ความคิดเห็นที่ 1 ลองทนเรียนไปสักพักหนึ่งจะดีไหม ใหม่ๆอาจจะรู้สึกอึดอัด หนักหนาสาหัส ทนให้ผ่านไปสักช่วงหนึ่ง เอาเป็นว่าให้ผ่านเทอมแรกก่อนดีไหม แล้วถ้ายังคิดว่าไม่ไหว ค่อยหาทางขยับขยาย อย่าเพิ่งติเรือทั้งโกลน สภาพแวดล้อมใหม่ที่ไม่คุ้นเคยอาจจะทำให้รู้สึกอึดอัด ท้อแท้ แต่อยากขอให้ลองฮึดสู้ดูสักตั้งก่อน จากคุณ : phahurat เขียนเมื่อ : 25 พ.ค. 54 15:12:52

ความคิดเห็นที่ 2 ไม่มีสิ่งดีๆที่ไหนที่ได้มาง่ายๆหรอกนะ น้องโชคดีมากที่ได้เข้าเรียนแบบสบายๆ โดยไม่ต้องมาปวดหัวนั่งอ่านหนังสือเรียน เพื่อแอดมิชชั่นตั้งแต่เช้าถึงค่ำเหมือนคนอื่นๆ หรือน้องตามต่างจังหวัดบางคนอยากเรียนแทบตาย แต่พ่อแม่ไม่มีเงินส่ง โอกาสมาแล้วก็คว้าเอาไว้แล้วทำให้ดีที่สุดนะ จากคุณ : Bunny (Bunny_jaja) เขียนเมื่อ : 25 พ.ค. 54 15:33:43

ความคิดเห็นที่ 3 ทำไมมันเครียด มันยากแบบนี้ ทุกอย่างดูกดดัน --> อยากเรียนที่ง่ายๆจบง่าย แบบจ่ายค่าเทอมไปนั่งชิลด์ๆ ไปเรียนมั่งไม่ไปเรียนมั่งก็จบ เหรอคะ  ตกลงว่าคุณค่าของชีวิตคือการเรียนง่ายๆสบายๆเหรอ??   ค่าเทอมค่ากินก็แพง --> อันนี้ไม่ว่ากัน ถ้าน้องเห็นว่าอยากประหยัด มันทำให้หนูต้องพยายามเรียนเพื่อที่จะไม่ต้องตก ให้เรียนซ้ำ--> อ้าว เรียนหนังสือก็ต้องพยายามเรียนอยู่แล้วนี่คะ จะเรียนที่ไหนก็ตามก็ต้องทำให้ได้ดีที่สุด ให้ได้เกรดสูงๆ มองอนาคตว่าถ้าจบที่ดีๆ ได้เกรดดีๆ ได้เกียรตินิยม จะได้ได้งานดีๆไปด้วย น้อง พี่เรียนหนังสือนี่นั่งอ่านหนังสือเป็นอาชีพ บางวันอ่านตั้งแต่สิบโมงเช้ายันห้าทุ่ม  สมัยเรียนโท อ่านหนังสือวันละ 140 หน้า ก็กัดฟันอ่าน อ่านถึงตีหนึ่ง เจ็ดโมงเช้าไปนั่งเรียนอีกคลาสแล้ว  แต่พี่ไม่เคยคิดว่าตัวเองโชคร้ายหรือย่ำแย่  คิดแต่ว่าเป็นเรื่องต้องทำ ทำแล้วจะได้ดี ซึ่งตอนนี้พี่ก็ได้ดีในชีวิตของพี่ ประสบความสำเร็จแล้ว และมองย้อนกลับไปว่า นั่นคือความภูมิใจที่เราได้ยากลำบากมาแล้วได้ดีในวันนี้   เพื่อนพี่ที่เรียนตรีมาพร้อมกัน หลายคนใช้ชีวิตสบายๆ เีรียนชิลด์ ไม่ค่อยเข้าเรียน...ปัจจุบันก็ยังไม่ประสบความสำเร็จก็เยอะ ทำงานก็เปลี่ยนงานไปเรื่อยๆ เดี๋ยวงานนั้นก็ไม่ดี เจ้านายไม่ได้เรื่อง เพื่อนร่วมงานไม่ชอบ หรือไม่ก็ทำแล้วไม่ชอบรูปแบบงาน ไม่รู้จะทำงานอะไรดี  จับจดไปเรื่อยๆ แต่คนที่นั่งอ่านหนังสือมา เหนื่อยมาด้วยกัน ตอนนี้ได้งานดีๆ มีความสุขกันทุกคน พี่อาจจะดูเป็นคนเพ้อเจ้อ  แต่ถ้ามีโอกาสได้พูดอะไรกับใคร พี่ก็อยากพูด "อย่าคิดว่าตัวเองลำบาก ให้มองคนอื่นก่อนแ้ล้วคิดว่าเราลำบากจริงหรือเปล่า ชีวิตเราแย่จริงหรือเปล่า"  น้องได้เรียนเอแบคแต่กลัวสอบตก กลัวเรียนยาก แล้วคนที่ไม่มีโอกาสแม้แต่จะเรียนหนังสือ หรือต้องทำงานไปด้วยเพื่อส่งเสียให้ตัวเองเรียนล่ะ  เค้าลำบากมากกว่ากี่ร้อยเท่า   จะโกรธหรือไม่พอใจก็ได้นะคะ แต่ก็ขอพูดแค่นี้แหละ จากผู้ใหญ่คนหนึ่ง จากคุณ : Volksrecht เขียนเมื่อ : 25 พ.ค. 54 15:37:23

