ความคิดเห็นที่ 1 สำหรับเช เขาน่าจะเป็นวีรบุรุษนะ จากคุณ : ศุศศิ เขียนเมื่อ : 19 พ.ค. 54 13:35:34

ความคิดเห็นที่ 2 4 ผู้ร้ายที่ต่อต้านและเป็นอริสำหรับอเมริกาน่ะใช่ ผลงานของเชและสหายคือการปฏิวัติคิวบา จากนั้น "เชื้อโรคการปฏิวัติและต่อต้านสหรัฐ" ก็แพร่กระจายไปทั่วละตินอเมริกา ภาพเชที่ตายเพราะ CIA สังหารที่โบลิเวียกลายเป็นภาพเคารพภาพหนึ่ง และเราคิดว่ากรณีของเช ทำให้อเมริกาคิดการสังหารบินลาเดนแบบไม่ให้เหลือสัญลักษณ์ สำหรับเรา เช ไม่ใช่วีรบุรุษ เป็นสามัญชนที่ "ครบถ้วน" ตามที่ซาร์ตเคยกล่าวไว้ เขาประกอบด้วยเรื่องดีและทราม ต่ำช้าและงดงาม ทั้งหมดรวมเป็นเช เขาเห็นดีเห็นงามที่จะเปลี่ยนระบอบทุนนิยมเป็นสังคมนิยม เพื่อให้ผู้ทุรนด้วยความยากจนและอดอยากได้มีชีวิตที่ดีขึ้น แต่วิธีการของเชคือการจัดตั้งกำลังเข้าล้มล้างรัฐบาลที่เขาคิดว่าไม่ชอบธรรม ล้างผลาญผู้บริสุทธิ์อยู่ไม่น้อย จะเรียกว่าเข้าข่ายก่อการร้ายก็ได้ ที่สำคัญ เชคือ "ไอ้ตัวร้าย" สำหรับอเมริกา ด้วยเหตุผลข้างต้น หนังสือที่เกี่ยวกับเช เกวราที่อยู่บนแผงหนังสือปัจจุบันเขียนถึงเชเสมือนเป็นมหาบุรุษ (ไม่ได้แตกต่างอะไรกับผลงานพงศาวดารของฝ่ายขวาเท่าใดนัก) ส่วนหนึ่งเป็นผลผลิตในช่วงที่ไทยกำลัง "หันซ้ายหันขวา" คือราวๆ ช่วง พ.ศ. 2512 - 2522 และฝ่ายซ้ายต้องการยกย่องวีรบุรุษที่ทำเพื่อประชาชนและคนยากไร้ เชจึงกลายเป็นผู้เกิดครั้งที่สองในช่วงเวลาดังกล่าว และถูกนำมาใช้เพื่อเป็นสัญลักษณ์ในการต่อต้านจักรวรรดินิยมอเมริกันอีกครั้ง เช เคยเขียนหนังสือเล่มนึงชื่อ Guerrilla warfare แปลไทยคือสงครามกองโจร ใครสนใจไปหามาอ่านได้ Amazon ขายอยู่ จากคุณ : AntiSpam (อันตราคนี) เขียนเมื่อ : 19 พ.ค. 54 14:19:12

ความคิดเห็นที่ 3 ความจริงหนีไม่พ้นว่า เชฯ เลือกวิธีต่อสู้ด้วยกำลังเพื่อยึดอำนาจรัฐและเปลี่ยนแปลงสังคมหน่ะครับ ซึ่งการต่อสู้ด้วยกำลังย่อมนำมาซึ่งความสูญเสียเป็นแน่แท้อยู่แล้ว แต่ในความเห็นของผม การที่จะเปลี่ยนถ่ายสู่สังคมที่ชนชั้นกรรมชีพเป็นใหญ่นั้น ไม่สามารถเปลี่ยนถ่ายโดยไม่มีการปะทะไม่ได้ เพราะนายทุนหรือผู้มีอำนาจนั้นยากที่จะยอมปล่อยอำนาจไปสู่มือคนอื่นหน่ะครับ จากคุณ : digimontamer เขียนเมื่อ : 19 พ.ค. 54 16:15:07

