PANTIP.COM : K10839055 มหาขันทีเจิ้งเหอ กับราชอาณาจักรอยุธยา [ประวัติศาสตร์]

ความคิดเห็นที่ 5

ตอบคุณอุ้ยนะครับ หลักฐานที่กล่าวถึงว่าพระอินทราชาเคยเสด็จไปเมืองจีนอยู่ในเอกสารต่างๆของจีน รวบรวมแล้วแปลไทยในสมัย ร.5 โดยหลวงเจนจีนอักษร(สุดใจ)เป็นผู้แปล มีที่กล่าวถึงพระอินทราชาอยู่ครับแต่ไม่ได้เฝ้าจักรพรรดิหย่งเล่อครับ เป็นจักรพรรดิหงหวู่(จูหยวนจาง)

จะขอเอาส่วนที่เกี่ยวกับพระอินทราชาไปจีนมาลงนะครับ(เข้าใจว่าในสมัยนั้นเวลาติดต่อกับราชสำนักเราต้องมีล่ามแปลไทยเป็นจีนสำเนียงหนึ่งก่อนแล้วค่อยแปลเป็นภาษาจีนกลางอีกทีหนึ่ง หนังสือนี้แปลตามสำเนียงที่ว่า)

ครั้งแรกสุดเกิดในสมัยสมเด็จพระบรมราชาธิราชที่ 1 ในปีหงหวู่ที่ 7 (ปีขาล จ.ศ.736 พ.ศ.1917) ว่าด้วยเรื่องรัฐบรรณาการต่างๆมาจิ้มก้องบ่อยๆ จึงออกกำหนดให้สามปีค่อยจิ้มก้องหนหนึ่ง แต่รัฐเหล่านั้นก็ยังมาบ่อยๆ

"ในปีนั้นสี่จื๊อ (บุตรขุนนางผู้ใหญ่หรือบุตรเจ้าประเทศราช ซึ่งจะได้รับทายาทของบิดา จีนเรียกว่า สี่จื๊อ) ของซูมั่นบังอ๋องชื่อ เจียวหลกควานอิน เป็นราชทูตถือหนังสือมาถวายฮ่องไทจื๊อ (พระราชโอรส) และมีสิ่งของในพื้นประเทศมาถวาย พระเจ้าไถ่โจ๊วฮ่องเต้รับสั่งให้เจ้าพนักงานนำราชทูตเข้าเฝ้าตงกง(พระมเหสี)แล้ว ก็ให้เลี้ยงดูราชทูต กับประทานสิ่งของตอบแทนให้ราชทูตนำกลับไปให้สี่จื๊อ"

เจียวหลกควานอินถอดเป็นภาษาไทยใกล้สุดก็คือ เจ้านครอินทร์(คงเป็นอีกพระนามของพระอินทราชาเหมือนกับในพงศาวดารเขมรเรียกพระนครอินทร์ โอรสพระบรมไตรโลกนาถว่าพระอินทราชา) สัณนิษฐานว่าตอนนั้นพระองค์เป็นโอรสของกษัตริย์เมืองสุพรรณบุรีหรืออาจเรียกว่าสุพรรณภูมิ(ในที่นี้เรียกซูมั่นบังอ๋อง)

เทียบกับหมิงสื่อลู่(พงศาวดารราชวงศ์หมิง) ซึ่งมีอยู่ในnetเป็นภาษาอังกฤษ ผมจะแปลให้นะครับ (ภาษาเป็นจีนกลางแต่จะลองถอดชื่อเป็นไทยดู)

"ปีหงหวู่ที่ 7 เดือน 11 วันที่ 16 อำมาตย์ Zhao Xi-li Zhi(เจ้าศิริ...) ถูกส่งมาโดยเจาลู่ฉินอิง(สำเนียงจีนกลางของเจียวหลกควานอิน=เจ้านครอินทร์) กษัตริย์แห่งสุพรรณบุรี(Su-men-bang prince คำว่า prince ความหมายเดียวกับคำว่า อ๋อง) รัชทายาทแห่งสยามส่งของมาถวายองค์รัชทายาทพร้อมทั้งนำสินค้าพื้นเมืองมาถวาย......... "

แปลว่าเจ้านครอินทร์ไม่ได้มาเองในครั้งนี้

แต่ในปีหงหวู่ที่ 10 (พ.ศ.1920) "ซูมั่นบังอ๋องให้สี่จื้อชื่อเจี่ยวหลกควานอินมาเฝ้า พระเจ้าไถ่โจ๊วฮ่องเต้มีความยินดี รับสั่งให้อยงไวล่าง (ขุนนางในกระทรวงแบบธรรมเนียม) ชื่ออองหัง ซึ่งเป็นเจ้าพนักงานในลีปู๋ (กระทรวงแบบธรรมเนียม) ตอบราชสาส์น กับตราไปให้อ๋องดวงหนึ่ง อักษรในดวงตรามีว่า เสี้ยมหลอก๊กอ๋องจืออิ๋น (ตราของเสี้ยมหลอก๊กอ๋อง) และประทานเครื่องยศกับค่าใช้จ่ายในระหว่างไปมาให้แก่สี่จื้อเจี่ยวหลกควานอิน ตั้งแต่นั้นต่อไปก็เรียกชื่อประเทศตามอักษรในดวงตราว่า เสี้ยมหลอก๊ก และเคยมาถวายบรรณาการเจริญพระราชไมตรีเสมอ ปีละครั้งก็มี สามปีสองครั้งก็มี......"

เทียบกับหมิงสื่อลู่

"ปีหงหวู่ที่ 10 เดือน 9 วันที่ 1 เจ้านครอินทร์เป็นราชทูตจากกษัตริย์แห่งสยาม นำพระราชสาส์นจารลงในสุพรรณบัตร พร้อมทั้งนำช้างพื้นเมือง งาช้าง พริกไทย ไม้ฝางมาถวาย พระจักรพรรดิมีพระราชโองการให้หวังเหิง รองเจ้ากรมพิธีการ นำพระราชโองการพร้องตราตั้งไปถวาย ให้ Cai Shi-min (น่าจะอ่านว่าไช่สื่อหมิน) เป็นตัวแทนนำพระราชโองการไปถวายแทน

ราชโองการมีความว่า '......(ขอข้ามข้อความเยิ้นเย้อไปเลย เนื้อหาคือส่งตราไปให้ขุนหลวงพ่องั่วซึ่งในนี้เรียก Can-lie Bao Pi-ya Si-li Duo-luo-lu แปลจีนอีกสำเนียงว่า เซียนเลียะเจี่ยวปี๊เองียสือลี่ตอล่อหลก=สมเด็จเจ้าพญาศิริทรารักษ์?).....เราได้ส่งราชทูตพร้อมด้วยตราของพระมหากษัตริย์แห่งสยามไปถวาย.....'

(หวัง)เหิงได้เดินทางออกจากเมืองหลวงไปพร้อมเจ้านครอินทร์....."
แก้ไขเมื่อ 22 ก.ค. 54 13:43:47
แก้ไขเมื่อ 22 ก.ค. 54 13:43:07

จากคุณ : ศรีสรรเพชญ์ (Slight06)

เขียนเมื่อ : 22 ก.ค. 54 13:40:46