ความคิดเห็นที่ 1 ส่วนตัวว่า โกวเล้ง ครับ รู้สึกท่านกำหนดบุคลิกตัวละคร ได้อย่างชัดเจน และแสดงออกความเป็น "คน" ของตัวละคร ออกมาได้หลายอารมณ์ หลายมุมมอง และตัวละครบุคลิกเสมอต้นเสมอปลายตั้งแต่เริ่มจนจบเรื่อง จากคุณ : marilyn_Monroe เขียนเมื่อ : 18 ก.ค. 54 17:01:58

ความคิดเห็นที่ 2 ชอบอุนสุยอัน ตัวละครทุกตัวมีบุคคลิกชัดเจน มีสีสัน แม้จะขาดความสมจริงไปบ้าง จากคุณ : paramedian เขียนเมื่อ : 18 ก.ค. 54 21:06:13

ความคิดเห็นที่ 3 ท่านอุนขอรับ บรรยายมาเห็นภาพชัดเจน ทั้งอุปมาอุปไมย ลึกซื้ง ความเก่งกาจ เชือดมาแล้วกี่คน อาวุธยาวกี่คืบกี่ศอก . . . แล้วก็จบด้วยการตายภายในสามบรรทัด จากคุณ : Neodicaprio เขียนเมื่อ : 18 ก.ค. 54 22:02:48

ความคิดเห็นที่ 4 เออ... จตุเทพ นี้มีอาหวงด้วยหรือ ปู่เนี่ย หายไปได้ไง หรือว่านิยายมันเก่า หาอ่านยากคนเลยไม่ค่อยรู้จัก 555 แต่ถ้าพูดถึงการบรรยายตัวละคร สามท่านข้างบนมีจุดเด่น เป็นเอกลักษณ์ในแต่ละตัวเอก ส่วนตัวชอบการบรรยายตัวละครของโกวเล้ง โดยเฉพาะเรื่องเด่นอย่างลี้คิมฮวง ของอาหวง การบรรยายตัวละคร ผมว่าเป็นจุดด้อยสุดของท่านเลย ตัวละครค่อนซ้ำไปซ้ำมา ใน แต่ละเรื่อง จากคุณ : jojoja เขียนเมื่อ : 18 ก.ค. 54 22:10:47

ความคิดเห็นที่ 5 จริง ๆ ผมก็เห็นคำว่า จตุรเทพ ในห้องนี้ละครับ ช่วงเข้ามาใหม่ ๆ เลยนึกว่าเป็นคำมาตรฐานที่ใช้เรียก นักเขียนทั้ง 4 คนนี่ ผิดพลาดคงต้องขออภัยด้วยครับ แต่ก็ตามเหตุผลของคุณ jojoja นั่นและครับ เนี่ยอู้เซ็ง ผลงานคนรู้จักคงน้อยไปหน่อยเลยไม่ได้เอามารวมด้วยละครับ ยังไงหวงอี้คงมีคนตามผลงานมากกว่าปู่เนี่ยครับ จากคุณ : mayerboss (mayerboss) เขียนเมื่อ : 18 ก.ค. 54 23:26:51

ความคิดเห็นที่ 6 เนี่ยอู้เซ็งมีผลงานแปลเป็นไทยน้อยจริงๆ ค่ะ แถมสำนวนจำลองก็อ่านยากอีกคนคงได้อ่านน้อย ตัวข้าพเจ้าเป็นแฟนอุนสุยอันแต่ตอนโหวตดันกดให้ปู่กิมไปเสียนี่  ปู่กิมจะว่าไปก็เีขียนตัวละครได้แปลกดีนะ อย่างเซียวเล้งนึ่ง เหล็งฮู้ชง โอ๊วฮุย เอี้ยก้วย ซึ่งแต่ละคนไม่เหมือนกันเลย(แม้จะคล้ายๆ กันอยู่บ้างก็เถอะ) อุนสุยอันบรรยายตัวละครแล้วรู้สึกซาบซึ้งกินใจดี แต่ยังมองว่าตัวละครคล้ายๆ กันบ้างเช่นลุ้ยซุ้งกับแม่นางเงี่ยม (จำชื่ไม่ได้ในกวีในดงดาบ) หรือนางเอกโฉมสะคราญปณิธานจอมคน สามคนนี้ออกจะคล้ายกันอยู่มาก จากคุณ : Lily of the Valley เขียนเมื่อ : 19 ก.ค. 54 07:23:15