ความคิดเห็นที่ 4 ชื่อออกเสียงว่า  เช  เกบาร่า  ค่ะ จากคุณ : ป้าป้าป้า เขียนเมื่อ : 19 พ.ค. 54 16:51:55

ความคิดเห็นที่ 5 #3 ก็คงเป็นอย่างนั้นล่ะค่ะคุณอุ้ย อย่างน้อยหลายต่อหลายคนที่เดินตามเชก็ใช้วิธีเดียวกับเช แพ้บ้างชนะบ้างว่ากันไป สิ่งหนึ่งที่ต้องยอมให้เชคือ ในยุคของเช ในบริบททางสังคมของเช บางทีมันคือทางเลือกเดียวของเชที่เลือกได้ อย่างไรก็ดีในฐานะคนอ่านและคนเกิดทีหลัง ก็ยังยืนยันว่าควรใส่เครื่องหมายคำถามต่อ warfare ที่เชก่อเอาไว้ให้จงดี อย่างไรก็ดี เชเป็นคนน่ารัก เขาไม่ชอบเงิน ไม่เห็นคุณค่าของเงิน แล้วก็ใช้ชีวิตแบบนั้นจริงๆ เขาสู้กับเพื่อนผู้ทุกข์ยากของเขาอย่างเสมอกัน แก้ไขเมื่อ 19 พ.ค. 54 17:08:34 แก้ไขเมื่อ 19 พ.ค. 54 17:06:56 จากคุณ : AntiSpam (อันตราคนี) เขียนเมื่อ : 19 พ.ค. 54 17:04:20

ความคิดเห็นที่ 6 ดูแล้ว   สังคมนิยมส่วนใหญ่จะเน้นการเปลี่ยนแปลงทางสังคมโดยใช้ความรุนแรง    ทั้งเช  ประธานเหมา  สตาลิน  เลนิน     ซึ่งจะไปตรงข้ามกับการต่อสู้แบบอหิงสาของมหาตมะ คานธี ถ้าในประเทศเหล่านั้นมีคานธีเป็นผู้นำการเปลี่ยนแปลง     คานธีก็คงจะใช้ความสงบเข้าสู้    ฝ่ายตรงข้ามจะบุกเข้ามากราดยิงก็คงเฉย      นั่งอยู่กับที่ให้อีกฝ่ายฆ่าไปเรื่อยๆ     และในที่สุดความคิดต่อต้านก็จะเกิดขึ้นในจิตใจของประชาชน     เกิดเป็นคลื่นมหาชนที่ลุกขึ้นมาต่อต้านมากขึ้นเรื่อยๆ     ในที่สุดฝ่ายที่ใช้ความรุนแรงก็จะพ่ายแพ้ไปเอง ซึ่งการใช้ความสงบแบบอหิงสานั้นมันก็เป็นสิ่งที่ดี    แต่ในโลกนี้ไม่มีอะไรที่แน่นอน    อหิงสาอาจใช้ได้ในหลายๆที่    แต่ใช้ไม่ได้ในอีกหลายๆที่      หากนำไปใช้ไม่ถูกที่ถูกเวลาก็อาจจะพากันพินาศไปด้วยกันหมด      การเลือกใช้นโยบายต่างๆจึงควรไปตามทางสายกลาง     ตึงบ้างอ่อนบ้างตามสถานการณ์      เวลาที่ต้องตึงก็ตึง    เวลาที่ควรหย่อนก็หย่อน    พลิกแพลงไปตามสถานการณ์ จากคุณ : zodiac28 เขียนเมื่อ : 19 พ.ค. 54 20:25:48

