|
ถึงแม้ว่ายังไม่มีหลักฐานยืนยันหรือข้อสรุปที่แน่ชัดว่า พระศรีสรรเพชญ์ ซึ่งเป็น พระประธานของวัดพระศรีสรรเพชญ์ในเขตพระราชฐาน พระนครศรีอยุธยา จะเป็นพระพุทธปฏิมายืนทอดพระหัตถ์ ทั้งสองข้างพระอูรุ หรือยืนยกพระหัตถ์ขวาประทานอภัย (ปางห้ามญาติ) หรือยกพระหัตถ์ซ้าย ประทานอภัย (ปางห้ามพระแก่นจันทน์) ตามที่เคยมีผู้วิเคราะห์กัน (Woodward 1997, 228) แต่ผู้เขียน สันนิษฐานว่า พระศรีสรรเพชญ์น่าจะเป็นพระพุทธปฏิมายืน ยกพระหัตถ์ขวาประทานอภัยหรือปางห้ามญาติ เพราะเป็นรูปแบบซึ่งเป็นที่แพร่หลายมากที่สุดในช่วงเวลานั้น และจากทฤษฎีของการจำลอง พระพุทธรูปที่จะจำลองเฉพาะพระพุทธรูปสำคัญ จึงทำให้สามารถตั้งข้อสันนิษฐานได้อีกว่า พระ พุทธปฏิมาปางห้ามญาติส่วนใหญ่ที่สร้างขึ้นในช่วงวงราชธานีนั้น ก็น่าจะจำลองพุทธลักษณะมาจากพระศรีสรรเพชญ์นั่นเอง ส่วนพระพุทธปฏิมายืนทอดพระหัตถ์ทั้งสองข้างพระอูรุนั้น แทบจะไม่ปรากฏในเขตวงราชธานีเลย ยกเว้นในกรณีของพระพุทธปฏิมาปูนปั้นที่ใช้เป็นส่วนตกแต่งคูหาของพระเจดีย์ราย เช่นที่ วัดเจดีย์เจ็ดแถว อุทยานประวัติศาสตร์ศรีสัชนาลัย (สันติ ๒๕๔๐, ๗๔)
พระราชพงศาวดารกรุงศรีอยุธยา ฉบับหลวงประเสริฐฯ (พ.ศ. ๒๒๒๓ / ค.ศ. 1680) และ พงศาวดารกรุงศรีอยุธยา ฉบับพันจันทนุมาศ (เจิม) (พ.ศ. ๒๓๓๘ / ค.ศ. 1795) ให้ส่วนสัดของ พระศรีสรรเพชญ์ ที่ตรงกันว่า
แต่พระบาทถึงยอดพระรัศมีนั้นสูงได้ ๘ วา (16 เมตร) พระพักตร์นั้นยาวได้ ๔ ศอก (2 เมตร) กว้างพระพักตร์นั้น ๓ ศอก (1.5 เมตร) และพระอุระนั้นกว้าง ๑๑ ศอก (5.5 เมตร) (ประชุมพงศาวดาร เล่ม ๑ ๒๕๐๖, ๑๔๐; ประชุม พงศาวดาร เล่ม ๓๘ ๒๕๑๒, ๒๒)
จากคุณ |
:
หนุ่มรัตนะ
|
เขียนเมื่อ |
:
19 ส.ค. 54 13:20:43
|
|
|
|
|