ความคิดเห็นที่ 4 ชีวิตในวัยเรียนเป็นช่วงที่สบายที่สุดแล้ว เพราะไม่ต้องหาเงินมาจ่ายค่าเล่าเรียน ค่าที่พัก อาหาร และค่าใช้จ่ายอื่น แค่เอ่ยปากขอพ่อแม่เท่านั้นก็มีหมดทุกอย่าง นักศึกษามีหน้าที่เรียนอย่างเดียว แค่นี้ก็ทำไม่ได้แล้วหรือ ถ้าเป็นอย่างนี้ถ้าเรียนจบแล้วต้องทำงานหาเงินมาเลี้ยงตัวเองและครอบครัว (รวมทั้งเลี้ยงลูก) ต้องรับผิดชอบทุกอย่าง ถึงตอนนั้นมิลำบากกว่าตอนเรียนหลายเท่าหรือ คนอเมริกันพอเรียนจบชั้นมัธยม ก็มักออกจากบ้านไปอยู่ตัวคนเดียว ทำงานหาเงินเลี้ยงตัวเอง พร้อมกับหาเงินส่งเสียตัวเองเรียนในมหาวิทยาลัย คนอเมริกันถึงเป็นคนที่รู้จักคุณค่าเงิน รู้จักพึ่งตัวเองตั้งแต่อายุยังน้อย เพราะต้องต่อสู้ชีวิตตั้งแต่เด็ก หนูอย่าเอาแต่อยากสบายอย่างเดียว หัดสู้ชีวิตบ้าง ไม่งั้นถ้าขาดพ่อแม่ไปแล้ว ถึงตอนนั้นหนูจะสู้ชีวิตไม่เป็น หาเงินเองไม่เป็น ตอนนั้นแหละชีวิตหนูจะลำบากอย่างแท้จริง จากคุณ : นายชัย เขียนเมื่อ : 25 พ.ค. 54 15:42:10

ความคิดเห็นที่ 5 ขอบคุณพี่ๆมากนะคะ หนูคงต้องปรับตัวเองใหม่อย่างแรงเลย ส่วยพี่คห.3หนูไม่โกรธหรือไม่พอใจเลยสักนิด หนูรู้สึกฮึดขึ้นมาด้วยซ้ำ จากคุณ : จขกท. เขียนเมื่อ : 25 พ.ค. 54 15:42:17 A:125.24.2.186 X: TicketID:293075

ความคิดเห็นที่ 6 เริ่มจากพิมพ์ให้ถูกก่อน เท่ารัย ยังงัย ถ้าเริ่มจากบังคับตัวเองได้ จะเจอบททดสอบกดดันขนาดไหนก็ไม่กระเทือนหรอก จากคุณ : SaintPSU เขียนเมื่อ : 25 พ.ค. 54 15:58:40

ความคิดเห็นที่ 7 ลองปรับตัวดู อดทนดูสักตั้ง รวมทั้งตั้งสติให้ดี วิเคราะห์ปัญหาดู ว่า ประเด็นมันอยู่ตรงไหน อาทิ สถานที่เรียน การเดินทาง กลุ่มเพื่อน สังคมแวดล้อม คณะที่เรียนตรงกับที่ตัวเองชอบหรือไม่ หรืออื่นๆ สู้ๆ สิครับ ลองดูสักตั้ง เอาให้เต็มที่ ให้รู้ว่ามันไม่ได้จริงๆ จากคุณ : แฮมแฮม เขียนเมื่อ : 25 พ.ค. 54 16:17:51 A:124.120.25.244 X: TicketID:193753