ความคิดเห็นที่ 7 คห.6 ผมไม่เชื่อใน " ความรัก " ไม่เคยเชื่อว่า " ความรัก " จะชนะทุกสิ่ง เคยสงสัยอยู่เช่นกัน ผมไม่เคยคิดว่าวิธีแบบอหิงสาเป็นกลยุทธ์แบบที่ใครๆ จะต้องยกย่อง วิถีแบบคานธีใช้แต่ในอินเดียกับอังกฤษ ครั้งนั้นและครั้งเดียวในโลก ในทางกลับกัน ถ้าเอามาใช้ในฝรั่งเศส ผมเชื่อว่าผลจะเป็นอีกอย่างทันที หรือถ้ามาใช้ในตอนนี้ ก็ไม่มีทาง อังกฤษเป็นชาติเดียวที่รักษาภาพ " ผู้ดี " จึงยอมให้เอกราช ลองดูฝรั่งเศสเถิด รบกันเท่าไรก็เวียดนามจะกุ้เอกราชได้ ฮอลแลนด์เล่า ญีปุ่นเล่า คนท้องถิ่นรบเท่าไรกว่าจะได้แผ่นดินคืน? โดยส่วนตัว ผมเชื่อใน " ความรุนแรง " เสียมากกว่า เพราะนั่นคือสันด-นเดิมของมนุษย์ ฮิตเลอร์ก็ดี เชก็ดี บินลาเดนก็ดี อเมริกาก็ดี ต่างก็ทำให้สังคมโลกเกิดแรงกระเพื่อมจากความรุนแรงทั้งสิ้น เพียงแต่คุณจะมองว่าใครดี หรือใครเลว ก็ขึ้นอยู่กับจริตในใจคุณว่าคุณเลือกข้างไหนเท่านั้น? แต่หากไร้ความรุนแรงแล้ว โอกาสสร้างแรงกระเพื่อมในสังคม ย่อมยากจนแทบไม่มี ความแค้นมีพลังเหนือความรักเสมอครับ ปล.สงครามกองโจรของน้าเชฉบับแปลไทย ได้อ่านเมื่อหลายปีก่อนแล้วครับ สนุกทีเดียวเลย แก้ไขเมื่อ 19 พ.ค. 54 22:45:27 แก้ไขเมื่อ 19 พ.ค. 54 22:44:33 จากคุณ : TonyMao_NK51 (TonyMao_NK51) เขียนเมื่อ : 19 พ.ค. 54 22:44:05

ความคิดเห็นที่ 8 เอ เรื่อง ออกเสียง เช เกวาราหรือ เช เกบารา ผมเคยถามเพื่อนๆในห้องนี้มาแล้วว่าจริงๆต้องออกเสียงเป็นอย่างไร ผมยังสงสัยกับคำตอบที่ได้รับอยู่ ขออนุญาตไม่บอกในที่นี้ แต่ในเอกสารประกอบการสัมนาเมื่อสิบกว่าปีก่อน(ออกพิมพ์เป็นหนังสือในภายหลัง)เรื่อง "  เช กับ ความตาย "(ผมไม่แน่ใจในชื่อเรื่องมากนัก) ผู้เขียน (ธเนศ วงศ์ยานนาวา) ใช้คำว่าเกวารา ไม่ใช่บา ขณะที่กรุงHAVANA อ.ธเนศ ใช้คำว่า ฮาบาน่า ไม่ใช่ ฮาวาน่า และเป็นที่รู้กันดีว่า อ. ธเนศ วงศ์ยานนาวา เป็นนักวิชาการที่เคร่งครัดในการออกเสียงและสะกดคำมากคนหนึ่ง จากคุณ : สนใจ เขียนเมื่อ : 20 พ.ค. 54 10:13:09

ความคิดเห็นที่ 9 เอ เรื่อง ออกเสียง เช เกวาราหรือ เช เกบารา ผมเคยถามเพื่อนๆในห้องนี้มาแล้วว่าจริงๆต้องออกเสียงเป็นอย่างไร ผมยังสงสัยกับคำตอบที่ได้รับอยู่ ขออนุญาตไม่บอกในที่นี้ แต่ในเอกสารประกอบการสัมนาเมื่อสิบกว่าปีก่อน(ออกพิมพ์เป็นหนังสือในภายหลัง)เรื่อง "  เช กับ ความตาย "(ผมไม่แน่ใจในชื่อเรื่องมากนัก) ผู้เขียน (ธเนศ วงศ์ยานนาวา) ใช้คำว่าเกวารา ไม่ใช่บา ขณะที่กรุงHAVANA อ.ธเนศ ใช้คำว่า ฮาบาน่า ไม่ใช่ ฮาวาน่า และเป็นที่รู้กันดีว่า อ. ธเนศ วงศ์ยานนาวา เป็นนักวิชาการที่เคร่งครัดในการออกเสียงและสะกดคำมากคนหนึ่ง จากคุณ : สนใจ เขียนเมื่อ : 20 พ.ค. 54 10:13:22

