ความคิดเห็นที่ 1 ปล่อยเขาไปเถอะครับ อายุขนาดนี้แล้ว จะไปเตือนไปสอนเขา เขาก้คงไม่ฟัง เขาอาจจะมีเรื่องที่เขาสนใจที่กำลังศึกษาอยู่ แต่เราไม่รู้ก็ได้นะครับ ผมมีรุ่นพี่ที่รู้จักกันตั้งแต่เด็ก แกอายุ สี่สิบกว่าแล้ว แกเองก้แทบไม่สนใจอ่านหนังสือ ไม่สนใจอะไรมากกว่าเรื่องตัวเอง แต่อย่าไปอวดรู้เรื่องแกสนใจละ เพราะถ้าแกชอบอะไร แกจะเข้าขั้นรู้ลึกรู้จริงเลย จากคุณ : Achaki Oddy เขียนเมื่อ : 2 มิ.ย. 54 11:14:43

ความคิดเห็นที่ 2 เราก็เป็นเหมือนคนที่คุณว่านี้แหละ เราอยู่ในโลกใบน้อยๆของเรา สมัยเด็กๆเรามี iq ต่ำกว่ามนุษย์ธรรมดา และเราป่วยเป็น ocd (ย้ำคิดย้ำทำ) จนเรียนหนังสือไม่รู้เรื่อง แล้วก็ร่างกายไม่แข็งแรง ชอบโดนเพื่อนๆรังแกเรื่อยๆ เราเลยไม่อ่านหนังสืออะไรเลยนอกจาก wuxia (นิยายเกี่ยวกับนักวรยุทธ์ = นิยายกำลังภายในของจีน) ตอนวัยรุ่นเราอ่านแต่คัมภีร์โบราณของเต๋าเพื่อฝึกกำลังภายใน กับอ่านพวก psychoanalysis ของ Sigmund Freud (ฉบับแปลจากเยอรมันเป็นอังกฤษ) และอ่านแต่หนังสือ howtos พวกวิธีว่าทำไงจึงจะเพิ่ม iq ตัวเองได้ ไม่ค่อยอ่านนิยาย สารคดี ประวัติศาสตร์ หรือแม้แต่หนังสือการ์ตูน (เหมือนๆคนที่คุณพูดถึงนั่นแหละ) ทีวีไทยเราก็ไม่เคยดู ใครคุยกันเรื่องดารานักร้องไทยคนไหนชื่ออะไรเราก็ไม่รู้จัก...555+++.. ขนาดให้ชี้แผนที่ยุโรปว่าอะไรเป็นเมืองหลวงอะไรเราก็ยังบางทีชี้ไม่ถูกเลยทั้งๆที่เราก็เคยไปมีแฟนมาในยุโรปตั้งหลายประเทศแล้วนะ...555+++... ไม่เคยรู้เรื่องวรรณกรรมหรือนักเขียนดังๆไม่ว่าจะเป็นของไทยหรือต่างประเทศ ได้แต่จมปลักอยู่กับการอ่านหนังสือ esoteric arts (ศาสตร์เร้นลับ) ของเรา แต่เราฝึกคัมภีร์โบราณจนเรารักษาโรคประจำตัวได้หมด และมีวรยุทธ์ที่แก่กล้าขึ้น iq เราเพิ่ม แต่ eq เราหายหมด บางทีพูดกับคนก็ไม่รู้เรื่องบางทีเราอ่านภาษาไทยเรายังตีความไม่ค่อยจะได้เลย และเคอะเขินมากๆในการเข้าสังคม ไม่รู้วิธีวางมาดให้คนนับหน้าถือตาในสังคมไทย ทุกวันนี้เราได้แฟนเราคนปัจจุบันนี้คอยสอนมารยาทในสังคม และชี้นำว่าวรรณกรรมเรื่องไหนใครเขียน เทพเจ้ากรีก หรือโรมันองค์ไหนมีประวัติความเป็นมาอย่่างไร ประวัติศาสตร์ สังคม และการเมืองในประเทศต่างๆเป็นไง ภาษาไทยคำไหนแปลว่าอะไรโดยเฉพาะอย่างยิ่งภาษาวรรณกรรมหรือภาษาวัยรุ่น ฯลฯ แฟนเราติวเข้มเรื่องพวกนี้เพราะเธออ่านหนังสือมากว้างมากๆ  