ความคิดเห็นที่ 7 เอา "ทศเทพ" สิครับ จะได้หลากหลายหน่อย จากคุณ : hollowpig เขียนเมื่อ : 19 ก.ค. 54 09:30:46

ความคิดเห็นที่ 8 เทพอักษราแห่งบูรพาทิศยังไม่ได้สักคะแนนเลย จากคุณ : อ๊อดน้อยใส่แว่น เขียนเมื่อ : 19 ก.ค. 54 12:37:22

ความคิดเห็นที่ 9 ท่านอุนครับ ชอบชีวิตบัดซบ จากคุณ : ปลายธันวา เขียนเมื่อ : 19 ก.ค. 54 14:11:43

ความคิดเห็นที่ 10 ...จตุรเทพ...ตั้งแต่มีการเรียกกันมา...หวงอี้..ไม่น่าจะนับมาเข้าพวกนะครับ..เพราะมันคนละยุคสมัยกันเลย.. ...แต่โดยส่วนตัว...ผมก็ยังยึดถือตามรุ่นเก่า...ที่นับคือ กิมย้ง โกวเล้ง อุนสุยอัน และเนี๊ยอู่เซ็ง... ...เพียงแต่เนี๊ยอู่เซ็ง ในประเทศไทยนอกจากเรื่องพญาผมขาวแล้ว...หาคนที่เคยอ่านหรือรู้จักผลงานน้อยจริงๆ... ...และถ้าจะวัดเรื่องการบรรยายตัวละคร...โดยส่วนตัวเห็นด้วยกับหลายๆท่าน มือวางอันดับหนึ่งต้อง ท่านอุนฯ...เพราะเล่นบรรยายตัวละครซะน่าสนใจ เขียนไปสามหน้ากระดาษ...โผล่ออกมามีบทบาท ยังไม่ทันพูดก็ตายเลย....สุดยอดดดดดดดดดดดด.... จากคุณ : สุราไผ่เขียว เขียนเมื่อ : 19 ก.ค. 54 14:29:55

ความคิดเห็นที่ 11 สำหรับผม อันดับ 1 ยกให้ อุนเลี้ยงเง็ก ที่เหลือ  ก็พอๆ กัน ส่วนหวงอี้  ผมยอมรับให้มาขึ้นแท่นได้เต็มภาคภูมิ เพราะถึงแม้จะมาทีหลัง แต่ถ้านับคุณภาพของงาน ยามที่หยิบนิยายเก่าๆ ของ ทั้ง 3 ท่านยุคแรก มาอ่าน  ผมก็มีความรู้สึกเปรียบเทียบว่า หวงอี้ สร้างมิติ และให้รายละเอียด ของตัวละคร ได้ดีกว่า โดยเฉพาะ เมื่อเทียบกับโกวเล้ง ที่วางตัวละครแบบเห็นตัวชัดๆ และดำเนินไปเป็นขั้น เป็นตอน (ในที่นี้ ไม่ได้กล่าวว่าโกวเล้งไร้ฝีมือ เพียงแต่โกวเล้ง เลือกที่จะดำเนินเรื่อง และตัวละคร ในแนวนิยายตะวันตก ที่ตัวละครไม่ซับซ้อน ยุ่งเหยิงจนมากเกินควร) จากคุณ : oldmanhandsome เขียนเมื่อ : 19 ก.ค. 54 15:51:46