ความคิดเห็นที่ 8 เป็นกำลังใจให้น้อง อยากให้น้องสู้ สู้นะคะ ไม่ใช่เพื่อใคร แต่เพื่อตัวของน้องเอง แล้วในอนาคตน้องจะทราบว่ามันดีแค่ไหน อดทน และลองปรับตัวนะคะ น้องยังเด็กอาจอยากทำอะไรตามอารมณ์และความต้องการของตัวเองบ้าง แต่อยากให้ลองปรับทัศนะคติ  ลองมองบวก และสู้ดูสักตั้งนะคะ เป็นกำลังใจให้จ้า จากคุณ : ป้าจี่ เขียนเมื่อ : 25 พ.ค. 54 16:38:25

ความคิดเห็นที่ 9 ลองหาชมรมเข้าดูค่ะ  เราจะมีทั้งเพื่อนคอยสอนเรื่องเรียนและกิจกรรมค่ะ จากคุณ : cool_girlgang เขียนเมื่อ : 25 พ.ค. 54 16:44:41

ความคิดเห็นที่ 10 หนูจ๊ะ หนูควรไปเรียนราม นะจ๊ะ แล้วหนูจะรู้โลกกว้าง ความลำบากอีกเยอะจ่ะ จากคุณ : นอกวงการ เขียนเมื่อ : 25 พ.ค. 54 17:05:31

ความคิดเห็นที่ 11   พอไปเรียน แล้วมีเพื่อน อาจจะชอบมากขึ้นนะ สู้ๆจ้า จากคุณ : I_JeejunBo เขียนเมื่อ : 25 พ.ค. 54 17:15:43

ความคิดเห็นที่ 12 บอกตามตรงว่าไม่อยากให้เรียนที่สถาบ้นนี้เลย ทั้งที่เป็นลูกขาวแดงเต็มใบ ความรู้สึกที่บรรยายมา ผมรับรู้และเข้าใจได้ ไม่อยากบรรยายความเว่อร์ของสถาบ้นนี้ เพราะเดียวจะกลายเป็นคนเนรคุณไป แต่ที่แน่ๆ ผมไม่ให้ลูกผมเรียนเด็ดขาด โชคดีที่ลูกคนเล็กติดมหาวิทยาลัยบูรพา ปีนี้ แต่ถ้าไม่ติด ก็ต้องหาทางเข้าราชภัฎ และรามคำแหง มีหลายๆ คนที่มีความรู้สึกอย่างเธอนี่แหละ และที่สุดก็ไปไม่รอด เสียเงินเปล่า ถ้าเริ่มต้นไม่ดีแล้ว ใจมันจะแป่ว แต่มาถึงตรงนี้แล้ว น่าลองดูสักตั้ง ผู้ใหญ่จะได้เลิกบ่นถ้าเราถอดใจซะก่อน จากคุณ : นกเถื่อน (นกเถื่อน) เขียนเมื่อ : 25 พ.ค. 54 17:55:54

ความคิดเห็นที่ 13 เรียนหนักเรียนยากก็ย่อมได้มาซึ่งประโยชน์ที่เราเก็บเกี่ยวได้ครับ ยาดีคือยาขม เมื่อปีที่แล้วอยู่ค้างที่ม.ประมาณอาทิตย์นึงทำโปรเจค ผมเอาเสื้อ ผ้าเช็ตตัว แปรงสีฟันจากบ้านมาจากบ้าน ถามว่าอาบน่้ำที่ไหน อาบที่โรงยิมครับ เขามีห้องอาบน้ำ   -*- ถามว่าทำไมไม่กลับบ้าน ก็อยู่ทำโปรเจคกับเพือนกับเกือบเที่ยงคืน นัดทำต่อตอนเช้า คือจะเจอกันในอีกไม่กี่ชั่วโมงข้างหน้าแล้วจะกลับทำไม - - กลับไปก็อาบน่ำ นอน แล้วต้องเสียเวลาบวกค่ารถไปกลับอีก ก็เลยอยู่ค้างที่ม.ซะเลย (อย่าถามว่านอนที่ไหน เอาเป็นว่ามีที่ให้นอนละกัน) เทอมที่แล้วเจอโปรเจคหลายตัวบวกต้องพรีเซนงาน โถมเข้ามาติดๆไม่เว้นวันพัก เหอๆ อาทิตย์นั้น ค้างที่ม. เหมือนเดิม เสาร์ อาทิตย์ ปั่นงาน 4-5 วันนั้นนอนไม่ถึง 16 ชม. แต่สิ่งที่ได้มาก็คือเรารู้ว่าเราทำได้ครับ แม้ภายภาคหน้าจะลำบากกว่านี้เราก็สู้ไม่ถอยอยู่แล้ว แก้ไขเมื่อ 25 พ.ค. 54 18:16:33 จากคุณ : hoyhey เขียนเมื่อ : 25 พ.ค. 54 18:14:00

