เพื่อนๆที่อยู่รอบตัวเรียนปริญญาโทและเอกเพราะคิดว่าทำให้หางานง่ายขึ้นได้เงินเดือนมากขึ้นแต่เพื่อนที่เป็นชนชั้นกลางกับชั้นยากจนไม่มีใครสักคนที่อยากเป็นอาจารย์
เพื่อนๆเราที่เรียนจบปริญญาโทหรือเอกจากต่างแดนที่กลับมาเป็นอาจารย์ทุกคนมีพ่อแม่ร่ำรวยมากๆ พ่อแม่ซื้อบ้านซื้อรถให้และจ่ายเงินเดือนลูกทุกเดือนมากกว่าเงินเดือนที่มหาลัยจ่ายให้ลูก ^ ที่เป็นเช่นนี้ก็เพราะว่าพ่อแม่ต้องการให้ลูกเชิดหน้าชูตาวงตระกูลโดยการทำงานอันทรงเกียรติ์คือ "เป็นอาจารย์" ก็เลยต้องให้ "รางวัลล่อใจ" แก่ลูก ม่ายงั้นลูกจะไปทำงานอื่นเพื่อหาเงินให้มากๆให้สมกับที่เสียเงินร่ำเรียนมา
แต่โดยส่วนตัวเราไม่ชอบเรียนสูงๆหรอก เราภูมิใจที่เรียนน้อยๆในสถานศึกษา แต่เรียนรู้เรื่องต่างๆด้วยตนเองมากๆจากชีวิตจริง โดยเฉพาะอย่างยิ่งตอนนี้เราเรียนศาสตร์ต่างๆโดยใช้ google ค้นหาข้อมูลเพื่อการเรียนรู้เยอะมากๆ ถึงมากที่สุด อาจมากกว่าคนเรียนปริญญาเอกซะอีก แต่เราไม่อยากได้ปริญญาอะไรทั้งนั้น เราว่าการมีวุฒิต่ำๆแต่มีความรู้สูงๆและความคิดพลิกแพลง และวัดดวงเอาดูซิว่าเราจะไปรอดหรือไม่นั้น "มันท้าทายดี" ทำให้ชีวิตมีรสชาติ ^ จริงๆแล้วเราก็ยอมรับว่า "เราเกือบจะไปเรียนต่อเอาวุฒิสูงๆเหมือนกัน" แต่หลังจากใช้ google ชำนาญขึ้นเรื่อยๆ และตกใจว่าเราเรียนรู้อะไรได้ตั้งมากมาย เราเลย "เปลี่ยนใจไม่เรียนต่อ" เพราะการเรียนรู้ด้วยตัวเองมันมีความสุขใจตรง "ไม่ต้องเรียนวิชาบังคับ แต่เรียนเฉพาะวิชาที่เราโปรดปราน" แต่ก็ต้องแลกเปลี่ยนด้วยการมีชีวิตอยู่อย่างเสี่ยงๆและท้าทายว่าจะหาเงินได้หรือไม่ แต่เราก็ไปรอด...เพราะ think positive ถ้าเราไม่ think positive จนมั่นใจในตัวเองมากเกินไป เราก็คงต้องไปเรียนต่อเอาวุฒิสูงๆตามพวกเพื่อนๆ
แก้ไขเมื่อ 31 พ.ค. 54 03:01:32
จากคุณ |
:
fortuneteller
|
เขียนเมื่อ |
:
31 พ.ค. 54 02:52:19
|
|
|
|