แต่ แต่อะไร? เธอติวอะไรไป มันก็เข้าหูซ้ายแล้วทะลุหูขวาเราหมด...555+++... เรามีความสุขกับการอยู่ในโลกใบน้อยๆของเราหน้าเครื่องคอมพิวเตอร์เราค้นคว้าเรียนรู้เรื่องอะไรพลิกแพลงแบบที่มนุษย์ทั่วๆไปเขาไม่ทำกัน เมื่อไม่นานมานี้เราเพิ่งคิดวิธีฝึกสมาธิจนปรับเปลี่ยนแนวปล้องกระดูกสันหลังของเราใหม่ได้ ทำให้ระบบฮอร์โมนในร่างเราดีเยี่ยมเหมือนเด็กวัยรุ่น จนจนเรายิ่งอายุมากขึ้นก็ยิ่งมีพลังมากขึ้ันเหมือนกลับเป็นเด็กได้ใหม่อีก ดังนั้นแทนที่เราจะมัวแต่ไปเรียนรู้เรื่องอะไรแบบทั่วๆไป แบบที่ชาวบ้านเขาเรียนกันแบบที จขกท ต้องการ เราเลยไม่เรียน เพราะโอกาสที่จะทำให้เราฝึกวิชาขั้นสุดยอดสำเร็จจนกลายเป็นเซียนได้ ก็จะลดลง ตอนนี้กิจกรรมเราคือเรียนคอมพิวเตอร์ด้วยตัวเองเยอะๆ หัดใช้มันพลิกแพลงโดยเอามันมาเป็นเครื่องมือฝึก photographic memory กลับไปฝึกเล่นหมากรุกฝรั่งหัดคิดพลิกแพลง และพยายามเรียนอะไรใหม่ๆด้วยตัวเองเช่นหาตำราเรียนภาษาอังกฤษจากต่างแดนมาเรียนด้วยตัวเอง พยายามเรียนภาษาจีนด้วยตัวเอง จนเราหมดความสนใจในเรื่องที จขกท อยากให้คนๆนั้นเรียนอ้ะ แต่เราก็มีความสุขอยูในโลกใบน้อยๆของเรานะ...ขนาดเราโลกทัศน์แคบมากๆ แต่ฝีมือ google เราก็ใช้ได้นะ เราใช้แค่ google อย่างเดียว แต่รับจ้างเขียน research papers ระดับปริญญ่าโทกับเอก ส่งมหาลัยต่างประเทศให้ลูกค้าเราผ่านมาแล้วตั้งหลายสาขาวิชาที่เราไม่เคยเรียนมาก่อนเลย พ่อเราเคยบ่นๆๆๆว่าทำไมเราไม่ไปเรียนต่อเอาวุฒิสูงๆเพื่อยกระดับตัวเองในสังคมไทย เราก็แกล้งทำเป็นพูดไม่ค่อยจะรู้เรื่อง พ่อไม่เคยเข้ามาในห้องส่วนตัวเรา แต่ถ้าพ่อเข้ามาและเปิดคอมพิวเตอร์ดูเรื่องราวที่เราศึกษาและค้นคว้าพ่อจะตกใจมากๆว่าเราเรียนมากกว่าคนเรียนปริญญาเอกซะอีกแต่เรียนเรื่องที่ชาวบ้านเขาไม่เรียนกันในมหาลัย พ่อกลัวเราจะหาเงินไม่ได้เพราะไม่ได้เรียนสูงๆพ่อเลยสงสารเราแบ่งเงินให้เราใช้ เราก็เลยเอาเงินที่พ่อให้นั่นแหละมาใช้จ่าย เราจะได้ทำงานน้อยลง จนมีเวลาเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆที่จะเรียน esoteric arts  แล้วตัดขาดตัวเราเองจากโลกมนุษย์... ตกลงเคยมีคนพยายามช่วยเราแล้วหละ แต่ช่วยไม่ได้ เพราะโลกทัศน์เราแคบจนกู่ไม่กลับแล้วหละ... แก้ไขเมื่อ 02 มิ.ย. 54 11:28:22 จากคุณ : fortuneteller เขียนเมื่อ : 2 มิ.ย. 54 11:14:45