ความคิดเห็นที่ 14 เรื่องกิจกรรม แนะนำให้เข้าชมรมนะคะ ถ้าเรียนอย่างเดียว 4 ปี โดยไม่ทำชมรม มันเหมือนชีวิตจะขาดรสชาติอะไรไปนะคะ ที่เอแบคมีชมรมเยอะมาก ลองเลือกๆ ดู เอาตามสไตล์ที่เราชอบ แต่ละชมรมก็มีจุดเด่นของตัวเอง นอกจากได้ทำกิจกรรมฝึกทักษะ พัฒนาตัวเองแล้ว ยังได้เจอเพื่อน เจอรุ่นพี่ที่ให้คำแนะนำเราได้ค่ะ สู้ๆ นะคะ จากคุณ : กาแฟขม เขียนเมื่อ : 25 พ.ค. 54 20:49:19

ความคิดเห็นที่ 15 ปรับตัวครับ จากคุณ : 1 (psychosilpa) เขียนเมื่อ : 26 พ.ค. 54 00:58:29

ความคิดเห็นที่ 16 คณะหรือสาขาที่เรียนน้องชอบป่าวครับ ถ้าไม่ชอบมันยิ่ง ทวีคูณความอ่อนล้าและน่าเบื่อเท่าตัวเลยนะ อย่างที่พี่ๆน้าๆ ด้านบนบอกแหละครับ ลองปรับตัวใหม่ เปลี่ยนAttitudeใหม่  ลองได้คบเพื่อนใหม่ๆ  ลองเข้าชมรมทำกิจกรรม แล้วชีวิตในรั้วมหาวิทยาลัยจะสนุกมาก ชีวิตช่วงเรียนมหาวิทยาลัย ของผมเป็นช่วงที่สนุกที่สุดในชีวิต และเป็นช่วงที่เลวร้าย ที่สุดในชีวิต ถ้าเปรียบเป็นอาหาร ก็มีครบทุกรสชาติ สุดยอดครับ แน่นอนน้องต้องเจอและต้องผ่านมันได้อย่างพี่ๆ ด้านบนแนะนำมา เหล็กกล้า กว่าจะเป็นเหล็กกล้าชั้นดีได้ ต้องผ่านขบวนการตี การทุบ ทั้งความร้อน ความเย็น มากมายกว่าจะเป็นเหล็กกล้าชั้นดีได้ เอาใจช่วยครับ ^ ^ แก้ไขเมื่อ 26 พ.ค. 54 11:42:38 จากคุณ : barking dear เขียนเมื่อ : 26 พ.ค. 54 11:40:58