ความคิดเห็นที่ 10 วิธีของคานธี ถ้าเอามาใช้กับบาติสต้า มีร้อยชีวิตก็ไม่พอตาย เลือกใช้กลยุทธ์ ต้องดูคู่ต่อสู้ จากคุณ : masked v เขียนเมื่อ : 20 พ.ค. 54 10:44:35

ความคิดเห็นที่ 11 1. คานธีใช้วิธีอหิงสา ก็เพราะคานธีทราบดีว่า ศัตรูคืออังกฤษครับ อังกฤษมีระบบการเมืองที่รักษาหน้าตาเป็นอย่างมากหรือเห็นหน้าตาเป็นเรื่องใหญ่มาก จะไปถล่มใคร จะรบกับใคร หรือจะแตกหักกับใคร ต้องมีเหตุมีผลเสมอ เพราะอังกฤษมีระบบรัฐสภาที่เข้มแข็งหน่ะครับ เรื่องที่สมเหตุสมผลเท่านั้น จึงจะสามารถผ่านความเห็นชอบจากสมาชิกในสภา และได้รับการอนุมัติ แต่คานธีก็ใช้วิธีนี้มานับสิบปี กว่าจะได้ผลครับ ซึ่งผมคิดว่า ความมั่นคงและเข้มแข็งของคานธีก็เป็นปัจจัยสำคัญอันหนึ่งอย่างมิต้องสงสัย แต่ทว่าก็ต้องมีปัจจัยภายนอก อย่างการเสื่อมของลัทธิจักรวรรดินิยม ภายหลังสงครามโลกครั้งที่ 2 หรือการเสื่อมของอำนาจทางทหารของอังกฤษอย่างรุนแรงภายหลังสงครามโลกครับ และการที่สหรัฐผลักดันแผนการมาร์แชล เพื่อช่วยเหลือประเทศในยุโรป โดยมีข้อแม้สำคัญในด้านการปลดปล่อยเอกราชแก่อาณานิคม ซึ่งเป็นการเร่งให้จักรวรรดิบริเตนในอินเดียล่มสลายเร็วขึ้น ดังนั้น ผมเองก็คิดว่า แม้คานธีจะไม่ได้ใช้วิธีอหิงสา แต่อังกฤษก็จะต้องให้เอกราชแก่อินเดียอย่างแน่นอน (แต่อาจจะไม่ใช่ในปี 1947 เท่านั้น) 2. กลับกัน พรรคคอมมิวนิสต์จีนเองก็เคยใช้วิธีทางการเมืองและเคลื่อนไหวอย่างสงบเพื่อต่อต้านเจียงไคเช็คครับ โดยในปี 1927 เมื่อเจียงไคเช็คเริ่มทำการปราบปรามสมาชิกพรรคคอมมิวนิสต์นั้น เฉินตุ๊ซิ่วซึ่งเป็นผู้นำพรรคก็พยายามเรียกร้องให้สมาชิกต่อสู่อย่างสงบ และรณรงค์ให้กรรมกรในเมืองใหญ่อย่างเซี่ยงไฮ้และหนิงปอ ก่อหวอดหยุดงานประท้วงครับ แต่ทว่ามันไม่เป็นผลอะไรเลย (เพราะแรงงานที่ออกมาประท้วงมีแค่ไม่กี่พันคน และก็โดนกำลังตำรวจเข้าสลายอย่างรวดเร็ว) สมาชิกพรรคยังคงถูกจับขังหรือสังหารเรื่อยมา จนพรรคคอมมิวนิสต์เสียสมาชิกไปอย่างน้อยๆก็ 3-5 พันคน ที่เหลือต้องหนีตายกระจัดกระจายกันไปหมด ฝรั่งเขามีสุภาษิตว่า รบกับอารยชนก็ใช้วิถีแบบอารยะ รบกับคนเถื่อนก็ต้องทำแบบคนเถื่อน ขงจื้อ เคยพยายามไปเกลี้ยกล่อมโจรป่าบนภูเขาให้กลับตัวกลับใจ แต่กลับโดนพวกโจรหัวเราะเยาะและขับไล่ลงเขามาแทบไม่ทัน พอลูกศิษย์ถามว่า อาจารย์ไปคุยอะไรกับพวกโจร ขงจื้อก็ได้แต่ส่ายหน้าและบอกว่า ข้าคิดไปพูดคุยกับเสือ แต่เกือบจะโดนเสือขย้ำเสียนี่....... จากคุณ : digimontamer เขียนเมื่อ : 20 พ.ค. 54 12:58:55