ความคิดเห็นที่ 12 ไม่ออกความเห็นครับ เพราะหวงอี้ไม่ใช่จตุรเทพ ตัวละครของหวงอี้ เจ็ดหมื่นแปดพันคน บุคลิกซ้ำๆกันคือ   หื่น และอยากเป็นใหญ่ หรือไม่ก็อยากไปถึงจุดสุงสุดครับ หวงอี้สำหรับผม นิยายที่มี แต่โครงเรื่องใหญ่ ข้อมูลเยอะ  รายละเอียดมาก แค่นั้น จริงๆ จากคุณ : empaza เขียนเมื่อ : 20 ก.ค. 54 15:39:25

ความคิดเห็นที่ 13 โกวเล้ง ครับ ชื่อนี้ชื่อเดียวเลย เก่งที่สุดเรื่อง มิติ ของตัวละคร มีความลึกตื้นหนาบาง ต่างกันมาก เห็นได้ชัดว่าประสบการณ์ในการถ่ายทอดอารมณ์ของโกวเล้งเก่งกว่าคนอื่นๆเยอะครับ จากคุณ : Eric_Chin เขียนเมื่อ : 21 ก.ค. 54 01:48:19

ความคิดเห็นที่ 14 ถ้าพูดถึงพรรณา บรรยายรายละเอียดปูมหลังตัวละคร อารมณ์ความรู้สึกนึกคิดก็จ้องยกให้อุนสุยอันครับ แต่คำถาม จขกท พูดถึงความลึกซึ้งลักษณะตัวละครอันนี้ไม่มีใครเกินกิมย้งแล้วครับ งานของกิมย้งอ่านตอนต้นๆเรื่องแล้วรำคาญ เพราะมักเปิดตัวจากตัวละครเล็กๆบรรยาย อารมณ์ นิสัยใจคอ ตัวละครนั้นๆ บ่อยมากที่อ่านแล้วรู้สึกเห้นอกเห็นใจ ตัวละครฝ่ายร้าย ไม่ว่าจะเป็น ลีมกโช้ว อิ้วถังจื่อ ราวกับกิมย้ง "พูด-คิด-โต้แย้ง" แทนตัวละครนั้น เหตุผลที่ ลีมกโช้ว หรืออิ้วถังจือ ร้ายนั้น น่าเห็นใจจริงๆ แม้แต่คนที่ชั่วช้าที่สุดอย่าง กงซุนจี่ กิมย้งยังบรรยายความคับแค้นของเขาได้ ผิดกับความรันทดของ ง้วนจับซาหัง หรือที่เจ็ดแห่งแผ่นดิน ตัวอักษรนั้นยาวนั้นยาวอยู่ น่าเห็นใจอยู่แต่อ่านแล้ว อุนสุยอัน เหมือนอุนสุยอัน เล่าเรื่องให้ฟังมากกว่า ไม่ได้ "พูด-คิด-โต้แย้ง"แทน อุนสุยอัน นับถือโกวเล้ง ในการพรรณา บรรยายลักษณะตัวละครงานช่วงยอดศาสตราวุธ ทำได้ดีกว่าโกวเล้งไปเรียบร้อย ยกเว้นเรื่องเดียวคือ ฤทธ์มีดสั้น ซึ่งเรื่องเด่น เรื่องนี้ โกวเล้ง ทอปฟอร์มจริงๆ หวงอี้ เลือกบรรยายลักษณะตัวบะครจากภายนอก เสื้อ-ผ้า-หน้่า-ผม แสดงถึงการทำการบ้านแต่เปลือกนอกนั้นไม่สร้างความ "ลึกซึ้ง" จุดเด่นของหวงอี้คือ ความคิดต่อสู้ วางแผนอุบายต่อกัน ผมชอบมากกว่าสามท่านแรก แต่หวงอี้นั้นราวกับคนแล้งน้ำใจ ไม่เคยรักใคร อารมณ์ความรู้สึกของตัวละคร ความผูกพัน ความรัก แบนราบน่าเบื่อ จากคุณ : DBM999 เขียนเมื่อ : 21 ก.ค. 54 13:01:24

