|
เรื่องกลัวสนมตกใจเป็นเรื่องที่ ร.3 ทรงเล่าไว้ในจดหมายหลวงอุดมสมบัติว่า พม่ามาตั้งค่ายที่วัดแม่นางปลื้ม จะยิงปืนใหญ่จากค่ายหัวรอใกล้กันแค่นั้นก็กลัวไม่กล้ายิง ว่าหูจะแตก ให้บรรจุดินแต่น้อย ซ้ำ"ข้างน้ำข้างในก็พากันร้องวุ่นวายเอาสำลีจุกหูไว้ กลัวหูจะแตก รับสั่งก็สั่งให้ผ่อนดินลงเสียให้น้อยลง"
ซึ่งสัณนิษฐานว่าน่าจะเป็นเรื่องที่ถูกเล่าเสริมแต่งไปตามเวลา ประมาณว่า ร.3 คงจะเคยได้ยินจากผู้ใหญ่รุ่นเก่าๆเล่าให้ฟัง นักวิชาการหลายท่านจะไม่เชื่อในเรื่องนี้
สำหรับเรื่องห้ามยิงนั้นคงเป็นเพราะดินปืนขาดแคลนจริงๆ ในช่วงเวลานั้นน่าจะเป็นช่วงเวลาที่ถูกพม่าล้อมกรุงมานาน และในคราวนี้พม่าไม่ได้ถอนทัพกลับเมื่อน้ำหลากซึ่งน่าจะเกินความคาดหมายของฝ่ายอยุธยาซึ่งมักใช้ตัวพระนครเป็นฐานรับศึกและทุกครั้งที่พม่าล้อมกรุงจะถอยก่อนน้ำมาด้วยซ้ำ(หรือไม่ก็ได้กรุงก่อนเพราะมีไส้ศึก) ทั้งเสบียงทั้งดินปืนยิ่งใช้ก็ยิ่งขาดแคลน หากใช้ไม่คิดก็คงไม่มีอะไรจะสู้พม่าได้ เลยต้องออกกฎว่าถ้าจะยิงปืนใหญ่ต้องไปขออนุญาตจากศาลาลูกขุนก่อน เพื่อที่น่าจะพิจารณาถึงความเหมาะสมและปริมาณดินปืนที่สมควรใช้(เพราะมีเหตุการณ์มาก่อนว่าใส่น้อยก็ยิงไม่ถึง ใส่มากปืนก็แตก)
ครั้งหนึ่งเพราะพม่ามาใกล้มาก พระยาตาก(สิน)เลยรีบยิงไปโดยไม่ขอศาลาลูกขุนก่อนจึงมีโทษ แต่เพราะมีความชอบในราชการสงครามมาก่อนเลยรอดไป
แก้ไขเมื่อ 08 ส.ค. 54 19:13:35
| จากคุณ |
:
ศรีสรรเพชญ์ (Slight06) 
|
| เขียนเมื่อ |
:
8 ส.ค. 54 19:07:06
|
|
|
|
ถามเรื่องเกี่ยวกับพระเจ้าเอกทัศน์ ช่วงเสียกรุงครั้งที่ 2