ความคิดเห็นที่ 12 ถูกต้องที่สุด การต่อสู้ของคานธี ประสบความสำเร็จ ต้องยกย่อง อังกฤษ ด้วย เพราะหลักการต่อสู้ของคานธี คือ ยอมรับความเจ็บปวด ให้ฝ่ายตรงข้ามละอาย ฝ่ายตรงข้ามจะยอมแพ้ เพราะเขาละอาย อังกฤษเป็นชาติที่มีมโนสำนึกสูง ประชาชน สื่อมวลชน หรือแม้แต่เด็กนักเรียนในประเทศอังกฤษ ชื่นชมคานธี สิ่งเหล่านี้ทำให้งานของคานธี สำเร็จ หากคู่ต่อสู้ของคานธีไม่ใช่อังกฤษ ผลอาจจะไม่ใช่แบบนี้ หรือไม่การต่อสู้ของคานธีอาจจะต้องเปลี่ยนแปลง จากคุณ : ปุระชัย เขียนเมื่อ : 20 พ.ค. 54 13:54:15

ความคิดเห็นที่ 13 คห6 การสรุปว่า สังคมนิยมเน้นเปลี่ยนแปลงด้วยความรุนแรง จริงหรือครับ ถ้าเช่นนั้น ผมบอกว่า ฝ่ายขวานิยมต่อสู้กับพวกสังคมนิยมด้วยความรุนแรงก่อนได้หรือไม่ครับ เจียงไคเช็ค พูดจาดีๆกับพวกคอมมิวนิสต์หรือครับ ตอนซุนยัตเซนอยู่ เหมารบกับดร.ซุนหรือเปล่า พวกกระทิงแดง นวพล ลูกเสือชาวบ้าน เข้าไปจูงมือนักศึกษาออกมาจากธรรมศาสตร์ หรือครับ จากคุณ : ปุระชัย เขียนเมื่อ : 20 พ.ค. 54 13:59:14

ความคิดเห็นที่ 14 ^ ผมก็บอกแล้วนี่ครับว่าส่วนใหญ่   แต่ไม่ใช่ทั้งหมด      ลองดูที่อื่นๆด้วยสิครับ   เกาหลีเหนือก่อสงครามเพื่อจะเปลี่ยนเกาหลีใต้ เวียดนามเหนือก่อสงครามเพื่อจะรวมเวียดนามใต้ เขมรแดงสังหารประชาชนไปกว่า2ล้านคนเพื่อจะสร้างรัฐคอมมิวนิสต์ขึ้นมา จากคุณ : zodiac28 เขียนเมื่อ : 20 พ.ค. 54 17:12:04

ความคิดเห็นที่ 15 ขอบคุณทุกความคิดเห็นนะค่ะ ทุกสิ่งอันก็มีทั้งดี ร้ายเนอะ แต่เค้าว่า น่าจะมีบันทึกออกมายืนยันหน่อยว่า เช ทำคนตายเยอะเหมือนฮิตเลอร์ งี้ หรือ ว่ามี แต่เราไม่รู้ ก็ไม่รู้สิ จากคุณ : normalization (normalization) เขียนเมื่อ : 20 พ.ค. 54 18:46:39

