 |
ภาษาไทยแต่เดิมทีเราก็ไม่ได้มีพยัญชนะเยอะแยะอย่างนี้ แต่เพราะสังคมมันพัฒนาขึ้น ยืมภาษาอื่นมาใช้มากขึ้น โดยเฉพาะภาษาสันสกฤตที่เรารับผ่านมอญและเขมร
ไม่ใช่แค่อักขระ ถ้าจะเอาง่าย เราต้องยกเลิกวิธีการสะกดแบบที่เรายืมเขมรมาใช้ คงสนุกน่าดู เจริญ ก็คงต้องเปลี่ยนเป็น จะเริญ, เสมียน ก็ต้องเปลี่ยนเป็น สะเหมียน และอื่นๆ อีกมากมายนับไม่ถ้วน
ในหนังสือของจิตร ภูมิศักดิ์ ได้ระบุไว้ว่าพม่าที่ออกเสียงแม่กมไม่ได้ เขายังอุตส่าห์มี ม ไว้ในสารบบอักษร เพราะเขามีคำยืมที่ยืมมาจากภาษาอื่น แล้วก็ต้องเก็บเอาไว้ ส่วนจะออกเสียงได้หรือออกเสียงไม่ได้นั้น คงอีกเรื่อง
สรุปถ้าเปลี่ยนมันตั้งแต่ตัวอักษรจนถึงวิธีสะกด ก็คงโกลาหลน่าดูชม คงใช้เวลาอีกหลายทศวรรษกว่าจะคุยกันรู้เรื่องว่าควรเขียนแบบไหนดี เป็นการลงทุนลงแรงที่คุ้มค่าหรือเปล่าไม่ทราบ (ไม่ต้องถามว่าทำไปเพื่ออะไร)
จริงๆ การเขียนภาษาไทยโดยใช้หลักง่ายเข้าว่านั้น เราเคยทำมาแล้วอย่างน้อยก็หนึ่งครั้งคือสมัยจอมพล ป. ทำไมก็ไม่ทราบเหมือนกันทั้งๆ ที่มันง่ายขนาดนั้น พอพ้นยุคสมัยจอมพล ป. ก็ไม่มีใครคิดจะใช้อีกเลย เราคิดว่าเรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับการเมือง เพราะหมดยุคจอมพล ป. คนก็เลิกกินหมาก และหันมาแต่งชุดสากลออกนอกบ้านไม่เปลี่ยนแปลง
จากคุณ |
:
AntiSpam (อันตราคนี)
|
เขียนเมื่อ |
:
9 ส.ค. 54 16:40:55
|
|
|
|
 |