ผมเล่าเรื่องย่อไม่ค่อยเก่งเท่าไรครับ พยายามสรุปเนื้อเรื่องมาให้ดังนี้นะครับ
หลวงดำรงรณชัย (พลเอกเทพ บงกชเทพ) ได้สมรสกับคุณบุญประคอง ธิดาของพระยาอดิศรเสนี เธอเป็นกุลสตรีผู้เก่งกล้าสามารถรอบด้านทั้งการบ้านการเรือน เรียนจบจากโรงเรียนฝรั่ง อ่านเขียนภาษาอังกฤษได้คล่องแคล่ว ทั้งบุคลิกที่มีความสง่างามและเฉียบขาด ทำให้ผู้คนทั่วไปเกรงขาม
คุณหลวงเองแม้จะเกรงกลัวภรรยาไม่น้อย แต่เมื่อภรรยาผู้เก่งฉกาจไปทุกอย่าง แสดงให้เห็นชัดว่า ไม่นิยมให้คุณหลวงมีภรรยาน้อยตามแบบผู้ชายยุคพ่อยุคปู่ คุณหลวงก็เลยมีให้เห็นเสียเลย
เมื่อคุณหลวงได้แม่เนียมมาเป็นภรรยาคนที่ 2 คุณบุญประคองก็เลยตัดสินใจเดินออกจากบ้านบงกชเทพไป พร้อมกับลั่นวาจาไว้ว่า
ฉันจะไม่เหยียบบ้านนี้อีกตราบใดคุณหลวงยังมีชีวิตอยู่ คุณหลวงสัญญากับฉันไว้แล้วตระบัดสัตย์ ไม่เป็นลูกชายชาติทหาร ฉันไม่ขออยู่ร่วมบ้านกับคนประเภทนี้เป็นอันขาด
ต่อมาคุณหลวงก็มีภรรยาเพิ่มอีก 4 คน ได้แก่ แม่รำพึง แม่อรทัย แม่ไพลิน แม่นาตยา
อีกหลายสิบปีต่อมา คุณหลวงถึงแก่กรรม ซึ่งได้ทำพินัยกรรมยกคฤหาสน์หลังใหญ่ที่พลตรีกุมุท ลูกชายคนโตและครอบครัวครอบครองอยู่ ให้กับคุณบุญประคอง เนื่องจากคุณบุญประคองยังมีสถานะเป็นภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมายของคุณหลวงและยังไม่ได้หย่าขาดจากกัน สร้างความไม่พอใจอย่างมากมายแก่พลตรีกุมุท คุณรสลินภรรยา และ สโรชินบุตรสาว
และเมื่อเห็นว่าคุณบุญประคองเสมือนเป็นผู้หายสาบสูญไปนานหลายสิบปีแล้ว อาจจะถึงแก่กรรมไปแล้วก็ได้ พลตรีกุมุทจึงไม่ได้สนใจ แต่มีความคิดที่จะเป็นผู้จัดการมรดกทั้งหมดเสียเอง
แต่แล้วในเช้าวันหนึ่ง คุณบุญประคองก็กลับมาที่บ้านบงกชเทพ เพราะทราบข่าวว่าคุณหลวงได้ถึงแก่กรรมแล้ว เธอจึงกลับมาทวงสิทธิ์อันชอบธรรมของเธอทุกอย่าง ทำให้พลตรีกุมุทและครอบครัวต้องระเห็จไปพำนักอยู่ที่บ้านหลังเดิมของแม่เนียมผู้เป็นมารดา ที่ปิดตายเอาไว้เฉยๆ
ในบริเวณบ้านบงกชเทพนี้ คุณบุญประคองได้พบกับ วโรบล ลูกสาวคนสุดท้องของคุณหลวงที่เกิดจากนาตยาภรรยาคนสุดท้าย นาตยาเสียชีวิตไปตั้งแต่ยังสาวๆ วโรบลจึงอยู่กับคุณยายเพียงสองคน
วโรบลในวัยยี่สิบปี ไม่ค่อยมีเพื่อนชายที่สนิทสนมด้วยนอกเหนือไปจากเพื่อนที่เรียนด้วยกัน วันหนึ่งในงานสวดพระอภิธรรมศพ วโรบลได้รู้จักกับร้อยเอกชาริศ ในฐานะเพื่อนรุ่นพี่ของวิรุทธ บุตรชายคนโตของพลตรีกุมุท แม้วิรุทธจะมีศักดิ์เป็นหลานอาของวโรบล แต่เขาก็อายุมากกว่าหลายปี ชาริศชอบวโรบลทันทีตั้งแต่แรกเห็น
วันหนึ่ง คุณบุญประคองได้เรียกวโรบลไปพบ เพื่อจะจ้างให้เธอช่วยฝึกสอนการพูดภาษาไทยให้กับหลานชายชื่อโจ ซึ่งไปโตที่เมืองนอก ทำให้พูดภาษาไทยไม่ค่อยได้ วโรบลก็ตกปากรับคำ
-----------------------------------------------------------------------
อาจารย์เขียนไว้เพียงเท่านี้ครับ สาเหตุที่อาจารย์เขียนไม่จบ เพราะมีปัญหาที่เกิดจากนิตยสารเล่มนั้นครับ (ขอไม่เอ่ยถึงในรายละเอียด)
อาจารย์บอกว่าเรื่องนี้ เขียนตั้งแต่สมัยยังเป็นนักเขียนโนเนมครับ
"สัญญาทราย คือสัญญาที่คุณหลวงให้คุณบุญประคอง เหมือนการก่อปราสาททรายริมหาด สวยดีแต่พังทลายง่าย ไม่แข็งแรงเหมือนคอนกรีต แต่แม้ว่ารูปทรงพังทลายแล้ว ก็ไม่สูญสลายไปหมด เม็ดทรายยังอยู่ครบเช่นเดิม คุณบุญประคองกลับมารวบรวมเม็ดทรายที่เหลืออยู่ สร้างขึ้นมาใหม่ตามแบบของเธอ
พล็อตที่วางเอาไว้ก็คือ ลูกๆ หลานๆ ของคุณหลวงก็แผลงฤทธิ์เรื่องมรดกกันอย่างเต็มที่ แต่ว่าคุณย่าบุญประคองเป็นคนได้ทรัพย์สินทั้งหมดเพราะเธอยังไม่ได้หย่ากัน ยังถือทะเบียนสมรสอยู่ คุณย่าก็ปราบพวกลูกเลี้ยงและหลานๆ ที่กำแหงกับเธอเสียราบคาบ โดยมีผู้ช่วยคือนายโจจอมเฮี้ยว
ยังไม่มีเวลาเขียนต่อให้จบ บวกกับเนื้อเรื่องก็เชยไปแล้ว ถ้าจะเขียนต่อต้องมาแก้ไขอีกมากให้เข้ากับสมัย"
แก้ไขเมื่อ 30 พ.ค. 54 19:16:35
จากคุณ |
:
อนาฆิส
|
เขียนเมื่อ |
:
30 พ.ค. 54 17:23:14
|
|
|
|