ความคิดเห็นที่ 17 จากใจจริงเลยนะ เรียน abac สนุกกว่าที่คิดนะคะ น้องลองปล่อยใจให้มันเป็นในแบบสบาย ๆ อย่างคิดมาก เรียนในห้องคือเรียน อย่าแอบหลับ อย่าเหม่อ (ถึงจะฟังไม่รู้เรื่องก็ฟังไปให้ผ่านหู) จดเนื้อหาบนสไลด์ในโนตย่อยด้วย จะได้รู้ว่าวันนี้เรียนหัวข้ออะไร ส่วนเรื่องกิจกรรม ที่นี่มีชมรมเยอะมาก น้องสนใจอะไรอ่ะ ถนัดด้านใหน ถ้าเข้าชมรมเราจะยิ่งมีเพื่อนมากขึ้น ส่วนเรื่องยาก ทุกที่ยากหมด แต่เอแบคยากกว่าเพราะเป็นภาษาอังกฤษ ซึ่งน้องสามารถเรียนพิเศษได้ (อย่างมองว่าเรียนมหาลัยแล้วทำไมต้องเรียนพิเศษอีก ถ้าไม่เข้าใจ อ่านไม่รู้เรื่องซื้อชีทมาอ่านแล้วไม่รอด แต่ไม่ได้บังคับนะคะ แล้วแต่ใครจะเรียนก็ได้) อีกอย่างที่สำคัญสำหรับเอแบคมาก คือ 1 อย่าโดดเรียน อย่าคิดว่า makeup ได้ 2 ตามเพื่อนได้ แต่รักตัวเองด้วยเช่นกัน เรียนคือเรียนเล่นคือเล่น สอบคือสอบ 3 สำคัญมากข้อนี้ .. ถามชื่ออาจารย์ที่จะลงเรียนในวิชาต่าง ๆ กับรุ่นพี่ หรือใครก็ตามที่เรียนแล้ว ว่าโอเคไหม (อันนี้ไม่ใช่ว่าอาจารย์ไม่ดีนะคะ แต่บางคนดุ บางคนต้องระเบียบเรียบร้อย บางคนงานเยอะ บางคนพรีเซ้นเยอะ ลองศึกษาข้อมูลอาจารย์ก่อนลง) แต่ไม่มีอะไรสำคัญไปกว่า ตัวเอง พยายามท่องไว้ ว่าเรียนเอแบคละต้องจบให้ได้ อย่าปล่อยตัวให้ชิลเกินไปก็พอค่ะ สู้ ๆ นะคะ ^^ จากคุณ : ppluss เขียนเมื่อ : 26 พ.ค. 54 14:44:05 A:124.122.73.11 X: TicketID:318610

ความคิดเห็นที่ 18 ป้าผมบอกว่า สมัยก่อนรุ่นๆป้า แย่งกันเรียนอะไรยากๆ สมัยนี้เด็กแย่งกันเรียนอะไรง่ายๆ ผมเองเรียนอะไรง่ายๆ จบมาก็ไม่ภูมิใจครับ หางานก็ยากเพราะเราเลือกในสิ่งที่คนส่วนใหญ่เลือก ทางรอดของคนเรียนอะไรง่ายๆคืออาจจะต้องไปเรียนโท ซึ่งก็จะเป็นการเรียนลักษณะเรียนแก้กรรม ที่คนเขาพูดๆกันนั้นแหละ คือใช้กรรมที่ตัวเองเรียนอะไรง่ายๆตอนป.ตรีเอาไว้ ผมว่าคุณพยายามเรียนไปเถอะครับ เพื่อนฝูงดีๆขยันๆก็คบเอาไว้ จากคุณ : กอรมน เขียนเมื่อ : 27 พ.ค. 54 00:22:14 A:124.121.134.135 X: TicketID:310799

ความคิดเห็นที่ 19 อาจจะเป็นสังคมไฮโซ ทำให้คุณรู้สึกกดดัน แต่คุณลองดูซิ ไม่ได้มีคนแบบเดียวในสถาบันนี้หรอก ถ้าคุณอยู่สังคมแบบนี้ได้ คุณก็จะปรับตัวเข้ากับสังคมแบบไหนก็ได้ จากคุณ : aeroflex เขียนเมื่อ : 29 พ.ค. 54 23:55:43

ความคิดเห็นที่ 20 อย่าอยู่ตัวคนเดียวค่ะ ถ้าตั้งใจว่าต้องมีปริญญาติดตัวให้ได้ หาเพื่อนเรียน อย่างน้อยเพื่อนจะเป็นแรงจูงใจอย่างหนึ่งให้เราอยากไป เรียน พี่ไม่ได้จบสถาบันนี้หรอกค่ะ แค่สมัยพี่เรียนตรี บอกตรงๆ ว่าไปเรียนเพราะอยากไปเจอเพื่อน เรียนจบกันมาได้เพราะคอยช่วยเหลือกันไป คนนี้เก่งเรื่องโน้น คนโน้นเก่งเรื่องนี้ สิ่งเดียวที่เรามีคือยังไงเราก็จะเรียนให้จบ แค่นั้นเอง ลองพยายามดูนะคะ อย่าฝืนตัวเองให้มาก ค่อยๆ ปรับตัวไป เพราะสังคมตอนทำงานน้องจะเจออีกหลายอย่าง และหลายเท่ากว่าสิ่งที่น้องกลัวอยู่ตอนนี้ จากคุณ : MRN_DA เขียนเมื่อ : 30 พ.ค. 54 12:48:42