ความคิดเห็นที่ 3 สิ่งสำคัญคือต้องสร้างให้เขาเป็นคนใฝ่รู้เสียก่อน เห็นถึงข้อดีถึงสิ่งที่เขาจะได้หากเขาฉลาด มีความรู้รอบตัว การอ่านนำมาพัฒนาได้หลายอย่าง มองสิ่งต่างๆได้หลายมุม ช่วยการคิดในเชิงตรรกะ ฯลฯ การบีบบังคับให้เขาอ่านหนังสือ โดยหวังว่าวันหนึ่งเขาจะชอบมันไปเอง อาจใช้ไม่ได้กับทุกกรณี "ถ้าคุณอยากสร้างเรือสักลำ จงอย่าเที่ยวระดมผู้คนไปเก็บไม้ หรือมอบหมายหน้าที่ต่อเรือให้พวกเขา แต่จงสอนให้พวกเขามีความปรารถนา ในความกว้างไกลไร้ขอบเขตของพื้นน้ำทะเล" -อองตวน เดอ แซงเตกซูเปรี- :) จากคุณ : smooth night เขียนเมื่อ : 2 มิ.ย. 54 12:28:36

ความคิดเห็นที่ 4 ทำให้นึกถึงเพื่อนเราคนหนึ่ง รายนี้ไม่ชอบอ่านหนังสือมากๆ ชอบฟังหรือดูภาพมากกว่า ขนาดสอบยังต้องหาเพื่อนมาช่วยติวให้ไม่ยอมอ่านหนังสือเอง มันไม่ถูกชะตากับตัวอักษรอย่างสุดๆ แต่เราว่าวิธีมันเป็นการเรียนรู้อีกรูปแบบนะ ความสามารถของเจ๊แกที่เรานับถือคือ วิเคราะห์สินค้าได้ดีมาก อธิบายได้เป็นฉากๆ มันเห็นสิ่งที่เราไม่เห็นเยอะสุดๆ ช่างเลือก ทำงานเป็นเซลล์หรือวิเคราะห์ผลิตภัณฑ์ได้สบายๆ แต่มันไม่ได้สมัคร ฮ่วย แม่เราก็มีนิสัยนี้ ไม่ชอบการอ่านหนังสืออย่างแรง แต่ชอบดู ฟัง เข้าสมาคมชุมนุม ใช้เน็ตไม่เป็น เอสเอ็มเอสยังส่งไม่ได้เลย แต่โลกของท่านก็ไม่แคบนะ ท่านเอาความรู้จากอาม่า ผสมกับสื่อโทรทัศน์และประการณ์จากชีวิตประจำวันได้ ทำให้เพื่อนคุณรักการอ่านยากนักก็ช่วยหาสื่อในแนวที่เขาชอบก็ได้ เราว่าง่ายกว่าเยอะ เรามีเพื่อนไม่รักการอ่านเยอะมากกก แต่ศึกษาลงลึกไปจริงๆจะพบว่าเขาจะมีสิ่งหนึ่งที่เขาถนัดกันทุกคน หาสิ่งนั้นให้เจอแล้วเอามาใช้ซะ คำพูดใครที่ไหนไม่รู้บอกว่า เมื่อพระเจ้าปิดประตู ท่านก็จะเปิดหน้าต่างให้คุณหนึ่งบาน จากคุณ : ขวัญ (khumchalong) เขียนเมื่อ : 2 มิ.ย. 54 12:46:20

ความคิดเห็นที่ 5 แค่อยากมารับฟังความหวังดีของ จขกท. ต่อผู้มีนิสัยไม่รักการอ่าน น่ะ อยากฟังความคิดเห็นเหมือนกันว่าคนอื่นๆ เขามอง เขาเห็น เรา ผู้ไม่รักการอ่านว่าอย่างไร จากคุณ : คนสองภาค เขียนเมื่อ : 2 มิ.ย. 54 13:30:56

