ก็ออกเสียง พยัญชนะต้น อ อ่าง ควบกล้ำกับ ร เรือ ผสมกับสระ แอ สะกดด้วยแม่ เกย เท่านั้นเอง ไม่เห็นยาก อิอิอิอิ อ้อ... ออกเสียงวรรณยุกต์ตรีด้วยนะ
(ปกติ สระแอ เรามักไม่เห็นว่ามันมีการสะกดด้วยแม่เกย ก็เลยรู้สึกว่ามันแปลก ๆ .... ก็แปลกจริงแหละ)
ตรง ย หลาย ๆ ตัว เขาใส่เพื่อบอกว่า เวลาออกเสียงต้องลากเสียงยาว ๆ ด้วยน่ะครับ
ออกเสียงแบบนี้ก็ได้ แอร๊+อี๊------(ลากเสียง อี๊ยาว ๆ นะครับ)
ส่วนจะเรียกว่า ภาษาวิบัติไหม? ผมว่า คำอุทาน นี่ไม่น่าจะเข้าข่ายภาษาวิบัตินา
ภาษาวิบัติคือ คำที่มีความหมายเดิมอยู่แล้ว แต่ถูกเขียนให้เพี้ยน เช่น เป็น เขียน เปน หรือ เดี๋ยว เขียนเป็น เด๋ว อย่างงี้ หรือพวก "เทอเปนอารายอะ คิิคิ" ประมาณนี้
ปล. ทั้งหมดเป็น คหสต. แต่เรื่องการออกเสียงนั่นพูดจริงครับ
ถ้าเป็นคนที่เรียนมาแบบตำราเก่า ที่ให้ท่องพยัญชนะสูงกลางต่ำ แล้วผสมเสียงสระ เสียงตัวสะกด ไม่ได้เรียนมาแบบ ให้ท่องจำเป็นคำ ๆ ตามตำราฝรั่งที่มีคนคิดว่าตัวเองฉลาดเอามาใช้กับภาษาไทยโดยอ้างทฤษฎีว่า จริง ๆ แล้วในสมองไม่ได้ผสมคำ แต่ใช้การจำรูปร่างคำเป็นคำ ๆ ไปเลย... ก็น่าจะอ่านออกเสียงได้นา (หมายถึงคนพวกแรกนะ)
จากคุณ |
:
star_seeker
|
เขียนเมื่อ |
:
วันภาษาไทยแห่งชาติ 54 02:33:45
|
|
|
|