ความคิดเห็นที่ 16 กรณีเวียดนามนี่ เวียดนามเหนือและใต้นี่ ในสนธิสัญญาเจนีว่าตกลงกันว่า จะแยกประเทศกันก่อนครับ และเมื่อเวลาผ่านไปก็จะให้ประชากรทั้งสองฝ่ายโหวตว่าควรจะรวมชาติหรือไม่ โดยคนแยกคือสหรัฐกับฝรั่งเศส ใช้ข้ออ้างว่า ในเวียดนามใต้ก็มีคนที่ต่อสู้กับฝรั่งเศสเหมือนกัน แต่เป็นคนละค่ายทางการเมืองกับทางเหนือ ดังนั้นจะให้เวียดนามเป็นสังคมนิยมทั้งหมด ต้องรอถามคนเวียดนามทางใต้ด้วย จริงๆก็พอมีเหตุผลหล่ะครับ เนื่องจากฝรั่งเศสปกครองเวียดนามโดยแยกออกเป็น 3 แคว้นคือ โคชินไชน่า, อันนัม และ ตังเกี๋ยง หน่ะครับ โคชินไชน่าคือดินแดนส่วนใหญ่ทางตอนใต้ของเวียดนาม ใกล้ปากแม่น้ำโขง ซึ่งฝรั่งเศสครอบครองมานานที่สุด และเจริญรุ่งเรืองด้านเศรษฐกิจมากที่สุดครับ ด้วยความมั่งคั่งนี้แลที่ทำให้เศรษฐีหรือคนมีเงินส่วนหนึ่งในตอนใต้ สนับสนุนระบบเศรษฐกิจแบบทุนนิยม และไม่อยากให้พรรคคอมมิวนิสต์เวียดนามเข้ามา ส่วนอันนัมนี่เป็นเขตกึ่งอาณานิคมกึ่งแคว้นอารักขาของฝรั่งเศศ ฝรั่งเศสยังให้จักรพรรดิเวียดนามมีอำนาจปกครองได้ระดับหนึ่ง ภายใต้การชี้นำของข้าหลวงฝรั่งเศสอีกที อันนัมหรือเวียดนามกลางจึงเป็นดินแดนของพวกกึ่งอนุรักษ์นิยม กึ่งเสรีนิยม ทางเหนือคือแคว้นตั่งเกี๋ยง อยู่ติดกับจีน มีฮานอยเป็นศูนย์กลาง เป็นเขตที่พรรคคอมมิวนิสต์เวียดนามหยั่งรากลึกมาแต่โบราณ การต่อสู้ชี้ขาดอนาคตของฝรั่งเศสในตะวันออกไกลเลยเกิดขึ้นที่นี่แล ดังนั้น พอสนธิสัญญาเจนีวาที่มหาอำนาจมาร่วมกันกำหนดชะตาของเวียดนามนั้น คนทางใต้บางส่วนเลยสนับสนุนการแบ่งเวียดนามออกเป็นเหนือ-ใต้ หน่ะครับ โดยทางเหนือฐานเสียงของพรรคคอมมิวนิสต์แน่นอยู่แล้ว ไม่มีปัญหาที่โฮจิมินห์จะได้จัดตั้งรัฐของชนชั้นกรรมชีพ แต่ทางใต้นี่พวกเสรีนิยมและอนุรักษ์นิยมก็รวมหัวกันตั้งจักรพรรดิเบ๋าได๋ขึ้นมาเป็นผู้นำหุ่นครับ ดังนั้น ข้อตกลงเจนีวาลงนามกันในปี 1954 ได้แบ่งเวียดนามออกเป็น 2 เขตชั่วคราวครับ และวางแผนว่าจะให้จัดการเลือกตั้งกันว่า จะทำการรวมชาติหรือไม่ในภายหลัง แต่ทว่าในปี 1955 นั้น โงห์ดินเดียม ภายใต้การสนับสนุนของสหรัฐอย่างท่วมท้น ก็ได้รับเลือกตั้งจากชาวเวียดนามใต้อย่างท่วมท้น (ก็ไม่รู้ว่าโปร่งใสหรือไม่) ให้ขึ้นเป็นผู้นำรัฐแทน อดีตจักรพรรดิเบ๋าได๋และฝ่ายอนุรักษ์นิยมครับ และพอโงหิ์ดินเดียมชนะการเลือกตั้ง ก่อนที่จะเริ่มปราบปรามฝ่ายตรงข้ามอย่างทารุณ ตามด้วยการที่เขาก็ล้มเลิกการโหวตรวมชาติเสียดื้อๆในปี 1956 ครับ ตามด้วยการเริ่มจัดตั้งกองทัพขนาดใหญ่เพื่อรับมือกับเวียดนามเหนือทันที เจอมุกแหกตาประชาชนแบบนี้เข้า ทางเวียดนามเหนือเลยเห็นว่า สหรัฐกับหุ่นเชิดอย่างโงห์ดินเดียมเล่นไม่ซื่อเสียแล้ว คงจะคุยกันฉันท์อารยะ แบบที่ลงนามกันในข้อตกลงเจนีวาไม่ได้อีกต่อไป เลยนำมาซึ่งสงครามเวียดนามแลครับ จากคุณ : อุ้ย (digimontamer) เขียนเมื่อ : 20 พ.ค. 54 18:49:32

