ของเท้าแต่ละข้าง จะมีจำนวนข้อต่อที่มากที่สุดในร่างกาย (น่าจะมีกระดูกประมาณ 32 ชิ้น) ทุกชิ้นเส้นประสาทที่เชื่ีอมอยู่ส่งสัญญาณกลับไปกลับมา สื่อสารกับสมองส่วนกลางได้อย่างน่ามหัสจรรย์ (ผลจากอุปกรณ์วัดสัญญาณ)
ซึ่งทีมงานวิจัยของ National Geographic ก้อมี series ที่เขาเอาคนฝึกกำลังภายในไปทดลองให้ถูกฟันถูกแทงจริงๆในห้อง lab เพื่อพยายามอธิบายหลักวิทยาศาสตร์ของการที่เนื้อหนังมังสามนุษย์ ทำไมมันทนทานต่อของมีคมได้จริงๆ ซึ่งหน่วยงานระดับ National Geographic เราเชื่อว่า
"ไม่ได้เล่นปาหี่อย่างแน่นอน"
ลองไป download video clips พวกงานค้นคว้าวิจัย (โดยใช้อุปกรณ์ไฮเทค) เพื่อศึกษาเรื่องราวเกี่ยวกับวรยุทธ์จีน ที่ทีมงาน National Geographic เขาทำไว้ มาดู....แล้วจะเห็นว่า
There are no miracles. What you see are only unknown laws.
หมายเหตุ
ก่อนที่เราจะเชื่อเรื่องอะไรพวกนี้ เราเรียนสายวิทยาศาสตร์มา อีกทั้งเราเคยไปดูของแปลกๆหลายๆอย่างในหลายๆมุมของโลกมาแล้ว....
แก้ไขเมื่อ 22 เม.ย. 54 18:12:31
แก้ไขเมื่อ 22 เม.ย. 54 18:10:49
แก้ไขเมื่อ 22 เม.ย. 54 17:46:00
แก้ไขเมื่อ 22 เม.ย. 54 17:38:48