|
กรณีของกองซุนจ้านนี่เป็นกรณีศึกษาได้เลยครับ
กองซุนจ้านรบแพ้อ้วนเสี้ยวเลยปิดเมืองไม่ออกรบ ตั้งมั่นอยู่เฉยๆ เพื่อจะรอให้อ้วนเสี้ยวถอนทัพไปเอง เป็นแบบเดียวกับสุมาอี้ที่ไม่ออกมารบกับขงเบ้ง เพื่อรอให้ขงเบ้งถอนทัพกลับไปเอง
แต่ผลออกมาต่างกันลิบลับ
สุมาอี้ทำได้สำเร็จ ขงเบ้งทำอะไรไม่ได้ ทำทุกทางสุมาอี้ก็ไม่ออกมารบด้วย จนในที่สุดขงเบ้งต้องถอนทัพกลับไปเองทุกครั้ง จนกระทั่งครั้งสุดท้ายขงเบ้งก็รอไม่ไหว เท่งทึงไปก่อน
กองซุนจ้านทำไม่สำเร็จ อ้วนเสี้ยวเห็นกองซุนจ้านไม่ออกรบ ก็ส่งกำลังไปตีเมืองอื่นๆในสังกัดของกองซุนจ้านทีละเมือง หัวเมืองขอกำลังช่วยเหลือจากกองซุนจ้าน แต่กองซุนจ้านก็มิได้ส่งไปช่วย จนหัวเมืองต่างๆเสียให้แก่กองทัพของอ้วนเสี้ยวจนหมด เหลือแต่เมืองป้อมปราการของกองซุนจ้านเท่านั้น และสุดท้ายก็เสียทีให้กองทัพอ้วนเสี้ยวไปในที่สุด
ถ้าจะวิเคราะห์นั้น สาเหตุที่สุมาอี้ทำสำเร็จก็เพราะนิสัยของขงเบ้งอย่างหนึ่ง ที่จะไม่ยอมเสี่ยงอะไรเลย ในความจริงสุมาอี้ยกทัพมาตั้งสกัดไว้ หากขงเบ้งเดินทัพผ่านไปทางอื่นซะ สุมาอี้ก็ตาเหลือกแล้ว แต่ขงเบ้งก็ไม่เคยเลือกทางอื่นเลย ตั้งใจจะบุกผ่านกิสานไปเท่านั้น
แต่อ้วนเสี้ยวนั้นกล้าส่งกำลังออกไปตีเมืองอื่นๆ ทั้งๆที่เป็นการทำให้กองทัพใหญ่ของอ้วนเสี้ยวที่ล้อมกองซุนจ้านอยู่อ่อนแอลง หากกองซุนจ้านเห็นเป็นโอกาสบุกออกมาจากเมือง อ้วนเสี้ยวก็แย่แน่ๆ
| จากคุณ |
:
zodiac28 
|
| เขียนเมื่อ |
:
7 ก.ค. 54 20:05:39
|
|
|
|
แฟนคลับสามก๊ก (๖)