ความคิดเห็นที่ 6 เอิ่ม ขอตอบแบบไร้สาระนะคะ ไม่ทราบเหมือนกัน ยากจังเลย อยากคิดเป้นโครงการช่วยขึ้นมาจริงๆ แต่ตอนแรกฮามากๆ กับประโยคแรกนี้ "คนที่ผมพูดถึงนั้นอายุเข้าเลขสองเข้าไปแล้ว" แว่บแรกคิดว่าเลขสองนี่ เป็นได้ตั้งแต่ 10 - 99 ปี เลยนะ ฮามาก แต่คิดๆแล้ว มันก็ไม่ได้หมายความว่าเลขสองหลักนี่หว่า แค่หมายถึง นำหน้าด้วยเลขสอง ๕๕๕๕๕๕ จากคุณ : PaBo เขียนเมื่อ : 2 มิ.ย. 54 14:50:35

ความคิดเห็นที่ 7 ความหวังดีของเราบางทีมันสื่อกันไม่ได้ เพราะคนเราชอบเกลียดไม่เหมือนกัน   ความสุขของเพื่อนจกท.ไม่ได้อยู่ที่หนังสือ  บังคับกันไม่ได้ค่ะ จากคุณ : akebi1 เขียนเมื่อ : 2 มิ.ย. 54 14:53:38

ความคิดเห็นที่ 8 ต้องพยายามจุดประกายให้ค่ะ ต้องให้มีความสนใจในเรื่องใดเรื่องหนึ่งแล้วการอ่าน การค้นคว้าเกี่ยวกับเรื่องนั้นจะมาเองค่ะ แต่เพื่อเปิดโลก ไม่จำเป็นต้องอ่านหนังสือก็ได้นี่คะ มีกิจกรรมหลายอย่างเลยที่จะทำให้โลกทัศน์กว้างขึ้น อย่างตัวเรา ชอบอ่านหนังสือนะคะ (โดยเฉพาะอะไรที่ไม่ค่อยจะมีสาระ) รู้อย่างละนิดอย่างละหน่อย แต่ก็เพียงจากในหนังสือเท่านั้น การใช้ชีวิตในสังคม เรายังรู้สึกว่าตัวเองบกพร่องอยู่เยอะเลย การเรียนรู้มีหลายทางค่ะ การอ่านก็เป็นส่วนหนึ่งในนั้น ถ้า จขกท อยากให้คนนั้นรักการอ่าน ก็ให้ลองอ่านหนังสือที่สนุกๆ เกี่ยวกับเรื่องที่เค้ามีทีท่าจะสนใจ (อาจจะพูดกับคนอื่น โดยที่มีคนๆนี้ฟังอยู่ด้วยว่าหนังสือเล่มนี้สนุก น่าอ่าน บลา บลา ว่างๆ เค้าอาจนึกอยากหยิบขึ้นมาบ้าง) เมื่อเค้าอ่านจบสักเล่มแล้ว จะรู้สึกว่า อ่านหนังสือให้จบก็ไม่ยากนี่หว่า (ความรู้สึกของเราเป็นยังงี้อ๊ะ) แล้วก็จะมีเล่มที่ 2 3 4 ตามมา (รึป่าว) เราเป็นคนหนึ่งที่เริ่มจากการอ่านการ์ตูนค่ะ แต่อ่านไปสักพักก็ถึงจุดอิ่มตัว เปลี่ยนมาอ่านนิยายรักจนเบื่อ แล้วก็เปลี่ยนไปเรื่อยๆ จนตอนนี้เริ่มหาสาระจากหนังสือที่อ่านได้บ้างแล้ว จากคุณ : เพ้อเจ้อ (กันทราในราตรี) เขียนเมื่อ : 2 มิ.ย. 54 22:37:02