ความคิดเห็นที่ 15 ความเห็นที่ 14 DBM999 เข้าใจประเด็นผมถูกต้องแล้วครับ ผมอยากรู้ว่านักเขียนคนไหนเขียนถึงตัวละครแล้วทำให้เรารู้สึกมีเข้าใจและผูกพันกับตัวละครตัวนั้น ๆ มากกว่าจะรู้วาตัวละครตัวนั้นพ่อแม่ชื่ออะไร บ้านอยู่ไหน ตอนเด็กชอบอะไร ซึ่งบางทีการรู้เยอะอาจะไม่รู้สึกกับตัวละครตัวนั้นก็ได้ คือ มันไม่จำเป็นต้องละเอียดมาก แต่พออ่านแล้วเรารู้สึกเหมือนเข้าใจตัวละครนี้ เวลาดีใจเรามีความสุข เค้าเศร้าเราแทบจะร้องไห้ ความรู้สึกนี้มากกว่า สุดท้ายก็แล้วแต่ว่าท่านจะตีความรู้สึกว่าสิ่งที่ได้อ่านมา ท่านจะรู้สึกเข้าใจตัวละครที่สร้างมาโดยนักเขียนท่านใดมากที่สุด ฟังความเห็นหลาย ๆ ท่าน ทำให้ผมต้องฉุกคิดอะไรหลาย ๆ อย่างเหมือนกัน รู้สึกอยากกลับไปอ่านงานเก่า ๆ ของนักเขียนหลาย ๆ ท่านว่าจริงอย่างที่ท่านผู้อ่านทั้งหลายรู้สึกหรือไม่ จากคุณ : mayerboss (mayerboss) เขียนเมื่อ : 21 ก.ค. 54 16:25:58

ความคิดเห็นที่ 16 ส่วนตัวให้ โกวเล้ง กับ อุนสุยอัน ใกล้เคียงกัน ส่วนกิมย้ง ข้าพเจ้าเฉยๆ เพราะที่อ่านดู บุคลิกอาจจะแตกต่าง แต่มิติของตัวละครยังไม่ซับซ้อนเกิน (ดี-เลว เห็นชัดแจ้ง /ยกเว้น "กระบี่เย้ยยุทธจักร") โกวเล้ง เน้น อารมณ์กับความคิดของตัวละครในแต่สถานการณ์มากกว่า (คนดีที่ไหน จะอยู่ดีๆ จะลุกขึ้นมาฆ่าคนปีละสี่คนอย่างไซมึ้งชวยเซาะ - คนเลวแบบไหนที่ยอมช่วยชีวิตศัตรูแบบอี้จับซา) อุนสุยอัน เน้นความมืดหม่นของสถานการณ์เพื่อตีแผ่ด้านมืดในจิตใจมนุษย์ แถมออกแนวไม่รักตัวละคร บรรยายความเทพมาซะ 3 หน้า พอขึ้นหน้าที่ 4 แหมมมมมมมม ตายซะงั้น -*- ส่วนหวงอี้ - ยังคงยืนยันความเห็นส่วนตัวว่า เป็นแบบ "ร้อยเนื้อทำนองเดียว" ตัวเอกกี่เีรื่องๆ ก็บุคลิกแบบเดิม (ทั้งหญิงและชาย) จากคุณ : ล็อกอินนี้นิสัยดีแต่ปากเสีย เขียนเมื่อ : 23 ก.ค. 54 11:34:16

ความคิดเห็นที่ 17 ชอบ "โกวเล้ง" ขอรับ มึนดี ผู้น้อยชอบ 55555+ ปล. อึ้งเอ็ง ได้มะ ฮาาาา จากคุณ : เสี่ยวเก้า (กระบี่เก้าเดียวดาย) เขียนเมื่อ : 25 ก.ค. 54 16:48:20