ความคิดเห็นที่ 17 คุณอุ้ยพอจะมีแผนที่ที่แบ่ง อันหนำ-ตังเกี๋ย-โคชินไชน่า มั่งมั้ยครับ    อยากรู้ว่าอาณาเขตแต่ละส่วนมีตรงไหนมั่ง จากคุณ : zodiac28 เขียนเมื่อ : 20 พ.ค. 54 19:15:26

ความคิดเห็นที่ 18 แผนที่อินโดจีน-ฝรั่งเศส น่าจะประมาณนี้แลครับ จากคุณ : digimontamer เขียนเมื่อ : 20 พ.ค. 54 20:07:58

ความคิดเห็นที่ 19 อีกอันแต่ดันไม่มีสี จากคุณ : digimontamer เขียนเมื่อ : 20 พ.ค. 54 20:10:47

ความคิดเห็นที่ 20 อีกอันครับ ภาพนี้เป็นหลังสงครามอินโดจีน ที่ไทยเราได้ 4 จังหวัดคืนมาจากฝรั่งเศส จากคุณ : digimontamer เขียนเมื่อ : 20 พ.ค. 54 20:16:49

ความคิดเห็นที่ 21 ขอบคุณครับ     ว่าแต่อ่านว่า ตังเกี๋ยงเหรอ    ผมจำได้ว่าแต่ก่อนเรียก ตังเกี๋ย - อ่าวตังเกี๋ย กันมาตลอดนะ จากคุณ : zodiac28 เขียนเมื่อ : 20 พ.ค. 54 20:29:34

ความคิดเห็นที่ 22 ตอบ จขกท. น่าจะเป็นเพราะว่าผู้ที่ให้คำจำกัดความอยู่ด้านไหนนะครับ ถ้าเราศึกษาวิชาสงครามต่อต้านการก่อการร้าย จะพบว่าก่อนเริ่มเรียนทุกครั้ง จะต้องกล่าวถึง ประโยคที่ว่า " One man's terrorist is another man's freedom fighter " บุคคลที่กล่าวถึงทั้ง 4 และอีกหลายคนๆ เช่น เลนิน ,ลอเรนซ์,เหมา, เกี๊ยบ, มาริเกลลา หรือ เดเบร ฯลฯ ล้วนแล้วแต่เป็นต้นตำรับในสงครามกองโจร หรือการก่อความไม่สงบ ซึ่งมีคุณค่าในการศึกษาทั้งนั้นครับ จากคุณ : HiComrade เขียนเมื่อ : 20 พ.ค. 54 23:09:44

ความคิดเห็นที่ 23 เพราะอเมริกาแต่งตั้งให้ครับ จากคุณ : น้ำเต้าหู้กะปาท่องโก๋ เขียนเมื่อ : 25 พ.ค. 54 17:03:52