ความคิดเห็นที่ 9 คุณ จขกท ไม่ต้องไปช่วยเหลืออะไรเค้าหรอก ช่วยเหลือตัวเองให้เลิกตัดสินคนแบบนี้ดีกว่านะ เรามีลักษณะคล้ายกับคนที่ จขกท พูดถึง แต่ต่างกันตรงที่เราอ่านหนังสือเยอะมาก ถ้าใครมาถามอะไรเราแบบเจาะจงต้องได้คำตอบ.. เราตอบไม่ได้หรอก แต่เราจะบอกได้ว่าไปหาคำตอบได้จากไหน หรือ ถามใคร.. ส่วนเรื่องการอธิบายความ.. เรายิ่งแย่ไปกันใหญ่ ไม่ว่าไทยหรืออังกฤษ.. คำว่า "มัน" เนี่ยเป็นคำติดปากเราเลยนะ แก้ไม่ได้ สงสัยอยู่ในกะลานานมากไป ^^a เรื่องราวรอบตัว บ้านเกิดเมืองนอน ศาสนา ศิลปะ วัฒนธรรม อะไรพวกนี้อย่าได้มาถาม เพราะเราไม่รู้ T____T เวลาเราเสพสื่อต่างๆ เราเสพเพื่อให้ได้แนวคิด ไม่ได้เสพเพื่อเอารายละเอียดเท่าไหร่ ต่างคนต่างมีวิธีเสพข้อมูลต่างกัน วิเคราะห์ผล เอาไปใช้งานต่างกัน การที่เค้าไม่ได้เป็นอย่างคนทั่วไปที่คุณเจอ ก็ไม่ได้หมายความว่าเค้าโลกแคบนี่หน่า การตกผลึกทางความคิด มันไม่ได้ตกผลึกกันง่ายๆ บางคนต้องใช้เวลาเกือบทั้งชีวิต ดังนั้นคนที่คุณพูดถึงอายุแค่นี้ เค้ายังตกผลึกทางความคิดยังไม่ได้ ไม่เห็นจะแปลก ว่าแต่.. คุณตกผลึกทางความคิดอะไรได้เหรอ ??? เอามาเล่าให้ฟังหน่อยสิ จะได้เรียนรู้ไว้เผื่อจะได้กล้าแง้มกะลาออกมาดู ^_____^ จากคุณ : อยู่ในกะลามาสามสิบกว่าปีละ (Living Extreme) เขียนเมื่อ : 3 มิ.ย. 54 02:43:47

ความคิดเห็นที่ 10 #9 เราว่าคุณเจ้าของกระทู้ถามหาวิธีด้วยความหวังดีกับคนๆนั้นนะคะ ไม่ได้ตัดสินอะไรแบบเหยียดหยาม หรือในทางไม่ดี ความต้องการก็บอกอยู่แล้ว ว่าคนๆนี้พลาดการพัฒนาไปในหลายๆด้าน และเจ้าของกระทู้ก็เห็นว่าหากเพิ่มพูนการอ่านอาจจะเป็นคำตอบ การอ่านอาจจะไม่ใช่ทุกอย่าง แต่จุดประสงค์เพื่อเพิ่มคลังคำ หรือเปิดหูเปิดตาในเรื่องอื่นๆที่หาไม่ได้จากในทีวีนั้นมีแน่นอน การถามเพื่อเพิ่มตัวแปรสำหรับเป็นวัตถุดิบในการพัฒนาความคิดให้คนๆนึงนั้นเราว่าก็เป็นเรื่องดี มากกว่าร้ายนะ ปล. เราก็ไม่ได้มีทัศนคติว่าคนที่อ่านหนังสือเท่านั้นจึงจะคิดเป็นนะ แต่ยังไงถ้าอ่านได้ก็ยังดีกว่าไม่อ่าน จริงหรือเปล่า แก้ไขเมื่อ 03 มิ.ย. 54 13:47:47 จากคุณ : smooth night เขียนเมื่อ : 3 มิ.ย. 54 13:39:22

ความคิดเห็นที่ 11 มีใครเรียนเก่ง โดยไม่อ่านหนังสือบ้าง มีใครบริหารเก่ง โดยไม่อ่านหนังสือบ้าง มีใครปกครองประเทศเก่ง โดยไม่อ่านหนังสือบ้าง มีใครที่คิดเก่ง โดยไม่อ่านหนังสือบ้าง มีใครบ้างที่กล้าบอกว่า ไม่อ่านหนังสือ ฉันก็ฉลาดได้ จากคุณ : ปรารถนาดี ไม่มีแอบแฝง เขียนเมื่อ : 5 มิ.ย. 54 11:17:21 A:49.49.109.72 X: TicketID:301976